They've got that comfortable place
on their shoulder that's perfect for
snuggling into while we fall asleep.
They give great hugs,
(and always melt our hearts when
a sweet "I love you Princess" is added)
What they lack in talk, they
tend to make up for in action.
They're at peace with their bodies,
except for maybe some minor anxiety
over height and baldness.
They rarely lie about their age,
their weight, or their clothing size.
They make excellent companions when
driving through rough neighborhoods
or walking past dark alleys.
They're enthusiastic about our
bodies, even when we're not.
They have an uncanny ability to look deeply
into our eyes and connect with our
heart, even when we don't want them to.
Tho they often try to hide it,
they're very tender-hearted and caring
Chest hair, forearm hair and
the feel of a newly shaved cheek.
Their face is a treasure to behold
when they give us a present they
picked out.
Bravery around snakes,
waterbugs, bats and flat tires.
Their unapologetic lust for a nice
hunk of beef or chocolate cake.
Their ability to solve problems
simply by throwing a ball around.
They give us a peek at the little boy inside
when they get sick or happy
or hurt
How tender they get when they cry,
and how seldom they do it.
They never care what their horoscope,
their mother-in-law, nor the
neighbors say.
They don't mind accompanying a woman to a
party even though she looks like a movie star
and they look like the chauffeur.
Their genuine ardor for tinkering with toilets,
changing oil and assembling gas grills
- jobs any intelligent woman can do
but would be nuts to volunteer for.
How sexy their butts look in jeans.
How sexy their hands look in wedding rings.
09-07-2006 om 00:00
geschreven door Myette
|
Het kan niet alle dagen feest zijn dus... vandaag was het travakken geblazen... huisvrouwen moeten regelmatig eens gelucht worden maar ook niet teveel anders loopt thuis de boel in het honderd... ik ben er dan maar eens ingevlogen... opruimen... wassen... strijken... koken voor de kinderen 's avonds... afwassen... en nu zit ik eindelijk uit te blazen bij onzen Buddy... wat heet uitblazen... ben op aanraden van Chia een blog begonnen op Frappr... was dat zoeken zeg... met veel gesteun en gezucht een profiel in elkaar geknutseld... een min of meer passabele layout opgemaakt...foto's erbij gezet... tot hiertoe allemaal gelukt... ikke zo fier als een gieter zitten afwachten of iemand mijn gewrocht zou opmerken... en ja Vifke, Chia, Marly hebben iets in mijn gastenboek gezet... nu nog antwoorden... weer met zuchten en steunen iets ineengeknutseld en weer gelukt... maar... zo'n kaal tekstje is ook wat mager vergeleken met de prachtige plaatjes die zij erop zetten... en dat lukte dus niet... ik heb me in allerlei bochten gewrongen om ook zoiets in hun gastenboek te krijgen en nada... noppes... verdorie hoe die computer nerds het toch klaarspelen steeds maar nieuwe zaken te ontdekken blijft mij een raadsel... ik loop steeds maar achteraan te pikkelen gelijk een ouwe knol... trouwens er kruipt dan nog zoveel tijd in al die technische acrobatentoeren dat er voor je andere hobby's niets meer overschiet zoals lezen bvb... ik zit al een hele week aan 1 boek en ben nog maar in de helft geraakt... waar is de tijd dat ik soms 2 boeken per dag verslond... maar dat was in de prehistorie... voor het computertijdperk...dat is nu wel even anders... en dan heb je de chat nog... lekker kletsen met vrienden... en de tijd vliegt voorbij... ik lig tegenwoordig niet meer voor één uur in m'n bed... slecht voor m'n teint... hihi... zal vandaag maar eens proberen wat vroeger te gaan slapen... tot later lieve blogvrienden... slaapwel... Myette
Mensen toch wat vliegt de tijd... na de hele week druk bezig te zijn geweest met werk voor de club... wilde ik me eindelijk eens rustig aan de blogs gaan wijden toen zoonlief het hoogtijd vond dat ik den Buddy eens naar de kliniek moest brengen voor een check up... ja dat ventje was de laatste tijd wat aan de sukkel... bacilleke hier... viruske daar... Microsoft had ontdekt dat hij werkte met een niet geregistreerde uitgave en verwittigde hem zo'n 100 keer per dag dat hij "mogelijk" problemen zou kunnen gaan krijgen... een verkapt dreigement... ik weet het niet maar het begon danig op zijn en mijn zenuwen te werken... toen het clubwerk dan gedaan was heb ik met pijn in het hart de stekker eruit getrokken en hem liefdevol naar de zoon vervoerd... die zit toch maar thuis met zijn kapotte pootje... vandaag heb ik onze Buddy terug thuis gekregen maar hij is niet meer de oude... er ontbreken hier en daar wat programma's... ik wilde op mijn blog en moest weer het Java programma downloaden voor ik iets kon lezen... er zitten mailtjes in mijn hotmail box maar kan ze niet openen... enz. enz... dus dat wordt weer nagelbijten en sakkeren en dàt met deze warmte... wat een computerfanatiekeling toch lijden kan.
