|
Ik was eigenlijk van plan om nog wat uit te zieken maar het vrouwke had voorgesteld om toch een kort fietstochtje te doen. Ik heb een tijdje getwijfeld maar uiteindelijk vond ik het ook wel een goed idee, van de buitenlucht profiteren om wat krachten op te doen. Dat liep wel even anders dan gepland. Nog geen 2 km van huis, in de Harredonken, grens Lichtaart - Tielen, laste ik een eerste stop in om een foto te maken. Achteraf gezien bleek dat de enige foto van de dag. Ik voelde dat ik al nat van het zweet was en onderkoeld geraakte, het was best fris immers. De benen voelden als ballast en mijn oorspronkelijk enthousiasme maakte snel plaats voor de drang om zo snel mogelijk weer naar huis te fietsen. We zijn nog rechtsaf, over het brugje in de verte, tot in Tielen gereden, en via de Rielen terug naar de Kasterleesteenweg. Einde van de kortste fietstocht van 2025. Overmoed wordt uiteindelijk toch afgestraft. Vanavond voelde het vrouwke hetzelfde als ik dinsdagavond voelde. Mijn schatje heeft het met enkele dagen vertraging ook te pakken. We zijn nog niet uit de ziekte-miserie.
|