WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
27-10-2007
Driedaagse in Haut-le-Wastia
Driedaagse in Haut-le-Wastia. In mijn blog van 17.9 (supergeslaagde verjaardag) beschreef ik de viering van de 70ste verjaardag van mijn middelste zus, die uitgroeide (de viering bedoel ik) tot een tweedaagse happening. Als verjaardagscadeau schonken de twee andere zussen en ik (inclusief onze partners) de jarige en haar schat een driedaags verblijf in een Ardense gîte. Maar om er zelf ook wat aan te hebben (zo zijn we!) zouden we zelf ook meegaan! Deze week was het zo ver. Maandag j.l. rond het middaguur arriveerden we met ons zevenen (mijn oudste zus is al jaren weduwe) in Haut-le-Wastia, een klein gehuchtje in een prachtige heuvelachtige omgeving niet ver van Dinant. Ondanks het (zeer) frisse weer konden we buiten eten op het zonovergoten en windvrije terras van de gîte (zie foto). Tijdens de afwas deden we een flinke middagwandeling (voor alle duidelijkheid: de afwas gebeurde door de vaatwasmachine ). Na de wandeling werd er gezellig ge-aperitiefd, gevolgd door een uitgebreid en heerlijk ongezond avondmaal. Hier mag ik even mijn jongste zus vermelden: zij wist dat er in de wijde omtrek geen winkel te vinden was en had daarom op voorhand de bevoorrading georganiseerd en gecoördineerd. Ieder van ons zou wat meebrengen, al dan niet uit eigen keuken en/of kelder. Zo kreeg computeroma opdracht om (o.a.) voor de nodige taarten te zorgen .De eerste dag werd besloten met het woordspelletje Boggle (à la Scrabble maar volgens ons veel leuker: je kunt er op elk moment mee stoppen) en een beeld-montage van familiale herinneringen. Ook dinsdag nog steeds koud maar stralend nazomerweer. De dag werd goed gevuld met o.m. een bezoek aan Maredsous; weer thuis trakteerden we onszelf op een lekker gourmetfestijn met één grote gourmet-plaat voor allemaal samen, wat af en toe tot de onvermijdelijke maar gezellige verwarring leidde: hé, afblijven! das mijn biefstuk enz. Woensdag (zonder zon maar droog) bezochten we het plaatselijk oorlogsmuseum, herinnerend aan de meidagen van 1940. Nooit kunnen vermoeden dat dit petieterig Haut-le-Wastia en zijn bewoners destijds het toneel is geweest van zoveel oorlogsellende. Het museum was verrassend goed onderhouden en van moderne mediatechnieken voorzien. Onze gids was dolgelukkig dat we zo lang bleven en vragen stelden: voor hem het (terechte) bewijs dat onze interesse voor zijn museum oprecht was en dat hij niet voor niets stond te lullen. Intussen heb ik ontdekt dat je het museum ook virtueel kan bezoeken op het Internet: La vallee de la Molignee - Haut-le-Wastia musee du souvenir mai 40 ...
Na een lief woordje in het gastenboek van de gîte (waar blijkbaar uitsluitend Vlamingen en Nederlanders komen ) maakten we nog een rustige wandeling, en vervolgens werd er gegeten, ingepakt en weggewezen TOE(kom)MAATJE. Radio Klara, onze nationale cultuurzender, valt van het ene uiterste in het andere: ofwel zijn ze afschuwelijk elitair (Engels, Frans of Duits sprekende gasten b.v.worden niet of slechts summier vertaald: Klara-luisteraars worden verondersteld al die drie talen te beheersen!) ofwel worden we aangesproken (?) als kleuters, zoals in een promotie-spotje voor de komende Boekenbeurs. Typisch Klara. Helaas.
Reacties op bericht (3)
29-10-2007
..
heerlijk toch om zo omringd te zijn door zussen, heb je broers ook Komma of ben je gewoon rotverwend door al die vrouwelijke aandacht? Je wordt bovendien nog een echte computer krak (crack??) - links met filmpjes erbij, niet te geloven. 't kan deugd doen hé, zo'n leuk weekend. Ik wens jullie er nog veel toe. Groetjes, (en nu ga ik ook proberen om niet te vergeten de brontekst aan te vinken )
29-10-2007 om 19:33
geschreven door bojako
hlw
Het was zoals je schrijft. Heel gezellig. Kuky
29-10-2007 om 10:51
geschreven door kuky
28-10-2007
Oorlogsmuseum ...
zou mijn keus niet zijn, wanneer ik dan toch een paar dagen uit ben om iets leuks te vieren (dat is een verjaardag toch?) dan zak ik maar liever af in een likeurmuseum of zo. Mar goed, ieder zijn heug en in elk geval nog proficiat!
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
Het was zoals je schrijft. Heel gezellig. Kuky
