Naam : Myette, woon in Antwerpen, heb 1 man, 1 dochter, 1 zoon, 1 schoonzoon, geen kleinkinderen, 1 schildpad, ben Boogschutter, verjaar in november, ik hou van lezen, crypto- grammen, schrijven, com- puteren, bloggen, minigolf, nieuwe contacten maken, pret maken met vrienden.
100% 150% 200% LOEP
REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT
Verdorie zeg... ik was al halfwege een log toen ik plots begon te denken... soms doe ik dat nog eens... dat ik al had verteld over Buddy's interne organentransplantaties... en ja hoor... kan ik weer helemaal opnieuw beginnen
Veel nieuws is er niet of het moest jullie interesseren dat ik weer een brok tand verloren heb... plots voelde ik een holte waar er daarvoor geen holte was... had er niks van gemerkt... heb enkele dagen m'n "afscheidingen" in het oog gehouden... kwestie van recuperatie... maar nee hoor... niks gevonden
Donderdag dagtocht gemaakt naar Frans Vlaanderen... goeie gids die ons eventjes door alle oorlogen heen geloodst heeft die daar ter plaatse werden uitgevochten... en het waren er vele... niets nieuws onder de zon dus.
Van zon gesproken... woensdag was het prachtig weer dus haalde ik vol blijde verwachting m'n zomerkleren uit de kast voor de volgende dag... doe ik altijd omdat we al zo hels vroeg moeten vertrekken... is opstaan om 5 uur... onmenselijk vroeg... toen hoorde ik de weerberichten en dat was regen... andere kleren dan maar... op het laatst hingen er liefst 3 outfits te wachten en moest ik toch nog met m'n duffe slaapkop een keuze maken... en het werden weer laarzen.
Vandaag niet gaan petanquen... heb de hele dag gewerkt hier in huis... morgen krijgen we onze Brusselse vrienden te eten... moest poetsen... strijken... wassen en koken... ik ben dan wel veel de deur uit maar het werk blijft lekker thuis op me liggen wachten... zo soep is gemaakt... heb koekjes gebakken... chocolademousse gemaakt voor het dessert... tomaten en de rest gepeld... ben ik nog iets vergeten... o ja... de wijn staat ook koud... volgende week ga ik wat koken betreft het wat magerder aanpakken want woensdag ook al uitgebreid moeten kokkerellen voor de kinderen... ben het even beu.
Even een vraagje... hebben jullie op Facebook ook problemen... ik moet letterlijk voor elke verichting terug wachtwoord en zo opgeven... stikvervelend... heb het opgegeven... en nog een vraagje... ik had op een blog een link gezien naar een goed woordenboek... ja echt goed... wel ik ben het kwijt en weet niet meer waar ik het gehaald heb... weet iemand van jullie het soms... een van m'n jonge chatters vroeg me hem engels te leren omdat hij met een engels meisje wil chatten... toen wilde ik hem die link doorsturen enne... niet te vinden.
Mannekes ik ga nog even 't manneke gezelschap houden voor die weer begint te pruttelen... tot de volgende... take care!!!
Even komen melden dat ik nog in goede gezondheid verkeer en van Ulieden hetzelfde hoop... voilà... dit gezegd zijnde... over naar andere zaken.
Ik voel me nu niet bepaald schitterend vandaag maar dat is "eigen schuld, dikke bult"... gisteren waren we uitgenodigd door vrienden in een restaurant voor een dinertje... aangezien ik een heel klein eterke ben heb ik natuurlijk overdaad gepleegd... je kunt toch die heerlijke dingeskes niet op je bord laten liggen... en heerlijk waren ze... vergezeld van een nog heerlijker wijntje... wit en rood... voorafgegaan door een aperitief... dat alles is me wat op de maag blijven liggen dus deze nacht bijna niet geslapen... heb me deze ochtend aan beide oren het bed uitgesleept... de fiets opgetrokken en naar de petanque gereden... amaai... al m'n spieren deden pijn... heb nog slecht gespeeld ook... maar wel frisse lucht opgesnoven... dan nog met de fiets terug... daarna niets meer... rien de knots.
Donderdag een van m'n blogmaatjes nog eens ontmoet... het was deze keer lang geleden vanwege haar en mijn drukke agenda... voornamelijk de hare want de dame in kwestie is een "allesdoenster"... wat die allemaal avonturiert gaat mijn verlegen verstand te boven... maar ze kan er zo boeiend over vertellen dat de uren voorbijvlogen... toen ik eindelijk op de bus naar huis stapte merkte ik tot mijn verbazing dat het al over acht was... ja dat zomeruur speelt me nog altijd parten... ik kwam thuis en vond zoon die m'n buddy eventjes aan 't lenen was om iets uit te dokteren... even later kwam 't manneke binnengestormd... woedend als een getergde leeuw... de man was me nota bene gaan zoeken... dacht dat ik ontvoerd ofwel verkracht ofwel ergens gehavend lag dood te bloeden... of misschien alle drie... dat werd een flinke storm.
Vrijdag was een maxi dag... om te beginnen een begrafenis waar we tijdens de dienst stilletjes buiten slopen omdat we nog la mamma moesten gaan bezoeken... ik had een portie aardbeien meegebracht voor haar en die heeft ze gretig zitten opsmikkelen... vergezeld van een witte Martini met tonic... smak smak... haar wekelijks uitje... dan vlug naar huis... toilet gemaakt en naar het restaurant.
De rest van de week was poetsen, wassen en strijken... weinig opwindend.
Heb tussen de bedrijven door nog getracht m'n wintervel wat kleur te geven... is altijd een zware taak want op mij pakt weinig verf... dan maar uit het flesje... met wat kleur zie je er minder "bloot" uit.
Verleden zondag nog eens onze vrienden uit Brussel te eten gekregen... is altijd een hele bedoening... ben ik toch bijna 2 dagen zoet mee... kon dan ook niet gaan golfen... maar ja het was gezellig... ze hebben niets op hun bord laten liggen... en we hebben bijgekletst... dus bibieke hier is dan een gelukkig mens... kan ik weer op m'n lauweren gaan rusten.
Van lauweren gesproken... ik leg de blok erop voor vandaag... ga vroeg slapen... slaap wel jullie allen... voor ik het vergeet... 1 mei kan ik jullie niet verblijden met mijn aanwezigheid... ik weet dat jullie nu allemaal in snikken gaan uitbarsten... maar niets aan te doen... heb andere verplichtingen... nee NIET met de rode vlag in de l mei stoet lopen... drink er eentje meer in mijn naam en amuseer jullie te pletter... DOEI!!!
HEHE Ik ben er weer eens... ik wed dat er niemand ongerust was want het wordt een gewoonte van me voor dagen en soms weken onder te duiken... natuurlijk was het weer den Buddy... die kon die Vista niet verdragen en kreeg er oprispingen van... ik uit sympathie natuurlijk ook... zoon dokter maar opgebeld en die heeft Buddy's maag leeggepompt en er de oude vertrouwde XP terug opgezet... tot op dit ogenblik werkt alles nog pico bello... hout vasthouden Mieke... enne... ik kan m'n gewaand verloren ledenlijsten terug ophalen... wat een pak van m'n hart is... zal me er zogauw ik eens tijd heb opgooien.
Het weekend was zonnig en computervrij... dus van het lenteweertje geprofiteerd... gaan petanquen... golfen... petanque... golf... petanque... golf... vandaag even pauze gehouden om te koken voor de kids... die zijn net buiten... OEF... en mama is in haar zetel neergeploft om effe uit te blazen en jullie gerust te stellen dat dit oudje nog in leven is... het was me het dagje wel... om te beginnen al een schermutseling met de kliniek omdat ik dringend een tandarts nodig had en dat blijkt tegenwoordig een groot probleem te zijn... na al die orthodontologentoestanden dacht ik even gerust te zijn... maar nee... breekt er toch wel een stuk kies af zeker... dus weer afspraak regelen... miserie... miserie...
Dan kwam de loodgieter voor hardnekkige verstoppingen in bad en bidet... sloot het water af terwijl ik verwoed aan het koken was... gggrrr... het heeft maar een uurtje geduurd maar ik was al aan het nagelbijten... wat zijn we toch verwend he... zo gewend aan water en elektra in ons bereik dat we niet meer zonder kunnen...
Dan kwamen we tot de ontdekking dat we geen rooie cent meer in huis hadden... de fiets op en naar de dichtsbijzijnde bank gereden... en passant ezfkes langs de supermarkt voor nog enkele ontbrekende kleinigheden... naar huis... eten en beginnen koken...
Nu is iedereen de deur uit en moeke zit hier uitgeteld en afgepeigerd den Buddy te ambeteren... morgen er vroeg uit... héél vroeg want we gaan met de club op dagtocht... duim aub dat het niet TE hard regent want die weerberichten geven me de kriebels... ik weet gewoon niet wat ik aan moet... het zullen m'n botten wel worden... een ramp als het toch moest warm worden maar liever dat dan met kloddernatte voeten de hele dag rondhupsen... heb ik eens voorgehad met m'n blauwe suede schoentjes... heb er een hele week blauwe voeten aan overgehouden... heb van pure koleire die schoenen weggegooid.
Dat was het voor vandaag...meer zit er niet in... te moe... slaap lekker boelekes!!!
DE MUUR Ik ga weer niet beginnen klagen hier maar het zit me de laatste tijd niet mee... langs alle kanten komen de problemen opzetten... gelukkig niet zo'n hele grote onoverkomelijke maar al die kleine frustraties kunnen geweldig op je "seskes" gaan werken... als klap op de vuurpijl viel ik zaterdag in panne... voelde me niet goed zonder te weten wat er echt mis was... na het wekelijks bezoekje aan la mamma ben ik naar huis gegaan en direct m'n bed ingedoken... heb 24 uur aan één stuk gslapen... had lichte verhoging... maagproblemen en ook nog rode vlekken... noem het maar een wandelend wrak... volgende dag koorts weg maar wankel op de pootjes... dieet van beschuit en water... enfin het ging beter... maar nu... GISTERAVOND Was nog maar eens vroeg naar bed getrokken en wat doe je als je uitgeslapen bent en ligt te woelen als een woelrat... denken natuurlijk en al die kleine zorgen liggen opblazen tot één grote ballon... tot overmaat van ramp had ik voor ik ging slapen zitten "spider" spelen... dacht dat het me zou kalmeren... haha... daar lag ik in dat grote bed rond te tollen en maniakaal kaarten te sorteren... de één op de twee... de twee op de drie... en zo verder tot ik een rij af had en opnieuw begon... ik werd gewoon misselijk van mezelf maar kon niet ophouden... toen besloot ik de grote middelen te gebruiken... een truc die ik ooit op yogales had geleerd... je zet je (in gedachten) in kleermakerszit voor een grote witte muur en staart naar die muur... de bedoeling is je gedachten uit te bannen... heel doeltreffend als het lukt.
Daar zat ik dan als een miniatuur boeddha voor die witte muur en staarde... maar wat merkte ik daar in die linkerhoek... was dat een vlieg... WEG met dat ding... deed me er opeens aan denken dat ik de vliegenhorren nog moest bovenhalen... hoho... NIET DENKEN... STAREN... na zo'n minuut van vertwijfeld proberen niet te denken begon m'n linkerbil te jeuken... zou dat een mug zijn... die horren moeten absoluut naar boven... concentrare Myette... concentrare... "die Urbanus is toch een rare kwast met zijn pretoogjes"... verdorie weer afgeleid... efkes op de tanden bijten... "heb ik nu m'n tanden wel gepoetst of niet"... "en de tandpasta is bijna op, niet vergeten te kopen"... DE MUUR... DE MUUR... "nou moe hoelang is het geleden dat er hier nog eens iets geschilderd werd, veel te lang"...
Om een lang verhaal nog wat langer te maken... van arrenmoede ben ik... op van de zenuwen... naar de badkamer gestrompeld en heb een kalmeerpilleke geslikt... maar zoals ik al eerder zegde...
Are you lonesome tonight, does your tummy feel tight? Did you bring your Mylanta and Tums? Does your memory stray, to that bright sunny day... When you had all your teeth and your gums? Is your hairline receding, are your eyes growing dim? Hysterectomy for her, and its prostate for him. Does your back give you pain...do your knees predict rain? Tell me dear, are you lonesome tonight?
Is your blood pressure up, your cholesterol down? Are you eating your low-fat cuisine? All that oat bran and fruit, Metamucil to boot, keeps you like a well-oiled machine. If it's football, or baseball...he sure knows the score. Yes, he knows where it's at...but forgets what it's for. So, your gall bladder's gone, and his gout lingers on. Tell me dear, are you lonesome tonight?
When you're hungry, he's not. When you're cold, then he's hot. Then you start that old thermostat war. When you turn out the light, he goes left, you go right. Then you get his great symphonic snore. He was once so romantic, and witty and smart. How'd he turn out to be such a cranky old fart? So don't take any bets, this is as good as it gets. Tell me dear, are you lonesome tonight.
Voel ik dan TOCH de lente niettegenstaande het slechte weer... mijn ingebouwde klok zegt me te gaan opruimen en dat doe ik... ben als verwoed beginnen kasten uitmesten... owee wat een rommel je toch allemaal bijhoudt... was ook aan de kleerkast begonnen met hoop in het hart en lichtjes in m'n kijkers... JOEPIEEE... eindelijk die dikke truien naar de achtergrond verbannen samen met de winterjassen.. daar ook het een en ander uitgezwierd... ik koop kleren maar ben te lui om ze te passen... heel dat gedoe in die pashokjes is me teveel moeite... met het resultaat dat ik mezelf nog steeds onderschat... kom dan thuis met iets waar ik in uitpuil... dat wordt dan in een donker hoekje van de kast gepropt tot ik weer een van m'n kuren krijg en de boel eruitgooi... m'n hulp heeft me vorige week weer van het een en ander verlost... nu heb ik terug wat meer ruimte en ben al aan het bedenken hoe ik dat ga opvullen want evenmin als scheefhangende zaken verdraag ik geen gapende gaten...
Bij nader inzicht heb ik toch maar besloten die dikke winterdinges nog wat op de voorgrond te laten... de zomerspullen heb ik verleidelijk uitgestald... dit teneinde de moed niet helemaal te verliezen... nu maar hopen dat ze me nog passen want die lange winter is funest voor de lijn.
Gisteravond nog eens een gesprek met Hamlet gehad... was weer een tijd geleden... slechte coordinatie... als hij online komt ben ik juist elders bezig en vice versa... hij was dit keer in een gekke bui en vertelde "some jokes"... die "jokes" van hen lijken wel wat op de joodse humor... van die doordenkertjes... hij had zijn cam ingeschakeld bij hoge uitzondering en ik kon dus zien hoe hij zat te schateren... het deed me echt goed te zien hoe die man niettegenstaande alle ellende toch nog kon lachen... het is momenteel bij hen wel rustiger maar het leven daar blijft hard... verwonderlijk het aanpassingsvermogen van mensen toch.
Omdat het weer maar eens regent geen petanque vandaag IK BEN HET BEU
Zopas gelezen dat minister Van der Gucht de Paus wil aanpakken over zijn veto tegen het gebruik van condooms... precies of dat wat gaat helpen... die man lijkt me veel te veel met zichzelf ingenomen... overtuigd van zijn gelijk... om zich iets aan te trekken van de mening van anderen... ik heb het hier al eens verkondigd... IK MOET DIE MAN NIET... zijn lach bereikt zijn ogen nooit... als vertegenwoordiger van onze christelijke God is hij waardeloos
En het blijft maar regenen HEB IK AL GEZEGD DAT HET M'N KEEL UITHANGT
Om verder te gaan met m'n opruimkuur... na de kleren en de overbodige spullen te hebben aangepakt... ben ik aan den Buddy begonnen... ocharme dat ventje... ik ben hem stilaan aan het uitkleden... gisteren mijn muziekmappen opengegooid... elke keer ik iets binnenkrijg gooi ik het zomaar ergens in wat maakt dat het daar ook een rommeltje was... veel dubbels gevonden ook... eveneens muziek die ik opgeslagen had en nu niet meer weet waarom eigenlijk... de prullenbak in... tussen het opruimen in kwam er een chatvriend binnenvallen... was juist bezig met enkele videoclips van Grease... zat nog na te hijgen want als ik die opengooi kan ik niet anders dan meedansen... allee op mijn oudedamesmaniertje dan... hij is ook een fan en ik stelde voor de clips door te mailen... het lukte niet... over de 25 GB vertelden ze me... is er een manier om dit te omzeilen?
FANTASIELOZE GRIJNS Merci merci merci voor de complimentjes en het medeleven... hier even een antwoord op de commentaren... nee echt ik heb geen fantasie... ik kan alleen werkelijk gebeurde zaken beschrijven met soms een dikke korrel zout erbij maar beken maar dat eten zonder zout niet erg appetijtelijk is... toen mijn kids klein waren vroegen ze me verhaaltjes te vertellen... wel dat was een hele opgave voor mij... zomaar iets uit m'n mouw schudden... vergeet het maar... als ze dan eindelijk veilig in hun bed lagen trok ik uitgeput en leeg naar beneden... nu moet ik alleen nog maar manlief verhaaltjes voorschotelen Nu die tand... wel die doet geen pijn meer... denk ik... want hij ligt bij de tandarts... maar de leegte die hij naliet is nog gevoelig... die tandenvent vondt het nodig er een draad door te trekken... nu hangt dat ding te flapperen in m'n mond... aangezien het nogal een lang stuk draad is ben ik bang dat ik erin verstrikt ga geraken... stel je voor... gewurgd door een flossdraad... misschien kom ik dan eindelijk ook eens in de krant!!! Maar aan de ellende komt nog geen einde... had al enkele weken een raar gevoel in onderbuik... maandag eindelijk maar naar de dokter gestapt... jawadde... blaasontsteking... is meer dan 40 jaar geleden dat ik het nog eens voorhad... nu zit ik weer thuisgeplakt... moet pillen slikken en liters water binnenklokken... en natuurlijk ook die liters weer kwijtraken... morgen zou ik met de club op tocht moeten... zal niks van in huis komen of ik moest met een bedpan op stap gaan... is ook geen gezicht he... zal dus maar thuisblijven en met weemoedige blikken uit het raam turen... één troost... als het weer zo blijft ga ik niks missen.
Verandering van spijs doet eten zeggen ze... maar al te waar... zonet wat op TV zitten zappen en kwam bij een programma terecht over extreem dikke en extreem dunne vrouwen... whaw... en ik die dacht dat mijn derrière al overvloedig was... nee dan kom ik nog wat tekort... om het te vieren ben ik in de koekjesdoos gedoken... dan lieten ze een uitgemergeld meisje zien dat probeerde wat aan te dikken... ze zetten een hele dikke met dat magere ding samen en die moesten dan de maaltijden delen... ocharme... terwijl het skelet zich met lange tanden door haar bord zat te wurmen zat de dikke dame met hongerige ogen op een mager botje te kluiven... ik ben niet lang genoeg blijven kijken of er resultaat te zien was.
En het weer blijft maar guur... vandaag dus weer geen golf... heb er maar een klussendag van gemaakt... kasten uitgeruimd en alles eruitgegooid dat ik toch nooit meer zal gebruiken... de kinderen mogen kijken of ze er iets van kunnen gebruiken en dan gaan ze onherroepelijk het huis uit (niet de kids, wel de rommeldingen)... als ik ooit moet verhuizen wil ik niet verplicht zijn 10 containers te huren... wat een mens zo allemaal in zijn huis opstapelt is monsterlijk... en dan hebben we nog geen kelder of zolder.
Verder niets te vertellen vandaag en... aangezien ik geen fantasie heb... kan ik ook niet zomaar iets uit m'n duim zuigen... ik ga nog maar eens vroeg slapen... goed voor de teint.
Oef... oef... oef Het was me het weekje weer Nog niet erg genoeg dat ik twee keer m'n mond heb moeten laten pijnigen... nee hoor... ik heb ook nog eens ambras met den Buddy... wat die mij niet allemaal aandoet... brrr... dat Vista geval hangt me ferm de keer uit. Gisteren hing onze voorzitter aan de foon om met zijn meest lieve stemmeke te vragen of ik aub eventjes een briefje kon maken om donderdag tijdens de uitstap uit te delen aan de leden... een "briefje" jawadde... zwaar onderschat... het kwam erop neer dat dat briefke 3 volle pagina's nodig had plus de nodige inschrijvingsformulieren voor de uitstappen plus het inschrijvingsformulier voor het nieuwe seizoen... aangezien de volgende week ook alweer volzet is heb ik dat mooie zonnige weekend binnen zitten zwoegen om al dat spul klaar te stomen... het is me gelukt... maar met de nodige tegenkanting van Buddy... nu morgen copies laten maken en dan kan ik donderdag sinterklaas spelen... we bedelen gewoonlijk al de leden die mee op tocht gaan... kwestie van de portkosten binnen de perken te houden. Ik zit hier echter met zware computerproblemen... zoon is aan 't proberen om er een mouw aan te passen maar die jongen moet ook zoeken... hij is geen computer crack... heeft het zichzelf aangeleerd... ik typ bvb een brief wat al een hele opgave is met dat nieuwe systeem... als dan eindelijk alles naar m'n zin erop staat sla ik dat op... doe ik het bestand later open staat alles dooreengehutseld... om gek van te worden... kun je opnieuw beginnen... na veel mislukkingen printte ik dus eerst die brief af vooraleer hem op te slagen... ook al een ellende... in het afdrukvoorbeeld staat alles erop zoals het hoort... de printer drukt alles schots en scheef... nu ben ik een moeilijk mens op dat gebied... alles wat scheef hangt kan ik niet tolereren he... haha... zodoende... ZWARE PROBLEMEN. Genoeg geklaagd nu... er was één lichtpuntje in deze donkere week... Van Campen's Poppentheater... ik ben een echte fan van die kleine poppekes... Van Campen is dan ook super... prachtige decors... grappige dialogen... natuurlijk in het aaaaaaantwaaarps... ZALIG. En nu ga ik van een welverdiende rust genieten... ik vlei me in m'n relaxke... pootjes omhoog... glaasje en snoepje erbij... soms is het leven nog zo slecht niet. Slaapwel kindjes... moeke gaat genieten!!!
SPRING IS IN THE AIR Hoeraaaa... jubel jubel... eindelijk eens wat frisse lucht in m'n stoffige longen kunnen zuigen... en dit met volle teugen... zaterdag gaan petanquen... die verkrampte spieren eens losgegooid... er stond natuurlijk weer een koude wind maar die moesten we er dan maar bijnemen... we zijn droog gebleven... de wolken hebben hun plas ingehouden tot we terug thuis waren... dan zondag voor de eerste keer na de lange winter naar de minigolf... dat is ook al zoiets dat je niet verleert zoals fietsen en zwemmen... je neemt die stok vast en klopt tegen dat balleke en je hoopt dat dat ballake het rechte middenpad blijft bewandelen... soms is dat ding ondeugend en maakt een zijsprongetje maar... hehe... wie van ons is altijd braaf... enne... weer droog naar huis kunnen fietsen... ja fietsen... dat is efkes schrikken he... ik schrok er zelf van... zoveel sportiviteit op 2 dagen tijd... waar gaat dat naartoe!!!
Ziezo dat was het weekend... de rest van de week was minder geslaagd... dinsdag onze huisarts nog eens iets gegund... die man klaagt altijd dat hij me niet genoeg ziet... jaja... z'n portemonnee dan toch... om hem te troosten heb ik hem wat bloed afgestaan maar hij heeft wraak genomen... ik zit met een halve blauwe arm nu... dan vrijdag naar die orthodontoloog geweest... het was een -loge... eerst sleurde ze een aantal elektrische toestellen binnen... sloot die aan op het net terwijl ik met dichtgeknepen knietjes lag toe te kijken... dan stortte ze zich op m'n tanden en begon errond, erboven, ertussen en erachter te poken en te schrapen dat horen en zien me verging... nu ga ik elk jaar voor een onderhoudsbeurt naar mijn vaste tandarts en ik dacht dat die dame grondig poetste maar nee... bij deze dame ligt ze ver achter... ik lag intussen met m'n ogen dichtgeknepen... en niet alleen m'n ogen... alleen m'n mond was nog wijd open... te hopen en te bidden dat niet al m'n vullingen het zouden begeven... toen stopte ze eindelijk en zegde me te spoelen... daar zat ik dan... een mond overvol bloed en geen bekertje te bekennen... met gebarentaal en gekreun haar duidelijk gemaakt wat m'n nood was... nog een geluk dat ik een vrouw ben en dus gewend aan wat bloed want anders was ik misschien nog "van m'ne sus gegaan" (vertaling nodig? ga maar in het antwerps woordenboek zoeken)... na de foto bekeken te hebben raadde ze me aan die allerlaatste kies eruit te laten halen... die hangt er zomaar voor piet lut bij omdat z'n kompanen al lang de pijp uit zijn en het ding was in erbarmelijke toestand... dat heb ik dus vandaag laten gebeuren... en nu zit ik hier weer eens met een dikke prop watten tussen m'n tanden geklemd... scheel van de honger en de goesting naar een kop hete koffie... maar dat is me voor vandaag verboden... ik zit dan maar wat zuinig aan een glas water te nippen en te dromen van een heerlijk malse steak met frietjes.. zal voor morgen zijn.
De vriendin die pas geopereerd is voelt zich weer kiplekker... het was baarmoederkanker en natuurlijk zat ze in zak en as voor de uitslag... chemo of bestraling... niet nodig dus... de dokter verzekerde haar dat de kust veilig was... zucht van opluchting... het was heel waarschijnlijk nog maar in het prille begin aangezien ze pas een controle had gehad... al die onderzoeken zijn wel niet prettig maar toch maar beter laten doen.
Nu ga ik even m'n koudgeworden koffie drinken... beter dàt dan water... misschien straks een Duvel?
Zijn er onder jullie die een reis naar India overwegen... moet je dit echt eens proberen!!!
De nieuwe frisdrank werd vandaag voorgesteld in de stad Kanpur en is het werk van een extreme hindoegroepering. Die wil het drankje deze zomer in heel India te koop aanbieden.
Het goedje bestaat grotendeels uit urine van koeien -heilige dieren in het hindoeïsme- en dat kan uiteraard niet slecht zijn. Het drankje wordt op smaak gebracht met aloe vera en sap van bessen en andere vruchten.
Volgens de producent is de "koeienplas" niet enkel lekker, maar ook gezond, want de urine zou allerlei infectieziekten voorkomen.
PROFICIAT Eindelijk een eerlijke vrouw die er voor uitkomt dat ze naar knappe mannen loert... haha... nietwaar N... ik was benieuwd hoelang het zou duren vooraleer iemand dat schattige beestje ontdekte want daarvoor was het me te doen... wat zou je kiezen als je de gelegenheid had... de man of het beest... venijnig vraagske nietwaar.
Allee genoeg gezwanst... hier ten huize van gaat het met horten en stoten... Buddy nog niet helemaal in z'n hum... zoon die al gedreigd heeft zijn bed hier te komen plaatsen... na lang gezwoeg weer buddy op gang gekregen maar ben eens te meer dingen kwijtgeraakt en dit keer zijn het m'n ledenlijsten van de club en dat knaagt aan me... enfin ik heb me rotgezocht zo tussen de soep en de patatjes in maar tot hiertoe nog niks.
Zo dadelijk me gaan klaarmaken voor een bezoek aan de orthodontoloog... heb al enige tijd last van bloedend tadvlees en alle speciale gellekes en pastakes helpen geen fluit... nu zit ik te beven en te trillen van de zenuwen want wat gaat het verdict zijn... heb tot hiertoe nog (bijna) al m'n tanden kunnen houden... ze zijn weliswaar langs alle kanten gerestaureerd maar ze staan er nog... en dat zou ik toch nog enkele jaartjes willen zo houden.
De petanque en de golf zijn gestart verleden week maar zonder ons... het weer was ons wat te bar... aangezien de Frank ons zacht lenteweer heeft beloofd voor het weekend gaan we er morgen met frisse moed invliegen... EINDELIJK... de winter heeft me... en dat geldt voor iedereen denk ik... te lang geduurd... ik ben helemaal geen ijsbeer zodat ijzige boswandelingen me niets zeggen... geef mij maar een lenteweertje... zacht... zonnig... geurig... zalig.
En nu ga ik m'n bieterkes een extra poetsbeurt geven... DUIM VOOR MIJ
Eindelijk gelukt, maar voor hoe lang... na wekenlange computerloze ellende is den buddy naar huis teruggekeerd... zijn ingewanden moesten bijna allemaal vervangen worden... de chirurg had echter de oude boel er zomaar ingekapt en ik had er m'n handen aan vol om alles terug een beetje naar mijn hand te zetten... toen dat eindelijk gefixt was blokkeerde hij... misschien van 't verschieten... zoon dokter teruggeroepen... die was er helemaal niet gelukkig mee... sleurde de sukkel met geweld uit m'n armen enne... ik zat weeral een hele week op m'n nagels te bijten... enkele dagen geleden was het zogenaamd gelukt... ikke blij natuurlijk... weer van hetzelfde... de boel ordenen... gisteren kon ik eindelijk herademen want hij zag er piekfijn uit... van kop tot teen in "het nief" Maar toen... terwijl ik gezapig wat zat de frutselen weigerde Internet Explorer plotseling nog één stap te verzetten... dat is een ramp voor een nieuwsgierig vrouwmens zoals ik... kon niet meer aan m'n mails OF op seniorennet OF om het eender waar... na zowat 6 uren geduldig wachten heb ik dan toch maar weer zoon dokter gebeld... die begon al met me uit te kafferen omdat ik teveel op het net zit en zo virussen binnenhaal... dan begon hij me telefonisch instructies te geven hoe ik dit en dat moest doen o.a. virusscanner en ccleaner en nog van die spionnagezaken... niks gevonden... den buddy was so proper als een pasgeboren boeleke... toen plots... HOERA... was Explorer terug op post... ik ben dan als een gelukkig mens m'n bed ingedoken... deze ochtend ocharme weer geen Explorer... sakkerdesakkerdesakker... ben door het huis gevlogen als een wervelwind om op te ruimen... kussens op te "kloppen"... m'n zenuwen af te reageren... toen ik de kat wilde strelen schoot haar poot uit... zou die het voelen dat ik opgeladen was... enfin na zowat 1 uur nog eens geprobeerd enne... BINGO... alles marcheerde weer. Nu haast ik me om m'n leed even hier uit te storten voor die verdomde Explorer het weer laat afweten... moest een van jullie soms een idee hebben wat de oorzaak is... graag ontvang ik jullie suggesties. Ik ga nu efkes een boke binnenspelen en dan naar de kliniek... een van mijn vriendinnen is zopas geopereerd... dat gaat hier ook al niet zo best... eentje ligt te herstellen... eentje moet einde van de maand onder het mes... de derde is ook geopereerd maar dat ziet er helemaal niet goed uit... is nl. een agressieve darmkanker... plezant is anders.
HALLO MANNEKES... EFKES RAP IN DE VLUCHT... IK BEN TERUG IN DE CIRCULATIE... HOOP ALLEEN DAT HET DEZE KEER VOOR LANGER IS... ZAL MIJN LIJDENSWEG WEL VANAVOND UIT DE DOEKEN DOEN... MOET NU WEG!!!
De laatste dagen waren ietwat bewogen... inderdaad alles bewoog... zelfs zaken die eigenlijk onbeweeglijk op hun plaats hoorden te blijven... onze buren hadden een nieuwe poetshulp aan de haak geslagen en vroegen of ik ze soms ook kon gebruiken voor een halve dag... ik greep de kans met beide pollekes aan... woensdag kwam dus m'n Oekraïense helpster m'n ietwat verwaarloosd kot op orde brengen... de kennismaking viel mee... de communicatie ging ietwat stroever... deels in steenkolenengels en deels met gebaren... toen ze boven aan 't poetsen was en ik in de keuken m'n peretten aan 't afdraaien was hoorde ik een harde knal... LAP dacht ik... ze laat al iets vallen... beetje later ging ik naar beneden en vond de hele gang en trap onder de glasscherven... de plafondlamp was zomaar naar beneden gedonderd... gelukkig dat er niemand onder stond want het waren ferme brokken... enfin ik was wel een half uurtje zoet voor de rommel opgeruimd was... nu op zoek naar een vervangstuk.
Dat was één... de volgende dag kwam man binnengestruind met een brede grijns op zijn aanschijn... vond het al een beetje raar want de laatste dagen heerste er stilte ten huize van Myette... nee het was geen blijde lach... hij kwam alleen zijn gebit tonen... één van zijn voortanden zomaar afgebroken... weer zware kosten.
Dat was twee... toen ik de zopas gepoetste keuken binnenkwam vond ik een hele plas water op het aanrecht... het opvangbakje van de boiler verstopt en overgelopen... kalk wegkrabben en schoonmaken.
Dat was drie... vandaag donderde een van de haakjes in de keuken naar beneden met in zijn kielzog scharen en nog zo van die onmisbare zaken... lijm afkrabben en nieuwe haak opplakken.
Nu zit ik met ongeduld en spanning te wachten wat het volgende slachtoffer gaat worden... rarara!!!
Gisteren nog even een toneelstukje meegepikt in het EWT te Deurne... ik heb er al betere gezien... een typisch "dolkomisch" stuk over mannen en hun vrouwen en maitresses die deur in en deur uit lopen... zeer vermoeiend... de Duvel achteraf met wat vrienden was nog het beste deel.
En nu ga ik slapen... morgen komen er vrienden eten... heb vandaag al de soep en het dessert gemaakt... morgen de rest...
Gisteren de blogmaatjes weer ontmoet... zoals steeds weer supergezellig... maar ik zit nu wel met een probleempje... ligt het aan het weer... de luchtdruk of zijn mijn batterijen gewoon zo opgeladen... maar ik knetter en knisper door het ganse huis... kan niks vastpakken of er gaat een schokgolf door m'n lijf... allee een kleintje wel maar toch verschietachtig... haar kammen lukt niet... het kan alleen omhoogrijzen en daar staan wapperen... geen gezicht... de kat durf ik niet strelen en ik geloof dat ze het voelt want ze loopt in een boog om me heen... ik kan alleen nog met m'n ellebogen werken... een omslachtige manier om iets vast te pakken maar je weet... maar alles went behalve een vent
Heb weer eens een brief moeten schrijven voor onze clubleden en zal vandaag... na m'n wekelijks bezoekje aan la mamma... weer zoet zijn met alles in enveloppen stoppen en adressen plakken... och en dan durven sommigen beweren dat wij gepensioneerden niks doen... ze weten niet beter... als de brieven weg zijn ga ik me eens bezighouden met een poetshulp te zoeken met dienstencheques... ik dacht voorlopig het maar zelf te doen maar dat was buiten mijn rug en pols gerekend... het doet verrekte pijn en ik ben nu eenmaal niet in de wieg gelegd om nodeloos te lijden.
Ik bedenk daar plots iets... die elektrische lading in m'n lijf zou dat door dat Duveltje kunnen komen... toen ik naar de bushalte stapte voelde ik me lichtelijk wankel... en dat na één glas... ik moet dringend weer wat gaan oefenen... zoiets moet je onderhouden nietwaar.
Dat was om jullie even te laten weten dat ik nog in leven ben... heb geen tijd want moet me gaan omkleden voor het bezoek aan la mamma... de vorige keren bestelden we voor haar witte Martini met tonic... ze had nog nooit zo'n lekkere tonic gedronken zegde ze... goed he... eerlijk gezegd ik lust het ook wel.
Jullie denken misschien wel dat ik een oppervlakkig wezen ben... alleen gebrand op uitgaan en plezier maken... en dat is ook zo... haha... maar soms mijmer ik wel eens... eigenlijk heel veel... voornamelijk als ik zoals deze ochtend de zoveelste aangebrande pot sta uit te krabben... dat gebeurt bijna dagelijks dus kunnen julle uitrekenen hoeveel er hier gemijmerd wordt... dit keer was ik nog aan 't nagenieten van het ballet en de muziek van Tjaikovsky... toen ik bij Google te rade ging voor dat dansfragment las ik dat zijn muziek werd beoordeeld als "commercieel"... wel dat is nu iets waar ik de kriebels van krijg... iets mag niet commercieel zijn want dan heeft het geen waarde... wat is er mis mee iets te componeren of schilderen of schrijven waar de grote massa plezier van heeft... dat is toch een teken dat dit het grote publiek aanspreekt... nee hoor... je kunt beter iets onbegrijpelijks op papier zetten waar niemand iets van snapt... dat noem je dan Kunst en degenen die het maar niks vinden zadel je op met een minderwaardigheidsgevoel... zo ook met schilderen... trek een streep over een wit doek... plaats er een bolleke bij en noem het "Oneindigheid"... de grote massa staat er bij en kijkt er naar... maar wie durft luidop zeggen dat het boerenbedrog is... bijna niemand... waarom niet... omdat ze vrezen voor dom te worden uitgemaakt... met muziek hetzelfde... wat we tegenwoordig te horen krijgen via radio en TV is om te huilen soms... ik ben natuurlijk nog van een vorige eeuw maar lieve mensen geef mij maar iets dat melodieus klinkt en in je hoofd blijft hangen... dat mag niet meer want dan is het "commercieel"... wel ik ben nogal een eigenzinnig mens en zeg eerlijk mijn mening... als het me niet bevalt zeg ik het gewoon... wat anderen ervan denken gaat mij niet aan maar meehuilen met de kudde heb ik nooit gedaan en zal het ook nooit doen... en dat minderwaardigheidsgevoel... tja dat heb ik al heel lang en heb ermee leren leven... ik weet dat ik heel weinig weet en kom daar eerlijk voor uit... maar... ieder zijn meug he.
En nu ga ik efkes verder de aangebrande smurrie wegkrabben. Zij die krabben gaat groet U!
Elk jaar gaan we met de club naar een opvoering van het Ballet van Vlaanderen... we moeten ons niet schamen voor dit balletgezelschap... ze reizen dan ook de hele wereld rond met enorm succes... dit keer gaven ze Het Zwanenmeer in de Koninklijke Vlaamse Schouwburg op het Theaterplein waar men qua belichting... decors en ruimte meer mogelijkheden heeft... mensenlief IK HEB GENOTEN... het was AF... prachtig en wat een talent... hieronder kunnen jullie een fragmentje bekijken van de "pas de quatre"... die meisjes kregen ook een staande ovatie voor hun kunnen.
Wat ben ik toch een stom rund oftewel koe, had hier een heel epistel gewrocht en helemaal op het einde zocht ik een passend citaat, stapte naar Google, toen ik wilde terugkeren naar deze pagina knipte ik per ongeluk alles weg, om een fl.....aap te sch....n, hehe heb me nog op het nippertje kunnen inhouden
Gisteren efkes met Hamlet gesproken na enkele dagen radiostilte, de sukkel... en met hem duizenden... zit in die bittere kou zonder ramen of deuren en met kapot dak, ook geen gas om eens een warm drankje te brouwen, dan prijst hij zichzelf nog gelukkig omdàt hij een dak boven zijn hoofd heeft terwijl er ontelbare mensen in de straten dolen die alles kwijt zijn, hij vertelde me enkele verhalen van gewonden die hij bezocht, spreek mij niet meer over de holocaust want de Israeli's zijn al even erg... ik kots ervan.
De vorige weken was ik echt niet in m'n hum, buiten de noodzakelijke boodschappen kwam ik niet buiten, ofwel te nat of te koud of te donker, nee ik bleef liever op m'n snel uitdijend achterwerk zitten, van al dat binnenzitten krijg ik namelijk een onweerstaanbare "lekkere honger" en de koekjes vlogen dan ook met sneltreinvaart de deur uit, pardon niet de deur, wel Myette binnen, gelukkig maak ik nooit meer goede voornemens met nieuwjaar anders zat ik nu op de koop toe met een gigantisch schuldgevoel.
Zondagvoormiddag mocht ik op stap, alleen, er was namelijk een concert voorzien in het Elzenveld, ikke dus in blijde verwachting op weg, een overvolle tram, allemaal naar de "vogeltjesmarkt" zoals de Hollanders het noemen... was toch de dirigent die nacht plots ziek geworden zeker, concert afgelast, maar we hadden wel voor de lunch om 1 u gereserveerd, we zijn dan maar met enkele vrienden naar Carolus Bortholomeus getrokken voor een gezongen mis, prachtige muziek en een fantastische mezzo sopraan, en dat helemaal gratis, daarna op weg naar het restaurant waar de lunch, de wijn en de tafelgesprekken zeer genietbaar waren.
Vanavond ga ik weer op stap naar het Ballet van Vlaanderen met Het Zwanenmeer, hehe ik kom stilaan weer op gang, was wat aan 't roesten, ik zal maar direct eens aan wat opwarmingsoefeningen beginnen zoals de grand écart, kwestie van in de stemming te komen grrrr.... kkkrrrrr... aiaiai... krkraak!!! Oei... dat was niet zo'n geweldig idee een grand écart proberen met panty aan... kruis gescheurd... van die panty uiteraard... wat dachten jullie?
Om af te sluiten nog even een bedenking over HET onderwerp van de week... Dendermonde... heel erg, zeer erg, maar die gast was niet aan zijn proefstuk toe, nu wordt er heel wat afgezeverd over het hoe en waarom, voor mij geldt er maar één ding... opsluiten en samen met hem de dokters die hem de eerste keer "ongevaarlijk" vonden, ik wil wedden dat die gast er weer zonder noemenswaardige kleerscheuren vanaf komt, nog een poosje en hij kan zijn biografie gaan schrijven als mediafiguur.
Wat mij vooral bezighoudt is het feit... hoe zou je je voelen als ouder van zo'n kind, enerzijds moet het een gruwelijk idee zijn dat je zo'n monster hebt voortgebracht maar anderzijds, kan je het feit uitwissen dat het ooit een schattige baby en kleuter was waar je gek op was en kan je dat kind uit je hart en geest bannen... ik denk het niet, hoezeer je misschien ook verafschuwt wat hij gedaan heeft, het blijft je kind toch.
Als afsluiter het citaat waardoor ik opnieuw moest beginnen :
EEN MENS BEGRIJPT SLECHTS WAT HIJ IN ZICHZELF TERUGVINDT Amiel
Wie die Amiel is of was weet ik niet maar ik vind dat citaat wel treffend.
