Naam : Myette, woon in Antwerpen, heb 1 man, 1 dochter, 1 zoon, 1 schoonzoon, geen kleinkinderen, 1 schildpad, ben Boogschutter, verjaar in november, ik hou van lezen, crypto- grammen, schrijven, com- puteren, bloggen, minigolf, nieuwe contacten maken, pret maken met vrienden.
100% 150% 200% LOEP
REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT
Dak meurg ben... zoe muug as nenond... goe veur 't steurt... en nog zo van dat fraais... de oorzaak... teveel wijntjes en... nee geen trijntjes... ja mannekes 't was weer druk de laatste weken... ben haast niet in m'n kot geweest... dinsdag boodschappen en golf... prachtig weer dus wat blijven hangen... woensdag de kinderen gevoederd... donderdag BBQ van de club waar ik als medebestuurslid zijnde mee de zaal moest helpen in orde maken... aan de tap staan... onze leden op tijd en stond wat informatie doorspelen... naderhand de rommel terug opkuisen... enfin 't was leuk maar vermoeiend... vrijdag naar la mamma... ook vermoeiend aan 't worden om een redelijke conversatie gaande te houden...zaterdag eerst petanque... dan winkelen... en 's avonds een etentje met vrienden... nóg leuker want moest daar zelf geen poot uitsteken... is weer laat geworden want na de nodige drankjes hebben wij met z'n zessen de wereld eens vlug gereorganiseerd... zwaar werk zenne... is een boel werk aan want op het ogenblik is me het een zootje... toen we alles op orde hadden gebracht hebben we er nog eentje gedronken op de goede afloop en naar bed... véél te laat... vandaag er vroeg uit voor de golf... ben thuisgekomen en in slaap gevallen... wat een hondenleven he
Toen ik gisteravond thuis kwam heb ik nog vlug eventjes den Buddy goeienacht gaan wensen en tot m'n grote opluchting was Hamlet op yahoo geweest en had een boodschap achtergelaten... had hem meer dan een week niet meer gezien en dan word ik ongerust... denk dan dat hem iets ergs overkomen is met die dagelijkse bomaanvallen... ze zitten daar soms dagenlang zonder stroom en dan kan hij me natuurlijk niet bereiken.. was dus pak van m'n hart... en dan beweren ze dat netvriendschappen niet kunnen bestaan... dikke shit
Om het te vieren ga ik morgen nog eens de stad in... een shirtje of truitje kan er altijd wel bij... geen dure dingen... als je ziet welke prijzen ze er tegenwoordig durven opplakken... daar sla je steil van achterover... en dure koop is beterkoop is ook allang niet meer waar... soms is het gewoon brol met een merk op... ik kick daar niet op... voor mij geen bekende merken... Bikkembergs en consoorten kunnen me gestolen worden... vind hun "creaties" soms zelfs potsierlijk... donderdag had ik een shirt aan bij C&A gekocht.. een van onze dure leden slaakte een duur kreetje en zegde dat ze juist hetzelfde had gekocht bij... ja al sla je me dood ik weet het niet meer... in elk geval zo'n dure boetiek in een chique straat... ik heb dan maar gezegd dat ik niet meer wist waar ik dat ding had gekocht om haar avond niet te bederven... het mens zou er niet goed van geworden zijn... haha.
Nog even dit... is er een dokter in de zaal? Hamlet stuurde me zojuist een rapport van een dokter op in het Engels... is van een juist uit de kliniek ontslagen vriend van hem... en nu vraagt hij mij of ik dit voor hem kan omzetten in mensentaal... good heavens NO... sommige termen snap ik wel maar niet allemaal... goede raad is gewenst!!!
En nu ga ik dodoke doen... m'n pijp is uit... slaap wel allemaal!
WIL JE JE "VIBES" WETEN klik dan even op dit enge plaatje veel plezier
dit speeltje is omdat ik verdorie niets te vertellen heb en toch iets op m'n blog wilde zetten
MAAR VOORALEER IK JULLIE GA VERLATEN OM M'N DAGELIJKSE BESOGNES TE GAAN VERVULLEN WIL IK NOG EVEN ONS ALLER MUS MIJN OPRECHTE DEELNEMING AANBIEDEN MET HET OVERLIJDEN VAN HAAR PLEEGVADER DIE HAAR JEUGDJAREN TOCH NOG ENIGSZINS DRAAGLIJK HEEFT GEMAAKT STERKTE MUSSEKIND
Heb toch maar besloten dit stukje van Hamlet over het leven in de Gaza hier te plaatsen... ik heb het hem tenslotte beloofd... dit is maar een klein deeltje van de dagelijkse ellende die men daar moet verduren... we hebben het dan nog niet over de voortdurende beschietingen, raketaanvallen en de talrijke doden, gewonden en zieken, de dagen en nachten zonder stroom, het gebrek aan voedsel en medicatie... ach teveel om te kunnen verwerken.
Despite the ugly reality of Gaza these days, I love its spring; I used to love it, and always gave me a sign of hope that things would be better. Watching the trees blossoming in the spring time, smelling the nice perfumes it sends make me feel better, I loved walking in the streets where there were trees so I could watch the different kinds of blossoms, especially those of the orange, lemon, almond, and Jasmine trees. However, since the Israelis adopted the bulldoze ring policy where large agricultural areas were erased, I missed seeing the large spaces full of orange, lemon, and almonds trees that were the source of the nice smell and nice images, but there is always something left, that marks the spring time. reasure for me. It is spring time in Gaza, but the spring of this year is different, the smells it brings us is not the nice smell of the blossoming trees but the smell of the deep-fried fast food wafting from the cars exhausts. The creative people of the impoverished Gaza are mixing gasoline with cooking oil to maintain their cars driving longer distances, and to overcome the fuel crisis, a creativity that replaces every nice smell with an ugly, disgusting, stifling smell. Car drivers defeated the siege with using cooking oil instead of petrol, ignoring the choky smell that the user of the car, children, women, old men, and sick people have to inhale, no matter what are the results of such an action. It is funny that people call it creativity, and still praising it. The petrol stations in Gaza closed and were replaced with supermarkets where you can find lots of cartons of soya bean cooking oil pilled in front of these supermarkets, in the streets, and at the main taxi station of Gaza city Saha. While the drivers in Gaza found using the cooking oil as an alternative to the high cost of petrol, and as a solution to the fuel crisis, researchers and doctors started to warn from the mass use of this material explaining its real threat on both the environment and the public health. In this context doctors say that the combination between the cooking oil and the fuel result exhausts containing substances that cause cancer for the inhalants, Gaza people are vulnerable to very serious diseases because of the smells emitted from the burning of the cooking oil, and the effect of such creativity will appear in the long term. The life of the Gaza people endangered since ages, the weaponry used against us by the Israelis, the sanctions imposed by the Israeli government, the creativity of my people, all those factors proved that the people of Gaza are created for testing and not for living as humans
Dit is om eventjes bij stil te staan en te beseffen hoe goed wij het wel niet hebben in ons apenlandje.
Geen rust voor een oud mens de dag van tegenwoordig... waar is de tijd dat ouden van dagen stilletjes in hun leunstoel zaten weg te kwijnen... daar kropen ze in op 60 of 65 en bleven er ingeplakt tot ze dood gingen... tenminste de heren der schepping... de vrouwen daarentegen bleven doorzwoegen tot ze erbij neervielen... haja he het huishouden moest blijven draaien... de kiekens moesten eten hebben... soms ook nog het varken en de koe of geit... het voer voor meneer en de beesten gekookt... de stal uitgemest en... en...
Hehe ik ben ietwat afgedwaald... liet me zo meeslepen door zelfmedelijden ( ) dat ik van het rechte pad ben afgedwaald... waar is dat pad... ha ja... die rustige oude dag... mannekes vergeet het maar... je gaat op pensioen en dan begint het pas... eindelijk tijd om een boek te lezen... pas zit je te genieten van dat boek of er staat iemand voor je neus die vraagt of je niet in deze of gene vereniging wil stappen om dit of dat te doen... aangezien je moeilijk NEE kunt zeggen knik je maar van JA en lap... je bent vertrokken... je gaat met vrienden wandelen... fietsen... turnen... op gastronomisch weekend... waar je ook komt hebben ze wel iemand nodig om even een briefje te schrijven en weeral zeg je JA... na een tijd valt dat wandelen en fietsen weg door een massale epidemie van heup- en knieprothesen... eventjes lig je daar verweesd te wezen maar dat duurt niet lang... er komt wel weer iets anders te voorschijn... en voor je het weet hol je van het ene naar het andere...waar is die leunstoel nu gebleven... staat ergens onder het stof te wachten tot je ooit eens tijd hebt hem te gebruiken... samen met dat boek...
Nu zullen jullie misschien denken dat ik hier zit te klagen... bijlange niet... ik geniet ervan... aangezien ik geen kleinkinderen heb om te vertroetelen kan ik me heel egoïstisch bezighouden met mezelf... op tijd en stond kan ik echt genieten van eens een dagje niets doen... lekker thuis zitten niksen... wat rondlummelen in m'n meest afgedragen jeans... nu is het niet zo dat ik dan zomaar zit te navelstaren... hehe... echt niks voor mij... ik ben dan wèl bezig he... ofwel met den Buddy of een boek of cryptogram... op dit ogenblik zit ik (natuurlijk) dit blogje bij te werken... als dat gedaan is ga ik verder werken voor de club... maandag hadden we vergadering en de brieven en inschrijvingsformulieren voor het nieuwe seizoen moeten deze week de deur uit... gisteren de hele dag zitten travakken... vandaag proberen de rest gedaan te krijgen...
Nu even iets anders. enkele dagen geleden stuurde Hamlet me iets op met de vraag het in m'n blogje te plaatsen... ik weet echt niet of ik het moet doen... hij denkt dat hij mij er een plezier mee doet maar is altijd zo teleurgesteld als er niemand reageert... en ik vind het zo zielig voor hem... het leven dat ze daar moeten leiden is één bende ellende... ik tracht hem steeds op te beuren... wat moet ik doen?
Nu moet ik echt gaan werken of ik kom er niet door... moet zeker alles de deur uithebben vóór vrijdag a.s. he... dag mannekes... tot sjuus!!!
HE IK BEN TERUG maar voor hoelang weet ik niet... ja den Buddy heeft een grondige poetsbeurt gehad... zo grondig dat hij behalve de besturingsprogramma's zowat alles kwijt was... ik heb de laatste 2 dagen PEENTJES GEZWEET om alles terug op te vissen... om de zoveel tijd merk ik weer iets wat verloren is zoals daarjuist m'n mailadressen MERDE EN SHIT ook m'n messengers met m'n vaste klantjes... m'n spelletjes... jullie blogadressen... en wat heeft het opgeleverd... ik krijg nog steeds die stomme foutmeldingen binnen AIAI EN OEIOEI en als jullie nu nog niet gemerkt hebben dat ik BAAL zijn jullie stekeblind.
Genoeg geklaagd nu... hehe... het moest er even af... aan 't manneke kan ik niets kwijt want die zou zich maar in z'n pollen wrijven van leedvermaak... ik kom er wel uit met wat tijd en geduld.
Vandaag gaan petanquen met wonder boven wonder zonnig weer... toen we deze ochtend opstonden lag alles blinkend nat te schitteren... wel goed voor m'n terras want dat had wel even een badje nodig... met twijfel in m'n hart het er maar op gewaagd en... viel dat even mee zeg... zelfs goed gespeeld... na afloop vroegen onze jonge vrienden of we mee de nieuwe Fiat Chromo gingen testen... ja waarom niet he... ze hadden beiden een aanvraag ingediend en dus reed ik mee met haar in de testwagen voor een proefrit en 't manneke in een andere met haar man... we zijn heelhuids terug in de garage geraakt zonder blutsen of builen... er was zelfs drank en snackjes voorzien en we hielden er nog 2 bioscoopkaarten aan over... die hebben we aan hen gegeven want in de Metropolis zien ze ons niet meer... ik moet zuinig omspringen met het laatste restje trommelvlies dat ik heb overgehouden na ons laatste cinemabezoek daar... ik hou wel van zo'n onverwachte uitjes... is weer eens iets anders.
Gisteren naar het Fakkeltheater met vriendin geweest... een voorstelling van An Nelissen met Gestript...Gestroopt... had bij Madame gelezen dat het zeer geslaagd was en ja hoor... ze heeft gelijk... we hebben tranen zitten lachen... dat mens (An) is toch een specialleke... als ik een man was zou ik op slag verliefd op haar worden... na de voorstelling nog even één glaasje wijn en een babbeltje en het was weeral tijd voor de laatste tram... omdat ik van de tramhalte nog wel een kwartiertje moet stappen om thuis te geraken kwam ik aanzetten tegen halféén... man in bed... kat in nest... EN weer beeld zonder klank hier
De volgende week wordt weer een drukbezette... maandag vergadering voor de club en dan kan ik uit m'n krammen schieten om de nieuwsbrief voor onze leden op tijd af en de deur uit te krijgen... de kinderen moeten gevoerd worden woensdag... la mamma moet bezocht worden... ik denk erover me een paar rolschaatsen aan te schaffen of ik haal het niet.
Vrijdag begon la mamma er weer over dat haar vader ook nog leeft... hij woont ook daar maar komt haar nooit opzoeken omdat ze de jongste van de familie was en hij haar niet zo goed kende... het blijft me een raadsel hoe die geest van haar werkt... ons kent ze nog en ze vraagt regelmatig naar de kinderen en de rest van de familie maar dan komt er ineens zoiets tussen... is nu al enkele weken dat ze er steeds op terug komt... raar toch!!!
Ziezo en voilà... verslag uitgebracht... ik ga proberen nog eens op jullie blogs te geraken... is het vandaag niet dan wordt het morgen... heb nog wat mailtjes te plegen en moet eerst de mailadressen terug opvissen... gelukkig heb ik ze bijna allemaal in een carnet opgeschreven LEVE PAPIER EN PEN
EFKES HIER OM TE VERWITTIGEN DAT IK ENKELE DAGEN ZONDER DEN BUDDY ZAL ZITTEN... DAT VENTJE LIJDT AAN ALLERLEI OUDERDOMSKWALEN EN MOET DRINGEND EENS OPGELAPT WORDEN... DUS MOET IK HEM MET WEEMOED IN T'HARTE EN DIKKE KROKODILLENTRANEN MEEGEVEN AAN NONKEL NICO... DIE GAAT HEM EENS EEN FLINKE POETSBEURT GEVEN... IK HOU M'N HART AL VAST WANT WAT GA IK NU WEER KWIJT RAKEN... DAT WORDT WEER ALLE GODEN AANROEPEN IN NIET ERG GODVRUCHTIGE TAAL
Sombre dimanche... in plaats van te gaan golfen zit ik hier thuis den Buddy een grote beurt te geven... tja... toen ik vanochtend opstond regende het pijpenstelen en de moed zonk me in de sloefkes... OK... die grote beurt dan... ik heb de vorige weken weer een hoop rommel vergaard en de tijd niet genomen eens op te ruimen... dat moest dringend gebeuren dus... ik ben er nog niet helemaal door maar ben het hardstikke beu... grondig beu... heb er genoeg van... het zit me tot hier en gunder... tijd om even een break te nemen en wat tegen jullie te zagen
Vrijdag zegde ik terloops tegen zoon dat m'n comp zo traag was en ik regelmatig foutmeldingen kreeg... die vloog er direct op af en begon erin te rommelen... toen hij gedaan had kwam hij heel fier vertellen dat het nu wel opgelost was... teveel overbodige spullen erop die hij eens eventjes had weggegooid... met een bang hartje gaan checken toen hij weg was en... wat merkte ik... dat m'n yahoo messenger niet meer te bereiken was... ik probeerde hem opnieuw te installeren maar had stom genoeg vergeten op te schrijven wat ik in dat account allemaal had gestopt... uuuuuren zitten prutsen met allerlei wachtwoorden maar helaas... yahoo liet me niet meer binnen... de volgende dag met nieuwe moed geprobeerd een nieuw account te maken... toen struikelde ik over de laatste vraag... een dig.zip code... weer alles geprobeerd tot ik bij Google ben gaan vragen wat het betekende... is dus een postnummer in Amerika... als jullie me willen bereiken .. ik woon nu in New York... no problem... yahoo verwelkomde me met open armen en een smakzoen... je moet het maar weten!!!
Ik heb nu wel een nieuw account maar ben wel al m'n yahoo vrienden kwijt en dat is erger... heb er enkele kunnen opvissen maar de meeste zijn foetsie... snik snik!!!
Gisteren nog een lange chat gepleegd met Hamlet... hij was dolgelukkig met zijn nieuwe huisgenoten... een uitgehongerde zwerfkat met 2 kleintjes die hij van de straat heeft gehaald... hij geeft ze het afval dat zijn buurman de kippenboer normaal weggooit... moeder kat floreert en de kittens ook... ze voelen zich al aardig thuis... zodanig dat hij nederig toestemming moet vragen om zijn computer te mogen gebruiken want moeke kat gaat breeduit op zijn klavier zitten als ze ziet dat hij aan de computer gaat zitten... jaloers misschien?
Zaterdag petanque gespeeld met vrienden en hiep hiep hoera... mijn ploeg heeft 2 maal gewonnen... zelfs met een Fanny...
Donderdag de hele dag op stap geweest met onze club... in de voormiddag het archeologisch museum in Velzeke bezocht... we hadden een pracht van een gidse die boeiend kon vertellen over de archeologische vondsten en ons bovendien nog praktische tips doorspeelde over hoe bepaalde kruiden te gebruiken... na een meer dan behoorlijke lunch trokken we naar Lessines voor een bezoek aan l'Hôpital Notre Dame à la Rose... een hospice gesticht door een adellijke jonkvrouw om de zieke armen van de straat te halen en daar te verzorgen... zeer boeiend!!!
Tussen de bedrijven in nog even de kinderen gevoerd en la mamma bezocht en de week is weeral om... OP naar de volgende... ik denk dat ik morgen nog eens de stad intrek.
Wat denken jullie nu... dat ik hier eens efkes al m'n zieleroerselen ga uitbazuinen... ha nee he... daarvoor stormt het te vaak daar binnen... gisteren echter waren we samen met vrienden en... zoals dat de gewoonte wordt bij "ouden van dagen"... kwam het gesprek op degenen die al dood of onderweg waren om dood te gaan... dan werd de lof gezongen over hoe braaf en deugdzaam die mensen toch waren en dat ze het niet hadden verdiend nog zo te moeten afzien... ik zat erbij en had zo m'n bedenkingen... ons hebben ze als kind wijsgemaakt dat je een braaf en vooral deugdzaam leven moet leiden om later aan de Heer zijn voeten te mogen zitten... Hem te mogen aanschouwen en bewonderen... in Gouden Kommetjes Rijstepap te mogen eten terwijl je oren vervuld worden met Hemelse Muziek... misschien zijn er onder jullie die dit een zeer aanlokkelijk vooruitzicht vinden maar niet de deze... Ten eerste... alhoewel ik een alleseetster ben... la mamma noemde me vroeger "een goed varken"... is Rijstpap het allerlaatste wat ik op m'n menu wil... en dan nog 's morgens... 's middags en 's avonds... jakkes nee... nooit eens een cervelaatje of rolmops of beuling of spek met eieren of frietjes... sorry mensen maar dat trekt me niet aan... dan die Hemelse Muziek... als die alleen voortgebracht wordt door harp kan ze van mij gestolen worden... ik begin al te geeuwen door eraan te denken... ook de hele dag aan een man zijn voeten zitten en hem in de ogen staren... nee hoor ... God of niet... niks voor mij... Dus wat heb ik me voorgenomen... aangezien ik die Hemel echt niet zie zitten... ga ik me niet in allerlei bochten wringen om er binnen te geraken... daziedevanier... ik ga nog zoveel leut maken als ik maar kan... veel stoute dingen doen... als ik er maar plezier aan beleef... spek en eitjes eten à volonté... mijn vrienden treiteren... de jive dansen... luisteren naar De Strangers en Dani Klein en Zamfir... als het maar geen harpmuziek is... erotische films bekijken... vieze boeken lezen... enfin alles wat ik maar kan bedenken om NIET in die saaie hemel te belanden... en kom ik dan in de Hel... ach wat daar zullen ze me wel een Duvel te drinken geven...
Hey blogmaatjes... vooraleer ik de stad induik... ja heb dringend wat frisse katoentjes nodig... maar wat zegde ik... zou het dan niet gaan regenen... ja en het is weer van dadde... lucht grijs... m'n geplande outfit weer in de kast gehangen en er een andere uitgesleurd... want ik ga toch al moest het pijpenstelen regenen... ja wat wilde ik nu alweer zeggen... ha ja dat ik eerst eens even m'n blog kom bijwerken... de vorige dagen was Buddy niet in z'n hum... te warm of een van zijn loeten... 'k weet het niet maar hij vertoonde allerlei rare kuren... soms kon ik hem niet aan de praat krijgen... een andere keer wilde hij niet gaan slapen... gisteren kon ik niet op de blogs geraken en m'n eigen blog zag er bangelijk uit... alleen het middengedeelte te zien in koeien van letters... de rest foetsie... ook de reacties... ben van pure miserie om 10 uur m'n bed ingekropen... onrustig geslapen... zijn dat symptomen van afkicken? Deze ochtend was m'n eerste werk gaan kijken of den Buddy al terug op z'n plooien was... en ja alles werkt weer normaal al gaat het wat traag... zal dokter Nico erbij moeten halen denk ik voor een goede beurt... ik stel dat alsmaar uit maar ik vrees dat het wel zal moeten. Net nu we ons begonnen aan te passen aan de deur uitgaan in zomertenue... geen jas... geen kousen... paraplu thuislaten... gaan we weer de regentoer op... met alle problemen vandien... WAT GA IK AANDOEN... te warm voor jas... te fris zonder jas.. paraplu mee... ach ach ach!!! En ach ach ach wat zit ik hier te klagen... het onweer gisteravond is onze deur gepasseerd... gelukkig voor ons... spijtig voor de sukkelaars die het op hun hoofd kregen... en als je naar het nieuws luistert hoor je niks anders dan ellende... en ik klagen dat ik die paraplu moet meezeulen.. jawadde ik ga dat met plezier doen zie... nee ik neem er 2 mee als boetedoening!!! En nu ben ik er mee schuppes... vanavond komen er vrienden op bezoek dus moet ik op tijd terug m'n kot in... dag allemaal... maak er een mooie dag van... doei!!!
Ik ga eens m'n tekst in 't groen zetten... misschien brengt dat wat verkoeling... Boke doet het met kaderkes maar zo ver ben ik niet gevorderd in de wondere technische blogwereld... ja hoor bijna elke dag neem ik me vast voor jullie ook eens versteld te laten staan met wat hokus pokus maar meestal ontbreekt me de tijd... en om eerlijk te zijn ben ik er ook te lui voor... zit liever eindeloos te zeveren met allerhande duistere figuren op het net... gisteren nog... een snotjong van 28 uit Bangladesh die me eens de les kwam spellen omdat WIJ westerlingen onze ouders in een home stoppen... ZIJN moeder heeft haar ouders en schoonouders verzorgd tot hun dood... hij vindt het een eer hetzelfde te mogen doen voor zijn ouders... ik ging met hem in discussie natuurlijk maar die gasten zitten zo vastgeroest in hun tradities en cultuur dat er geen land mee te bezeilen is... toen ik me aardig begon op te winden vroeg ik hem heel venijnig wie die ouders dan wel ging verzorgen en kreeg als antwoord... NATUURLIJK MIJN AANSTAANDE VROUW... ik heb toen geloof ik een hele minuut op m'n stoel zitten te wippen van pure coleire... hem ongezouten m'n mening verkondigd over dat zelfgenoegzame gedrag van hem maar het scheen niet door te dringen... daarstraks vroeg hij me op yahoo te komen om verder te praten... heb hem laten sudderen... ben niet in the mood om me weer eens kwaad te maken want daar is het veel te warm voor... en ik dacht nog wel dat het zo'n lief jochie was... hehe
Nu heb ik wel respect voor hun zorg voor hun ouders maar het zijn altijd de vrouwen die voor die taak staan... het huishouden... de kinderen... de ouders en soms grootouders er ook nog bij en wat doen die mannen die hun geliefde moeder niet kunnen missen... ze gaan werken ja... onderhouden hun familie maar daarmee is de kous af... 's avonds zijn ze vrij... zitten eindeloos met hun vrienden te discussiëren want daar zijn ze bijzonder sterk in... of zitten in een cyber café vrouwen te ronselen... daar zijn ze ook sterk in... ik beklaag die vrouwen echt... zou niet met hen willen ruilen.
Wat m'n dagelijkse wereldje betreft is er niet veel te vertellen... alleen dat het ietwat druk was deze laatste dagen... petanque... golf... nog eens golf... morgen weer golf... nee ik trap niet door... 3 dagen golf... genoeg is genoeg... woensdag neem ik een sabbath dag... ga ergens liggen en blijf daar liggen om krachten op te doen voor donderdag... want dan doe ik nog eens een stapje in de wereld... nee ik ga niet op reis... alleen de stad eens in om wat frisse Tshirtjes te zoeken... zou ik het lot daarmee niet uitdagen... je weet wel... poets je ramen en het regent... sleur je paraplu overal mee en het regent NIET... koop coole Tshirtjes en het begint te vriezen... zal er nog eens over nadenken.
Intussentijd ga ik... bij gebrek aan een luxe zwembad... maar wat in mijn bad liggen afkoelen... niet denken dat ik klaag hoor... nee voor mij mag het zo blijven... ik heb eindelijk de knoop doorgehakt en m'n winterkleren opgeborgen dus... LAURA JE MAG BLIJVEN HOOR!!!
Wat worden we verwend zeg... al enkele dagen die prachtige zon... een fris briesje erbij zodat we niet te erg lopen puffen... man man wat wil je nog meer... ikke al zeker niet... na de middag heb ik er de blok op gelegd en me gelukzalig neergevlijd in de tuin... met de ogen dicht liggen genieten van de talrijke vogeltjes die van hun peretten aan 't geven waren... mijn gedachten dreven weg naar ... ja naar waar... dromen mag he en mijn dromen zijn prive... ga ik niet aan jullie neus hangen... enfin genieten deed ik... met volle teugen... zo intens dat ik erbij in slaap gevallen ben... kan de beste overkomen.
Dromen... ik beklaag degenen die niet meer kunnen dromen... wat moeten zij een saai leven hebben... in je dromen mag je de wildste dingen beleven... allerlei avonturen beleven... en niemand die je op de vingers komt tikken... je bent jong... geen krakende gewrichten of rugpijnen... al je tanden nog in je mond... een rimpelloos velletje... een taille om U tegen te zeggen... om over de rest maar te zwijgen... maar owee als je wakker wordt en met de genadeloze werkelijkheid wordt geconfronteerd... is altijd weer even schrikken.
Net nu ik op dreef begon te komen komt 't manneke me roepen om samen naar een film te kijken... het zal voor een andere keer zijn... de echtelijke plichten roepen me luidkeels.
Welgevuld... ja dat mag je wel zeggen... de vorige dagen waren weer heel welgevuld... mijn lijn ook of noem je dat "opgevuld"... na het trekken van die kies was eten een beetje moeilijk... zo met een scheve kop proberen kleine muizenhapjes naar de goeie kant over te hevelen is een tijdrovende bezigheid en zo eet je vanzelf minder... dus was het HET moment om eens serieus aan die overtollige kilokes te beginnen... in plaats van snoep een glas water... bbrr... voor het eten een glas water... bbrr... na het eten nog een... bbrr... maar ja het werkt... al 2 kilo eraf en ooooo... wat voel ik me slank... nu... ik weet dat ik dat niet ben maar zo voelt het... weer wat vrijer kunnen ademen in die strakke jeans is een weldaad... al dat water waard.
Vrijdag tijdens onze blogvergadering heb ik heel opvallend de hapjes voor Lou's neus geschoven en die heeft ze bijna allemaal opgeslokt... hehe... nu zit hij met een hemelsgroot schuldcomplex maar dat maakt mij niet uit... hij heeft mij gered van zondigen... bedankt Louke... zaterdag eerst gaan petanquen... dan op bezoek bij vrienden en maar 2 glazen wijn gedronken met 2 olijven en 2 zoutjes... ja op één been kun je niet staan zegden ze altijd in mijn familie... zondag naar de golf en alleen koffie gedronken... bij la mamma eens schuin naar de porto geloerd maar er niet aangekomen... 's avonds ook aan versterving gedaan... god zal 't me lonen... deze namiddag naar de koekestad... en nu zit ik hier te bloggen met de fles water naast me... als dit blogje af is zal ik me er eens aan tebuiten gaan... ik verheug me er al op
Hebben jullie een beetje kunnen genieten van het prachtige weer vandaag... een mens komt ervan op "als bloem"... en er komt nog meer hebben ze ons beloofd... ben benieuwd.
Met deze diepzinnige bedenking neem ik afscheid voor deze avond... voel me wat murw... teveel zon zeker!!!
JUBEL JUBEL Ik weeg 1 gram minder... hoe ik dat gelapt heb zal in hier eens efkes rap uit de doeken doen zie want ik voel aan m'n water dat jullie mijn geheim recept willen weten... gisteren moet ik op controle bij de tandarts... aangezien ik nog altijd met die verrekte hoest zit en een hoestbui krijgen terwijl je daar met heel die ijzerwinkel in je mond ligt leek me niet bepaald aantrekkelijk... dus bovenop m'n kanjer van een antibioticapil nam ik nog 2 hoestremmende pillen... allemaal licht verdovend... aangekomen nam ze eerst fotokes... vond een gaatje in de achterste kies... gaf me een prik want zonder mag ze niet in m'n buurt komen... je moet dan even wachten tot die prik werkt... dat ging heel vlug bij mij... was haast in slaap gevallen toen ze aan de restauratiewerken ging beginnen... de boor erin en... ramp... die tand brokkelde en brokkelde tot er niets van overschoot... aangezien hij er toch maar wat werkloos bijstond en ik er ook geen stempelgeld van krijg... stemde ik toe hem te laten trekken... nog een prik... de stoel nog wat platter... ik met mijn voeten in de lucht en de tenen gekromd... je kent dat... maar het viel geweldig mee... die tand was precies blij dat hij mocht gaan... in een wip eruit... daar nog wat gelegen tot ze zag dat ik niet ging doodbloeden en ik mocht naar huis... te voet... dat was nog het ergste van de hele operatie... ik was intussen zo dizzy als een zat kieken van al die drugs... ben al tollend naar huis gewankeld... daar gaat m'n reputatie bij de buren... al zo vroeg in de middag aan de fles... en heb de hele middag geslapen... vannacht natuurlijk wakker gelegen... maar allee binnen 2 weken moet ik terug voor "reiniging"... ik ga vermindering vragen... ha ja he toch een tand minder af te krabben en te scrobben... en morgen zien jullie me binnenschrijden met 1 tand en 1 gram minder aan m'n lijf... tot kijk... doei!!!
Sinds mijn laatste rapport is er weer heel wat water naar de zee gestroomd... de uren en dagen vliegen zo snel dat ik met moeite kan volgen... toen ik Boke haar reactie las kwam ik met een schok tot bezinning... ik begon gisteravond aan m'n logboek maar toen kwam de ene na de andere chatter efkes goeiedag zeggen en bleef ik weer plakken... van chatten gesproken... kennen jullie Hamlet nog... aan die man alleen al heb ik m'n handen vol... die heeft me uitgeroepen als zijn reddingsboei om niet in een poel van ellende te verzinken.. vertelt me wat er zoal op het programma van Israël stond en dat wordt al langer hoe meer een nachtmerrie... elke dag doden en gewonden... buren en vrienden die vallen als vliegen... 's avonds... als ze tenminste stroom hebben... komt hij dan zijn hart luchten... we praten dan ook over gewone normale zaken en dat leidt hem weer wat af van zijn eigen ellendige toestand... ik voel me soms zo machteloos en ga dan naar bed met een loodzwaar gevoel... maar als ik die man kan helpen even zijn miserie te vergeten heb ik het er voor over.
Van slapen gesproken... die nieuwe matrassen vallen best mee hoor... bij het opstaan 's morgens lijk ik meer op een 70-jarige dan op een 100-jarige zoals vroeger... misschien hadden we toch die duurdere moeten nemen... zou ik uit m'n bed wippen als een 50-jarige... wie weet...
Ben juist terug van de golf... heb gespeeld als een koebeest... slecht dus... maar voor mij is het gezelschap voornamer en het feit dat je buiten bent en in beweging... het weer is schitterend om te spelen... niet te warm... niet te koud... à point!
De hele week weer druk bezig geweest... elke keer ik me geroepen voel pak ik een andere hoek van het huis aan om eens uit te mesten... heb juist op TV gehoord dat elk huis gemiddeld 100 spinnen huisvest... tot hiertoe heb ik er al 3 op heterdaad kunnen betrappen... nog 97 te gaan... wat men ook vertelde is dat er sommige spinnen als bedreigde diersoort vermeld staan... die mag je niet doden op straffe van boete... wat moet je echter als je zo'n beest vanonder je bed ziet kruipen... eerst vragen of het tot een beschermd ras hoort... geen tijd voor want die beesten zijn ontzettend vlug... niet moeilijk met al die poten... vangen gaat niet want ik ben niet zo rap... laten zitten ook niet want dan spinnen ze je hele huis vol... wat kan het leven soms moeilijk zijn... wat dan... een nekslag geven en met een ontzaglijk schuldgevoel rondlopen de rest van je leven... ik hoop maar dat die andere 97 zo slim zullen zijn niet voor m'n voeten te lopen... tussen ( )jes... wisten jullie dat hooiwagens géén spinnen zijn... nee... ik ook niet... die mag je dus naar hartelust uitmoorden hoor... veel plezier ermee.
Ben maandag naar de dokter geweest... controle en pillenvoorraad aanvullen... maar ik zit ook al wèèèèèken met een aanhoudende hoest... na in m'n oren en ogen te hebben gestaard verklaarde hij me nog niet ziek genoeg om aan de antibiotica te gaan maar heeft me toch al een voorschrift meegegeven voor ingeval... ga het morgen toch maar halen want dat aanhoudend gekuch begint wreed op m'n zenuwen te werken... zal tegelijkertijd een voorraadje yoghurt inslaan om m'n inwendige huishouding in goede orde te houden... gelukkig geen spinnen daar.
M'n mailhondje zit hier braaf te wachten tot het vrouwke efkes tijd heeft voor hem... ga dat maar eens doen zie... jaja woef ik kom!!!
Even wat nieuws uit Bergheem... och het was weer een goedgevulde week met natuurlijk de gewone routineklussen... daartussen de extra's zoals het ziekenbezoek aan een kozijn van me die al meer dan een jaar met een zware depressie zit en nu niet meer kan eten... zijn woorden : "het zit vol daarbinnen, er kan niks meer bij" ... ze zijn hem in de kliniek binenstebuiten aan 't keren maar tot nog toe hebben ze nog niets gevonden... volgens mij is het psychisch maar ja... wie ben ik!!!
Dan donderdag met de club naar Nivelles... daar de l'Eglise Ste. Gertrude bezocht... een prachtige stemmige joekel van een kerk in Romaans-Germaanse stijl... ik ben helemaal geen kerkpilaar... geloof zelfs niet in een god... maar als ik zo'n Romaanse kerk binnenstap voel ik me plots geroepen tot mediteren... gelukkig moesten we de gids volgen want stel je voor wat ik onder het graven in m'n binnenste zou ontdekt hebben... o gruwel!!! Onder deze kerk liggen de graven van verscheidene toendertijd bekende VIPs ... die zijn blootgelegd en kunnen bezichtigd worden... er was zelfs een graf bij waar 4 schedels naast elkaar lagen maar enkel één paar benen en armen??? Na een meer dan behoorlijke warme lunch de bus in naar Villers-La-Ville om daar de ruines van de Abdij te bezoeken... weer zo'n monumentaal geval... we hadden geluk met het weer... het was de hele dag zonnig maar met een venijnig koude wind... een geslaagde dag!!! Gisteren, vrijdag... efkes naar de Makro om onze voorraad voer aan te vullen... toen we naar huis reden kwamen we voorbij een beddenwinkel en... aangezien we er al een tijdje over debatteerden of we wel of niet nieuwe matrassen nodig hadden... naar binnen gestapt en... ja er 2 nieuwe besteld die ze aanstaande vrijdag zullen leveren... ik ben echt benieuwd of het iets zal helpen aan onze rug- en nekpijnen. Na de middag la mamma gaan opzoeken en in het cafetaria daar een gezellige babbel gehad met "Felicienne" van "Thuis"... kennen jullie haar nog... Doris Van Caneghem... die komt daar ook vaak de vrijdag haar oudere zuster opzoeken... we hebben kennisgemaakt en al vaak een praatje gemaakt. Nu kom ik juist terug van de Petanque... het was weer gezellig... we trekken een kaart en bvb. de Azen spelen tegen de Boeren... wij moesten met 3 vrouwen het opnemen tegen 3 mannen... die dachten dat het een fluitje van een cent ging worden... ze hebben weliswaar gewonnen maar er hard voor moeten werken ook... onderschat nooit een vrouw!!! Ik wens jullie allen nog een leuk weekend en tot de volgende!!!
Toen ik dit berichtje las dacht ik terug aan de periode dat ik de kat van de buren erfde... grote ambras in 't kot... man wilde niet... ik wilde wel... hij stelde me toen voor de keus... DE KAT OF IK... mijn antwoord... BRENG ME NIET OP IDEEEN... resultaat... ik zit nu met allebei opgescheept!!!
Waar was ik gebleven... ergens midden in de week denk ik... ach ja dinsdag naar de notaris met de zoon... dat is eindelijk uit de voeten... alle papieren getekend... hij kan nu beginnen met zijn afbetaling aan de bank... wat dat etentje betreft... dat is niet doorgegaan... man en ik voelden ons niet kiplekker en we hebben afgebeld... geen eetlust en ik had ook geen zin met een bokkige echtgenoot een hele avond opgescheept te zitten... zodoende!!!
Woensdag zijn de kinderen komen eten... donderdag poetsdag... vrijdag "la mamma" dag... 't manneke was weer zo lief voor haar dat m'n hart smolt en... hehe... de rest vertel ik niet... moet je maar raden!!!
Gisteren ben ik voor de eerste keer mee gaan petanque spelen... we zijn bij ons op de golfclub een petanque clubje aan 't opstarten en ik kreeg al meteen een taak toebedeeld... wekelijks de lijst bijhouden van de spelers met de behaalde punten... moet het nog eens uitzoeken hoe ik dat ga aanpakken... het weer was pico bello en we hebben een hoop plezier gehad... weet je ik ben geen fanatieke sporster... heb in m'n lange leven zo het een en ander aan sport gedaan maar bij mij primeerden altijd de sociale contacten... de sport om de sport kan me gestolen worden... er mag en moet gelachen kunnen worden of ze zien Myette niet meer.
Vandaag wipte ik gezwind uit m'n warme nest... m'n hart volgestouwd met golfverwachtingen... aiai was me dat even een teleurstelling... toen ik helemaal gelaarsd en gespoord stond te trappelen om te kunnen vertrekken begon het warempel te regenen... het was weliswaar maar een zeverregentje maar daar wordt je ook nat van... na enig aarzelen toch maar meegegaan want ik had zoon beloofd na de golf even langs te komen om zijn laatste interieurverfraaiingen te aanschouwen en luidkeels toe te juichen... wat een moeder allemaal moet doen he... ze hebben me daar toch weer overhaald mee te spelen zodat ik de eerste ronde zeiknat ben geworden... daarna trok de hemel min of meer open en konden we rondes 2 en 3 droog doorworstelen... enfin achteraf bekeken ben ik toch blij dat ik meegespeeld heb al was het alleen maar omdat ik nu met een o zo vreedzaam geweten rustig aan m'n peceke kan zitten... heb m'n lichaam aan de buitenlucht blootgesteld... dat dàt niet meer komt klagen he... de geest moet ook nog geoefend worden... dus hier zit ik dan... dacht opeens zo in m'n eigen zichzelve... "m'n blogmaten zullen wel ziek zijn van ongerustigheid omdat ze zolang niets meer van me hoorden"... "zal die es efkes vertellen dat alles hier onder controle is" haha... ik voel het aan m'n water dat jullie opgelucht zijn... goe van mij he?
Wat die interieurverfraaiingen betreft... ja we zijn gaan kijken... zoon is namelijk bezig alle bezetting van de muren te schrapen... alle gaten te dichten... terug te plamuren... één kamer is af maar er staan er nog enkele op de wachtlijst... je kunt je voorstellen hoe het er daar uitziet... STOF en nog eens STOF... m'n handen begonnen te jeuken om met emmer en dweil aan de slag te gaan maar zolang hij blijft kappen en schrapen is het water naar de zee brengen... ik zal me nog wat moeten inhouden tot hij uitgekapt is... maar dan kan niemand me nog tegenhouden!!!
Beeld zonder klank... moet ik het nog uitleggen? De tijd dat ik het me allemaal geweldig aantrok is evenwel voorbij, nu denk ik : "de boom in" en ga rustig m'n eigen gangetje... je wordt tenslotte aan alles gewend, nee dat is niet waar, niet aan alles, als ik me door vrienden verraden voel doet het nog altijd even erg pijn, maar ook dàt slijt vlugger af dan vroeger, als dat oud worden betekent zie ik de toekomst rustig tegemoet... ik word ooit een lief, begripvol en vergevensgezind oud dametje... maar nog niet direct hoor... nog efkes wachten, er zit nog te veel venijn in me!!!
Toen ik vrijdag van een leuke kletsnamiddag terugkwam wachtte me daar een zielige, verongelijkte en verwaarloosde man me op... in plaats van te vragen hoe m'n dag geweest was begon hij al direct met zijn vittechnieken... wat doe je dan als verwaarloosde, zielige, verongelijkte echtgenote... je laat de ouwe zeur beneden achter en trekt naar den Buddy... die is tenminste blij dat hij me ziet... ik vertelde hem over het duet van Lou en Lips en we hebben er beiden erg om moeten lachen.
Zaterdag la mamma gaan bezoeken... die had een van haar heldere dagen en vertelde over vroeger... zo van "waar is de tijd dat...", logisch nietwaar... vroeger gebeurde er nog eens iets... nu zit ze daar maar... slapen, aankleden, eten, zitten, enz. enz.
Gisteren buiten alle verwachting om naar de golf kunnen gaan EN droog gebleven... het was wèl koud maar beter koud dan nat... heb slecht gespeeld ook... ik vrees dat ik al m'n kruit die eerste keer heb verspeeld.
Vandaag heb ik eens liefdevol m'n kamerplanten verzorgd... die arme sloren zagen er wat grijsachtig uit... dus met een natte doek afgeveegd en ze tegelijkertijd hun jaarlijks meststokje gevoerd... en als je zo bezig bent zie je allerlei vergeten hoekjes waar je dringend wat moet aan doen... traditiegetrouw heb ik ook een vaas gebroken... ja elk jaar met de grote kuis sneuvelt er wat... je zit dan in zo'n hoek te peuteren... vergeet dat er achter je iets staat te staan dat je beter niet kunt omgooien... en pardaf... het is gebeurd... vaas op de grond... in duizend brokjes... weeral minder af te stoffen... ga morgen eens rondkijken wat ik nog zoal zou kunnen missen.
En om mijn dag helemaal te vervolmaken kreeg ik vandaag liefst maar 3 brieven binnen... één voor de provinciebelasting (opgeslagen), één voor de wegentaks (opgeslagen) en één voor de hospitalisatieverzekering (gigantisch opgeslagen), die voor de hospitalisatie maakte me totaal gelukkig... als ik dan tóch jaarlijks zo'n hoge som moet betalen begin ik er ernstig aan te denken op tijd en stond het ziekenhuis in te duiken om er m'n kosten uit te halen... kan ik ondertussen eens wat rust nemen en me laten verzorgen op kosten van de verzekering... waarmee zou ik best beginnen?
Morgen... ja... morgen moet ik met zoon naar de notaris... hem rugdekking geven... waar moeders al wel niet goed voor zijn... dan is het definitief en kan hij zich eigenaar noemen van zijn stukje levensruimte... dat is dan weer geregeld... en 's avonds gaan we uit eten met enkele vrienden... hoera niet koken!!!
Dat was het verslag van mijn opwindende leventje... nu ga ik nog eventjes wat chatters pesten voor ik ga slapen.
BLUES Ik ben er zeker van dat ik jullie niks nieuws vertel maar ik ga het toch maar doen... sè nà... ik heb nog maar eens de blues... en niet dat mooie blauw van een heldere zomerhemel... alhoewel ik me daar niet veel meer van kan herinneren... maar van dat smerige grijzige blauw... de laatste dagen is er duchtig op m'n zenuwen gewerkt... heb ik al verteld... maar toen deze ochtend manlief mirakuleus genezen bleek... hoerahhh een wonder... van bijna dood ineens springlevend... dan nog in een amoureuze stemming was en van mij idem dito verwachtte... brak er iets... ik BAALDE... om het met Mus te zeggen... en als ik baal doe ik het met volle overtuiging... AL m'n stekels gingen op slag overeind staan... m'n snorharen begonnen te trillen... m'n nekhaar kwam omhoog... ik begon te snuiven en met m'n p... pardon voet een putje in het tapijt te krabben... ik kreeg er warempel zèlf schrik van en... wonder boven wonder... hij ook... op zulke ogenblikken kun je je beter terugtrekken of er gebeuren ongelukken... ik heb me dan ook teruggetrokken... ben terug m'n bed ingedoken... daar wat liggen woelen... er maar terug uitgekropen om me verder te bekwamen in het balen... dat is me tot hiertoe aardig gelukt... ik denk dat er bij halve trouwboek eindelijk een bougieke is gaan branden want hij is verdacht vriendelijk en rustig... loopt op zijn tenen om me heen... eindelijk wat rust!!! Soms is het nuttig een cactus te zijn.
Gisteren was het voor de middag zonnig... ik deelde mee dat ik alleen naar de golf zou gaan... tevoet door het park... tegen de middag weer die grijze lucht... efkes met de vrienden gebeld... een ervan zou me komen ophalen... een vriendin had aan haar kleindochtertje beloofd naar de golf te gaan... we wilden haar niet in de steek laten en hebben een ronde gespeeld in de regen... was dan nog een eindeloze ronde want Janna hield niet op voordat ze haar balleke in dat gaatje had... kwam dan met een stralende lach vertellen hoeveel punten ze wel niet had... ze had natuurlijk een gigantische score en we hebben haar dan maar wijsgemaakt dat we die dag speelden om ter meeste punten...altijd als het regent... dat kind dolgelukkig natuurlijk...de rest van de middag binnen gezeten met warme choco om bij te komen... en de halve nacht liggen hoesten... maar ik was er even uit en daar moet je iets voor overhebben.
Morgenavond gaan we ons gerestaureerde operagebouw kunnen bewonderen... met de club naar een opvoering van het Ballet van Vlaanderen... heb onlangs foto's gezien van het gebouw... ziet er goed uit.
) dat ik van het rechte pad ben afgedwaald... waar is dat pad... ha ja... die rustige oude dag... mannekes vergeet het maar... je gaat op pensioen en dan begint het pas... eindelijk tijd om een boek te lezen... pas zit je te genieten van dat boek of er staat iemand voor je neus die vraagt of je niet in deze of gene vereniging wil stappen om dit of dat te doen... aangezien je moeilijk NEE kunt zeggen knik je maar van JA en lap... je bent vertrokken... je gaat met vrienden wandelen... fietsen... turnen... op gastronomisch weekend... waar je ook komt hebben ze wel iemand nodig om even een briefje te schrijven en weeral zeg je JA... na een tijd valt dat wandelen en fietsen weg door een massale epidemie van heup- en knieprothesen... eventjes lig je daar verweesd te wezen maar dat duurt niet lang... er komt wel weer iets anders te voorschijn... en voor je het weet hol je van het ene naar het andere...waar is die leunstoel nu gebleven... staat ergens onder het stof te wachten tot je ooit eens tijd hebt hem te gebruiken... samen met dat boek...
