Brol, smartlappen en misverkiezingen
Een van onze zoons is voltijds violist en muziekleraar en wordt af en toe gevraagd om samen met een pianist (soms mag dat zijn vader zijn, ik dus) op te treden met een licht klassiek programma voor een receptie, een vernissage of een andere gelegenheid waar zware klassieke muziek minder gesmaakt zou worden. Speciaal voor die gelegenheden heeft hij enkele mappen in zijn kast die hij in een ludieke bui heeft versierd met opschriften zoals: Brol en smartlappen, voor recepties waar geen eind aan komt (soort toiletpapier-muziek) met o.a. Lascia Dinges
Hij geeft toe dat die omschrijving erg oneerbiedig is en eigenlijk ook onverdiend voor heel wat van de betreffende werken: er zitten wel degelijk mooie dingen tussen maar die zo grijs gedraaid zijn dat een echte liefhebber van klassieke muziek ze stilaan wat beu is. Ook wordt hem soms gevraagd om een kerkelijke plechtigheid muzikaal te omlijsten; ook daarvoor legde hij een aangepaste map aan en gaf die als titel: Mis-muziek (daarom geen misse muziek, enkel muziek om te kiezen voor in de mis, een soort misverkiezing dus
). Ik moet ergens in mijn bestanden wel een foto hebben waarop wij beiden al musicerend staan te pronken, maar ik geef de voorkeur aan twee fotos van mijn zoon samen met zijn dochter (sinds enkele jaren professioneel pianiste, gelukkig heel wat begaafder dan haar opa die steeds een bescheiden amateurtje is gebleven
).
De "betrokkenen" zo'n 25 jaar geleden:
En hier dezelfde "hoofdpersonen" 25 jaar later tijdens een recital:
|