|
Enkele komma’s geleden (19.1) heb ik nogal fel uitgehaald naar radio Klara omdat die tien dagen aan een stuk “Mozart door mijn strot duwde” en mij zo, paradoxaal genoeg, een indigestie dreigde te bezorgen van nota bene een van mijn favoriete componisten. Ik geef toe dat dit wat moz(w)art-wit gesteld was. Het ging me ook niet zozeer om die tien dagen Mozart ‘an sich’, maar wel om het feit dat ik al die tijd gedwongen werd om naar Nederland 4 of andere zenders uit te wijken als ik – voor de verandering - eens andere grote componisten wilde horen. Waarvan akte.
TOE(kom)MAATJE. GVA (2.2.2006) maakt melding van een Duitse kunstenaar, die zijn (enorme) baard als penseel gebruikt om schilderijen te maken; de prijzen van zijn “baardkunst” variëren van 21 tot 420 euro. Mijn vrouw, zelf ook beeldend kunstenares (zie de plaatjes in de marges links en rechts), vindt dat ze die baardkunst zouden moeten verbieden wegens discriminatie van vrouwelijke artiesten, omdat die nu eenmaal euh, enfin, u begrijpt waarom. In de VOLGENDE KOMMA “val ik in herhaling”
|
