WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
03-07-2010
Mevrouw Komma onder het mes
Mijn lieve eega liep al enkele jaren met enkele onschuldig uitziende plekjes op haar L-onderbeen. Omdat ze echter maar niet wilden verdwijnen, voerde de huidarts een biopsie uit ik moet altijd oppassen dat ik niet spreek van autopsie, want dat is helemaal wat anders Daaruit bleek dat het om kwaadaardige letsels ging waarmee ze dus geen maanden mocht blijven lopen maar die ook niet dringend om een operatie vroegen (veel kankervormen evolueren zééér traag zei de dokter; we mochten onze reeds geplande vakantie rustig laten doorgaan). Oma nam het allemaal nogal filosofisch op (och, dood moeten we tenslotte allemaal, en IK heb dan toch weer uitstel gekregen! ); ik ben jaloers op haar relativerende kijk op leven en dood . Gisteren 2.7 (de heetste dag van het jaar, niet bepaald ideaal voor een operatie ) was het dan zo ver. De chirurg heeft de aangetaste huidstukjes verwijderd en vervangen door stukjes uit de bil. De operatie is goed verlopen, maar ze zal wel nog 5 à 10 dagen in de kliniek moeten blijven en daarna misschien ook thuis nog vrij immobiel zijn. Ik zal dus een tijdje mijn eigen potje moeten koken. Nu ben ik daar een absolute NUL in, ik kan nog geen ei bakken. Gelukkig heeft oma me wel een beetje voorbereid en bv. getoond hoe ik moet Wokken "heel makkelijk", beweerde ze. En verdomd, ik heb het vandaag geprobeerd met een Wok van Chinees rundvlees en het is vrij aardig gelukt (al heb ik wel 5 keer de bereidingswijze gelezen voordat ik op hoop van zegen - de hele zwik in de wok kwakte ). Morgen zondag heb ik mezelf uitgenodigd bij mijn dochter en voor maandag heb ik een kant-en-klare koude schotel (salade-met-spek-en-mosterd) bij de Aldi gekocht. Maar voor alle zekerheid ben ik in het cafetaria van het ziekenhuis toch ook maar eens gaan kijken of ze daar een dagelijks menu serveren, zodat ik altijd naar daar kan uitwijken! Kortom, ik heb goeie hoop dat ik de tijdelijke technische werkloosheid van mijn persoonlijke Petra Huysentruyt wel zal overleven
TOE(kom)MAATJE. Lance Armstrong is kwaad. Ik vond deze 7-voudige Tourwinnaar altijd een antipathieke vent (vraag me niet waarom) maar onlangs kon ik wel begrip opbrengen voor zijn kwade reactie toen reporters hem voor de zoveelste keer vroegen of hij ooit doping heeft gebruikt. Hou verdomme toch eindelijk eens op met steeds weer diezelfde stomme vraag te stellen zei Armstrong.Een mens zou inderdaad voor minder de euh pedalen verliezen; ik heb ineens weer wat sympathie kunnen opbrengen voor de veelgeplaagde Amerikaan, die trouwens bij mijn weten nog nooit op doping betrapt is. Intussen heeft zijn collega (nou ja) Floyd Landis hem voor de zoveelste keer beschuldigd (hoorde ik in het nieuws); dat Landis dan eens met keiharde bewijzen komt verdorie!
Reacties op bericht (6)
14-07-2010
antwoord aan Hetty
Dag Hetty, Ik stel vast dat ik je nog niet bedankt heb (mede namens mijn madam) voor je goeie wensen. Zorrienvfz Zorrie! Ik heb haar afwezigheid overleefd zoals je ziet. Groetjes,
14-07-2010 om 16:13
geschreven door kommaneuker
antwoord aan Myriam
Dag Myriam,
Hartelijk dank voor je sympathieke wensen. Na 10 dagen "vakantie" in de kliniek (geslaagde operatie, geen pijn, goeie verzorging, lieve verpleegsters, lekker eten, tv-kijken naar de Tour, Wimbledon en WK voetbal, enz.) ben ik weer thuis. Heb voorlopig nog wel wat thuisverpleging nodig maar mag van de dokter van alles doen, zelfs tafeltennissen; maar dat vind ik zelf nog wat te vroeg, volgens mij dacht hij waarschijnlijk aan "wat melken aan een tuintafel in de garage"...; en al zijn mijn ambities erg bescheiden, ik speel toch liever aan een echte tafel en met wat meer ruimte...
Groetjes, mede namens Komma, en nogmaals dank, madame Komma
14-07-2010 om 16:01
geschreven door kommaneuker
12-07-2010
antwoord aan Loewiesa
Dag Louisa,
dank voor je vriendelijke reactie op mijn laatste blog. Ik ben natuurlijk WEL even gaan kijken naar jouw blog en ik vind dat het met die taal- en schrijffouten best meevalt hoor! Doe gewoon voort en lig niet wakker van een "verkeerde" komma (trouwens, wat is "verkeerd"?). P.S. Ik stuurde je een e-mail maar die kwam "onbestelbaar" terug... Kommaneuker
12-07-2010 om 21:31
geschreven door kommaneuker
06-07-2010
!
Chris ik wens je een spoedig herstel zodat je snel weer achter de tafel kan staan.
Groetjes, Myriam
06-07-2010 om 22:51
geschreven door Myriam
04-07-2010
Beetje laat hè...?
Beetje laat hè... om je eindelijk eens op een actie van levensbelang te werpen. Maar meneer Komma... ik merk dat u al gevorderd bent met de verschillende oplossingen. U moet maar zo denken... :een mens is nooit te oud om te leren!! Hartelijke groeten aan mevrouw Komma. Ik hoop dat ze weer gauw met haar creatieve talenten aan de slag kan. Sterkte met alles enne... het IJspaleis schijnt erg goede diepvriesmaaltijden te leveren. Dag dag.... Hetty
04-07-2010 om 18:32
geschreven door Hetty
*
Ik ben het EENS met oma, dat we allemaal een keertje doodgaan. Maar toch hoop ik, dat alles verder goed met haar gaat. En ik heb er plezier in alweer een man tegen te komen die blijkbaar met zijn handen in zijn haar zit (als hij die tenminste heeft) Wanneer zijn vrouw niet voor zijn potje kan zorgen. Toch kom ik hier graag af en toe lezen. U hoeft ook geen tegenbezoekje af te leggen. Zodat U zich niet moet ergeren aan de vele schrijf en stijlfouten die ik maak. Ik ben ook goed in leestekens op verkeerde plaatsen zetten. Vriendelijke groeten Loewiesa
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
