Gisteren had ik een bijzonder luie dag... eigenlijk al de hele week... de schuld van het mooie weer toch... niets echt bijzonders te doen en dan maar proberen dat witte wintervel een kleurtje te bezorgen... nu moet ik er wel bij zeggen dat er heel wat meer voor nodig is dan zo'n lentezonnetje om mijn vel te kleuren... het is een hardnekkig en taai vel... vastbesloten maagdelijk wit te blijven... het enige wat ik erop krijg zijn sproeten... maar als ik nu genoeg sproeten verzamel en die gaan dan samenklitten krijg ik toch een schijn van kleur... hoop doet leven en de aanhouder wint.
 
Vandaag wilde de zon echter niet tevoorschijn komen... ik was me juist aan 't bedenken wat ik met m'n dag zou aanvangen toen 't manneke in een vlaag van waanzin de hoge druk tevoorschijn sleurde en het terras en de hoftrap begon te bevochtigen... jawel bevochtigen... ik hield het hele gedoe met argwaan in de gaten en ja... toen hij gedaan had zag de trap er nog even groen uit... groen van het mos he... als tevoren...mijn besluit was rap genomen... in een onbewaakt ogenblik maakte ik me meester van die spuit en begon er zelf aan... met fierheid kan ik jullie vertellen dat de trap trots zijn grijze verf aan de wereld toont... van het ene kwam het andere zoals dat gaat en algauw was ik enkele uren braaf bezig... maar wat een voldoening het geeft... toch blij dat ik die karwei niet elke week hoef te doen.

Onze poes begint aan haar tweede jeugd zo te zien... wat er in die pillen zit weet ik niet maar ik denk dat ik de dokter ga vragen er voor mij ook voor te schrijven... als je me een van deze dagen betrapt hoog in een boom dan weet je het wel... alleen dat speciale voer lust ze niet... ik probeer haar te verschalken door er wat tonijn door te hutselen maar ook dàt heeft ze door... ik ga dan naast haar zitten... roer met mijn vinger door het prakje... werd door Google aangeraden... zit te smakken en NJAMNJAM te roepen... en zij bekijkt me dan met grote ogen... je ziet haar denken... WAT DOET DAT MENS RAAR... dat voer is echter duur en ik haat het iets dat nog bruikbaar is weg te moeten gooien... ik ga me nog verplicht voelen het zèlf op te eten.

29-03-2012 om 16:32 geschreven door Myette

Lente... het woord alleen al brengt me in vervoering... en als die lente dan nog komt met een mild zonnetje ben ik helemaal niet meer te houden... inwendig... ja je leest het goed... inwendig spring ik dan rond als een zot veulen in een malse wei... uitwendig gaat het er ietwat minder uitbundig aan toe... ik ben tenslotte een "dame" op leeftijd he en dat brengt zijn verplichtingen en ook remmingen mee... haha... straks gaan we naar de minigolf voor een rondje spelen met daarna een welverdiend glaasje... ik denk dat het vandaag een Duvel wordt... het is er het weertje voor... voor de dierenvrienden onder jullie... met poes nr. 1 gaat het goed... het bloedonderzoek wees uit dat haar nieren niet zo goed meer werken... de schildklier was blijkbaar in orde... ze kreeg medicatie en aangepast voer... na wat zoeken heb ik gevonden hoe ik haar kan verschalken om de voorgeschreven pilletjes in te nemen... ik stop ze in een balletje van het een of ander wat ze gaarne lust en poes merkt er niets van... maar ze is heel wat levendiger dan voorheen nu... haar pels begint weer te glanzen en gisteren deed ze zowaar een poging in een boom te springen... als poes op leeftijd is het haar niet gelukt maar ze sprong en hupte rond als dat inwendige veulen van mij wat ik met welgevallig oog zat te bekijken... het door de dokter meegenomen voer vindt ze echter niet lekker en om eerlijk te zijn... mij zou het ook niet bevallen... ik moet nog bij de apotheek gaan kijken of ze daar iets hebben wat ze mag eten... één ding weet ik wel en dat is dat ik na deze poes nooit meer dieren in huis neem... alhoewel... ik heb soms wel een grote bek maar ooo zo'n klein hartje en als er zo'n mager scharminkel komt aanwaaien zal ik het weer niet kunnen laten vrees ik... zoon is van dezelfde stof gemaakt maar nog een graadje erger dan ik... die is in alle staten als zijn hond zich wat down gedraagt... verleden week moest hij voor zijn werk de hele dag op cursus en werden wij gevraagd de hond en kat te komen voeren... wat voor de kat niet zo van belang is maar voor de hond met diabetis dus noodzakelijk en uurgebonden is... gelukkig goed afgelopen... zaterdag hadden we een begrafenis van een van onze clubleden... nu ben ik al heel wat harder geworden met de jaren maar toch heb ik tegen m'n tranen moeten vechten toen echtgenoot en kleinkinderen kwamen vertellen wat hun vrouw en bomma voor hen betekende... heb de laatste dagen al genoten van het zonneke... na de middag lekker lui in de tuin gelegen en naar de meesjes liggen kijken die in en uit het vogelhuisje vliegen... dat hangt er al enkele jaren en elk jaar is het weer bewoond... zouden dat elk jaar de nakomelingen zijn van het eerste paar?

27-03-2012 om 10:35 geschreven door Myette

Na de Kiddy te hebben moeten laten inslapen vonden we dat het tijd werd onze Poekie eens te laten onderzoeken... we hebben de laatste jaren schromelijk verzuimd met haar naar de dokter te gaan... ten eerste is die dokter heel duur en ten tweede zagen we op tegen de moeite... dus vandaag de poes in kotje gepropt waar ze direct klaaglijk begon te miauwen... eerst stilletjes maar allengs luider... 't manneke die niet kan hebben dat iemand het laatste woord heeft gaf wederzang zodat ik blij was dat we aankwamen want hun duet was oorverdovend geworden... poes is inmiddels al een middelbare dame geworden en ik zat hem te knijpen dat ze misschien suiker had omdat ze zoveel drinkt en regelmatig braakt... ik heb gruwelverhalen gehoord van zoon toen hij zijn hond insuline moest inspuiten... en Lucky is dan nog wel een heel lief en gezeglijk dier... wat dat zou worden met onze poes durfde ik niet aan denken... gelukkig geen suiker dàt weten we al... de dokter heeft bloed getrokken wat poes de helft van haar pels kostte... de haren stoven in 't rond... van de stress... zweetpootjes had ze ook en die van mij deden uit solidariteit mee... ze miste ook al enkele tanden en ik haastte me om te zeggen dat wij er voor niets tussen zaten... nu moet ik nog de uitslag van het bloedonderzoek afwachten... voor de rest ziet ze er nog goed uit voor zo'n oude dame... terug in haar kot op weg naar huis hebben we haar niet gehoord... denkelijk nog in shock... alhoewel... ik gaf haar als troost een portie tonijn waar ze op aanviel als een tijger op zijn prooi... nu ligt ze op ons bed haar frustraties uit te slapen.

19-03-2012 om 14:05 geschreven door Myette

Een lach en een traan... het is een cliché ja maar zo waar ook... deze voormiddag met de vrienden gaan petanquen... veel plezier gehad... weliswaar niet alles kunnen winnen maar ik heb goed gespeeld al zeg ik het zèlf... toen we thuis kwamen lag onze Kiddy (de buitenkat) in een balletje gerold in het gazon... keek met grote bange ogen naar ons maar voor de rest niets... toen 't manneke hem wilde pakken sprong hij weg... tenminste probeerde het maar hij buitelde telkens omver... heel duidelijk was er iets goed mis... dadelijk de dierenarts gebeld... de dokter van wacht zegde ons dat we binnen drie kwartier mochten komen want hij moest zelf naar de praktijk rijden... de diagnose was vermoedelijk een hersenbloeding en daardoor verlamd... aangezien Kiddy een echt buitenbeest was dat wel eventjes wilde binnen komen om geaaid te worden en een hapje te krijgen maar na amper een half uur al paniekerig werd omdat hij zich opgesloten voelde en ook omdat de arts constateerde dat het dier al niet meer van de jongste was... hebben we moeten besluiten hem te laten inslapen... eerst kreeg hij een spuitje om in te slapen en daarna de fatale injectie... hij is heel vredig ingeslapen want we bleven bij hem tot het laatste... ik hou mezelf voor dat het zo het beste is maar niettemin... het doet pijn en we zullen hem missen... zeker omdat het zo plots is gebeurd want gisteren was hij nog springlevend... niets aan de hand... maandag gaan we met Poekie naar de dierenarts want die doet niets dan eten... braken en drinken... en dan weer van vooraf aan... ik hou m'n hart al vast.

17-03-2012 om 15:48 geschreven door Myette

14-03-2012 om 09:45 geschreven door Myette

Het jolijt druipt langs alle kanten uit de blogs... waarom... omdat Laura zich heeft laten zien en voelen natuurlijk... zaterdag speelden we petanque en tegen de middag begon het te miezeren maar zondag maakte alles goed... zaaaalig weertje om te golfen... vandaag was het zo mogelijk nog beter en ik ben de tuin ingetrokken om wat dorre dingen weg te knippen... ik vrees dat we in kosten gaan vallen want sommige planten zien er diep treurig uit... nog even afwachten of ze zich herpakken... zoniet dan moeten we een bezoekje brengen aan het tuincentrum... vandaag moesten we onze "bescheiden" wijnvoorraad aanvullen... het is altijd schrikken hoe vlug dat wijnrek leeg geraakt... nog even naar de Makro waar ik geweldige chance heb gehad... met mijn stomme kop had ik 3 inktpatronen voor den Buddy gekocht... ik dacht zwarte maar toen ik enkele dagen geleden er een moest vervangen merkte ik tot mijn afgrijzen dat het er grijze waren... en den Buddy houdt niet van grijs... ik stapte met mijn deemoedigste gezicht naar de balie met de vraag om te ruilen... de zeer lieve dame merkte op dat de inruiltermijn al maanden verstreken was... ja dat wist ik ook wel maar proberen gaat mee nietwaar... ik moet er erg ongelukkig uitgezien hebben want ze stuurde me naar de afdeling zèlf waar ik moest vragen of ZIJ het daar goed vonden... ik met een NOG ongelukkiger gezicht er heen gesloft met in mijn rug de priemende ogen van 't manneke... aan die balie daar zaten twee jonge mannen waar ik mijn vraag fluisterend stelde... die bekeken elkaar en bleken medelijden te hebben met dat arme dwaze oude mens dat geen kleuren meer kon onderscheiden en... het mocht van hen... ik terug naar de eerste balie maar dan al heel wat minder slofferig... heb mijn geld terug gekregen... was toch 34 € en een kwakske... soms heb je al eens geluk... een voorlopig tevreden vrouwmens gaat nu een filmpje kijken want haar teergeliefde is naar biljart... dus is zij voorlopig baas in huis... tenminste als de kat me gerust laat... die zit me met verwachtingsvolle ogen aan te kijken... wat wil dat beest... een plasje... eten... de hort op... ga het eens vragen nu... tot later!!!

12-03-2012 om 19:41 geschreven door Myette

Nou moe... mijn dag begon al goed... een stralend zonneke... zo stralend dat onze buitenthermometer ervan geschrokken was en even buiten westen lag... niks erg... zijn medicatie was op... even nieuwe pillen erin gestopt en het ding marcheerde weer perfect... na de ochtendbokes ging ik mijn mailtjes checken en wat zag mijn nog ietwat lodderig oog... een mail van mijn nieuwe vriendje Patrick Janssens... jaja... die man verrast me telkens weer... ten eerste ontkende hij het bericht dat illegalen hun familieleden zouden mogen laten overkomen... iets dat wèl op TV door Martine Tanghe op het nieuws werd gebracht... ten tweede werd ik bedankt voor mijn ijver en vlijt en gevraagd hem in het vervolg duchtig te bombarderen met allerlei suggesties teneinde onze stad nog leuker en leefbaarder te maken... iets dat ik met graagte ga doen... hebben jullie suggesties... brandt er maar op los... ik geef ze wel door aan onze edelachtbare burgemeester zodat die zijn lofwaardige taak NOG beter kan vervullen... ik zie het als mijn plicht die mens te helpen in deze moeilijke tijden... ik wacht met ongeduld op jullievoorstellen... maar hou het een beetje deftig he of ik krijg weer de schuld.

Nadat ik een beetje bekomen was van de schok heb ik me al juichend op mijn huishoudelijke taken gestort... wat een beetje aanmoediging een mens kan doen nietwaar... nu zit ik voldaan te wezen... taken volbracht... en kan ik me met een licht gemoed te bed begeven... sloppel!!!

08-03-2012 om 20:00 geschreven door Myette

Als ik 's ochtends zo nog half in slaap wat soezerig lig te wezen fladdert er vanalles door mijn hoofd... zo van die dingen die ik op dat moment heel intelligent vind maar na het ontbijt ietwat onnozel ... een van die dingen is hoe andere mensen zich kleden of ontkleden als ze naar bed gaan... wat mij betreft ik kleed me aan om te gaan slapen... t.t.z. eerst doe ik alles uit om me daarna laag na laag in nachtoutfit te hullen... als onderlaag een "damarke" tegen een koude rug... de warme pon erover en als afsluiting bedsokken... je ziet het beeld... sexy is heel wat anders maar liggen rillen in bed met overal "kiekenvel" is ook niet bepaald sexy... toen het begon te vriezen heb ik nog overwogen een muts op te zetten maar dat ging me toch wat te ver... ik moet ergens de grens trekken he... als compensatie rol ik me in de dekens en trek het laken stijf over mijn oren... 't manneke is daar niet zo gelukkig mee... die slaapt het liefst in zijn geboortekostuum en zou willen dat ik zijn voorbeeld volg... toen ik met hem trouwde heb ik wel moeten beloven hem te volgen in voor en tegenspoed maar dat is lang geleden... trouwens toen ik die belofte deed heb ik mijn vingers gekruist gehouden... in de zomer ben ik wel wat luchtiger gekleed in bed maar het laken rond mijn oren zweer ik niet af... deze keer niet tegen de kou maar om de muggen te beletten zich aan me vast te klampen... dan het slapen zelf... de ene kant ligt er 's morgens glad bij... die van 't manneke... mijn kant is net een omgeploegd veld... blijkbaar trek ik bij elke wenteling een stukje deken mee want elke morgen lig ik in een nest van beddengoed terwijl 't manneke bloot ligt te liggen... dat kan hij helemaal niet apprecieren en elke keer hij de kans krijgt beklaagt hij zich tegenover onze vrienden... waarop ik hem dan weer verwijt dat hij snurkt en hij dat ik... etc. etc... de rest zijn bedgeheimen.

05-03-2012 om 21:04 geschreven door Myette

Aan allen die morgen verjaren wens ik een gelukkige verjaardag en dat ze er het beste van maken want op de volgende moeten ze weer vier jaar wachten... ikzelf zou het me niet meer aantrekken... maar als kind moet het vreselijk zijn... de zoon verjaart op 29 december en ik moet bekennen dat ik soms peentjes heb gezweet om zijn verjaardag toch naar behoren te vieren... met de kerst nodigde ik de hele familie uit... toen ma en pa wat ouder werden nam ik oudejaar er ook nog bij... daar tussenin moest zoon uitgebreid gevierd worden weer met heel de familie... dan nog een kinderparty ertussen wringen en bibieke hier lag op 1 januari steevast strijk... want voor die drie feesten werd er uibundig gekookt... ik ben maar al te blij dat die stresstoestanden achter me liggen.

Na twee dagen gezwoegd te hebben op de nieuwsbrieven voor de club kan ik met een gerust gemoed even pauzeren... de copies zijn gemaakt en liggen te wachten tot ze netjes in de enveloppen worden gestopt... en dan buiten die boel...
ik trek morgen de stad in... dat heb ik wel verdiend.

Vandaag moest ik naar de oogarts... heb al enkele weken last van brandende ogen... het verdict was dat mijn ogen gortdroog waren... heb oogdruppels meegekregen en de
eerste poging kostte me bijna een oog... als dàt maar goed gaat aflopen... ik heb geen zin elke keer 't manneke te roepen... hoe druppel je deftig dat spul in beide ogen zonder de boel ernaast te kieperen ofwel met dat flesje in je oog te prikken... leg me dat eens uit.

Hoera... 't manneke is juist vertrokken... gaan kaarten met zijn vrienden... ik ga dadelijk een filmorgie houden... kan ik eindelijk ook eens kiezen... gisteren was het biljart en ik heb twee films gekeken... moet ervan profiteren he... tot later nog eens... DADA!

28-02-2012 om 19:49 geschreven door Myette

Zou dan toch heel voorzichtigjes de lente komen aansluipen... niet dat het al heel erg kriebelt bij mij maar ik voel soms zo van die aarzelende prikjes in de buurt van m'n darmen... alhoewel dit kan ook het gevolg zijn van overmatig wijngebruik... de koppijn is dat heel zeker... gisteren bij vrienden gaan chinezen en zoals dat gaat... je eet wat... drinkt wat... kwebbelt een boel en je drinkt nog wat... ook een hele boel... moest dan ook nog dringend aan weer brieven voor de club beginnen en dàt met een kloppend kopke... wat een mens lijden kan toch... zondagvoormiddag vergadering gehad met de minigolfclub... de nieuwe uitbaters ontmoet en alles blijft bij het oude... gelukkig maar... voorlopig dan toch... de prijzen van de drankjes bleven ook onveranderd... nu nog een lekker lenteweertje en we kunnen weer verder... vandaag onze vaste mezen betrapt die in en uit het mezenkastje vlogen... die zijn druk in de weer een nest te maken...Pol de schildpad blijft nog knus onder de grond... als die boven water komt begint de zomer echt... na de hele dag noest gezwoegd te hebben is het tijd voor ontspanning... 't manneke is naar biljart en 't vrouwke gaat zalig filmpje kijken... haha de poes komt mij al halen... die wil vast buiten...zij die gaat genieten groet U!!!

27-02-2012 om 20:08 geschreven door Myette

VALENTIJN... wie is in godsnaam die man... in mijn jeugdjaren werd die kerel nooit vernoemd en plots komt dat zo maar opduiken en dwingt ons om hem te bewieroken... jaja de druiven zijn zuur... hoe dat komt... omdat ik nog nooit een Valentijnskaart heb gekregen... zoals ik al zegde toen ik jong was en met 't manneke aanpapte bestond hij nog niet... toen ik gisteren een hint liet vallen over Valentijn kwam er totaal geen reactie... dus vergeet het maar Myette... ik zal ooit mijn graf induiken zonder Valentijn... zonet kwam een van mijn chatvrienden me gelukkige valentijn wensen en die man kent me niet echt... nu alle gekheid op een stokje (nog zo'n onnozel gezegde) het deert me echt niet hoor... wat je niet kent kan je niet missen... ik vond alleen niet direct een onderwerp om eens lekker over te zeuren zodoende...

Om deze onzalige Valentijnsdag te beginnen kwam 't manneke me mededelen dat ik eens naar de kelder moest afdalen want de poes had overgegeven... nu is het zo dat de man wel veel met de poezen bezig is zoals bijvoeren... hij maakt zelfs de kattenbak schoon... allee schoon... hij schept de ongerechtigheden eruit en zet de bak buiten om te luchten... zijn idee van schoonmaken... maar als er iets op de vloer terechtkomt dat er niet hoort mag bibieke het karwei opknappen... bij mijn weten heeft hij ook nooit maar één luier van de kinderen ververst... ha nee dat ging zijn krachten te boven... dus ik trok naar beneden en vond er geen braaksel maar een hoopje bruine stinkende stront... sorry voor het lelijke woord maar dat hoopje zag er echt ook lelijk uit... na mijn huisvrouwelijke plicht te hebben vervuld moest ik voor de club iets uitprinten en opsturen... lap... om te beginnen kon ik al een van de formulieren uit m'n bestand gaan vissen en printen want m'n voorraad was op... dan kwam ik tot de ontdekking dat de printer niet reageerde... moest onder m'n bureau kruipen om de stekkers te controleren en ja dààr zat de dader... ondertussen stond echtgenoot me maar aan te porren want hij wilde buiten en die brieven ineens naar de post brengen... en dan ging hij een van onze vriendinnen bezoeken... toen hij eindelijk buiten was begonnen ze bij de buren de bomen te snoeien... zo zit ik al urenlang mijn Valentijn te vieren onder hels zaaglawaai... en voor ik ook nog  meer ga zagen trek ik me terug...

Mannekes... niks van aantrekken hoor... ik voel me prima en wat ik hier allemaal vertel was maar voor de LOL.

14-02-2012 om 11:30 geschreven door Myette

Funny Cards, Ecards - Photobucket

12-02-2012 om 14:53 geschreven door Myette

Vandaag zondag doe ik het rustig aan... gisteren hadden we vrienden op bezoek en zoals dat gaat ben je de hele dag druk in de weer met hapjes klaar maken... je huis toonbaar maken... ook jezelf natuurlijk... als de gasten er zijn zet je je er gezellig bij en neem je het ervan... dat heb ik gedaan en ietwat te gretig merk ik nu... te laat... ik heb nu 3 katers en 1 kattin in huis... 2 katers waren al genoeg dus ik hoop dat die derde morgen weer verdwenen is... maar het was gezellig en plezant en... zoals mijn neef altijd zegde... een kermis is een ranseling waard.

Deze week heb ik niets anders gedaan dan hongerigen spijzen... de kinderen kwamen woensdag eten en gisteren enkele vrienden... verleden week had ik andere vrienden te gast... nu ben ik voer aansleuren en koken wel grondig beu... vandaag eten we restjes... morgen zien we wel weer... zal van die kater afhangen.

De komende dagen ga ik lekker lui wezen... misschien eens de stad in als het weer het toelaat... het wordt stilaan tijd dat ik nog eens gelucht wordt... vanochtend ontdekte ik warempel enkele groene vlekken op mijn aanminnig wezen... zou dat schimmel kunnen zijn?

12-02-2012 om 14:29 geschreven door Myette

Inderdaad... de verklaring van de technieker en ook deze van Natoken's "halfbedde" klopt als een bus... weer iets dat ik heb bijgeleerd... en nog eens inderdaad gisteren lag er terug een dun ijslaagje in het pas schoongemaakte vriesvak... de technieker beweerde echter dat de omgevingstemperatuur ca 15° zou moeten zijn en dat klopt dan weer niet... die temperatuur halen we bijna nooit daar beneden... mijn gemoed voelt heel wat lichter aan nu dat karwei achter de rug is... het is even op je bieterkes bijten en erin vliegen.

Wat vliegen betreft... die kilokes die ik kwijt was door die loszittende vulling zijn weer thuisgekomen... niet zo moeilijk want ik voel aldoor honger... komt zeker door de vrieskou dat mijn lijf tracht reserves op te bouwen... er is voor alles een verklaring... ooit hoorde ik eens dat je naar je lichaam moet luisteren... dus elke keer dat het roept :"hoooongerrrr!!!" snel ik naar de een of andere kast om het te bevoorraden... soms roept het : "dooooorst!!!" en dan voer ik het een duveltje want het is er gek op... jaja wij komen heel goed overeen mijn lijf en ik... twee handen op één buik.

Mijn poetshulp is juist de deur uit en ik neem het er even van... als zij komt voel ik me zedelijk verplicht mijn deel van het werk uit te voeren... aangezien ik deze week visite krijg heb ik ook de hoekjes en kantjes van mijn kot van stof ontdaan... doe ik niet elke week hoor... nee zo fanatiek ben ik niet meer... ben ik weer voor enkele weken gerust... hehehe!!!

 

06-02-2012 om 14:30 geschreven door Myette

Mijn moeder zegde uitentreuren dat ik een "opstandige aard" heb... en 't manneke beweert hetzelfde... ik begin het stilaan te geloven... stilaan toch... nu iedereen zit te kreunen en te steunen dat het ooooo zo koud is en vast glad zal worden en gevaarlijk op de baan etc. etc. zit ik mij te verkneukelen want eindelijk... eindelijk kan ik mijn diepvries eens uitmesten... om eerlijk te zijn is het voor mij gemakkelijk spreken want ik hoef niet buiten... niet echt... en die diepvriezer van mij was al heel lang aan het kreunen onder vastgekoekte ijslagen die smeekten om verwijderd te worden maar "het vrouwke" was te lui... dat "vrouwke" werd deze ochtend wakker met een enorm schuldgevoel en nam zich voor eindelijk eens aan die afschuwelijke job te beginnen... zo gezegd zo gedaan... na het ontbijt en heel efkes een cryptogrammeke proberen op te lossen begon ik eraan... eerst de stekker eruit en dan alle laden buiten zetten... kunnen ze daar verder vriezen... ik heb zonet een bovenste laag ijs afgeschraapt en zit nu te wachten tot ik aan de tweede kan beginnen... aangezien het beneden in mijn waskelder al bijna even koud is als buiten kan het lang duren... dus even tijd voor een blogje om mijn leed uit te schreeuwen... IK HAAT DIE JOB... ik verwacht dat dit karwei wel een hele dag kan duren in dit tempo maar dan ben ik weer gerust voor een heel jaar... het is beneden zo koud dat het boven-vriesvak van mijn frigo het niet meer doet... we hebben dat ding nog geen twee jaar en gisteren liet ik een technieker komen om eens te kijken wat er scheelt en die man beweert bij hoog en laag dat dit normaal is... aangezien de thermostaat aanwijst dat het koud genoeg is daarbinnen slaat hij maar heel sporadisch aan en daardoor werkt het vriesvak niet meer... het probleem zal opgelost zijn als de temperaturen stijgen zo zei de man... mijn probleem was wel dat dit vak volgepropt zat met ijskreem en nog een heleboel zaken die natuurlijk al aardig ontdooid waren toen ik het euvel ontdekte... dat is dan een AA++ model... misschien zuinig in het verbruik maar mijn oudje dat meer dan 30 jaren oud was draaide lustig door... weer of geen weer... zo lustig dat we besloten het te vervangen door een zuiniger type... wat je noemt "zuinig"... ijskreem en dergelijke allemaal naar de knoppen... enfin niets aan te doen... ik zal maar eens gaan kijken of ik nog wat ijs kan afkrabben... joepiejeeeeee!!!

05-02-2012 om 11:27 geschreven door Myette

Gisteren vrijdag kwam ik thuis na een heel aangename babbelnamiddag te hebben doorgebracht met de blogmaatjes... alhoewel we Lou moesten missen deze keer was er gespreksstof te over... stond me nog een verrassing te wachten... bij het openen van de mail zag ik dat meneer Patrick Janssens zich verwaardigd had mijn aan hem gerichte mail van 12 december ll te beantwoorden... met zijn dank voor mijn bezorgdheid voor het welzijn van zijn stad kreeg ik ook te horen dat ik altijd welkom was mijn meningen te spuien maar dat hij hoopte dat ik de volgende keer wat beleefder zou zijn... uchuche... ik wist begot niet meer wat ik die vorige keer wel had gezegd maar dat het gestoken had is wel zeker... ik had hem wel zijn voorliefde voor onze nieuwe belgen onder de neus gewreven wat hij nu in alle toonaarden ontkent... enfin een verwittigd man is er twee waard zegt men en we zullen wel zien wat komende verkiezingen ons brengen... ik heb dezelfde avond nog een antwoord gestuurd om hem "in beleefde termen" uit te leggen wat mij en velen met mij zo hard verveelt... ga ik hierop ook antwoord krijgen... ik betwijfel het.

04-02-2012 om 09:43 geschreven door Myette

Eindelijk heb ik ontdekt waarom sommigen aan "navelstaren" doen... tot hiertoe vond ik het maar een saaie bezigheid... mijn navel is namelijk maar een doodgewoon geval... geen ringetje of diamant om het ding op te sieren... aangezien ik me vlug verveel ben ik er nooit aan toegekomen... maar daar gaat nu verandering in komen... ik las onlangs dat je darmen zo'n 100 biljoen bacteriën tellen en dat is meer dan je eigen cellen... ze tellen ook meer dan 1000 soorten en wegen ongeveer 1 kg... dat was nu eens echt een revelatie voor mij... de titel van het artikel luidde :
"je moet je nooit meer eenzaam voelen want... etc. etc."...
omdat ik me soms wel een ietsie pietsie eenzaam voel heb ik me voorgenomen in het vervolg een praatje te slaan met mijn darmen of liever gezegd met die bacteriën... er zal altijd wel een van hen bereid zijn even te babbelen... zo gezegd zo gedaan... ik zette me in lotushouding... tja zo wat ongeveer want mijn lenige dagen zijn voorbij... riep zachtjes :
"hallo, is er iemand thuis"... was me dàt even schrikken zeg... blijkbaar waren ze allemaal aan een praatje toe want als antwoord kreeg ik een luidruchtig gerommel te horen... na nog wat pogingen met hetzelfde resultaat gaf ik het maar op... exit navelstaren... misschien dat ik het morgen nog eens probeer?

01-02-2012 om 10:07 geschreven door Myette

Wat zou ik er nu weer eens kunnen uitkramen... alsdat het koud is... dat zelfs de buitenkat binnen wil... dat ik nog steeds met die fotokes bezig ben... dat ik vandaag een nieuwe kaart voor de bib moest kopen en zo'n A kaart kreeg waar je blijkbaar allerlei punten mee kan verdienen... dat ik even naar de Colruyt ben geweest en weeral bijna 100 € kwijt was voor gewone huishoudelijke zaken en dat m'n budget al bijna opgesoupeerd is... dat wordt weer een boke minder eten... dat ik hiermee aan het eind van m'n latijn ben gekomen door het feit dat er helemaal niks is gebeurd dat het vermelden waard is... zodoende "kuis ik m'n schup af" en ga eten maken.

31-01-2012 om 17:26 geschreven door Myette

Lieve mensen altegaar...na enkele heel sombere en pijnlijke weken voel ik me terug weer stilaan "mens" worden... gisteren naar de kliniek getrokken voor foto's van m'n "carrosserie" zoals de dokter het plastisch uitdrukt en ook een echo van lever en gal... die beide zijn in goede staat bevonden... steen- en kankerloos... het karkas is in minder goede staat... ietwat versleten met beginnende arthrose... maar gelukkig geen ingezakte wervels... stel je voor met mijn minieme lengte nog wat meer inzakken... dan schiet er helemaal niets meer over... voor mijn maagpijnen heeft hij iets voorgeschreven en nu maar hopen dat het werkt... intussen eet ik héél matig... vermijd snoep... eet fruit... en eet heel traag... ha en ook meer bewegen zegde de dokter... dus heb ik het meeste van mijn verplaatsingen te voet afgelegd en om eerlijk te zijn... het voelde goed aan... ik laat me veel te veel beïnvloeden door het weer en kom dan niet buiten als ik niet echt moet... verkeerd... heel verkeerd... ik heb me voorgenomen mijn leven te beteren... haha... voor de tigste keer dan wel maar allee we zien wel.

Deze avond ga ik op stap... het Ballet van Vlaanderen geeft Doornroosje in de Stadsschouwburg en de kaarten werden door onze club voorzien... dus ik ga genieten.

Veel is er niet gebeurd hier... de gewone rompslomp van opstaan... eten... katten eten geven... HAHA... die krijgen ieder elke dag enkele "snoepjes" dat zijn tabletjes met aanvullende voedingsmiddelen voor katten... 't manneke neemt elke morgen 2 pilletjes bloedverdunner... de pilletjes voor Poekie lagen klaar op tafel en toen ik ze wilde geven onvindbaar... wij op zoek... op de tafel... onder de tafel... naast de tafel... etc. etc... MYSTERIE!!!... toen vroeg ik al "zwanzend" : "je hebt ze toch niet zèlf opgegeten" en wat gebeurde... 't manneke werd ietwat bleek rond zijn neus en na lang nadenken bekende hij... ik hou hem nu argwanend in de gaten en merkte vandaag dat zijn snor geweldig gegroeid was... RARA... van die kattensnoepjes?

26-01-2012 om 10:57 geschreven door Myette

Ik ben niet bepaald het type dat met haar pijntjes te koop loopt... meer iemand die in een hoekje kruipt en haar wonden likt... al is het soms moeilijk eraan te geraken... in dit geval pijnen in de regionen "middenrif-rug"... ik loop-zit-lig al verscheidene weken met die pijnen die soms zo erg zijn dat ik me gewoon  niet meer kan rechthouden... alleen plat liggen doet de pijn verminderen... ik ben ook het type dat denkt :
"och wat geduld het zal wel overgaan"... in dit geval dus verkeerd gedacht en gisteren ben ik dan maar naar onze huisarts getrokken... die beval me op mijn rug op tafel te gaan liggen en begon met zeer harde vingers op mijn ribben en borstbeen te drukken en ik maar "aaauuuw" roepen... "een ontsteking op de verbinding tussen de beenderen" zei de wijze man waarop ik "en wat ga je eraan doen" vroeg... "om te beginnen meer beweging en als de pijn te erg wordt neem je Troc"... "en je laat foto's en echo nemen en kom met de uitslag dan terug hier" en dat was het dan... om te beginnen ben ik te voet naar huis gewandeld... dit voor de beweging... dan een afspraak in de kliniek gemaakt voor morgen woensdag op een onzalig uur... 8 uur en totaal nuchter... intussen doe ik hier mijn huistaken in schijfkes... halfuurtje strijken... plat liggen tot de pijn weg trekt... gisteren ook die Troc uitgetest... amaai ik kreeg er verschrikkelijke maagpijn van ... die heb ik gelukkig weggekregen door platte kaas te eten om die pil te versmachten... wie heeft er ooit beweerd dat elke leeftijd zijn charmes heeft... ik hoop dat die mens al lang dood is of ik zou hem met plezier wurgen.

24-01-2012 om 10:25 geschreven door Myette