WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
03-01-2010
Lest Best? Niet altijd...
De laatste dag van 2009 zal ik niet vlug vergeten. Al zon 40 jaar rijd ik vrijwel dagelijks achteruit uit mijn garage en via mijn oprit en het trottoir de weg op. Nooit enig probleem gehad, tot die vervloekte ochtend van de 31ste december 2009. Hoewel ik links en rechts voldoende maar ook geen zee van ruimte heb, houd ik altijd mijn beide achteruitkijkspiegels in de gaten. Maar deze keer werd ik door iets afgeleid (geen idee meer door wélk iets) en knalde met mijn achterwerk (allee, dat van mijn wagen) een muurtje omver dat ik deel met mijn buren. Het was een flinke bonk, hoewel je het aan de schade aan mijn wagen niet direct zou vermoeden (die kon normaal rijden), vergeleken bij de echte puinhoop (letterlijk!) die over de hele breedte van de stoep verspreid lag. Het leek me nog te vroeg om onze buren uit hun bed te bellen om hun het heuglijk nieuws te melden dat ik zojuist hun deel van ons gemeenschappelijk muurtje naar de kl gereden had. Toen we even later terugkwamen na onze boodschappen stonden zij (uiteraard nog niet op de hoogte van de ware toedracht) naar de ravage te kijken en verwelkomden ze ons met de opmerking hopelijk heeft iemand het zien gebeuren; waarop wij dus: ja, WIJ hebben het gezien!. Ik heb me natuurlijk verontschuldigd voor de tijdelijke last die ze door mijn fout manoeuvre zullen ondervinden. Overigens kon ik voor mijn fout geen slechtere dag uitkiezen: uitgerekend het begin van een lang weekend waarin zo ongeveer iedereen onbereikbaar is (behalve de solden-zaken maar daar heb ik weinig aan). Al een geluk dat we voor Oudejaarsavond niks speciaals gepland hadden: samen met madame Komma en haar culinaire gaven hebben we er ondanks alles toch iets gezelligs van gemaakt. De rest van oudejaarsdag heb ik grotendeels besteed aan verzekeringsformaliteiten, plaatsen van gevaardriehoeken op de stoep (ik wil het puin niet opruimen vóór het eventueel bezoek van de verzekeringsexpert; die zware stukken zal ik trouwens toch door een aannemer moeten laten weghalen ). Verder heb ik enkele geïnteresseerde ramptoeristen uitleg gegeven. Ik heb ook enkele fotos genomen, in de eerste plaats voor de verschillende verzekeringen maar ook voor mijn eigen ramptoerisme (ik heb een bizarre fotocollectie van eigen blauwe plekken, knie- en andere operatie-sneden, ziekenhuis-ervaringen enz.). En ten slotte hoef ik vandaag niet te zoeken naar plaatjes voor mijn blog,joepie! En op tweede nieuwjaarsdag heb ik nog maar eens geleerd hoe je ook zon frustrerende materiële tegenslag moet relativeren. Gisterenmorgen bleek dat onze buurman (inderdaad: die mede-eigenaar van het muurtje) s nachts getroffen was door een plotse en zeer ernstige aandoening. Voor onze deur stonden 100-ambulances, MUG-team en politie, alle met blauwe zwaailichten; even later ook een brandweerwagen om de patiënt (op brancard) met een brandladder te evacueren van de verdieping naar een van de ambulancewagens. Op dit ogenblik zijn we nog zonder verder nieuws en kunnen alleen maar hopen dat alles toch goed gekomen is. Als je zon 40 jaar als goede buren met elkaar omgaat, dan kun je gemakkelijk je eigen materiële zorgen even opzij zetten. TOE(kom)MAATJE. Toen onze jongste zoon de fotos zag, stuurde hij ons volgend mailtje: altijd gedacht dat er een échte hooligan schuilging in onze pa.... da kan geen licht tikske meer geweest zijn.... goeie reclam voor volkswagen....zonder extra terreinwagen-bumper!
Reacties op bericht (2)
26-01-2010
Het muurtje
Amai knap gedaan, het muurtje staat er nochtans al heel lang. Ik heb al je blogs eens gelezen, het was lang geleden dat ik de kommaneuker heb gelezen. Nu ben ik weer op de hoogte! Liefs en een kus, Kuky
26-01-2010 om 17:23
geschreven door Kuky
04-01-2010
..
Ocharme och Heere toch, wat een slecht begin van een nieuw jaar. De materiële zaken kunnen gemakkelijk rechtgezet worden, maar ik duim mee voor je buurman en hoop ook dat het niets al te ernstig is.
Ik moet wel toegeven dat, wanneer je iets doet, je er absoluut geen half werk van maakt, maar ik denk dat jij zo'n type bent ;-D
Ik veronderstel dat de verzekering maar de helft van het muurtje dekt zeker, omdat het een gedeelde muur is? 't is dan misschien de moeite om een zelfstudie te doen : "hoe leer ik metselen"
Happy New Year ! Ge zijt in elk geval al goed begonnen
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
