Uiteindelijk zijn we dan toch op de laatste avond nog op Graspop geraakt. Na dat we een telefoontje gekregen hadden dat de geplande ballonvaart afgelast was en ik alsnog een kort bezoek aan Art Kasterlee had gebracht stelde het vrouwke voor om dan maar naar Dessel te fietsen... Yesss!!! We gaan al jaren proeven van de sfeer daar op Graspop, niet dat we ooit een inkomticket gekocht hebben trouwens, we blijven gewoon wat rondhangen rond het terrein, bij de campings, de merchandising en het hele commerciele gebeuren en dan loop je ook tussen de festivalgangers. Ik kan het niet voldoende herhalen: die metal-liefhebbers zijn eigenlijk allemaal vriendelijke, lieve mensen ondanks het ruige imago dat ze zich meestal aanmeten. Gewoonlijk vraag ik of ik ze mag fotograferen en in al die jaren heb ik nog nooit een weigering of een scheef gezicht gekregen. Dit jaar heb ik ook enkele keren stiekem van uit de heup wat opnames gemaakt met het kleine Sonytje en na selectie en fatsoeneren van de oogst was het het vrouwke die vond dat het deze opname was die in mijn jaaralbum moest komen. Ik vind het zelf best een chaotische plaat, maar het geeft goed de variatie en de sfeer weer. En tja, wie ben ik om het vrouwke tegen te spreken?
|