|
(Wegens gebrek aan inspiratie, en om nog eens een teken van leven te geven, een tekstje dat ik al eens eerder heb geblogd:)
Iedereen heeft het misschien al wel eens meegemaakt. Je nodigt goede vrienden of familie uit voor een gezellig etentje bij je thuis, maar je hebt het zóóó gezellig gemaakt dat ze véééél langer blijven plakken dan je eigenlijk lief is, waardoor een deel van je eigen plezier eigenlijk verloren gaat. Om niet onvriendelijk of onbeleefd over te komen, laat je niks merken maar kijk je toch hoopvol uit naar het moment waarop ze het zelf ook welletjes vinden en uit eigen beweging rechtstaan.
Daarom een tip uit mijn eigen zeer recente ervaring. Een van mijn drie zussen had ons telefonisch uitgenodigd voor een Kerst-diner, met het volgende programma: aperitief, voorgerecht, hoofdgerecht, dessert, koffie en
opdonderen. Het werd zoals verwacht een kei-gezellige en gastronomische belevenis, we hielden ons uiteraard aan het programma en waren dus op tijd weer weg.
Ik geef toe: de formule is niet aan te raden als u de Koning of president Huppeldepup van een belangrijk land uitnodigt op een vretentje bij u thuis: in dat geval werkt de truc niet, of misschien juist wel: die mannen komen immers toch niet en dan is er dus ook geen probleem van blijven plakken.
Nog een goede raad: kom nooit in de verleiding om na zo'n geslaagde avond bij uw gasten aan te dringen om toch nog maar een tijdje te blijven, het zou u bij een volgende gelegenheid ongeloofwaardig maken.
TOE(kom)MAATJE. Uit de school geklapt (bron onbekend):
* We gingen naar Oostakker met een hele bende bedevaartgangers en -gangsters.
* Mijn zus is nog wel in het klooster, maar ze heeft geen kleren meer aan.
* Voor kippen is eieren leggen een hoofdzaak. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
* De rijken komen met hun auto, maar de gewone mensen met een paraplu.
* Hij is uit het venster op de vierde verdieping gesprongen, omdat hij te diep in de put zat.
|
