Ik krijg soms van vrienden te horen dat ik een "franke teut" heb en ook dat ik niet erg beleefd ben... maar vergis je niet... als mensen me niet aanstaan kan ik ijselijk beleefd zijn... zo ijselijk dat ik het er zelf koud van krijg... een van mijn vele ondeugden is dat ik ironisch ingesteld ben... je mag het ook wel sarcastisch noemen... ik zie soms dingen die me doen lachen waar andere mensen blijkbaar niet op letten... of men vertelt iets en ik geef commentaar... het is sterker dan mezelf en wordt niet door iedereen geapprecieerd... tant pis... de tijd dat ik me van de mening van anderen iets aantrok is gelukkig verleden tijd... ik plaag ook gaarne mensen maar nooit om te kwetsen en alleen diegenen die ik wel mag want... zoals ik al zegde... tegen de anderen ben ik ijselijk beleefd... die ondeugd van mij helpt me ook vaak in moeilijke tijden want als het ergste leed of woede wat gezakt is moet ik met mezelf lachen... dat is dan weer galgenhumor.

Vandaag was er niet veel te lachen... voor de middag met de bankadviseur gaan palaberen en die man had... zoals verwacht... niet echt schitterende aanbiedingen in zijn mandje liggen maar ja... geld op een spaarboekje kost meer dan het opbrengt dus sta je met je rug tegen de muur.

Ook eindelijk de knoop kunnen doorhakken voor een etentje met een groepje vrienden die mij hadden opgezadeld om een geschikt restaurant te vinden en ook een datum dat iedereen vrij is... iets dat echt niet gemakkelijk is... het is zich een weg banen tussen cruises en verblijfjes aan zee en reisjes naar hier en daar... niet bij ons... man en ik gaan nooit op reis... maar de rest... die mensen zijn haast nooit thuis... maar het is gelukt na over en weer mailen.

Mijn beloning na deze inspannende dag was dat 't manneke na het avondmaal naar de golf trok en ik in alle rust van een spannende SF film heb kunnen genieten... tja moeke mag ook nog wat hebben nietwaar.

03-08-2017 om 22:52 geschreven door Myette

Vandaag was een surprise-dag... toen we gisteren op de golf waren kreeg ik telefoon van onze aangenomen kleindochter (ons vroegere buurmeisje die ons heeft geclaimd als opa en oma)... ze hadden een dag vrijgenomen en vroegen of we hen vandaag op de golf wilden ontmoeten... ja dus... tegen 10u waren we er... speelden een rondje... dronken een koffie en toen vroegen ze of we met hen wilden gaan lunchen... zij tracteerden... wij sputterden wat tegen maar gaven tenslotte toe... het werd heel gezellig en het eten was lekker... in de late namiddag nog vlug even mijn voorgenomen programma afgewerkt (boodschappen doen) en dan moe maar tevreden naar huis... toch leuk zo'n onverwachte tractatie.

Morgen heb ik een afspraak bij de bank... de adviseur belde me om te vertellen dat hij iets in de aanbieding had... niet dat ik er veel van verwacht want dat beetje spaargeld kost bijna meer als het op de bank staat dan het opbrengt.

Tijdens de lunch ging het gesprek ook over o.a. de manier van leven nu en vroeger... die jongelui hebben er een heel andere kijk op... wij gingen werken... leefden zuinig en spaarden... terwijl zij nu veel meer van het leven genieten en... ik kan hen geen ongelijk geven... de toekomst is ook veel onzekerder dan toen wij jong waren... je kan er maar beter van genieten nu het nog kan.

02-08-2017 om 22:33 geschreven door Myette

Verdorie sèg... potverkoffie... akkerdjie (zoals mijn vroegere chef altijd zei als ik weer een steek had laten vallen)... in de vroege ochtend werd ik wakker met een opspelende blaas... lag nog wat te aarzelen of ik zou opstaan of niet... en kreeg van die geweldige ideeën... tenminste ik vond ze geweldig... die moet ik beslist loggen dacht ik zo in m'n eigen zichzelve... ik spreek vaak tegen mezelf want dan krijg ik tenminste altijd gelijk... en nu zit ik hier met dat geweldig idee... vervlogen... wèg... het zal dan toch niet zo belangrijk zijn geweest veronderstel ik.

Wat me achterlaat met een geweldig schuldgevoel... wat moet ik nu vertellen... ach moeten moet er niks... maar eenmaal ik een onbeschreven blad zie wil ik het vullen al was het maar met wat gezever... en zeveren kan ik heel goed... ik kan zelfs niet meer eten of drinken zonder mijn voorkant te besmeuren... ik koop nu alleen nog maar kleren met drukke print want daar zie je een vlekje niet zo vlug tussen... edoch... aangezien ik geen fan ben van prints te combineren met prints... dat doet pijn aan mijn ogen... draag ik er een effen... liefst witte pantalon onder... en wat gebeurt er dan... ik mors op die pantalon... nog maar eens verdorie sèg... akkerdjie!

Wat brachten de voorbije dagen me... vooral ingetogen rust... tja dat mag ook al eens nietwaar... aangezien 't manneke niet te genieten valt als hij thuis moet zitten laat ik hem met veel genoegen los op de buitenwereld... ik wacht dan met ongeduld tot ik de auto hoor vertrekken en vlei me voor de TV neer om een van mijn opgenomen series of films te bekijken... de laatste tijd wordt ik echt verwend want manlief gaat 's avonds ook nog enkele uurtjes naar de golf... zo ook gisteren... ik dan heerlijk languit op de bank met een reuze pot ijscreme op schoot... en genieten maar... iets waar ik nu wel wat spijt van heb want ik kreeg mijn pantalon met moeite dicht zodat ik er nu ietwat ongemakkelijk bijzit... het probleem van die spannende broek is dat alles wat er teveel is de hoogte wordt ingestuwd zodat je het gevoel krijgt Dik Trom te zijn.

Ach die Dik Trom en Pietje Bel waren als kind mijn favorieten... wij woonden op een appartement en mochten nooit buiten spelen zodat die twee deugnieten alles deden wat ik nooit mocht... snik snik... maar dat is voor een andere keer... nu staat de ruitenwasser voor de deur en de plicht roept me.

01-08-2017 om 10:49 geschreven door Myette

Deze hele week ben ik ontzettend braaf geweest... ik heb me ingespannen 't manneke te vermaken... te vergezellen... te plezieren... maar oooo wat is dat toch vermoeiend en of ik dat nog lang zal kunnen volhouden is een twijfelgeval... wat we zoal deden... één dag gaan winkelen... één dag naar de Zoo... één dag wandelen... één dag naar de minigolf... die vijfde dag was een regendag dus mocht ik even uitrusten.

Naar de Zoo gingen we al heel vroeg... op tijd om het gedierte te zien voederen... rondgewandeld en tot slot een lekker koffietje gaan drinken en dan de bus op naar huis... de midgetgolf 2 rondjes gespeeld en... al zeg ik het zelf... mezelf overtroffen... tijdens de wandeling in het park  op een bankje gaan zitten aan de speeltuin om de kindertjes gade te slaan... die kindjes waren een enorme zwerm joodse hummels... de jongetjes uitgerust met keppeltjes en van die bidsnoeren aan hun broek en de meisjes met zedig de knietjes bedekkende rokken en sommigen ook nog met een dikke panty eronder... de winkeldag was gewoon voer aanslepen maar ja dat moet nu eenmaal ook gebeuren... tussen die bedrijven door moest ik dan nog het kot aanvegen want mijn poetshulp liet me vier weken aan mijn lot over... dat aanvegen gebeurde dan ook met de franse slag en ik kijk rijkhalzend uit naar haar terugkomst om eindelijk nog eens zuivere stofvrije lucht in te kunnen ademen.

Zondag komen dochter en schoonzoon terug uit Kreta... maandag komt de poetshulp... dinsdag de ramenwasser... die dag ook midgetgolf... vrijdag is het blogmeeting... dus 't manneke zal zich alleen moeten vermaken want 't vrouwke heeft andere plannen.

28-07-2017 om 22:28 geschreven door Myette

Gisteren kwam zoon zoals elke week ons met zijn bezoek vereren... zijn scootmobiel staat nu in onze garage en hij stapt zoveel mogelijk in de hoop zijn gewonde been ooit terug in orde te krijgen... iets dat helaas niet zo maar gaat... dat been wil niet verder plooien zodat werken tot hiertoe nog niet aan de orde is... waar hij zijn dagen mee vult... aan zijn motor sleutelen... enkele keren per dag met de hond gaan wandelen... natuurlijk moeten er ook boodschappen gedaan en zijn flat opgeruimd worden... ik vertelde al eens dat die zoon van ons een fervente dierenvriend is die zelfs praat tegen een bij die op zijn mouw kwam zitten... buiten de hond Kiko en de kat Chita heeft hij er nu een muis bij... hij vindt dat beestje zo lief dat hij het niet over zijn hart kan krijgen het te vangen... aangezien dat diertje geen strobreed in de weg wordt gelegd heeft het zich permanent in huis gevestigd... nadat het echter een kast had gebruikt als latrine heeft zoon er niets beters op gevonden dan een muizenhuisje te bouwen met aparte compartimenten voor wonen... slapen... eten en ontlasten... nu maar hopen dat die muis het gebaar zal apprecieren en zich in die villa wil nestelen... tja ik ben gezegend met een uitzonderlijke familie... de ene doet al raarder dan de andere... en ik... tja soms spring ik ook al eens uit mijn keurig corset.

23-07-2017 om 14:26 geschreven door Myette

We haalden vandaag dat abonnement op de Zoo... kregen nog 10 euro vermindering als nieuwelingen (zo nieuw zijn we nu ook weer niet meer maar mij hoorde je niet klagen)... we stortten ons in de menigte jonge en niet meer zo jonge ouders... veel grootouders... allen met een stel snotapen in hun kielzog... ik hobbelde braafjes achter 't manneke aan die zoals steeds de weg wil leiden... dit hielden we zo vol tot bijna 12 u toen ik vond dat ik al braaf genoeg was geweest en een koffie eiste... in Grand Café Flamingo kon ik hem overhalen ook iets te eten te bestellen... ook weer met het nodige tegenwerk van manlief... ik kan echter ook dwars liggen als het me zint en we bestelden iets... dat iets was lekker en overvloedig en vers en redelijk geprijsd dus ik tevreden en man... tja die man valt nog liever dood dan mij gelijk te geven... enfin hij begon te eten tot plots... zijn gebit eruit viel... mijn "wolk" werd een "donderwolk" en begon binnensmonds te vloeken... ik denk toch dat het vloeken was want verstaan deed ik hem niet... ik overhaalde hem dat gebit in zijn servet te wikkelen en in zijn zak te bewaren tot na het eten... dus hij at verder en plotseling smaakte het hem precies beter en pikte hij zelfs van mijn bord mee... na het eten naar het toilet om gebit te spoelen en terug in te stoppen... dat toilet stond vol met schoolkinderen die het geweldig spannend vonden die ouwe meneer zijn tanden uit zijn zak te zien halen... iets wat die meneer ook geweldig vindt want meneer heeft gaarne publiek.

Enfin we zijn nu terug thuis en ik tel de voor- en nadelen op van dit evenement... als pluspunten zijn... de mooie tuinen... de vele zitbanken... de veel grotere parken waar de dieren nu huizen... ik weet nog hoe vroeger die dieren in piepkleine kooien zaten en nu redelijk vrij buiten kunnen ronddartelen... de minpunten zijn... tja die liggen vooral bij onszelf... ga ik nog eten met mijn wederhelft... ga ik het volhouden steeds braaf achter hem aan te lopen want toen ik weigerde te gaan zitten op een bank die hij me aanwees... waarom... omdat het op die plaats niet bepaald naar rozen geurde... werd hij al kwaad... maar ik ben wel van plan om... wanneer ik in de stad ben... eens binnen te lopen om op een bankje te gaan uitrusten of gewoon een koffie te gaan drinken want die koffie daar werd aangekleed met koekjes en een neuzeke... njamnjam.

Zijn er vrijwilligers om daar eens af te spreken... laat het me maar weten!

20-07-2017 om 17:10 geschreven door Myette

Alhoewel een overvloed aan geduld mij nooit toebedeeld was loopt het nu toch wel iets uit de hand... ik verdraag gewoon moeilijk oeverloos gezemel... gevit... geklaag... dat put me uit... zodoende ben ik nu aan wat rust toe en heb me teruggetrokken in "mijn bureau" om te trachten die zenuwen weer in de plooi te krijgen... ik vind het echt wel erg van mezelf en schaam me diep maar wat doe je eraan... op je bieterkes bijten... heel voorzichtig weliswaar want die tandjes zijn ook niet meer van de jongste... over tanden gesproken... momenteel de oorzaak van mijn "zenuwentoestand"... 't manneke had vandaag zijn afspraak met onze tandartse... een hele lieve vrouw maar ook zij heeft soms moeite met mijn halve trouwboek... ik had het al verteld... zijn gebit viel uit... hij kon alleen nog maar pap en soep slurpen en brood soppen... enfin een hele lijdensweg met veel geweeklaag... ik ging met hem mee als ruggensteun... we zaten daar in een volle en hete wachtzaal... even verder zat een ouwe man met... denk ik... zijn dochter... die begon daar een monoloog af te ratelen... een en al gezeur en geklaag met regelmatig een luidruchtige zucht erachter... en dat bleef maar duren... de vrouw/dochter naast hem zat maar "hmhm" te antwoorden... kennelijk een dame met een engelengeduld... was ik even blij toen die man binnen geroepen werd... toen was het onze beurt... mevrouw de tandartse vroeg wat het probleem was en man begon zijn relaas... op haar bevel "mond open" probeerde hij nog wat verder te sputteren maar ze stopte wat instrumenten erin en toen viel hij stil... ze trok zijn gebit eruit... stopte het er terug in met de opmerking : "meneer U had het er niet goed genoeg ingedrukt"... hij mocht even zelf oefenen en meneer wipte duidelijk opgelucht uit die stoel... helemaal niet beschaamd... dat liet hij aan mij over... met die man ben ik echt nog niet "aan de nief patatjes"... de terugweg naar huis verliep in oorverdovende stilte... van mijn kant toch want hij kwetterde volop... om dat gekwek te ontlopen zit ik hier nu op mijn klavier te tokkelen... mijn uitlaatklep voor ik uit elkaar spat van opgekropte "zemelen"

19-07-2017 om 16:06 geschreven door Myette

Zondag-restauratiedag... zoals oude gebouwen moeten onderhouden worden... zo ook dat oud lijf van mij... dus zondag is DE dag voor een grote beurt... die beurt is nu voltooid... ik ben gepoetst en ingesmeerd en zou moeten tevreden zijn maar nee... het resultaat van al die inspanningen is echt niet al die moeite waard... helaas... "ne mens kan ni mier dan z'n best doeng" zodoende...

Mijn nukkig manneke heeft de uitslag niet afgewacht en is de deur uit... waarheen... weet ik niet en 't kan me ook niet schelen... de rust hier is goud waard...

We zitten weer in woelig water de laatste weken... manlief kan niet verkroppen dat zijn oud lijf begint af te brokkelen en hoe moet hij zijn frustraties kwijt... driemaal raden... zijn ogen worden 4x per dag bedruppeld... nu zijn het zijn tanden die het laten afweten... OK plezant is anders maar hij heeft het wel al vele jaren langer uitgehouden met zijn eigen tanden dan veel mensen die ik ken en die ook veel jonger zijn... na veel zever en ambras heeft hij toch gedaan gekregen dat hij volgende week op afspraak kan... ik zag het ook niet zitten... nog 2 maanden van pap en soep en gekreun... hij heeft sinds 2 jaar een klein bovengebitje... nu is er de tand afgebroken waar dat bit aan vast zat en hij verliest het overal... op de golf... in bed... aan tafel... dat laatste beneemt mij dan weer de eetlust... ben benieuwd naar volgende week... 

En zo schuiven de dagen voorbij... zodra man zijn gebit een beetje presentabel is nemen we een abonnement op de zoo en kunnen we naar de andere apekes gaan kijken... nog even en dit menske staat dan in de zoo tegen de ene of andere giraf te kwelen... ik kijk er echt naar uit.

16-07-2017 om 11:16 geschreven door Myette

Mea culpa... in drievoud... het is weer te lang geleden dat ik me hier eens kwam moeien maar ja... het is zomer en warm... te warm soms... je bent veel buiten... hebt niet echt goesting om aan de PC te zitten... ook niet veel te vertellen... etc. etc... maar Belgen juich... na aansporing van Natoken (de goeie ziel) ben ik tot bezinning gekomen en hier ben ik dan... tot aan mijn kruin vol schuldgevoelens... ik ben nu wel verplicht iets zinnigs te gaan vertellen maar weet eigenlijk niet wat...

Dat het zomer is en warm wisten jullie al... dat die hitte mij niet erg ligt ook... is er nog meer... he ja we zijn enkele keren uit gaan eten... we gaan regelmatig naar de midget golf zoals ook vandaag en... laat me effe stoeffen... vandaag had ik "mijn jour"... alles viel mee... dus bibike content.

Wat de zoon betreft... die doet erg zijn best om terug zijn ouwe vertrouwde zelf te worden... hij heeft zijn scooter bij ons geparkeerd en gaat nu met de hond wandelen op zijn eigen benen... nog wel pijnlijk maar het is een doorzetter... werken gaat helaas nog niet... zijn benen zijn nog te stram... nog veel werk aan de winkel voor het zover is.

Wat 't manneke betreft... daar komen kosten aan... hij begint door zijn gebit te slijten... ondertanden ontstoken... een boventand afgebroken... net die waar zijn bovengebitje aan vastzit... toen hij zich bukte gisteren vielen zijn tanden eruit... morgen mag hij bij de tandarts komen en dan zien we wel wat er moet gedaan worden... intussen eten we pap en soep... afgewisseld met pap en soep... soms als toetje een in koffie gesopt boke... wanneer... oh wanneer... gaan we nog eens een lekkere steak op ons bord zien liggen.

Met dat lekkere vooruitzicht in mijn hoofd neem ik afscheid... het was een welgevulde dag en ik ben een beetje moe.

11-07-2017 om 20:53 geschreven door Myette

Waar is de tijd gebleven toen ik gerust een hele nacht kon doorfeesten en de volgende dag fris en vrolijk er nog eens kon aan beginnen... ja waar... in een ver en grijs verleden blijkbaar... gisteren vrienden van ons hun jubileum gaan vieren... zij deden dit samen met de vriendin haar broer want de twee stellen zijn toendertijd met 2 maanden verschil getrouwd... en gevierd werd er... meer dan 100 gasten... champagne à volonté met ontelbare hapjes tussendoor... die hapjes en drankjes bleven maar komen en... tja... wat doe je dan... je laat je meeslepen... het was zalig zitten in de prachtige tuin van het restaurant in goed gezelschap... maar... toen we dan eindelijk echt aan tafel werden geroepen had er niemand nog veel eetlust... als voorgerecht werd ons kreeft voorgezet... versierd met dikke sappige asperges en nog wat liflafjes en weer liet ik me niet kennen... als hoofdgerecht lamsribbetjes met garnituur... mijn lievelingsgerecht... helaas at ik alleen nog maar uit beleefdheid... mijn tafelgenoten idem dito... ik heb tegenwoordig altijd plastic zakjes bij en stop er het overgebleven vlees in voor de hond van zoon... toch zonde om het weg te gooien... de oogst aan vlees was bijzonder goed... het dessert heb ik gul aan 't manneke gelaten want dat kon er echt niet meer bij... zo spijtig maar genoeg is genoeg... toen we thuis kwamen vroegen de overburen of we nog even kwamen buurten... we durfden niet weigeren... er kwam wijn en versnaperingen op tafel... dat alles heb ik aan mij voorbij laten gaan... alleen slappe thee ging er nog in... slecht geslapen... ingewanden overspannen... vandaag een sobere dag... ach waar is de tijd toen ik voor zoiets mijn hand niet omdraaide... ja waar... in een ver en grijs verleden!

26-06-2017 om 16:53 geschreven door Myette

Eindelijk is mijn weer er weer... d.w.z. een fris, zeg maar koel, windje waar de haren van je snor gaan van rechtop staan... dit is facultatief want die snorharen worden direct uitgerukt zodra ze durven de kop opsteken... dat koele weer kwam heel erg van pas voor mij want ik zat net met de nieuwsbrieven voor onze club en dan achter je computer gaan zitten in een snikhete kamer was teveel gevraagd... dus brieven zijn netjes getypt en in enveloppen gestoken en gaan maandag op de post... de leden die niet zo computer minded zijn krijgen de hele boel via mail... dan heb ik weer mijn handen vrij om... ja om wat te doen... dat weet ik dus nog niet... het lot zal beslissen.

Morgen gaan we een stel vrienden be-jubilarissen... blij toe dat het weer koeler is want in de voorbije hittegolf kon het idee van een cava (of enkele) me echt niet bekoren... nu begin ik er zachtjes aan te wennen... ik begin weer plannen te bekokstoven... iets waar ik de laatste weken echt geen fut voor had... als het waar is dat we meer en meer hete zomers gaan krijgen verhuis ik naar Antarctica... alhoewel... daar moeten vechten met de laatste ijsberen voor de laatste ijsschots lijkt me wel vermoeiend... wat dan... misschien het bad laten vollopen vooraleer het watertekort toeslaat en daar gaan in liggen weken zolang het duurt... je krijgt dan wel lelijke rimpels in je vel... ach wat is het leven soms moeilijk.

Ik zou zo nog wel enkele uren kunnen doorzwammen maar 't manneke roept dat "Midsomer Murders" gaat beginnen... is wel ouwe koek maar ik hou nu eenmaal van die Engelse series... gemiddeld krijgen we daar 3 lijken maar die moorden gebeuren met typisch Engels flegma...en in een rustiek Engels decor... best te pruimen... zeer rustgevend! 

24-06-2017 om 14:01 geschreven door Myette

Niettegenstaande de hitte werken mijn hersentjes nog... weliswaar op halve kracht maar toch... ik las net in de krant : "warm... wen er maar aan" en volgens die krant krijgen we in het vervolg af te rekenen met lange en hete zomers... nu zullen er velen zijn die dit toejuichen maar niet ik... ik ben meer geschikt om te floreren in frisse winderige streken en dat hete plakkerige weer ligt me niet... gelukkig ben ik op pensioen en kan ik me na de middag neervleien in de tuin waar we... ook gelukkig... genoeg bomen hebben geplant om schaduw te geven... die bomen en struiken zien er echter al niet meer zo fris uit als enkele weken geleden... de arme sloren hebben dorst en aangezien het drinkwater schaars is krijgen ze 's avonds maar met mondjesmaat wat te drinken... de tijd dat we elke dag overvloedig sproeiden is voorbij... is ook niet meer te betalen... dus bomen, struiken en plantjes zien er... net als ik... ietwat verdord uit... ik ben nu begonnen met elk beetje overbodig water in een emmer te gieten om die sukkels 's avonds te drenken... ook enkele schalen in de tuin gezet met water voor ons vogelbestand.

Dat was dus de dagelijkse gang van zaken hier ten huize... de verpleger heeft 't manneke al drooggelegd en de rest van de dag zijn planloos.

Zonet gelezen over de zoveelste aanslag in Brussel... je zou zeggen dat... nadat de tigste idioot neergeschoten werd... er niet veel meer overblijft maar nee... die gasten kruipen gelijk wormen de grond uit... wat hen bezielt snap ik gewoon niet... het leven is al zo kort en soms moeilijk met de dagelijkse probleempjes en dan gaan ze zich bezig houden met mensen neermaaien... omver rijden... laten ontploffen... waarom al dat geweld en die haat... ter meerdere eer en glorie van hun god... vergeet het maar... dit zijn daden die alleen kunnen opkomen in zieke geesten... ze laten zich opruien door de opper-zieke-geesten die hen allerlei hemelse beloningen beloofd en die onnozelaars tuinen erin... sukkels!

Na deze hoognodige ontboezeming ga ik me wagen aan het strijken... dit met frisse tegenzin maar ja... plicht is plicht en zelfs een gepensioneerde heeft er nog enkele.

21-06-2017 om 11:04 geschreven door Myette

Nu hou ik wel van een beetje zon... met de nadruk op "beetje" maar trop is trop... ik voel me geen mens maar een natte vod... in de tuin gezeten onder de bomen maar zelfs daar is het warm.

Het leven gaat echter voort... of het nu warm of koud is... goesting of geen goesting... de voorbije dagen waren weer welgevuld... 't manneke heeft een mini-operatie gehad... in zijn ogen natuurlijk een zware operatie maar oordeel zelf... hij had al maanden een bobbel in zijn nek... we dachten een vetknobbel... dat bobbeltje begon echter plots te zwellen en man toog naar de huisarts... die begon dat ding te betasten en kneden en zegde dat hij toch liever had dat man ermee naar de dermatoloog trok... man maakte een afspraak... kwam naar huis en de volgende dag begon dat knobbelding plots uit te puilen... man naar Spoed... ze sneden het open en stuurden hem terug naar huis met een voorschrift voor de nazorg... nu komt er elke dag een verpleger die wond ontsmetten... een nieuwe wiek erin proppen... een groot verband erop plakken... voor hoelang... dat zullen we moeten afwachten.

Vandaag was het poetsen geblazen... na 3 weken mijn hulp te hebben moeten missen werd het hoog tijd voor een grondige schoonmaakbeurt... mijn kot is weer kraakhelder nu... straks het vrouwtje ook een grote wasbeurt geven want dat vrouwtje voelt zich vies... het enige probleem is dat na een douchebeurt ik nog harder begin te lekken dan ervoor... dat zweet is dan wel proper zweet maar ja.

Morgen gaan we de golf afzeggen... te warm om uren in de zon te gaan staan bakken... in de voormiddag komen ons clubbestuur echter vergaderen en daarna moet ik nog vliegensvlug naar de bib of ik moet boete betalen... dat is genoeg voor één dag... de volgende dagen wordt het NOG heter  zeggen ze... trop is trop... mag het wat minder a.u.b.?

Volgende zondag hebben we jubilarissen te vieren... ik hoop dat het dan wat koeler is... enkele glaasjes cava en/of wijn en de stoom komt mijn oren en neusgaten uit... ik zou natuurlijk het ook kunnen houden bij water en fruitsap maar allee... zeg nu zelf... is DAT feestelijk?

Vrijdag kwamen de kinderen eten en bibi hier weet haar menu wel te kiezen... toen ik het samenstelde voorspelde de meteo veranderlijk buienweer... jawadde... een snikhete dag en ik zat met een bewerkelijk dessert... soep en een ovenschotel... kon het nog heter... blij dat ik het overleefd heb... ik lag wel vroeg in mijn bed.

19-06-2017 om 16:05 geschreven door Myette

Wat een gedoe weeral om hier binnen te geraken... ik voel me al moe en de dag moet nog beginnen... en zo te zien wordt het weer een warme dag... iets helemaal anders dan ik op mijn meteo heb gelezen... ik ging daarvan uit en vroeg de kinderen te eten op vrijdag aangezien de weerberichten er niet al te schitterend uitzagen... en VERDORIE ze hebben we weeral liggen... nu kan ik weer eten aandragen en koken en dàt in een kleine hete keuken... nog maar eens VERDORIE!!!

Gisteren naar de midgetgolf geweest en redelijk goed gespeeld... bij de "after golf" een Duvel gedronken en het moeten uitzweten met koppijn... VERDORIE!!!

Maandag begon de dag al goed... politie moeten bellen omdat er een auto zich voor onze garage had geposteerd en man perse buiten moest... eerst staat toeteren maar geen beweging te zien... als iemand zich voor een garage neerzet zou hij/zij op zijn minst toch eens een briefje mogen aanplakken met adres waar te bereiken ingeval van nood... maar nee... iedereen leeft tegenwoordig in zijn eigen cocon... toen die man dan toch kwam opdagen... weer de politie moeten afbellen... daarna in de badkamer een glazen potje op de vloer gestoten en een half uur lang op mijn knieën liggen zoeken naar de duizenden scherfjes... dacht dat ik alles had maar nee... 't manneke trapte in het enig overgebleven scherfje en toen hij bloed zag druppen begon hij te brullen... ik brulde terug dat hij zijn voet van de badmat moest weghouden maar nee... tegen dat ik alcohol en verband uit de kast had gevist zag de badmat eruit als een dalmatiër... dus ik terug op de knieën om de vlekken eruit te boenen... tja je hebt zo van die dagen dat je met plezier terug je bed zou induiken... VERDORIE!!!

Ik ben enkele dagen terug nog eens de koekestad ingetrokken... een stad boordevol mensen van allerlei nationaliteiten en in allerlei vormen en maten... niet allemaal even appetijtelijk... en de meest onappetijtelijken pronken dan nog met hun overvloed aan onappetijtelijk vlees... ach en ik die jarenlang heb gevochten tegen die overvloed aan vlees met het idee dat wat minder mooier was... wat een verspilde moeite allemaal... ik had gewoon moeten wachten tot dik weer mode werd en ik gelukkig en onbezorgd door de wereld kon waggelen met trillende vetrollen... ik ben wel geslaagd in de aanschaf van al mijn aankopen zodat ik tevreden maar hondsmoe terug naar huis ben getramd... een tram die weer overvol zat met mensen in alle schakeringen bruin... bijna allemaal jonge mensen... dus ken je je indenken hoe onze eigen stad er zal uitzien binnen 20 jaar... geen wit meer te zien dan... niet dat ik iets tegen bruin heb... het kleedt wel mooier af.

14-06-2017 om 09:57 geschreven door Myette

Nou moe dat heeft me enkele zweetdruppels gekost om hier binnen te geraken... gisteren beloofde ik... na het volbrengen van mijn echtelijke- en huishoudelijke plichten... een logje te plegen... toen ik 's avonds... na een volgepropte dag... al in mijn nachtpon die belofte probeerde na te komen... kon ik niet op mijn blog... ik ben dan maar totaal gefrustreerd in mijn bed gekropen... toen ik wakker werd ben ik eerst eens gaan voelen aan mijn rug of ik al een bochel had... tja "belofte maakt schuld en als je die niet voldoet krijg je een dikke bult"... zo hebben ze me steeds wijsgemaakt... gelukkig is dat verhaaltje nep maar voor alle zekerheid ben ik hier toch maar.

Ik zat enkele dagen zonder peceke... zoon had die meegenomen voor reparatie... den Buddy deed heel raar de laatste tijd... sprong van den hak op den tak... was super lui... op het laatst kreeg ik hem bijna niet meer aan de praat en... eens opgestart... weigerde hij het veld te verlaten... dus heeft zoon er zijn licht op laten schijnen en het bleek dat de harde schijf mankementen vertoonde... alles onder controle nu (hout vasthouden maar)... ik kan tegenwoordig gelukkig het nodige opzoeken op de smartphone maar het grote werk do ik toch liever op de desktop.

Zondag gaan brunchen met onze buren en nadien op hun terras blijven nakaarten... zo konden we onze tuin eens bekijken vanuit een andere hoek... maandag alle moed bijeengeschraapt en gaan wandelen in het Rivierenhof met 't manneke... veel kauwen gezien... ook kraaien... één konijntje... en een waterkieken dat uit het water kwam en naar ons toestapte met een vragend koppeke... geen eten bij?... en nee we hadden niets op zak... volgende keer neem ik proviand mee... het zou dringend moeten regenen want het waterpeil staat overal gevaarlijk laag... het is hier toch altijd wat... dan TE droog... dan TE nat... kunnen ze hier nu eens nooit maat houden!

Gisteren het laatste restje moed dat ik noh bezat bijeengeharkt en aan de belastingbrief begonnen... dat is ook in orde nu... nu vandaag een afspraak op de bank over wat ik met onze zuurverdiende en schamele spaarcentjes ga doen... op den duur kost het meer om je spaargeld op de bank te houden dan dat je eruit haalt... het zijn wrede tijden... en dan wil ik het nog niet hebben over aanslagen... verkrachtingen... diefstallen en moorden... het lijkt wel of de wereld dol geworden is... ook al een gevolg van de pollutie???

07-06-2017 om 08:43 geschreven door Myette

Vaak krijg ik het verwijt te horen dat ik weer eens overdrijf... en dan niet van het zweten... nee met spek schieten wordt het ook wel genoemd... en op gevaar af weer dat verwijt te krijgen waag ik me weer aan een logje... jaja... ik was er gisteren ook al... maar Ani vroeg me zo beleefd hoe het met mijn zoon gaat dat ik me zedelijk verplicht voel hierop even beleefd te antwoorden... die zoon van ons is een harde... niet vlug kapot te krijgen... zijn wond is EINDELIJK dicht... is nog bang af te wachten of ze dicht gaat blijven want die huid ziet er nog maar wat kramikkig uit... hij wandelt kleine afstanden zonder krukken... mag dat been nog niet overbelasten... dat been weigert ook recht te trekken dus dat wandelen is meer manken maar toch het is al een hele vooruitgang... de verzekering is helemaal akkoord met hem en hij krijgt alle gemaakte kosten terugbetaald... van het geld voor zijn motor heeft de OEN al een andere gekocht en die staat nu werkeloos te verpieteren voor zijn deur... tot grote ergernis van 't manneke die zoon voor gek verklaarde... die zoon van ons heeft ook een harde kop en daar is niet tegen te vechten... wat zijn werk betreft dat is een groot vraagteken... hij zelf denkt terug te kunnen gaan werken maar of dat gaat lukken moeten we nog afwachten.

Alhoewel we met dat jong al heel wat hebben meegemaakt... zoals wij hier zeggen : onze peire mee hebben afgezien... zijn we toch gelukkig hem nog te hebben... ik hoor en lees regelmatig over dodelijke ongevallen met een motor en elke keer slaat mijn hart op til.

Voor de rest is er sinds gisteren niets meer gebeurd... het gewone werk... huishouden en dan de tuin in... o ja moest het jullie interesseren... ik heb mijn nagels gelakt en mijn voeten gepuimd en morgen was ik mijn haar... sorry maar interessanter nieuws heb ik niet... ik zal dringend nog eens de stad in moeten trekken... misschien dat er op de tram en/of bus nog eens iets te beleven valt.

01-06-2017 om 20:39 geschreven door Myette

Ik kreeg onlangs enkele opmerkingen dat ik niet meer te zien of te horen was op de blogs... ging vandaag eens piepen en ja... ik kreeg alleen een zwart gat te zien... las pas nog dat er enkele zwarte gaten in ons heelal waren opgemerkt maar zo dicht bij huis verraste me toch... en zo'n gat moet gevuld worden... het staat anders zo kaal... dus na een lange drukke dag zit ik hier in mijn nachtpon diep te peinzen over wat ik zoal vertellen kan.

Zoals ik al hierboven zegde waren de vorige dagen goed gevuld... met wat... ach de gewone huiselijke taken maar met extra was van al die doorzwete kleren... en in zweten ben ik een crack... ik moet er zelfs niets voor doen... het gaat helemaal vanzelf... ik hoor jullie denken ; "lui zweet is gauw gereed" en dan heb je nog gelijk ook... na al dat gewas met bijhorend gestrijk moest ik me uitgeput neervleien in de tuin onder de bomen... ik sleur dan gewoonlijk een mandje mee met boek... telefoons... pen... papier... bril... soms een puzzel... jaja... ledigheid is des duivels oorkussen... kan zijn maar het was zo warm dat ik gewoon in slaap viel met van tijd tot tijd een opflakkering om te genieten van de rust en het prachtige zingen van de kraaien in onze tuin... die beesten zijn geclasseerd onder de rubriek "zangvogels" maar wie dat op zijn geweten heeft was denkelijk zo doof als een pot.

Ben ook nog enkele keren naar de midget golf geweest om 't manneke te paaien die altijd klaagt dat hij steeds alleen moet gaan... dit dan in de voomiddag... waar ik ook heel wat tijd in heb gestoken is kleding zoeken online... ben verscheidene online zaken gaan opzoeken... wilde enkele zomerblouses en broeken bestellen maar had gewoon pech... steeds als ik iets naar mijn gading vond was het uitverkocht of net niet in mijn maat... veel tijd in gestopt... maar ik heb de weg naar online shoppen nu gevonden.

Ziezo dat was het zowat... niet veel soeps maar genoeg om dat lelijke zwarte gat wat aan te kleden.

31-05-2017 om 23:33 geschreven door Myette

Nu ben ik helemaal geen liefhebber van dat Eurosong gedoe... ik heb jaren achteren de hele avond moeten zitten luisteren naar dat opgeklopt gedoe en me dood zitten schamen als België weer eens geen of heel weinig punten kreeg... dus dit jaar heb ik niet de moeite gedaan om te luisteren... echter zonet op mijn Peceke Blanche horen zingen en dat beviel me... dan het winnend nummer van Portugal gaan opzoeken en dit beviel me nog beter... wat me opvalt is dat de jury en het publiek wel kozen voor romantische en stemmige muziek... met de nadruk op "muziek"... wat de overige landen brachten weet ik niet maar ik kan alleen maar instemmen met de winnaar dat muziek gevoel moet weergeven... niet dat ik neerkijk op een lekkere opwindende rock... ook die gangham (of is het gangman) beat bracht mijn oude botten in beweging... maar een mooie ballade is toch mijn favoriet... net toen ik begon te wanhopen dat de hedendaagse componisten ooit nog eens inspiratie zouden krijgen... dacht dat alles opgebruikt was in de jaren '50 en '60... krijgen we dit... mooi en daar is alles mee gezegd.

Gisteren de jubilarissen gaan vieren... het was super gezellig... het eten uitmuntend... de sfeer uitstekend... ach zo af en toe eens feesten doet een ouwe ziel goed... die jubilea van 50- 60- 65- en ouder sterven stilaan uit... wie haalt dat nog tegenwoordig... die nieuwe gehuwden hebben heel wat minder uithoudingsvermogen dan wij... gaat het wat minder cool dan trekken ze naar graziger weiden maar vergeten dat die aantrekkelijke malse weiden ook kunnen verdorren... alhoewel zo'n malse groene wei kan heel aantrekkelijk zijn.

15-05-2017 om 12:43 geschreven door Myette

Ach "heremetijd" wat vliegt de tijd... het is weer enige tijd geleden dat ik jullie heb verblijd met wat prietpraat... waarom... omdat ik er gewoon geen goesting in had en ook niks te vertellen had... intussen heb ik niet stilgezeten hoor... nee mijn dagen werden gevuld met telefoontjes naar zieke vrienden... afspraakjes maken voor etentjes... doktersbezoekjes... bij het laatste bezoekje vertelde dokter ons een mop waarop werd op voortgeborduurd en man en ik weer lachend vertrokken... ook onze bieterkes laten opkalefateren... ik had er weer eentje afgebroken en die moest duchtig opgebouwd worden... lachen was daar niet bij inbegrepen... ook een laat ontbijt gaan nuttigen met onze buren/vrienden met nadien nog een afzakkertje om verder te praten... geen terrasjes weer echter... morgen komen dochter en schoonzoon eten en dan is het weer voer aansleuren... dat gebeurde gisteren... dinsdag heeft 't manneke ook een "onbedoelde" moord gepleegd... ik hoorde plots een kreet uit de garage dat ik direct moest komen... ik met een klein hartje naar beneden gestormd... bang dat man weer uit zijn neus zat te bloeden... maar nee... er was een duif in de garage gevlogen en boven op het mechanisme gaan zitten van de automatische poort... man had het niet gemerkt... liet de poort opendraaien en duif werd door de kabel geplet... duif dood en man in alle staten... dinsdag ook naar de golf getogen en genoten van het zonneke... de blouses en pantalons die ik besteld had online zijn intussen aangekomen... dat werd passen en goed bevonden... OEF... altijd opgelucht want die dingen terugsturen is zo'n poeha... ook schoenen gevonden dus ik ben klaar om te gaan partyen... voorlopig kijk ik geen cataloog meer in want mijn portemonnee is aan de dunne kant... maar ja... man en ik zijn vestimentair klaar voor om het even welk gebeuren... ook nog wat kasten uitgeruimd en mijn poetshulp neemt alles mee wat ik niet meer kan gebruiken... en nu ga ik de soep maken voor morgen.

Het wordt een stralende dag... geniet ervan!

11-05-2017 om 10:24 geschreven door Myette

Muggen... die vervelende plaagbeesten die iedereen elke zomer komen lastig vallen... niet iedereen blijkbaar want ik heb zo iemand in huis waar muggen van walgen... die man van mij mag poedelnaakt liggen of zitten en ze fladderen hem minachtend voorbij en storten zich op mij... tenminste dat was vroeger zo... ligt het nu aan mijn oud ietwat verschaald bloed of is de muggenpopulatie naar andere oorden verhuisd... een groot vraagteken want de laatste zomers heb ik soms onbezorgd tot laat in de avond kunnen zitten genieten zonder te zitten krabben als een gek... tel uw zegeningen...

Tot hiertoe is er van genotvolle zomerse nachten nog niet veel in huis gekomen... integendeel... ik heb mijn winterpeignoir terug uit de kast gevist om 's avonds in weg te kruipen... de donsdeken ligt ook nog steeds op haar plaats... de enige concessie aan de zomer zijn de flanellen lakens die vervangen werden door gewone katoenen en het is steeds even schrikken als je je bed induikt tussen die frisse dingen...

Een irritante blogmug kwam me prikken terwijl ik zalig aan het indommelen was... wat ik deed de laatste dagen... eigenlijk niets... of toch niet veel... de gewone huiselijke vervelende taken... een namiddag bij vrienden op bezoek... wat lezen... mijn per mail bestelde en intussen geleverde blouses en pantalons nakijken... passen en opstrijken... dus echt niets om over te schrijven... de rest van de tijd zat ik maar wat te vegeteren... te lui om iets te ondernemen... tja ik heb zo van die dagen... tot afgrijzen van 't manneke die altijd maar weer de deur uit wil... misschien wordt volgende week wat boeiender...

29-04-2017 om 15:37 geschreven door Myette