dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
Li uma vez nas férias um jornal " A Gazeta das Caldas ".Poucos estão ao corrente, também eu não sabia que um flamengo introduziu a Imprensa em Portugal. Em 1641, Laurent/Lourenço de Antuérpia criou a primeira Gazeta (no flamengo “gazet”) em Lisboa. Hoje em dia fala-se mais em jornais, mas ainda existem as gazetas:Em portugal A Gazeta das Caldas e na Flandres Gazet van Antwerpen.
Wist U dat de eerste krant in portugal werdt uitgegeven door een Vlaming Laurent Van Antwerpen in 1641.
Um bule fumegante ladeado por uma chávena de chá e uma fatia de bolo é o cenário perfeito para uma tarde bem passada na casa de chá (do Museu Arte Nova) localizada em Aveiro.
Sou um bule rachado, bule sou! Todavia, prefiro-me definir na qualidade de uma peça artística de porcelana, que, em vez de estar ao serviço pessoal do imperador chinês, fui oferecido como presente àqueles narizes compridos. No que diz respeito à racha, desculpe que o diga, os Jesuítas tratavam-me mal, fui colocado como lastro no porão duma vela! Depois disso, entregavam-me, eu, um objeto engenhoso, nas mãos de um rei de apenas cinco anos, e assim acabei, rachado.
In de handen van de Jezuïeten
Ik ben een theepot, ik een theepot !
Ik verkies me liever te omschrijven als een waardevol porceleine kunstvoorwerp ,dat, in plaats van in dienst te komen van de Japanse keizer, werd geschonken aan die met hun lange neuzen .
Wat betreft de beschadiging . Excuseer mij dat ik het zeg .Maar de Jezuïeten hebben mij slecht behandeld. ik moest als ballast het ruim in van een zeilschip. Na dit alles gaven ze mij ,ik, een vernuftig object als geschenk in de handen van een vijfjarige koning ,en zo eindigde ik beschadigd .
Ultimamente, tenho andado muito distraído, ocupado, atarefado, sei lá... Sobretudo a fazer planos e pesquisas na internet, descer avenidas e cruzar ruas desconhecidas a busca de encantos e curiosidades. Pois é, vamos de viagem até Porto e arredores e já sei... Há de estar muito bom neste período do ano.
Viajar pela leitura sem rumo, sem intenção. Só para viver a aventura que é ter um livro nas mãos. É uma pena que só saiba disso quem gosta de ler. Experimente! Assim sem compromisso, você vai me entender. Mergulhe de cabeça na imaginação!
Ao ver mais uma vez as imagens horrorosas de Aleppo na televisão .Contarei outra vez a história de Moa .
Moa
Fugido de Aleppo, a família de Moa já vive há um ano na nossa rua. O garoto abraçou em espanto a nossa vida pacífica e pela primeira vez sonhou com um futuro melhor. Moa é estudioso e para recuperar o seu atraso linguístico, lê diariamente na aula uma página dum livro. Página catorze, Moa lia: Numa hora, abateram dez patos. Calou-se um instante, e disse emocionado. – Não abatem patos na Síria, abatem cidadãos... E continuou a ler.
Een blog mag soms wel iets meer zijn dan een speeltje om de dagen te vullen .Daarom na weer de zoveelste gruwelbeelden te hebben gezien van Alepo ,laat ik julie erop wijzen hoe onbezorgt en gelukkig we leven .
Het verhaal van Moa .
Gevlucht uit Aleppo ,de Familie van Moa woont al een jaar in onze straat .Het jongetje Moa omarmde in verwondering ons vredig leven en voor de eerste keer droomde hij van en mooie toekomst.Moa was leergierig en om de taal achterstand in te halen mocht hij in de klas elke dag een bladzijde lezen uit een kinderboek.
Bladzijde 14,Moa las: -In een uur schoten ze 10 eenden neer . Moa zweeg even en zei .- Ze schieten op geen eenden in Syrië, ze schieten op mensen.....
En Moa las verder.
Dit verhaal is gebasseerd op de lezerbrief in de standaard van Mevr Gisel Vranckx. Geel
Evitando os caminhos habituais, andei através das pradarias para não ricochetear aqueles dois maçadores permanentes. Esforço para nada, já estavam emboscados à espera. Não valia a pena aguardar por alguém que me salvasse desses chatos. Então, fiz o que nunca atrevi. Batia-lhes. Um despediu-se, assustado. O outro rufião perdeu o equilíbrio e caiu numa enorme bosta malcheirosa. Envergonhado fugiu, o cocó nauseante escorria-lhe pelas pernas. Nuvens negras desapareceram nesse primeiro dia escolar. O sol brilhava de novo.
De zon kwam terug
De dagelijkse wegen vermijdend , liep hij door de weiden om toch maar die twee pestkoppen te vermijden.Moeite voor niets, ze stonden hem al verborgen op te wachten.´T was te vergeefs wachten op iemand die hem zou te hulp komen.Welnu, hij deed wat hij nooit durfden. hij deelde een paar klappen uit.Een van de pesters liep geschrokken weg . De andere pestkop verloor het evenwicht en viel midden in een stinkende koeienvlaai . Beschaamd vluchtte hij weg, de stront liep langs zijn benen.De dreigende wolken op deze eerste schooldag verdwenen.En opnieuw scheen de zon.
Quando os cinco primos vieram hospedar-se por onze ou treze dias nas férias anuais, os alarmes dispararam na nossa casa. Tudo o que tinha algum valor quebrável ficou guardado à chave. Nada maus rapazes, mas comportavam-se como uma matilha de lobos extrovertidos, fazendo bagunça constantemente. Os anos passaram e nunca se esqueceram de visitar a amada tia no asilo. Aconteceu que não reconhecia ninguém, porém dos lobos lembrava-se incessantemente. Sorrindo, dirigiu-se à assistente "use umas louças quebradas."
Wanneer haar 5 neven tijdens de vakantie voor 11 of 13 dagen kwamen logeren . Dan gingen alle alarmen af in huis . Want alles wat van enige waarde en breekbaar was moest veilig worden opgeborgen. Geen slechte jongens ,maar ze gedroegen zich als een troep ongeregelde wolven , altijd onder elkaar stoeien.De jaren gingen voorbij maar nooit vergaten zij hun oude tante te bezoeken.Gebeurde wel eens dat ze iemand niet herkende . Maar de wolfjes herkende ze onmiddelijk .Gebruik maar het oud servies zei ze dan tegen haar helpster.
"Pnmeumoultramicroscópico". Osinal alarme transformou em mobilização pessoal, osuper-homem! Astronautas também embarcaram muito prementes. Ostensivamente somente àtoa. Embora manobrassem pouquinho, osatélite avançaria, teleguiando entre meteoritos pedrosos. Osupersónico arcaico transportou explosivos mortíferos para os soldados autóctones. Todos esperavam maiores perigos ofensivos. Só aterra era mais preservada. Ora, sobreviverão as tropas estes marcianos preponderantes! Oxalá salvar, aquele tempestuoso emarcial personagem, osuper-homem a terra. Esmagara-os manhoso pela ousada supremacia.
Participe nas Histórias em 77 palavras
Desafio Nr104
carregue aqui
letras obrigatóriasATempos
<
Het uitgezonden telebericht "Pnmeumoultramicroscópico". Was het codewoord tot aktie e mobilizeerde superman hemzelf . Ook astronauten scheepten dringend in . Zichtbaar op goed geluk . Hoewel ze weinig moesten manovreren, telegeleidend tussen meteorieten . De verouderde raket transporteerde dodelijke explosieven voor onze soldaten . Iedereen verwachten grotere vijandelijke gevaren .Enkel de aarde was iets beter beschermd . Wel! Zouden de volkeren op aarde deze overheersende marsmannen overleven . Hopelijk wordt onze aarde gered door die onstuimige krijgsachtige superman . Zal hij hen listig verslagen door zijn oppermachtigedurf!.
Passámos por um prado, à beira do caminho ,onde um rebanho de ovelhas pastava.Sempre gostei muitos desses animais tão pacíficos.Balindo, fazia uma algazarra calma.Olhe! ali uma das imagens (cada vez mais escassa )que deseja encontrar no Norte , exatamente,um pastor com rebanho.
We liepen langs een wei ,aan de kant van de weg, waar een kudde schapen graasden.Ik heb altijd van rustige dieren gehouden.Ze maakten met hun belletjes om de nek een gezellig geluid .Wenu,het is een van die vredig en zeldzamer beelden die ik graag tegenkom in het noorden van Portugal ,Precies een herder met kudde.
Mendo estava marcado na lista para visitarmos. Este burgo em que tudo parecia um cenário da guerra dos tronos, mas tudo autêntico, medieval e deliciosamente rural, encantou-me tanto que a minha imaginação se desenfreou, quando vi, ao longe, um rebanho de cabritos e a tomou por cavaleiros a trote.
Hoje em dia, aquela aldeia organiza feiras medievais com cavaleiros, na verdade, não de nobreza, mas bem de carne e osso.
Mendo está novamente em cima da lista.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Mendo stond op mijn lijst van kastelen te bezoeken. Deze versterkte burcht deed in alles denken aan een decor van War of Thrones ,maar dan alles autentiek middeleeuws en heerlijk plattelands. Ik was zo onder de indruk, dat mijn fantasie op hol sloeg ,en toen ik in de verte een kudde geiten zag aankomen, hen voor ridders in galope hield .
Ieder jaar is er in Mendo een middeleeuwse jaarmarkt.
Weliswaar niet met nobele ridders, maar wel van vlees en bloed .
Het kasteel Mendo staat terug op mijn lijst van te bezoeken burchten.
Stoppen met bloggen! ik dacht dat gaat vanzelf . Blijkt dat ik eerst zal moeten afkikken . Dus ga ik in terapie bij mezelf .
Kiekeboe schreef iemand van de bezoekers ,schijnbaar zijn er nog die in terapie moeten
participe em Histórias em 77 palavras
Desafio nr 95
o máximo de palavras com BTL
A TOCA
Havia além do batatal desbravado uma toca labirinto que se encontrava sob as raízes do malóbatro. Um Lobato espantado escolheu-o como latíbulo. O animal tinha de fugir dum malabruto, armado com uma horrível manubalista. Sem dúvida, neste tabernáculo inseguro esperava-o uma libitina certa. Ao longe soava o tão-balalão do carrilhão municipal, tocando em bitonalidade a música dum libreto popular. Passos aproximaram-se, o inquietado fitou as orelhas, o perigo ainda estava lá fora e obstaculiza a sua fuga.
A Igreja de São Roque em Lisboa, o Largo Trindade Coelho, ao Bairro Alto.
Visitando a igreja - museu Lembre-se de manter os seus óculos de sol quando entra nessa Igreja .Visto que o seu interior é completamente revestidas com pintura folha de ouro, de santuários, santos, paredes e teto .
Esta maravilha da arquitetura barroca é o lar de 12 capelas e foi principalmente o trabalho de arquitetos e artistas italianos que se desenfrearam-se por extensão.Usando materiais preciosas ,mármore,albas ,lápis azul ,prata, ouro e mesmo ( pormenor engraçado)no museu encontrei assegurada sob uma tampa de vidro uma peça frágil de renda antuerpense do tempo afonsinho.
Ofuscado pela beleza daquelas obras de arte saimos o museum . Meio-dia , cheio de sol ,felizmente ainda mantiveram os nossos óculos de sol .
.........
Bij het bezoek aan ditkerkmuseummoet je bij binnengaan de zonnenbril niet afzetten want je wordt onmiddelijk verblind door het vele bladgoud dat gebruikt werdt op wanden van kapellen en heiligen .
vermits dit blog totaal geen interesse kan opwekken zal ik nog bijwijlen een bijdragen toevoegen
vermits dit blog totaal geen interesse kan opwekken zal ik nog enkel bijwijlen een bijdragen toevoegen
A música tem o poder de nos transportar. Transportar para momentos já vividos ou para momentos que gostaríamos de viver. Faz-nos recordar pessoas, lugares, instantes, ocasiões felizes ou infelizes. Modifica muitas vezes o nosso estado de espírito, mesmo que, esse estado apenas permaneça em nós os poucos minutos que a música dura.
POR NCC
Muziek biedt ons de mogelijkheid ons te verplaatsen .Naar herrineringen die reeds voorbij zijn of momenten waarin we nog zouden willen leven.Muziek doet ons verlangen naar plaatsen, mensen of momenten van geluk of verdriet. Vaak wijzigt muziek onze stemming zelfs al is het voor even , of zelfs niet langer dan een muziekopname.
Luísa Todi ...zonder piano begeleiding?! Hoewel van eenvoudige afkomst ,in de vila " o refúgio" van de setubalese reder , en kultuurman, wordt er een feestje georganizeerd ter ere van een mooie beroemdheid, gekend in heel Europa. Paniek in de muziekkamer . Een luster viel in stukken op de piano , en een houtsplinter blokkeerde de toetsen . Een oplossing voor het probleem moest worden gezocht , want ook een hamertje in de piano moest worden herstelt door een pianostemmer. Als niet dringend iemand kan worden gevonden dan zal de beroemde operazangeres Luiza Todi de arias zonder begeleiding moeten zingen .
Luísa Todi... sem acompanhamento?! Embora fosse filho das malvas, na mansão "o refúgio", o armador setubalense, um homem cultivado, organiza uma festa em honra duma rosa, uma cantadora conhecida por toda a Europa. Consternação na sala de música. Um lustre caiu desmembrado no teclado do piano, um espinho bloqueou-o. Uma solução do problema impôs-se, porque também um martelo deveria ser tratado por um afinador. Se não encontrar urgentemente alguém para consertar, a laureada Luísa Todi deverá cantar as árias sem acompanhamento.
PALAVRAS ANDARILHAS e FESTIVAL DE CONTOS DO MUNDO em Beja
Op het jaarlijks festival van wereldverhaaltjes presenteerde Margarida Fonseca Santos 13 verhaaltjes in een doosje ,eentje was door mij geschreven
Participe nas histórias em 77 palavras
Desafio RS NR 39
carregue na rádio e oiça para a história do Chico
uma história de AMOR sem a letra A? Um dramalhão amoroso sem A?
Mijn verhaal van 77woorden in het portugees , vertelt op Radio Sim ,de opdracht was een liefdesverhaal
zonder de letter a te gebruiken
O Chico – Ó doutor! Estou com dor de sentimentos, Fecho os olhos e vejo-o. Fecho os ouvidos e ouço-o Nem como nem durmo. Ó doutor! Socorre-me deste vício. Porque morro de desejo. Tem enormes olhos meigos, e quero mexer-lhe com os dedos. Só um beijo dele e sinto-me feliz. Sem êxito, o vidro protetor impediu-o. – Ó doutor! Socorre-me desse esquisito impulso. E o médico perguntou: – Quem é esse benzinho irresistível que te perturbou? – É Chico, o bonobo do zoo.
-Ach dokter ,ik heb ldvd. (liefdesverdriet) Ik doe mij ogen toe en ik zie hem, ik hou mijn oren dicht en ik hoor hem. Kan noch eten noch slapen. Ach dokter help mij van die dwang, of ik trek het niet meer lang. Hij heeft zo´n grote zachte ogen, en ik wil hem lief aanraken bij de oren. ben gelukkig als ik hem kan kussen, maar ik heb geen geluk er zit een dik glas tussen. Ach dokter help me van die goesting af en toen vroeg de dokter van wacht; -Wie is toch die onweerstaanbare charletan waar gij zo verlegen voor bloost. ´t is Chico de bonobo van de zoo.
Het litteken van de hevige brand zal visueel langzaam verdwijnen , het leed dan het heeft veroorzaakt helaas blijvend .
Maar het blijft een mooi groene zonnige vakantiebstemming
A cicatriz do incêndio desaparecerá pouco a pouco ,o pesar da calimidade não. Mas apesar disso a ilha de Madeira continuará um destino ensolarado para os seus turistas.
Ó Capuchinho Vermelho não esquece o bolo e a garrafa de vinho para avó. Leva-os sem mais tardar e ,cuidado não fala com estrangeiros
-sim,sim,eu tomarei muito cuidado,mãe.
Chegando na mata ,Capuchinho vermelho ergueu os olhos quando ouviu uns gemidos dentre os arbustos e via o malvado lobo : Aproximou-se e disse espantosamente
- Ó malvado lobozinho! Ai, que tens olhos pequenos! tão pequenos!
O malvado lobo rosnou muito irritado,
e gritou :vá - se embora, estou a fazer cocó.
Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .
Roodkapje loopt door het bos en ineens ziet ze de grote boze wolf in de bosjes zitten. Ze loopt naar hem toe en zegt: Maar grote boze Wolf, wat heeft u kleine oogjes!? Zegt de grote boze wolf: "laat me met rust ,ik zit te kakken."