Belspelletjes/Versteylen/Modderwandeling
   1) Ik had juist mijn commentaar op de debiele belspelletjes van VTM en 2BE blogklaar liggen toen de media mij vóór waren. Ik beperk mij nu dus tot het meest essentiële: ook al heeft “Basta” (programma van “De Neveneffecten”) met zijn ontmaskering van dit bedrieglijk “amusement” misschien bepaalde deontologische regels overtreden, maar dan zeg ik – tegen mijn geweten in – dat deze keer “het doel de middelen heeft geheiligd” (is dat geen spreuk van de Jezuïeten?…).  
   2) Over Jezuïeten gesproken: ik hoop dat het gerechtelijk onderzoek in de zaak van Jezuïet Luc Versteylen zo vlug mogelijk duidelijkheid schept over wat daar in zijn Vierselse brouwerij nu wel of niet gebeurd is. Hoe langer het duurt, hoe zwaarder de speculaties in de media. Zelfs de columnist van “Kerk en Leven” (19.1) loopt op de zaken vooruit en vermeldt in één adem het (bewezen) seksueel misbruik door kanunnik F. Houtart en het nog maar pas gestart onderzoek tegen Versteylen.
   3) Nu iets helemaal anders. Gisteren (21.1) met mijn seniorenclub een wandeling gemaakt in de bossen en weiden van het Waasland. Het weer van de voorbije weken en tractoren hadden er samen voor gezorgd dat zeker 90% van het parcours herschapen was in een regelrechte modderpoel (zie foto’s).
   Toen een van mijn clubgenoten tot aan zijn kuiten in het slijk weggleed maar – gelukkig voor hem -  terstond door enkele collega’s weer werd opgevist, vroeg ik hem om hetzelfde manoeuvre nog eens te herhalen zodat ik de scène op foto kon vastleggen; het slachtoffer kon er gelukkig om lachen maar zoals ik verwachtte weigerde hij in te gaan op mijn verzoek….
   Intussen had het hele gebeuren mij uit mijn concentratie gehaald en een seconde later was ik zelf de pineut, en niet zo’n klein beetje: ik gleed de berm af en om mijn camera te beschermen  steunde ik alleen op mijn vrije hand. Gevolg: ik gleed tot mijn linkerheup in het slijk, maar mijn camera had het overleefd. Dezelfde hulpvaardige handen van daarjuist hielpen mij weer op het “droge”, maar niemand nam een foto…..
   Thuisgekomen leverde ik de vuile ravage af aan oma, die er binnen de kortste keren via wasmachine en droogkast weer kastklare spullen van maakte, de schat! Mijn bottinen-met-modder (eigenlijk modder-met-bottinen) moest ik echter zelf onderhanden nemen, dedju toch!…xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />