Zittende figuren, getekend met Paint door Computeroma 


    In “Terzake” gekeken naar enkele school- en onderwijsverantwoordelijken, die het hadden over de problematiek van inschrijvingen in scholen waar de capaciteit te klein is om aan de “vraag” te voldoen. De wettelijke regel is blijkbaar: wie eerst komt, eerst maalt. Gevolg: ouders die om een of andere reden (bv. gezondheid, beroep, …) niet de mogelijkheid hebben om ’s nachts op het schoolplein te komen kamperen, vissen dan achter het net. Ik was dan ook stomverbaasd dat slechts één van de geïnterviewde deskundigen dat onmenselijk en discriminerend karakter van dat “kampeersysteem” aanklaagde. De anderen, onder wie de grote bazin van het Katholiek onderwijs Mieke Van Hecke, vonden – zo was mijn indruk – die asociale kampeerformule weliswaar niet ideaal maar dan toch te verkiezen boven andere systemen zoals bv. inschrijving via “call centers”. Zo’n telefonische inschrijvingsformule mag dan een soort “loterij” zijn, maar ze is heel wat comfortabeler dan een nacht kamperen en bovendien zijn de kansen tenminste gelijk verdeeld: iedereen (ook zieke of werkende ouders) kan toch telefoneren… xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

In het parochieschooltje waar onze kleinzonen gaan, gewoon gekozen omdat het op de weg ligt naar het werk van mama en niet te ver van huis is, wel,  daar geraak je nu ook niet meer binnen.  Toen we kleindochtertje ook wilden inschrijven was er al een heel lange wachtrij en er waren van bij de aanvang nog slechts twee plaatsen beschikbaar.  Kleindochter kan dus niet bij haar neefjes op school.
Nu moet je weten dat die school destijds (midden jaren '70)  in onze buurt kinderen kwam ronselen wegens een nijpend tekort aan leerlingen.   Ze hadden zelfs een busje aangeschaft om de iets verder weg wonen kindjes op te halen.
De reden waarom deze wachtrijen ontstaan is niet ver te zoeken. 
Sinsdien zijn er hier in onze buurt heel veel migranten komen wonen en zijn er  tijdens de jaren  'bruine' en 'witte' scholen ontstaan.  Vraag me niet hoe dit komt, ik heb er geen antwoord op.   De verantwoordelijkheid hiervoor ligt volgens mij bij de schooldirectie die er toch had op moeten  letten dat er een gezonde, evenwichte  mix  van migranten en lokale kinderen bleef.
Noch de nieuwe, noch de oude Belgen vinden het een gezonde toestand, maar hoe trekken we die verschuiving weer terug recht?
Het is begrijpelijk dat men zijn vlaams sprekend kleutertje niet in een klas van Marrokaans sprekende kleuters wil zetten en vice versa.
Groetjes,

17-02-2008 om 12:53 geschreven door bojako

16-02-2008 om 15:39 geschreven door Michelly