Aan de trouwe bezoekers van mijn blog... een hartelijke groet... en ja ik leef nog alhoewel je het beter overleven kan noemen... mijn dagen worden gevuld met de gewone huishoudelijke taken met als beloning voor mijn toewijding een uurtje lezen of puzzelen... je kan het gerust saai noemen... dat doe ik ook... en dat terwijl ik al mijn hele leven een hartsgrondige hekel had aan saaiheid... nu ben ik al blij met een rustige dag... tja het leven zit vol verrassingen nietwaar.

Ik moet wel zeggen dat er verleden week enkele lichtpuntjes waren nl. een  goeie babbel met mijn lieve overbuurvrouw... de moeder van 8 kinderen die we ook hebben zien opgroeien... dus voldoende praatstof om een hele namiddag te vullen... dan een telefoontje van mijn poetshulp die me meldde dat ze terug uit verlof was... dochter die met moederdag me een bezoekje bracht... zoon die even kwam binnen springen... dus al bij al een bewogen week... en ik dan zeggen dat mijn leven saai is... foei! 

Nog even vermelden dat we weer dagelijks de verpleger over de vloer krijgen want 't manneke heeft nog maar eens een beenwonde opgelopen... hij is angstwekkend gekrompen en graatmager maar ziet regelmatig kans zich overal te stoten tot bloedens toe en... aangezien hem verplegen voor mij een haast onmogelijke opdracht is... ik moet maar naar hem wijzen of hij begint al te gillen... laat ik de verpleger het vuile werk doen... bij hem durft hij zelfs niet piepen haha!

Aan allen die nog in het volle leven staan... geniet ervan zolang je kan... wanneer je ooit gedwongen met rust moet heb je tenminste nog leuke herinneringen!

18-08-2024 om 10:44 geschreven door Dirk

17-08-2024 om 12:03 geschreven door ani