Naam : Myette, woon in Antwerpen, heb 1 man, 1 dochter, 1 zoon, 1 schoonzoon, geen kleinkinderen, 1 schildpad, ben Boogschutter, verjaar in november, ik hou van lezen, crypto- grammen, schrijven, com- puteren, bloggen, minigolf, nieuwe contacten maken, pret maken met vrienden.
100% 150% 200% LOEP
REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT
Ja ja ik weet het... ik ben een lui varken... momenteel niet veel soeps te melden en dan val ik gewoon stil... wat kan je nu nog vertellen over dagdagelijkse beslommeringen... dat het je nikkel uithangt soms... dat de pijntjes hier en daar en ginder je de keel uithangen... ik zit hier nu al dagen met een met kloosterbalsem ingesmeerde pols verpakt in rekverband... in de hoop dat het iets gaat helpen aan die gewrichtspijn... niet dus... ik heb een afspraak in de kliniek maar dat is maar eerst voor 9 januari... dus tot dan maar op m'n bieterkes bijten en hopen dat die het ook niet gaan begeven... je ziet hoe optimistisch ik ben... van tijd tot tijd kietel ik mezelf eens onder de armen om nog eens te kunnen lachen... hahahahaha.
Kom zojuist terug van wekelijks bezoek aan la mamma... is ook al niet erg opwekkend... een gesprek kun je niet meer voeren want eender over wat je begint... je krijgt de raarste antwoorden... zo oud worden is echt niets om naar uit te kijken vind ik... gelukkig neemt zij het allemaal even gelijkmoedig op... dat is ook een zegen.
Gisteren m'n poetshulp opgezegd... ze vroeg ineens een flinke hap meer geld en dat was ze echt niet waard... ik ga voorlopig zelf dan maar weer poetsen en ga elke week dat geld opzijleggen voor mezelf... misschien is dat een stimulans... sparen voor een nieuwe buddy misschien?
De kalkoen en gourmetvlees zijn besteld... heb al enkele delicatessen in huis gehaald voor de feestdagen... de rest is voor later... nu nog op zoek naar wat gepaste cadeautjes... en de tractatie voor het personeel in het home van la mamma want die mensen mogen zeker niet vergeten worden... ik zeg het nog maar eens... ze verdienen hun hemel hier op aarde hoor... niets dan lof voor hen... versieren doe ik niet meer... als ik kleinkinderen had zou ik me de moeite getroosten maar mijn kinderen doen er zelf niets aan waarom zou ik het dan doen... deze ochtend lag ik nog wat na te soezen en te denken aan hoe het vroeger was... beter niet doen want je wordt er maar sjagrijnig van... ik was toen een echte turbo motor... altijd in de weer... nu meer een sputterend motorfietske... tenminste als het gaat over werk... als het op feesten aankomt ben ik nog altijd van de partij hoor... ik verleg gewoon m'n grenzen... hihi.
Tussen al deze bedrijven door ben ik nog steeds den buddy in het Vista korset aan 't wringen... het manneke spartelt geweldig tegen maar hij kent me nog niet goed... ik kan ook koppig zijn hoor... vraag het maar aan 't manneke... dan ben ik nog enkele nieuwe chatters manieren aan 't leren... heb er enkele oude buitengezwierd... dat waren hopeloze gevallen... maar Hamlet is er nog altijd... dat is een echte schat... als je ziet hoe die mensen daar moeten leven zou je denken dat de man verbitterd is... maar nee... hij is de eerste om steeds te vergoelijken... dat leert je een lesje in verdraagzaamheid.
Ik ga jullie nu laten aan de vrijdagavondgenoegens... mijn huisband gaat biljarten vanavond dus ben ik de baas in huis... baas over de kat... hmhm... kan ook omgekeerd zijn... en baas over de televisie... misschien kan ik eens een heerlijk zalige romantische tranentrekker kijken... of een niet te melige komedie... in elk geval géén schiet-achtervolgings-moord-toestanden... dan ga ik nog liever Buddy wat ambeteren.
IK VOEL ME EEN EZEL Nu is dat niet bepaald de eerste keer voor mij en het zal heel waarschijnlijk ook niet de laatste zijn... wanneer oh wanneer ga ik eens leren m'n hersens te gebruiken
Deze aanloop om jullie plechtig mee te delen dat de fotokes terug zijn... ik had dus de moed opgegeven en m'n hoofd in m'n schoot gelegd... ik moet bekennen dat dit een moeilijke houding is maar toch... het lukte... de "lege" fotomappen had ik in de prullenbak gekieperd en was van plan de volgende dag die USB stick op te kuisen... toen... en nu komt het... ik een mailtje kreeg van Natoken... en die beweerde dat haar "halve bedde" maar niet kon geloven dat die dingen ècht weg waren... en die "halve bedde" is een doorbijter zegde ze erbij... hij wilde ze desnoods hoogst persoonlijk hier komen opvissen... dat kon ik toch onmogelijk aannemen en met het schaamrood op m'n bolle wangen zette ik me aan het werk om die mappen op de USB nog maar eens aan een grondig onderzoek te onderwerpen... en wat vond ik... na lang prutsen en frutselen... want Vista vond het nodig om tegelijkertijd de bestanden andere namen te geven... weer zo'n sakkerse vink op een plaats waar die niet had mogen zitten... hoe die beesten in godesnaam hier binnen vliegen gaat m'n klein verstandje teboven... m'n excuus aan de dierenfans... maar ik heb het dadelijk de nek omgewrongen en zie... wat kwam daar te voorschijn... MIJN FOTOKES!!!
NATOKEN en HALVE BEDDE jullie zijn allebei nog maar eens bedankt
MAAR IK VOEL ME EEN EZEL dat ik daar niet aan gedacht heb en het is dan nog wel de tweede keer dat me zoiets gebeurt... ik heb me laten misleiden door die vermelding bij elke map "Leeg" en "O bytes" gelukkig had ik de USB nog niet opgeruimd... anders waren ze wel degelijk verloren geraakt... luiheid is soms nog ergens goed voor.
Buiten deze spannende episode in m'n gepensionneerd bestaan is er niets noemenswaards gebeurd... de petanque en de golf is voor 3 maanden gesloten dus meer tijd om andere dingen te doen zoals poetsen... tja m'n poetshulp vroeg een flinke opslag en ik vind ze het niet waard... dat meisje ziet gewoon geen werk... ik zou erbij moeten staan de hele tijd en haar alles opdragen... niet mijn stijl... donderdag moesten we met de club weg en dan heeft ze het hele huis voor haar alleen... briefje achtergelaten of ze de living eens een GOEIE stofzuigbeurt wilde geven... jawadde... ze wordt betaald voor 4 uren maar ze werkt door de band er maar 3... dus ga ik haar laten gaan... misschien iemand vragen met van die dienstencheques... dat komt zelfs nog goedkoper uit... intussen zal ik zelf maar eens de hoekjes een goeie beurt geven want daar veegde ze gewoon rond.
Vrijdag hadden we blogmeeting zoals jullie ook wel weten en het was weer supergezellig... ik kijk al uit naar de volgende!!!
Voor allen die geen reactie kunnen plaatsen... heb juist zelf een test gedaan enne... geen probleem... sapperdepip... ik weet ook niet wat de reden is... misschien maar tijdelijk???
Ik ga nog wat verder sukkelen hier... tot vrijdag mannekes!!!
Natoken bedankt voor de tip... zal het nog eens proberen als ik tenminste je tip kan terugvinden... had het indertijd opgeslagen maar er is zoveel verloren geraakt...
HELA Sorry schatjes maar den Buddy was zwaar ziek... den bibber... nen hoest... zakte door z'n pootjes... pardon... beentjes... en ik heb zoon dokter erbij moeten roepen... de sukkel zat vol virussen... die moesten eruit gedreven worden... dan maar ineens met de grove bezem erdoor... ALLES eraf en Vista erop... ik heb met bezwaard gemoed en trillende onderlip m'n toestemming gegeven... eerst nog even al m'n dierbare fotokes en andere kostbaarheden op een USB stick gezet... jawadde... wat er in godesnaam gebeurd is weet ik niet maar de mappen staan er weliswaar op maar leeg... van grote kuis gesproken... toen zoon weg was en ik het ontdekte trilde niet meer alleen m'n onderlip... nee ik had echt moeite niet te beginnen grienen... al dat gescan voor niks... en dan die foto's van m'n kinderen als baby en peuters... allemaal weg... toen ik ze gescand had en ze op de PC stonden heeft man de meeste diapositieven weggegooid... het is om je de haren uit te rukken...
Ik ben al enkele uren bezig enige orde te scheppen in de chaos maar wat een karwei... zoon wil ik niet teveel lastig vallen want hij heeft er al genoeg tijd in gestoken... tenslotte werkt hij en is ook nog zijn appartement aan 't verbouwen... dus dat is de reden dit keer dat ik zolang buiten strijd was...
VERKEERD GEGOKT Toen ik deze ochtend vroeg uit m'n bed stapte om een plasje te plegen sneeuwde het... "geen petanque alweer"dacht ik slaperig en kroop terug in bed... wederhelft is toch maar gegaan en nu zit ik mistroostig naar buiten te gluren want schijnt daar toch verdorie de zon zeker... verkeerde gok dus... al goed dat ik nooit op de beurs speelde want ik zou al op m'n tandvlees zitten... ik heb namelijk de neiging steeds op de verkeerde plek op het verkeerde moment te belanden... ik maak er dan maar het beste van... ga zo dadelijk wat "restauratiewerken" aan m'n eigen persoontje uitvoeren... gelukkig zijn die niet zo duur als wat ik deze week moest betalen om ons karretje op te knappen... man was ermee naar de controle geweest en kwam terug met enkele gaatjes... niet de man maar de controlekaart... auto de garage in... wat wisselstukken en werkuren enne 500 armer... en dat vlak voor de feestdagen... ojee... ik probeerde juist wat geld opzij te leggen voor de nodige cadeautjes en verplichte feestelijkheden maar het schijnt me niet te lukken... nog een geluk dat niet de hele wagen afgekeurd werd want het beestje is al 22 jaar oud... om m'n bezwaard gemoed wat op te fleuren ben ik m'n moppenmap eens gaan opkuisen en vond deze hieronder... misschien kennen jullie ze al wel... tant pis!!!
"Hallo?"
"Dag liefje, papa hier, .... Is de mama thuis?" "Nee, papa. Ze is boven in de slaapkamer met nonkel Frank."
Na een korte pauze zegt papa: "Maar je hebt geen oom Frank, liefje!" "O jawel, ik heb er een, en hij is nu boven in de slaapkamer met mama" "Euh, oké, dan . Ik wil dat je dit even voor me doet: leg de telefoon neer, ren naar boven, klop op de kamerdeur en roep : "mama en oom Frank, papa's auto is juist voor het huis gestopt." "Ok, papa!" Enkele minuten later neemt het meisje de telefoon weer op. "Zo, ik heb gedaan wat je vroeg, papa." "En wat gebeurde er?" vraagt hij. "Wel, mama werd plots bang, ze sprong zonder kleren uit het bed en liep schreeuwend rond, dan struikelde ze over het tapijtje in de badkamer en viel met haar hoofd tegen het bad, dood" "Jezus!! En wat gebeurde er met oom Frank?" "Hij sprong uit het bed ook zonder kleren aan en hij werd bang en sprong uit het raam aan de achterkant het zwembad in" "Maar hij zal vergeten zijn dat je vorige week al het water eruit hebt gehaald om het te kuisen, dus viel hij op de grond van het zwembad, ook dood"
Zoals ik al vermoedde... de wereld is niet vergaan maar draait gewoon door... wat is een ruzie min of meer terwijl iedereen op deze aardklomp met elkaar overhoop ligt... zojuist nog met Hamlet gesproken... Israël heeft weer eens de gaskraan dichtgedraaid en dit al 15 dagen... het is er koud... geen gas om iets warm te koken... geen stroom... en ik dan in de put zitten voor een onnozele ruzie... beschamend is het... met gevaar voor hun eigen leven smokkelen jonge mannen dagelijks via tunnels goederen uit Egypte... tenminste als die grens ook niet wordt afgesloten onder druk van Amerika... men kan dus het een en ander kopen maar daarvoor heeft men geld nodig... gelukkig zijn er enkele mensen die in de mate van het mogelijke willen helpen... dank zij hen heeft Hamlet enkele dekens en warme onderkleding kunnen kopen voor zijn geliefde weeskinderen... de man is dolgelukkig... niet alleen met de materiële hulp... ook het besef dat er mensen buiten de grenzen met hun lot begaan zijn is een hele hulp... DANK HIERVOOR!
Al de hele week had ik af te rekenen met een weerspannige Buddy... ja niet alleen 't manneke had weer een van zijn kuren... om de haverklap sloeg Buddy "tilt"... bevroor... viel uit... gisteravond was ik het zo beu als kouwe pap en heb hem een goeie beurt gegeven... alles eruit gegooid wat ik maar kon missen... een hele doos "cookies" in de vuilbak... enkele "fun" programma's voor op de chat... wèg ermee... liever zonder onnozele winks dan helemaal niks... deze ochtend met dichtgeknepen billen Buddy wakker gemaakt enne... tot hiertoe marcheert alles weer normaaal... ik typ dit met één hand terwijl ik met de andere hout vasthou!
Ik haat november... heb ik altijd al een zielige maand gevonden... ik zit al bijna twee weken thuis... geen petanque... geen golf... als ik vrij was regende het en als het weer eens wat beter was kon ik niet weg... en ik moet bekennen dat ik het aardig "op m'n seskes" begin te krijgen... morgen is het "mamma dag" maar dat is ook geen onverdeeld genoegen... een normaal gesprek zit er niet meer in... dus is het zoeken naar iets waarover ze nog kan meepraten... zijzelf is er zich niet bewust van... ze voelt zich goed... klaagt nooit... en van haar wekelijks portootje geniet ze nog tenvolle.
Vandaag was het poetsdag... toen ik mijn deel van de job had afgewerkt en ik efkes zat te bekomen op het toilet... ja dat moet ook al eens gebeuren he... liefst dagelijks... zag ik daar op de kalender dat de katten hun vlooienmiddeltje moesten hebben EN hun wormpil... aiai... miserie... ik heb dan nog zowat 5 minuten een strijdplan zitten bedenken... de Poekie moest als eerste eraan geloven... als ik met mijn liefste fleemstemmeke "koppie koppie" roep... daar kan ze gewoonlijk niet aan weerstaan en komt dan al kroelend op me af... ampulleke al open en achter m'n rug verscholen... Poekie op 't koppeke krabbelen en dan geniepig dat spul in haar nek kieperen en inwrijven... ik moet wel heel rap zijn want als de weerlicht spurt ze weg om me met verwijtende blikken en wuivende staart te zitten begluren... een uurtje later kwam nummer 2 voor de deur zitten... die ook binnengelokt met een lekker hapje maar ik kreeg zelfs niet de kans zijn nek aan te raken of bibike was er vandoor... weer die verwijtende wantrouwende ogen... ik heb er nu zeker gelegen voor enkele dagen... morgen proberen of ik de wormpil erin krijg... fijnprakken en door hun eten mengen... wordt ook weer een hele bedoening... oef!!!
Ik stop ermee voor vandaag... denk dat ik eens vroeg ga slapen... tot de volgende!!!
Ik heb juist een rotweek achter de rug... m'n wederhelft had weer een van zijn "loeten"... ik zit al 2 weken met maagklachten... het weer hield me binnengeplakt... zat ook met werk voor de club... m'n computer bevriest om de 10 minuten ennne... als kers op de taart... gisteravond een 45-jarige "vriendschap" verbroken... ik ga het hier niet uitleggen... heeft ook geen belang... alleen dat het niet MIJN idee was... maar ja we moeten verder... heb deze ochtend de ledenbrieven afgewerkt en kan nu even uitblazen... tenminste als er weer geen addertje uit het gras komt gekropen... het is dat addertje geraden zich gedeisd te houden want ik ben in een moordlustige stemming... gelukkig heb ik nog m'n netvrienden om eens m'n gemoed te kunnen luchten... dat is bij deze dus gedaan... zand erover... ik hoop dat m'n volgende blogje vreugdevoller zal klinken... doei!!!
Ik zit hier in m'n dooie eentje thuis... man naar de golf... ikke weeral geen goesting... met deze wind buiten staan... nee merci... de kat was van hetzelfde gedacht dus hebben we ons zalig in de zetel genesteld onder een fleece dekentje... tot den Buddy me met verwijtend stemmetje riep... "hey luiwammes zou je je blog niet eens wat bijwerken en en passant wat blogjes lezen"... ben dan maar gehoorzaam naar boven getrokken... kwam bij Bojako terecht omdat die met haar beginletter als eerste op m'n lijst staat en... voelde de verontwaardiging in me opborrelen als vuil water uit een verstopt putteke... ze heeft het namelijk over de Humo en Kunst... nou moe... wat ze schrijft kan ik alleen maar beamen... ik krijg Humo verlaat van m'n dochter en... ik kan het gewoon niet laten... ga eerst kijken of Cowboy Henk me dit keer eens aan 't lachen kan brengen... toe hiertoe nog nooit gelukt... het blijft een diep mysterie voor mij waar de humor zit... dan die getruceerde foto's van bekende personen in hun blootje of in provocerende houdingen... voor mij hoeft dat ook niet en voor de betreffende personen denkelijk ook niet... in één woord de humor in Humo is in mijn ogen gewoon platvloerse knudde.
Dan de hedendaagse kunst... voor die rottende uien moet ik niet naar het MUKAH trekken... die kan ik in mijn eigenste keuken ook bewonderen EN ruiken... hoef alleen maar de la te vinden waar al die fruitvliegjes in en uitzoemen... één ding is niet hetzelfde... ze liggen niet in condooms verpakt... rottende hesp heb ik ook al eens gehad maar die plakte gewoon aan het schaaltje waar ze inlagen in de koelkast niet aan mijn pilaren want die heb ik niet in huis.
Ook heb ik iets tegen de hedendaagse poëzie... willekeurige woorden op een rijtje zetten kan IK zelfs en ik ben maar een broodnuchter vrouwmens... het hoeft ook geen zin te hebben... hoe onbegrijpelijker hoe "dieper" sommige mensen het vinden... begrijpe wie het kan... ik dus niet.
Wat humor betreft zit ik nog in het oertijdperk... geef mij maar een sappige pikante dubbelzinnige mop en ik kan m'n plezier niet op... maarre... het liefst een doordenkertje... daarom hou ik zo van de Engelse humor... die kunnen met zo'n "stiff upperlip" de meest schuine dingen uitkramen met het meest onschuldige gezicht ter wereld... ik zit momenteel elke dag te genieten van een herhaling van "Oh doctor Beeching"... na de aflevering sta ik dan al nagrinnikend aan m'n kookpot.
Dan nog iets wat me een raadsel is... elke maandagavond is er een aflevering van Sexetcetera... jaja de naam zegt het zelf... waarover het gaat... over allerlei sexafwijkingen... porno... fetichisme... sexraves... teveel om op te noemen... fascinerend is het... ik voel me nooit te oud om bij te leren dus volg ik met al m'n aandacht de verschillende tribulaties. Zo werd er gisteren een befaamde mannelijke pornoacteur gevolgd tot op zijn "werk"... hem werd ook gevraagd welke trucs men gebruikt bij het draaien... je kan er altijd wat van opsteken. Dan was er een seksrave... ook niet van de poes... de meest bizarre types zie je daar rondlopen en... vrijen. Ook een speciale modeshow voor sexy latex kleding... wat je daar ziet tart ieders verbeelding... hilarisch gewoon.
Enfin de lijst is nog niet teneinde... je moet zelf maar eens gaan kijken... wat me in deze verbaast is het feit dat er zoveel mensen rondlopen op deze planeet die gewone seks niet meer voldoende vinden... het moet kinky zijn... hoe kinkier hoe beter... bij mij werkt dit gewoon andersom... op m'n lachspieren... ik ben nog van het ouderwetse type... een lief woord... wat knuffelen en van het een komt het ander... daar geniet ik van... en dan liefst zonder publiek. Maar ja... elk diertje zijn pleziertje zegt men toch... en dank zij die "diertjes" hebben we er een TV programma bij.
VRIENDEN Vrienden zijn voor mij heel belangrijk... sommige mensen kunnen het blijkbaar zonder stellen maar ik kan me het leven niet voorstellen zonder vrienden... ik heb er tijdens m'n leven al massa's verzameld... de meesten vallen in de categorie "goeie kennissen"... dan heb je de "buren"... de "clubvrienden"... de "netvrienden"... de "blogvrienden"... over die laatsten wil ik het even hebben... toen ik enkele jaren geleden me in het grote computer avontuur stortte begon ik op seniorennet met me in te schrijven in enkele mailgroepen... ik ontdekte echter dat dit niet "mijn ding" was... toen begon Pascal met de blogs en na lang aarzelen waagde ik toch de sprong... dat viel ontzettend mee en stilaan begon ik meer en meer vertrouwd te geraken met dat wondere blogwereldje... met vallen en opstaan en hulp van medebloggers presteerde ik het een button te maken... een foto of prent op het blog te plaatsen enz. en zo verder... ik kreeg een eigen bescheiden lezerskringetje en na zowat een jaar kwamen we op het idee elkaar eens te ontmoeten... het was een complete en aangename verrassing... we herkenden elkaar direct en van ijsbreken was in het geheel geen sprake... nu komen we al ongeveer 2 jaar samen... elke maand op een vaste dag op hetzelfde uur in dezelfde locatie... wie vrij is komt... die formule bevalt ons uitstekend... gisteren was het weer blogmeeting... we komen nooit gespreksstof tekort... de gebeurtenissen van de afgelopen maand worden besproken... die we trouwens al zo'n beetje kennen door elkaars blog te lezen... we wisselen computer tips uit... leven mee met elkaars wel en wee in familiekring... dit alles onder het slurpen van de nodige drankjes... ik zou onze meetings voor geen goud van de wereld meer willen missen. BLOGMAATJES BEDANKT VOOR JULLIE VRIENDSCHAP
WINTERHULP De oudjes die wereldoorlog II hebben meegemaakt kennen dat nog wel... iedereen weet ook hoe ellendig het is in de kou te moeten zitten... geen geld voor gas of kolen... niet voldoende warme kleding... ik was ook zo'n oorlogskind maar gelukkig heb ik nooit echt in de kou gezeten... weliswaar was het zuinig stoken met één kachel in de huiskamer... maar de andere kamers bleven steenkoud... wie kent nu nog ijsbloemen op de ramen... die waren wel mooi maar voor mij hoeven ze niet meer... ik zet de laatste tijd de verwarming lager eens de kamer op temperatuur is... dat blijft zo tot de avond valt en dan gaat de thermostaat weer hoger... kwestie de stookkosten draaglijk te houden... daarstraks waren we la mamma gaan bezoeken en ik was vergeten die therm terug op automatisch te zetten... zat met den Buddy gezellig te keuvelen en kreeg het steeds maar kouder en kouder... ellendig gevoel is dat... tot m'n eurocent viel... zalig als je die warmte voelt.
Toen ik daarstraks met Hamlet zat te praten vertelde hij me dat hij zo tegen de winter opzag... geen warme kleding genoeg... niet genoeg voedsel... gebrek aan alles daar of je moet een van de zeldzamen zijn die nog wat spaargeld over hebben... de winters in Palestina zijn vreselijk koud en zonder vuur niet te harden... dat deed me aan de oorlogsjaren denken... die mensen zitten al jààààren in zo'n toestand en zien gewoon geen uitkomst.
Heeft een van jullie misschien een idee hoe je gebruikte en afgedankte warme kleding kunt opsturen... ik zou gaarne helpen maar weet niet hoe... ben ook door omstandigheden die jullie kennen in m'n bewegingen belemmerd... laat jullie clevere breinen eens werken... misschien komt er volgende meeting iets bovendrijven... ik zit hier al de hele avond op te broeden... voel me zo gebonden.
WAAROM??? Ik heb weer van die dagen dat ik me alles begin af te vragen... gewoonlijk stop ik duistere gedachten ver weg... heb er toch maar alleen last van en wat haalt het uit... toen ik jong was kon ik me eindeloos verdiepen in de "vragen des levens" maar aangezien ik nooit een antwoord kreeg heb ik dat maar opgegeven... ik leef in het heden en probeer er het beste van te maken... gisteren is voorbij en morgen zien we wel weer. Toch blijven die vragen steeds weer opduiken... als ik la mamma bezoek in het RVT en ik zie die wrakken daar zitten... half of helemaal blind... zo doof als een pot... ineengezakt in hun zetel... dan vraag ik me af WAAROM zo blijven bestaan want leven is het niet meer... terwijl er veel jongere mensen sterven aan allerlei kwalen... en dan die afschuwelijke oorlogstoestanden over de hele wereld... meneer pastoor vroeger probeerde je dan wijs te maken dat God het zo wilde... ik was nog een kind en toen al dacht ik "amaai merci als dàt God is die het zo wil mag hij voor mij den boom in" ja je ziet het... ik had al heel vroeg "stoute" gedachten... die zijn er alleen maar erger op geworden... ga ze jullie niet vertellen... wil hier geen tere zieltjes kwetsen... ik begrijp gewoon niet hoe mensen zich nog kunnen laten leiden door een of andere religie die haat predikt... zijn die nu zo dom of verblind? Ach er is zoveel dat ik niet begrijp en dat vreet soms aan me...
Genoeg van dat gezever... ik word er zelf "ni goe van"... ik wil het nog even hebben over rijstvlaaien... gisteren kregen de kinderen die vla als dessert... weliswaar aangekleed met een flinke schep vanille roomijs... en ze hebben gesmuld... dan duikt weerom die prangende vraag op WAAROM ben ik de enige die niet van rijstvla hou... ik eet weliswaar alles wat me voorgezet wordt... la mamma zegde vroeger altijd dat ik "een goe varken" was... dat spreekt boekdelen nietwaar... ik zou er voorwaar complexen van krijgen... ben ik abnormaal?
Deze week niets bijzonders gebeurd... de gewone routine... beetje zon... beetje regen... dinsdag op de golf kregen we zelfs een hagelbui op ons koppeke... en koud dat het was... heb de geraniums juist op tijd binnengezet... die staan nu gelukzalig te pronken met hun bloemen op het overdekte terras... lekker warm... dat terras is de "nursery" waar alle kwijnende planten gezet worden tot ze ofwel dood ofwel terug fit zijn... de fitte mogen dan terug naar beneden in de living... de dode... ja die gaan de composthoop in.
Vandaag is het poetsdag... heb efkes tijd vrijgemaakt om jullie in te lichten... nu moet ik efkes het bed opmaken... de was in de machine proppen... opruimen... de rommel van gisteren terug in de kast zetten... de.... STOPPPPP... ik ben al moe voor ik begin!
Een echte pechvogel ben ik toch!!! Zondag op de mini golf de pannen van het dak gespeeld enne... ik stond samen met een van de mannen tweede... dan moet er gebarreerd worden... nu ben ik echt niet zo'n competitie-beest... maak ik toch op veld 5 een putfout... dus Myette was derde... voor de drie eersten zijn er elke zondag twee taarten en een doos pralines voorzien... die taarten zijn altijd maar dan ook altijd van die lekkere fruitdinges met slagroom en biscuit enne... enfin lekker... ik als derde moest nemen wat de anderen hadden laten liggen... een piepklein doosje maar met een loodzwaar geval erin... ik wilde niet hebberig overkomen dus wachtte ik om in de doos te loeren tot we in de auto zaten... wat een teleurstelling... voor die ene keer dat IK eens bij de eersten was had ik toch wel een rijstvla gewonnen zeker... miljaarde miljaarde... rijstvla is wel het allerlaatste waar ik naar grijp... eet dat alleen als ik door de honger van m'n graat val... maar allee ik heb het onding in de vriezer gestopt en woensdag krijgen de kinderen het als dessert... zal het wat aankleden met ijskreem en er een of ander fruit opleggen zodat het er wat appetijtelijker uitziet... Een echte pechvogel ben ik toch!!!
Ik heb m'n mappen terug gevonden dank zij de bereidwillige hulp van dokter NATOKEN... ze heeft me mijn gemoedsrust weer gegeven... mannekes mannekes... ik die altijd de slaap der rechtvaardigen sliep... had allerlei nachtmerries deze laatste drie nachten... gisteren nog maar eens het zoveelste systeemherstel gedaan maar weer niks... NATOKEN... eeuwige dankbaarheid verzekerd hier!!!
Dit gezegd zijnde ga ik nu met opgelucht gemoed en huppelende ziel aan de kuis beginnen... zèlfs m'n strijk ga ik al zingend aanpakken... mijn dag kan zeker niet meer stuk.
Kan het nog erger? Ja het kan! Na m'n puree-blunder van enkele dagen terug... nam ik het vaste voornemen me in de toekomst wat meer te bezinnen vooraleer iets te beginnen... tussen ( ) jes de friteuse is in haar oorspronkelijke glanzende staat hersteld... heb me er zondag namiddag op toegelegd met ware doodsverachting.
Gisteren vond ik het hoog tijd worden nog eens m'n blog bij te werken... och jullie hebben niets gemist hoor... er was niet veel te vertellen of het zou moeten zijn dat je gaarne wil horen hoe ik m'n was en strijk heb klaargekregen... ik zette me dus breeduit voor den Buddy... gaf hem het bevel eens een leuke prent uit m'n voorraad op te vissen... hij deed de map "mijn afbeeldingen" open... hoe ik het gelapt heb weet ik niet maar ik heb met mijn domme kop per abuis iets aangevinkt dat "verbergen" heette... denk ik toch... ik zal het ook nooit afleren... zit altijd met m'n vingers aan allerlei knopjes te prutsen... enfin deze keer was het raak... map verdwenen... met in die map submappen met honderden gescande foto's... pps -kes... filmclips... enz. enz... in wanhoop heb ik bijna al m'n haren uitgetrokken... heb nog uuuuuuren zitten prutsen om die operatie om te keren... mijn "zoekhondje" ingeschakeld maar hoe die ook stond te krabben en te zoeken... nikske gevonden... dan systeemherstel gedaan en... ja map "mijn afbeeldingen" stond er terug mèt inhoud... ikke blij als een kind... maar oweeeeee... elke map die ik opende was leeg... ze zijn er dus nog maar de inhoud is "verborgen" en hoe moet ik die weer aan het licht brengen...
IS ER EEN DOKTER IN DE ZAAL???
Heb intussen enkele bezoekende chatters aan de tand gevoeld maar die weten het ook niet... heb mailtje gestuurd met S.O.S. naar zoon maar nog geen antwoord gekregen... vannacht akelig gedroomd... ik zat gevangen ergens en kon maar niet buiten geraken... zal wel iets met die map te maken hebben... hoe oud moet je worden om tot de jaren des verstands te komen???
STOMSTOMSTOM Zal ik dan nooit eens de volmaakte huisvrouw worden... blijkbaar niet... enige tijd geleden kocht ik me een nieuwe friteuse... de oude vertikte het namelijk me nog langer van dienst te zijn... het nieuwe model is werkelijk veel handiger... je kan ze helemaal demonteren voor een grondige reinigingsbeurt... eergisteren was het zover... oude olie eruit... me met detergent en speciale ontvettingsspray erop geworpen... was er toch wel twee uurtjes mee zoet voor ik het ding tot m'n volle tevredenheid terug kon monteren... 3 liter verse olie erin... klaar voor de strijd... gisterenvoormiddag nam ik een reeds opengebroken zak kroketten (?) uit de vriezer... loerde eens in de zak... zag er rolletjes patat inliggen... legde de zak in de frigo tot nader gebruik... 's avonds friteuse op... rolletjes patat erin en... owee het begon onrustwekkend te borrelen en schuimen... maar nog viel m'n cent niet... tot er een laag patat kwam bovendrijven en ik het mandje bovenhaalde... de rolletjes waren geslonken tot keuteltjes... toen maar eerst ging ik die zak eens nader bekijken en merkte dat ik er puree had ingegooid... om te huilen... m'n propere verse olie een brij... de propere blinkende friteuse een ramp... heb toch nog wat frites kunnen bakken en dan vol walging friteuse opzij gezet tot ik de moed bijeen kan schrapen ze uit te mesten... wat nog moet gebeuren... ze staat me nu verwijtend aan te kijken elke keer ik de keuken binnenkom... je zou voor minder je eetlust kwijtgeraken. STOMSTOMSTOM
HOI... HI... HALLO Iedereen knusjes thuis gezeten voor TV of computer? Fijn... dan ga ik jullie efkes rapport uitbrengen wat ik zoal afgelopen week uitgevreten heb...
Bezijdens de gewone bezigheden zoals petanque en golf niet veel bijzonders of het moest jullie interesseren dat we met de Poekie naar de dierenarts getrokken zijn... het beest deed de laatste tijd heel raar... sprong op kasten en tafels dat het een lieve lust was... iets dat ik helemaal niet kon tolereren... toen ik ook nog een bolleke in haar nek voelde vond ik het tijd worden eens met haar naar de vet te gaan... eerst zo'n bakje gaan halen om ze in te verpakken... dan wachten tot ze prinsheerlijk lag te zonnen... ze in haar nekvel gegrabbeld en in dat bakje gekieperd... dit gedaan zijnde de wagen in en met een luid zingende kat naar de dokter gereden... de hele rit door zit ze dan luidkeels klagend te miauwen... wij antwoorden dan in koor... kun je het je voorstellen... een trio zingende katten? Eens bij de dokter is het de gedweeheid zelve... buik tegen de tafel gedrukt... haren die van de stress rondvliegen... natte zweetpootjes... maar zooooooooo lief... spuit tegen de kattenziekte gekregen... de wormpil in haar strot geschoten... vlooienvloeistof in haar nek gewreven... toen de behandeling voorbij was sprong ze uit eigen beweging in dat bakje... blij dat ze daar veilig zat... toen het vrouwtje moest betalen begon de miserie weer... zweetpootjes... haaruitval van de stress... buik tegen... nee dàt niet... enfin het was weer een flinke aderlating... waarom zijn die dierenartsen toch zo duur... als het nu nog een tijger zou zijn die ze moesten behandelen maar zo'n onnozel lief poezebeest!!!
Vandaag was het mijn beurt... m'n jaarlijkse griepborrel gaan halen... gelukkig bleef het maar bij een spuitje en heb ik de wormpil mogen overslaan... vlooien had ik ook niet... nu nog de anti-bronchitis-kuur en ik zou gesteld zijn voor de winter.
We hebben eindelijk weer beeld op onze TV... een hele opluchting want 't manneke werd zo mogelijk nog chagrijniger dan gewoonlijk... zoon is met dat kastje (hoe het ding heet weet ik niet) en de kaart naar de winkel getrokken en die hebben de zaak per computer aangesloten... weer 'n probleem opgelost.
Momenteel zit man met drie vrienden te kaarten beneden en ben ik eventjes gerust... zondag hadden we onze kaartavond met de vrienden... goed gelachen maar ook zwaar betaald... het was weer m'n "jour" niet... maar ik zit dan ook naast m'n buurman en die schept er een hels genoegen in me het bloed vanonder m'n nagels te pesten... het spel heet dan ook "pesten" zodat ik hem niets kan verwijten... ik heb hem wèl beloofd de een of andere dag iets gruwelijks in zijn tuin te gooien... zoek alleen nog een geschikt slachtoffer!
Dit was het dan weer... het laatste nieuws... niet zo denderend maar nog heel wat beter dan het echte nieuws... allee slaap lekker allemaal!!!
en het was weer supergezellig... ik kijk al uit naar de volgende!!!
