|
Twee jaar geleden zagen we ze vaak, merels die ziek en lusteloos rond doolden en nog nauwelijks fut leken te hebben om weg te vliegen. Het usutu-virus decimeerde het merel bestand. Ondertussen leek de ziekte verdwenen en zagen we weer steeds vaker merels in onze tuin en we mochten regelmatig genieten van hun mooie zang.
Ik vrees dat we weer terug naar af zijn want vandaag zag ik weer een sukkelaar die dezelfde symptonen leek te hebben, een merelvrouwtje ten dode opgeschreven vrees ik. Zij toonde weinig belangstelling voor de hapjes die ik strooide en het schaaltje water interesseerde haar ook al niet. Ze vloog ook niet weg toen ik dichterbij kwam, maar oppakken liet ze zich toch ook niet. Ze vluchtte dan onder een struik. Ik denk dat ik weet wat er gaat gebeuren als straks de zwerfkatten onze tuin weer bezoeken... De natuur kan wreed zijn.
|
