Valentijn... mooie naam voor een mooi gebaar... maar aan mij is Valentijn niet verschenen... wanneer ze die hebben uitgevonden weet ik niet... blijkbaar heb ik iets gemist... mijn Valentijn weet het ook niet en heeft de hele week zich van zijn slechtste kant getoond... dan denk ik maar : "ach wat het zal ook nooit veranderen hier"... die week was niet een van de prettigste... weer een opdoffer gekregen toen onze buurman vertelde dat zijn vrouw terminaal is en euthanasie wil... die buren zijn al meer dan 60 jaar onze vrienden... we bouwden samen onze huizen... maakten veel uitstapjes... gingen op reis... zaten in een kaartersgroep... deelden lief en leed... en dan krijg je te horen dat er weer een groot stuk van je leven gaat verdwijnen... en door Covid kunnen we hen zelfs niet bezoeken... ellendig toch!

Voor velen werd het bericht dat de kappers mogen openen op gejuich onthaald... ik belde de kapper van 't manneke en hij mag pas volgende week komen... hij zal hopelijk niet te hard schrikken als hij de door mij geknipte lokken bekijkt... tja de wil is er wel maar je moet het nog kunnen ook... ik heb mijn eigen haar ook al bijgeknipt maar we gaan het niet hebben over een "coupe" want die is verdwenen... mijn huiskapster mag jammer genoeg nog niet komen dus ik ben weer de sigaar... gisteren mijn nieuwe poetshulp ontvangen en met veel moeite uitgelegd wat er van haar verlangd wordt... een jonge Poolse vrouw die ik niet zou herkennen als ik ze op straat moest tegen komen want heb haar niet zonder masker gezien... het poetsen deed ze prima en ze was heel beleefd en vriendelijk... ook zuinig want ze wilde zelfs niets drinken : "ik kom om te werken" zei ze... met mijn eerste hulpen namen we steevast een half uur teatime en een babbel maar de laatsten die ik had willen niets drinken... is ze dat verboden door het kantoor... ik weet het niet... ik heb intussen al een hele resem Poolse dames als hulp gehad... mijn eerste trouwde, werd zwanger, kocht een huis in Polen en vertrok... een tweede verhuisde naar Engeland... een derde moest terug naar Polen voor haar zieke moeder... de volgende kreeg rugklachten en vond een andere baan... de volgende weet ik niet meer... dan kwam Gosja en door Covid  moest ze stoppen... ik heb het hele jaar zelf gepoetst maar word er ook niet jonger op... helaas... dan kwam Monika 1 keer en de volgende beurt was ze positief en moest in quarantaine... nu heb ik een Izabela en hoop ze nog lang te kunnen houden.

Mensen lief ik heb zojuist even mogen proeven van wat frisse lucht... een heerlijk lenteluchtje... we zijn de boodschappen gaan afhalen... wat een raar klimaat hebben wij toch... de ene dag vrieskoud... dan regen... nu zon en zachte temperatuur... wat een variatie toch... ik vraag me af waar mensen over praten als ze leven in een land waar die variatie niet bestaat... stel je voor... elke dag zon en blauwe lucht... wat saai... ben op TV een serie aan het kijken over het hoge noorden... de helft van het jaar in het donker leven en de andere helft in het licht... niets voor mij... ik ga zeker niet verhuizen.

24-02-2021 om 10:16 geschreven door Dirk

23-02-2021 om 22:01 geschreven door NaNatoken

20-02-2021 om 11:41 geschreven door NaNatoken

19-02-2021 om 10:29 geschreven door Dirk

17-02-2021 om 17:41 geschreven door ani