OEF en nog eens OEF... na 2 weken in spanning te hebben gezeten... weken waarin er vanalles door je hoofd spookt... wat als... weken dat je die spookbeelden probeert te verdringen... wat soms even lukt maar die altijd toch weer opduiken... hebben we eindelijk vandaag de uitslag gekregen... normale slijtage maar niets kwaadaardigs... een hele opluchting... toch maak ik me kwaad... die uitslag zou naar onze huisarts gestuurd worden... iets wat ze verzuimden te doen... de dokter zou ons bellen zogauw hij iets wist... wij dus wachten en wachten... tevergeefs... vandaag wij de dokter gebeld... die wist nog niets maar zou informeren en ons bellen... weer wachten en weer tevergeefs... tot 't manneke... op van de zenuwen... zèlf naar de kliniek is gestapt en daar uiteindelijk een copie van het rapport heeft weten te ontfutselen aan de behandelende arts... eindelijk kunnen we ons ontspannen... ik ben zo ontspannen dat ik moeite heb me wakker te houden... wilde toch eerst het goede nieuws vertellen voor ik in elkaar zak gelijk een drilpudding.

26-01-2015 om 17:03 geschreven door Myette

Een stormachtige week is weer ten einde en gelukkig maar... ik weet niet hoe het met jullie zit maar storm maakt mij bang... eigenlijk alle extreme toestanden vind ik onplezierig... hevige regen... hittegolf... storm... onweer... ik heb er een hartsgrondige hekel aan... de ramenwasser die dinsdag wilde komen moest afzeggen wegens te gevaarlijk... zoon heeft maar 1 nacht kunnen werken wegens te gevaarlijk... blij dat het momenteel wat kalmer.

Vrijdag met de kinderen onze 4 verjaardagen gaan vieren met een etentje en het was heel gezellig nog eens samen aan tafel te zitten met een lekker hapje en een drankje... een hapje waar ik zelf geen uren voor in de keuken moest staan... zaterdag werden de ramen gewassen en klom de loodgieter ons dak op... hij heeft de kaduuke plaatsen opgelapt maar denkt dat wij in de heel nabije toekomst in kosten zullen vallen voor een nieuwe dakbedekking... van wat dat gaat kosten heb ik geen flauw benul... zal eens moeten op zoek gaan naar een netrouwbare dakwerker en informeren of onze portemonnee dit zal overleven... zaterdagavond nog zoon en hond op bezoek gehad en dat is voedertijd voor beurtelings zoon en hond... voor elk hapje dat zoon in zijn mond stopt moet hond er ook eentje hebben of hij kijkt zo zielig dat je hart ervan zou breken.

Vandaag zondag had ik een "restauratiedag" gepland... d.w.z. dit oud gebouw hier bijverven en plamuren... haren gekortwiekt... voeten zijn voor morgen want dan komt de pedicuurster... morgen sta ik dan van kop tot teen gewapend voor de strijd... welke strijd... dat zullen we wel zien... morgen moet ook 't manneke voor die botscan gaan en ik zit echt "met een ei" dat het verdict niet goed zou uitvallen.

Dinsdag weer vergadering van de club... ik heb al een voorlopige planning gekregen van onze ondervoorzitster en die is welgevuld... ik bedoel hier wel de planning en niet de... dat belooft... travakken Myette... na de middag ontmoeten we de golfvrienden in de koekestad voor een babbel en misschien een hapje nadien... ja we nemen het er nog even van... pluk de dag nietwaar.

18-01-2015 om 14:54 geschreven door Myette

Wel wel en ik die blij was uit 2014 te zijn en hoopte op een beter jaar...jawadde... gisteren draaide ik me nog eens zalig om in bed toen ik plots een vreselijke klap hoorde... 't manneke was al opgestaan en ik dacht direct : "die is van de trap gevallen" maar toen ik de gang opstormde hoorde ik gekreun uit de badkamer... en ja man lag daar languit op de vloer... toen ik "heel slim" vroeg wat er gebeurd was kreeg ik als antwoord een verwarde blik en nog meer gekreun... hij dreef van het zweet en ik dacht direct aan een beroerte... liet hem even liggen en probeerde dan hem recht te laten zitten... dat ging... dan helemaal recht en terug naar zijn bed gebracht... de dokter gebeld die na een uurtje aankwam... ondertussen had ik hem al op de rooster gelegd... naam... jaartal en zo gevraagd... dat wist hij allemaal maar het kwam er heel traag uit en hij kon moeilijk de woorden vinden... toen ik hem vertelde hoe ik hem gevonden had en een kussen onder zijn hoofd had gelegd wist hij daar niets van... de arts vond dat we naar de spoed moesten voor een algeheel onderzoek... de buurman gevraagd om ons naar de kliniek te brengen en daar zaten we... een volle wachtzaal en maar wachten... manlief was inmiddels al meer op zijn positieven gekomen en wilde al na een half uurtje terug naar huis wat de dienstdoende verpleegster ons afraadde... gelukkig zijn we gebleven want ze hebben hem daar van kop tot teen doorgelicht... als je dan eindelijk aan de beurt bent moet je je uitkleden en krijg je zo'n sexy ziekenhuishemd aan en mag je op een bed gaan liggen en dan begint de cinema... bloed aftappen... bloeddruk meten (die was 19)... film van het hart... dan met bed buiten voor foto's van de longen... de hersenen... tussen elk bedrijf door wachten... ik werd naar een voorlopige kamer gebracht... kreeg een kop koffie... en maakte dankbaar gebruik van het toilet daar en wachtte... na een tijd reden ze man de kamer in om op de uitslag te wachten... en daar zaten en lagen we... tussenin kwam er nog een jong doktertje man wat bepotelen en ging weer weg... enfin we kwamen op spoed om half elf en mochten naar huis om half acht... het resultaat van het hele gebeuren... dat ze niets gevonden hebben waar hij door zou gevallen zijn... alleen door een bijkomende scan hadden ze enkele vlekken op de ruggengraat gezien die ze niet konden thuisbrengen en ze vonden dat hij een botscan moest hebben om te weten of het goedaardig of niet was... morgen gaan we naar de huisarts en vragen hem of het wel de moeite loont dit te laten doen... stel dat het kwaadaardig is... 't manneke kennende zal hij niet meer te genieten zijn... misschien beter zo laten... tenslotte heeft hij er geen last van... misschien raa maar na de hele dag niets te hebben gedaan dan zitten was ik kapot en lag om 9 uur in bed... adrenaline finaal op.

Zo dat was om 2015 in stijl te beginnen... wat er dan allemaal door je heen gaat is niet te beschrijven... ik verwachtte helemaal niet dat hij zou naar huis mogen en was al een lijst aan 't maken van alles wat er moest gedaan worden en wie er moest verwittigd worden... man begon weer over euthanasiepapieren gaan halen en ik... die de boot al jaren afhield... ben nu ook van gedacht veranderd en we gaan die formulieren in orde maken zo vlug we kunnen... onze buren hebben dit al jaren geleden geregeld... wij werden getuigen en toen we de papieren tekenden vertelden ze ons dat we ook op de koffietafel werden uitgenodigd... weer iets om naar uit te zien!

In afwachting hiervan hebben we vrijdag met de kinderen een etentje om al onze verjaardagen te vieren... ik was eerst... dan zoon... dan man... dan schoonzoon... alleen dochter moet nog wachten op de hare wat ze met plezier doet want ze verjaart ook niet meer gaarne.

Pluk de dag!

13-01-2015 om 17:06 geschreven door Myette

Na een zware week en even zwaar stormweer was ik aan wat rust toe... gisteren nog bezoek gehad van ons vroegere overbuur-meisje met haar vriend... die vriend is een Koerd die tot zijn 12e in Turkije leefde en toen met zijn ouders... broers en zussen...  naar België kwam wonen... hij volgde de tolkenschool waar hij buurmeisje leerde kennen en verliefd werd... ze zijn onlangs samen gaan wonen en zo te zien gaat het prima tussen die twee... hij is dan ook een lieve en attente jongeman die zich helemaal aan het leven hier heeft aangepast... toen ik hem aarzelend vroeg of hij mee een glaasje schuimwijn met ons wilde drinken... die aarzeling omdat ik niet wist of hij als moslim alcohol dronk... ja dus want hij was niet fanatiek... haha helemaal een man naar mijn hart... een moslim die zich niet liet wijsmaken dat de profeet woedend was om een paar grappen... en eentje die ook luisterde als zijn vrouw het niet met hem eens was... dat buurmeisje is een echt schatje en ik heb hem gewaarschuwd lief voor haar te zijn of...

In de late avond kwam zoon nog aanzetten met een grote zak snoepgoed voor vaders verjaardag... tja die pa is een fervente snoeper en zoon wist niet wat hij hem nog kon kopen dus nu zitten we met een hele collectie pralines en chocolaatjes... genoeg om ons een heel jaar te voeden... tenminste als ik braaf ben en ook mee mag snoepen... aangezien dochter op hetzelfde idee kwam is onze snoepkast goed gevuld... na zoon en hond te hebben bijgevoederd heb ik hen om 12u de deur uitgezet... zoals ik al eens heb verteld ben ik dringend aan rust en stilte toe na urenlang te hebben moeten praten en luisteren... zodoende vandaag trek ik me terug met een boek... afgewisseld met een bezoekje aan mijn Buddy... door het late uur voelde ik me vanmorgen niet echt uitgeslapen en ging nog wat op bed liggen na het ontbijt... daar lag poes ook en zodra ze me zag kroop ze boven op mij en nestelde zich op mijn buik waar ze me genoeglijk begon te kneden... ik voel me nu stukken beter na dat extra dutje en de massage.

11-01-2015 om 14:37 geschreven door Myette

Ditmaal ga ik het niet eens hebben over mezelf en mijn armzalige avontuurtjes maar over het wereldgebeuren... die wereld gaat met rasse schreden naar de kl...n en ik begin stilaan blij te worden dat ik al zo oud ben en de totale ondergang niet meer zal meemaken... ik beklaag echt de volgende generaties die zullen moeten afrekenen met allerlei soorten extremisten... wat bezielt die mensen toch... ze willen de hele wereld bekeren tot de islam maar door deze methodes bereiken ze alleen maar dat meer en meer mensen zich gaan afzetten en haat voelen tegen een "godsdienst" die zich niets aantrekt van mensenlevens en alleen maar dwang en terreur kent... die aanslag op de krant "om de profeet te wreken"... heb je ooit al zo'n onnozel excuus gehoord om je eens lekker te buiten te gaan aan een schietpartij... wat moslims ook eens moeten leren is zich niet te ergeren aan wat grappen over de islam... dat doen wij christenen al jarenlang... wij lachen ook met onszelf en dat kunnen zij blijkbaar niet... triest is dat... er is toch niets zo grappig als mensen die zichzelf te serieus nemen... we hebben allemaal zo onze idiote gewoontekes en je kan er beter om lachen.

Zijn er mensen die zich ergeren aan mijn zienswijze... ze mogen mij gerust op de vingers tikken... ieder zijn mening...ook DAT is DEMOCRATIE

08-01-2015 om 10:51 geschreven door Myette

rrDe vorige dagen waren aan de drukke kant... 't manneke die op en af het dak moest kruipen met assistentie van 't vrouwke want manlief is ook niet meer van de lenigste en de vrouw moet dan standby zijn om eventueel in te grijpen bij problemen... wat de vrouw ook moet doen is de nodige telefoontjes plegen om een bereidwillige loodgieter aan de haak te slaan wat haar gelukt is.. de buren vragen op een drink om het nieuwe jaar in te zetten op een leuke manier... diezelfde dag zoon met hond op bezoek... zondag bij vrienden gaan eten... maandag op oogcontrole en tevens de datum vastleggen voor de operatie (nieuwe lens) aan dat oog... het kostte me wel enkele uren want voor ze dat oog langs alle kanten bekeken... bedruppeld... bespoten en opgemeten hebben ben je al 4 keren opgeroepen met telkens een wachttijd ertussen... dan kamer bespreken... bloed laten aftappen... cardiogram... papieren invullen... te voet naar huis en daar vond ik dan weer een andere buur waar ik gezellig moest mee zitten keuvelen hoewel ik liefst was gaan liggen om van de stress te bekomen... vandaag laatste kine bezoek met als afsluiter de supermarkt... morgen de gynecologe voor de halfjaarlijkse controle... zaterdag weer andere buren op bezoek... ik zal wel een asociaal wezen zijn maar ik ben dringend aan rust toe... een hoekje waar man en poes me niet kunnen vinden... alleen een boek als gezelschap... allee mannekes ik ga slapen... hoop maar dat de bedmijten me niet zullen lastig vallen... doei!

06-01-2015 om 00:00 geschreven door Myette

Wat gaat het nieuwe jaar ons brengen... het oude jaar heeft ons niet veel goeds gebracht en zo te zien blijft het volharden in de boosheid... gisteren zit ik hier in alle rust wat te computeren en hoor regelmatig een "tok" ergens in mijn buurt... denk dat het de verwarming is en schenk er geen aandacht aan... dan weer een "tok" en denk dat het misschien weer doorlekt op het terras want met die koepel daar hebben we gedurig last... na weer zo'n "tok" ga ik op onderzoek uit en merk plots achter mij op de vensterbank een grote plas... die "tok" kwam van een lek op het dak... waarschijnlijk door de sneeuwval en daarop de vorst... op die vensterbank staan dozen met oude foto's en die waren al aan 't zwemmen... 't manneke uit zijn luie zetel geroepen en het dak opgestuurd en ja... bevroren sneeuwhopen die zich hadden opgestapeld tegen de rand en nu aan 't dooien waren en het water had zich een weg gezocht tot in mijn kamer... LAP... 2 jaren geleden was er nog een nieuwe laag op het bestaande dak aangebracht en nu dit weer... man heeft de hele voormiddag op het dak doorgebracht en kwam er gekraakt weer afgestrompeld... dat wordt bellen en trachten die loodgieter tot bij ons te krijgen... als afsluiter van het jaar kan het tellen.

Morgen woensdag nog even naar de kine voor mijn portie fango en massage en dan hopelijk een rustige avond doorbrengen zonder regen of andere ambetantigheden... in elk geval zit ik hier met een vensterbank vol emmers voor het geval dat...

Ik neem hier voorlopig afscheid van de enkele trouwe bloglezertjes en van het oude rotjaar 2014 en in de hoop dat het nieuwe ons meer en beter nieuws gaat brengen wens ik iedereen

EEN GEZOND EN VOORSPOEDIG 2015

30-12-2014 om 15:32 geschreven door Myette

Wij mogen echt niet klagen over gebrek aan afwisseling... vrijdag pakte ik mijn moed in mijn twee pollen en trok 't stad in... die moed was groot die dag want ik sloeg het aanbod van 't manneke af me naar de halte van de tram te rijden... nee ik zou mijn twee voeten gebruiken dit keer dus ikke op weg... tram op naar de wxinkels in de hoop nog wat koopjes te kunnen bemachtigen... oef dat sloeg goe tegen zenne... in lang niet zo veel lelijke dingen gezien als toen... winkel in en winkel uit geeft alvast enkele kilometers op de teller... wat kleine spulletjes gekocht en ook zo'n cosy legging om in huis te dragen... veel volk gezien... moe maar tevreden terug de metro in huiswaarts.

Gisteren zaterdag een verrassing... de wereld buiten was plots wit geworden... man maar mopperen want sneeuw ruimen is niet bepaald een van zijn liefste bezigheden... net had hij het trottoir geveegd toen het weer begon te sneeuwen en niet meer ophield de rest van de dag... dan maar laten liggen... ook de kat had een kwaaie dag want poes wilde wel buiten maar elke keer ik de deur voor haar open hield trok ze wantrouwig haar neusje op... bromde... zwiepte verontwaardigd met haar staart en trok zich terug om onder luid gemiauw weer op ons bed te gaan liggen mokken... waar dat beest die stem vandaan heeft weet ik niet... vroeger had ze ook zo een eigen vocabulaire bestaande uit "visgilletjes" "welkomstgrommetjes" wat "tevreden gesnor" en ook "ontevreden gebrom" maar wat ze nu doet is nieuw... luidkeels schreeuwen als ze iets nodig heeft of ook zo maar voor niets... nu ligt ze weer op ons bed... altijd MIJN plaats en is ze even stil.

Vandaag weer een witte heldere wereld met een verleidelijk zonnetje maar owee als ja daar zou intrappen... toen we deze morgen het grote rolluik optrokken... dat met de motor... knaarste en bonkte dat vervaarlijk... het rolluik ernaast... een kleintje dus nog met de hand te bedienen... moest ik met een ruk lostrekken en last but not least dat van de keuken... daar was geen beweging in te krijgen... ikke mijn nog half in slaap verkerende hersentjes moeizaam op gang gebracht om een oplossing te vinden en EUREKA er ging mij een licht op... geen water gebruiken want dat vriest terug aan maar "mijn haardroger"... de hete luchtstroom langs de onderkant van het rolluik laten spelen en het kwam los... ik ben nu een tevreden mens... ik heb nog enkele hersencellen over.

Dit alles maar om te zeggen dat afwisseling het levern kruidt... wat gaat morgen ons brengen... RARA!

28-12-2014 om 10:14 geschreven door Myette

De Kerst hebben we al achter de rug... nu Oud en Nieuw nog en we kunnen gaan aftellen naar een hopelijk vroege en zonnige lente...ja die Kerst... we werden verwacht bij zoon die me 2 uren voordien nog had gebeld dat hij een plaatsje had voorbehouden voor onze auto zodat de papa niet al slecht gezind zou binnen komen... tijdens dat telefoontje zegde hij dat hij direct de tafel ging klaarzetten... die tafel staat gewoonlijk in brokken in zijn kelder en wordt alleen boven gehaald bij bijzondere gelegenheden... die brokken moeten dan ineen gestoken worden en dat is zoooooo geflikt moeke... ja... toen we aankwamen zat zoonlief op de vloer tussen de brokken een ontbrekende vijs te zoeken... geen vijs te vinden... dan maar even wat gaten boren voor nieuwe vijs... geassisteerd door zus en schoonbroer terwijl wij... man... ik...twee vrienden van zoon en de hond in de hal moesten wachten... toen eindelijk de tafel op haar poten werd gezet vond hij de oorspronkelijke vijs vastgeplakt aan de zijkant... nu de tafel nog dekken met vereende krachten... dan eindelijk kregen we de apero... champagne met hapjes... toen het tijd werd voor de fondue bleek er iets te haperen aan het toestel want het lampje wilde niet branden... bleek aan het verlengsnoer te liggen... dat werd opgelost... toen ging zoon de geleverde schotels uitpakken en kwam tot de ontdekking dat de geleverde vleesbrokjes wel wat schaars waren voor 7 personen... even paniek want er zaten enkele vleesverslinders tussen... ach 't manneke en ik hebben enkele brokjes genomen voor de show en aangevuld met groenten en aardappelsla en brood... dus voor ons werd het een slanke maaltijd... maar de wijn maakte veel goed... die was heerlijk en overvloedig zodat het toch nog een geslaagde avond werd... wat die chaos in het begin betreft... dat is heel normaal voor zoon want die plant nooit vooruit... ik heb het hem vroeger vaak proberen bij te brengen maar hij kan het gewoon niet... iets dat ik nooit kon begrijpen... bij mij staat alles al uren voordien klaar en dan maar eerst kan ik me ontspannen... zoals ik al zegde de wijn was prima want geen hoofdpijn vandaag alleen wat landerig door te weinig slaap... ga ik straks inhalen... tot de volgende!!!

25-12-2014 om 00:00 geschreven door Myette

dHeb een zware week achter de rug... had weer een "opstoot" van... ja van wat... arthrose of reuma... de duivel mag het weten... in elk geval kon ik geen 5 minuten rechtstaan of zitten zonder pijn... pijnstillers geprobeerd maar blijkbaar pakken die bij mij als water op een eend... niet dus... dan maar zonder voortsukkelen... veel liggen en tanden knarsen... dinsdag hadden we afgesproken met vrienden en ik ging met loden schoenen want verwachtte een pijnlijke namiddag... bij aankomst dronk ik een Duvel en de pijn werd minder... we zijn nog 's avonds de lichtjes van de koekestad gaan bewonderen en iets gaan eten en dit allemaal zonder noemenswaardige pijn... woensdag het heel rustig gehouden en gisteren donderdag weer op stap... ditmaal naar de stadsbibliotheek Hendrik Conscience... dat was wat moeilijker want twee uren staan luisteren naar de gids viel niet mee dus veel gehangen en elk bankje dat in mijn gezichtsveld opdook geclaimd... ik was echter niet alleen want ik kreeg elke keer gezelschap van andere rugklagers... na afloop nog wat rondgekuierd met 't manneke en een apero gaan drinken met een kaasplankje erbij... dit als lunch... dat brengt me op de huidige prijzen... die lopen echt de spuigaten uit... een scheutje Martini met 2 grote ijsklompen : 5 €, kaasplankje met 3 petieterige sneetjes brood + 1 miniem vlootje boter + 1 dito vlootje mosterd en 3 sneetjes kaas : 9 €... samen 14 € oftewel 560 frankskes voor 3 x niks... samen met de apero van manlief waren we 19 euro kwijt... als je dat zo bekijkt zou je je de haren uit de kop trekken... wij zijn dan nog kleine etertjes maar wat moet dat met mensen met een flinke eetlust... LEVE DE EURO!

19-12-2014 om 19:12 geschreven door Myette

Wraak kan soms zoet zijn maar heel je bestaan op wraak richten kan je fel opbreken... zo ook met die stakingen nu... ja zeker het is politiek gericht... ik noem geen namen maar de partij die de laatste 25 jaar het steeds voor het zeggen had kan gewoon niet verkroppen dat ze niet meer mogen meespelen en nu gedragen ze zich zoals kinderen doen die door de groep niet geaccepteerd worden... door steeds dwars te gaan liggen en de anderen uit te dagen... arme mensen die dit niet doorhebben en zich laten meeslepen.

Vandaag moet ik naar de kine in de namiddag... elke keer op een ander uur maar ik ben al dankbaar dat ze mij erbij wilde nemen want ze zit volgeboekt... al die oude en nog oudere mensen die hun krakemikkig lijf nog iets of wat in shape willen houden lopen er de deur plat... zo ook ik... man brengt me met de wagen en ik kom op eigen kracht terug... deels met de tram... misschien te voet... alhoewel dat te voet zal wel in 't water vallen... letterlijk... heb me vast voorgenomen meer beweging te nemen... dit om mijn uitdijende vormen in bedwang te houden... en ja al dat binnen zitten heeft me weer tot snoepen gebracht... foei Myette.

Kerst vieren we bij de zoon dit jaar... lekker gemakkelijk voor moeke hier die al dat gefeest van haar rug heeft geschud... moesten er nu kleinkinderen zijn dan zou moeke haar oude knoken wel in de strijd gooien om het feestelijk te maken maar nee... geen kleinkinderen en moeke doet geen moeite meer... genoeg gedaan vroeger want dan was de decembermaand een vreselijk drukke en stresserende periode omdat al dat gevier altijd ten huize van was... oud worden is afscheid nemen en daar ben ik mee bezig... overbodige rommel weggooien of -geven... zogenaamde vrienden waar je nooit iets van hoort uit je adresboekje schrappen... waar ik toen ik jong was vreselijk sentimenteel was en geweldig moeilijk van iets of iemand kon scheiden doet het me nu niet veel meer... ik draai gewoon een pagina om en denk... weer een hoofdstuk voorbij... ik fixeer me liever op de mensen die wèl iets voor me betekenen.

Mijn nieuw speeltje (smartphone) begint stilaan zijn geheimen voor mij te ontbloten... dit wel met de hulp van zoonlief die zaterdag zich tot taak stelde allerlei games op te vissen zodat moeke zich kan bezighouden met spelen als ze in januari diverse dokterscontroles moet ondergaan... januari wordt een drukke maand... gyne... ogen (moet een nieuwe lens hebben en we gaan dan de datum afspreken)... heup... tanden... de lijst wordt langer en langer naarmate de leeftijd... als dit zo verder gaat huur ik gewoon een kamer in de kliniek en ga alleen naar huis voor een verse onderbroek.

Ik denk dat het tijd wordt eens mijn luie derrière op te lichten en wat huishoudelijke taken te gaan opknappen... jammer genoeg zijn die er nog altijd... toedeloe en het ga U goe!

15-12-2014 om 09:06 geschreven door Myette

Politiek is een vuil boeltje... ik ga het hier niet hebben over de ene of de andere partij maar gooi ze op een hoop en je krijgt een kleuterklas vol ontevreden peuters... krijgen ze hun zin niet dan willen  ze niet meer op het potje en hun bordje niet meer leegeten... zo ook nu met die stakingen... wat denken die oenen nu wel... staken tot de regering toegeeft... die regering hebben we gekozen... weliswaar niet de aanstokers van de stakingen... nee die zijn heel kwaad dat ze hun zin niet kregen en uit de klas gezet werden dus... in de contramine gaan liggen... dat ze daarbij een heel land lam leggen en het beetje economie dat we nog bezitten kapot maken kan hun niet deren... daar zijn ze te dom voor... wat er nu bij ons gebeurt is koren op de molen voor de "buitenlanders" die nu met gretige oogjes wachten op de investeerders die ons arme landje gaan ontvluchten en hun heil elders gaan zoeken... is dàt de bedoeling... nog meer firma's die hier wegtrekken en dus weer meer werklozen... weet je ik zou die hele kluit onnozelaren een trap onder hun kont willen geven want daar zit tenslotte het beetje verstand dat ze bezitten... nu ik op deze grauwe zondagmorgen mijn hart eens heb gelucht hier ga ik maar verder met wat zondagsklussen zoals de kat eens borstelen want die zit hier ook al van haar oren te maken.

14-12-2014 om 10:58 geschreven door Myette

Wat een weertje weer he... gisteren zou de ruitenwasser komen maar we hebben hem niet gezien... later zond hij een emailtje met verontschuldigingen dan ze door het slechte weer geen 2de verdieping konden wassen en dat ze volgende dinsdag zullen kommen... nou moe... ik lig er niet wakker van want die 20 euro zouden toch maar weggespoeld worden... maar voor volgende dinsdag staat er weer regen op het programma dus... afwachten maar.

Wat ik erger vind is dat mijn geplande trip naar de koekenstad weer in het water valt... ook al omdat manlief het gepresteerd heeft zijn nieuwe "doordeweekse" broek te bevuilen... o nee niet langs de binnenkant maar vooraan midden op de linkerpijp zit een vlek en die vlek is niet van plan te verdwijnen... ik heb de Google er zelfs bijgehaald en zowat alles gebruikt om vlekken te verwijderen... die vlek zit er nog en is zelfs nog lelijker geworden... dus dat wordt een uitstapje naar 't stad om maar weer een nieuwe broek voor meneer te gaan kopen... die met de vlek hangen we dan bij de andere twee die alleen in huis mogen gedragen worden en waar hij onder geen beding mee mag op straat komen... wat hij steeds probeert te doen zodat ik hem als een havik in het oog moet houden... alhoewel hij soms aan mijn spiedende blikken weet te ontsnappen.

Om het nog maar eens over het weer te hebben... ik baal ervan en de kat ook... dat beest is een onverbeterlijke "snackster" en staat om het uur te bedelen voor eten... en na haar hapje wil ze buiten... dan vertel ik haar dat het buiten nat is... dat schijnt niet door te dringen tot ik de deur openzet en ze laat snuffelen aan die koude natte buitenlucht... dan gromt ze en trekt zich terug... we hebben haar kattenbak nu terug binnen in de waskelder gezet met de deur open zodat ze daar kan doen wat ze moet doen... het duurt even voor ze de winterroutine weer in de poten heeft... ook voor katten is het even aanpassen.

12-12-2014 om 11:24 geschreven door Myette

Lieverds... goed nieuws hier... ik heb de schok van die 80 jaar overleefd en begin er al aan te wennen... nu ben ik weer voor 10 jaren gerust tot ik de 90 zal moeten verwerken maar daar ga ik me nu nog niet over opwinden... ik ben begonnen met kine en voel me al beter... dit zeg ik met een heel klein piepstemmeke want het verleden heeft me geleerd dat stoeffen altijd gestraft wordt... ik had eigenlijk al veel vroeger de kine moeten inschakelen maar ik heb toch zo'n hekel aan al dat gepruts aan mijn lijf en vooral aan die hete fango dat ik maar uitstelde en uitstelde... die fango vind ik nog maar niks maar de massage is wel tof... als ik nu nog de moed kan opbrengen eens wat meer te gaan wandelen word ik misschien weer een hupse jonge tachtiger.

Verleden week met vriendin naar de Arenberg getrokken om An Nelissen in actie te zien met haar Mannenmonoloog... aangezien mannen voor mij nog altijd een gesloten boek zijn... hoe die redeneren gaat mijn boerenverstand meestal te boven... wilde ik dit niet missen... je bent tenslotte nooit te oud om bij te leren he... An was zoals altijd weer in topvorm en heeft ons 2 uren lang zonder onderbreken vergast op haar kijk op mannen... hilarisch tot en met... de zaal was wel voor 3/4 gevuld met dames maar de aanwezige heren heb ik toch ook mee horen brullen hoor... na de voorstelling nog een wijntje genipt in de Bourla... ja we gingen die avond wel op de culturele toer... en dan op naar de metro... het deed goed eens echt te kunnen lachen na de doorgestane miserie.

Zonet gelezen dat Ludovikus aan de beterhand is... onze duimen zijn dan wel bijna tot op de wortel afgesleten maar blijkbaar heeft het geholpen... ik en de anderen ook wensen Lou en Lea een vredige Kerst... en Lou... nu je je adem terug hebt niet te veel tateren he... spaar je krachten.

09-12-2014 om 00:00 geschreven door Myette

Ik ga het vandaag niet hebben over mijn kwaaltjes alleen nog even dit... dat ik mijn 80e verjaardag NIET heb gevierd... niet dat ik dat van plan was want ik vind er niks leuk aan... ik heb nooit gelogen over mijn leeftijd maar als ik eraan denk dat ik nu 80 moet zeggen als de ene of andere onbeleefderik het me vraagt griezel ik... alhoewel... 't manneke strooit al jaaaaren zijn 80-zijn in het rond zo van ... jaja ik ben al 82-83-84 etc. en dat met een verwachtingsvolle blik wat de reactie gaat zijn... ik vond dat vreselijk onnozel maar... nu ik zelf die kaap heb bereikt krijg ik ook die neiging om hetzelfde te doen... tenminste als het in mijn kraam te pas komt... zoals... er kwam een technicus voor mijn netwerkproblemen met de PC... een jong broekje met Aziatische spleetoogskes... door mijn hoge leeftijd voel ik me vrij om onbekommerd te flirten... de jongen was heel lief en behulpzaam en ik liet hem de trap op en af draven met als excuus dat ik... ja je raad het al... hij liep het vuur uit zijn sloffen en regelde ook nog het een en ander aan mijn nieuw speeltje... en die 89 euro zou hij me niet aanrekenen door zijn rapport zo op te stellen dat ik het niet moest betalen... maandag of dinsdag zou hij bellen of het probleem nu van de baan is... NIET DUS... dus zal ik toch nog in kosten vallen voor nieuwe devolos of een wifi bridge... helaas... dit maar om te tonen dat hoge leeftijd ook zijn voordelen heeft... maar om eerlijk te zijn... wil er iemand van 50 met mij ruilen?

07-12-2014 om 09:31 geschreven door Myette

Even een berichtje van het Westelijk Front... of ik kan beter spreken van het Ziekenfront... nou ja ZE hebben me dit jaar ook al goed liggen gehad... wie ZE zijn weet ik niet anders zouden ZE er niet goed van zijn... na die bronchitis in oktober was ik terug opgekrabbeld en voelde me ietwat beter... nog niet TOP maar toch goed genoeg om het jaarlijks dinertje van onze club bij te wonen... so far so good... 2 dagen later voelde ik me onwel... had koorts en over heel mijn lijf "haarpijn"... wilde alleen slapen afgewisseld met hoestbuien... dus dokter maar geen antibiotica meer... de koorts is weg en de hoest zo goed als maar die werden vervangen door hevige hoofdpijnen... met geen pijnstillers kapot te krijgen... ik heb heel veel aan onze Lou gedacht de laatste dagen.. het werd soms zo erg dat ik dacht om naar de Spoed te trekken... en niet alleen dat zit me dwars... ik heb constant een gevoel als een strakke band rond mijn benen... ok moet nu eerst kine volgen en als dat niet helpt een vasculair onderzoek ondergaan... gisteren tot tegen de avond hoofpijnloos doorgebracht... dan pardaf... na 2 pijnstillers wat beter en gaan slapen... in de vroege ochtend wakker geworden met hoofdpijn... weer 2 pijnstillers en nu in angst en beven zitten afwachten of ik de dag door kan komen zonder... ik zag met hoop het jaar 2014 aflopen maar nu denk ik dat 2015 niet veel beter gaat worden... tja het nieuwe jaar kan ik al inzetten met een nieuwe lens en de rest is nog afwachten... ziezo einde van mijn klaagzang... ik wilde jullie alleen maar even op de hoogte houden... tot in betere tijden!

04-12-2014 om 10:01 geschreven door Myette

Ja ja ik hoor het allemaal gaarne zeggen... bewegen bewegen... maar wat als de dokter je weer naar bed stuurt... vrijdag had ik een afspraak met onze huisarts gemaakt voor enkele dingen die ik hem wilde vragen... zaterdagmiddag kreeg ik plots keelpijn en nog wat pijntjes op andere plaatsen... zondag deed mijn hele lijf zeer en begon ik te hoesten... je kan moeilijk een afspraak bij de dokter afzeggen omdat je je ziek voelt dus... na zowat de hele zondag en maandag geslapen te hebben... ik kon en wilde niks anders... sleurde ik mijn zere lijf uit bed deze ochtend... intussen waren ook al mijn gewrichten aan het protesteren... ik was misselijk en duizelig en wilde alleen maar liggen... tja bij de dokter me nog eens meer dan 1 uur op een stoel moeten rechthouden... toen het dan eindelijk mijn beurt was bekeek dokter me eens goed en zei "oei je ziet er niet goed uit" echt een opmerking om je je direct beter te doen voelen... na het nodige gevoel en geluister was de diagnose "virusinfectie" oftewel een soort griep en dàt nadat ik braaf mijn griepspuit had gaan halen enkele weken geleden... bed in en daar blijven... deze keer geen antibiotica maar poeders oplossen en slapen en hopen dat het niet op mijn longen slaat... ik moest nog even een klus klaren in de bib want de leestermijn was verstreken en ik wilde niet ook nog een boete betalen... toen we dan eindelijk thuis waren kon ik niet vlug genoeg mijn bed gaan opzoeken... als je je niet lekker voelt is dat toch wel de zaligste plek... maar eerst moest ik nog een kussengevecht leveren met de poes die mijn hoofdkussen weer had geclaimd... enfin ik heb de strijd gewonnen na er mijn hele gewicht te hebben ingegooid... ze heeft dan maar genoegen genomen met een plekje naast mij en zo hebben we de namiddag doorgebracht... ik al niezend en hoestend en zij al snorrend.

25-11-2014 om 17:00 geschreven door Myette

En LAP DJEDIE zoals wij hier in Antwerpen zo bloemrijk zeggen... het is weer van dadde... net toen ik de kinderen had gevraagd of ze vrij waren vrijdag voor een dinertje kreeg ik zaterdag middag plots weer een zere kriebel keel... dacht "het zal wel overgaan" maar dat was dus verkeerd gedacht... zondag voelde ik me ellendig en zag dat ik koorts maakte... de hele zondag geslapen... toen begon ik te hoesten en 't manneke... die als de dood is voor microben... besloot maar weer in de andere kamer te gaan slapen... vandaag maandag kwam de poetshulp... en toen kwam manlief me vertellen dat hij zich "niet goed voelde" ik heb het al eens gezegd maar in heel mijn getrouwd leven heb ik nog nooit de luxe gekend eens alleen ziek te mogen zijn en te worden vertroeteld... integendeel dan moet ik mijn ziek corpus nog vooruitsleuren om theekes en zo te maken voor hem... toen we aan het middagboke zaten begon hij mee te zingen met de radio en... neem me a.u.b. niet kwalijk dat ik dan zo mijn bedenkingen heb... morgen moet ik naar de huisarts want ik voel me echt niet lekker... dat dinertje zal moeten verschoven worden vrees ik... zoon is al verwittigd... nu dochter nog... dat ga ik zo dadelijk doen... tot ziens mannekes in betere tijden.

24-11-2014 om 16:45 geschreven door Myette

iLieve mensen... mijn hersentjes werken niet zo goed vandaag want ik heb een heel slechte nacht gehad... iets wat mij "gelukkig" niet vaak overkomt... gisteren hadden we ons jaarlijks dinertje van de club waar we ons naar goeder gewoonte wat voor optutten... ik ben het optutten niet meer gewend... vroeger waren 't manneke en ik echte fuifbeesten... we hadden een grote kennissenkring en er werd altijd wel ergens iets gevierd... de laatste jaren is dat fel verminderd en... zeg nu zelf... waarvoor wordt er nog echt toilet gemaakt... in de opera en het theater komt iedereen in zijn dagelijkse kloffie... misschien doe je dan voor de gelegenheid een propere onderbroek aan maar dat is het dan... moet je naar een huwelijk dan is het moeilijk te beslissen wat je gaat aantrekken... je bent al vlug overdressed en dan sta je daar... jij in je mooiste outfit en de rest komt binnen in jeans en pullekes... wreed ongemakkelijk voel je je dan... enfin bij de club is het nog de gewoonte dat de heren in pak verschijnen en de dames een ietwat feestelijk bloesje aantrekken... we waren weeral met meer dan 70 leden wat een grote hoop en veel rumoer geeft... voor je iedereen hebt begroet en gezoend voel je je al afgelebberd en ietwat verwelkt en ben je dringend aan een borrel toe... in dit geval cava... na 2 cavaatjes kom je in de stemming en krijg je zin in een tweede ronde zoenen... wees gerust ik heb nog zoveel zelfbeheersing dat ik het niet gedaan heb... na zowat een uurtje gingen we aan tafel... voorgerechtje met witte wijn... en nog eentje om door te spoelen... dan soepje... hoofdgerecht met rode wijn... ook twee... misschien drie want als je zover bent vergeet je te tellen... mijn rechter tafelheer was in een praatgrage bui en ik heb me geen ogenblik verveeld... toen de bediening onze servetten kwam ophalen was het tijd om op te krassen... ik weet niet hoe dat zit met jullie maar na enkele glazen wijn voel ik me moe... geen zin meer in lezen dus vroeg naar bed... tja om 2 u 's nachts werd ik wakker om een plasje te plegen... plasje gedaan terug bed in en daar lag ik dan... klaarwakker naast een ronkende man... om 4 u kon ik het niet meer houden en ben wat gaan Mahjongen tot 5 u... toen viel ik in slaap tot manlief me om 7 u wakker porde... hij was uitgeslapen maar ik voelde me een wrak... hij wilde perse naar de Makro om te gaan tanken en... aangezien hij nog altijd niet heeft geleerd hoe je met een bankkaart moet omgaan... moet ik dan mee... dan ook maar even een Aldi meegepikt voor wat losse aankopen... daar zag ik mosselen liggen en kreeg er plots zin in... die liggen nu in zout water te baden tot ze in de pot mogen... intussen is onze kat niet meer te houden... dol op mosselen is dat beest en ze loopt dan heel de tijd rond en tussen mijn voeten... ik gaf ze een rauwe mossel om even wat rust te hebben nadat ik al tweemaal op haar getrapt had maar madam lust ze alleen gekookt.. ze is dan maar afgedropen en ligt nu op ons pas proper opgemaakt bed zielig te doen... op MIJN hoofdkussen... is dat haar wraak... straks moet ik eerst de haren eraf plukken voor ik mijn bed in kan... allee maatjes ik ga nu keukenwaarts... tot later!

21-11-2014 om 00:00 geschreven door Myette

Tumult in ons straatje... we waren net uit bed toen er gebeld werd... een van de vuilnismannen aan de deur "of die dikke BMW daar van ons was, want hij stond in de weg van de vuilkar"... nee die dikke BMW is niet van ons... hij stond geparkeerd zowat 1 meter van de stoep en aangezien er aan de overkant ook wagens stonden kon de kar er niet door... overal gaan bellen tot er uiteindelijk een dame haar auto (die aan de overkant) wilde verzetten zodat de weg ietwat vrij kwam... intussen had er zich al een hele file auto's achter geschaard... na heel wat gemanoeuvreer lukte het die eerste vuilkar toch... dan kwamen er nog twee andere achter... heel dat spel heeft een half uur geduurd... de eigenaar van de dader werd niet gevonden maar... toen iedereen terug binnen was zag ik net die BMW de plaat schuren... die heeft zich gedeisd gehouden tot alles voorbij was en... wat ik echt erg vind is dat die brave vuilnismannen hem niet hebben aangeklaagd bij de politie dus die pipo is er ongestraft vanaf gekomen... t manneke jeeft wèl zijn nummer opgeschreven maar ik denk niet dat hij zich nog in onze straat zal vertonen want zowat iedereen kent nu zijn wagen.

Ons bezoekje aan dat ex clublid was heel gezellig... het vrouwtje meet amper 1,40 m maar ze heeft guts en brains voor iemand tweemaal zo groot... ze moet haar kamer delen met een zuurpruim maar dat laat ze niet aan haar hart komen... ze vertelde ons wat ze allemaal doet en ik werd er voorwaar moe van... ze gaat zelfs nog regelmatig naar haar Esperanto vergaderingen als iemand haar komt ophalen... we hebben twee uren met haar in het cafetaria gezeten... 't manneke met een Kriek... ik met een porto en zij met een koffie en die koffie was nog niet op toen we wilden vertrekken... ze was bijna de hele tijd aan het woord maar we hebben ons echt niet verveeld... toen ik later in bed lag na te denken over het bezoek kwamen natuurlijk de bedenkingen op over "hoe zou ik me kunnen aanpassen in een verzorgingshuis als mijn tijd gekomen is" om te beginnen ben ik niet zo'n super spciaal wezen en de rest van mijn leven een kamer moeten delen met een ander oud menske trekt me niet aan... dan enkele dagen per week gaan turnen ook al niet... zitten borduren in zo'n kwebbelkransje ook niet... wat schiet er over... misschien nog wat chatten met oude aanbidders (als die nog leven) mijn oude-menskes-avonturen op mijn blog uit de doeken doen... ik vrees dat er niet veel te vertellen zal zijn... ik heb altijd beweerd dat ik niet veel heb meegekregen van la mamma qua karakter en zo maar ik besef dat dit niet helemaal waar is... ma kwam haar kamer niet uit omdat ze er geen behoefte aan had... en ik vrees dat ik dezelfde weg op ga.

18-11-2014 om 09:36 geschreven door Myette