|
De rugpijn lijkt enigszins onder controle, het gaat alleszins beter vandaag. Ik heb het er dan ook op gewaagd even te gaan fietsen met het vrouwke en wonder boven wonder was de houding op de fiets helemaal niet belastend, integendeel. De boog van het zadel via de rug, de nek en de armen naar het stuur leek de perfecte lichaamshouding om de pijn te verdrijven. Ver zijn we niet geweest maar ik heb er zeer van genoten. Onderweg heb ik o.a. het smalle fietspaadje, Neerheide, tussen het Kempisch Kanaal en het begin van de Roerdompstraat eens gefotografeerd. Het is daar nauwelijks 60 à 70 cm breed, maar dat is een paadje naar mijn hart. Dit vind ik zoveel leuker dan die fiets-o-strades waar de speedpedelecs je tegen supersonische snelheden voorbij komen gelitst zonder bellen. Ik probeer dan ook altijd dit soort rustige trajecten op te zoeken en voor een keer wil ik dat in mijn jaaralbum ook eens aangeven.
Nu een nachtje slapen en hopelijk morgen hopelijk weer net iets beter...
|
