Foto
WELKOM OP MIJN BLOG... DOE JE JAS UIT... ZET JE GEZELLIG NEER... IK HOOP JE SPOEDIG WEER TE ZIEN... TOT DAN... MYETTE

Naam : Myette,
woon in Antwerpen,
heb 1 man, 1 dochter, 
1 zoon, 1 schoonzoon,
geen kleinkinderen, 
1 schildpad,
ben Boogschutter, 
verjaar in november,
ik hou van lezen, crypto-
grammen, schrijven, com-
puteren, bloggen, minigolf,
nieuwe contacten maken,
pret maken met vrienden.

100%
150%
200%
LOEP

REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT

MIJN FAMILIE

Foto

Het manneke

Foto

Dochter Myriam

Foto

Zoon Nico

Foto

Schoonzoon Kurt

Foto
Foto

Schildpad Polleke

Foto

Kiko en Chita

Foto

Konijn Pruts

Foto

Gezellig

IN MEMORIAM

Foto

Konijn Bik

Foto

Kiddy

Foto

Felix

Foto

Prinses Poekie

Foto

Minneke

Foto

Lucky

Foto

VICO

de hond van Nico

 

Inhoud blog
  • Ocharme
  • Regen
  • Ahoy
  • Pasen
  • SORRY
  • Zalig
  • OEF
  • PFFFFFFF
  • Hoop
  • Lachen
  • OEF
  • Amaaaaaaaiiiiii!!!
  • Raprap
  • Kerstmis
  • Verbaasd
  • Donker
  • Opluchting
  • Geduld
  • Voorzichtig
  • OEF
  • Hoi
  • Spoed
  • Ach
  • YEP
  • Humor
    Zoeken in blog

    Nieuws GVA
    Archief per maand
  • 06-2025
  • 05-2025
  • 04-2025
  • 03-2025
  • 02-2025
  • 01-2025
  • 12-2024
  • 11-2024
  • 10-2024
  • 09-2024
  • 08-2024
  • 07-2024
  • 06-2024
  • 05-2024
  • 04-2024
  • 03-2024
  • 02-2024
  • 01-2024
  • 12-2023
  • 11-2023
  • 10-2023
  • 09-2023
  • 08-2023
  • 07-2023
  • 06-2023
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 02-2023
  • 01-2023
  • 12-2022
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 09-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 06-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 01-2022
  • 12-2021
  • 11-2021
  • 10-2021
  • 09-2021
  • 08-2021
  • 07-2021
  • 06-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 08-2019
  • 07-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 11-2006
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
  • 04-2006
  • 03-2006
  • 02-2006
  • 01-2006
  • 12-2005
  • 11-2005
  • 10-2005
  • 09-2005
  • 08-2005
  • 07-2005
  • 06-2005
  • 05-2005
  • 11--0001
    Blog als favoriet !
    Myette's Eigen Hoekje

    Hello
    19-02-2022
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rotweer

    Eerst en vooral hoop ik dat iedereen die dit leest de storm goed doorgekomen is zonder schade... ik prijs ons gelukkig want hier is alles OK... het was wel beven en bibberen gisteren... ik ben helemaal geen fan van extreem weer of het nu regen, wind of zon is... geef mij maar gematigd... zo ben ik nu helemaal... de matigheid in persoon... noem het saai als je dat liever hebt doch het is wat het is... als ik op het nieuws zie wat de laatste jaren alle mogelijke orkanen overal aanrichten ben ik diep begaan met de slachtoffers... je zit dan maar in je "veilige" huisje het einde van de storm af te wachten en plots is je dak weg of je hele huis... hoe beleef je zoiets... gisteren kregen wij hier een klein voorproefje... en dat smaakte echt niet naar meer... de laatste jaren krijgen we echt te veel op ons bord... vulkanen die al decennia lang rustig liggen te slapen worden de een na de andere wakker en spuwen kwaad hun gal uit... overstromingen... extreme droogte... en dan nog enkele vervelende virussen... het kan gewoon niet meer op... gelovige mensen zullen zeggen dat God kwaad is op ons en ik ga het nog geloven ook... het ergste is dan wel dat het gewoonlijk de onschuldigen zijn die getroffen worden terwijl de echte smeerlapjes gespaard blijven... misschien is God een beetje moe aan 't worden van zijn creatie en doet hij geen moeite meer onderscheid te maken.

    Vanochtend wakker geworden met een stralende zon en een bang hart... zou er schade zijn... na inspectie... nee dus en 't manneke toog aan het werk om de tuin en de voortuin wat te ordenen... nu is de zon weg en de lucht staalgrijs... dat ziet er niet goed uit maar ja ze hebben ons regen beloofd en belofte maakt schuld... we zitten nog niet aan de "nief patatjes"... van patatjes gesproken... die worden ook al duurder en duurder en niet alleen de patatjes..."eet gezond met veel groenten en fruit" raadt men ons aan... je moet het wel kunnen betalen... 't manneke en ik eten nog muizenhapjes en toch stijgt de wekelijkse supermarkt factuur onrustbarend... gisteren nog eens mosselen gegeten... 1 kg. mosselen aan 9 euro en dan zaten er nog veel onderontwikkelde beestjes tussen... stel je voor dat je een gezin hebt met enkele pubers aan tafel... je moet al een machtig salaris hebben om die allemaal te voeden... ben ik blij dat dit niet een van mijn zorgen is.

    Ik ga nu een van mijn problemen aanpakken namelijk het avondeten... elke dag weer hetzelfde... wat ga ik nu op tafel zetten... het moet mals zijn... gezond... afwisselend... niet te veel of man zeurt weer... ik zal er maar eens aan beginnen.

    19-02-2022 om 15:19 geschreven door Myette


    >> Reageer (6)
    10-02-2022
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Potverkoffie!!!

    Potverkoffie toch... in werkelijkheid vloekte ik niet zo deftig hoor maar ik ga het hier proper houden... na een zware nacht en dan heb ik het niet over seks maar over 't manneke die weer eens dood ging... zo rond 5 u werd ik opgeschrikt door een luide gil gevolgd door nog luider gekerm en de roep van "ik ga dood"... ik vloog overeind want in zo'n situatie kan ik nog vlug zijn... vroeg wat er scheelde en hij greep naar zijn rechterborst want daar zat de pijn... oef... ik zegde dan dat zijn hart wel aan de andere kant zat en dat hij heel waarschijnlijk een kramp had of een of andere spier of pees verrekt... legde zijn hoofdkussen wat hoger en beval hem te gaan liggen en zich heel stil te houden tot het over zo gaan... tot mijn verrassing deed hij het en viel na een tijdje terug in slaap terwijl ik klaarwakker achterbleef met duistere gedachten... ik ben dan toch in slaap gevallen tot ik wakker werd gebeld door de telefoon... de vaste lijn... naast ons bed... beetje paniekerig nam ik op om de een of andere Engelssprekende truttebel te horen roepen : "hello I am..." de rest heb ik niet gehoord... dat was om 8u10 na een zware nacht... je zou voor minder beginnen te vloeken... waarschijnlijk zat die dimbo in een of ander call center in een of ander ver land met een kop thee naast zich haar boterham te verdienen... gewoonlijk krijg ik die calls terwijl we aan tafel zitten maar als ze me nu al uit bed gaan bellen... ik ga nog maar eens proberen dit te stoppen... vorige keer lukte het me niet.

    Enfin manlief is niet dood en gaat zijn gewone gangetje... waarschijnlijk is hij het incident al vergeten... mijn maag daarentegen niet... die is weer eens overhoop gehaald door de stress... het gaat weer een moeilijke dag worden... misschien kan mijn boek me helpen... De Blinde Huurmoordenaar,  geschreven door Margaret Atwood... een dikke pil en heel boeiend... niks zo ontspannend als je verdiepen in het wel en wee van andere fictieve mensen... maar eerst zal ik toch een strijkje moeten plegen want deze week werd de vuile was aangepakt en die ligt nu droog op mij te wachten... Atwood zal even moeten wachten om haar verhaal te luchten... potverkoffie nogesantoe!

    10-02-2022 om 00:00 geschreven door Myette


    >> Reageer (7)
    02-02-2022
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Put

    Ik zat de laatste weken ietwat in de put... eigenlijk nog altijd maar ik ben die put grondig beu aan 't worden... je hebt zo weinig uitzicht nietwaar... langs alle kanten donkerbruine muren... echt niets om vrolijk van te worden... ik heb dan maar besloten eruit te klimmen... ook iets dat niet gemakkelijk is met mijn reumatische knoken... het goede nieuws is dat ik al bijna de bovenrand kan zien... nog enkele moeizame pogingen en ik ben er... OEF!!!

    Et voilà... fris en vrolijk terug in de grote wereld... dat moet je ook maar met een dikke korrel zout nemen want dat "fris" en die "grote wereld" is ietwat met zijn haar getrokken... ik las gisteren dat als je iets vertelt je best mag overdrijven of het is niet de moeite om er naar te luisteren... te saai dus... iets dat ik al mijn hele leven doe maar nu voel ik me er niet meer schuldig door... ja lezen verruimt je horizon... toen ik nog heel pril was dacht ik vaak van mezelf dat ik een buitenbeentje was omdat mijn gedachten alle mogelijke richtingen uitgingen... toen ik begon uit te gaan en een gesprek wilde aanknopen met mijn huidige danspartner kreeg ik soms rare blikken en eentje zei zelfs onomwonden dat ik "een rare was"... ja dan begin je toch te denken dat er iets mis is met je... om op dat lezen terug te vallen... je verdiept je in de wereld van de schrijver en ook in zijn gedachten en dan kom je iets tegen waar je zelf ook zo over denkt... HOERA ik ben niet de enige!!! dus ik ben niet gestoord!!! er zijn er nog van mijn soort... het probleem is dat het niet gemakkelijk is mensen te ontmoeten die op dezelfde golflengte zitten... ik heb er in mijn lange leven slechts enkele ontmoet... ik had echter de pech ze steeds kwijt te geraken... eentje die voortijdig stierf... eentje die aan de andere kant van het land ging wonen... elke keer was dat voor mij een geweldig gemis... nu denkt iedereen natuurlijk dat ik een heel moeilijk mens ben... nee hoor maar ik voel me gewoonlijk in een gezelschap alleen... ik laat de anderen praten en zie hoe zij zich compleet op hun gemak voelen terwijl ik altijd het gevoel heb er maar zo'n beetje bij te hangen... op FB staan er regelmatig van die testen over je karakter en zo en een van die dingen heb ik uitgepluisd en ik ben een "loner"... eindelijk weet ik wat ik ben... ik moest altijd lachen met mensen die "zichzelf gaan zoeken"... wel ik lach niet meer... ik heb mezelf gevonden.

    Vorige week ga ik liever vergeten want die was niet schitterend... morgen komt onze huisarts en ik ga hem niet vertellen over die ingewandsproblemen... het is ietwat beter nu en een volledig onderzoek in de kliniek trekt me niet aan... ik eet sober... snoep laat ik staan... er vlogen al 2 kilokes af... we zien wel!

    't Manneke had weer enkele dagen een terugslag... sommige dagen doet hij bijna normaal en dan plots de diepte in... de enige ontspanning voor hem is TV en hij kon plots niet meer van kanaal veranderen... ik maakte voor hem een lijst met alle kanalen die wij kunnen krijgen en de code om in te tikken... dat lukte niet meer... hij begon de uren in het programma boekje in te tikken in plaats van die codes... en hoe vaak ik het hem ook uitlegde... het ging er niet in... hij gefrustreerd en ik natuurlijk ook.

    Mijn lieve poetshulp kwam zo fier als een gieter met marshmallows uit Polen aanzetten... ik ben de Nederlandse naam van dat spul vergeten... vroeger zou ik haar met een knuffel hebben bedankt maar door Covid mag dat ook al niet meer daarom heb ik maar op afstand grijnzend staan buigen en "dank je" roepen... het is een schatje!

    02-02-2022 om 11:02 geschreven door Myette


    >> Reageer (9)
    27-01-2022
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tijd

    Zoals ik er daarnet fijntjes op gewezen werd is het alweer wat geleden dat ik mijn hart hier uitstortte... tja dat oude hart van mij heeft niet veel meer te vertellen want de dagen en weken rijen zich hier aaneen als één grijze ketting... niettemin vliegen ze toch in sneltreinvaart voorbij... rara hoe komt dat toch... opstaan (wreed tegen mijn goesting)... opruimen (elke dag dezelfde rommel)... eten (zonder honger maar om in leven te blijven)... afwassen (voor de volgende gedwongen maaltijd)... soms de was met als gevolg de strijk... de wekelijkse aanvoer van levensnoodzakelijke middelen... mijn teergeliefde is blijkbaar weer verkeerd opgestaan want hij verkondigde dat het de laatste keer is dat hij naar de winkel gaat rijden... verleden week begon hij midden in de nacht te roepen dat hij aan het sterven was... de volgende dag ging hij in de tuin werken... ik ben niet ongevoelig maar als je op regelmatige tijdstippen te horen krijgt dat het laatste uur eraan komt wordt je wel ietwat cynisch... maar toch... er blijft die twijfel... als man niet meer wil rijden zal ik het moeten doen en dat is zo'n 30 jaar geleden want toen hij op pensioen ging mocht ik niet meer aan het stuur van hem... dat rijden zal nog wel gaan maar ik moet bekennen dat ik er schrik voor heb... we zullen echter wel moeten omdat wij ergens wonen waar winkels ver te zoeken zijn.

    Over de voorbije week kan ik niet veel vertellen... veel gelezen... me stierlijk zitten vervelen ook... tja ik zat in een dipje... volgens wat ik zoal lees op FB ben ik niet de enige die het even niet meer ziet zitten... corona begint zwaar te wegen... de isolatie... geen vooruitzichten... het weer... en toen ik deze week zat te denken aan de nakende lente kon me dat niet opbeuren want het enige wat ik zag was de schoonmaak van al die winter rommel en wat ik zou doen in een hittegolf... erg nietwaar... een teken aan de wand dat ik vlug uit die put moet klimmen... dat ga ik nu direct eens doen... verdorie waar heb ik die ladder nu weer gelaten???

    27-01-2022 om 10:13 geschreven door Myette


    >> Reageer (5)
    19-01-2022
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zorgen

    Ik begin hier al met excuses want ik ga een beetje klagen... tja waar kan ik het anders kwijt... door Corona zit ik al 2 jaar practisch geïsoleerd buiten enkele vluchtige contacten en aan 't manneke moet ik ook niks zeggen want, ofwel begrijpt hij het niet, ofwel slaat hij in paniek... dus zet ik het maar "op papier" in dit geval mijn blog... je leest het of niet, mij niet gelaten maar ik ben het kwijt... ik zit alweer met maag en darm problemen en begin me zorgen te maken... ik zou eigenlijk een volledig onderzoek moeten laten doen en daar heb ik schrik voor... om te beginnen zit ik met mijn man die zich alleen niet uit de slag kan trekken en dan vermijd ik liefst ziekenhuizen zolang Covid nog woedt... onze huisarts zei ooit eens dat le beter uit ziekenhuizen kunt weg blijven als je gezond wil blijven... dat was wel grappig bedoeld maar toch met een ernstige ondertoon... ik heb geen eetlust en zie tegen het koken op als een berg... ik eet dan heel weinig "omdat het moet" maar wreed tegen mijn goesting... later voel ik me ongemakkelijk alsof ik heb zitten vreten... heb al enkele rotnachten achter de rug en dit alles werkt "op mijn seskes"... een slapeloze nacht duurt lang en is gevuld met donkere gedachten... die probeer ik dan te verjagen door bvb. de straatnamen in mijn buurt op te noemen... kan verdorie niet op een van hen komen en daar gaat mijn verlangde slaap... moest ik alleen wonen dan stond ik op en ging wat lezen of puzzelen maar ook dat kan ik niet door 't manneke... die begint dan te panikeren... wat doe je dan... verder liggen kniezen.

    Voilà dat was het klaagliedje... voor degenen die er nog zijn, de rest is niet zo erg maar ook niet om over te stoeffen... buurman even een bezoekje gebracht om uitleg over dat alarm, hij zette me namelijk op zijn lijst van contacten die ingeval van nood hem moeten helpen... alsof ik nog niet genoeg te stellen heb met mijn zorggeval... enfin ik heb enkele uurtjes zitten luisteren naar ellenlange verhalen over zijn belevenissen vroeger toen hij nog werkte... dingen die ik intussen al ettelijke malen hoorde... toen zijn vrouw nog leefde konden we hem met een kwinkslag een andere richting insturen... zij lachte gaarne en samen lukte het ons... helaas is zij er niet meer en ook de pret is weg... ik probeerde het met een mop en hij presteerde het om diezelfde mop te herhalen met enkele wijzigingen... dan ben je uitgepraat... hij is een van die personen die zichzelf gaarne horen praten en niet echt luisteren als jij iets zegt... ze zitten dan te wachten tot je stopt en zitten onderwijl te denken aan wat ze zelf weer gaan zeggen en dat houdt dan gewoonlijk zelfs geen verband met jouw verhaal... erg stresserend.

    Morgen zou mijn nieuwe bib hulp dame komen met verse toevoer, ze wil dan wel binnen komen voor een kop koffie zei ze... ik ben benieuwd... en dan hebben we vrijdag de supermarkt tocht... dat is mijn week... boeiend nietwaar!!! 

    Om af te sluiten... ik ga nu strijken... wat een rijk leven heb ik toch!

    19-01-2022 om 10:34 geschreven door Myette


    >> Reageer (8)
    10-01-2022
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Molen

    En we zijn weer begonnen aan een verse week... de vorige was naar mijn normen een drukke met enkele bezoekjes aan buren en een bezoekje van dochter en schoonzoon... ik moet tot mijn schande bekennen dat het eerder vermoeiend was... deze week staat er alleen de aanvoer van voer op de agenda en de kapster die mijn pluimen komt glad strijken... een geciviliseerd gesprek voeren ben ik niet meer gewend en is dus inspannend... ach ach die corona toch!

    Deze week nog moet ik zelf rondfladderen met stofdoek en dweil want mijn hulpje zit nog in Polen... volgende week pas komt ze ons stulpje uitmesten... aangezien het meisje beweert dat ze gaarne poetst wilde ik haar niet ontrieven en heb me dus deze hele maand niet doodgewroet... ze zal dolblij zijn... ach als je een mens nu eenmaal kan gelukkig maken... dat is toch zalig!

    Ik ben eigenlijk uitgeklapt oftewel heb niets meer te vertellen dus trek ik me in stilte terug en wens jullie een vredige week.

    10-01-2022 om 19:37 geschreven door Myette


    >> Reageer (12)
    03-01-2022
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Start

    En we zijn aan het nieuwe jaar begonnen... allee "nieuw" zo noemen ze het toch maar wat is er eigenlijk nieuw aan... dat we in januari al een lentetemperatuurtje hebben is misschien nieuw ja... dat onze Pol de schildpad al verleden week boven water kwam is ook nieuw... in de vorige 50 jaren nooit meegemaakt... nu staat dat beest plots verdwaasd in de tuin rond te kijken en moet eten krijgen terwijl ik niet gerekend had op nog een kostganger... dus nu voer ik hem beetje bij beetje mijn duur gekweekt witloof waar hij dan nog zichtbaar tegen zijn goesting van knabbelt... ik hoop dat hij terug zijn holletje inkruipt voor het misschien begint te vriezen anders moeten we hem binnen zetten... zoals ik zegde... nog nooit meegemaakt... de duiven beginnen ook al van hun oren te maken... die willen een lief... maar die beesten willen het hele jaar door vrijen de sexmaniakken... we leven in rare tijden.

    Dat nieuwe jaar werd met veel geknal ingezet tot vreugde van de pubers en tot afgrijzen van de dieren... zoon was al voor elf uur vertrokken met de hond om het geknal en geknetter voor te zijn maar bij thuiskomst stond er een of andere slungel voor zijn deur voetzoekers af te steken met als resultaat dat de Kiko hysterisch werd en onhandelbaar... het dier weegt een kleine 50 kilo en is beresterk... zoon werd ook hysterisch en begon zijn nieuwe jaar met een knetterende burenruzie.

    Wat ons betreft blijft alles bij het oude... in corona mode... wat mij echter begint te ergeren is dat aanhoudende schrikaanjagen en ik krijg zo stilaan het vermoeden dat er een plan achter zit... iets dat niets meer met covid te maken heeft maar met politieke en slinkse doelen... we krijgen teveel tegenstrijdige berichten te verwerken... ik heb wel een besluit genomen... ze mogen blijven prikken zoveel ze willen maar met alle chinezen behalve den dezen... drie maal is genoeg... trouwens dan laat je je braaf 3 x in je arm prikken en krijg je later te horen dat het effect na enkele weken al uitgewerkt is... mij niet gezien... ik wil me niet lek laten prikken als het toch niet helpt... wat blijft er dan over... thuis blijven en menigten vermijden.

    03-01-2022 om 11:27 geschreven door Myette


    >> Reageer (12)
    29-12-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zwaar

    Jongens jongens toch, het leven kan zwaar zijn... zit ik hier al dagen te sukkelen om op mijn blog te komen... sennet wilde weer eens op veilig spelen en mijn antecedenten opvragen... was ik vergeten dat ik ooit aan mijn wachtwoord iets veranderde... resultaat : ik geraakte niet meer binnen... ik zwaar gefrustreerd... en dat bovenop deze  loodzware en donkere laatste dagen van dit vermaledijde en zieke jaar... vandaag maar eerst ging bij mij een kaarsje branden en voilà hier ben ik dan weer... niet dat ik iets bijzonders te vertellen heb... ik wil me alleen maar even laten zien.

    De Kerst "vierden" we met ons viertjes dw.z. 't manneke, zoneke, hondeke en ikke... om rustig te kunnen eten had ik voor hondeke een biefstuk gebakken en het beestje heeft de hele tijd braafjes zitten wachten tot hij een volgend brokje bief kreeg... zoon vond het een geniaal idee van mij en ikzelf ook... dat beest is gewend dat als zijn baasje eet hij elke keer ook een proevertje krijgt en ik zag mijn tomates/crevettes al helemaal in de hond verdwijnen... nee dus... zoneke kon dus rustig eten mits van tijd tot tijd de hond een brok te voeren... nu hoop ik maar dat het beest niet gaat verwachten dat hij elke keer steak voorgeschoteld krijgt... de rest van de avond was gewoon gezellig met als uitschieter een onverwachte vondst... zoon en hond zitten altijd op dezelfde leren bank, een bank die ik dan bescherm met een dikke plaid... de hond had door zijn gewoel er een warboel van gemaakt en zoon haalde het zitkussen weg om alles te ordenen en wat kwam er vanonder dat kussen vandaan... een sjaal en muts... verloren door een van onze laatste bezoekers... een bezoeker van de pre corona tijd... ik vind het wel ietwat genant dit te moeten bekennen maar ik heb dus bijna twee jaren nooit de moeite genomen de bodem van die bank eens te stofzuigen... we hebben nog gezocht of er soms ook geld lag... helaas niet... ik heb de eigenaar gemaild en die komt binnenkort zijn eigendom ophalen.

    Oudejaar wordt een gewone avond met als enige ontspanning wat melige programma's op TV en als we geluk hebben een tigste herhaling van een herhaling... wij zaten zelfs 2 x zonder TV blad... een blad waar we een abonnement op hebben en dat al jaren elke week stipt wordt geleverd behalve nu 2 x... wreed ambetant... voor mij niet zo erg want ik kan op de TV het programma opzoeken en opnemen wat me interesseert... dat is echter te hoog gegrepen voor 't manneke... te technisch... mijn taak was weer te bellen om klacht in te dienen... niet echt een van mijn favoriete bezigheden maar iemand moet het doen toch.

    Alles bijeen genomen was het weer een spannende week... ach en dan vergeet ik nog onze uitstap met de wagen... in de gietende regen... om benzine te tanken... iets dat ik nu ook moet doen want man stond de vorige keer zo te stuntelen dat de pomp haar geduld verloor... er moest een nieuw batterijtje in meneer's horloge... werk voor madam... er moest duivenvoer gehaald worden... eventjes langs de kringloop om wat spullen kwijt te raken... het was niet 't manneke's beste dag en de rit was een bezoeking... meneer rijdt zonder lichten... ruitenwissers zijn niet nodig voor hem... hij heeft geen geduld met andere chauffeurs en wil iedereen voorbij steken... ik zit dan de hele tijd aan dat hendeltje te rukken om de ruiten vrij te houden en regelmatig de ventilator aan te zetten tegen de damp... intussen bijt ik op mijn tanden... pers mijn knieën bijeen en hoop op verlossing... thuis gekomen was ik een wrak.. rijp voor het schroot... nee op stap gaan is niet meer nodig voor mij.

    29-12-2021 om 15:17 geschreven door Myette


    >> Reageer (6)
    18-12-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Amaai

    Amaai en nog eens amaai... zit ik hier een heel verhaal te tikken en heel op het einde verdwijnt alles... nu in het kort... de week had weer een hobbelig parcours... de hobbels veroorzaakt door... ja wie anders... door 't manneke... we moesten naar de tandarts in de kliniek en we besloten te voet te gaan... halfweg merk ik dat hij zijn tanden niet in heeft... terug naar huis... in de kliniek allebei pompaf en hij compleet het noorden kwijt... enfin na de behandeling terug naar huis in slow motion... ik weet echter niet of ik het een volgende keer nog zal aan kunnen.

    Mijn online bestelling is aangekomen door bpost... aan één kant open gescheurd... gelukkig was de inhoud nog volledig... daar loopt het precies ook niet op rozen... man merkte niet dat de bestelling er was dus een hoop gezeur kunnen vermijden.

    Mijn nieuwe hulp van de bib ontmoet... een jongere en energieke dame die me een vracht boeken heeft gebracht zodat ik me van tijd tot tijd uit mijn dagelijkse problemen kan terug trekken om me te wentelen in andere... die dame stuurde me een e-book als proef om op mijn e-reader te zetten... na wat puzzelen en sukkelen lukte het... ze beloofde me haar boeken door te sturen zodat ik genoeg te lezen zal hebben tot het einde van mijn dagen.

    Ook nog een bijkomend bedrag mogen betalen voor gas en elektro... nog maar eens amaai mijn voeten... het leven wordt met de dag duurder... de kosten voor de wekelijkse aankoop in de supermarkt stijgen ook verontrustend terwijl we steeds minder en minder eten en verteren... en niet alleen het leven is duur... ik las net dat ook dood gaan en begraven worden een dure onderneming wordt... daar zullen we dan maar even mee wachten.

    18-12-2021 om 13:37 geschreven door Myette


    >> Reageer (14)
    12-12-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zondag

    Zondag... restauratiedag... opknapdag van dit vermoeide en door de jaren beschadigde lijf... als alle ongewenste haartjes verwijderd zijn krijgt dat lijf eerst een uitgebreide zeepbeurt... dan een lange warme douche... dan wordt het ingesmeerd waar er maar te smeren valt... het wordt gehuld in zondagstenue... de badkamer moet worden opgeruimd... en dan zou het logische vervolg zijn een tevreden zucht... dat zou op voorwaarde dat ik de spiegel als de pest vermijd want al die inspanningen ten spijt het resultaat is nooit naar mijn goesting... tja ik ben altijd heel kritisch op mezelf geweest en dat wordt er niet beter op met de jaren.

    Wat kan ik vertellen over de voorbije week... dat het donker en koud en nat was weten jullie ook wel... dat 't manneke van tijd tot tijd over de streep springt is ook geen nieuws meer... dus niets nieuws onder de zon... ik heb veel gelezen in mijn ereader... nog wat boeken bijgeladen... met tussenpozen triest naar de natte hemel gekeken... elke dag met een zucht een avondmaal bereid... de tijd dat ik echt honger had en gretig aan tafel verscheen is al lang voorbij... voor mij is eten een plicht geworden... alleen zoetigheden kunnen me nog bekoren... nu ik het eens nalees schrik ik er zelf van... wat een somber relaas... tijd om te stoppen met zeuren.

    12-12-2021 om 14:32 geschreven door Myette


    >> Reageer (9)
    07-12-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.December

    Juich Belgen juich, het is December, de feestmaand, de tijd van lichtjes en melige kerstliedjes en geschenken, vergeet de drankjes niet om te klinken nu en straks op het nieuwe jaar dat ons vreugde en genot gaat brengen, zo dacht ik en velen met mij vroeger tot ik en ook die anderen tot het besef kwamen dat het nieuwe jaar niet veel anders zou zijn dan het vorige met zijn problemen en soms een gelukkige uitschieter... ach dat klinkt weer heel pessimistisch waar ik nederig excuus voor vraag, je moet maar denken "het mens is oud en verwacht niet veel meer van het leven" en dan heb je nog gelijk ook... de tijd dat ik mee stond te feesten met een onnozel hoedje op is voorbij, ik denk er wel met genoegen aan terug... those were the days... de tijd dat men op oudejaar desnoods vreemde mensen mocht kussen zonder schrik te hebben een of ander virus op te lopen... de tijd dat we met een groep vrienden de stad afschuimden op kroegentocht en op ons vaste stekje een broode américain gingen smikkelen MET ajuin, kwestie van de alcohol te verdoven, een stad waar je onbekommerd en veilig de hele nacht kon ronddwalen met als enig heikel obstakel soms een man die zwaar bezopen was, een man die als enig doel had zijn huis terug te vinden voor hij door de benen ging... of de periode dat we om de beurt oudejaar vierden bij vrienden, dit omdat we met kleine kinderen zaten, dan stelden we samen een menu op en elk van de vriendinnen nam een deel voor haar rekening; we aten en dronken en dansten en zongen het nieuwe jaar in... ook die periode ging voorbij... eerste nieuwjaarsdag werd steevast bij de ouders gevierd met, ook steevast, als aperitief rode Martini, een drankje dat ik nog altijd met weemoed drink, soms...  la mamma kon heerlijk koken, soms kwamen de kinderen met oudejaar bij heb logeren als wij met de vrienden op stap gingen en dan verkleedden ze zich als de 3 Koningen met bompa, ik heb er nog foto's van met bompa in het midden en 2 stralende snoetjes ernaast, ik krijg er warempel traanogen van.

    Wat mij betreft, ik kan niet spreken voor anderen, die feestelijke kerstsfeer komt gewoon niet meer terug, die sfeer van verwachting, is dat nu oud zijn of is het gewoon het besef dat er toch niets zal veranderen, ik weet het niet maar spijtig is het wel, het was ook een zenuwslopende tijd; er moesten geschenken gehaald worden voor de hele meute, de kerstboom gekocht en versierd met de jaarlijkse heisa van rebelse kerstboomlampjes, een menu opgesteld en ook uitgevoerd; dat alles tussen de dagelijkse soep en patatjes in, de geschenken moesten verstopt worden voor de kinderen en als het tijd werd ze neer te leggen begon de zoektocht want steevast wist ik niet meer waar ik ze gelaten had als het feest begon was ik afgepeigerd... aan dat alles denk ik nu terug met een vredevol en gerust gemoed... die kelk gaat aan mij voorbij.

    Aan allen die nog Kerst gaan vieren met de familie wens ik een vreugdevol, prettug en hartverwarmend feest toe.

     

    07-12-2021 om 11:18 geschreven door Myette


    >> Reageer (7)




    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog als favoriet !

    Geluk is een goede gezondheid en een slecht geheugen.
    (I.Bergman)


     


    Durven is tijdelijk de grond onder je voeten verliezen maar niet durven is jezelf verliezen


    De smartphone heeft iets

    voor elkaar gekregen dat

    vrouwen altijd al wilden,

    dat mannen zittend

    plassen


    MIJN FAVORIETEN

    Natoken

     Ani

    Alfyvo

    Voske


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!