Naam : Myette,
woon in Antwerpen,
heb 1 man, 1 dochter,
1 zoon, 1 schoonzoon,
geen kleinkinderen,
1 schildpad,
ben Boogschutter,
verjaar in november,
ik hou van lezen, crypto-
grammen, schrijven, com-
puteren, bloggen, minigolf,
nieuwe contacten maken,
pret maken met vrienden.
|
Toen we daarstraks op de golf wat na zaten te praten kwam het gesprek op auto's... en daar kwamen de herinneringen... toen m'n man en ik zo'n 1 jaar verkering hadden (ja dat heette toen zo)... stond hij daar opeens voor onze deur met een wagen... in die tijd was er in onze hele buurt nog geen wagen te bekennen dus het gaf een hele opschudding... het was een Citroën... 2de hands natuurlijk... zo'n zwarte vierkante bak... wij noemden dat een "gangstercar" want in de franse films toen reden de politie EN de boeven in zo'n wagens rond... ik werd uitgenodigd voor een proefritje en jullie kunnen wellicht begrijpen (of niet) hoe ik me voelde... ik moest me inhouden of ik zou gaan zitten minzaam rondwuiven zoals de "queen of England"... enfin de wagen werd goedgekeurd en gekocht... m'n man en ik werkten allebei op dezelfde firma en hij woonde vlak om de hoek dus kwam hij me elke ochtend ophalen om naar ons werk te trekken... in de hele omgeving van de firma was toen nog geen auto te bekennen maar wij parkeerden altijd in een achterafstraatje om alle commentaar te vermijden van "dikke nekken" en nog zo van dat fraais... we durfden er gewoon niet voor uitkomen tot enkele jaren later alleman een auto had en er geen parkeerplaats meer te vinden was... toen waren we zelfs ONS parkeerplaatsje kwijt en gingen we te voet naar het werk... dat karretje hebben we tot op het tandvlees versleten... toen was rijden nog plezant... geen autostrades... langs allerlei binnenwegeltjes rustig even naar Breda of zo tuffen om bij te tanken... ons citroentje zijn benzine en wij ons borreltje... toen wij hem dan toch eindelijk moesten afdanken had m'n man het er geweldig moeilijk mee... ja zo'n eerste lief vergeet je niet gemakkelijk... soms heeft hij het er NOG over... hij gooit niet gemakkelijk iets weg daarom ben ik er ook nog steeds... volgende keer meer over Citroen... Myette
Aiaiai... deze voormiddag gingen we boodschappen doen... eerst naar de Makro en... omdat ik weer niet op koopjesjacht ben kunnen gaan dit jaar... moest en zou ik eventjes in de rapte naar de kleding gaan piepen... zag daar een witte broek die, zo aan de tailleband te zien mijn maat was... passen heb ik niet gedaan want m'n wederhelft stond daar al met een gezicht gelijk een donderwolk te wachten... thuis gekomen kwam ik tot de ontdekking dat die tailleband eigenlijk een heupband was... ja een heupbroek... ik heb me erin kunnen wurmen, ja dat wel, maar ademen was er niet meer bij... nu heb ik de keus tussen die broek in een hoekje van m'n kast wegmoffelen OF alleen nog maar blote tomaten eten zonder enige versiering EN van de chocolade afblijven...
was weer een prachtige dag... zon en een fris briesje... ja dat had ik wel besteld maar of je het krijgt moet je maar afwachten... dat is dan weer "in de sacoche"... heb m'n wederhelft meegelokt naar de golf... die wilde eerst niet... hij doet graag een beetje zielig en dan moet ik hem, net zoals de planten, eens streng toespreken... enfin het is gelukt... weliswaar slecht gespeeld maar dat deert me niet... dat gedwongen thuis zitten mag niet te lang duren want dat begint dan op "m'n seskes" te werken (zenuwen betekent dat voor diegenen die niet van Antwerpen zijn)
treden er elke vrijdagavond verscheidene muziekgroepen op... gratis voor het publiek... in het openluchttheater van het Rivierenhof in Antwerpen... het was gisteren weer een prachtige zomeravond dus heb ik m'n man overhaald mee te gaan samen met enkele vrienden... we kregen Siempre Moreno met latino muziek en daarna En Talla met salsa en merengue... jongens jongens hadden die laatsten een succes... er is nogal gedanst... ze kregen er maar niet genoeg van... ik hou nu wel van salsa maar deze band zegde me eigenlijk niet zoveel... te langdradig en eentonig... maar ik heb me toch goed geamuseerd met naar de dansers te kijken... waar is de tijd dat men nog strikte regels had voor de kleding... dat is wel even veranderd... wat je allemaal ziet rondlopen in alle staten van "ont"kleding... niet altijd even smaakvol maar wel boeiend... na die opvoeringen was er nog de film The Swimming Pool met soms zeer gewaagde sexscenes waarop je dan weer zeer pittig commentaar kon horen uitschetteren... ja het gaat daar allemaal in een ontspannen sfeer... er wordt gedronken en gegeten... kinderen lopen tussen het publiek te spelen... en dat alles in een zalig zomeravondweertje... dat hebben we dan toch maar weer mee kunnen pikken... je weet "carpe diem"... 
