Naam : Myette, woon in Antwerpen, heb 1 man, 1 dochter, 1 zoon, 1 schoonzoon, geen kleinkinderen, 1 schildpad, ben Boogschutter, verjaar in november, ik hou van lezen, crypto- grammen, schrijven, com- puteren, bloggen, minigolf, nieuwe contacten maken, pret maken met vrienden.
100% 150% 200% LOEP
REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT
Ik krijg daar zojuist een mailtje binnen van een kennis die me vraagt dit door te sturen... Kennen jullie iemand die een van deze schattige puppy's wil adopteren... Golden Retrievers... ga proberen de foto's door te sturen...
Als je zelf zo'n donzig ding in huis wil nemen of iemand kent die... contacteer dan onderstaand adres... de dame is wel franstalig... men weze verwittigd...
Ik zit zelf met 3 katten EN een echtgenoot dus spijtig genoeg is dit geen spek voor mijn bek maar m'n hart bloedt...
Beste mensen, Dit is een DRINGENDE MAIL. Kennen jullie iemand die graag een van deze lieve Golden Retrievers zou willen adopteren. Helemaal GRATIS!!! Contacteer dan onderstaande dame Gaelle Wenger. Als deze hondjes geen thuis vinden worden ze in slaap gedaan, laat dus deze mail a.u.b. rondgaan destemeer kans ze hebben te overleven.
Ik hoor niks anders meer rondom mij... de cruise is blijkbaar IN... echter niet aan mij besteed... ik die al zeeziek wordt op de St.Annekesboot voel me helemaal niet geroepen alle zeeën en oceanen af te dweilen... toen we over tig jaren de oversteek naar Engeland waagden ging m'n kersverse man galant dekstoelen halen en zegde me maar even op onze koffer te gaan zitten... dat deed ik gehoorzaam... ja toen nog wel... en zat nog niet neer of m'n maag deed een luchtsprong... en die boot lag nog aan de kade vastgemeerd... de overtocht was een ware kwelling maar de terugtocht nog erger want de dag ervoor had het duchtig gestormd en waren alle boten in de haven blijven liggen... toen wij moesten afvaren was de zee zo woelig als wat maar m'n maag deed er niet voor onder... Vrienden van ons zijn deze zomer twee en een halve maand de zee op gegaan op een containerschip... mag er niet aan denken... ik zou de hele tijd met samengeknepen billen zitten te wachten op een storm die misschien zou kunnen komen... ze hebben dan ook een halve wereldreis gemaakt... zijn overal aan wal gegaan en hebben veel moois gezien maar toch... het kan me niet bekoren... Hoogtevrees heb ik ook... eigenlijk kun je met mij niet veel aanvangen... ik doe wel alles mee om geen spelbreekster te zijn maar genieten.. hoho... ik heb ergens nog een foto liggen van mij en 't manneke in een téléférique... de moeite waard hoor... manlief breedlachend en ik verkrampt met samengeknepen gezicht en grote angstogen... en dat noemen ze dan lekker op reis gaan... huhu... Na ons eindexamen gingen we met de hele klas naar de foor... de botsautokes dat ging nog maar de rups... kent iemand die nog... ik mee met de anderen... breed lachend want we amuzeerden ons toch... maar toen ik eruit kroop had ik een mooi lichtgroen kleurtje... ik ben eens samen met de kinderen in het reuzenrad gestapt... zonder nadenken... toen ik besefte wat ik gedaan had zaten we al heel hoog... kon niet meer uitstappen... die oen beneden liet ons daar een hele tijd bungelen om op nog wat meer klanten te wachten... dat vonden de kinderen geweldig leuk en die begonnen met dat schuitje heen en weer te schommelen... dat hadden ze beter niet gedaan want de mama werd woest... dat zal me niet nog eens overkomen... als ik die nieuwe attracties op de kermis nu zie... steeds hoger en sneller... hoe kunnen ze... mijn moeder is heel anders... die vond dat allemaal fantastisch... toen ze al 80 was hebben we ze met geweld moeten tegenhouden want ze wilde met de kinderen mee in de looping... Ach ja... aangezien we geen kleinkinderen hebben bestaat het gevaar niet dat ik me zal moeten opofferen om de foor af te schuimen... zo zie je maar aan alles is een goeie kant... Geef mij maar wat minder heftige bezigheden zoals computeren bvb... ik ga nu nog wat experimenteren... tot volgende keer... de groetjes... Myette
Ben hier aan een experimentje bezig... Chia... de goeie ziel... heeft me zojuist de uitleg gegeven hoe een muziekje onder een plaatje te verbergen... hier de test... op dat schattige diertje klikken en... bingo... dat hoop ik tenminste...
Op aanraden van Chia eens bij Madammeke alias Sjoeke op bezoek geweest... als je van de laatste nieuwe mode houdt met alle bijhorende snufjes is het een aanrader... ikzelf ben niet bepaald een modefreak... ja ik tracht zo'n beetje bij te blijven en volg in grote lijnen de heersende mode maar evengoed durf ik me te vertonen in een 20 jaar oude outfit... ik vind het alleen doodjammer dat ik niet alle kleren van vroeger heb kunnen bewaren... niet dat ik m'n best niet heb gedaan maar ja die taille van 45 cm is wijlen... tegelijk met m'n b-cup... in het begin hield ik alles bij met de ijdele hoop ooit eens terug die gedroomde maten te heroveren... toen ik op zeker moment kleren in m'n kast had hangen in 3 verschillende maten heb ik toch maar de kleinste met bloedend hart weggedaan... ik had me daar anders heel wat geld kunnen besparen want in de loop der jaren zijn al die modes terug op het toneel verschenen... noem maar op... de hippy stijl... gedragen... olifantenpijpen... gedragen... de allereerste jeanspakken... gedragen... toen m'n schoonmoeder me in een van die outfits zag vroeg ze me smalend of ik naar de werf ging werken... hot pants... gedragen... petticoats... gedragen... ik geloof dat ik alleen de crinolines heb gemist... ik was 9 op het einde van de oorlog en heb geleidelijk alles zo'n beetje zien voorbij defileren... blokhakken... naaldhakken... ballerina's... van die kurken plateauzolen...ik ben juist op tijd gestopt met werken voor m'n voeten naar de knoppen waren door de hele dag op kantoor op schoenen te lopen met naaldhakken en smalle neuzen... de mode van de pruiken... had er een om mee uit te gaan... als ik de truc met de scanner onder de knie krijg zal ik jullie wat foto's uit die langvervlogen oude tijd laten zien... als ik die oude albums doorblader krijg ik er bijna de tranen van in d' ogen... zo jong... zo slank... helaas... ik was nu ook niet bepaald een anorexia type... nee meer Betty Boop dan... en als ik die maar een gewoon alledaags meisje was me al zo voel vraag ik me weleens af hoe die beroemde filmdiva's zich moeten voelen als ze naar hun vroegere films kijken... belabberd denk ik... dat vind ik nog het ergste aan oud worden... niet die toenemende kwaaltjes... als ze tenminste binnen de perken blijven... maar het feit dat je uiteindelijk zo lelijk wordt... nu zul je me natuurlijk een ijdele trut vinden en dat ben ik ook... ik beken... maar het is nu eenmaal zoals ik het voel... Enige tijd geleden zaten we met vrienden te kletsen en het ging ook over de dreiging van de islam... dat we binnen een aantal jaren allemaal in een burka zouden moeten lopen... en dat dat voor ons helemaal niet zo erg zou zijn want dan konden we meteen alle ontsierende zaken aan het oog onttrekken... dus laat maar komen die burka's... Met deze strijdkreet laat ik jullie om van de zaterdagavond te genieten... tot later... Myette
Ik verjaarde dus maandag... van de zoon kreeg ik al zondag e-mailtjes binnen met de vleet... van de dochter niks niemendal... maandag niets... dinsdag ook niet... woensdag kwamen ze eten bij ons en ik was ondertussen al spinnijdig geworden... ik ben zo iemand die dat niet kan wegsteken dus m'n gezicht stond op 100 dagen onweer... toen ze binnenkwam ging ze direct in de aanval... "waar zat je nu de hele tijd... ben al 3 dagen aan 't proberen te bellen maar krijg alleen maar tuttuttut... of heb je die telefoon er weer niet goed opgelegd" en ja... als bewijs belde ze me met haar GSM op en kreeg alleen de ingesprektoon... ook vanop haar vaste telefoon kon ze me niet bereiken... toen probeerde de zoon het met zijn GSM en dat ding rinkelde... toen ik en idem dito... dat was dan opgelost... het onweer dreef over want ze was me toch niet vergeten... toen ze het zo'n uurtje later nog eens probeerde marcheerde alles terug gewoon... begrijpe wie 't begrijpe kan... maar ik kan je verzekeren dat ik me die 3 dagen beroerd heb gevoeld. Vandaag was 't poetsdag maar ik heb me niet erg moe gemaakt... vermits ik dit weekend geen visite krijg heb ik zomaar wat met 'n stofdoek rondgewapperd... meer voor de vorm eigenlijk... kwestie van de schijn ophouden.
Ik heb ook een vraag aan de computer cracks... HOE kun je een videoclip of filmpje op je blog zetten... en HOE stop je dat esthetisch weg achter een prentje of foto... wie kan me helpen of weet aan wie ik dat kan vragen...
Op verzoek van Utta heb ik deze man even meegenomen voor een wandeling... de bedoeling is hem over te nemen en op jouw blog te zetten voor een wandeling doorheen heel blogland... goeie reis... Myette
Aangezien iedereen hier op de blogs zo zijn of haar favoriete recepten neerpent kan ik natuurlijk niet achterblijven... dit heb ik gevonden op het net... zelf nog niet uitgetest... ik wacht liever op jullie reacties en tot mijn lever wat tot rust is gekomen...
Een recept voor een eend
Ingredienten: Een eend van ongeveer 5 kg Twee grote flessen schotse wiskey Een fles olijfolie Spekreepjes
Bereidingswijze ;
De eend larderen en de binnenkant inwrijven met peper en zout. De oven voorverwarmen op 180- graden Een longdrinkglas voor de helft vullen met wiskey. De wiskey opdrinken tijdens het voorvwerwarmen van de oven De eend op een vuurvaste schotel leggen en een tweede glas wiskey inschenken. Het glas wiskey opdrinken en de eend in de in de oven zetten. Na 20 minuten de oven op 200 graden zetten en 2 glaven vubben met wiskey. De glaven opdlinken en de scherven van et eeiste gas oplaapen. Na en haiff uui, de hoven opedoen om ddeend tesjekkn. Blantwonezalf in de padkamer ganaale en op de povekand van de linkerhand toen. Denove opedoen naadatet eerste glaf leegis en de sjotel vastpakke. De blantwondezalf op de binnekand van de regthant djoen endeent optrape. Deent nogis oprape en met nen nantdoek de bwantwondesalv van deent vege. Ze hande ontvette me viskey en de tupe ssalf veeroprape. Tkapotte glazzopvege endeent terug in dehove dooen. Deheent oprape en dove eerst opedoen. De twwwiede fjes biske pedoen en overeindzette. Opstjaan van de vjoer ent vetssspek ondrde kasd vege. Nogis opstjaanvan de vjoer en tochma blijve zitte. De bles op de gjondzjette. Uide fjes djinke wande glave sijn opof kabot. Denove aftette deooge sljuite en omvalle.
Whauw... alles komt ineens op me af... om te beginnen met het begin... JA Chia ik ben vandaag jarig... 28 november... ik vind verjaren echt niet meer zo leuk als vroeger maar zal er maar het beste van maken hé... Ik wil iedereen die me gelukwensen toestuurde hiermee bedanken... dat maakt m'n dag weer wat goed... dus deze Betty is voor jullie
Dan is er nog iets anders... ik had het nog niet gemerkt maar JA mijn 10.000ste bezoek(ster) is CHIA Nu weet ik echt niet goed wie te feliciteren... Chia of mezelf omdat ik al 10.000 bezoekers over de vloer heb gehad... ik zou ook wel gaarne 'n specialleke doen voor haar maar vermits ik zo geen computer crack ben weet ik niet hoe... dus Chia je zal het moeten doen met dit
Weer een Betty... ik heb nu eenmaal iets met dat mens... helemaal mijn type toen ik jonger was... klein... rond... bruin haar... bruine ogen... ja soort zoekt soort he...
Nog eens merci en de groetjes van Bett... oeps... Myette
Ach mensenlief... een kermis is een geseling waard naar het schijnt maar toch... gisteren moesten we dus naar dat gouden huwelijksfeest... helemaal opgetut... alles erop en eraan zelfs naaldhakken... was dat weer even wennen... ik die vroeger de hele dag op kantoor met naaldhakken rondfladderde zonder problemen... moest terug leren lopen... nee strompelen op die verdomde dingen... thuis eerst wat rondjes gelopen om te wennen maar dan wel heel voorzichtig om geen gaten te prikken in m'n kurkvloer... toen ik dacht dat ik een beetje elegant die gelegenheid zou kunnen binnenlopen zijn we vertrokken... zoals de uitnodiging al vermeldde was het een riant etablissement (dat klinkt wat chiquer)... het personeel compleet met witte handschoenen... de aperitiefhapjes waren verzorgd... de wijnen lekker... het voer werd opgediend op super grote borden... kleine porties versierd met een halve kruidentuin... je kent die stijl wel he... maar het was wel gezellig... er was een DJ met aangepaste muziek... voor de oudjes wals... boston (lang geleden dat ik dàt nog had gedanst) en tango... voor de jeugd natuurlijk de nieuwste dansen... de macarena (waar ik toevallig in verzeild geraakte en het noorden kwijt) en ook wat rock-an-rolls waar ik me nog eens kon uitleven... en dat allemaal op die hakken... wat een mens allemaal kàn als je ervoor staat... enfin ik was in topform en ben dan ook in topform naar m'n bed getrokken... maar toen begon de miserie... wakker geworden met een bonkende koppijn... uit bed... pil en water getankt... niks gekort... weer uit bed... pil en water... en deze morgen er om 8 uur uit voor de laatste golfpartij... nu zag ik dat helemaal niet zitten maar... aangezien het de gewoonte is dat een jarige een rondje betaalt en als dank wordt toegezongen... kon ik daar niet onderuit dus heb ik m'n kater maar meegenomen en met brede grijnslach de felicitaties in ontvangst genomen... voilà dat is dan ook weer achter de rug... en weet je wàt... die kater heb ik daar dan maar achtergelaten... als boetedoening heb ik de hele morgen thee gedronken... zal me voorlopig maar aan water houden... m'n lever zal me er dankbaar om zijn (hoop ik toch)... de groeten van een broodnuchtere Myette
Ik zie hier en daar jeugdfoto's op de blogs opduiken... ik zal me er toch eens aan moeten zetten om die oude "sloren" uit de doos op te vissen en te scannen... nu het begint te winteren heb ik wat meer tijd (hoop ik toch)... als het lukt zet ik er enkele op... natuurlijk alleen de beste... maar vermits ik niet "pak" op papier zullen het er niet veel zijn... ik heb ook nog een massa dia's die op m'n PCke zouden moeten gezet worden... weet echter niet hoe eraan te beginnen... m'n scanner heeft zo'n apart "blok" voor dia's maar ik ben er nog niet achter gekomen hoe dat ding werkt... 'n mens zou vele levens moeten hebben om alles te kunnen doen wat hij zou willen doen... helaas... Vanavond moeten we naar het Jubileum van een paar uit ons kaartgroepje... ik heb er helemaal geen zin in... met dit weer je moeten optutten... door de sneeuw ploeteren in je feestschoenen... toen ze 25 jaar getrouwd waren... natuurlijk ook in november... had ik zo van die elegante open sandaaltjes aan... bij het aankomen was het koud maar droog maar toen we een stuk in de nacht buitenstapten zakten we tot onze enkels in de sneeuw... complete verrassing en ik met m'n sandaaltjes... In die tijd gingen we regelmatig met die groep op stap... een ander stel (ook geburen) moest steevast afhaken omdat ZIJ zere voeten had... op een keer was het weer zover... wij amuseerden ons goed en bleven nog wat plakken... toen we thuis kwamen brandde er nog licht in hun slaapkamer... niks bijzonders natuurlijk maar op de dag af 9 maanden nadien werd hun jongste zoon geboren... dat moeten ze nu nog geregeld horen... zo van : "jaja zere voeten we kennen dat" Morgen breng ik verslag uit van de Feestelijke Viering... tot dan... groetjes van Myette
Langs alle kanten vliegen de Boogschutters me om de oren... ik ben er namelijk zelf eentje en ik die al dacht dat ik zowat van een uitstervend ras ben... kom tot de ontdekking dat het hier krioelt van de schutters... als dat maar geen oorlog wordt... nee... grapje hoor... schutters zijn wel wat eigenzinnig... worden niet gaarne gecommandeerd... zijn ongeneeslijk nieuwsgierig... reislustig... houden van humor... zijn wat wispelturig... maar in de grond zijn het doodbrave zielen die alleen vliegen doodmeppen... zij het met afgrijzen over hun eigen geweldadigheid... dus met deze wens ik alle Boogschutters een Gelukkige Verjaardag... ook dezen die het al achter de rug hebben... ikzelf ben er allang niet meer zo happig op... verjaren vind ik tegenwoordig maar niks... als ik "er eentje wil pakken" doe ik het zo wel en wacht niet op m'n verjaardag... ik doe zoals m'n moeder... die vergeet ook steeds hoe oud ze nu is... dit gezegd zijnde trek ik me terug in m'n hoekje... groetjes Myette
Elementen: Vuur Kruis: Beweeglijk Heerser: Jupiter Boogschutter is een positief beweeglijk teken en dat zorgt voor energie en beweeglijkheid, voor het vermogen zich snel aan te passen en te uiten. Naar buiten toe zijn ze echt rustige types die optimistisch staan tegenover het leven. Twijfel, die zij ook wel eens hebben, verdoezelen ze met sarcastische humor. Ze willen aan het benauwende bestaan ontsnappen, naar waar de zon schijnt. Boogschutters hebben veel succes in het leven, en als dat niet direct komt, helpt het geluk hen vaak een handje. Stress is een woord dat zij niet kennen, want als het bij hen eens hard tegen hard gaat, vinden zij altijd wel een uitweg om zich in de vrije natuur te ontspannen. Ze kunnen in het privé-leven moeilijk beslissingen nemen. Ze rennen van hot naar haar en jagen het geluk achterna. Het zenuwstelsel van een Boogschutter is altijd enigszins bedreigd. Boogschutters zijn niet voor routinematig werk en lange uren aan een bureau achter een beeldscherm zitten zal ook niet zo best lukken. Een Boogschutter draagt graag verantwoordelijkheid en houdt van afwisseling en uitdaging, kan wat moeite hebben met een baas die zich ook zodanig gedraagt. Ze zijn altijd ondernemend en hebben hemelbestormende plannen en aarzelen geen moment die uit te voeren. Soms behoren ze tot die bewonderenswaardige types die overal haantje-de-voorste zijn er komen, zonder dat men het hen kwalijk neemt als ze mettertijd de concurrentie voorbijstreven. Hun favoriete kleur is donkerviolet, maar ook indigoblauw.
De Boogschutter-kinderen hebben ruimte nodig en begrijpende en kameraadschappelijke ouders die niet over iedere fout vallen die het in zijn kinderlijke overmoed maakt. Met deze wildebras kunnen ze jong blijven. Dit kind heeft een tuin achter het huis of een speelveld in de buurt nodig, waar het met zijn vrienden kan stoeien. Ze houden erg van dieren, zijn sportief en staan heel dicht bij de natuur.
De Boogschutter-vrouwen discussiëren graag over onderwerpen waar ze iets van begrijpen. Hoewel de Boogschutter-vrouw in haar leven menig liefdessprookje beleeft, blijft ze altijd met haar voeten op de grond staan. De stemmingen van een Boogschutter-vrouw zijn wisselend als het weer. Menigeen bleef bij haar geheel onverhoopt in de regen staan.
De Boogschutter-mannen zijn charmante praters die op iedere vraag een antwoord weten.Wat hij wil zal hij, hoe dan ook, bereiken. Hij is een romanticus en als hij thuis is moet zijn partner er helemaal alleen voor hem zijn. Jaloezie kan de Boogschutter niet uitstaan, dat wijst op gebrek aan vertrouwen en drijft hem het huis uit.
Beide favorieten zijn de Ram en de Leeuw.
Gelukbrengers zoals de blauwe saffier, moet bijvoorbeeld zijn psyche sterker maken, het gezichtsvermogen beschermen en helpen bij lichamelijke storingen. Voor rijkdom zou de bleekgroene chrysoliet kunnen zorgen en de blauwe, soms ook groenviolette lapus lazuli zou geluk kunnen brengen. Inheemse orchideeën worden sinds de oudheid al aan de zwerflustige Boogschutter verbonden. Het eens heilige getal 3 brengt de Boogschutter geluk. En volgens de astrologie, is iedere 3de, 12de, 21ste en 30ste van een maand gunstig omdat dan de som van het cijfer van de dag 3 is.
Ziezo dames van het blog... nu kun je het zèlf lezen... laat je dus maar lekker gaan met de feestdagen... een kilootje meer kan er altijd bij... succes verzekerd... Myette
Nog een mopje om deze druilerige dag door te komen... Myette
Een Chinees stel gaat trouwen. Zij is nog maagd. De huwelijksnacht is daar en ze liggen naakt tegen elkaar aan en hij zegt geruststellend: "Liefste, ik weet dat dit jouw eelste keel is. Ik zal heel voolzichtig met je doen en je alles geven wat je wilt, ALLES wat je maal wilt." Zegt zij: "Dan wil ik glaag nummeltje 69". Waarop hij d'r verbaasd aankijkt en zegt: "Jij wilt gebladen Peking eend?"
Bah de jaarlijkse controles zijn weer begonnen... waarmee ik dokters- en tandartsbezoeken bedoel... aangezien ik november tóch al een vervelende maand vind maak ik daarvan gebruik om het nog wat erger te maken... kwestie van er ineens vanaf te zijn... ben verleden vrijdag een mammo gaan halen... met lood in de schoenen want je weet maar nooit wat ze gaan vinden hé... dat viel alvast mee... maar ik vraag me toch af of al dat borstengeplet wel zo gezond is... dan gisteren naar de gyne... ook alles in orde daar... pak van m'n hart... jaarlijkse ogencontrole moet ik nog afspreken... ook de tandarts... zal dat morgen doen... en als dat allemaal achter de rug is kan ik me volledig concentreren op de komende feestdagen... Vandaag begon alvast niet zo rustig... ik zat heel vredig wat te lezen toen m'n man van beneden riep dat ik de Wegenwacht moest bellen... batterij plat... na zo'n 2 uren kwam er iemand opdagen en ja... helemaal leeg... vermits we deze nog maar amper 1 jaar hadden gekocht bij hen kregen we een nieuwe aangezien er 2 jaar garantie opstaat... dat viel dan weer mee... na de middag... ik had geen zin om te gaan golfen en bleef liever "rustig" thuis... na zowat 1 uur belde er iemand aan... er stond zo'n kerel voor de deur in maatpak mèt actentas die heel beleefd vroeg of ik enkele vragen wilde beantwoorden voor een marktonderzoek... ik kon natuurlijk weer niet weigeren... toen vroeg hij of hij binnen kon komen en voor ik JA had gezegd stond hij al op de trap... boven pakte hij z'n laptop uit en begon stomme vragen af te vuren... toen haalde hij een boekje uit z'n tas en vroeg me elke dag op te schrijven wat en waar en hoelang ik bewust naar de radio had geluisterd... ik ben dan even uit m'n slof geschoten want enkele vragen beantwoorden tot nog toe maar er bovenop een hele week huiswerk maken gaat me te ver... dan moest hij nog uitgebreid zijn rapport intikken... alles bijeen heeft die man toch 1 uur van m'n tijd gestolen en ik was juist zo zalig ongestoord aan het surfen op het net... toen hij eindelijk weg was kon ik op de koop toe nog m'n trap gaan vegen want op elke tree had hij smurrie achtergelaten... na een zucht van opluchting ik terug naar m'n computerke... toern kwam m'n man binnenstormen al roepend dat ik direct moest komen en me klaarhouden om eventueel mee te komen... een van de vriendinnen was namelijk gevallen... hij had haar naar de kliniek gebracht want haar hand was gebroken... hij terug weg en ik me in "standby" gezet... al dat alarmgeroep was gelukkig niet nodig... ze is veilig thuisgekomen... heb daarnet gebeld en morgen moet ze voor 6 weken in de plaaster... Dat was dus een greep uit het rustige leven van een blogster... ben benieuwd wat woensdag voor me in petto heeft... zal het jullie laten weten hoor... groetjes... Myette
Zondag golf... bijna gedaan... nog 1 keertje en dan ga ik in winterslaap voor 3 maanden... het was bitter koud vandaag... volgens het weerbericht gisteren zou het weer zonnig en zacht zijn maar dat was het dus NIET... mistig en koud... brbrbr... ik had m'n leren jasje aan en dat was een ferme misrekening... na de eerste ronde kwam ik zo verkleumd binnenstrompelen dat Carlo... de eigenaar van de zaak daar... mij zijn gewatteerde vest heeft geleend... nu moet je weten dat C een bonk van een kerel is en ik maar een duim hoog... het was géén gezicht... maar ik heb het lekker warm gehad en dat de anderen steeds moesten lachen als ze me voorbij zagen paraderen trek ik me niet aan... ik heb dus veel mensen vandaag aan het lachen gekregen en zo m'n dagelijkse goede daad volbracht... Mensen wat is het ineens koud geworden... het is nu toch menens geworden... ik haat november... sombere maand altijd... alhoewel we dit jaar nog niet mogen klagen... november en februari... 2 maanden die ik niet zie zitten... maar ja we moeten er door hé... We hebben gisteren al onze geraniums binnen gezet... nog net op tijd voor de nachtvorst... ik heb planten die zeker al 10 jaar meegaan... in november binnenpakken en kortwieken... in januari staan ze gewoonlijk al terug in 't groen en in februari-maart in bloei... dankbare planten zijn dat... we hebben die van de mini-golf ook mee naar huis genomen... die sukkels worden anders toch maar weggegooid en dat vind ik zonde... onze buren zijn ook zo'n wegsmijters... als hun kamerplanten niet meer zo fris zijn worden ze weggedaan en waar komen ze dan terecht... ja... goed geraden... bij mij... ik heb er zo een op m'n trap staan... kwam binnen als magere spriet en moet je hem nu zien... Dat was dan het nieuws voor vandaag... ik ga nog wat experimenteren met vanalles en nog wat op m'n PCke... tot later allemaal... prettige zondag nog... Myette
Dit is een van m'n favorieten... heb al veel van zijn films gezien en hij is steeds anders... ik vergelijk hem vaak met Peter Sellers... die kon ook om het even welk type spelen... altijd verrassend... momenteel staat hij op m'n bureaublad... ik was wat uitgekeken op al die lieve poesjes en hondjes... deze kan ik niet bepaald "lief" noemen maar hij HEEFT IETS...
Vanmorgen al vroeg uit de veren want de schilder kwam... de ijzeren leuning en spijlen van onze tuintrap moesten dringend een grote beurt krijgen... wat betekent alles afkrabben... schuren... in de menie... dan in de lak... dat is nu weer in orde en heel het boeltje kan hopelijk weer enkele jaartjes mee... een huis onderhouden is toch werkelijk een full time job... ik zat al de hele week te sukkelen met ietwat verstopte afvoeren in de badkamer... heb me zowat een verrekte schouder "geplopt" maar dat hielp niet veel dus dan maar de grote middelen... zijnde Destop... gemakkelijker gezegd dan gedaan... eerst die sakkerse dop eraf krijgen... de hele dag... met tussenpozen wel te verstaan... aan die dop staan duwen en draaien... niks gekort... hij wilde niet... tot plotseling... eensklaps... ineens... HET LUKTE... juich belgen juich... na een nachtje weken zijn m'n afvoeren weer super proper... als het water niet zo duur was zou ik het van puur plezier de hele dag laten stromen... heb me toch weten te bedwingen... Deze namiddag mijn moeder bezocht... heb haar de verhalen van onze gids van het Mayer van den Bergh verteld... in haar goede jaren ging ze vaak met de bond der gepensionneerden op dagtocht... dus dat interesseert haar wel... ze kijkt ook terug TV wat een goed teken is... er zit weer leven in... Morgen naar de golf... het seizoen is bijna gedaan... nog 2 keren en dan wordt de zaak voor 3 maanden gesloten... kunnen we eens iets anders doen op zondag... de Vogelmarkt misschien... dat is al héél lang geleden... wat rondstruinen in 't stad... ook al lang geleden... we zien wel... dat doet me eraan denken dat ik nog geen geschenken heb voor Kerst en Nieuwjaar... vroeger bracht ik geregeld iets mee wanneer ik in de stad kwam... stopte dat dan veilig weg in een of ander hoekje en vond het niet meer terug... mensen lief ik heb me vaak een ongeluk gezocht... kocht dan vlug vlug iets anders om ver na Nieuwjaar het eerste pakje ergens terug te vinden... het probleem elk jaar is WAT NU WEER KOPEN... ik heb dat gedeeltelijk opgelost door elk een envelop met inhoud te geven... maar een pakje moet er ook zijn... dat wordt dan een kleinigheidje... en dan zit ik weer met hetzelfde probleem WAT... och wat kan het leven soms ingewikkeld zijn... Dat zijn echter zorgen voor morgen... vandaag ga ik wat TV kijken... lekker onderuit gezakt in m'n zetel... trachten op tijd m'n bed in te komen... meer moet dat niet zijn... tot morgen lieve mensen... Myette
Deze namiddag het Mayer van den Bergh museum bezocht... in Antwerpen wel te verstaan... ja daar woon ik nu eenmaal... heb dat vroeger al eens bezocht maar nu is het uitgebreid en gerestaureerd... we hadden een fantastische gids... zoals die man zijn verhaal kon brengen... dat was een echte one man show... ik heb zo hard moeten lachen dat m'n mascara naar de vaantjes was... maar dat had ik er voor over... "een dag zonder lach is een verloren dag" las ik ergens en dat is een "waarheid als een koe"... als je het mij vraagt is dat laatste een onnozel gezegde... waarom nu juist een koe... achteraf nog iets gaan drinken met enkele vrienden in de Bourla... mooi decor dat wel maar duur... 2,30 euro voor een vingerhoedje koffie met een flinterdun koekje... m'n plas heb ik dan maar bewaard tot ik thuis was want dat WC-madammeke daar zal ook wel niet goedkoop zijn... Als jullie eens de gelegenheid hebben om Mayer te bezoeken... ik kan het aanraden... prachtig huis met een onschatbare collectie kunstobjecten en schilderijen... werkelijk de moeite waard... Wat die buttons betreft... ik geef het op... voorlopig toch want ik krijg er een puntkoppeke van... ik heb eerder al buttons gemaakt en dat lukte aardig... ik dus fier dat ik dat weer had geleerd... maar nu... telkens krijg ik een vierkantje met x... ik snap het niet... ligt het aan mij maar wat doe ik dan verkeerd... ik zoek bij Google FREE animaties op... worden die misschien door de sites verwijderd... weet het dus niet... Ik ga nog maar wat rondtoeren op de blogs... je zult me wel zien verschijnen... tot dan... Myette
Dit om een beetje in de stemming te komen... hoop maar dat hij niet uitdooft... je kan een vuurtje al verdragen 's avonds want het wordt al frisjes...
