dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
-Já teve sempre antedito, é um bendito talento, meu antigo aluno João Cabrito. Murmurou o professor idoso, quando ouvia com orgulho a palestra do seu estudante erudito no oratório.Este determinado favorito alcançou com distinção um prémio .Seu tema de alto gabarito sobre hermafrodita gerava muito interesse e em breve, o inquérito inscrito acabará de sair num manuscrito perito.
Ora, o velho mentor ficou surpreendido contente , durante a entrega do prémio, seu nome foi mencionado pelo laureado.
Caro visitante deixe um comentário e faça-o porbaixo de cada texto, (código ilegível carregue no X (nieuwe code aanvragen)
Ao cair da noite o Carnaval de Aalst torna-se um iluminado conto de fadas
Em Aalst, a única cidade na Bélgica onde se festeja excessivamente o carnaval.
A terça-feira tradicionalmente é o dia das matrafonas e do vazio porta-moedas. Um cortejo de milhares homens mascarados como mulheres.
Então, a verdadeira matrafona se reconhece facilmente .Usa sempre um casaco de peles, uma peruca e um quebra-luz como chapéu. Tem consigo, um guarda-chuva avariado, um carrinho de bebé e uma gaiola com um arenque dentro.
°°
De Aalstenaars mogen trots zijn , hun prachtige carnavalstoet is wereldklasse
Caro visitante deixe um comentário e faça-o porbaixo de cada texto, (código ilegível carregue no X (nieuwe code aanvragen)
Os tapetes de arraiolo são característicos da Vila de Alenjana de Arraiolos em Portugal
Um passeio a pé pelas ruas sinuosas e estreitas de Arraiolos não deixe suspeitar que há atrás dalgumas casas caiadas em branca, de fachada impecável com molduras amarelas ou azuis, bordadeiras ainda estão a trabalhar. Das mãos destas mulheres saem peças únicas, uma destreza transmitida de geração em geração desde o século XVI.
Arriaolo
Een heerlijk en gezellig stadje, gekend voor zijn handgemaakte tapijten.Achter die kraakwitte gevels zitten vrouwen waarschijnlijk tapijten te borduren en dit al sinds de 16 °eeuw.
No plaino abandonado, nasceu meu blogue. Borbulhando, como água duma fonte subterrânea buscava na sua fragilidade um curso próprio. Ora, talvez demasiado destemido, não encontrou imediatamente uma abertura, e formara-se um paul dormente. Lentamente, gota a gota, superava os obstáculos de seixos... Num ai, encontrou-se numa cascata impetuosa, que o levava para uma outra dimensão. Não obstante, ficará somente um ribeiro discreto que faz pensar em nada. Quem está ao pé dele, está só ao pé dele.
¨¨¨¨¨¨
O menino da sua mãe,de Fernando Pessoa ― Cancioneiro
O Tejo é mais belo que o rio que corre pela minha aldeia, de Alberto Caeiro
.
I
Ik heb een blog
In een eenzame vlakte ,ontsprong het. Opborrelend uit de ondergrond zocht het fragiel zijn eigen loop .Wel , misschien was het te overmoedig en vondt het niet onmiddelijk een richting en vormde het een stilstaand water . Traag,druppelgewijs overwon het alle hindernissen van rotsen . ...Plotseling kwam het in een onstuimige waterval die het naar een andere grotere dimentie bracht . Nochtans zal het altijd maar een pietluttig beekje blijven dat aan niets doet denken .Wie aan zijn oever staat ,staat daar enkel maar, niets meer .
Chegou demasiado tarde. O destino não esperara por si. De repente ela teve dúvidas. Talvez fosse tudo um grande mal-entendido e os seus avanços somente para se arrebitar como um pavão. Os disparos na campina levaram-no à realidade e agachou-se na moita. Mais tiros, caçadores, os piores de todos, daqueles que só matam como passatempo aproximavam-se. Ao ver um faisão macho caindo do céu, seu coração petrificou, abatida, levantou voo. Um orientado disparo determinará o seu destino.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
de korhaan
´T kwam te laat, het lot wachte niet af. Plots was er twijfel . Misschien had ze alles misbegrepen en waren zijn avances , enkel maar pronken als een pauw .De schoten op de weidse grasvlakte brachten haar terug naar de realiteit en ze dook weg in het struikgewas . Nog meer schoten, jagers, de ergste van allen ,zij die enkel doden als tijdsverdrijf naderden. Bij het zien van een korhaan vallend uit de lucht ,versteende haar hart en vloog ze moedeloos weg . Een wel gemikt schot, zal beslissen over haar lot.
°
Caro visitante deixe um comentário e faça-o porbaixo de cada texto, (código ilegível carregue no X (nieuwe code aanvragen)
Ao ver essas construções na paisagem montanhosa da Peneda -Gerês pareceram-se com túmulos enigmáticos mas a verdade estava mais simples para descobrir. Esses Espigueiros, pois assim se chamam, serviam para conservar o milho, e a cruzes para serem abençoados por Deus.
De eerste keer dat ik ze zag , zo wondermooi in het landschap passend ,dacht ik dat het praalgraven waren . Het zijn echter maisschuurtjes die van de grond staan om muizen van de oogst weg te houden .En het kruis diende om godszegening te krijgen over de oogst .
Caro visitante deixe um comentário e faça-o porbaixo de cada texto, (código ilegível carregue no X (nieuwe code aanvragen)
Mijn twee liefdes " mijn vlakke land en Lissabon".
Fado da despedida
Lisboa foi meu fado, minha vida Meu grande amor, meu passado Lisboa minha mãe tão querida Lisboa minha alma meu pecado>
Meu coração deixo à Madragoa Meu olhar as águas do teu rio Minhas mãos ás ruas de Lisboa E a saudade a noite do Rossio
Minha boca vermelha, deixo à Graça Meu cabelo negro, à Mouraria Ao palco do teatro deixo a alma As palmas, a dor, a fantasia
Os pregões matinais, levo comigo As vozes das crianças de Lisboa, Futuro deste povo tão antigo Gaivota que no cais sempre voa
Lisboa foi meu fado, minha vida Meu Tejo como o tempo corre Minha Lisboa, mãe querida O meu amor por ti nunca mais morre.
Fado van het afscheid
Lisboa, was mijn fado ,mijn leven Mijn grote liefde, mijn verleden mijn Lisboa zo geliefd Lisboa mijn ziel ,mijn zonde
Ik laat mijn hart aan Madragoa Mijn blijvende verwondering voor jouw Taag Mijn handen aan de straten van Lisboa
En het heimwee voor ´t nachtelijke Rossio
Mijn vurige lippen ,schenk ik aan Graça mijn zwarte lokken zijn voor Mouraria , aan ´t theaterpodium laat ik mijn ziel Het aplaus ,de pijn ,de fantasie
De kreten van vroege straatventers ,neem ik met mij mee kinderstemmen van Lisboa, de toekomst van dit zo oude volk de meeuw die steeds over de kaai vliegt
Lisboa was mijn fado mijn leven Mijn taag, hoe snel vergaat de tijd Mijn zeer geliefde Lisboa Mijn liefde voor jou ,zal eeuwig blijven duren.
Caro visitante deixe um comentário e faça-o porbaixo de cada texto, (código ilegível carregue no X (nieuwe code aanvragen)
Ora, pensando bem no assunto e como estava um bocadinho cansada de ouvir sempre as mesmas desculpas para as perguntas de sempre, decidi mudar de estratégia e passei a pedir uma “boa desculpa” a cada aluno que não fazia os trabalhos de casa, que chegava tarde à aula, que não trazia o material, que não trazia as mensagens assinadas pelos pais.
Paula Cristina Pessanha Isidoro
Que projeto!
Ó professora, não minto, minha tarefa foi confiscada pela CIA.
Estive o fim da semana com os pais em Nova Iorque. Então, vindo de Bruxelas, o buraco do inferno, fomos controlados rigorosamente pelos alfandegários. Questionado sobre conteúdo da mochila respondi sorridente "só uma tarefa escolar, nenhuma bomba". Repentinamente houve grande pânico e fui vencido pelo polícia. Embora me declarassem inocente depois, presidente Trump despachar-se-ia a anunciar que, graças às suas medidas, tivera intercetado um projeto terroristo.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Fantaseer eens een meer creatieve uitleg ,dan ik heb mijn huiswerk ´thuis op tafel laten liggen
°°°°°°
Maar juffrouw ,ik lieg niet , mijn huiswerk werd aangeslagen door de CIA.
Ik was het weekend met mijn ouders naar New York . Welnu komende van Brussel ,het zo genaamde hellegat ,werden wij grondig door de douane gecontroleerd Ondervraagt over de inhoud van mijn rugzak antwoorde ik met een glimlach " Enkel huiswerk geen bom" .
BOM !!!!
Plotseling was er grote paniek en werd ik overmeesterd door politie.. Hoewel ze mij kort daarna onschuldig verklaarde. Zou president Trump zich haasten om te verklaren dat dank zij zijn maatregels ,hij een terroristisch plan had onderschept.
No início, esse blogue começou discreto. Borbulhando, como água duma fonte subterrânea buscava um curso próprio na sua existência frágil .
Ora, talvez demasiado destemido,não encontrou imediatamente uma abertura, e, sem querer, formara-se um paul dormente.Gota a gota e com muita paciência superava os obstáculos de seixos e xistos......e de repente, encontrou-se numa aceleração de água impetuosa, que o levava para uma outra dimensão ,com maior expectativa e maior visão. Não obstante, ficará somente um ribeiro que (citando uma frase do Fernando Pessoa )
faz pensar em nada .Quem está ao pé dele , só está ao pé dele .
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Mijn blog
In het begin begon dit blog heel discreet als een opborrelend ondergrondse bron
zocht het zich een eigen weg in zijn fragiel bestaan. Misschien was het wel teveel overmoed en vond het niet onmiddellijk zijn loop want zonder te willen vormde er zich een poel met stilstaand water . Druppel na druppel en met veel geduld overwon het de belemmering van keien en rotsen en plotseling kwam het in woelig water en gaf het blog een andere dimensie met grotere vooruitzichten en visie Het zal echter altijd een imperfekt beekje blijven dat ,citerend de dichter Pessoa , aan niets doet denken . Wie er naast staat ,staat er gewoon naast ,niets meer .
A lamparina que Rosa tinha comprado numa loja chinesa, não iluminou. Aparentemente uma má compra, não tinha interruptor. Mesmo mudando a lâmpada não resolvera nada. Ainda menos os palavrões que ela soltou porque as instruções imprimidas em chinês estavam traduzidas em todos os idiomas do mundo, salvo na sua própria língua. Depois da irritação, a resignação. Batendo as palmas expulsou o gato da poltrona.
Que farsa!
Simultaneamente com o som, estrondo, foi acesa automáticamente aquela maldita lamparina.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Het nachtlampje dat Rosa had gekocht in een Chinese winkel, gaf geen licht. Waarschijnlijk een miskoop. Had geen schakelaar . zelfs het lampje verwisselen loste niets op. Nog minder de verwensingen die ze maakten ,omdat de gedrukte handleiding in het chinees,was vertaald in alle talen van de wereld ,behalve in de hare .Na de woede ,de berusting .Klappend in de handen verjoeg zij de kat uit haar zetel. Wat een grap! Gelijktijdig met het geluid,klap, begon dat zo verwenst nachtlampje automatisch te branden
onde todos os dias, passa uma história em 77 palavras, nada melhor que escrever um conto sobre a rádio: pode ter um rádio; pode ser sobre a influência da rádio (família, solidão, guerra, tudo); pode ser de alguém que faz rádio; no fundo, pode ser o que quiserem!
Á espera da Banda.... A minha mãe lembrava-se da primeira rádio em casa,
mais que tudo a música e as narrativas populares que abrandaram os tristonhos dias invernosos. A única pessoa que não gostou da rádio, era o meu bisavô. Mesmo tinha medo do utensílio.Não o entendia ,no quarto havia vozes ,mas....ninguém estava lá ! Curiosamente, só reagiu alegre quando iniciou a música duma fanfarra, e, imediatamente se despachou para o vão da porta à esperar até a banda passasse. Vroeger was een radio een zeldzaamheid in huis ( pas na de eerste wereldoorlog kwamen zij in gebruik).Moeder vertelde me dat de lange winteravonden werden verzacht door muziek en de luisterspelen . Wie er niet van hield was mijn overgrootvader ,die was zelfs bang van het toestel want hij hoorde stemmen, maar er was niemand in de kamer. Enkel als de radio fanfaremuziek speelde ging hij blij in de deuropening staan , wachtend tot de fanfare passeerde.
Fui à Feira da Ladra, a mais bizarra Das feiras com a marca do passado, E vi num ferro-velho uma guitarra De tampo, sujo, negro e desgrudado!
No fundo uma etiqueta já sem cor Ocultava um retrato que ficou E que era de um famoso tocador Que a morte há muitos anos já levou!
Quatro cordas em rugas de cantigas Se nada mais fizessem recordar, Lembravam quatro décimas antigas À volta de uma quadra popular!
Comprei aquela jóia que se enquadra Em tudo o que são velhas raridades, Inda é preciso haver Feira da Ladra P'ra nos mostrar o preço das saudades!
Ik ging naar de vlooienmarkt , de leukste van het land, voor zijn spullen tweedehands en tussen al dat oud ijzer zag ik een gitaar vuil, ontluisterd smerig! met in de bodem een kleurloos etiket van wat bleek een portret van een ooit beroemde guitarist door de dood reeds lang geleden ingehaald. Vier versleten snaren en een oud lied
van een populair rijm die niemand zich nog herrinert of moest zijn van tientallen jaren geleden ik kocht dat juweeltje dat
past in mijn verzameling
rariteiten ´t is daarvoor nodig dat er vlooiemarkten zijn
om ons de waarde van nostalgie van het verleden te tonen
Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .
Alfacinha-Belga
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
a gatinha ,
° Uma gatinha fofinha estava sentada nosso banco de quintal. Dali ela observou o inteiro jardim, como se estava à vontade no seu quintal próprio. Os passarinhos não se davam bem. Com o gato da vizinha não queria namorar ,
e para fazer outras atividade não tinha interesse nem tempo.
Er zat een poes op onze stenenbank ze overschouwde heel de tuin alsof het de hare was. Vogeltjes konden er niet meer gedijen en met kater van de buur wou ze niet vrijen en voor iets anders
Caro visitante deixe um comentário e faça-o porbaixo de cada texto,
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
O que me dá prazer não é o vinho, não! nem a música, nem o canto. Apenas o estudo é o meu encanto, e a pena, qual espada sempre à mão."
.
Abu. L. Rabi Sulayman ibn Isa al Kuthayyir que terá vivido no século. XIII foi um dos vários poetas luso árabes cujo legado enriquece a cultura portuguesa tanto ao nível do literário como do espiritual.
"Wat me genoegen geeft is niet de wijn, neen!
noch muziek ,noch het lied
slechts studie is mijn genoegen
en de pen,als zwaard in de hand
een luso arabier en dichter van de 13 eeuw wiens nalatenschap de portugese cultuur heeft verrijkt
Caro visitante deixe um comentário e faça-o porbaixo de cada texto,
*preencha um nome (naam) *preencha endreço E-mail preencha o seu URL *preencha um título (tittel) *escreva o seu comentário *preencha o Código de segurânça (código ilegível carregue no X (nieuwe code aanvragen) *carregue no texto "reactie insturen " para enviar comentário
A descida estava íngreme, e na sua petulância juvenil não dava ouvidos a avisos dos amigos ciclistas. A estrada descendente dava-lhe a sensação cativante de ter asas, porém perdeu numa curva o controlo e chocou com as barreiras. Durante dois segundos voou, braços abertos como o Cristo Rei de Almada, e terminou, assim escapando por um triz do abismo, numa silva. Como não ocorreu um acidente, anunciava laconicamente aos amigos inquietos: "Aqui crescem deliciosas amoras-pretas ".
Participe histórias em 77 palavras
Desafio nr°133
carregue aqui
Braambessen
De afdaling was nogal steil,en in zijn jeugdige overmoed had hij geen oren voor de waarschuwing van zijn fietsvrienden. De scherpe dalende weg gaf hem het spannend gevoel van vleugels te hebben . Echter in een bocht verloor hij de controle en botste tegen de vangrails . Gedurende twee seconde vloog hij ; de armen weids open ,net zoals het standbeeld Cristus-koning van Almada ,en eindigde , het scheelde geen haar bijna in een ravijn.Hij deed alsof er niets was gebeurd en zei heel laconiek tegen zijn ongeruste vrienden " wat groeien hier lekkere braambessen" .
Een heerlijk tekst met als metafoor voor een mooie vrouw, een vulkaan
maar omdat een vulkaan voor ons gelijk staat met gevaar, moet je eerder aan een nachtelijke uitbarsting denken .Als je in de duisternis de prachtige en opwindende gloed van lekkende lavastromen ziet .
Mijn ogen,hongerig, worden niet moe jou te strelen
ze zoeken steeds een andere hoek om jou te bewonderen
en ze dromen zich volledig toe te wijden aan jouw vurige mondkrater
genieten van alle warmte van elke uitbarsting van jou
°
Meus olhos,famintos,não se cansam de te acariciar
procuram sempre um novo ângulo pra te admirar
e sonham mergulhar na sua boca de vulcão
provar todo o calor que há na sua erupção
escorrer nos rios claros
das margens dos teus pêlos e encontrar o ouro escondidos
que brilha em seus cabelos devorar a fruta que te emprestou o cheiro e talvez desfrutar de um amor puro e verdadeiro esquecer o espaço,o tempo e o viver perder a noção do que é ter a noção do perder se um dia eu fui alegria ao te conhecer agora canto porque sinto a dor de não te ter
.. 
"
