Het gebeurt nogal eens dat iemand eerst voor iets veroordeeld wordt en nadien in beroep door een andere rechter voor dezelfde feiten vrijgesproken (of omgekeerd, want dat kan ook). Telkens als ik zoiets lees of hoor, heb ik twee bedenkingen:
1) als een “veroordeelde” zich geen hoger beroepsprocedure kan/wil veroorloven, dan is hij/zij dus “definitief” de pineut
2) hoe kan het nu dat iemand voor dezelfde feiten zowel veroordeeld als vrijgesproken wordt? Is een van die twee rechters dan niet onbekwaam?
   Ik heb het nooit gewaagd om die eigenaardige dubbelzinnigheid (die overigens ook in andere landen bestaat) via een of ander kanaal aan te klagen, want wie ben ik tenslotte om – als gewone leek – het beter te willen weten dan al die geleerde juristen...
   Maar tot mijn aangename verrassing krijg ik nu toch een stukje gelijk uit onverdachte hoek. In mijn krant (GvA 16.4) lees ik letterlijk: “De Brusselse stafhouder Dirk Van Gerven wil het hoger beroep afschaffen (…) .Als de eerste rechter zijn werk goed doet, is er geen enkele reden voor hoger beroep”….

TOE(kom)MAATJE. Uit de school geklapt (Bron:  http://www.onzetaal.nl/tijdschr/1010.php )xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

* Ik denk later ook te trouwen met een vrouw die veel houdt van beesten zoals ik.
 * Vader speelt het liefst met moeder, maar hij verliest dan altijd.