Ik kon er moeilijk naast kijken of horen: Tom Dice heeft een mooie finaleplaats veroverd op het Eurosongfestival in Oslo en ik gun hem van harte de uitgebreide aandacht die hij in de kranten (hele bladzijden!) en andere media kreeg en nog zal krijgen. Voor de rest interesseert het hele Songfestival-circus mij voor geen meter, ook al was ik zelf “in een vorig leven” jarenlang actief als amateur-pianist in diverse bigbands (* zie TOE(kom)MAATJE). Maar als “passief” luisteraar ging en gaat mijn absolute voorkeur uit naar klassieke muziek.
   Het stoorde mij dan ook helemaal niet dat de TV-uitzending van de Eurosongfinale in Oslo toevallig samenviel met die van de laatste finale-dag van de Elisabethwedstrijd (in Brussel…). Dat concours is een jaarlijks cultureel gebeuren van de bovenste plank, waarmee ons land al decennia een wereldwijde reputatie geniet als een van de meest prestigieuze klassieke muziekwedstrijden voor min26-jarigen, met een indrukwekkend internationaal deelnemersveld en een uitgebreide jury van wereldberoemde deskundigen. Mijn keuze was dus vlug gemaakt.
   Onbegrijpelijk "vergeten" de media blijkbaar dat ook klassieke muziek een niet onbelangrijke groep liefhebbers kent. Zelfs onze nationale cultuurzender Canvas gaf voor zijn “analoge” kijkers alleen van de laatste avond van de Elisabethfinale een volledig rechtstreeks verslag. En ook mijn krant (GVA) besteedde pas vandaag 31.5 op een binnenpagina enkele zielige regeltjes aan de E-wedstrijd. Doodjammer..
   Het excuus van de media zal wel zijn dat ze geen ruimte willen vrijmaken voor iets dat toch “niemand” interesseert; maar dat is de wereld op zijn kop: hoe zouden ze willen dat mensen zich voor iets interesseren waarover ze niet geïnformeerd worden?

* TOE(kom)MAATJE. Ik denk met heimwee terug aan onze samenwerking met artiesten als Jacques Raymond (nog in het prille begin van zijn carrière), Chris Ellis, Rina Pia, Frieda Linzi, Cecily Forde, Louis Neefs e.a.