karootjes, op computer getekend door Computeroma
Alles kwijt, verdomme toch!
Mijn blog-vriendin Bojako liet in haar blog van 1.12 een paar zware krachttermen los omdat ze plotseling een lange tekst definitief kwijt was die ze tijdens het schrijven ervan niet af en toe had opgeslagen. Ik heb er eens goed mee gelachen, maar nu lach ik niet meer want gisteren overkwam mij hetzelfde, dedju, nadat ik ruim twee uur had zitten schrijven, wijzigen, wissen (vooral dàt!) want als kommaneuker heb ik altijd krankzinnig veel tijd nodig voordat ik min of meer tevreden ben over mijn tekst.
Ik moet ergens op een verkeerd knopje geduwd hebben want plotseling zag ik alleen nog een maagdelijk blanco document op mijn scherm en een vriendelijke maar voor mij veel te moeilijke vraag van mijn computer, waarop ik alleen maar Ja of Nee
mocht antwoorden, zelfs Annuleren of Sluiten was er niet bij. Enfin, ik heb kennelijk verkeerd gegokt, want toen ik met angst en beven het document weer opriep, kreeg ik de intussen allang achterhaalde versie van de vorige dag te zien. Van alles wat ik nadien had geflikt: niks, rien de knots, nihil, nada, nothing. (mag ik nu even een momentje voor mij alleen, dank u... Verdomme, miljaarde, nonde, godver, dju toch, verdomme (o nee, die had ik al), merde, donnerwetter, djeezes
)
Ik heb me nu voorgenomen om volgens het boekje - regelmatig mijn spullen op te slaan, en bovendien bij elke opslag een reservekopie te maken (standaard in Word)
TOE(kom)MAATJE. Volgens Gazet van Antwerpen van 4 december j.l. groeide de wereldbevolking de dag voordien met 255.246 eenheden. Dus niet 255.245 of 255.247, neenee: precies 255.246. Het zijn toch knappe gasten daar bij GVA, dat ze blijkbaar tot in de meest onherbergzame jungles en uithoeken van onze aardkloot hun mannetjes/vrouwtjes hebben zitten om alle dagen het aantal overlijdens en geboortes te turven. Geen wonder dat de gazet zo duur is.
|