WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
08-06-2008
Dodelijke "varkensruggen"
Varkensruggen: wanneer vallen er doden? Bij een busongeval op 2 juni in Waver werd een scholier zwaar en 20 anderen licht gewond, nadat de chauffeur de controle over het stuur had verloren toen zijn bus op enkele zgn. varkensruggen bonkte; dat zijn betonnen boordstenen die de rijbanen scheiden. Ik heb me al vaak geërgerd aan die potentiële moordtuigen: ik kan me niet voorstellen dat die bus de eerste wagen is waarvan de schokdempers en/of andere vitale onderdelen het zwaar te verduren kregen. De schade zal meestal niet onmiddellijk zichtbaar zijn maar allicht later op een onverwacht en cruciaal moment tot een catastrofe leiden zonder dat de eigenlijke oorzaak nog gelegd, laat staan bewezen kan worden. De vraag wanneer vallen er doden? zou misschien beter luiden: hoeveel doden zijn er misschien al gevallen? Het principe om een chauffeur letterlijk in goede banen te leiden, is natuurlijk prima, maar waarom moet dat met zulke gevaarlijke obstakels (denk ook aan noodsituaties waarbij een chauffeur plots moet uitwijken voor een onvoorziene hindernis). Waarom niet met bv. geribbelde witte scheidingslijnen zoals op veel (snel)wegen het geval is: makkelijker aan te brengen, goedkoper, veiliger en efficiënter.
TOE(kom)MAATJE. Hoofdpijn en alpinisme. Lang geleden behoorde alpinisme in de Zwitserse bergen tot onze favoriete hobbys. Nu blijven alleen onze dias als (mooie) herinnering. Vanmorgen zei computeroma, geplaagd door een vermoeiende hoofdpijn: je zou nu beslist geen bergen met me kunnen beklimmen. Waarop ik antwoordde: nou, dat komt dan goed uit, want ik was het eigenlijk ook niet van plan
Reacties op bericht (2)
12-06-2008
Het is toch
geweldig dat je zo op één lijn zit met computeroma!! Maar dat gebeurt met ouder worden schijnt: je gaat niet alleen op mekaar lijken maar ook synchroon denken!
Groeten van
12-06-2008 om 15:23
geschreven door Michelly
09-06-2008
..
't ja Komma, die dingen zijn er gelegd om de zwakke weggebruikers, namelijk de fietsers, te beschermen.
Onlangs werd ventje inderdaad door een vrachtwagen van de baan geduwd, over het fietspad heen tegen een paal op het voetpad met als resultaat dat onze auto enkele mm smaller was, maar gelukkig was er geen fietser op de fietsweg, die had er slechter uitgezien dan onze auto.
Een droom is natuurlijk fietspaden zoals in Nederland, volledig gescheiden van de rijbaan, maar dat blijft in België een utopie.
Mensen met pijnlijke reuma en arthrose klagen ook over de vele verkeersdrempels, maar voor mijn part mochten ze op elk kruispunt zo'n drempel zetten, alles om doodrijders af te remmen.
Je kan die varkensbulten misschien een prachtig fluo kleurtje geven zodat ze wat meer opvallen. Indien je voorzichtig rijdt dan wordt de onderkant van uw auto toch niet beschadigd. Je hoeft gewoon op de rijbaan te blijven. Indien je erover geduwd wordt door een ander voertuig, zoals bij ons, dan wordt de schade vergoed door de verzekeringsmaatschappij van de schuldige.
Een ander voorstel is misschien om de varkensruggen om te bouwen tot een hogere muur, ook fluo geschilderd, dan voel ik me wat geruster wanneer mijn kinderen en kleinkinderen op het fietspad naar hun werk of school rijden omdat ze 'groen' denken en de auto liever op stal laten.
Ik ben nog steeds verontwaardigd over het krantenartikel waarbij men zei dat de bomen langs de weg dodelijk kunnen zijn bij een ongeval en best allemaal zouden verdwijnen.
Waar gaan we in hemelsnaam naartoe? Moet alles buigen voor Koning Auto?
Lieve groetjes en ook aan Computeroma met nog een extra dankwoordje voor haar goed idee onlangs ivm mijne pester. Hij geeft het nog niet helemaal op, maar indien nodig kom ik je vrouwtje nogmaals om raad vragen.
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
