Het is niet mijn bedoeling om te klagen maar aangezien ik hier op mijn blog jullie op de hoogte hou moet ik toch vertellen wat er gebeurde nietwaar... dinsdag met de uitslag van Spoed naar onze huisarts getrokken... die gooide zijn PC open... klokte in en las wat de kliniek te vertellen had... geen alarmerende berichten... geen trombose te bespeuren... een hele opluchting voor manlief... maar... we waren nog niet thuis of hij begon te klagen over zijn rug... iets wat hij niet deed bij de dokter... zeg ik : "neem een pijnstiller"... zegt hij : "nee"... in plaats van het rustig aan te doen begon hij in de tuin te klussen tot mijn grote ergernis maar ja... luisteren naar mijn raad doet hij toch niet dus zwijg ik in alle talen... na de middag was het minigolf en man deed niets anders dan over en weer sloffen met pijnlijk vertrokken gezicht... en weer zweeg ik... nadien voor de laatste keer met de vrienden gaan eten want die vertrekken voor 6 weken naar Spanje... deze ochtend wilde ik me nog eens zalig in bed ronddraaien want ik had een rustige dag gepland maar owee dat viel weer tegen... 't manneke kreeg nog maar eens een neusbloeding en dan moet hij verzorging krijgen... dan ook maar even de lopende zaken afgehandeld zoals een enorme strijk en de fris gewassen keukengordijnen opgehangen... na de middagbokes de tuin in met een boek en man achtergelaten in de zetel binnen voor de TV... zonet zijn rug ingewreven met Voltaren en hem een pijnstiller opgedrongen... hij zit nu even zoet te wezen en ik hoop dat dit de hele avond zo blijft... morgen de dokter bellen om raad.

15-04-2015 om 19:16 geschreven door Myette

We zijn hier nog niet aan de "nief patatjes"... na een niet zo happy week stapten we gisteren in blijde verwachting de bus in voor een dagtocht met de club... prachtig weer... aangenaam gezelschap... 2 musea bezocht die allebei de moeite waard waren... met een lekkere warme lunch tussendoor... dus een dag om aan terug te denken... ja inderdaad... toen we terug de bus instapten voor de terugreis naar home sweet home toonde 't manneke me zijn blote benen en die benen waren helemaal gezwollen en hard... aangezien hij al eens een trombose heeft meegemaakt was er paniek... hij wilde dadelijk naar de Spoed... na aankomst thuis de wagen genomen en naar Spoed getuft waar we weer zo'n 3 uren in spanning hebben doorgebracht... eerst kregen we bezoek van een jonge Hollandse dokter waarvoor ik moest tolken want man verstond hem niet en ik bijna niet... dan werd er weer eens bloed afgetapt en daar moesten we de uitslag van afwachten... die uitslag was ietwat dubieus... manlief kreeg een bloeddrukverdunner in zijn buik gespritst en mocht naar huis met het verzoek de volgende dag terug te komen voor een vaatonderzoek... wij deze voormiddag terug naar Spoed en nu is het weer wachten op het verdict... momenteel ben ik nu aan het bekomen van een heet verblijf in onze tuin... effe afkoelen en de wereld op de hoogte houden... dit gedaan zijnde trek ik terug de hof in met mijn boek.

10-04-2015 om 16:18 geschreven door Myette

De tijd dat feestdagen hier uitbundig gevierd werden ligt al lang achter ons... de kinderen zijn geen "kinderen" meer en bij gebrek aan kleinkinderen doen wij niet meer de moeite onze feestneus op te zetten... integendeel... in plaats van de paasdagen te vieren zijn wij aan enkele vervelende lenteklussen begonnen... zoals vandaag de ijskast en het fornuis uit hun hoek trekken en grondig uitmesten... ik werd al vroeg wakker met plasdrang... na dat plasje lag ik te woelen en dacht terug aan onze poes en... jakkes... begon weer te janken... toen ik dan eindelijk toch in slaap gevallen was kwam mijn leuke wederhelft om 7 u binnen stormen om met luide stem te verkondigen dat "als ik die wasmachine wilde doen ik moest uit mijn bed komen"... verdwaasd kroop ik overeind... "wat wasmachine"... aangezien ik zijn geheimtaal gewend ben snapte ik wat hij bedoelde maar was wel pisnijdig... als begin van de dag kon het tellen... na een "stil" ontbijt direct aan de slag gegaan en ziezo hier zit ik dan... nagels terug gelakt... vast besloten vandaag geen voet meer te verzetten... klus geklaard en best tevreden dat dit weer achter de rug is... verleden jaar door die heupoperatie werd de jaarlijkse schoonmaakbeurt overgeslagen... de oogst nu was : 2 x 10 cent, 1 glazen afgebroken handvat (van wat?), 3 korsten verbrand vlees, 1 vijs (van wie?), 2 erwten.

Ik wens al degenen die nog aan het navieren zijn alsnog een leuke dag en tot ziens!

06-04-2015 om 10:08 geschreven door Myette

Niettegenstaande de zon schijnt is mijn dag bewolkt... we hebben namelijk onze Poekie (de poes) moeten laten inslapen en zoals elk dierenbaasje weet doet dat vreselijk veel pijn... ze wilde niet meer eten en dronk alleen maar... en toch was ze helemaal uitgedroogd zoals de vet me zegde... vel over been... ik ben bij haar gebleven tot het bittere einde... bij onze vorige poes ging dat heel snel en sereen... niet bij deze... ik ga niet uitweiden maar ik wil het niet nog eens meemaken... geen huisdieren meer voor ons dus.

02-04-2015 om 16:36 geschreven door Myette

Vandaag 2 loodgieters op bezoek gehad... hebben ons dak bezocht en hopeloos bevonden... gaan nu hun offerte indienen volgende week... ben benieuwd wat het gaat worden.

Vandaag ook met bang hart onze poes in het oog gehouden... ze doet heel raar... wil niet eten... doet niets dan drinken... haar plaatsje op ons bed negeert ze... en deze namiddag zat ze bijna een heel uur in de keuken met haar kopje over haar drinkbakje en bewoog niet... heb afspraak gemaakt met de vet voor morgen en zit nu met een groot ei... en het is geen paasei... wat gaat het oordeel zijn... missschien moeten wij een droevige beslissing nemen... misschien!

Gisteren gaan eten bij vrienden... de vrouw des huizes houdt van cocktails maken en geraffineerde snufjes op tafel zetten... ze zette ons als aperitief een heerlijke Margarita voor... die was best lekker maar verdorie... ik kan er gewoon niet meer tegen... ik die vroeger kon drinken als een tempelier zonder problemen word na een cocktail en enkele glaasjes wijn aan tafel een beetje "meurg"... voor degenen die dit niet verstaan "meurg" betekent "in de wind" oftewel "ietwat beneveld" en mijn nacht wordt dan woelig en zweterig doorgebracht... vandaag dus alleen water om de lever te spoelen.

Ik ga nu slapen om morgen de volgende problemen weer het hoofd te kunnen bieden... slaap lekker iedereen!

01-04-2015 om 23:16 geschreven door Myette

Bwah... na een ogenschijnlijk mooi begin van de lente krijgen we dit pokkeweer... ik zit al enkele dagen binnen en ook vandaag gaat het er niet van komen... ga straks de golfmaatjes bellen dat ik me terug trek... regen en dan die wind erbij gaat me te ver... wilde net de poes buiten laten maar die deinsde achteruit toen ik de deur open zette... begon met haar staart te zwaaien en liep ijlings naar boven om op ons bed te gaan liggen... en ze heeft gelijk ook... we gaan straks wel eten bij vrienden... toch iets om naar uit te kijken...

Morgen komen er 2 loodgieters ons dak bekijken om prijs op te maken... ik denk dat ik ze met een koord ga vastmaken aan de trapleuning ingeval ze het dak afwaaien... ja dat dak zal toch moeten gedaan worden... zware kosten in het vooruitzicht...

Gisteren kwam mijn poetshulp me verblijen met het nieuws dat ze zwanger is... zij was er blij mee maar ik niet zo erg... dat wordt weer een nieuwe hulp in huis en afwachten of het wat wordt... deze hier was een goeie... zag werk... deed op 3 uren het werk waar de anderen 4 uren voor nodig hadden... wilde geen break tussendoor maar werkte door... wat wil je nog meer... en ik haar maar de hemel inprijzen en nu lapt ze me dit... zwaar teleurgesteld ben ik...

Ach ja ietwat teleurgesteld dat wel maar ik gun het meisje haar geluk... iets waar ik mijn twijfels over heb... haar ex man en de vader van haar 3 pubers zit nog in Polen zich dood te drinken... nu heeft ze een vriend... een Nigeriaan... en die wil een kind... als dàt maar goed gaat... ik heb ze voorzichtig uitgevraagd en ze beweert dat ze er een goed gevoel bij heeft maar dat de toekomst zal moeten uitwijzen of ze gelijk heeft... ik hoop het echt voor haar want ze is lief...

Zoals ik al eens vertelde gaat er hier geen dag voorbij zonder nieuwe problemen... uiteindelijk worden ze opgelost maar het is wel vermoeiend en ik heb ondervonden dat mijn veerkracht niet meer is wat ze was toen ik jonger was... vroeger een dynamo nu een zachtjes pruttelend stoommachientje.

31-03-2015 om 08:56 geschreven door Myette

Variaties... dat slaat op Sennet... enkele dagen geleden kreeg ik weer een heel ander beeld toen ik wilde inloggen en dat was dan zoeken naar een kier om binnen te geraken... vandaag krijg ik het oude vertrouwde beeld terug... je kan je rug niet even draaien of het decor is veranderd en moet je je weer aanpassen... nu kun je wel zeggen dat dit een mens alert houdt en je hebt gelijk maar het is wel vermoeiend op den duur... wat zit ik nu te zeuren toch... ik die zo'n hekel aan routine heb... stop zagen mens.

Dat mens hier voelt zich de laatste dagen niet zo schitterend... ingewanden doen niet wat ze zouden moeten doen... die nieuwe ooglens heeft ook al niet opgebracht wat ik ervan verwachtte... dus dit mens hier zit even in mineur.

Straks naar de minigolf... de zon schijnt maar het is nog altijd koud... dan nog maar even de winterjas aan en geduldig wachten tot ik de zomerkleren kan tevoorschijn halen... weer dat geduld... lelijk woord voor mij.

Morgen wordt het de tandarts voor controle en poetsbeurt... nog iets waar ik een hekel aan heb en ik denk niet dat ik hierin alleen sta.

Zeg nu eerlijk... heb ik een reden om te zeuren... ja toch!

24-03-2015 om 09:35 geschreven door Myette

Haha... na enkele vruchteloze pogingen om op mijn blog te geraken is het nu gelukt... ik verbaas mezelf soms door het opgebrachte geduld... temeer omdat dat niet een van mijn vele deugden is... ongeduld staat zelfs aan de top van mijn ook vele ondeugden... in de loop der jaren deed ik wel enkele schuchtere pogingen om die ondeugden tot deugden om te turnen maar ben tot het besef gekomen dat ik eigenlijk hardleers ben en heb het maar opgegeven.

Na deze nutteloze en onzinnige uitleg begin ik maar aan mijn verslag voor degenen die het moesten interesseren... wat deed ik de voorbije dagen buiten lezen en de kat en 't manneke pesten... niet veel... zaterdag kwam de loodgieter een klus klaren en ik stond erbij en keek ernaar... niet echt hoor... ik heb de man op regelmatige tijden voorzien van koffie en nadien zijn werk komen bewonderen... over ons dak was hij niet te spreken... dat is een hopeloos geval en zou moeten vervangen worden... oei en nog eens oei... zware kosten in het vooruitzicht... ik was net een catalogus aan het inkijken met het snode plan me enkele nieuwe outfits aan te schaffen maar heb die catalogus met walging weggezwierd... ik zal mijn oude plunjes maar opgebruiken deze zomer... besparingen ten allen kante.

Toen in de late avond kwam zoon weer binnen gestruind met hond... of moet ik zeggen... kwam hond binnen gestormd met zoon in zijn kielzog... heb ze allebei van hapjes en drankjes voorzien en mezelf van een Duvel... tja ik ben ook niet van plan mezelf uit te drogen... heb zo al rimpels genoeg... zoon nog even mijn memorie laten opfrissen... in dit geval hoe ik het videoapparaat moet bedienen... dat was zo lang geleden dat ik het vergeten was en ik zit met een massa Disney filmen die ik nog wel eens wil bekijken in de lege uurtjes.

Deze ochtend stuurde ik 't manneke de badkamer in voor een uitgebreide douche en die kwam even later poederdroog klagen dat het water onderaan de thermostatische kraan in alle richtingen de badkamer inspoot... aangezien man een echte onbenul is in technische zaken wist ik direct waar mijn taak lag... stiefelde naar boven en ja daar lag de dader in het bad... de aanhechting van de doucheslang naar de kraan was kapot... even in mijn ongekamd haar gekrabd en dan de contactlijm gaan halen... als ik iets doe tracht ik het zo goed mogelijk te doen... zodoende na het plakken van de kapotte stukken was ik zelf een onderdeel van de doucheslang geworden... ja mijn vingers plakten vast... toch met veel moeite losgekregen met dissolvant wat tevens de moord was voor mijn pas opgebrachte nagellak... gggrrrr.... als begin van een zonnige zondag niet mis toch... vandaag wordt er niet gedoucht.

22-03-2015 om 15:50 geschreven door Myette

Tja er gaat hier echt geen dag voorbij zonder weer een ander probleem... na de herinrichting en het grondig uitmesten van mijn "bureau" was ik de overgordijnen aan het afdoen om die te wassen... valt mijn oog toch plots op verdachte strepen op de muur... en ja toen we de vorige keer een lek hadden door opgehoopte sneeuw die was aangevroren en tijdens de dooi een gaatje had ontdekt op ons dak... het water kwam toen uit de omlijsting van het venster gedruppeld en wij hebben gewoon niet gezien dat het verder door ook nog lekte... die lek is toen gedicht maar de loodgieter zegde ons wel dat we binnenkort aan een nieuw dak zouden moeten gaan denken... dat zou dan wel ons derde dak worden zonder rekening te houden met enkele reparaties tussendoor... hier staan we nu... die loodgieter komt vrijdag een karweitje opknappen en we zullen hem dan maar weer het dak opsturen voor grondige inspectie... als het verdict valt gaan we in zware kosten vallen... ik zal maar beginnen met elke dag een boke minder te eten.

Wat de vorige dagen ons bracht... zoals ik al zei het wassen van overgordijnen... boodschappen doen... dinsdag golf met achteraf een etentje (bescheiden) met vrienden... dat etentje werd gepleegd in de Al Dente... een Italiaans en al lang bestaand restaurant waar de pasta lekker is maar de wijn niet... ik heb die nacht dus helemaal niet lekker geslapen ook... ingewanden lagen ondersteboven en waren niet tevreden... woensdag werd dan een sobere dag om die ingewanden niet weer tegen de haren in te strijken... van haren gesproken... ons harig beest... poes dus... gebruikt weer de tuin als toilet maar dit alleen als er een bodyguard mee  komt... dat is dan 't manneke die bij de poes blijft staan om de opdringerige katers uit de buurt af te schrikken... gisteren ook mijn boeken naar de bib gebracht... één dag te laat en dat betekent een boete per boek en per dag maar de lieve man aan de balie vertelde me dat ik die niet moest betalen omdat ik nog net op tijd was komen opdraven... is dàt even boffen... ik denk dat hij medelijden had omdat ik daar stond te hijgen met mijn haar alle kanten op... haha... vandaag wacht ik met ongeduld af welk probleem ik weer eens ga aanpakken... ik hou jullie wel op de hoogte... met dat "jullie" overdrijf ik wel want mijn lezerspubliek is echt te verwaarlozen.

19-03-2015 om 09:25 geschreven door Myette

En de klus is geklaard... in de waskelder alles uit de hoeken gesleurd en gezwabberd tot het sop me in de sloefkes stond... dan nog wat overgordijnen in de was gegooid en ik ben van start gegaan met de lenteschoonmaak... geeft wel een tevreden gevoel... achteraf dan toch... na de lunch wilde ik wat lezen maar mijn ogen vielen steeds maar toe en ben dan maar naar mijn "propere" kamer getrokken voor een dutje... tenslotte is er nog zoiets als "zondagrust" nietwaar... vroeger een plicht nu een genoegen... morgen komt mijn poetshulp en wordt er weer gewerkt... die hulp is een hele maand niet komen werken en mijn huis is echt dringend aan een opknapbeurt toe... ik heb intussen wel eens rondgefladderd met stofdoek en dweil maar mijn oude knoken vinden het niet leuk dat ik op mijn knieën zit rond te kruipen om in alle hoekjes te peuteren zodat die hoekjes nu vol zitten met opgespaard stof en kattenharen... wat de kat betreft... die is op haar zomer modus overgestapt en gaat weer de tuin in... maar toch blijft er hier een geur hangen... het doet me denken aan van die ouderwetse "pissoirs"... daarom ook die verwoede poetsvlaag... het is soms wel een plaag als je een ontwikkelde reukzin hebt... ik loop dan rond te snuffelen en zeg dat het hier of daar stinkt en dan wijst 't manneke met zijn vinger zijn voorhoofd aan en beweert dat ik "vang" wat mij dan weer de gordijnen in jaagt... zo blijven we bezig.

15-03-2015 om 20:12 geschreven door Myette

Jaja ik weet wel dat de "grote kuis" een ouderwets woord is dat bijna niet meer gebruikt... laat staan boefend wordt... maar toch begint het bij mij te kriebelen want die eerste zonnestralen zetten heel wat stofnesten in de kijker en die stofnesten bezwaren mijn zuivere zieltje dus die moeten weg... gisteren ben ik dan aan de eerste kamer begonnen... die van mij oftewel mijn "bureau"... vandaag ga ik de waskelder te lijf... eerst nog even mijn ochtendboke laten zakken en dan vlieg ik er in... volgende week... bij leven en welzijn... komt de keuken aan de beurt... ik verheug me nu al op die klodders vet en ongerechtigheden die ik achter de frigo en het fornuis mag opruimen... een vies en vettig werkje maar achteraf... na de douche natuurlijk... voel je je zo heerlijk schoon en zelftevreden.

Mijn lieve zoon kwam eergisteren de plafondlamp plaatsen die we hadden moeten vervangen door panne... toen hij in de aanslag stond met de boor in zijn handen speurde hij in het rond op zoek naar de baguette die op dat betreffende plafond moest geplaatst worden... geen baguette te vinden... hij op zoek... 't manneke en ik op zoek... het hele huis rond tot op de onmogelijkste plekken... noppes... met een zaklamp zelfs onder de kasten geschenen... nada... en dat niet 1 maar zeker 4 keren... de boor werd terug opzij gelegd en zoon ging naar huis en wij naar ons bed... mijn eerste gedachte bij het wakker worden was die baguette... na het ontbijt zat ik nog eens rond te kijken met het idee mijn ronde nog maar eens te doen toen mijn oog viel op mijn relax zetel... dat was het enige meubelstuk waar ik niet onder geloerd had en ja... eureka... eronder lag baguette te schitteren... ik zag het ding haast monkelen van plezier... dus gisteren begon de operatie opnieuw en de lamp zit en straalt.

En nu ben ik voorlopig uitgebabbeld en moet aan de slag met emmer en zwabber... zij die zwoegen gaat groet U!

15-03-2015 om 09:03 geschreven door Myette

Teneinde iedereen (hm hm) gerust te stellen... er zijn geen slachtoffers gevallen tijdens onze laatste schermutselingen... ik geef grif toe dat er momenten zijn dat het me te veel wordt en ik tekeer ga als een duivel in een wijwatervat... na enkele dagen ben ik dat gespartel beu en trek weer bij... temeer omdat mijn lieve wederhelft tijdens die dagen zijn uiterste best doet me niet voor de voeten te lopen... dat is zijn manier om schuld te bekennen... dus case closed.

Gisteravond kregen we rond 10 u telefoontje van zoon of hij nog even langs kon komen met de hond... dat even wordt altijd nachtwerk bij die kerel en ik wimpelde het verzoek vriendelijk af... toen viel plots mijn eurocent en ik vroeg hem of hij dan niet aan het werk was (nachtwerk) en toen kwam het verhaal eruit... tijdens het werk werd hij aangevallen door een razende roeland die hem met een honkbalknuppel begon te bewerken... reden... de hoogtewerker waar hij mee werkt maakte teveel lawaai... na een slag in zijn nek en een in zijn gezicht vond zoon het welletjes en sloeg terug met het eerste het beste dat hem onder handen kwam... een kabel... de man droop af en wierp de knuppel weg... maar zoon volgde hem en heeft hem gefilmd mèt de knuppel en kon de bewijzen tonen aan de agenten later... resultaat... hechtingen in zijn gelaat en nekpijnen en weer ziekteverlof... nu is het wachten op het proces want de firma waar zoon werkt wil er hard tegenaan gaan.

Na een woelige nacht ietwat verfomfaaid opgestaan en wat lees ik in mijn computer-ochtendkrant... dat de gemeenten door de wet vrijgesteld werden van de verplichting een bibliotheek open te houden... op slag begon mijn bloed weer te koken... het beetje cultuur dat we nog bezitten weer ondermijnen... de barbaren die dit bekokstoofden wens ik eksterogen en wratten toe... plus analfabete kinderen... waar zijn we in godsnaam mee bezig... hebben die pipo's nu echt niks beters te doen dan onnozele wetjes te bedenken en bestaande nuttige wetten af te schaffen... ik werkte vroeger voor een man die als motto had : faire et defaire c'est toujours faire... en hij wist het want hij werd herhaaldelijk op de vingers getikt van zijn directeur... aan die zin moet ik vaak denken als ik zie wat er allemaal gebeurt... zie maar al die straten en pleinen die herhaaldelijk worden opgebroken omdat de vorige werken knudde waren... maar dàt is een ander hoofdstuk.

13-03-2015 om 08:50 geschreven door Myette

Het is nu juist 3 dagen geleden dat ik een logje pleegde... toch niet zo lang... tja soms moet ik mezelf uitwringen om nog iets acceptabels eruit te krijgen... deze laatste dagen waren niet van de leukste want er waaiden sombere regenwolken in huis rond... die wolken stapelden zich op tot het donderdag tot een ontlading kwam... dan was er stilte... heel stil was het tot... deze ochtend het weer begon te rommelen... dus ik was echt niet in de stemming om plezant te doen... integendeel... maar ja zo is mijn leven en stilaan begint het te bezinken en kan ik de zon weer zien schijnen... en ja die zon doet echt haar best dus wordt het vandaag minigolf... ik heb me voorgenomen niet bij de pakken te blijven neerzitten en alle zorgen van me af te gooien... deze avond komt zoonlief met zijn trouwe mateke en ik heb hun eten al in de frigo klaar staan... morgen komen er vrienden op bezoek en woensdag ook al dus we rechten de schouders... steken de borstkas vooruit... kammen het haar in een vechterskuif en HOP MET DE GEIT!

08-03-2015 om 12:40 geschreven door Myette

Dit werd me toegestuurd door een van mijn vrienden als bewijs dat leerlingen in het middelbaar  onderwijs volledig meetalig zijn :

Gewoonweg schitterend!!!
 
Ann sits in the hook of the chamber.She is striking Burts brook.The radio stands on.
Suddenly she hears a lawight in the gang.The door goes open.There stud Burt.
Ann:”Haha,there are you.It is becans tide.From where come you flierefloyter.”
Burt:”That goes you not on!”
Ann is up her toot getrapped.
She thinks she will fall fromherself,so she goes lying longout on the sofa and begins to snick.
Burt:”Stop,hold up off i shall give you a vige on your smool.”
That is too much for Ann.She flies right from the sofa and balls her fist.
Ann:”I can no longer stand you out! I will take another man.”
Burt:”Pfoe,thet shall me not spite. I have raids another leaf.”
White like a like Ann falls fourover on the tapite.
Burt wrives in his hands from joy.
He does the door open and smites her after him too.
She seat her very bad out and she thinks lout up:”Ann,i will make myselffrom side.”
She goes in the kitchen,takes a mess from the shoyf,but when she thinks of the blood and the pain,she has twayfels.
Ann:” I make my not from cant for a type like Burt! I will leaver stay an old vrayster the rest of my life and will never merry again.”
 
The public can see Ann go and sit on the stool and take her strikework in her hands.
 
The lights go out and the gordines go too...”

Als dàt nu geen mooi staaltje is van plantrekkerij !

04-03-2015 om 08:31 geschreven door Myette

Vandaag een saaie dag gehad... opgestaan met het voornemen het kot te poetsen want mijn poetshulp... die vandaag had moeten komen... belde me gisteren dat ze voor twee weken naar Polen was... zodoende... de hele voormiddag doorgebracht met afstoffen en opnemen... na de middag de nodige boodschappen gedaan voor woensdag want dan komen de kinderen eten... 't manneke had me doen beloven na die boodschappen mee naar de golf te gaan... dat viel echter lelijk tegen... de zon die me de hele voormiddag had toegelachen had haar valiesje gepakt en in haar plaats lelijke regenwolken gestuurd... ik heb me dan maar bezig gehouden met voorbereidende manoeuvers zodat ik woensdag geen uren meer in de keuken moet staan... tegenwoordig doe ik alles in schuifkes... uurtje werken... half uurtje rust... anders zegt mijn rug foert.

Ik heb dus een harde-werk-dag achter de rug en ben dringend aan rust toe nu... daarom... beste aan- en afwezigen... ik wens jullie allen een gezonde verkwikkende slaap toe.

02-03-2015 om 20:38 geschreven door Myette

De ene dag is de andere niet... gelukkig maar of ik zou een voortijdige dood sterven door verveling... gisteren een miezerige dag en dan ook nog eens de weg naar de kliniek moeten afleggen sprak me niet echt aan... maar ja wat moet moet...zoals gewoonlijk was ik weer veel te vroeg... moest eerst een foto laten nemen van mijn nieuwe aanwinst... die heup... zo nieuw is die nu ook alweer niet want al 1 jaar oud... enfin na de foto bij de chirurg op controle... mijn foto stond al op zijn computer te pronken en zag er zowaar nog goed uit... we zaten er beiden fier op te kijken... na wat gewriemel met mijn benen was het verdict : prima... dan moest ik weer door de gang paraderen met de dokter en zijn assistent als toeschouwers... je voelt je dan toch een beetje opgelaten en om de spanning te breken legde ik de laatste passen af op zijn mannequins wat de mannen deed grinniken... dokter en assistent heel tevreden en ik ook... moet maar eerst na 3 jaar terug op controle... hoera... want die controles op alles en nog wat hangt ferm mijn voeten uit... met wiegende heupen en lichte voeten ben ik te voet naar huis gewandeld...

Woensdag ook al in de stad rondgewandeld... dinsdag de nodige boodschappen gedaan... al met al ben ik deze week heel flink geweest... bewegen bewegen is de boodschap maar ik ben gewoon te lui om in gang te schieten... zomaar wat rondwandelen is niks voor mij... ik moet een doel hebben... vandaag is mijn doel de minigolf... die zou vandaag open zijn wegens het goede weer en ik heb 't manneke beloofd mee te gaan na de middag... de volgende dagen zouden we weer gezegend worden met regenbuien dus dan kan ik met goed fatsoen lekker in mijn zetel blijven liggen... ik verheug me er al op

27-02-2015 om 12:02 geschreven door Myette

Hier zit een zwaar teleurgestelde vrouw... wie kan je nu nog geloven in deze corrupte misdadige wereld... zelfs de meteo liegt je voor... ja gisteren was ik meneer meteo gaan raadplegen want ik wilde perse nog eens naar de koekestad... voor woensdag beloofde hij een zonnige dag... ik blij natuurlijk want dat was de enige dag dat ik eens niet naar een of andere dokter moest voor een of andere controle... om 10 uur vertrokken en heelhuids en droog de stad bereikt... ik had amper 3 winkels verkend toen het begon te druppelen... eerst fijntjes... toen wat grover... ik was toen al wel ietwat zwaar beladen en ben dan maar terug de metro ingedoken huis toe... het valt echt niet mee met een grote zak boodschappen... een mammoet sacoche EN een paraplu zodat ik ietwat verhakkeld en buiten adem thuiskwam... paraplu ligt en jas hangt nog te drogen beneden in de gang... toen ik eindelijk dacht wat rust te kunnen hebben kwam 't manneke luidkeels lamenterend binnen want hij had net de kat betrapt die op het badkamertapijtje haar plas had gedaan... gisteren zegde ik nog hoopvol dat het de goede kant uitging met het beest... ze vroeg al zelf om buiten te mogen en ging de tuin in... helaas... wat moeten we doen om een kat die slechte gewoonte weer af te leren... weer een probleem om op te lossen.

Gisteren wilden we buiten voor wat boodschappen en ontdekten dat onze garagepoort kuren had... dat ding ging plots open en dan weer dicht... weer open... bleef even halfstok hangen... en dat alles zonder dat iemand de afstandsbediening aanraakte... bangelijk toch... stel dat je weg bent en dat ding krijgt dat weer... opendeurdag voor al wie wil... de technieker laten komen en die vond het heel raar... had dat nog nooit meegemaakt (hmhm)... het spul is nu hergeprogrammeerd en nu maar hopen dat het gefixt is... voorgoed.

Morgen nog maar eens heupcontrole... het gaat weer goed hier... controle hier... controle daar... zo blijf je wel bezig.

25-02-2015 om 20:37 geschreven door Myette

Vandaag zondag schijnt een verleidelijk zonneke maar owee... als ik me buiten waag op het terras bijt de wind me venijnig in mijn neus... ik was even op het terras in een poging de poes buiten te lokken want dat geplas in huis moet eindelijk eens gedaan zijn... wij houden poes gelijk haviken in het oog en zogauw ze even in een hoekje gaat staan beginnen we al te roepen van "neeeee poekie neeeeeeeee" zodat ze vlug haar staart weer omlaag trekt en het even verder gaat proberen... in de gang hebben we marmeren tegels en in een van de hoeken is al een vlek (ingevreten) die ik niet meer kan wegwerken... ze slikt braaf haar medicatie in de vorm van druppels die ik dan in een van haar favoriete prakjes verstop... nu is het zaak het beest weer de tuin in te krijgen voor haar plas maar het krioelt hier van de franke katten die haar schrik aanjagen... we zien wel.

Gisteren kwam zoon weer met zijn mateke (Vico de hond) en ik had voor drie gekookt zodat zoon hier een hapje kon eten... mateke stond al voor de keuken te snuiven en ging dan in afwachting voor de tafel zitten want hij weet dat het baasje altijd broederlijk deelt... één hapje voor de baas... één hapje voor de hond... dat beest komt gaarne naar "bomma en bompa" want daar wordt hij verwend met snoepjes... dan mag hij op de bank op "zijn" deken waar hij rustig blijft liggen genieten... tot... hij mij richting keuken ziet stappen... dan gaan die oren omhoog... verwachtingsvolle blik gevolgd door een teleurgestelde als ik uit de keuken kom met een biertje of cola voor man en zoon... als afsluiter van het bezoek krijgt hij telkens een "hondentandenborstel" (speciale stick om de tanden te reinigen) en ook dàt gaat er gretig binnen.

Net gemaild aan dochter en haar man om nog eens te komen eten... dat was lang geleden door al die doktersbezoeken... ik had gewoon de fut niet om uitgebreid te staan koken en had forfait gegeven... tijd om weer de draad op te nemen... nog even het menu samenstellen.

Daarom de titel van dit logje... voederen... als je zo nagaat verdoe je toch heel wat tijd in je leven aan eten bereiden... boodschappen doen voor dat eten... denken aan wat je nu weer gaat klaarmaken... de afwas is nog niet gedaan of je zit weeral te peinzen over wat je de volgende dag manlief gaat voorschotelen... man is niet bepaald moeilkij op het gebied van eten... niet dat hij alles lust maar wàt hij lust gaat er gretig in... het mag ook brood zijn... maar ja altijd alleen maar brood is ook niet bepaald gezond dus moet er ook nog gekookt worden... en dan zitten we weer met de vraag... WAT?

22-02-2015 om 13:53 geschreven door Myette

Ik zit hier geheel ontspannen na een drukke week... die week was gedeeltelijk "fun" en deels "ambetant"... de fun zat in een namiddag babbelen met de golfvrienden gevolgd door een etentje op L.O.... dat was dinsdag... woensdag oogcontrole met lang wachten in de kliniek onderbroken door druppel- en scansessies... donderdag theaterbezoek met pintje als afsluiter... vandaag vrijdag een MRI laten nemen waar ik de hele week met angst en vrezen naar uitzag... tja ik had al gruwelverhalen gehoord over die MRI van claustrofobie aanvallen en hels lawaai... ik ben nu echt niet een paniekerig geval maar je moet mij nu ook niet opsluiten in een kleine ruimte of ik begin te hyperventileren... dus met loden schoenen en een bang hartje naar de kliniek... kreeg eerst een hele lijst in te vullen... of je geen metalen onderdelen in je lijf had zitten en welke ziekten je had of gehad hebt... zelfs of je een tatouage ergens hebt zitten... iets waar ik me erg over verwonderde... maar ja ik heb buiten die heup geen andere metallieke dinges in me zitten... geen akelige ziekten en ook geen tatoo... toen het mijn beurt was moest ik alleen mijn pantalon en schoenen achterlaten want ik had me voor de gelegenheid zo metaalloos mogelijk gekleed... de kroonjuwelen thuis gelaten... dus dat was rap gepiept... ik kreeg oordopjes aangereikt en mocht me neervleien op de marteltafel... toegedekt met een groot laken waar mijn armen in werden gerold... kreeg ook een soort alarm-ei in mijn hand gedrukt en dan HOP MET DE GEIT... deze geit werd in een buis geduwd en dan begon het concert... ik heb daar allerlei verschillende geluiden gehoord... bonken... piepen... krassen... ik weet dat die machine magnetische golven uitstoot maar waarom dat met zoveel tamtam moet gebeuren versta ik niet... op sommige momenten klonk het zelfs als hard rock maar dan op volle sterkte... en ik maar tellen... dat is mijn toevlucht om niet in paniek te geraken... me concentreren op tellen... ik was net aan 12 minuten gekomen toen ik eruit mocht... blij toch dat dàt weer achter de rug is... nu nog wachten op de uitslag maar dat is voor volgende week... seffes ga ik me tracteren op een lekkere Duvel en van een rustige avond genieten.

20-02-2015 om 20:13 geschreven door Myette

Na de woelige V dagen vandaag heerlijk zalige rust... wat ik eerst altijd doe als ik uit m'n bed kruip is naar het raam strompelen om te zien welk weer het is en dat was vandaag een leuke verrassing... een fris zonneke stond aan het firmament te blinken... goh wat heb ik dàt weer mooi gezegd... dan strompel ik verder naar de badkamer om de slaap uit m'n lodderoogskes te wassen met fysiologisch water... tja dat water moest ik in huis halen voor dat cataract oog en ik gebruik het dan maar verder... zal zeker geen kwaad kunnen denk ik... dan naar de keuken voor koffie en appelsienen persen... de poes haar portie tonijn met de voorgeschreven druppels klaarmaken... tafel dekken... als 't manneke naar beneden komt en poes heeft losgelaten uit de garage kunnen we ontbijten... daarna is het mijn beurt om te douchen en de zondag gebruik ik ook voor een groot onderhoud dus daar ben ik wel een dik uur mee zoet... terug beneden was de zon er nog en hebben we de terrasdeur wijd open gezet om de eerste sporen lentelucht op te snuiven... man ging dan een rondje golfen terwijl ik de dagelijkse ronde door het huis maakte om alle ongerechtigheden op te ruimen... dan wat computeren... een hoofdstukje lezen en het was weeral tijd voor de lunch... die bestaat bij ons oudergewoonte uit brood met iets erop... en dan... de zon was er nog altijd o wonder... ben ik op het terras gaan zitten om datzelfde zonneke voor de eerste keer mijn gelaat te laten beroeren... verdorie wat heb ik vandaag... precies een mini zonneslag... daar zat ik dan... keek om me heen en zag vuil... tafel en stoelen vuil... vloer vuil... ik probeerde dit te negeren maar het was alsof de stoel onder mijn derrière me beet... geen rust meer... ben dan maar emmer en dweil gaan halen om alles een kleine beurt te geven... dinsdag komt mijn poetshulp en die zal de grote middelen gebruiken... op mijn... oppervlakkig proper terrasje... zat ik dan te genieten van die zon... even toch want zomaar zitten niksen is heel moeilijk voor mij... boek erbij en lezen... maar die zon op dat witte papier was verblindend en deed pijn aan mijn ogen... daarbij kreeg ik het te warm in mijn dikke wintertrui... dan naar boven T-shirt gaan aantrekken en terug het terras op... ik wilde kost wat kost mijn witte wintervel verwennen... dat heb ik zowat een uurtje volgehouden tot ik met goed fatsoen terug naar binnen kon om me in mijn relax neer te vlijen... ach de tijd dat ik uren kon liggen zonnen is zo te zien voorbij... maar al bij al was het een succesvolle en rustgevende dag.

15-02-2015 om 16:46 geschreven door Myette