|
Meimaand... een maand die je doet denken aan een zalig lentezonneke... fris groen rondom... vogeltjes die druk kwetterend een nestje bouwen... en zo te zien is die al goed begonnen want ik zie zon... fris groen en hoor kwetteren... als dàt maar blijft duren 
Ook een maand waarin de plechtige communicantjes rondparaderen... ik werd al vroeg wakker en lag wat te soezen en van soezen komt denken... aan wat... aan mijn langgeleden plechtige communie... in een tijd die je je nu bijna niet meer kunt voorstellen... om te beginnen waren er de voorbereidingen... op "retraite" gaan met een hoofd vol "papilotten"want die lange haren moesten op de grote dag in sierlijke pijpekrullen hangen... het uitzoeken van dat communiekleed... ik was toen al ietwat tegendraads met eigen meningen en wilde absoluut geen kleed met wijduitstaande tulen rokken... nee dat van mij moest eenvoudig zijn en soepel... dus de hele koekestad afgezocht met la mamma die er bijna een punthoofd van heeft overgehouden en ook gevonden... nog een kroontje... een "sacochke" en schoenen... ook die vonden we na lang zoeken en voilà laat maar komen nu... de dag zelf moest ik al heel vroeg bij de "coiffeur" zijn voor het uitkammen... die man was nogal een teut zodat ik op het nippertje kon vertrekken... al te laat en ik dus met mijn rok hoog opgetrokken naar de kerk gesprint... onderweg brak het lint van mijn sacochke af zodat ik al gehavend en stiknerveus de kerk binnen draafde wat me enkele nijdige blikken opleverde... van de dienst zelf herinner ik me weinig want eigenlijk was ik toen al atheist in de dop... na de mis het uitwisselen van "beelekes" met mijn lotgenoten en die beelekes kregen een plaatsje in het missaal waar ze nu nog zitten... dan de ronde van de familie om mijn outfit te laten bewonderen en te horen dat ik "precies een bruid" was... tegen de avond kwam er een "traiteur" aan huis met zijn potten en pannen die hij dan in ons piepkleine keukentje moest opwarmen... daar herinner ik me alleen nog de "sole normande" van... nog altijd een van mijn lievelingsgerechten... heel de familie was te gast en er werd duchtig gefeest... ik herinner me nog nonkel Leon die met la mamma den "boemsedeesie" danste en van pure vreugde ma met zijn heup zo'n opdoffer gaf dat ze haast door de glazen verbindingsdeur tuimelde... ja die nonkels en tantes konden feesten... allemaal dood nu maar de herinneringen blijven.
Dan de geschenken... ook zoiets nostalgisch... een "liseuse"(heb ik nog)... een nageletui (verdwenen)... een paternoster.(heb ik ook nog).. een juwelendoosje(waar gebleven?)... een zegelring(gestolen jaren terug)... en nog wat dingen die ik me niet meer kan herinneren... de tweede dag werd ik in mijn "tweede-dags-outfit" gestoken en gingen we weer op bezoek... het was een snikhete dag en daar liep ik dan met mijn nieuwe jas en bijpassend hoedje... te zweten als een paard... om mooi te zijn moet je lijden zegde men toen... en lijden was het.
De communie van mijn kinderen was heel wat eenvoudiger... dochter mocht kiezen tussen een "echte communiejurk" en een fiets en koos de fiets dus deed ze haar communie in een "albe" en eigenlijk vind ik dat veel mooier ook... voor de tweede dag kocht ik haar een mooi lichtgroen kleedje en dat ding heeft ze nog vaak gedragen op feestjes... zoon mocht niet kiezen want iedereen moest een albe aan... hij kreeg ook zijn fiets en zijn eerste echte pak... de maaltijd werd in een restaurant genomen met een sterk uitgedunde familie... die zijn er ook niet meer.
Dat was een blik in het verleden... nostalgie... maar in het heden komen er ook soms mooie dagen zoals vandaag... ik ga me nu aankleden voor een laat ontbijt met onze buren... iets dat we ons hebben voorgenomen een keer per maand te doen zolang we er nog zijn en nog kunnen genieten.
|
Pure nostalgie .. Daar gaat het morgen op mijn blog ook over.. wat kunnen wij vertellen hé Myette... Onze kleinzoon die zondag zijn Plechtige communie doet zou vragen " hoe lang is dat geleden oma" ?. Deed hij ook toen hij de foto van mijn eertse communie zag.. ik denk dat hij dacht dat het van in de middeleeuwen was 
..Op dat punt is er ook heel wat veranderd alleen . de kerkteksten zijn nog steeds even oud ik ken ze nog letterlijk van uit mijn schooltijd pffff.. daar mogen ze ook eens wat aan doen! NOg een dikke knuffel
