WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
14-03-2009
Een hectische zaterdag
(zie ook mijn blog van 17.2) 7 maart 2009 zal in mijn geheugen gegrift blijven als een leuke maar hectische dag. Een onzer kleinzoons (J., 18jr), had zon 200 deelnemers (waaronder een flink stuk van mijn familie ) gemotiveerd (zeg maar opgevorderd ) om artistieke en/of organisatorische medewerking te verlenen aan Regenboogrock, zijnde een grootscheepse benefiethappening (details op www.regenboogrock.be ). Op verschillende podia van het College in Sint-Niklaas traden tussen 13 uur en s avonds laat muzikanten, acteurs en dansers op. Onze J. liep van hot naar her: hij wou per se zelf overal het verloop van de verschillende programmas in de gaten houden, maar stond ook zelf voortdurend wel ergens op een of ander podium te musiceren, toneel te spelen of in te leiden (hij volgt aan de academie zowel muziek als woordkunst) Eigen familie inschakelen was niet zo moeilijk: opa (liefhebber jazzpianist), zijn pa (beroepsviolist) en twee van zijn neven (hoorn en drums) zouden samen met hemzelf (saxofoon/klarinet) op het Cool & Classic-podium als familiaal jazz ensemble een uurtje vullen; een grotere prestatie echter vond ik dat hij ook nog twee bigbands (waarvan hij zelf spelend lid is) op het podium wist te krijgen en bovendien zelf een éénmalig jazz-orkest met een15-tal muzikale vrienden bijeen had gekregen en dirigeerde. Ik ben natuurlijk wel trots op zon talentvolle kleinzoon; maar juist zijn jeugdige overmoed zal hem allicht nog wel eens parten spelen. Hopelijk ziet hij dan wel in dat niet alles vanzelf gaat Dat was trouwens al het geval op deze happening, toen hij vaststelde dat hij zijn klarinet thuis had laten liggen en dus hals-over-kop iemand moest zoeken om het ding op te halen. Overigens mag Opa hem niet teveel verwijten want twintig minuten vóórdat ons familiaal jazz-ensemble moest optreden, merkte ik tot mijn schrik dat ik een partituur vergeten was; dus rap heen en weer naar huis gereden en nog net op tijd terug om hijgend het podium op te klauteren. Uiteraard wou ik zo weinig mogelijk van deze dag missen en liep dus voortdurend van het ene programma(onderdeel) naar het andere, en hield het rond 22 uur doodmoe voor bekeken.
Hieronder een foto (uit GVA van 10.3) van een J.s Big Bands, en onder dat knipsel een stukje uit mijn pianopartij van Take Five, een van de nummers van ons familiaal jazz ensemble.
Reacties op bericht (3)
16-03-2009
.
Je hield het doodmoe voor bekeken maar wel zo fier als ne gieter, Hé Komma!
16-03-2009 om 18:44
geschreven door Wim
..
Heerlijk toch dat we zo kunnen genieten van onze kinderen en hopelijk ook later van onze kleinkinderen. Ik begrijp je trots Komma, hoewel er tot nu toe geen enkele kunstenaar in onze familie is, tenzij je zoon architect ook als een wetenschappelijke kunstenaar kan zien, wat ik dus wel kan. Zoon twee gebruikt dan weer zijn komisch toneel talent terwijl hij lesgeeft, wat hem als leerkracht ook geliefd maakt.
uw ander talent - het schrijven - heb ik dan weer gelezen in de GVA (zie je vorige posting)
Fijne week Komma!
16-03-2009 om 09:40
geschreven door bojako
15-03-2009
Ondanks de hectiek
moet het een heerlijk gevoel zijn om je kleinzoon zo bezig te zien, en mijn god, ik zou uit mijn voegen barsten van trots! Proficiat! Michelly
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
