En het leven gaat verder... zoon trekt aardig zijn plan... hij heeft er zich bij neergelegd dat zijn invaliditeit iets van lange adem zal zijn en past zich aan... mijn poetshulp gaat er nu wekelijks heen voor enkele uren om de boel te ordenen... de boodschappen doet hij zelf in zijn "pausmobiel"... de hond uitlaten ook... eten laat hij aan huis komen... en zo zijn vader en moeder niet meer overbelast en komen stilaan tot rust.

Mijn maagproblemen worden door de huisarts aangepakt... alleen maar stress was zijn oordeel... ik hoop nu maar dat hij gelijk heeft.

Het etentje met vrienden... reeds lang gepland en met vrees tegemoet gezien... verliep schitterend... aperootje en wijntje gingen er lekker in... de "sobere" maaltijd ook... geen noemenswaardige problemen gehad nadien... mens mens wat wil je nog meer... het was leuk... gezellig... goed gelachen... al onze vrienden kampen stuk voor stuk met hun eigen problemen maar die werden voorlopig opzij geschoven om alleen maar te genieten... batterij is opgeladen nu... zo erg opgeladen dat ik warempel plannen maakte om vandaag de koelkast(en) te ontdooien... ben er nog niet aantoe gekomen want zit hier nu te bloggen... straks misschien?

De uitgestelde uitstappen met de club bevestigd en betaald en dan maar hopen dat er weer geen roet in het eten wordt gegooid.

En ik zie hier met grote verbazing dat het alweer tijd voor de middagboterham is... allee vooruit... eerst gaan eten voor manlief "van zijn graat valt"... die man is gewoon aan het wegsmelten maar eten dat die kan... gisteren viel het de vrienden ook al op... wel een probleem want we kregen enkele uitnodigingen voor jubileumvieringen en zijn nette pakken hangen om hem heen als een overjarige vlag... en meneer wil geen nieuw pak kopen en als meneer niet wil is er geen lieve moederen aan... hoe gaan we dàt oplossen?

23-03-2017 om 23:35 geschreven door natoken

23-03-2017 om 10:00 geschreven door ani

20-03-2017 om 19:52 geschreven door natoken

19-03-2017 om 13:20 geschreven door frankie