Naam : Myette, woon in Antwerpen, heb 1 man, 1 dochter, 1 zoon, 1 schoonzoon, geen kleinkinderen, 1 schildpad, ben Boogschutter, verjaar in november, ik hou van lezen, crypto- grammen, schrijven, com- puteren, bloggen, minigolf, nieuwe contacten maken, pret maken met vrienden.
100% 150% 200% LOEP
REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT
Ik zat zojuist wat te surfen op het net en kreeg een msn binnen van m'n Palestijnse chatvriend die me vertelde dat er op dit moment een luchtaanval uitgevoerd wordt op de Gaza strook, al 5 doden en 9 gewonden... waarom dit keer weer eens heeft hij me niet kunnen vertellen want de verbinding werd verbroken... hoelang gaat dit zinloze geweld nog voortduren... ik zit hier nu in zak en as want ben er niet gerust in... je hoort en leest dagelijks van die gruwelverhalen want heel onze prachtige wereld wordt geteisterd door oorlogen... maar als je iemand kent die er middenin zit begint maar eerst de volle omvang tot je door te dringen... gewoonlijk sluit ik me af voor al het slechte nieuws dat dagelijks binnen komt via TV en radio maar dit keer lukt het me niet... ik voel me zo machteloos... heb de vorige keer naar Gazet van Antwerpen mail gestuurd maar heb er zelfs geen antwoord op gekregen.
Een man en zijn vrouw maken een zondagritje door het boerenland, paardjes en koetjes bekijken, op een weiland staat een stier met een bord erbij waarop staat : "deze stier heeft het afgelopen jaar 100 x gedekt", de vrouw denkt even na en zegt dan : "nou Jan dat is dan 2 x per week, daar mag jij best eens een voorbeeld aan nemen", Jan zwijgt als vermoord, ze rijden verder, weer een weiland met stier en bord waarop staat : "deze stier heeft het afgelopen half jaar 100 x gedekt", de vrouw weer : "nou Jan dat is dan 4 x per week, petje af voor dat beest, daar mag jij zeker een voorbeeld aan nemen", Jan rijdt stilzwijgend verder, even verder weer een stier met bord : "deze stier heeft de afgelopen maand 100 x gedekt", de vrouw hijgend : "nou Jan dat is dan 3 x per dag, daar enz. enz.", nou wordt het Jan toch te gortig en hij valt uit : "vraag jij eens aan die stier of het altijd met dezelfde koe was!"
Driedubbele OEN die ik ben, vorig bericht schreef ik "Pakistan"... nu dat moet worden "Palestina" maar de altijd wakkere Ludovikus heeft me hier zojuist met m'n neus op geduwd... ik had het niet gemerkt en de rest ook niet merk ik... ik weet niet hoe het komt maar die twee hutsel ik altijd door elkaar... nee die chatvriend is Palestijn en daar zit men zwaar in de problemen... dagelijks vallen er doden door Israëlische agressie... jaja ik weet ook wel dat de Palestijnen proberen terug te vechten maar dat is kinderspel want tegen de moderne wapenuitrusting van Israël kunnen ze niet op... genoeg hierover;.. ga jullie niet verder lastig vallen... wilde dit toch eerst even rechtzetten want ik zit hier zeer zwaar beschaamd te wezen!
Toen ik daarstraks thuis kwam met m'n caddy volgeladen met eetwaar en allerhande "overbodige" artikelen trok ik gewoontegetrouw naar den Buddy om te kijken wat er in m'n afwezigheid zoal was binnengekomen... zogauw ik de computer aanzette kwam m'n Pakistaanse chatvriend efkes dag zeggen... wat Israël die mensen daar aandoet is echt mensonterend en dan maar blijven "zabberen" over het hun gedane onrecht tijdens de laatste wereldoorlog... zowat alles is daar onder controle van Israël... voedsel... post... de media... die mensen zitten daar gewoon gevangen in de Gazastrook... dagelijks worden ze beschoten voor een niemendal... honderden vrouwen en kinderen zitten in Israëlische gevangenissen ... hun laatste heldendaad is de invoer te verbieden van een of ander "gas" nodig voor operaties zodat de hospitalen hun operatiezalen hebben moeten sluiten met als resultaat paniek onder de mensen want levensreddende operaties kunnen niet meer gebeuren... dit alles komt niet in de media... men is daar een heel volk aan 't uitmoorden om hun land in de wacht te kunnen slepen en wat doet het westen hier... niets... ik heb me sindsdien suf zitten piekeren... wat zou men kunnen doen om die media wakker te schudden en deze wantoestanden aan de grote klok te hangen... ik weet het niet... zijn er tussen jullie soms mensen die enig idee hebben hoe je zoiets zou kunnen aanpakken???
Genoeg ellende voor vandaag... ik heb spijtig genoeg geen grappige dingen beleefd vandaag die ik jullie kan vertellen... gisteren een van onze vrienden gaan bezoeken die een hartoperatie heeft gekregen... hij heeft me zijn "tirette" oftewel "treksluiting" laten zien en dat was niet bepaald hartverheffend... maar het gaat hem goed en dat is al heel wat... voor de middag efkes m'n griepspuitje gaan halen... ik heb al eens verteld dat onze huisarts een grapjas is... zogauw die ons ziet binnenkomen begint hij al moppen te vertellen... toen ik vol blijde verwachting op m'n spuitje zat te wachten vertelde hij een mop met als resultaat dat hij bijna verkeerd prikte omdat ik zat te schudden van het lachen... enfin die heb ik binnen en kunnen ze me niet meer afpakken... vrijdag oogcontrole... nog zoiets plezants... met ouder worden kun je echt je pret niet meer op... controle van al je onderdelen met als resultaat dat je uiteindelijk toch dood gaat al hoop ik niet dat het bij mij uit verveling zal zijn... doei!!!
Ik weet wel dat sommigen mijn gechat niet veel zaaks vinden maar wat moet ik anders met mijn overvloed aan vrije tijd... ik heb niet het dubieuze voorrecht kinderpoepekes te mogen afvegen en in ruil hun knuffels te ontvangen... reizen zit er voor mij ook niet in... ik dien dus mijn tijd in te vullen met hetgeen ik nu eenmaal gaarne doe en dat is corresponderen met allerlei mensen die liefst zo ver mogelijk wonen zodat ik in gedachten toch een beetje op reis ben... ik heb al heel wat rare figuren ontmoet en die speel ik dan ook zo vlug mogelijk kwijt... ik heb er ook enkele boeiende mensen leren kennen die me een kijkje gunnen in hun leven... ik vind dat prachtig... ik weet dat ik voorzichtig moet zijn in die zaken maar ik ben ook van mening dat men eenieder een kans moet gunnen en zich niet dadelijk gaan afzetten wegens zijn ras en kleur... van nature ben ik anti-racist en het is spijtig dat sommige van onze nieuwe Belgen het zo bont maken dat ook ik me soms betrap op haatgevoelens... ik heb op dit ogenblik ook een Palestijn uit de Gaza streek bij m'n chatters en wat die man me allemaal vertelt over de toestanden daar is hemeltergend... die mensen hebben hun woning en land moeten verlaten om nu in een kamp te leven... tot en met onder controle van Israël... voedsel komt binnen met mondjesmaat... post wordt gecontroleerd... tekort aan medicijnen en wat al meer... en wij maar klagen dat gas en water duurder worden... een van m'n andere chatters is leraar in Algerije en durft 's avonds niet meer de straat op uit angst voor terroristen... er zijn zelfs ouders door hun zonen vermoord omdat hun geloof niet diep genoeg was... mijn studentje is gewoon een jongen die heimwee heeft naar zijn familie en wat vriendschap zoekt... wat is daar verkeerd aan... ik heb hem uitgelegd waarom ik hem niet wil bellen op gsm en dat dat mede door zijn landgenoten komt... hij toont er begrip voor... nee ik geef iedereen een kans om zijn goede wil te tonen... gedragen ze zich niet dan veeg ik hen gewoon onder de mat... maar vrienden heb je nooit teveel en als ik er enkele kan overhouden uit de massa die elke dag komt langslopen ben ik dik tevreden... ziezo dat is mijn mening... ik ben altijd bereid tegenargumenten aan te horen!
Zondag... zonnige dag... ietwat frisjes maar beter wat bibberen dan in je schoenen lopen soppen... zoals gewoonlijk was het golfdag voor ons... moesten maar eerst om halftien beginnen in plaats van negen uur... joepiejee... half uurtje langer in bed liggen genieten... toen ik wakker schoot... ja schieten is het juiste woord... ik schoot "wakker" en schoot tegelijkertijd "overeind in bed"... het was warempel al 8 uur en ik moest m'n haar nog wassen en droog krijgen... dus schoot ik "uit bed" en rechtstreeks de badkamer in... met kletsnatte manen naar den Buddy om te weten of er al een verse liefdesbrief lag te wachten...nee dus... maar ik had geen tijd om te treuren... rappekes eten en rappekes haar drogen en weg... verleden week heb ik het zeldzame genoegen mogen smaken eens als eerste te eindigen... ik werd verwelkomd met woorden van aanmoediging zoals : "allee maske vandoag goade der nog is ne lap oep geive hei" en dergelijke spirituele uitlatingen... wat mij zodanig onder de stress bracht dat ik gespeeld heb als een rund... dus geen pralines of taart deze keer.
Vrijdag la mamma gaan opzoeken die zoals steeds elke keer dolblij is dat ze ons ziet maar niet een van haar beste dagen had, zeer verward, er was echt niet met haar te praten, haar geheugen is totaal weg en zeggen dat ze verleden jaar nog een olifantenmemorie had, hoe zoiets zo vlug kan gaan is me een raadsel, er zijn zaken die ik haar nog zou willen vragen maar het is te laat en daarvoor zou ik me soms de haren uit m'n hoofd willen trekken van spijt.
De scooter van zoonlief ligt weer eens in panne, dus momenteel gebruikt hij onze auto en is het een heen en weer gerij, vandaag hadden wij hem nodig en deze avond heeft 't manneke hem terug naar zoon gereden, voor de eerste keer heeft hij via eBay een vervangstuk besteld in Amerika en dat is inderdaad direct opgestuurd maar nu zijn de postdiensten toch wel in staking in UK zeker, echt iets voor zoon de pechvogel, dat stuk ligt ergens te liggen wachten en zoonlief ligt hier te wachten en wij met hem.
Zojuist een chatsessie gehad met mijn romantische briefschrijver... de man heeft Engelse literatuur gestudeerd en schrijft op zijn Shakespeareaans... zodoende heeft de deze hier er een hele boterham aan om zijn schrijfsels te decoderen... het valt nog mee dat ik een cryptogrammenfanaat ben... en ondertussen leer ik nog iets bij van de klassieken.
Heb er een studentje bijgekregen, Marokaans joch dat in Brussel studeert en zijn mammie en broers en zus mist, heeft mij geadopteerd als surrogaat mammy, wil dat ik hem s'avonds berichtjes stuur op gsm, maar mammy wil wel met het joch praten maar niet via gsm, groot verdriet van joch dat maar niet wil begrijpen waarom mammy zo wantrouwend is, ach wat kan het leven soms moeilijk zijn!
Morgen begint er weer een drukke week, moet griepspuitje gaan halen, de kinderen komen eten, we krijgen zaterdag visite, etc. etc. dus zal ik er maar beter aan doen op tijd m'n bed in te duiken... tot de volgende maatjes!!!
Wij hebben toch echt geen gebrek aan afwisseling hier in ons mooie Belgenlandje nietwaar... gisteren prachtig weer... geen vuiltje... pardon wolkje aan de lucht... ikke in m'n pollen wrijven want woensdag heb ik een dagje vrij om eens lekker m'n portemonnee te gaan plunderen... jawadde... hebben jullie al eens naar buiten gekeken... g i e t e n doet het... portemonnee blij... ikke ni... wat zal ik dan maar eens gaan doen in plaats van de winkels plunderen... wasmachine volproppen... is gedaan... wat nog... opruimen... jaja dat ook en terwijl ik dan toch bezig ben zal ik ineens m'n Buddy eens een grote beurt geven... kan die ook weer even ademen... mailtjes openen en beantwoorden... ook gedaan... er kwam er juist eentje binnen van m'n Algerijnse chatvriend met als bijlage een prachtige pps van Brussel... ik heb me al rot gezocht naar zoiets maar dan van Antwerpen om door te sturen naar een Roemeense chatvriendin die me van haar land ook een prachtige pps doorstuurde... iemand zoiets in zijn bezit??? Hier zit iemand ernaar te snakken!!!
Van chatvrienden gesproken... ik heb er toch enkele kunnen strikken waarmee ik een babbeltje kan maken in verstaanbare taal... eentje stuurt me zelfs elke dag een liefdesbrief... als dàt geen opkikker is om je dag mee aan te vangen... ik kom dan helemaal warm van binnen de kamer in om te worden begroet met wat geknor en gevit van echtgenoot... ach wat kan het leven toch wreed zijn... gelukkig voor 't manneke zit die romantische minnaar ver hier vandaan want anders....
Wat ik intussen wel heb opgemerkt is dat de chatwereld vol zit met eenzame mensen... die elk op hun eigen manier aansluiting zoeken... eigenlijk heel triest allemaal... er zijn er natuurlijk ook enkele die puur uit leergierigheid het net verkennen... zoals bibike hier... haha... maar de meesten zoeken gewoon wat begrip en iemand waar ze hun hart kunnen uitstorten... en waarom niet... iedereen heeft daar behoefte aan... is tevens een goedkope therapie... spaart een psychiater uit!
Gisteren werd Lipskes echtgenoot begraven... een sobere en serene dienst... zonder poeha en tralala... zoals de man blijkbaar zelf was... eenvoudig en recht door zee... toen een van hun dochters de brief voorlas die door de andere dochter in Amerika was geschreven aan haar "papa" heb ik het te kwaad gekregen... het kind had het er zo moeilijk mee maar bracht toch de moed op tot het einde door te lezen... ik zou het niet kunnen... zat daar zelf al met een krop in de keel zo groot als een pompoen.
Ik ga nu nog maar wat verder rondkeutelen in huis... de lucht klaart maar niet op dus zal ik in m'n lot moeten berusten... morgen gaan we ook al voor de hele dag op stap met de club... zal tussen de bedrijven door wat met m'n duimen gaan draaien voor een droge dag... tot de volgende... doei!!!
Vandaag nog niet op de blogs geraakt tot nu... en lees met mededogen maar ook opluchting dat haar echtgenoot overleden is... ik stel het zo omdat haar man eindelijk uit zijn lijden verlost is.
Lipske met deze mijn oprechte deelneming aan jou en de hele familie.
Nee nee... aan jullie reacties te horen denk ik dat er hier een misverstand is... ik stoor me niet aan die woorden zoals vagina, dildo, penis en nog van die dinges... nee wat mij dwarszat was het feit dat die man het zó bracht alsof alle vrouwen elke dag met zo'n ding rondlopen... dat geeft toch een vertekend beeld weer... en trouwens dat "kunstwerk" in het park stelt een penis voor en geen dildo... nou ja wat is het verschil zullen jullie nu denken... ik ook trouwens... ziet er hetzelfde uit... doet zowat dezelfde dingen... ... alleen zijn er nu van die ingewikkelde modellen op de markt waar de èchte modellen het niet van kunnen halen... die hebben letterlijk àlles waar een vrouw van kan dromen... en dan nog in allerlei hippe kleurtjes... nu moeten jullie niet denken dat ik zo'n luxe ding in huis heb hoor... neeeeeje... ik doe het nog altijd met mijn oud model ... en trouwens... zelfs àls ik het had zou ik het nog niet aan jullie neus hangen... maar de tijden zijn toch echt veranderd... in mijn kinderjaren was alles wat naar sex zweemde taboe... toen ik eens aan m'n moeder vroeg "waarom die madam zo dik was"... het mens liep bijna te bevallen op straat... kreeg ik als antwoord dat die madam teveel lucht had ingeslikt... en ik slikte dat ook nog... nee dan mijn kinderen... die wisten al van heel jong waar de kindjes vandaan kwamen en hoe ze erin kwamen ook... masturbatie was ook al zo'n verboden gegeven... daar werd je blind van en gek... en ze hadden nog gelijk ook want enkele jaren geleden moest ik aan een van m'n ogen geopereerd worden... netvlies... dus bijna blind... en gek ben ik ook al... ... ik heb m'n kinderen echter uitgelegd dat ze zich vooral niet moesten inhouden... alleen vroeg ik ze beleefd zoiets niet in het publiek te doen... er zijn tenslotte grenzen nietwaar... gek of niet ik heb mijn principes!
En met deze sluit ik af, ik hoop hiermee elk misverstand uit de weg te hebben geruimd... tot de volgende!!!
Gisteren had ik afgesproken met een van m'n blogmaatjes... onze kletsnamiddag was weer eens supergezellig... ik heb ze nu al enkele keren ontmoet en we zijn nog niet uitgepraat
Toen ik op weg naar m'n afspraak was kwam ik aan het Middelheim waar... zoals jullie wel zullen weten... die Amerikaanse kunstenaar die reusachtige opgeblazen gedrochten heeft neergepoot met o.a. varkens... een drol... een penis... zo had ik het toch bekeken maar blijkbaar zie ik het weer maar eens verkeerd want... toen ik daar passeerde stond er een hele klas met blagen van zowat 9-10 jaar die aandachtig naar hun leraar stonden te luisteren... de man was hen aan het uitleggen wat hen daarbinnen te wachten stond en net toen ik voorbijkwam zegde hij dat die "penis" een dildo was... wat de vraag uitlokte wat een dildo is... toen antwoordde die man doodgemoedereerd dat dat iets is dat vrouwen in hun vagina stoppen... net alsof het alle dames hun dagelijkse gewoonte is zo'n ding 's morgens na het tandenpoetsen in te brengen... ik sta versteld over m'n zelfbeheersing want ik heb alleen die man eens heel scheef aangekeken en op m'n bieterkes gebeten... je kunt je voorstellen wat die opmerking van hem teweegbracht... een vettig gelach van heel die bende! Nu vraag ik me toch af of IK zo erg achterloop of zie ik dat weer verkeerd... sexuele voorlichting ja... volledig akkoord... maar zomaar iets beweren alsof het de doodgewoonste zaak van de wereld is... dat gaat m'n petje te boven... welk beeld krijgen die kinderen dan voorgeschoteld... nou ja ik zal wel een ouderwets moeke zijn... wat denken jullie hierover... zou ik wel eens willen weten...
Heb ik altijd een moeilijke vraag gevonden... want liefde en lust worden zo vaak verward... het begint gewoonlijk met lust... na een tijdje neemt die lust af... oja... niet helemaal natuurlijk... maar je denkt er niet meer 24 op 24 uren aan... dan komt de gewenning... je leeft soms op elkaars lip en dat veroorzaakt wrijvingen... als je het geluk hebt een partner te hebben die ook een "soulmate" is kunnen die wrijvingen tot een minimum beperkt worden... indien je dat geluk niet hebt heb je dikke pech... maar toch... er komen kinderen die ook nog eens voor problemen zorgen... die moet je samen zien op te lossen... het schept een band die niet gemakkelijk te verbreken is... dan wordt je partner ziek... zwaar ziek... en daar sta je dan helemaal alleen voor want je enige bekommernis is om het je maatje zo comfortabel mogelijk te maken...
Dit kwam in me op omdat ik met mededogen de lijdensweg van Hotlips en haar Suske heb gevolgd... daarom nog even dit :
Lipske we leven allemaal met je mee... we kunnen je niet echt helpen maar onze gedachten zijn bij jullie!
Heb met veel interesse jullie reacties gelezen... ja ik heb me spinnijdig gemaakt die vrijdag... ik dus wel maar la mamma blijft altijd en overal haar gelaten zelf... die hoor je nooit klagen en is dan ook heel geliefd door het personeel... ik heb haar karakter niet en wordt dan opstandig... toen ik onlangs nog een babbeltje sloeg met enkele leden van de verpleging heb ik die al verwittigd dat ik niet zo gemakkelijk ben... die zijn dus "en masse" al een andere job aan 't zoeken tegen dat ik eraankom...
Zondag la mamma gaan bezoeken en ze was weer heel helder... al dat gepruts aan haar gezicht heeft haar precies opgekikkerd... of zijn het de ritjes in de ambulance?
Maandag had ik de koekestad in m'n agenda staan... die kniebroek ruilen he Louke... toen ik 's ochtends door m'n raampje tuurde... klinkt wel romantisch he... zij tuurde door haar raampje of de prins er nog niet aankwam... mijn prins lag nog in bed te ronken dus daar heb je dan niet veel aan... waar was ik gebleven... ha ja dat raam waar de regen tegenaan kletterde... zakte de moed me in de schoenen... als ik nu aan iets een hekel heb is het toch wel in stadskledij door de regen stappen zeker... dus maar even wachten... en wachten... en wachten... geen opklaring in zicht... toch maar gaan of niet... uiteindelijk ben ik dan toch maar naar de bus gestapt gewapend met botten en paraplu... die broek geruild... geen probleem alleen hangen ze die dingen tegenwoordig overal zo hoog dat een onderdeurtje zoals ik nergens bij kan... maar ik heb daar m'n trucjes voor... kijk dan heel hulpeloos rond tot ik een lange man in het vizier krijg en die klamp ik dan aan... zo ook nu... daar stond ik weer te wijfelen van zou ik nog wat verder gaan of maar vlug naar huis... ben dan toch nog tot ongeveer in de helft van de Meir gesukkeld maar toen zakte de moed me in mijn doorweekte botten... ben dan al soppend naar huis getrokken mèt broek maar zonder bijpassend truitje... ach je kan niet àlles hebben he!!!
Wat de chat betreft... de ene komt en de andere gaat... zo is het leven... met die Algerijn heb ik kwebbelen gekregen en die is de deur uit... heb zojuist mijn Ghambiaans adoptiezoontje de deur uitgezwierd... was van "mum" hier en "mum" daar... hij wilde alleen maar vriendschap en een babbel... nou moe dat gebabbel was al een moeilijke affaire want het jong zijn Engels was ook niet dàt... had er medelijden mee... en toen kwam de aap uit de mouw... "zoontje" wilde dat "mum" hem financieel bijstond... toen ik weigerde werd hij warempel kwaad... dus wèg met hem... is niet de eerste die denkt dat het onze plicht is heel Afrika van geld te voorzien want wij "white people" zijn toch allemaal stinkend rijk... ik wilde dat het waar was dan kon hij en die anderen gerust meeprofiteren maar jammer genoeg ben ik zèlf al blij dat ik het einde van elke maand haal zonder schulden.
Voor de rest krijg ik elke dag een serieke lover boys binnen die ik dan weer heel beleefd buitenbonjour... soms eens een zwarte vrouw maar DIE hoeven geen sex alleen geld... als je echter lang genoeg wacht kom je toch eens een gelijkgestemde ziel tegen... en dat maakt alles dan weer goed... het is wel spannend want elke dag brengt weer enkele verrassingen... zoals op een terrasje zitten en de hele wereld aan je voorbij zien trekken.
Vandaag zou het golf moeten worden, het weer ziet er echter niet schitterend uit... ben benieuwd! Tot de volgende maatjes... en vergeet niet vrijdag te komen!!!
Ai mij... ik kom juist tot de ontdekking dat het alweer 5 dagen geleden is dat ik nog iets in m'n blogje schreef... foei Myette lui masjoeffel... ik ga daar direct eens iets aan doen zie... rapport uitbrengen... zijn jullie er nog... waar was ik gebleven... oh ja woensdag geloof ik :
Dus woensdag de kinderen gevoederd... als je ziet wat ze achter hun kiezen steken denk ik dat ze thuis niet veel aan koken doen... maar liever dat dan dat ze daar met lange tanden zitten te kieskauwen he.
Donderdag was het poetsdag... voor de verandering was ik eens thuis en heb me met brio en zeep op het werk gestort... m'n nieuwe hulp valt best mee maar je moet haar wel alles uitleggen en voorkauwen... ze is dan ook nog piep he... pas uit het ei gekropen.
Vrijdag was een ander paar mouwen... ik moest al heel vroeg op stap om la mamma naar de kliniek te brengen want die kwaadaardige huidgezwellen moesten verwijderd worden... heb me goed kwaad gemaakt... afspraak om 10 u binnen... kamer besproken want de dokter zegde me dat ze daar een hele dag zou blijven... ja wadde... toen we daar aankwamen stuurde men me van het kastje naar de muur... toen we dan eindelijk boven aankwamen hebben we die kamer eventjes bekeken... mamma moest in haar rolstoel blijven zitten tot het haar beurt was en mocht niet op het bed... heb toen uitgelegd dat het voor haar veel te vermoeiend was zolang in die stoel en na lang palaberen kreeg ze in een andere kamer een relaxzetel ter beschikking... we hebben daar bijna 3 uren zitten wachten tot ze eindelijk binnen mocht... dan nog eens bijna 2 uren voor men haar kwam terugbrengen... heel haar gelaat onder de pleisters... dan de ambulance gebeld en naar het rustoord terug... waarom men een kamer moet boeken weet ik niet maar ik vind het geen manier van doen.
Gisteren zaterdag in de gietende regen naar Carolus voor de huwelijksinzegening van onze buurjongen... die kwam eventjes van Londen waar hij woont en werkt naar hier voor de plechtigheid... na de middag de receptie en... fuifbeest dat ik ben... het was plezant!!!
Vandaag zondag naar de golf en ik heb het er weer redelijk goed vanaf gebracht... dus hier zit een tevreden Myette.
Morgen ga ik die kniebroek terugbrengen en nog wat rondneuzen in de koekestad of ik wat draaglijks en betaalbaars op de kop kan tikken want m'n nieuwe aankopen vragen dringend een aangepast truitje en dat wordt weer zoeken...
Voilà matekes, dit was het relaas van een zich nooit vervelend vrouwmens... tot de volgende!!!
Ik kom zojuist uit blogland, even de maatjes gaan bezoeken maar... ocharme... owee... amaai m'n voeten... wat een ellende allemaal en ik zit hier eens wat te zagen over blues... heb maar rap een ander kleurtje genomen... het is nog niet rood maar toch op de goeie weg!!!
Zaterdag met vriendin naar het Zeemanshuis getrokken om de Red Star Line te zien... kaal toneel... meer dan 20 spelers erop die constant met iets bezig zijn... maar boeiend tot en met... het stuk speelt zich af in 1907... juist het geboortejaar van la mamma... en gaat over de talrijke migranten die naar Amerika willen oversteken... mensen die hun laatste bezittingen hebben verkocht om in erbarmelijke omstandigheden de oversteek te wagen... er worden vriendschappen gevormd... lief en leed worden gedeeld... aan te raden mensen!!!
Dan zondag weer de golf... al zeg ik het zelf ik speel de laatste weken de pannen van het dak... mag ook al eens vind ik... en 't manneke was zelfs bij de eerste drie en mocht de pralines inpikken.
Maandag voormiddag even naar de koekestad... in de vlucht jeansbroek, rok en kniebroek meegepikt... allee niet gepikt he... eerlijk betaald... alledrie in dezelfde maat... zoals gewoonlijk pas ik dat nooit... jeans en rok passen als een bus maar die kniebroek moet terug... ja ik kan erin maar alleen op m'en kant met buik en billen ingetrokken en adem ingehouden... niet te doen mensen... dat hou je niet vol... dus volgende week geldig alibi om nog eens de stad in te duiken... tegen de middag de tram op naar een vriendin die ik had beloofd wat wegwijs te maken op haar nieuwe computer... ni lache he... ikke als computerdeskundige... eerst uitgebreid gegeten maar tot m'n groot verdriet heb ik wijselijk dat tweede glas wijn moeten afslagen omdat ik m'n deskundig koppeke helder wilde houden... ik heb het er niet slecht afgebracht... heb haar een minikursus mailen... mappen maken... mappen vullen... bureaublad aanpassen... en nog wat dingskes kunnen bijbrengen zodat ze toch al kan starten... ze had wel zo'n initiatiekursus gevolgd maar had toen haar computer nog niet en tegen die er kwam was ze alles al vergeten... dan terug naar huis om 't manneke uit te wuiven naar zijn biljartclub.
Vandaag boodschappen want morgen is het kindervoederdag en na de middag naar de golf... chance gehad met het weer... de voorspelde regen heeft de goedheid gehad te wachten tot deze avond.
Tussen de soep en de patatjes door nog wat gechat... heb een schattig Ghaneesje aan de haak geslagen... of liever hij mij want dat kereltje is een aanhoudertje... wil me perse "mom" noemen en stuurt me bendes zoentjes en lieve woordjes... ben toch benieuwd hoelang hij dat gaat blijven volhouden... heb er nog zo eentje gehad die me "mom" noemde en vond dat nu we toch familie waren ik hem maar moest helpen met zijn schoolgeld... deze heb ik op voorhand verwittigd dat het niet zal lukken maar toch... enfin we zien wel... ik heb met dat chatten al heel wat bijgeleerd over het menselijk gedrag en je weet... men is nooit te oud om te leren.
Ik zie dat het onderhand al laat geworden is... ik ga den Buddy in z'n bedje leggen en ga zelf ook naar m'n kevie... tot de volgende... doei!!!
Blue... bluer... bluest... zo voel ik me momenteel... ik weet het... het gaat weer over... morgen zit ik misschien weer op een wolk... een witte ditmaal en niet zo'n donkergrijs regending... en het ergste is nog dat ik niet weet hoe ik aan al dat blue kom... zal wel iets met die vervloekte hormonen te maken hebben... allee Myette mens kop op en verslag uitbrengen!!!
De vorige dagen had ik gewoon geen goesting om m'n neus buiten de deur te steken... er staat dan ook een puistje op... géén gezicht dus hou ik die neus binnenskamers... heb m'n troost bij den Buddy gezocht maar die wilde ook al niet meewerken... traag ozooo traag was ie... er zijn van die dagen dat ik gewoon niet weet wie eerst te antwoorden op de chat maar dan... als je ze het meeste nodig hebt... laat iedereen je in de steek en de enkelingen die me kwamen opzoeken waren weer van die hardnekkige zagemannen (gij ni zenne coike) die mij hun liefde kwamen verklaren... zelfs dàt kon me niet opbeuren en dat wil wat zeggen he... momenteel vertrouw ik geen enkele man meer (weer niet bedoeld voor coike en lou) want dat zijn er brave!!!
Gisteren moest ik noodgedwongen wel de deur uit... het rusthuis van la mamma had me gevraagd aanwezig te zijn bij de dermatoloog wanneer die haar lelijke huid-uitwassen eens ging bekijken... ik dus al vroeg op weg met de bus naar het rusthuis waar ik tot de ontdekking kwam dat ik het alleen moest opknappen... de ambulance in met la mamma in rolstoel... aan Erasmus eruit en even inchecken... jawadde... even... men is daar de boel aan 't uitbreken om te renoveren dus wèg balie en zoeken maar... met de nodige papieren naar boven en zoeken maar... gang in... gang uit... nadat de dokter mamma had bekeken vond hij dat die gezwellen nodig eruit moesten... volgende week heel vroeg binnen en dagje blijven... dus werden we naar de vijfde verdieping gestuurd om die kamer te reserveren... toen we die lift teruggevonden hadden... wat nog niet eenvoudig is gezien mijn totaal gebrek aan oriëntatie... kwam ik tot de ontdekking dat die maar tot de tweede etage kwam... dus lift uit en op zoek naar een andere... kilomeeeeters heb ik afgelegd... toen we eindelijk terug in de aankomsthal waren beland moest ik de ambulance bellen om ons te komen oppikken... half uur moeten wachten met "hoog water" want durfde me niet verwijderen... ik heb toen la mamma benijd om haar pamper hoor... toen dat water me zowat tot de lippen kwam zagen we eindelijk de ambulance arriveren... terug naar het rusthuis waar mamma nog juist op tijd kwam om mee aan tafel te schuiven... terwijl arme ik rammelde van de honger en bijna lek liep... volgende week wordt het een hele dag kliniek voor mij want men kan niemand missen in het rusthuis vertelde men me... zal dan maar m'n bokes meenemen he... na verslag uitgebracht te hebben bij het personeel de bus weer op naar huis waar ik juist m'n nieuwe hulp kon opvangen om haar met handen en voeten te tonen waar ze moest poetsen... ik moet zeggen dat het kind het deze keer prima heeft gedaan... alle hoekjes proper!!!
Om 2 u moest ik aan het trammuseum zijn voor een bezoek met onze club... gelukkig was 't manneke zo vriendelijk me even af te zetten zodat ik nog heel even tijd vond om een stukje kaas en een slok koffie binnen te kappen... dat museum had ik vroeger ook al eens bezocht maar dank zij de gids... een enthousiaste vrijwilliger... heb ik me niet verveeld... na het bezoek dadelijk met de hele bende het café in waar ondergetekende natuurlijk weer bij de plakkers was... mèt 't manneke want die kwam me ophalen... enfin het was een leuke afsluiter van een drukke dag... ik lag wèl vroeg in m'nen tram... uitgeteld... zere rug... zere voeten en koppijn.
Juich mensen juich... we zijn eindelijk verlost van die lange hete zomer met zijn onverdraaglijk hete temperaturen... die veel te lange zomeravonden waarop je verplicht wordt buiten te blijven zitten tot de muggen je zowat leeggezogen hebben... "want het is toch zonde om binnen te blijven nietwaar"... de verplichte fietstochten omdat het nu eenmaal zomer is... de veel te laag uitgesneden zomerjurken waar je je ongemakkelijk in voelt omdat er niemand je meer in de ogen kijkt... elke dag je benen scheren en je haar wassen... 's morgens op een onzalig uur wakker worden geroekoed door die twee duiven die er nooit genoeg van krijgen... om nog niet te spreken van het ononderbroken buitenwerk... gras maaien... snoeien... je terrasstoelen en tafel ontdoen van het 's nachts gevallen woestijnzand... nee hoor ben ik blij dat dit alles teneinde loopt... voor mij is de wintertijd een tijd van zalig binnen cocoonen... het gras en de planten mogen groeien gelijk ze willen... samen met oksel-en beenhaar... ik loop thuis rond te keutelen gekleed in een burka en zonder gewetensbezwaren want het weer is toch niet om er een hond door te jagen... waarom zou ik dan moeten... ik vlij me gezellig naast de kat die het ook voor gezien houdt... de muggen zijn vertrokken naar andere oorden... wespen en vliegen idem dito... de fiets wordt opgeborgen... als ik dan perse buiten moet trek ik een coltrui aan zodat mijn gesprekspartners van arrenmoede me maar in de ogen kijken... oogcontact nietwaar... zonder schuldgevoel uren met den Buddy spelen... mijn buitenlandse chatters horen klagen over helse temperaturen van over de 40° terwijl het in mijn huisje een lekkere 21° blijft... slobberbroeken en dikke truien dragen... als ik de deur uitga me degelijk voorbereiden met dikke sjaal, muts, handschoenen, laarzen... wat een heerlijk vooruitzicht toch... zijn jullie het niet met me eens... het leven is nog zo slecht niet vind ik.
... alleen zijn er nu van die ingewikkelde modellen op de markt waar de èchte modellen het niet van kunnen halen... die hebben letterlijk àlles waar een vrouw van kan dromen... en dan nog in allerlei hippe kleurtjes... nu moeten jullie niet denken dat ik zo'n luxe ding in huis heb hoor... neeeeeje... ik doe het nog altijd met mijn oud model 
... en trouwens... zelfs àls ik het had zou ik het nog niet aan jullie neus hangen... maar de tijden zijn toch echt veranderd... in mijn kinderjaren was alles wat naar sex zweemde taboe... toen ik eens aan m'n moeder vroeg "waarom die madam zo dik was"... het mens liep bijna te bevallen op straat... kreeg ik als antwoord dat die madam teveel lucht had ingeslikt... en ik slikte dat ook nog... nee dan mijn kinderen... die wisten al van heel jong waar de kindjes vandaan kwamen en hoe ze erin kwamen ook... masturbatie was ook al zo'n verboden gegeven... daar werd je blind van en gek... en ze hadden nog gelijk ook want enkele jaren geleden moest ik aan een van m'n ogen geopereerd worden... netvlies... dus bijna blind... en gek ben ik ook al... 
... ik heb m'n kinderen echter uitgelegd dat ze zich vooral niet moesten inhouden... alleen vroeg ik ze beleefd zoiets niet in het publiek te doen... er zijn tenslotte grenzen nietwaar... gek of niet ik heb mijn principes!
