Vandaag nog moe opgestaan... ja het werd weer laat gisteren door zoon met hond... maar eigenlijk voel ik me moe door al die gruwelijke berichten die ons steeds maar weer toestromen... er gaat geen dag voorbij of we horen van weer een andere ramp... 't manneke heeft als hobby mij tijdens elke maaltijd te vergasten op nog een wandaad... toen ik weigerde die vreselijke beelden in Nice te bekijken kreeg ik naar mijn hoofd geslingerd dat ik een "harde tante" ben... het tegendeel is waar en dat heb ik hem dan ook luidkeels terug geslingerd... bij al die onheilsberichten tegenwoordig krijg je wekenlang hetzelfde verhaal op je bordje met dan nog schokkende beelden op video... die wil ik opzettelijk niet bekijken... ik heb genoeg voorstellingsvermogen om er iets bij te denken en zitten "genieten" van gruwelijke beelden staat niet in mijn agenda... ook hou ik niet van "gerejemieer" achteraf... het is gebeurd en het is erg... heel erg... maar eindeloos zitten herkauwen haalt niets uit... bang zitten te wezen over wat ons nog te wachten staat is ook nutteloos.

Dus bij het "late" ontbijt verkondigde ik dat ik vandaag een rustdag wilde nemen en niets wilde horen over eventuele aanslagen of wat dan ook want dat mijn maat vol was... groot onbegrip bij echtgenoot... dat gaat zijn verstand echt te boven... hij heeft echter gemerkt dat het me ernst was en heeft zich goed gedragen... hoe mijn dag verliep is snel verteld... na de uitgebreide restauratiewerken aan mijn omhulsel heb ik wat rondgelummeld... de duif gevoerd... de uitwerpselen van diezelfde duif afgekrabt van vensterbanken en terras... wij planden het dier met de wagen ergens ver weg te dumpen maar kunnen het niet over ons hart krijgen... het beestje is zo tam als wat... loopt voor en tussen onze voeten als we in de tuin komen... zit ons op te wachten 's ochtends... ik strooi zijn graantjes in een plat schaaltje en schuif het in de katten-reismand en terwijl ik het naar binnen schuif trippelt hij al over mijn hand... vol vertrouwen... ik heb hem streng toegesproken over racisme en nu tracht hij de houtduiven en tortels niet meer te verjagen... ik vrees dat we er weer een huisdier bij hebben... door al dat rondlummelen was ik nog moe(d)er geworden en ben in de tuin lekker gaan uitrusten... ziezo dat was de zondag van Myette.

17-07-2016 om 20:49 geschreven door Myette

Wat ik voel de laatste tijd als ik naar het nieuws luister... gewoon afschuw en walging... eerst Nice... een bloedbad veroorzaakt door een volledig gestoorde pipo die zich wilde bewijzen... en ja hij kwam in het nieuws maar men zal hem enkel gedenken met afschuw en haat... nu weer die coup in Istanbul met pipo Erdogan die het lumineuse idee kreeg het volk op te roepen om op straat te komen betogen... resultaat vele doden en gewonden... kwam hij ook buiten... ik wed van niet... dat was mijn eerste gedachte toen ik het hoorde maar wonderlijk genoeg wordt er niet over gesproken bij de berichtgeving... ik vind dit gewoon een laffe en onverantwoorde daad... maar ja meneer Erdogan ligt nu eenmaal niet in mijn bovenste lade... het is een verkapte dictator en ik hoop dat Turkije nooit in de Euro mag komen want we hebben hier al genoeg barbaren zitten... wat daar nu gebeurt is echt middeleeuws... die soldaten die gewoon bevelen opvolgden van hun meerderen worden nu mishandeld en er staat hen misschien de dood te wachten... ach en ik die dacht dat we in een verlichte eeuw leefden... wat een misvatting... eb wat zijn wij toch een week volkje want bij ons worden moordenaars wel in de cel gegooid maar daar worden ze wel goed verzorgd... eigenlijk is dat belachelijk toch.

16-07-2016 om 20:39 geschreven door Myette

Het is echt niet meer plezant... sinds de grenzen zijn geopend krijgen we hier vanalles binnen dat beter buiten zou blijven... alle trucjes werden al gebruikt om zich in ons landje te vestigen... een van die kerels is zelfs door de lucht gekomen en postte zich zomaar in onze tuin... ja ik heb het nog eens over die duif... toen ik daarstraks de kans kreeg heel dichtbij te komen kon ik op een van zijn enkelringen de letters NL bemerken dus het is een Hollander en nog een opdringerig geval ook... hij komt op de vensterbank van mijn keuken luidkeels om eten roepen... als dat niet helpt begint hij te ijsberen voor de terrasdeur en laat regelmatig wat achter... deze voormiddag verjoeg hij onze andere vaste duiven... de bosduiven en tortels die al maanden lang gevoederd worden door 't manneke en dat was een brug te ver... manlief schoot in een Belgische koleire en duif was uit de gratie... we gaan nog eens een poging wagen hem in de kattenmand te krijgen en dan trachten hem te slijten aan wie dat beest maar wil... ik hou nu eenmaal niet van opdringerige mensen of dieren.

Vandaag de hele dag thuis zitten wachten op de ruitenwasser die beloofde vandaag te komen... geen ruitenwasser gezien... tja het weer wilde ook niet meewerken en we kregen de ene stortbui na de andere te verwerken... gisteren toch nog naar de golf gegaan en tussen twee buien door een rondje gespeeld.

Denk dat we morgen 't stad intrekken want 't manneke is dringend aan een verse broek toe... het zal op een drafje moeten aangezien hij op tijd thuis wil zijn om naar de koers te kijken... die man en zijn sport... dat kijkt nu letterlijk naar alles wat beweegt... gelukkig heb ik mijn boeken en computer anders zou ik er maar verweesd bijzitten.

13-07-2016 om 22:16 geschreven door Myette

Foto van Kiko het maatje van zoon

13-07-2016 om 11:02 geschreven door Myette

In mijn glorietijd was ik een turbo-vrouw... altijd aan het werken... poetsen... wassen... strijken... boodschappen... ik was onvermoeibaar... als ik daar nu aan terugdenk schiet ik vol... waar is die tijd gebleven... tegenwoordig doe ik alles met mondjesmaat met als regel :"morgen is er nog een dag"... maar soms... heel soms krijg ik nog eens een opstoot en pak wat verwaarloosde zaken aan die ik al heel lang heb trachten te negeren... zo ook vandaag... mijn poetshulp kwam en ik vroeg haar de ramen te wassen want dat was door al die regen al een hele poos geleden... ramen wassen betekent alle planten van de vensterbank sleuren... die planten afwassen en bewateren... de vensterbanken in de olie zetten en boenen... terwijl ik dan toch die fles teakolie vast had de meubelen ook een likje olie geven... dan zie je daar in een hoekje een vergeten stofnest dat dringend moet verwijderd worden... je kijkt eens vinnig rond en ontdekt nog wat ongerechtigheden die je moet aanpakken... en zo voort en zo verder... enfin ik was in prima vorm tot plots de fut eruit was... toen poetshulp vertrok was mijn pijpeke uit en na het middagboke ben ik op bed gaan liggen... viel in slaap tot zoon me wakker belde om wat te babbelen... toen 't manneke me voorstelde nog even naar de Makro te rijden heb ik hem wandelen gestuurd... trop is trop en "morgen is er nog een dag"... ik nestelde me in mijn zetel met een binaire puzzel maar niet voor lang want meneer duif kwam op ons terras op de leuning zitten en begon me een serenade toe te koeren... eerst dacht ik naiëf dat het uit liefde was maar nee meneer had honger en wat doe je dan als een man honger heeft... voederen natuurlijk... geen rust voor het vrouwke... ik zal dan maar vroeg gaan slapen en maar hopen dat die vervelende mug in onze slaapkamer eindelijk bezweken is.

11-07-2016 om 22:05 geschreven door Myette

In een ver verleden... bij de nonnekes... werd me geleerd dat zondag 's Heren Rustdag was... niet voor mij blijkbaar... aangezien zoon elke zaterdag langskomt met Kiko wordt het telkens laat voor ik uitgeput mijn bed kan induiken nadat ik die twee druktemakers de deur heb kunnen uitwerken... zo ook gisteren... vandaag kroop ik moeizaam mijn beddebak uit om al direct de rommel op te ruimen die ze hadden achtergelaten inclusief de overal verspreide haarpakketjes van hond... niet van zoon want die haalt elk haarsprietje minutieus weg dat hij maar kan vinden en dat op zijn hele body... hij beweert dat hij allergisch is voor haar... pffffff... en dàt zegt iemand die dagelijks hele wolken pels inademt van hond en kat... raar maar waar... na het opkuisen volgde een uitgebreide douche- en restauratie-sessie... ik had nog net de tijd om in mijn schoenen te springen toen de vrienden al voor de deur stonden... het was vandaag namelijk onze maandelijkse ontbijt-afspraak in de koekestad... na een meer dan stevig ontbijt trokken we naar het park in Wilrijk om daar op een terrasje na te praten tot in de late namiddag... dan naar huis waar meneer duif ons zat op te wachten met hongerige oogjes... jaja de duif is nog niet dood maar springlevend... hij eet goed... kan vliegen... schijt alles onder... wil echter niet naar huis... dochter merkte droog op dat hij blijkbaar "mot" had met zijn vrouwtje en "om sigaretten" was gegaan... 't manneke is op een avond zelf naar dat duivenbond-lokaal gereden en daar zegden ze doodweg : "haal die ringen van de duif en breng ze hier" zonder over het beest zelf te reppen... ik had toen wel mijn bedenkingen... wat als we het diertje naar hen zouden brengen... zouden ze gewoon de ringen opsturen en duif in de pot steken... dus hebben we besloten om duif gewoon zijn zin te laten doen... ik noem hem Dolfke en hij heeft me daarstraks in de tuin gezelschap gehouden... ik zal moeten opletten of ik word nog verliefd.

Vrijdag kwamen dochter en haar man eten... het eten zelf viel in de smaak en we hebben gezellig bijgekletst... woensdag vertrekken ze op vakantie naar Kreta.

En nu ga ik nog effe rappekes het bed verschonen... morgen komt mijn poetshulp en dan wil ik ook alles... maar dan ook àlles schoon hebben... het is ook een lekker gevoel je tussen fris gewassen lakens nestelen.

10-07-2016 om 19:54 geschreven door Myette

"De duif is dood meneer"... kennen jullie dat nog van Toon Hermans in die sketch... nu wij hebben hier een hele kolonie duiven die onze tuin komen bezoeken... het voer dat 't manneke elke dag strooit komen oppikken en als dank het van de vorige dag verteerde voer op ons terras komen droppen... er zijn bosduiven... tortels en nu al enkele dagen een verdwaalde reisduif met liefst 2 geringde poten... vermoedelijk een dure prijsduif... op een dag zat ze midden in het gazon parmantig rond te loeren... als we de tuin inkomen komt ze aangetrippeld tot bijna op onze voeten... kijkt ons verleidelijk schuin aan... loopt achter ons aan tot we haar voeren... we hebben proberen te bellen naar de Duivenbond maar die geven geen sjoege... bij Google raad gevraagd maar dat werd ook niks... nu zitten we al drie dagen opgeschept met die veelvraat want eten kan ze als de beste... deze voormiddag was ze niet meer te zien en we dachten al dat ze haar honk was gaan opzoeken... helaas toen ik in de tuin kwam om onze weelderige gewassen wat bij te snoeien stond ze plots naast mij te lonken... nog enkele dagen en we hebben een schootduif... als er iemand weet hoe je zo'n beest weer kwijtraakt... goede raad is welkom.

Maandag was het mammo-dag... altijd iets om NIET naar uit te zien... na het pletten komt dan het wrijven... dit wrijven gebeurde door een piepjong en knap doktertje en nog lief ook... alleen was hij niet zo zuinig met de gel zodat ik achteraf nog 10 minuten bezig was me te fatsoeneren... alles prima in orde... OEF!

Terwijl ik dan toch in de kliniek was tegelijkertijd een afspraak gemaakt voor de tandarts... de vroegste datum was in oktober... het loopt gewoon de spuigaten uit tegenwoordig... hebben de mensen nu meer tanden dan vroeger soms?

Dinsdag nog eens kunnen golfen en nog goed gespeeld ook... deed deugd want de laatste weken was het knudde... onze vrienden zijn terug uit Spanje en het werd een gezellige boel... twee witte wijntjes gedronken en de koppijn achteraf erbij moeten nemen... zoals mijn kozijn altijd zegde : "een kermis is een ranseling waard" en zo is het dan!

Morgen wordt het weer voer aanslepen want vrijdag komen de kinderen eten voor ze naar Kreta trekken op vakantie.

Zaterdag kwam zoon met Kiko en ik ben weer getekend... dat beest wil altijd maar likken of knabbelen en hij heeft me tweemaal te pakken gekregen toen ik even de andere kant uitkeek... nu loop ik met een grote blauwe vlek op mijn been van de vorige week nog en op mijn arm en been blauwe tandafdrukken... een rok dragen kan ik wel weer vergeten voorlopig.

Vandaag had ik een goeie dag... heb mee de voorhof met de hoge drukspuit bewerkt... onkruid uit de tuin geplukt... duif gevoederd... wassen gedraaid... en nu nog dit blog aangevuld... dit laatste om Natoken te plezieren want die kwam me weer aanporren... die meid heeft geen geduld he!

06-07-2016 om 00:00 geschreven door Myette