Lieve Komma,<?xml:namespace prefix = o ns = "\"urn:schemas-microsoft-com:office:office\"" />
Gisteren heb ik tot treurens toe geprobeerd om deze reactie in je blog te zetten, maar het lukte echt niet. Er stond geen code nummer, dus ik kreeg het er niet in. Misschien dat andere mensen hierdoor ook ontmoedigd worden. Vandaag gaat het precies lukken want ik zie een nummer staan, dus here goes...
Blogjes hebben tijd nodig om te groeien. Er zijn weinig blogs zo spectaculair dat ze plots een groot publiek trekken. Je blog staat bij mijn favorieten omdat het ten eerste interessant is en ook omdat het afwijkt van de andere blogs. Ze hoeven niet allemaal hetzelfde te zijn. Er zijn mensen die prachtige gedichten schrijven, maar ik ken niets van poëzie dus ik zal daar waarschijnlijk minder gaan kijken. Trouwens ik zie vandaag je eerste poging om een engels gedicht te schrijven. Blijven proberen zou ik zeggen! Voor de lol en écht écht écht niet om je uit te lachen zet ik hier als engelse de nederlandse vertaling ervan in mijn reactie. Maar zoals je hierboven las, ik ken niets van poëzie en ik begrijp waarschijnlijk de diepe betekenis niet. Dus niet om \'uit\' te lachen, maar ik moest er toch wel even \'om\' lachen....een groot verschil: hier volgt het....
Groetjes en tot de volgende keer....
Ik maak uw bloemen na
Voor wat ze mogen zijn
En ik zing urenlang
Ge komt en zult zien
Maar geen in onze ramen
We zullen ons nooit verstoppen
Om naar deze hoofdkussens te zoeken
13-03-2006 om 12:40
geschreven door bojako
|