Op 29 oktober 2014 kreeg ik een e-mail van onze eerste schepen Liliane Pylyser-Dewulf, tevens schepen van openbare werken, met ‘een beetje info’ over ons toekomstig wegennet. Om het met een eigenaardig modern (in mijn ogen belachelijk) woord te zeggen ‘ik vind dat keigoed’. Anderzijds is het wel logisch dat de bevolking, en dan in eerste instantie de inwoners van een her aan te leggen weg, geïnformeerd worden over wat men zo allemaal van plan is met hun laan of hun straat. Als het niet bij beloften blijft, zoals wel eens meer gebeurt om de één of andere financiële of duistere reden, dan ziet het er wel goed uit.
Verduidelijking van enkele begrippen Onderscheid Gewestweg – Gemeenteweg Een gewestweg is een weg die wordt aangelegd, onderhouden en beheerd in opdracht van het Vlaams gewest. Voor onze provincie is ‘Wegen en Verkeer West-Vlaanderen’ daarvoor verantwoordelijk. Het is onderverdeeld in 7 districten. Wij vallen onder het district 315 Oostende. Hun werk bestaat uit het ontwerp, de aanleg en de verbetering van gewestwegen, autosnelwegen en bruggen over deze wegen en van de fietspaden. Zij zorgen ook voor de aanleg van bepaalde elektromechanische uitrustingen: wegverlichting, verkeerslichten, elektriciteitsinstallaties, borden voor dynamisch verkeersbeheer, .... Tenslotte voeren zij het mobiliteitsbeleid uit en organiseren zij het verkeer. In Vlaanderen werden op 1 januari 2009 alle resterende primaire en secundaire provinciewegen overgedragen naar het Vlaams Gewest.
Een gemeenteweg is uiteraard een weg die beheerd wordt door de gemeente. Een gemeentebestuur heeft geen mandaat om aanpassingen uit te voeren aan gewestwegen. Bij de heraanleg van een gewestweg kan enkel overleg gepleegd worden over de optimalisatie van verkeersstromen en het gebruikscomfort.
Al de hieronder besproken wegen zijn gemeentewegen, behalve de tramweg.
• het transport van elektriciteit, gas, gasachtige producten, drink-, hemel- en afvalwater, warm water, brandstof, • telecommunicatie, • radiodistributie en kabeltelevisie, • de transmissie van enigerlei data, ongeacht of een privégebruiker al dan niet op die installaties kan aangesloten worden.
Ziehier enkele foto’s die een idee moeten geven van wat zo allemaal onder de grond gestopt wordt.
Gescheiden rioleringsstelsel Op dit moment zijn er in Vlaanderen nog veel ‘gemengde’ rioolstelsels. Dat betekent dat het hemelwater of regenwater samen met het afvalwater afgevoerd wordt. Dat heeft echter heel wat nadelen. Bij droog weer bezinkt het vervuilde slib van de huishoudens in de riolen. Als het hevig begint te regenen, kunnen de riolen de grote hoeveelheid water niet meer aan. Dat loopt dan via overstorten in beken en rivieren. Het afvalwater wordt afgevoerd naar het zuiveringsstation. Het wordt sterk verdund door het regenwater wat het zuiveren van het water moeilijker maakt, zodat de waterkwaliteit er fel onder lijdt. Hemelwater dat meteen via de rioleringen wordt afgevoerd, komt ook niet in de bodem terecht. Nochtans is dat nodig om de grondwatervoorraden aan te vullen. In een gescheiden rioleringsstelsel wordt het afvalwater en het regenwater (vanaf daken en straten) door twee aparte stelsels afgevoerd. Het gemeentebestuur is op grond van de VLAREM-wetgeving verplicht om in een gescheiden rioleringsstelsel te voorzien. Het regenwater wordt rechtstreeks of via een beperkte zuivering op het oppervlaktewater afgevoerd. Dat heeft als nadeel dat er vervuiling mee kan komen. Met name aan het begin van een bui wordt vuil van de straten het regenwatersysteem (en daarmee uiteindelijk het oppervlaktewater) ingespoeld. Om dit te voorkomen wordt op sommige plaatsen de regenwaterafvoer aangesloten op de droogweerafvoer. Met behulp van een terugslagklep wordt zo het regenwater dat aan het begin van een bui het systeem instroomt, toch naar de zuivering gevoerd, waardoor de meeste vervuiling weggezuiverd wordt en er alleen nog relatief schoon regenwater direct op het oppervlaktewater wordt geloosd. Een dergelijk stelsel heet een verbeterd gescheiden stelsel. Met dit stelsel wordt nog steeds veel neerslag naar de zuivering afgevoerd (ruwweg 60 tot 70% van de jaarlijkse neerslag). Voordeel van dit systeem is dat bij grote buien de piek van de afvoer niet in het droogweersysteem terecht komt waardoor de piekbelasting van de rioolwaterzuivering aanzienlijk lager wordt.
Een gescheiden rioleringsstelsel betekent ook dat het hemelwater en het afvalwater aan de private woningen gescheiden moet worden door een afkoppeling van de afwatering aan de woning. De kosten voor deze afkoppeling kunnen soms hoog oplopen, afhankelijk van het type woning. Tot op heden wordt die afkoppeling bekostigd door het gemeentebestuur. Wat uitzonderlijk is, want veel Vlaamse gemeenten geven slechts een beperkte toelage of laten de kosten volledig over aan de private eigenaar.
Het verloop van de renovatie of heraanleg van een weg Onze schepen van openbare werken benadrukt dat elk dossier/elke weg zijn eigen accenten heeft, zowel bij de planning als bij de uitvoering. Alles begint met de budgettering van de werken. Tijdens het eerste jaar van een legislatuur duidt de politieke meerderheid, in overleg met de betrokken gemeentediensten, de wegen aan die vernieuwd zullen worden. Dit gebeurt door een aftoetsing van verschillende parameters zoals slijtage, vernieuwing van de riolering, verkeersdruk, dorpskernvernieuwing,… Vernieuwingsmogelijkheden zijn er vaak in overvloed, maar er moet steeds een selectie gemaakt worden, op basis van de beschikbare financiële middelen. In de loop van de legislatuur kan het voorvallen dat er wijzigingen moeten gebeuren aan de planning omwille van opportuniteiten die zich voordoen (denk maar aan subsidiëring door een hogere overheid) of door hoogdringendheid van bepaalde werken. De geselecteerde werken worden opgenomen in het meerjarenplan en de ervoor voorziene kredieten worden vastgelegd.
Per project stelt het gemeentebestuur een studiebureau aan om een voorontwerp te maken van de heraanleg. Op basis daarvan formuleren de nutsmaatschappijen zoals Infrax, Elia, Fluxys, Proximus, Telenet,… voorstellen om eventuele nutsleidingen aan te passen. De nutsmaatschappijen krijgen een vergunning van het gemeentebestuur om hun werken uit te voeren, meestal voorafgaand aan de volledige opbraak van het wegdek. Zij volgen zelf de werken op, op basis van hun vergunning. Het gemeentebestuur heeft verder geen inspraak in het verloop ervan.
Farys, een intercommunale van de watermaatschappij TMVW bekostigt de uitvoering van de rioleringswerken. Dat mag niet de indruk wekken dat de gemeente dat zo maar gratis in de schoot geworpen krijgt. Neen, wij betalen dat natuurlijk. TMVW stelt haar ledengemeenten het AquaRio-project voor als oplossing voor de hoge kosten voor rioleringswerken. Middelkerke heeft zich in de gemeenteraad van 11 mei 2006 daarbij aangesloten. Deelnemende gemeenten betalen jaarlijks een werkingsbijdrage aan de TMVW. De gemeente kan ervoor opteren een deel van deze bijdrage via de waterfactuur, als een extra belasting, aan de burger door te rekenen. Zo vinden wij onderaan onze waterfactuur, in kleine letters, dat in de te betalen waterprijs een ‘saneringsbijdrage’ inbegrepen is, die elk jaar verhoogt. Sinds 1 januari 2014 bedraagt de bovengemeentelijke bijdrage 0,96 euro/m³ en de gemeentelijke 1,3344 euro/m³.
Bij het bepalen van de bovenbouw ligt de nadruk steeds op de verkeersveiligheid. Samen met het studiebureau zoekt de gemeente naar een indeling waarbij het verkeer voor zowel auto’s als zwakke weggebruikers geoptimaliseerd wordt, binnen de beschikbare ruimte. Als het ontwerpplan definitief goedgekeurd wordt, start het gemeentebestuur de aanbestedingsprocedure op. De gunning van de werken aan een aannemer moet steeds conform de wetgeving betreffende overheidsopdrachten gebeuren.
De weerhouden aannemer plant het feitelijke verloop van de werken en krijgt hiertoe een vergunning van het gemeentebestuur. Een diagram wordt opgemaakt om de uitvoering van de werken in de tijd te plannen. De aannemer streeft ernaar de werken binnen de vooropgestelde termijn op te leveren. Uiteraard kan deze termijn wijzigen, afhankelijk van onvoorzienbare omstandigheden.
Vóór de werken van start gaan, worden de bewoners van de straat geïnformeerd met een bewonersbrief. Deze bevat informatie over het verloop van de werken, de toegankelijkheid van de straat en de impact op de openbare dienstverlening. De definitieve plannen van het studiebureau worden ook op de gemeentelijke website geplaatst. (zie ‘Bronnen’)
De Essex Scottishlaan Voor de eerste keer in mijn leven zie ik iets bewegen in wat de trots van ons dorp zou moeten zijn, maar waar sinds de aanleg in 1937 nooit iets gebeurd is. De voorbereidende werkzaamheden(vernieuwen van nutsleidingen - water, gas, electriciteit) zijn uitgevoerd. Op 16 oktober werd een bewonersvergadering gehouden in de Calidris waarop de werken uiteengezet werden in aanwezigheid van de aannemer en het studiebureau. Aannemer Penninck nv uit Roeselare is op 17 november gestart met de werken. In een eerste fase ondergaat het gedeelte Westendelaan – Doornstraat een gedaanteverwisseling. De renovatie van de straat en het aanleggen van een gescheiden rioleringsstelsel startten op 17 november 2014 en zullen vermoedelijk duren tot einde juni 2015. Deze fase wordt onderverdeeld in drie kleinere fasen:
1 – van Westendelaan tot Matthieulaan 2 - van Matthieulaan tot en met kruispunt Duinenlaan 3 - van Duinenlaan tot aan Doornstraat.
In een tweede fase wordt het gedeelte Doornstraat (inbegrepen) - Koninklijke Baan en verder de Strandlaan tot aan de Koning Ridderdijk aangepakt. Deze fase start vanaf september 2015. Jullie kunnen het grondplan van de nieuwe laan bekijken op de gemeentelijke website (zie ‘Bronnen’). De inwoners van de Essex Scottischlaan krijgen parkeermogelijkheid op de grond van Zon en Zee (inrit via de Matthieulaan) vanaf 17 november tot aan het einde van de werken. Toegankelijkheid. Gedurende de wegenis- en rioleringswerken wordt de volledige laan afgesloten voor doorgaand verkeer. Plaatselijk verkeer blijft, afhankelijk van de vordering van de werken, mogelijk. De aannemer zal er voor zorgen dat de woningen steeds te voet bereikbaar zijn. Ook zal er op toegezien worden dat een vlotte toegang naar de aanwezige handelszaken gegarandeerd blijft.
Ziehier ook enkele foto’s van de rioleringswerken:
De Henri Jasparlaan tweede fase Op 26 november 2010 werd de eerste fase van de laan, vanaf de Westendelaan tot aan de Doornstraat, zijnde een afstand van 370 meter ingehuldigd. De kostprijs daarvan bedroeg exact 1.248.084,18 plus wat er nadien nog bijgekomen is. (3.373 euro of 134.928 BFr per lopende meter). Daarvoor werden toen 100 werkdagen uitgetrokken maar het werden er een heel pak meer. Ik heb daarover op 28.11.2010 een artikel geschreven met als titel ‘Kennen jullie Henri Jaspar’ (zie map Pleinen en Straten). Nu volgt dus het tweede gedeelte, vanaf het kruispunt met de Doornstraat tot aan de Koninklijke Baan, zijnde een afstand van 435meter De werken van de nutmaatschappijen zijn reeds uitgevoerd. De rioleringswerken en de renovatie zullen vermoedelijk starten op 5 januari 2015 en zouden einde juni 2015 moeten klaar zijn. De aannemer is Penninck nv uit Roeselare.
Jullie kunnen het grondplan van de nieuwe laan bekijken op de gemeentelijke website (zie ‘Bronnen’)
De doortocht Westende – Lombardsijde De werken zullen gebeuren in drie fasen: Fase 1: vanaf het pompgemaal (vroegere West Flora) tot bijna aan de Logierlaan. Het gaat hier om het leggen van bijkomende rioleringen in de grasberm. Nu en dan zal de N318 (Westendelaan) een tijdje afgesloten worden of zal slechts in enkele richting kunnen gereden worden. Fase 2: vanaf West Flora tot en met de Baronstraat. Vermoedelijke start: na de zomer 2015 tot einde juni 2017. Ook hier wordt in onderfasen gewerkt. Fase 3: van de Baronstraat tot aan de grens met Nieuwpoort (aan het begin van Brusselle). Vermoedelijke start: september 2018.
De trambaan (N34) (= gewestbaan) Het gewest (AWV) plant de renovatie van het wegdek en vernieuwen van voet- en fietspaden vanaf september 2017 tot juni 2018.
De Zeelaan Het schepencollege heeft de bedoeling de Zeelaan te renoveren zodra de tram verlegd is. Het dossier 'verleggen van de tram' heeft vertraging opgelopen.. Niemand kan op vandaag juist zeggen wanneer de werken zullen starten en klaar zijn. De werken aan de Essex Scottishlaan en aan de Henri Jasparlaan moeten beëindigd zijn vooraleer met de tweede fase van de Westendelaan kan begonnen worden. Beide lanen zullen immers als omleidingswegen gebruikt worden.
Besluit We kunnen dus vaststellen dat er heel wat op stapel staat dat het uitzicht van Westende kan verbeteren. Als alles verloopt volgens de plannen, dan zullen we mogen zeggen 'Eindelijk!!'. Er blijft natuurlijk nog heel wat te doen om de economie en het toerisme in Westende-dorp aan te zwengelen. Denken we maar aan 'Zon en Zee'. De werken zullen ook heel wat hinder veroorzaken. Mits een goede organisatie kan dat echter tot een minimum herleid worden. En bovendien ... men kan geen omelet bakken zonder eieren te breken!
Middelkerke: Open brief door Fred Vandenbussche: ‘Kromtaal en veiligheid’
De handelaars die hun klanten aan huis willen leveren hadden een beter pleidooi verdiend dan de kennelijk inderhaast samengestuntelde folder waarvoor burgemeester Janna Rommel-Opstaele en schepen Michel Landuyt verantwoordelijk tekenen. Zo gretig om hun naam gedrukt te zien… al zijn ze nu wel de obligate foto’s van zichzelf vergeten. Raar maar waar!
Het officiële programma van het voorbije Champagneweekend was overigens door liefst vier gemeentebestuurders fotogewijs gepatroneerd, te weten de gebruikelijke Blauwe Drievuldigheid Opstaele-Landuyt-De Jonghe (die nu eindelijk lijkt te weten waar ze voorzitter van is, nl. van het directiecomité Toerisme Middelkerke vzw), voor de gelegenheid aangevuld met Bart Vandekerckhove als “schepen evenementen”. Vier foto’s van politici dus nog voor de eerste champagneboer in zicht komt… Moet kunnen natuurlijk, een Drievuldigheid van vier: de drie musketiers waren tenslotte ook met z’n vieren en ook dat was een sprookje.
Maar keren we terug naar de aan huis leverende handelaars en de brochure met de in Middelkerke klassiek geworden preek vooraf vanuit het gemeentehuis. Een briefje niveau derde leerjaar, waarin de lezer nu eens met “u” aangesproken wordt (zoals het hoort), dan weer met “je” (wat onbeschoft is). En zinnen in het Jannees (of is het Landuyts?) als : Om aan dit probleem tegemoet te komen heeft de dienst lokale economie in samenwerking met verschillende handelaars de handen in elkaar geslagen. Vermoedelijk bedoelt onze blauwe tandem dat de dienst lokale economie samenwerkt met “verschillende” handelaars, of dat de dienst en de lokale handelaars de handen in elkaar hebben geslagen. Maar zoals het er nu staat is het een schoolvoorbeeld van kromtaal, woordenkramerij of woordzwendel.
’n Specialiteit van onze burgemeester! In een kranteninterview las ik haar nieuwste idee: Middelkerke “krijgt” (niet gratis natuurlijk) een laagdrempelig casino. Dat zal dus een speelhol zijn voor gokkers met (te) korte beentjes… Elders las ik dan weer het bemoedigende nieuws dat Westtoer zich gaat bemoeien met de vernieuwing van de casinosite. Oef!
Maar ondertussen is Oostende natuurlijk al weg met één van de ideetjes die geldig waren voor het invullen van die braakvallende casinosite: een maritiem speeldorp met mogelijkheden voor indoor- en outdoorrecreatie. Dat zou pas uniek zijn aan de Belgische kust en Middelkerke een nieuwe toeristische impuls kunnen geven.
Ja, van onze burgemeester hebben we het laatste nog niet gezien. Niet alleen lijkt ze haar eigen taal uit te vinden, ze doktert ook aan het bestuursregime, zoals bleek uit de recente pastoorscrisette. Janna Opstaele beeldt zich in dat ze als burgemeester bepaalt wie wel en wie niet welkom is in Middelkerke, want dat is een kwestie van publieke veiligheid. Mag ik haar eraan herinneren dat niet alleen pedopriesters de publieke veiligheid bedreigen? Als de burgemeester consequent is (iets waar ik haar niet van verdenk) moet ze dus ook snelheidsduivels, drankorgels en andere wegpiraten de toegang tot Middelkerke ontzeggen, want ook die zijn potentieel gevaarlijk. Ook veroordeelde dieven, fraudeurs, oplichters, afpersers, inbrekers e.d. verhogen het veiligheidsgevoel niet. En de ruiters die ’s zomers van de Duinenweg één lange mesthoop maken en de hondenbazen die drollen achterlaten op de voetpaden of zelfs hun beest los laten kopen… Die zijn misschien niet echt gevaarlijk (al staan paardenvijgen stijf van de tetanuskiemen…) maar toch op zijn minst hinderlijk. Zijn die allemaal welkom in Middelkerke, burgemeester?
Fred Vandenbussche
P.S. En jawel hoor! Ook in de folder voor eindejaar weer van ’t zelfde: “je” en “u” door elkaar… Wat een treurige brochure is me dat! De foto’s op voor- en achterflap lijken geplukt uit de catalogus van een modezaak en zeggen letterlijk niets: geen Middelkerke, geen feestelijke sfeer, zoveel ambiance als op een kerkhof rond middernacht. De foto binnenin die de oudejaarsparty moet illustreren, is een fles bubbels die openbarst. Een fles waarop duidelijk te lezen staat méthode champenoise.(*) Met andere woorden: nepchampagne. En dat in Middelkerke, de champagnebadplaats...
Tja, wat gezegd over de kalender (**) die we allemaal “cadeau” gekregen hebben – we hebben hem natuurlijk zelf betaald? Er staan twee zinnen op, en twee keer slaagt de maker er in ons als “je” toe te spreken… Over smaak en kleur inzake de foto’s valt niet te discussiëren – als het de bedoeling was Middelkerke aan te prijzen was een andere keuze minstens mogelijk - maar over de overbodigheid van die kalender zijn we het vermoedelijk allemaal eens. Het moet in elk geval een zak geld gekost hebben, wat niet belet dat het ding in de meeste huishoudens gewoon bovenop de stapel kalenders belandt in een of andere lade.
Nota's van Stammer
De champagne van Middelkerke is geen echte!! *Deze methode wordt gebruikt om champagne of andere mousserende wijnen te maken. Ze heeft tot doel een gisting van wijn in de fles te laten plaatsvinden, waardoor deze mousserend wordt. Sinds 1994 gebruikt men de benaming ‘méthode traditionnelle’. De Europese Unie heeft bepaald dat ‘champenoise’ te veel verwarring opleverde met de mousserende wijnen uit de Franse regio ‘Champagne’ wat de ten koste van de inkomsten van de echte champagnemakers zou kunnen gaan. Ik lees zelfs op Wikipedia’ dat wijn met deze term op het etiket niet mag worden geïmporteerd in de EU. (zie nochtans rode pijl op foto hieronder)
De gemeente stuurt ons terug naar 2014 **Hebben jullie ook bemerkt dat de teletijdmachine ons in juni en juli zal terugsturen naar 2014? Zoiets zou toch niet mogen gebeuren! Men moet zijn verstand bij zijn werk houden!
Westende: Waarom moet de burger toch zoveel moeite doen om te krijgen waar hij/zij recht op heeft?
Als een winkelruimte plots een brasserie wordt! ‘Ter Gunst’, dat is zoals jullie natuurlijk wel weten, de brasserie in de Westendelaan op de hoek aan de kerk, in een splinternieuw gebouw, ontworpen door het architectenbureau R.Van Troostenberghe, gerealiseerd door R&R Promoties uit Leffinge en beheerd door de syndic en bouwheer/eigenaar immo ERA La Plage. Het vastgoedkantoor stelde op een gedetailleerde website de kandidaat-kopers op de hoogte van alle kenmerken van het gebouw. Een stukje van hun tekst luidde als volgt: “Op het gelijkvloers komt een 120 m² grote winkelruimte. Daarnaast en palend aan de tuin van de pastorij komt een twee slaapkamer appartement, dat moet dienen als woonst bij de winkelruimte. De eerste en tweede verdieping bevatten elk 4 appartementen: twee met 2 slaapkamers en twee met 1 slaapkamer. De derde en vierde verdieping bevatten 4 duplex-appartementen : één met 3 slaapkamers, twee met 2 slaapkamers en één met 1 slaapkamer.”
Het gebouw is uitstekend gelegen, naast de kerk en schuin tegenover het ‘evenementenplein’ van het dorp. Voor wie zo’n appartement kan betalen en in een dorp zoals Westende wil wonen, is dat een buitenkansje. Het kan de droom zijn van bejaarden die er van een rustige oude dag willen genieten met een mooi uitzicht en die verstrooiing vinden in het bekijken van alles wat zich rond de kerk afspeelt. De appartementen zijn goed geschikt en goed geïsoleerd en bieden elk mogelijk comfort. Maar … plots (begin oktober 2007) wordt de ‘winkelruimte’ aangekocht door drankenhandel David Debal uit Nieuwpoort, natuurlijk om er een … café te vestigen. De eerste kopers worden min of meer daarover in het ongewisse gelaten.Ze hadden nochtans wel op de hoogte moeten zijn, want de vergadering van mede-eigenaars moet zijn toestemming geven als men van een winkel een café wil maken. Maar … die vergadering heeft nooit plaatsgehad!!! Die had de syndic moeten bijeenroepen. Maar … dat was tevens de bouwheer en die besliste dat liever zelf!! Zelfs als dat nergens zou geschreven staan, dan zou dat toch fair zijn tegenover de kopers van een appartement! Bovendien kan een functiewijziging van een winkel naar een geurveroorzakende kleinhandelszaak zoals horeca evenmin zonder de goedkeuring van het college van burgemeester en schepenen na voorlegging van een uitvoeringsplan waar alle luchtaan- en afvoerkanalen worden op aangeduid. Dat schrijft de gemeente zelf voor! Er schijnt echter geen spoor van die goedkeuring te bestaan!
Omdat de kelderruimte wat klein uitviel voor een café, werd die dan maar vergroot. Hoe speelt iemand het klaar om dat zo maar te doen, lang vóór het schepencollege daarover gunstig besliste op 19.10.2012? Vergeten we niet dat de gemeente de bouwvergunning verleende op 20 maart 2007 en dat de werken begonnen in september 2007.
Is dat dan een probleem, appartementen boven een café ? Er zijn vaak drank- en eetgelegenheden op het gelijkvloers van een meergezinswoning en eigenlijk mag dat dus geen probleem zijn … als alle voorschriften maar gevolgd worden en als de bewoners van de bovenliggende appartementen geen last krijgen van het lawaai dat meestal uit een café opstijgt. Maar … daar neep het schoentje.
De brasserie wordt druk bezocht en er werd muziek gedraaid of gespeeld, tot laat in de avond, soms tot laat in de nacht, soms tot 5 uur ’s morgens. Het café moet immers geen sluitingsuur eerbiedigen. Bij mooi weer is het aangenaam op het terras waar men bij een lekker pintje en een sigaretje, een goed gesprek kan voeren. Maar die gesprekken waren wat al te levendig en het liep uit de hand. Op de foto hierboven zien jullie dat van een rustige avond op de terrassen er juist boven, geen sprake meer kan zijn. De eigenaars daarvan moesten het maar ondergaan en ze voelden zich terecht belogen en bedrogen. Je zou natuurlijk kunnen denken, dan moeten ze maar niet boven een café gaan wonen! Wat doet een mens allemaal niet ter goede trouw, waar men later spijt van krijgt? En als de bouwheer je dan nog meermaals gerust stelt, door het geen café te noemen, maar een ‘brasserie’ of een ‘tearoom’… Aangezien ‘Ter Gunst’ inderdaad een brasserie is, kan men er niet alleen iets drinken maar ook iets eten. Bekijk hieronder maar eens de menukaart.
Een restaurant is het nu wel niet, want wie daar naartoe gaat, doet dit altijd om te eten. Vooraleer het rookverbod er kwam, was het een zuiver café, waar het lawaai de spuigaten uitliep. Zes maanden na de opening had daarover een speciale algemene vergadering plaats van de eigenaars met de uitbaters. Daar werd overeengekomen dat de muziek vanaf 22 uur op stil zou gezet worden en dat het café om 24 uur zou gesloten worden. Maar … de uitbaters hielden zich niet aan hun woord !!! Daarvan maakte de syndic (La Plage) in het verslag van die vergadering “vanaf 22u00 muziek op stil en om 24u00 de gordijnen dicht”. De eigenaars beweren echter dat de muziek nooit stil is geweest en dat de gordijnen inderdaad dicht getrokken werden maar dat het café toch openbleef tot in de late uurtjes !!!!!!!!! Na het invoeren van het rookverbod werd er wel eten opgediend en werd het een brasserie, maar daarom nog geen ‘rustige’.
Vinden jullie ook niet dat dit moest uitmonden in een klacht bij de vrederechter? Moeten de getroffen bewoners dan misschien lijdzaam toezien? Natuurlijk niet! Voor wie niet goed thuis is in de wereld van klachten die naar de vrederechter moeten leiden, wordt dat in eerste instantie luisteren naar diegene die wel van wanten weten. Een advocaat onder de arm nemen! Maar wie? Als de bouwheer dan toch zo vriendelijk en behulpzaam is om je er één ‘op te solferen’, lijkt dat mooi meegenomen! Blijkt dat toch wel de confrater te zijn, zeker, in één en hetzelfde advocatenbureau, van de raadsman van de brouwer-eigenaar van het café! Niet te verwonderen dus, dat er maar geen schot in kwam! Burenhinder wordt behandeld door een vrederechter maar de advocaat bracht de zaak voor de rechtbank van eerste aanleg in Brugge. Tijdverlies dus! Dan maar een andere advocaat proberen en die zette de zaak verder in Oostende, maar er ging dus een vol jaar verloren! Om gelijk te krijgen bij een rechter moeten er uiteraard bewijzen kunnen voorgelegd worden. Was er wel geluidsoverlast? Een geluidsexpert, aangesteld door het gerecht moest dat vaststellen. De eigenaars kregen na een tijdje de indruk, al dan niet gerechtvaardigd, dat de uitbater en zijn beste vrienden en klanten er op uit waren de klagers weg te pesten door nog luider te keer te gaan. Dat leverde echter nog betekenisvoller metingen van de expert op en dat speelde dus in de kaart van de klagers. Het is niet te geloven maar burenhinder kan soms ongehoorde proporties aannemen; De expert moest soms ’s nachts opgeroepen worden als de geluidslast weer eens hoge toppen scheerde omdat beneden een ‘volksbal’ van start ging. Wanneer kunnen we spreken van ‘strafbare’ geluidhinder? De sterkte van het geluid wordt uitgedrukt in decibel (dB). De decibelschaal is een logaritmische schaal. Dit wil zeggen dat een toename met 3 dB gelijk is aan een verdubbeling van het geluid en dat een toename met 10 dB tien keer zo veel geluid betekent. Het is dus geen lineaire schaal, zoals bv. afstand in meters, waarbij 20 meter het dubbele is van 10 meter. De geluidsmeter meet een maximale en een minimale waarde. Het verschil tussen beide mag slechts 5 dB zijn. De luidste waarde in ‘ter Gunst’ bedroeg 33 dB, de stilste 15,4 dB. Een verschil dus van 17,6 dB, dus ver boven de norm.
De rechter beslist De rechter besliste niet dat het café dicht moest maar wel dat er na 22 uur geen muziek meer mocht gespeeld of gedraaid worden, dat het café om middernacht dicht moest en dat er vóór 7 uur ’s morgens niet meer mocht gepoetst worden, d.w.z. de basisakte moest gerespecteerd worden. Deze legt aan alle bewoners stilte op tussen 22u00 en 7u00. Aan elke vaststelling van een overtreding werd een boete van 1.250 euro verbonden. Drie vastgestelde overtredingen betekenden dus een gezamenlijke boete van 3.750 euro.
Maar er komt nog meer miserie! Sinds 1 september 2005 moet men bij het bouwen van een meergezinswoning rekening houden met de gemeentelijke stedenbouwkundige verordeningen. Jullie kunnen die nalezen op http://www.middelkerke.be/resources/1/reglementen/reglementen.html ‘Ter Gunst’ had dus zeker moeten voldoen aan de verordeningen. En … dat was geenszins het geval! En … het waren geen kleinigheden! 1. Er ontbreekt een ventilatiesysteem voor natte cellen (WC – keuken – vuilnisruimte en kelder) in de handelszaak. Er wordt gebruik gemaakt van de koker van de appartementen om de vuile lucht van de kelder, inbegrepen de WC’s, te evacueren. Doordat de zaak zogezegd volledig apart staat van de rest van het gebouw, moeten de uitbaters niet meebetalen in de algemene kosten, elektriciteit, onderhoud enz. 2. Er is geen betonnen of gemetselde koker vertrekkend vanaf het gelijkvloers om de ventilatie van de zaak te verzekeren en er de afvalgassen van af te voeren. 3. Er is geen afvoerkanaal voorzien dat minstens 1 meter boven de kroonlijst uitkomt. 4. De verluchting van de dampkappen van vier appartementen gebeurt door rechtstreekse doorsteken daar waar in ieder appartement een met een motor aangedreven ventilatiesysteem voorzien is. 5. De handelszaak heeft geen eigen luchtaanvoer- en afvalgaskanaal in een daarvoor voorziene koker. De verwarmingsketel van de zaak is aangesloten op de CLV – schouw van de appartementen. 6. Er is geen vetafscheider geplaatst voor de zaak
De firma Vinçotte, een organisme erkend door de diverse federale overheidsdiensten om controles uit te voeren voor het verkrijgen van de officiële attesten voor uw installaties, voerde toen een expertise uit. En die was negatief … want de diameter van het rookafvoer- en luchtaanvoersysteem, voorzien voor 4 à 5 toestellen, werd onvoldoende bevonden voor 7 aangesloten toestellen.
Uiteraard lieten de eigenaars in die periode ook weten aan de syndic ‘La Plage’ dat ze op de hoogte waren van al de bouwovertredingen met inbegrip van het vergroten van de bierkelder van de zaak zonder vergunning. De syndic heeft toen in april 2012, zelf zijn ontslag ingediend en … er kwam uiteraard een nieuwe.
Klacht bij de gemeente! Begin februari 2013, bijna twee jaar geleden dus, ontvingen de technische dienst van de gemeente en de burgemeester welgeteld vijf bewonersklachten omwille van het niet naleven van de stedenbouwkundige verordeningen. De klachten werden gericht tegen ‘R&R Promoties’ uit Leffinge, zijnde Yvan De Ruytter en Frank Rouseré, zaakvoerder van ERA La Plage uit Westende-bad maar ook tegen David Debal eigenaar van het café. De politie heeft toen een verslag opgemaakt dat opgestuurd werd naar het parket van Kortrijk. Maar … de klachten werden geseponeerd, na overleg met de gemeente. Je moet het maar begrijpen! Die motivatie zou ik graag eens horen!
Middelkerke is sinds 1 mei 2013 een ‘ontvoogde’ gemeente! Dat betekent dat Middelkerke zelfstandig mag beslissen over het verlenen of weigeren van de meeste stedenbouwkundige vergunningen en verkavelingsvergunningen. De gemeentelijke stedenbouwkundige ambtenaar (GSA) speelt daarbij een sleutelrol: hij of zij adviseert het college van burgemeester en schepenen bij het nemen van beslissingen over vergunningsaanvragen en draagt zorg voor een aantal procedurele aspecten. De GSA oefent zijn taak neutraal en onafhankelijk uit. Het advies van de GSA maakt deel uit van het dossier. De eigenlijke beslissingsbevoegdheid inzake vergunningen binnen de reguliere procedure ligt uiteraard bij het college van burgemeester en schepenen.
Wie is verantwoordelijk voor stedenbouwkundige overtredingen? De gemeente moet controleren of de stedenbouwkundige voorschriften wel gevolgd worden, maar zowel de architect als de bouwheer als de diverse bouwfirma’s kunnen aansprakelijk zijn, afhangende van de overtreding. De architect maakt het lastenboek op en moet dus controleren of dat ook uitgevoerd wordt. De vraag die iedereen zich nu stelt is ‘Werd’ er ondertussen verholpen aan de vastgestelde tekortkomingen? Je zou op de lange duur wanhopig worden en alle vertrouwen in de overheid verliezen als je met een dergelijke resem aan overtredingen geconfronteerd wordt. Als er dan tenminste opgetreden werd tegen overtreders van stedenbouwkundige verordeningen, maar dat is nog steeds niet gebeurd!
Werd ook daarvoor klacht ingediend bij het gerecht? Je zou het doen voor veel minder! Sinds dit voorjaar loopt er bij de vrederechter in Oostende inderdaad een klacht. De grootste zorg van de ‘klagers’ is dat de brouwer het café zou verkopen in zijn huidige staat. Als hij dat zou doen, dan zal het niet zijn omdat de zaak al genoeg opgebracht heeft, maar om te vermijden dat hij zelf nog moet opdraaien voor de kosten. Daarom moest hij dus gedagvaard worden. De huidige uitbaters zijn geen kandidaat-kopers en hebben al gekozen voor een andere oplossing (zie hierna). Zij kennen immers de klachten en de problemen. Zou er echt nog een onwetende nieuwe eigenaar kunnen gevonden worden? Of iemand die denkt dat er toch niets in huis komt van al die klachten? Dan herbegint al die miserie weer voor de eigenaars. De rechter zal dus de oplossing moeten brengen.
Wat nu met ‘Ter Gunst’ Het café verhuist nu naar de Essex Scottishlaan in het gebouw waar vroeger ooit het restaurant ‘de IJzer’ gevestigd was. Dat gebouw werd eerst gerestaureerd. Het heeft drie (?) jaar leeggestaan! Waarom? Lag het duinendecreet misschien in de weg of waren daar ook enkele tekortkomingen waardoor stedenbouw geen uitbatingsvergunning kon afleveren? Maar, aangezien het de bedoeling is binnenkort over te gaan tot de opening (‘coming soon’) moeten de problemen nu toch van de baan zijn. Zo snel? Wat is er gebeurd?
Gezien de vaststellingen in het gebouw van ‘Ter Gunst’ en de geluidsoverlast, vind ik de beslissing van de rechter steekhoudend. Ook de beslissing van de uitbater om te verhuizen, vind ik terecht. Gedaan dus met ‘Ter Gunst’ in de dorpskern! Weer een café minder en er zijn er al zo weinig. De wederopbloei van Westende-dorp is dus nog niet voor vandaag noch morgen!
Middelkerke Brandweerhervorming: zwaardere factuur voor dezelfde kwaliteit? Of toch niet?
Op 17 juli 2014 is het koninklijk besluit dat de opdrachten verdeelt tussen de hulpverleningszones en de operationele eenheden van de Civiele Bescherming, in het Belgisch Staatsblad verschenen. Het treedt in werking op 1 januari 2015, al zullen sommige zones misschien gebruikmaken van de geboden mogelijkheid om (maximaal) een jaar uitstel te vragen. Als de federale brandweerhervorming ingaat, maakt Middelkerke verplicht deel uit van één grote brandweerzone met 17 gemeenten, samen met Beernem, Blankenberge, Bredene, Brugge, Damme, De Haan, Gistel, Ichtegem, Jabbeke, Knokke-Heist, Oostende, Oostkamp, Oudenburg, Torhout, Zedelgem en Zuienkerke. Daarbij zijn dus ook de grote steden Brugge en Oostende, die net als Knokke-Heist heel wat beroepskrachten tellen. Het nabijgelegen Nieuwpoort behoort dus niet tot die zone. De negen geel gekleurde plaatsnamen hebben nu een eigen brandweerkorps. Er zijn vier West-Vlaamse zones. Middelkerke ligt dicht bij de Z-W grens van West-Vlaanderen 1. (plaatsnaam wit onderstreept op rechtse afbeelding)
De zonecoördinator wordt kapitein Filiep Dekiere, korpsbevelhebber in Knokke-Heist.
Hoe ziet onze huidige brandweer er uit? Het brandweerkorps in Middelkerke bestaat louter uit vrijwilligers, maar ingevolge de toekomstige opname in een zone, vreest onze burgemeester dat haar gemeente straks mee de grote groep beroepskrachten zal moeten financieren. Ik heb al eens een artikel gewijd aan onze brandweer, met name in mijn bijdrage van 23 april 2012 naar aanleiding van een opendeur op Erfgoeddag 2012.
Hoe zal die nieuwe zone er uitzien? De brandweer wordt opgedeeld in 34 aparte hulpverleningszones die een eigen rechtspersoonlijkheid hebben en bevoegd zijn in verschillende gemeenten. Het zijn dus intercommunales met aan het hoofd een raad van bestuur waarvan de leden worden gekozen door de betrokken gemeenten. Die zones werven het personeel aan, kopen of huren de gebouwen en het materiaal en staan zelf in voor het beheer ervan. Hun beslissingen moeten wel goedgekeurd worden door de gemeenten die een financiële bijdrage en afgevaardigden leveren aan de zoneraad. In totaal zijn er 311 beroepsbrandweerlui in de zone en 429 vrijwilligers. De totale bevolking binnen de zone is 432.922 personen of 454 personen/km² en de totale brandweer zal iets meer dan 30 miljoen euro per jaar kosten. Elke zone heeft haar eigen directie (de zonechef), administratie en personeel. Met de hervorming worden ook de statuten van de beroepsbrandweerlieden en de vrijwilligers gelijkgestemd. Dit is één van de belangrijkste onderdelen van de hervorming en heeft een grote invloed op de carrièremogelijkheden en op het personeelsmanagement in de kazernes. De beroepsbrandweerlieden zullen nu in heel het land hetzelfde verdienen, met de garantie dat niemand er financieel op achteruit gaat. Alle verworven rechten blijven behouden. Wie bijvoorbeeld extra verlofdagen of vergoedingen geniet, heeft daar ook in de toekomst recht op. Ook voor vrijwilligers is er vooruitgang, met een vergoeding die voortaan stijgt met de anciënniteit en de veralgemening van een premie voor onregelmatige prestaties.
Hoe is men tot die hervorming gekomen? Wat is de bedoeling ervan? Aan de start ging ruim tien jaar werk vooraf. De ramp in Gellingen in 2004 met 24 doden was de aanleiding om het functioneren van de brandweer onder de loep te nemen. Bart Somers, burgemeester van Mechelen, was namens de Vereniging van Steden en Gemeenten( (VVSG) nauw bij de hervorming betrokken. Er zijn volgens hem twee redenen waarom het zolang geduurd heeft. In tegenstelling tot de politiehervorming, waar je drie professionele korpsen moest integreren, is er bij de brandweer een veel groter verschil tussen de korpsen, zuiver professionele, gemengde, vrijwillige, ieder met hun eigen geschiedenis. De tweede reden zou zijn dat de brandweerhervorming moet gerealiseerd worden in tijden van budgettaire krapte, terwijl niemand erop achteruit wil gaan. Het ministerie van Binnenlandse Zaken, toen nog onder Joëlle Milquet, stelde zich bij de hervorming drie belangrijke doelstellingen. Ten eerste wilde men de hulp aan de bevolking op optimale wijze georganiseerd zien. Verder moet de veiligheid van burgers en hulpverleners beter worden en tenslotte wenste men het werkkader voor de leden van de hulpdiensten, inzake opleiding, materieel, standaard operationele procedures, uniform statuut van beroeps en vrijwilligers van brandweer… te professionaliseren. Moest men daarom echt de brandweer hervormen? Natuurlijk wel als men oordeelt dat het huidige functioneren van de brandweer niet altijd beantwoordt aan de standaarden die moeten gehanteerd worden voor de veiligheid van de burgers. Men wenste voor de brandweer hetzelfde te doen als wat men vijftien jaar geleden deed voor de politie waarvan iedereen zegt dat die nu veel beter werkt dan vroeger. De brandweer zou dus in de toekomst professioneler, rationeler, uniformer moeten werken zodat de veiligheid van de burgers erop vooruitgaat. We zullen zien!
Er wordt gestreefd naar de snelst mogelijke adequate hulp Dat betekent dat de brandweerdienst die het snelst op de plaats van een schadegeval aankomt of kan aankomen, zal tussenkomen zodat de burgers zo snel mogelijk geholpen worden. Zo wil men ook de veiligheid verhogen. De samenwerking tussen operationele diensten zal versterkt worden, wat betekent dat de dichtstbijzijnde posten ter versterking kunnen worden opgeroepen op de plaats van een schadegeval. De wet van 15 mei 2007 betreffende de civiele veiligheid (zie B.S. 31.07.2007 + erratum B.S. 01.10.2007),schrijft voor dat administratieve grenzen geen criterium zijn voor de hulpverlening. Veel hulpdiensten passen dit principe al een tijdje toe, maar nu wordt het dus ook wettelijk opgelegd. Voor de burger betekent dit dat hij of zij wettelijk recht heeft op de noodzakelijke hulp (adequate hulpmiddelen) en dit zo snel mogelijk (qua tijd, dit is niet altijd de kortste afstand). Dit principe is een resolute verandering in de organisatie van de Belgische hulpdiensten. Het is ook een echte vooruitgang voor de bevolking wat de efficiëntie van de hulpverlening betreft.
Waar ging men nog van uit om die wet op te stellen? 1. Elke burger heeft recht op eenzelfde basisbescherming tegen een gelijke bijdrageplicht. Er moet gestreefd naar een gelijkwaardige bijdrage in de kosten door de gemeenten op basis van heldere criteria: het stedelijk of landelijk karakter, het bevolkingsaantal, de risico's en de inhoud van de veiligheidsplannen. 2. Een schaalvergroting is noodzakelijk. Daardoor kunnen de middelen rationeler en efficiënter worden aangewend en kan de dienstverlening worden verbeterd. Vele van onze huidige brandweerdiensten beschikken over te weinig potentieel om naast de gewone brandweerinterventies ook nog alle andere taken, gaande van preventie tot rampenbestrijding, eigenhandig aan te kunnen. 3. Structuur van de brandweerdiensten met drie niveaus a. Uitvoerend niveau De basisbrandweerzorg wordt verzekerd vanuit een netwerk van brandweerposten die dienen te beschikken over het nodige personeel en materieel volgens opgelegde minimumnormen. b. Organiserend niveau De hulpverleningszone met rechtspersoonlijkheid neemt het personeel in dienst en koopt het materieel en uitrustingen aan. Ze bewaakt de kwaliteit van de dienstverlening en coördineert de werking tussen de posten van haar zone. De zone wordt bestuurd door een beleidsorgaan samengesteld uit mandatarissen van de aangesloten gemeenten. 3. Regelgevend niveau Het federale niveau met aan het hoofd de minister van Binnenlandse Zaken staat in voor de reglementering. De minister wordt bijgestaan door zijn administratie van de civiele veiligheid en door een op te richten autonoom Centrum voor Kennis en Expertise om technisch ruggensteun te verlenen in brandweeraangelegenheden.
De federale hulpdienst van de Civiele Bescherming staat als federale steundienst ter beschikking van de zones en van de gouverneurs.
De wet van 15 mei 2007 hervormt niet alleen de geografische bevoegdheden en de missies van de brandweer, maar ook die van de Civiele Bescherming.
Wat zal er veranderen? Deze hervorming is zeker heel belangrijk voor het personeel en de betrokken eenheden, maar wat betekent ze nu eigenlijk voor de bevolking? Er verandert eigenlijk niets fundamenteels: het telefoonnummer en het hulpverlenend personeel blijven dezelfde. De hulpverlening wordt echter efficiënter dankzij het principe van de snelste en meest adequate hulpverlening. Voor niet-dringende hulp zal er één team van twee brandweerlieden van een al dan niet verder gelegen kazerne ter plaatse komen. Voor brand in een woning zullen echter enkele tientallen brandweerlieden worden gemobiliseerd van de dichtstbijzijnde korpsen. Ook voor technische interventie, zoals chemische ongevallen of moeilijke situaties waarvoor speciaal materiaal nodig is, zal er een (eventueel verder gelegen) eenheid worden ingezet, die over de juiste middelen beschikt. De belastingen die de burger betaalt aan de gemeente voor de brandweer worden opnieuw geïnvesteerd in de zone waarvan de gemeente lid is. De federale overheid stelt nog extra financiële middelen ter beschikking zodat de bevolking overal dezelfde hulpverlening kan krijgen.
Er wordt gevreesd voor de toekomst van de brandweervrijwilliger Het zou tegenwoordig moeilijk zijn om nog voldoende vrijwilligers te vinden en in de toekomst zou er weinig beterschap te verwachten zijn. Het zou minder vanzelfsprekend zijn om een langdurig en veeleisend maatschappelijk engagement bij de brandweer aan te gaan. Door de professionalisering van de opleidingen en van de manier van werken, door de steeds hogere eisen op inhoudelijk en fysiek vlak, zou er steeds meer gedacht worden vanuit de logica van de beroepskrachten. De lat om vrijwilliger te worden zou dus steeds hoger liggen.
Middelkerks brandweerduiker ongerust over hervorming Vrijwillige brandweerduiker Dominique Boudt maakte zich op 13 november, in een open brief, ongerust over de nakende hervorming: "Zo zouden er binnenkort geen vrijwillige duikers meer opgeleid worden voor ons korps. Hoe de hulpverlening erna zal gebeuren, is onzeker. Het kan gerust zijn dat de vrijwillige duiker bij ons korps uitsterft. In de toekomst vertrekken duikploegen vanuit de nieuwe hoofdposten Oostende of Brugge, maar dat duurt natuurlijk langer. Dat zal de hulpverlening volgens mij niet ten goede komen." De voorzitter van de technische commissie 'zone 1' Filiep Dekiere beweert echter dat de denkpistes nog niet definitief zijn: "We zijn inderdaad bezig met veranderingen, maar het is voorbarig om te stellen dat die al definitief zijn. We kijken momenteel wat de opties zijn en durven het aan om kritische denkoefeningen te maken. Nu zijn we nog bezig om de knopen te bestuderen, maar die zullen pas op 1 januari 2015 doorgehakt worden".
Volgens Janna zal die hervorming een pak meer kosten dan voorheen Onze burgemeester vindt de brandweerhervorming een noodzakelijk kwaad. 'De hele operatie zal de gemeentekas immers handenvol geld kosten voor al bij al dezelfde dienstverlening, en we hebben helaas geen andere keuze.Waar Middelkerke nu zowat 35 euro per inwoner voor de brandweer uitgeeft, verdubbelt dat bedrag jaar na jaar tot 70 euro in 2025. De brandweerkosten voor Middelkerke bedroegen in 2013, inclusief investeringen, ruim 650.000 euro. De dotatie van Middelkerke aan de zone komt op ruim 1 miljoen euro in 2015 en in 2025 loopt dit op tot meer dan 1.300.000 euro.'
De dotaties van de gemeenten van de zone zullen elk jaar worden bepaald op basis van een akkoord tussen de betrokken gemeenteraden. Bij gebrek aan een akkoord bepaalt de wet dat de dotatie van elke gemeente een nog vast te stellen verdeelsleutel moet volgen.
Janna vindt dat men geen oor heeft naar haar verzuchtingen en die van haar collega’s- burgemeesters ‘Samen met collega-burgemeesters uit gemeenten die in hetzelfde schuitje zaten, heb ik in Brussel aan de alarmbel getrokken, maar men had helaas nauwelijks oor naar onze verzuchtingen. Jammer, want de burgemeesters staan nochtans dagelijks met beide voeten in de realiteit. Nochtans is het uitgangspunt van de schaalvergroting, namelijk dat elke burger recht heeft op éénzelfde dienstverlening tegen een gelijke bijdrage goed. Helaas is dat in de praktijk niet het geval. Ook is het maar de vraag of alles nu veel efficiënter zal verlopen. Vroeger was Middelkerke op alle vlakken immers verantwoordelijk voor haar eigen korps, wat duidelijk was, nu ligt het management bij de zone, waarvan 17 gemeenten deel uitmaken, die allen een verschillende invalshoek hebben, wat de bestuurbaarheid en de efficiëntie niet altijd vergroot. We kijken wat de toekomst brengt, maar alleszins is voor Middelkerke de brandweerhervorming een duidelijk voorbeeld dat schaalvergroting niet automatisch goedkoper is, wel integendeel', betreurt Janna Rommel-Opstaele.
Vrezen de burgemeesters misschien aan macht te zullen inboeten? In de praktijk zal er voor sommige gemeenten niet heel veel veranderen, voor andere zal de kwaliteit fel verbeteren. Cruciaal is dat de brandweer een zonaal, regionaal korps wordt, terwijl ze vroeger echt aan het lokale bestuur toehoorde. Dat is bij veel burgemeesters nog niet doorgedrongen. De burgemeester zal de brandweer niet meer lokaal kunnen aansturen. De werking zal vergelijkbaar zijn met een intercommunale, met het gevaar dat de afstand tot het lokale bestuur groot wordt. De hogere overheid gaat er echter van uit dat een burgemeester die interesse toont en betrokken wil zijn, mee aan het stuur kan zitten. In een zone zou er na verloop van tijd een soort van fractievorming plaatsvinden. Binnen de zoneraad zou een soort kernbestuur van enkele burgemeesters ontstaan, dat beleidsvoorbereidend en sturend werk zal doen.
Janna ziet ook een paar lichtpuntjes Toch is het niet allemaal kommer en kwel en ziet de burgemeester zeker ook een paar lichtpuntjes. 'Het feit dat onze inwoners een beroep kunnen blijven doen op ons geëngageerde vrijwilligerskorps en dat de kazerne in Middelkerke blijft, is ongetwijfeld een goede zaak. De veiligheid van onze inwoners blijft gegarandeerd. We blijven ook eigenaar van de kazerne en ontvangen hiervoor huur van de zone. Wanneer de kinderziekten van de nieuwe zonevorming voorbij zijn en er een goed financieel beleid gevoerd wordt, hoop ik bovendien dat de kosten op termijn ook gedrukt kunnen worden', besluit Janna Rommel-Opstaele met een positieve noot.
Besluit Zelf ben ik niet in staat om te oordelen over de geplande hervorming. De toekomst zal het dan maar moeten leren. Ik zie het wel met een goed oog. Ik heb daarover de mening gevraagd van een specialist die al 27 jaar korpschef is van de Middelkerkse brandweer, Marc De Jonghe. Ik mocht helaas geen antwoord ontvangen.* Of hij dat zelf niet wenste te doen of dat hij dat niet gedurfd heeft, daar heb ik het raden naar. Spijtig!!
Bronnen Artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van Dany Van Loo op zaterdag 25 oktober 2014 Artikel in ‘Het Laatste Nieuws’ van MVHB op 14.11.2014 ‘Brandweerduiker ongerust over hervorming’ Artikel in ‘Het Laatste Nieuws’ door Paul Bruneel op 21.10.2014
* Aanpassing Op maandag 8 december mocht ik dan toch een antwoordje verwachten, waarvoor dank. Veelzeggend is het wel niet! Oordelen jullie zelf maar:
"Heel veel nieuws is er op dit moment niet. Het betreft een beslissing van de Federale overheid. Alle gemeentebesturen uit onze zone hebben het licht nu op groen gezet door officieel toe te treden en akkoord te gaan met de betaalverdeling. Op 01.01.2015 gaat de feitelijke zone nu van start. Voor onze post zal er in de feitelijkheid en naar uitrukken weinig of niets veranderen. Wij blijven alle interventies, met dezelfde manschappen en hetzelfde materieel, nauwgezet opvolgen vanuit onze post aan de Klein Kasteelstraat. De burgers in nood kunnen ons steeds bereiken via het nationaal nummer 112 ( geen voornummer enkel 112)"
Vlaggen halfstok aan Calidris Een vlag die halfstok wordt gehangen is een vlag die niet aan de top van de vlaggenmast, maar slechts tot ongeveer de helft of 2/3 van de hoogte wordt gehesen en daar uitgehangen.Dit is een teken van rouw. Symbolisch hangt de onzichtbare vlag des doods boven de vlag die halfstok is gehangen. Wel, drie vlaggen aan de Calidris, hangen al enkele maanden halfstok tot en met zondag 30 november 2014.
Natuurlijk weet iedereen ondertussen wat er met de Calidris gebeurd is of zal gebeuren. Zogezegd omdat het huidig gebruik te duur uitvalt voor de gemeente, werd één en ander ‘gereorganiseerd’. De kustreddingsdienst mag de gebouwen achteraan innemen voor een habbekrats vanaf 30 november 2014. In het gebouw zullen schoolklassen en groepen vormingen rond veiligheid aan zee kunnen bijwonen. De verenigingen die er tot heden een comfortabel onderkomen gevonden hadden, werden eruit verdreven. De Open VLD heeft een hele tijd het gebouw met rook omhuld (vandaar talrijke reacties op hun werkwijze) maar nu beweren ze met grote fierheid een ‘goede oplossing’ gevonden te hebben (zie partijblad ‘Open vld blik’ jaargang 5 nr 2 september 2014). De creaverenigingen (o.a. vzw Littera, vzw Pollet) verhuizen naar het voormalige rusthuis ‘de Ril’ om er na, renovatie van het gebouw, een volledige ‘creavleugel’ te bezetten. Voor de andere verenigingen wordt een nieuwe gemeenschapszaal voorzien met twee ruime lokalen in de Essex Scottishlaan (huis van Gruwier naast de beenhouwerij, waar vroeger de videotheek was). Hoeveel zal dat dan wel kosten?
Tegen het einde van 2014 wordt er een concessie uitgeschreven met de bedoeling van de Calidris een jeugd- sport- en natuurcentrum te maken.‘Concreet zien we mogelijkheden voor een natuureducatief bezoekerscentrum voor strand, zee en duinen’, zegt burgemeester Janna Rommel-Opstaele. ‘Ook bedrijfs- en teambuilding events, zeeklassen voor scholen, watersportklassen, schoolreizen, workshops, familiedagen en verenigingsweekends kunnen geschikte activiteiten zijn, net als aan watersport verbonden en openluchtinitiatieven. Bij dit alles is ook ondersteunende verblijfsaccommodatie mogelijk.’ Ik ben benieuwd of Gerard Soete, gemeenteraadslid van de CD&V, een concurrent krijgt. Ten laatste op 16 december 2014 worden de kandidaturen verwacht.
Na 47 jaar onderdak in West Hint heeft de chiro van Westende dit jaar zijn intrek genomen in de Calidris. Dat zou een veiliger omgeving moeten zijn voor de chirojeugd, onmiddellijk bij de duinen en het strand. Vroeger moest er ook steeds rekening worden gehouden met de eventuele verhuur aan andere verenigingen. Wat gebeurt er nu met de garage van wijlen Jan Ureel?
Ik zou de politicus van de oppositie die eens de vergelijking wil maken tussen de vroegere kostprijs voor het gebouw en de nieuwe plus al de bovenstaande initiatieven, van harte toejuichen. De Open VLD is in elk geval van mening dat hun reorganisatie het imago van Westende als veilige en actieve badplaats voor watersporters versterkt en dat nieuwe groepen jongeren zullen aangetrokken worden. Een wijze zei ooit dat een optimist het even vaak mis heeft als een pessimist, maar dat hij wel een stuk gelukkiger is.
Bronnen Gemeente gaat op zoek naar uitbater Calidris’ in ‘Het Nieuwsblad’ van 18.10.2014 door Danny Van Loo Wie alles wil weten over de Calidris, moet maar eens mijn artikel ‘Middelkerke/Westende: Over vriendjespolitiek en verspilling van belastingsgeld’ lezen (zie map ‘Gemeentebestuur’ op datum van 14.7.2014)
Vijfde editie van Beaufort
Beaufort is een driejaarlijks project van hedendaagse kunst, dat aan de kustbewoners en toeristen aangeboden wordt. In 2015 zal dat de vijfde editie zijn die zal lopen van 21 juni tot 21 september. Er stonden lange tijd grote vraagtekens achter de organisatie, gezien de verlaging van de subsidiëringsbijdragen voor de cultuursector. Maar Beaufort gaat dus nu dus toch opnieuw door. Trouwe lezers van deze blog weten dat ik aan elke editie een artikel wijd. Dat zal nu niet anders zijn vooral omdat het wel eens de laatste keer zou kunnen zijn dat we er kunnen van genieten. Vanaf 2017 valt cultuur immers niet meer onder de bevoegdheid van de provincie maar wel onder die van de Vlaamse overheid. Maar de soep wordt nooit zo heet gegeten als ze opgediend wordt . Het zou best kunnen dat de Vlaamse overheid er gewoon mee doorgaat samen met de tien kustgemeenten (ook Knokke-Heist, dus dat de vorige keer niet meedeed) die er elk 40.000 euro in investeren. De 1 miljoen of 1,5 miljoen euro (al naargelang de bron) die de provincie er tot op heden oplegde, zullen in de toekomst ook wel gevonden worden, zeker? Dat hoopt men tenminste en daar pleit iedereen ook voor. Dat is alvast ook de mening van de gedeputeerde voor cultuur Myriam Vanlerberghe.
Hoe wordt de editie van 2015 opgevat? De vijfde uitgave van Beaufort vernieuwt zich qua aanpak en benadering. De combinatie strand, zee, duinen en kunst blijft evenwel een uniek concept. Kunst en cultuur werken meer dan ooit als katalysator en economische motor om duurzaam cultuurtoerisme in de kustregio te promoten en zowel binnen- als buitenlandse kunstliefhebbers aan te trekken", klinkt het. Er wordt voor de openluchttentoonstelling gewerkt met één kunstenaar die tien werken zal maken. Wie die kunstenaar is, blijft nog een geheim en ook de locaties liggen nog niet vast. Wat wel zeker is, is dat er groepexpo's gepland zijn in de provinciale natuurdomeinen ''t Zwin' in Knokke, 'Raversyde' in Oostende en 'De Nachtegaal' in De Panne waar op 6 november 2014 het evenement werd voorgesteld..
Het thema is ‘Buiten de grenzen’.Er zijn drie grote hoofdlijnen, namelijk dialoog, natuur en architectuur en duurzaamheid
Bron Artikel van Belga op 6.11.2014 “Kunsttriënnale krijgt vijfde editie’ Artikel in ‘Het Laatste Nieuws’ van GUS: ‘Vijfde editie van Beaufort voorgesteld’
Het nieuw administratief centrum (vervolg)
Ik schreef het reeds op 10 november 2014 in mijn artikel ‘Nieuw administratief centrum in Middelkerke geopend’ dat ik nog enkele bijkomende vragen gesteld had aan de gemeente en dat het antwoord daarop mij beloofd werd. Ik kondigde ook aan dat ik jullie op de hoogte zou houden. Ziehier mijn vragen en de antwoorden die ik daarop kreeg:
1. Waarom werd de optie 'nieuw gemeentehuis' verlaten. Omwille van de kostprijs? Op hoeveel werd zo'n nieuw gebouw geraamd? A: De kostprijs was het belangrijkste element. Er waren diverse ramingen, gaande van 5 tot 50 miljoen euro, maar geen officiële. Commentaar: dat is duidelijk! Zou het kunnen dat die ramingen misschien niet ernstig uitgevoerd werden? En dat de antwoorden nog minder ernstig kunnen genoemd worden?
2. Hoeveel heeft de ombouw van de loods tot MAC in het totaal gekost? A: De huidige ombouw kost om en bij het miljoen euro. De definitieve bedragen zijn nog niet gekend. Commentaar: in juli 2013 werden de kosten geraamd op 1 miljoen euro. Nu wordt al herhaaldelijk beweerd dat de uiteindelijke prijs overeenkomt met de raming. Laten we maar liever wachten op die ‘definitieve bedragen’. Het zou me niet verwonderen dat die een stuk hoger liggen dan de ‘voorlopige’.
3. Hoeveel heeft het werk van het eigen personeel bij de ombouw van de loods tot MAC gekost? A: De werken die we met eigen diensten hebben uitgevoerd is de buitenaanleg voor een bedrag van € 49.768,- ( incl. BTW ) Commentaar: Dat bedrag vertegenwoordigt dus ongeveer 1/20 van de totale ‘voorlopige’ kostprijs. En zeggen dat burgemeester Janna overal verkondigde dat de werken voor de bouw van het MAC ‘hoofdzakelijk door gemeentepersoneel’ uitgevoerd werden. Ik kan maar niet begrijpen waarom ze zoiets zegt, als de 'waarheid' daarna toch bovenkomt!
4. Vragen over de constructie van het gebouw a. Geeft het MAC rechtstreeks toegang tot het oud gemeentehuis en tot het gebouw waar totnogtoe de burgerlijke stand gevestigd was? A: De twee doorgangen zijn er maar kunnen niet gebruikt worden door de bevolking. b. . Zijn er in het MAC op het gelijkvloers toiletten voor het groot publiek? A: Ja. Ter hoogte van de personeelsingang c. Wordt gans het MAC verwarmd door de zonneboiler? A: De zonneboiler is enkel voor het opwarmen van het water voor het sanitair.
5. Zijn er ook nog werken voorzien in het oud gemeentehuis? (Bvb uitbreiden van de raadzaal) A: Fase 1 : vervangen buitenschrijnwerk en dakruiter. Fase 2 : renovatie buitengevel en verbeteringswerken plafondroostering van raadzaal. Fase 3 : renovatie inrichting binnen. Commentaar: laten wij ons dus maar vasthouden aan de takken van de bomen! Dat alles zal toch niet meer kosten dan een nieuw gemeentehuis, hé?
Een volkstelling voor de eenentwintigste eeuw De Algemene Directie Statistiek van de Federale Regering heeft een volkstelling georganiseerd. Met een geleerd woord noemt men dat een ‘census’. Daarmee wordt een momentopname weergegeven van alle inwoners van het Belgische grondgebied ongeacht hun nationaliteit, in dit geval op 1.1.2011. Je zou nu kunnen denken dat daar niets bijzonders aan is, maar … dan sla je de bal mis. Voor deze census werd namelijk een nieuwe methodologie ontwikkeld. België organiseerde tot nu toe (en dat sedert 1845) om de tien jaar een volkstelling: de bevolking werd rechtstreeks ondervraagd en elke inwoner moest een vragenlijst invullen. Jullie herinneren zich nog wel hoe omslachtig dat was. Tegenwoordig is een groot deel van die informatie te vinden in de administratieve databanken, met het rijksregister als ruggengraat. Er werd dus beslist om deze informatiebronnen in 2011 de enige basis van de volkstelling te laten vormen.
Voordelen van dit soort telling De telling heeft meerdere voordelen. Ze is vooreerst goedkoper! Terwijl de socio-economische enquête in 2001 meer dan 1 miljard Belgische frank kostte, zal de kost van de census 2011 slecht een fractie van dat bedrag vormen. Het is de eerste volkstelling die geen enkele last bij de burgers veroorzaakte. Aangezien het ook de eerste was die het voorwerp vormde van een Europese verordening, werden in de 27 lidstaten van de Europese Unie dezelfde definities gebruikt, waardoor internationale vergelijkingen veel gemakkelijker worden. Door deze nieuwe methodologie kunnen de resultaten in de toekomst regelmatig bijgewerkt worden. Op middellange termijn zal de methode het mogelijk maken de frequentie van de volkstellingen op te drijven en de publicatietermijnen te verkorten. Strikte vertrouwelijkheidsregels waarborgen de anonimiteit en het respect voor de privacy van de burger.
Behandelde thema’s De census 2011 behandelt vier grote thema's: demografie (geslacht, leeftijd, wettelijke burgerlijke staat, verblijfplaats, geboorteland, nationaliteit, jaar van migratie naar België,...), opleidingsniveau, werk en woningen (eigendomstypes, bewoonde/niet-bewoonde woningen, bouwperiode, aantal kamers in de woning,...) Daardoor is een brede waaier aan cijfers over de demografie, de socio-economische aspecten, het onderwijs en de woningen beschikbaar waardoor voldaan wordt aan de specifieke behoeften van verschillende gebruikers. Nauwkeurige informatie over de kenmerken van de bevolking en haar woonomstandigheden is absoluut noodzakelijk voor de overheid om een gepast economisch en sociaal beleid te voeren. Internationale organisaties en de wetenschappelijke wereld vragen ook naar deze zeldzame volledige gegevens. Ziehier een overzichtelijke tabel:
Middelkerke
Vlaanderen
België
Gemiddelde leeftijd
48 *
41
% vreemde nationaliteit
2,19
7
10,49
Aantal mensen/huishouden
2,01
2,3
Eénoudergezinnen
1/3
1/10
% hoger diploma
18,22
28
% loontrekkende
77,58
84
% gehuwd
53,93
51,01
% vrouwen op 100 mannen
104,57
103,65
% zelfstandigen
14
41 jaar oud Begin 2011 was de Belg gemiddeld 41 jaar oud. De gemeenten met gemiddeld de oudste bevolking vinden we terug aan de kust: Koksijde (50,2 jaar), Knokke-Heist (49,6 jaar) en Middelkerke (48 jaar). Dat zal wel niemand verwonderen aangezien veel gepensioneerden uit het binnenland de weg naar de kust gezocht en gevonden hebben. De vergrijzingsgraad bedraagt 26 %.
2,3 mensen per huishouden Een huishouden in België telt gemiddeld 2,3 personen. Een derde van de huishoudens in Vlaanderen bestaat uit één persoon. Op gemeentelijk niveau zijn er vooral in de kustgemeenten (meer dan 1 op drie!) en grote steden veel eenpersoonshuishoudens. Koppels met minstens één kind vertegenwoordigen 28 procent van het totale aantal huishoudens in België. Een kwart van de koppels heeft geen kinderen. Eén op tien van de Belgische huishoudens is een eenoudergezin.
Woningen Van de woningen worden 66% bewoond door hun eigenaar. 17% van de woningen bevinden zich in gebouwen die na 1991 werden gebouwd. Deze cijfers zullen wel niet van toepassing zijn voor de kustgemeenten, gezien de heersende bouwwoede en de vele verhuurde appartementen. Men kan zich afvragen of de tweede verblijfwoningen als bewoond door hun eigenaar mogen beschouwd worden.
1 op 10 is geen Belg Meer dan 10 procent van de inwoners van België heeft een andere nationaliteit dan de Belgische. In het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest is dat 1 op 3 (32,3%) , in Vlaanderen is dat 7 procent. Het percentage voor Antwerpen (18 procent) is veel hoger dan het Vlaamse gemiddelde maar het Limburgse Lanaken, op de grens met Nederland, ligt daar nog ruim boven (30 procent). Dat zou de indruk kunnen wekken dat de vreemdelingen in Vlaanderen vooral uit Nederland afkomstig zijn. Jullie weten ook wel dat dit geenszins het geval is.
28 procent heeft een hoger diploma Iets meer dan een kwart (28 procent) van de Belgische bevolking van 20 jaar of ouder heeft een diploma van het hoger onderwijs. De opleidingsniveaus zijn vooral hoog in de gemeenten rond Brussel en het centrum van Vlaams-Brabant. Ook de gemeenten rond Gent vertonen hoge percentages. Dat heeft te maken met de werkplaats en met de diensten en bedrijven die er gevestigd zijn.
84 procent is loontrekkend Het aandeel zelfstandigen is de verhouding van het aantal zelfstandigen (met of zonder werknemers) tot de totale werkende bevolking. Een "zelfstandige" is een persoon die voor eigen rekening werkt, met of zonder werknemers en met of zonder geassocieerde partners. De "werkende bevolking" omvat alle personen met een betrekking. Binnen België is 84 procent van alle werkenden loontrekkend. In Vlaanderen is het aandeel loontrekkenden beduidend groter in de provincies Oost-Vlaanderen, Antwerpen en Limburg. Omgekeerd zijn er 14 procent zelfstandigen in België, en dat is ook het geval in West-Vlaanderen waar 16 procent van de werkende bevolking zelfstandig is.De cijfers stijgen in de regio's die wat verder verwijderd liggen van het centrum van het land, namelijk in West-Vlaanderen en in het oosten van de provincie Antwerpen. Merk op dat de optelling van de percentages voor het aandeel zelfstandigen en loontrekkenden niet 100 als resultaat geeft. Dat komt doordat personen met het statuut van 'helper' als een afzonderlijke categorie beschouwd worden.
Welk verschil is er met de gemeentelijke profielschetsen, afgekort GPS+? De Algemene Directie van de Statistiek is niet de enige die statistieken opmaakt. De studiedienst van de Vlaamse regering doet dat ook. Ze worden ‘gemeentelijke profielschetsen’ genoemd. Waarom twee keer tellen? Hoewel zowel de Census 2011 en als de Gemeentelijke Profielschetsen heel wat administratieve informatie ontsluiten, zijn er toch belangrijke verschillen. De ‘Vlaamse’ datareeksen zijn opgebouwd op basis van cijfergegevens die op 1 februari 2014 beschikbaar waren en handelen meestal over een periode van 10 jaar of over de evolutie sinds de start van vorige legislatuur (2005). Deze set biedt tevens de gelegenheid de eigen gemeente te vergelijken met een groep gelijkaardige gemeenten (op basis van de Belfius-indeling) en met het Vlaamse Gewest. De evoluties in de tijd en de positionering van de gemeente in een bredere context zijn een goed vertrekpunt voor het stellen van prioriteiten. De volkstellingen van de AD Statistiek dienen om de volledige bevolking in kaart te brengen, met een heleboel socio-economische kenmerken, alsook met gegevens over de gebouwen waarin deze bevolking woont. Bovendien legt Europa dit soort tellingen over de totale bevolking verplicht op. Als bepaalde gegevens niet bestaan, moet de verzameling ervan "verplicht" opgestart worden. De Gemeentelijke Profielschets is een publicatie van administratieve gegevens. Ze geeft geen volledig beeld, er worden immers enkel gegevens gepubliceerd die als ondersteuning voor het gemeentelijk beleid kunnen gebruikt worden. Hierbij wordt uitgegaan van beschikbaarheid. Als gegevens niet bestaan, wordt naar alternatieven gezocht, maar "zonder wettelijke verplichtende" basis die de Census wel heeft. De huidige profielschetsen bevatten recentere demografische gegevens
Werkloosheidcijfers in 2014 De cijfers die hierna volgen maken uiteraard geen deel uit van bovenstaande volkstelling, aangezien ze dateren van dit jaar. Ik wilde ze jullie toch niet onthouden omdat ze ook een belangrijk aspect van de Middelkerkse bevolking betreffen. Het aantal werklozen steeg in onze gemeente van 575 (in 2010) naar 655 (in 2014). Dat is een stijging met 13,9 %. Zijn we daarmee een uitzondering onder de kustgemeenten? In De Haan was er een daling! Middelkerke kent na Bredene (17,4%) en Oostende (16,6%) de grootste stijging. De Panne (13,4%%%))) en Koksijde (13,2%) doen het ook niet veel beter maar Nieuwpoort haalt een ruim lager percent. (4,9%). Hoe kan men die verschillen verklaren? Die uitleg is iets voor specialisten, dacht ik, en daarom stelde ik de vraag aan de ‘Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding’ (vdab), die ik bedank voor hun snel en duidelijk antwoord.
Hier is het: “Ik zou mij daar niet teveel op vastpinnen, want het gaat hier over maandcijfers die jaar op jaar vergeleken worden. En een toevallige gebeurtenis binnen 1 maand kan die cijfers beïnvloeden, bijvoorbeeld een faillissement waarbij enkele ontslagen vielen of omgekeerd een bedrijf dat een uitbreiding deed en enkele mensen tegelijk heeft aangeworven. Beter is te kijken naar de cijfers die het jaargemiddelde weergeven. Zo zie je op Arvastat (zie hieronder) dat gemiddeld in 2013 de werkloosheid in De Haan steeg met 5,9% en in Bredene met 9%. (Middelkerke: + 6,7%) De Haan doet het dus wel iets beter dan Bredene, maar het verschil is niet zo opvallend. Hoe komt dit ? Daar zijn meerdere factoren voor verantwoordelijk. Het is mogelijk dat het te maken heeft met de graad van kansarmoede die in Bredene bijvoorbeeld al jaren hoger ligt dan in De Haan. Ook Blankenberge heeft veel kansarme mensen onder zijn bevolking voor wie het moeilijker is om werk te vinden.* Eenduidige analyses zijn er meestal niet. Bemerk ook dat de absolute cijfers waarover het hier gaat (werkzoekendenaantallen van 400 à 500) relatief klein zijn wat bij de minste wijziging in positieve of negatieve zin nogal snel hoge percentages geeft.“ *Voor Middelkerke (16,9 procent) liggen de cijfers wat lager maar ze zijn wel verdubbeld in amper twee jaar tijd.
Wie alle cijfers eens wil bekijken, kan die vinden op de website van de vdab, http://arvastat.vdab.be Je gaat daarvoor als volgt te werk: onder de werkloosheidsstatistieken kies je voor "kengetallen" en dan krijg je het overzicht voor heel Vlaanderen. Via de knop "wijziging zoekopdracht" kan je de gegevens opvragen van elke gemeente die je wil en ook voor het gewenste jaar. Kies daarvoor als regio ‘Gemeente’ en selecteer ‘Middelkerke’ uit de lijst. Klik daarna op "Toon" Ik wil jullie in dit blogartikel niet vervelen met te veel definities of technische gegevens. Ik denk toch dat het interessant is uit bovenstaande informatie enkele kenmerken van de 655 Middelkerkse werklozen weer te geven.
Middelkerke/Westende: Waar gaan jullie kerst- en oudejaarsavond vieren? Waar gaan jullie lekker eten op 25.12.14 en 1.1.2015?
De betekenis van de kerst- en nieuwjaarsviering Men ziet de periode van Kerst tot Driekoningen (de heidense twaalf nachten) tegenwoordig nog steeds als feestelijke periode. In deze periode vallen snipperdagen en schoolvakanties en veel bedrijven zijn gesloten. Veel mensen laten de kerstboom tot na Driekoningen staan. De tradities van onze heidense voorouders hebben dus nog steeds invloed. Ook moesten de geesten van de overledenen en de demonen worden verjaagd, die juist rond deze tijd konden opspelen. Dit verjagen gebeurde met veel lawaai, wat nog terug te vinden is in het gebruik om rond de jaarwisseling vuurwerk af te steken en klokken te luiden. Deze geesten moesten echter ook gunstig gestemd worden. Zij konden namelijk de mensen en het vee vruchtbaar maken en het gewas doen groeien. Men bracht ze daarom ook offers, die men na het ritueel zelf opat en -dronk. Dit vinden we terug in onze eigentijdse kerst en oud-en-nieuwgerechten, zoals kerststollen, vollaards, wafels, pannenkoeken, lukken, oliebollen en de traditie om uitgebreide maaltijden aan te richten met veel alcoholische drank.
Over dat laatste wil ik het in mijn hiernavolgend artikel hebben.
Waarom deze rondvraag? Met die feestdagen in het vooruitzicht, dacht ik dat het goed zou zijn eens de inventaris op te maken van de mogelijkheden die op dat gebied door onze gemeentelijke restaurants geboden worden. Ik heb het een paar jaar geleden ook meegemaakt: je bezoekt op internet de websites van verschillende etablissementen die daarvoor in aanmerking komen. Maar daarmee ken je niet altijd het menu en de prijs die je daarvoor moet betalen. Ik zocht dus de e-mailadressen op van alle Middelkerkse eetgelegenheden. Ze hebben er echter niet allemaal één en sommige wensen niet op die manier gecontacteerd te worden en verkiezen dat dit zou gebeuren per contactformulier of zelfs telefonisch. Geen eenvoudige opgave dus!
De enquêtevragen Ziehier de vragen die ik stelde:
Organiseert u op de avond van 24 december 2014 een kerstviering? Ja Neen Zo ja, voorziet u daarbij muziek met mogelijkheid om te dansen? Ja Neen
Serveert u op 25 december ’s middags een kerstmaaltijd? Ja Neen
Organiseert u op de avond van 31 december 2014 een oudejaarsviering? Ja Neen Zo ja, voorziet u daarbij muziek met mogelijkheid om te dansen? Ja Neen
Serveert u op 1 januari 2015 ’s middags een nieuwjaarsmaaltijd? Ja Neen
Indien u van plan bent maaltijden te serveren bij de gelegenheden in punten 1 – 4, kunnen de geïnteresseerden dan via uw website het menu en de prijs vernemen? Ja Neen
Indien men bij u terecht kan voor één of meerdere feesten, zijn er dan nu nog beschikbare plaatsen? voor de avond van 24 december 2014 ja neen voor 25 december 2014 ‘s middags ja neen voor de avond van 31 december 2014 ja neen voor 1 januari 2015 ‘s middags ja neen
Als er op 15.11.2014 geen meer zijn, wil u dat dan vermelden op uw website?
Wenst u nog iets te vermelden? Schrijf het hieronder!
Daaraan voegde ik toe “Ik zou u zeer dankbaar zijn, mocht ik van u een reactie ontvangen, zodat mijn artikel als vertegenwoordigend voor Middelkerke zou kunnen beschouwd worden.”
Niet iedereen wenst aan zo’n enquête deel te nemen! Eén van de restaurants waarvan ik geen juist e-mailadres kon vinden, was ‘Sint-Laureins’ in de Strandlaan van Westende-dorp. Er staat er wel één op hun website, maar ik kreeg mijn bericht onbesteld terug. Op één van mijn fietstochtjes stapte ik dan maar eens af om de vraag op de man/vrouw af te stellen. Ik trof er de bazin aan. Was ze met het verkeerde been uit bed gestapt of heb ik ooit eens iets geschreven waarmee ze niet erg opgezet was, ik heb er het raden naar. Toen ik haar, op wat ik denk een beleefde en vriendelijke toon te zijn, vertelde wat de bedoeling was, nam ze een norse houding aan, schudde daarbij heftig ‘neen’ met het hoofd maar antwoordde niet. Toen ik haar wilde geruststellen met ‘ik vraag enkel of u met Kerstmis en Nieuwjaar open bent’ werd het schudden nog heftiger. Toen vroeg ik haar of dat betekende dat ze niet aan mijn rondvraag wilde deelnemen of dat ze niet geopend waren. Geen antwoord tot ik uiteindelijk vroeg ‘Mag ik dan schrijven dat u niet open bent?’ zei ze me op dreigende toon ‘Ge gaat gij juust niks schrijven’. Waar is de tijd dat het hotel-restaurant nog ‘De Welkom’ heette? Maar ja, vanzelfsprekend kan ik niet verwachten dat iedereen mijn vragerij gunstig gezind is. Ikzelf heb er wel geen voor- of nadeel bij. Van volgende restaurants mocht ik geen antwoord ontvangen, na mijn e-mail en twee herinneringen: Renty, Delissimo, Bistro-Gerard, Voor ‘Kapelle’ en ‘La Sauteuse’, die ook niet antwoordden, kon ik de nodige info geheel of gedeeltelijk op hun website vinden.
De antwoorden die ik wel mocht ontvangen In tegenstelling met mijn Sint-Laureinservaring, was er wel een restaurantuitbater die het een prima initiatief vond om mij in te zetten voor mijn gemeente. Een andere bedankte mij om aan hen te denken. Nog een andere vond het een ‘tof initiatief’.
Ik bedank zeer hartelijk alle restaurantuitbaters die hun medewerking hebben willen verlenen aan mijn rondvraag. Ik verontschuldig mij bij voorbaat bij diegene die hun restaurant niet terugvinden in mijn lijst. De webpagina’s die de lijst van de Middelkerkse restaurants vermelden, zijn vaak onvolledig of niet bijgehouden. Een paar voorbeelden: ‘’t Oud Klooster’ in Mannekensvere bestaat niet meer, de ‘Mange-tout’ is verhuisd naar Oostende. Is 4 Seasons nu gelegen op de Zeedijk 72 of in de Oostendelaan 304b? De antwoorden die ik op mijn mail kreeg waren ook niet altijd volledig.
(1) uitgebreid met nieuw terras (2) à la carte M = dansgelegenheid ZM: geen dansgelegenheid (a) al dan niet op website
Het lag niet in mijn bedoeling één of ander restaurant aan te prijzen of de restaurants met elkaar te vergelijken. Bekijk dus maar hun websites waarvan hierboven de URL’s om een beter idee te krijgen.
Besluit Ik hoop dat jullie een goede keuze doen en ik wens jullie alvast leuke feesten en smakelijk eten!
Bronnen Wikipedia bewerkt voor Vlaanderen http://www.pocketresto.be/middelkerke/restaurants Lees ook mijn artikel ‘Hoe lekker kan men in Middelkerke eten?’ (in de map Horeca op datum van 18.12.2011)
Aanpassing
De uitbater van Eat & Sea op de Zeedijk 72, laat mij weten dat het pand voorheen 'The 4 seasons' heette en twee jaar leeg stond alvorens Eat & Sea in 2008 van start ging. Er bestaat ook een restaurant aan het shopping center dat 4 Seasons heet. Hartelijk dank voor deze verduidelijking.
Nieuw administratief centrum in Middelkerke geopend
Het nieuw administratief centrum, dat werd gerealiseerd in de vroegere brandweerkazerne van Middelkerke, is klaar. Op 24 oktober 2014 werden de deuren officieel geopend voor de lokale politieke mandatarissen, voor hun genodigden en voor de pers. Meteen werd ook al een naam gekozen: het ‘Mac’, wat staat voor ‘Middelkerks Administratief Centrum.’
Waarom een nieuw centrum? Het gemeentehuis barstte uit zijn voegen en daarom moest één en ander gereorganiseerd en herlokaliseerd worden. Sinds de brandweer zijn intrek genomen heeft in het modern gebouw in de Kleine Kasteelstraat, was hun oude vestiging vrijgekomen (zie ook verder). Voor de Middelkerkse bevolking is het nu veel eenvoudiger om wegwijs te geraken in de verschillende gemeentelijke diensten. Alles wat rechtstreeks met de bevolking te maken heeft, werd in het Mac gecentraliseerd. Die diensten zijn allemaal veel toegankelijker omdat ze elk hun loket hebben op het gelijkvloers: de burgerlijke stand, stedenbouw, milieu, huisvesting, ontvangerij, de dienst bevolking, de parkeershop en de preventiedienst. In het nieuw gebouw komt ook de onthaalfunctie veel beter tot haar recht. De informatiedienst zal ook beter toegankelijk zijn door de verhuis van de eerste verdieping in het huidige gemeentehuis naar de locatie waar vanaf 1 oktober 2001 tot voor enkele dagen nog de dienst burgerzaken gehuisvest was. Nog vroeger zaten daar de politiediensten tot ze hun eigen gebouw kregen, ook in de Spermaliestraat maar een paar honderd meter naar Wilskerke toe. Uiteraard is er een rechtstreekse verbinding gemeentehuis – Mac en Mac – informatiedienst, comfortabel voor het college en voor het personeel, maar niet nodig voor het publiek dat buiten het Mac niets meer te zoeken heeft.
De woonwinkel uit de Oostendelaan, daar geplaatst omwille van de zichtbaarheid in het straatbeeld, werd toch verhuisd naar het Mac. Dat zou een besparing kunnen zijn tenzij het huis lang leeg blijft staan terwijl het huurcontract verder loopt. Ik stel mij in elk geval de vraag of de geïnteresseerden nu plots niet meer duidelijk moeten zien waar ze met hun vragen terecht kunnen.
Samengevat, het gemeentebestuur wilde met het nieuwe administratieve centrum een flinke stap voorwaarts zetten op het vlak van toegankelijkheid, klantvriendelijkheid en duurzaamheid. Dat blijkt mij gelukt te zijn en dat is natuurlijk zeer lovenswaardig!
De werken moesten in het najaar van 2013 starten en afgewerkt zijn tegen het voorjaar 2014, een half jaar vroeger dus dan nu het geval is. Maar ja, zo dringend was dat nu ook weer niet!
Wat blijft in het ‘oude’ gemeentehuis? Een aantal diensten blijven in het huidige gemeentehuis gehuisvest en verder zal het gebouw vooral een ceremoniële functie krijgen. De schepenen blijven hun kantoren behouden en in de vrijgekomen ruimten (of -s) kan vergaderd worden.
Welke werken werden/worden er nog uitgevoerd? Het dak en de gevel werden volledig gerenoveerd maar er komt nog een zonneboiler, mogelijk worden er ook nog zonnepanelen geplaatst. Voor het gebouw is men bezig een pleintje met groene accenten aan te leggen en de ingang bestaat uit een grote glaspartij. De voorbehouden plaatsen voor de wagens van de collegeleden moesten dus verdwijnen. De aanduidingsborden om beter de weg te vinden in het Mac (naar de toiletten bijvoorbeeld) komen pas later. Waarom wordt toch niet gewacht tot alles klaar is om over te gaan tot de officiële opening?
Had men niet beter een volledig nieuw administratief centrum gebouwd op een andere locatie? Alhoewel min of meer centraal, kan men bezwaarlijk beweren dat het gemeentehuis van Middelkerke ideaal gelegen is: op een druk kruispunt van vier wegen en met weinig of geen vrije parkeerplaatsen in de onmiddellijke nabijheid. Ziehier een kaartje waarop blijkt dat alle straten rond het gemeentehuis gelegen zijn in de blauwe zone, waar men maximaal 2 uur mag parkeren mits het leggen van de parkeerschijf.
Tijdens de openingsuren van het Mac is het Oudstrijdersplein meestal volzet. Er zijn nu weliswaar enkele parkeerplaatsen aan de overkant van de straat waar men 30 minuten mag staan, ruim voldoende voor het afhandelen van een administratief probleem.
Het gemeentepersoneel moet of kan parkeren in de ondergrondse parking op een honderdtal meter voor een gunstprijs van 50 eurocent per dag.
Ik heb al eens een artikel geschreven over de raadzaal. Ik moest toen toegeven dat een degelijke installatie van multimediamateriaal, die het publiek moet toelaten om de vergaderingen met succes bij te wonen of thuis te volgen, niet mogelijk is wegens plaatsgebrek. De zaal is immers maar 11 meter op 8,5 meter groot. Zal de raadzaal misschien nu uitgebreid worden? Op die vraag kon niemand van de door mij bevraagden antwoorden. Het gemeentebestuur is een hele tijd van mening geweest dat er een nieuw gemeentehuis moest komen, maar uiteindelijk werd dan toch maar gekozen voor de uitbreidingsoplossing. Was de (veel) hogere kostprijs daarvan de reden of de wil om alles gegroepeerd te houden en/of in het centrum te blijven? Misschien hield men ook aan het beschermd gebouw? Er werd mij beloofd later de ramingsprijs voor een totaal nieuw centrum op een andere plaats mee te delen. Ik houd jullie op de hoogte.
Jullie gaan mij natuurlijk nooit horen zeggen dat er nog meer geld had moeten uitgegeven worden. Op dat vlak moet ik dat dus wel een goede keuze noemen, maar er wordt zoveel geld verspild in onze gemeente en een nieuw gebouw voor een administratief centrum had model kunnen staan voor de toekomstvisie van onze bestuurders. Helaas moet ik denken dat dit woord niet in hun woordenboek voorkomt.
En … hoeveel heeft dat nu toch weer gekost? De werken zouden hoofdzakelijk uitgevoerd zijn door eigen personeel van de gemeente. Dat geeft de indruk dat het niets of veel minder gekost heeft. Ik neem aan dat er toch wel een gedetailleerde berekening van de kosten gebeurd is en een vergelijking waaruit kan blijken of er echt wel sprake kan zijn van ‘goedkoper’. Volgens ‘Het Nieuwsblad’ van 5 juli 2013 werd de kostprijs van de werken geraamd op 1 miljoen euro. Volgens Janna in ‘Het Laatste Nieuws’ van 27.10.2014 zou de uiteindelijke kostprijs overeenstemmen met de raming. Proficiat! De zoveelste ‘peulschil’! Ik heb de juiste kostprijs opgevraagd en er werd mij beloofd dat ik die ook zal krijgen.
Geschiedenis van het gebouw Het gemeentehuis van Middelkerke werd na de eerste wereldoorlog gebouwd in 1924/25 en ingehuldigd op 1 juli 1925. Tot dan had een oude pastorie dienst gedaan als zetel van het gemeentebestuur. Niettegenstaande het gebouw behoorlijk groot en prestigieus werd opgevat, was het na de fusiebeweging van de jaren 70, vooral die van begin 1977, toch veel te klein geworden. Achteraan en naast het gemeentehuis werden daarom nieuwe administratieve vleugels bijgebouwd. Het oude gebouw bleef daarbij gelukkig grotendeels intact. Het werd in 2002 als monument beschermd.
De brandweerloods kwam op 30 augustus 1997 (17 jaar geleden!!!) vrij omdat de brandweer toen zijn intrek nam in de nieuwe kazerne in de Klein Kasteelstraat. Het oude arsenaal (gemeentehuis) werd na de brandweerverhuis gebruikt als economaat (voorraad kantoorbenodigdheden) voor de gemeentediensten en als garage/lokaal door het Rode Kruis – afdeling Middelkerke. Dat laatste zal straks verhuizen naar de ‘oude werkhuizen’ langs de vaart in Leffinge, maar het heeft voorlopig een onderkomen gevonden in het vroegere bejaardentehuis ‘de Ril’.
Ik was aanwezig op de officiële opening van het MAC op 24 oktober 2014 om 19u30 Bij druilerig en koud regenweer verzamelden de opdrachtgevers, het gemeentebestuur (uitgezonderd J.M Dedecker en de beide gemeenteraadsleden van het Progressief kartel) en de uitvoerders (studiebureau, aannemers en de leiding van de gemeentewerklieden) zich in de nieuwste aanwinst van de gemeente. De talrijke genodigden deden via de rode loper en tussen twee groenhagen hun plechtige intrede, via de glazen gevel die de vroegere poorten vervangt … en gaven elkaar de traditionele kusjes. Ik ben bij dergelijke gelegenheden, altijd verwonderd over de vriendschappelijke, hartelijke manier waarop politieke ‘tegenstrevers’ schijnbaar blij zijn elkaar terug te zien. Als dat allemaal maar oprecht is!!
Ik was zeer aangenaam verrast: heldere lokalen op twee verdiepingen (zie hieronder een voorbeeld), vier overzichtelijke loketten, info, ruimte en wonen, burgerzaken en kas (?), een ruime wachtzaal met ‘slangendivan’ voor de wachtende en toiletten voor het grote publiek. Uitstekend werk! ‘Sober (?) en functioneel’ volgens de burgemeester.Voeg daarbij nieuwe meubelen voor iedereen en er mag gezegd worden dat de administratieve diensten nu over alle middelen beschikken om topservice te leveren aan de inwoners van de gemeente. Als de computers ook allemaal nieuw zijn, dan moet de gemeente nu over een enorme rijkdom aan informatica beschikken.
Ik besefte onmiddellijk dat de zin ‘hoofdzakelijk verwezenlijkt door eigen personeel’, zoals een krant schreef en zoals Janna het zegt, met een korrel zout moest genomen worden. Hier moesten een studiebureau en externe aannemers aan te pas gekomen zijn. Het bord hieronder bewijst dat die ‘hoofdzakelijk’ eerder gepresteerd werd door diverse instanties. Dat belet echter niet dat het gemeentepersoneel ook zeer verdienstelijk werk kan geleverd hebben.
De hoogtepunten van de officiële opening, zoals dat heet, waren de toespraak van de burgemeester naast twee muzikale intermezzo’s. Janna onderstreepte dat men er in geslaagd was het MAC op zeer korte tijd te realiseren, met name na negen werkmaanden, een ‘huzarenstukje’ volgens haar. Ze feliciteerde ook de gemeentewerklieden die tot de laatste minuut keihard hadden moeten werken. Eric Morel en Jurgen Demeyere, twee werknemers van de gemeente die nauw betrokken waren bij de realisatie, werden trouwens door de burgemeester aangesteld als peters van het gebouw. Hieronder zien jullie een foto van de werken, genomen in maart 2014.
Een trio doedelzakspelers baande dan zijn weg tussen de schare aanwezigen die slechts een korte tijd ervan konden genieten. Een kwartet juffrouwen, nochtans een goede groep volgens een kenner (‘van horen zeggen’) had dan de bedoeling de aanwezigen te vermaken. De akoestiek speelde hen echter parten, maar ook het geroezemoes van het (niet-geïnteresseerd?) publiek liet niet toe om van hun optreden en muziek te genieten en voldoende te waarderen. Ziehier foto’s van die twee muzikale optredens:
En … natuurlijk waren er het klassiek ‘hapje’ en drankje’ of zelfs ruim meer. Hieronder zien jullie een beeld van de massa aanwezigen, genomen vanaf het eerste verdiep:
Ook de ‘gewone’ inwoners werden niet vergeten! Het centrum deed weliswaar al vanaf 27 oktober 2014 dienst voor het grote publiek, maar op zaterdagvoormiddag 8 november werden alle inwoners uitgenodigd om aanwezig te zijn bij een rondleiding met een hapje en een drankje. Ik heb mij dan ook maar eens laten rondleiden want dat gebeurde niet bij de officiële opening. Rond 9u30 waren er een 40-tal geïnteresseerden, zowel inwoners als tweede verblijvers. Een succes, dus! Jullie zien hier een foto genomen op 8 november 2014.
Besluit Het nieuwe MAC is zeker een aanwinst, maar dat mag ook wel voor die prijs! Uit mijn tekst hierboven kan ook opgemaakt worden dat na twee nieuwe kazernes (brandweer en politie), een nieuw luxueus OCMW – gebouw, een (nutteloze of minstens overdreven grote en dure) ondergrondse parking, renovaties van het oud gemeentehuis, van een gebouw voor de politie en voor de dienst burgerzaken (zonder te spreken van de kerk van Leffinge) en nu een nieuw MAC. Er mag nu toch wel verwacht worden zeker dat het stilaan zal ophouden met dat bouwen, restaureren en verhuizen? En zeggen dat de gemeenteraad op 28 augustus 2014 de kleine betoelagingen (steunbeugels, toiletbrilverhoging en zitje voor bad/douche) in het kader van de valpreventie voor bejaarden en mensen met een beperking afgeschaft heeft! Na advies van de seniorenraad!
Kerkhof van Westende: Oude graven in ere houden of niet?
Ook dit jaar zag men op 1 november, een officiële Belgische feestdag maar deze keer op een zaterdag, op onze kerkhoven weer een massa mensen en niet enkel gelovigen, rondlopen. Ik heb al eens op 29 oktober 2012 een artikel geschreven met als titel ‘Allerheiligen: welke betekenis heeft dat voor jullie?’. Daarin belichtte ik die betekenis en wat er overgebleven is van deze traditie. Ik beschreef daarin ook de geschiedenis van het Westendse kerkhof en ik haalde ook een aantal weerspreuken aan die te maken hebben met Allerheiligen. (zie verder)
De voorbereiding van de herdenkingsdag Heel wat nabestaanden trekken vóór 1 november al naar de begraafplaats om de grafsteen van hun overleden dierbaren schoon te maken. Dat deed ik dus ook! Het was hard nodig want mijn ouders zijn al meer dan 60 jaar overleden. Toen waren de graven nog in arduin, vele kwamen van ‘Bossaert Diksmuide’. Ook dat van mijn ouders, want onderaan rechts is die naam ingegraveerd. Na al die jaren heeft hun graf wel te lijden gehad onder kalkuitslag. Het is bovendien gelegen tegen de haag onder de bomen, rechts als men van op de straat naar het kerkhof kijkt. Omdat de zonnestralen er niet in slagen hun graf te bereiken, zet de groene mosaanslag zich ook gemakkelijk daarop neer. Dat een laag gevallen/ vallende bladeren het zerk bedekt, daar erger ik mij al lang niet meer aan, want het is nu eenmaal herfst!
Toen ik enkele dagen vóór 1 november het kerkhof betrad, vielen mij uiteraard onmiddellijk de bordjes op die vóór heel wat graven opgesteld stonden. Dat is meestal in blokken 2, 3 en 8 want daar staan de oudste graven. Hier zien jullie dat het niet om slechts één graf gaat.
En wat staat daarop te lezen?
BEKENDMAKING
De burgemeester deelt mee aan de eigenaars, afstammelingen, erfgenamen of belanghebbenden van dit graf dat de onvergunde periode ten einde is.
blok grafnummer overledene 2 21 Pieter Lefevere
Deze periode kan eventueel met 40 jaar verlengd worden. Om deze verlenging te bekomen moet vóór 31.12.2015 een aanvraag aan het gemeentebestuur gericht worden. Gelieve het nummer van het blok, het grafnummer en de op het graf vermelde naam in deze aanvraag te vermelden. Indien vóór 31.12.2015 geen enkele aanvraag is toegekomen, zal dit bestuur eigenaar worden van de vergunning en van de materialen en monumenten die er op geplaatst werden en zal het zelf de bestemming ervan regelen.
Waarvan akte Middelkerke de burgemeester Janna Rommel-Opstaele
Dat bordje roept bij sommige wel vragen op. Waarom staat dan op veel graven ‘voor eeuwig’? Dat slaat toch op die vergunning? Maar, heeft zo’n eeuwige vergunning nog wel zin in een tijd waarin de as van sommige overledene uitgestrooid wordt op zee of op een speciaal grasveld van het kerkhof? De kans op verwaarlozing is zo nog veel groter en welke nakomelingen leven er nog na 100 jaar? Nergens worden nog ‘eeuwige vergunningen’ uitgereikt. Vijftig jaar is de langste termijn. Alle gemeenten zijn verplicht gratis vergunningen uit te reiken voor 10 jaar.
Een andere vraag is: hoeveel kost die verlenging? Ik heb die vraag gesteld aan onze dienst burgerlijke stand, die ik bedank voor hun antwoord. Ik had daarvoor eerst de website ‘Belastingen’ van de gemeente geraadpleegd. Daar zijn een aantal tarieven vermeld, maar er is nergens sprake van ‘verlenging’. Een vergunning voor 40 jaar kost voor een inwoner van de gemeente 372 euro . De familie van een niet-inwoner betaalt 1.860 euro. Middelkerke is één van de goedkoopste, Oostende is de duurste met 2.250 euro voor 50 jaar. Het verlengen van een vergunning kost € 8 /jaar zodat een verlenging met 40 jaar dus 320 € kost. Wie slechts voor korte tijd, bijvoorbeeld 5 jaar, wenst te verlengen, betaalt 40 €. Een eeuwigdurende vergunning kan gratis verlengd worden voor 50 jaar. Er zijn ook graven zonder vergunning zoals jullie hierna kunnen lezen. Wie daarvoor nu wel een vergunning wil nemen voor 40 jaar, betaalt 372 €, zoals voor een nieuwe. Wie een verlenging wenst aan te vragen, wordt aangeraden contact op te nemen met de dienst burgerlijke stand.
Ik mis op de ‘Bekendmaking’ hierboven wel de handtekening van de gemeentesecretaris. Is zo'n document dan wel geldig?
Het graf van Pieter Jacobus Lefevere
Pieter was een nonkel van mijn vader. Hoewel hij twee maal huwde, had hij geen kinderen. Wie zou er dan eigenaar van zijn graf kunnen zijn? Hij stierf in Westende op 16 april 1922. Er werd nooit een vergunning aangevraagd, vandaar de tekst ‘onvergunde periode’ want normaal zou daar staan ‘einde vergunning’. Er zijn dus zeker geen afstammelingen en ik zou niet weten wie erfgenaam of belanghebbende zou kunnen zijn.
Het overlijden heeft dus 92 jaar geleden plaatsgehad en je kunt je dus afvragen waarom niemand er ooit aanstoot aan genomen heeft, dat er geen vergunning was voor dat graf. Jullie zien rechts welk mooi kleurtje het gekregen heeft onder de ‘tand des tijds.’
Er zal dus ook geen verlenging aangevraagd worden.
Vinden jullie het normaal dat de gemeente de graven waarvoor niemand nog interesse vertoont, wenst te verwijderen? Er staan op het kerkhof van Westende nog andere graven die ‘niet meer toonbaar’ zijn. Het kerkhof kan niet meer uitbreiden. Er is dus plaatsgebrek. Zie hieronder voorbeelden van totaal verwaarloosde graven. Zoiets mag toch weggehaald worden? Mocht iemand hiervoor een verlenging van de vergunning aanvragen, dan zou die moeten verplicht worden eerst de nodige herstellingen uit te voeren.
Er zijn ook heel wat graven met onleesbare namen. Moeten die leesbaar zijn of is het voldoende dat de familieleden het weten? Ik ben toch voorstander van het ‘opschonen’. Een kerkhof mag toch niet op een stort gelijken?
Zijn er overledene die op het kerkhof een voorkeurbehandeling verdienen? In principe vind ik dat we minstens op een kerkhof allemaal gelijk zijn. Maar ‘helemaal gelijk’ zal het nooit zijn! De ene familie kan een duurder zerk betalen dan de andere of kan de grafomgeving beter onderhouden of laten onderhouden, bijvoorbeeld door mooie bloemen of planten ervoor te kiezen. Niet dat ik daar iets op tegen heb, maar er zijn al personen die bij het begraven op een bijzondere manier behandeld worden. Zo liggen de geestelijken rond het kruis aan de kop van het kerkhof. Voor de oudstrijders is er een speciaal perk voorzien. Ik vind niet dat er voor ex-burgemeesters een plaats moet voorbehouden worden. Ik ga wel akkoord met een lezer van deze blog die mij schrijft dat er tegenwoordig (terecht) zoveel aandacht besteed wordt aan ‘100 jaar grote oorlog’ en dus aan de vele monumenten en militaire kerkhoven maar dat er anderzijds op onze kerkhoven graven van ‘onze’ oudstrijders dreigen verwijderd te worden.
Zijn er graven die als erfgoed kunnen beschouwd worden? Daarvoor moeten ze wel speciaal zijn en zo zie ik er niet veel op ons kerkhof. Maar misschien zijn er bij die de geest van een bepaalde tijdsperiode weerspiegelen? Misschien kan de gemeentelijke ‘Dienst ‘Erfgoed’ zich eens over die vraag buigen! Voor één van de volgende erfgoeddagen? Men zegt immers dat een kerkhof het verhaal vertelt van de cultuur, tradities en geschiedenis van de lokale bevolking.
Allerheiligen 1 november 2014 Het zag er al een hele tijd naar uit dat de spreuk "Als het met Allerheiligen sneeuwt, leg dan uw pels gereed." in 2014 niet van toepassing zou zijn. Daaruit volgt dan ook dat we misschien geen zacht voorjaar krijgen in 2015 althans als we de spreuk “Sneeuw met Allerzielen voorspelt een zacht voorjaar.” mogen geloven. En wat als de temperatuur op die dag 19 graden bedraagt? Dan luidt een spreuk:"Geeft Allerheiligen zonneschijn, dan zal het spoedig winter zijn."
Middelkerke: Waarom werd Danny Van Den Broucke nu pas uit de N-VA gezet?
De nationale partijraad van de N-VA heeft op zaterdag 11 oktober 2014 beslist om ‘ons’ gemeenteraadslid Danny Van den Broucke met onmiddellijke ingang uit de partij te zetten.
Motivatie van het ontslag Wilfried Vandaele, Vlaams parlementslid:‘Van den Broucke is actief en gedreven, maar volgt graag zijn eigen agenda en niet die van de partij. Hij werd in het verleden al op de vingers getikt. De N-VA is een democratisch functionerende partij: de leden kiezen het afdelingsbestuur en dat bepaalt welke standpunten de verkozene innemen in de gemeenteraad. Hoewel de N-VA in de oppositie zit, gedroeg Danny Van den Broucke zich vaak als een aanhangsel van de meerderheid. Zo raakte hij in eigen rangen langzaam maar zeker alle vertrouwen kwijt. Daarom nu deze zwaarste sanctie. Het is altijd pijnlijk als mensen uit de partij moeten gezet worden. Nu komt het erop aan naar de toekomst te kijken.’
Volgens de partijraad zorgden de interne conflicten binnen N-VA en het feit dat Van den Broucke te veel zijn eigen koers bleef varen, ervoor dat de verdere uitbouw van de N-VA afdeling in Middelkerke in het gedrang kwam. Niet dat ik daar enig voor- of nadeel bij zou gehad hebben, maar waarom is dat dan toch niet vroeger gebeurd? Zijn er deze keer misschien ergere feiten gebeurd? Is het ‘niet volgen van de partijlijn’ een propere omschrijving van wat Danny Van Den Broucke verweten wordt? Wie weet het en wie zal het (durven) zeggen?
Reactie van Van Den Broucke Danny Van den Broucke zou emotioneel gereageerd hebben op de beslissing. Hij blijft zetelen, maar dan als onafhankelijk raadslid.‘Ik ben hier echt niet goed van. Ik betreur dit ten zeerste. Ik doe niet aan afbraakpolitiek maar wil opbouwend zijn. Als er vanuit de meerderheid een voorstel komt waarin ik mij kan vinden en die(nota ll: dat) ten gunste is van de bevolking, dan stem ik daar niet tegen. Vijftien jaar lang heb ik mij voor de partij ingezet.’
Welke is de weerslag voor de Middelkerkse N-VA? Het rommelt er dus opnieuw of erger nog … de bom is eindelijk gebarsten. De partij, die hier al niet zo veel voorstelde, is onthoofd. Bovendien heeft ook het andere gemeenteraadslid voor N-VA, Martine D‘Hondt, er zelf voor gekozen om als onafhankelijke te zetelen. "Het zou Martine sieren als ze haar mandaat zou terug geven aan de partij waaraan ze haar mandaat te danken heeft", zegt Wilfried Vandaele. Dat is D'Hondt niet van plan: "Het is niet mijn bedoeling om mijn mandaten los te laten. Ik wil benadrukken dat ik afgelopen donderdag reeds mijn ontslag heb doorgemaild en dat dit niets te maken heeft met de persoon van Danny Van Den Broucke".
N-VA heeft dus geen gemeenteraadsleden meer. De afdeling koos wel al een nieuw bestuur. Kurt Knockaert, die de voorbije jaren voorzitter was, wordt ondervoorzitter van N-VA-Middelkerke en laat het voorzitterschap over aan André Clarysse. ‘Kurt Knockaert heeft als voorzitter uitstekend werk geleverd, en als ondervoorzitter blijft hij de afdeling samen met mij leiden. Ik wil hard aan de kar trekken om het pad te effenen voor de jongere generaties die ons de komende maanden moeten komen versterken.’ Om een politieke rol van betekenis te kunnen spelen in Middelkerke, zal de partij wel een zeer sterk boegbeeld nodig hebben om te kunnen optornen tegen de Open VLD en de LDD. N-VA heeft nu met Sandra Plaetevoet nog een mandataris in het OCMW en met Isabel Desoete (echtgenote van Danny Van Den Broucke) een provincieraadslid.
Even de geschiedenis van de N-VA in Middelkerke er op nalezen Bij het uiteenvallen van de ‘Volksunie’ in 2001, moesten/ konden de leden kiezen. Enerzijds waren er Bert Anciaux (nu bij SP-a) en Els Van Weert, die samen met Geert Lambert de links-liberale partij ‘Spirit’ (Sociaal, Progressief, Internationaal, Regionalistisch, Integraal-democratisch en Toekomstgericht) oprichtten. Anderzijds was er Geert Bourgeois die een nieuwe partij stichtte, de N-VA of Nieuw-Vlaamse Alliantie.
Op 8 oktober 2000 nam de Volksunie in Middelkerke nog steeds deel aan de gemeenteraadverkiezingen onder de naam ‘Stem van het Volk’. Waren dat Vlaams-nationalisten of niet? Daarover lopen de meningen uiteen. Sommige wel natuurlijk. Frank Verlinde was de kopman en zoals zijn voorgangers André Inghelram (de echte Vlaams-nationalist en nog iets meer) en Julien Desseyn (later socialist geworden om zijn zoon te steunen) was hij tot dan toe burgemeester. Daarna niet meer, want die verkiezingen betekenden de doorbraak van de Open VLD en de ondergang van de SVHV dat terugviel van 8 naar 4 zetels. Danny Van Den Broucke stond ook op die lijst van Verlinde maar werd met 367 stemmen niet verkozen. Op de lijst troffen we toen ook Chris Niville (483 stemmen, nu LDD), Lode Maesen (462 stemmen, nu Progressief kartel) en Bianca Ryckewaert (280 stemmen, nu LDD) aan.
De lijsten voor de verkiezingen van 2006 hadden een gans andere gedaante. Geen sprake meer van de Stem van het Volk, maar sommige partijleden daarvan, hadden hun nieuwe roeping ontdekt. Lode Maesen koos, na lang twijfelen tussen N-VA en Progressief kartel, voor dat laatste.
De inmiddels opgerichte Middelkerkse N-VA, ook in Vlaanderen toen nog een minipartij, ging in kartel met de CD&V. Op die kartellijst kregen de N-VA’ers Henk Dierendonck, Danny Van Den Broucke, Bianca Ryckewaert en Nadège Deramoudt respectievelijk de 4de, 9de, 10de en 11de plaats, de laatste drie dus op een niet-verkiesbare plaats. Niemand werd rechtstreeks verkozen. Danny Van Den Broucke voerde toen nochtans campagne onder het motto “De leeuw laat zijn tanden zien”. Omdat verschillende verkozen leden van het kartel CD&V/N-VA verkozen of gedwongen waren om over te stappen naar de OCMW-raad, werd opvolger Henk Dierendonck toch gemeenteraadslid. Er ontstond echter een breuk en na eerst als onafhankelijke gezeteld te hebben, stapte hij in april 2007 over naar de lijst Dedecker. Op 20 april 2007 verklaarde Danny Van Den Broucke hierover: “We eisen dan ook zijn gemeenteraadszitje terug. Deze zetel is door het kartel behaald en daar hebben wij dan ook recht op. We rekenen erop dat Henk voldoende politieke eerlijkheid heeft om dit te doen”. Zo zie je maar: de reacties bij een overstap zijn steeds dezelfde maar niemand geeft er gevolg aan. Van Den Broucke zal zich die uitspraak 'niet meer herinneren', zeker?
Waarom haalde de N-VA bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen geen goed resultaat in Middelkerke? Bijna overal in de rest van Vlaanderen boekte de N-VA enorme successen. Ze profiteerden van het Bart Dewever – effect dat overal een gunstige wind deed waaien. Middelkerke was één van de weinige gemeenten waar dat niet het geval was. Waarom? Het begon al bij de lijstvorming. Op 4 mei 2012 zouden negen van de twaalf in februari 2011 rechtmatig verkozen bestuursleden van de partij ontslag genomen hebben: André Clarysse, Chris Niville, Bianca Ryckewaert, Jan Vandenberghen, Eddy Weerbrouck, Kristof Vandenbroucke, Mike Weerbrouck. Koen Dierendonck en Wendy Denecker deden dit reeds eerder. Volgens hen wilden ze de dictatoriale houding van de voorzitter en zelf benoemde lijsttrekker Dany Van Den Broucke niet langer meer aanvaarden. Ze spraken van ‘opportunisten met een eigen agenda’ en beweerden dat er in de opgestelde partijlijst geen plaats meer was voor enkele verdienstelijke leden met een lange staat van dienst. Omwille van de slogan ‘Kiezen voor verandering’ werden ze vervangen door jongere nieuwkomers. Voorzitter Danny Vanden Broucke zou gewoon zijn laars gelapt hebben aan de statuten van de partij.
De N-VA betwistte één en ander van die beweringen. Jan Vandenberghen zou al jaren geen lid meer zijn. Koen Dierendonck en Wendy Denecker zouden al maanden geleden ontslag genomen hebben om privéredenen en zouden niets met de ontslagnemende te maken willen hebben. Bianca Ryckewaert en Eddy Weerbroeck zijn een paar en Mike Weerbroeck is hun zoon. Nogal logisch, vond het NV-A, dat ze samen ontslag namen.
Een mes snijdt natuurlijk aan twee kanten en de partij kan het best goed bedoeld hebben met de verjonging, maar de verkiezingen hebben uiteindelijk bewezen dat die misschien geleidelijker hadden moeten doorgevoerd worden.
De N-VA beweerde eveneens dat de dissidenten (zoals ze die noemden) al langer, achter de rug om van het bestuur, een kartel tussen de N-VA en LDD wilden. Hun ‘kiezersbedrog’ zou de aanleiding van de breuk geweest zijn. N-VA (Van Den Broucke?): "Men moet oliedom zijn om zich te laten manipuleren om een boegbeeld van een andere partij te willen helpen aan de burgemeesterszetel en ten koste van de eigen partij niet te beseffen dat men gebruikt wordt als een pion in een schaakspel".
Enkele van de ontslagnemende leden van de N-VA stapten over naar LDD (Chris Niville, Claude Prinzie, Bianca Ryckewaert, Annick Soete, Pascale Huart) waar ze welkom waren en ook een goed resultaat behaalden, natuurlijk ook omdat hun leider Jean-Marie topscorer werd in het stemmenaantal. Kris Niville en Bianca Ryckewaert werden zelfs verkozen, de tweede weliswaar na ruil met Henk Dierendonck die de OCMW-raad verkoos.
Na de partijtwist moest de N-VA in extremis nog de nodige kandidaten vinden om een volledige lijst te kunnen indienen. Toen er bovendien nog twee afvielen, die zelfs al op een affiche prijkten, werd dat een acuut probleem. Er moest toen zelfs een beroep gedaan worden op ‘Hervé’, vader van Danny en Eddy Van Den Broucke. We kunnen dus gerust stellen dat de lijst te zwak was en met haken en ogen aan elkaar hing. Het feit dat de partij moest optornen tegen de LDD, in een tweestrijd gewikkeld met Open VLD, was nog een ernstiger handicap.
Dat Danny Van Den Broucke een autoritaire figuur is, die weinig tegenspraak duldt maar steeds eigengereid zijn weg wil gaan, dat is algemeen gekend. De leden vonden dat het Vlaams bestuur hem had moeten terechtwijzen. Hij wekte als lijsttrekker weinig vertrouwen en bleek dus geen bezieler van een ploeg maar hij speelde die eerder uit elkaar. Ik kende hem niet persoonlijk maar zijn optreden op het lijsttrekkersdebat kon mij niet bekoren.
Besluit Dany Van Den Broucke stelt weliswaar regelmatig een mondelinge vraag in de gemeenteraad, maar we kunnen bezwaarlijk beweren dat hij al veel positieve sporen achtergelaten heeft in de Middelkerkse politiek. Hij beweert zich 15 jaar ingezet te hebben voor de partij, maar die duur is lichtjes overdreven als je het onderscheid maakt tussen SVHV en N-VA. Hij zegt ook ‘constructief’ te zijn in de raad, “ten gunste van de bevolking”. Boze tongen beweren dat hij er, als uitbater van een tennisschool in de gemeente en organisator van gesubsidieerde tennistornooien, alle belang bij heeft om op een goed blaadje te staan bij de Open VLD – CD&V meerderheid.
Bronnen Artikel uit ‘Het Nieuwsblad’ van 13.10.2014 door Danny Van Loo “N-VA zet raadslid Danny Van den Broucke uit partij’ Artikel uit ‘Het Laatste Nieuws’ van 13.10.2014 door Paul Bruneel “N-VA zonder mandatarissen in gemeenteraad” Mijn blogartikel: Gemeenteraadsverkiezingen Middelkerke (3)
Is de ‘Eurométropole Tour’ nu de ‘Omloop van de Vlaamse kust’ geworden?
Er werd alweer gefeest in Middelkerke! Er waren namelijk weer wielrenners (geen fietsers) op komst! En niet de minste! Ons bestuur gierde het uit: “voor het eerst sinds vele jaren zullen nog eens beroepsrenners aankomen in Middelkerke!” Als dat geen buitenkansje was dat gevierd moest worden! Tenminste voor diegene die van wielrennen houden. En voor het gemeentebestuur zelf, dat maar niet genoeg kan krijgen van het subsidiëren van sportmanifestaties, die volgens onze heersers de lokale economie van onze gemeente en de reputatie van onze badplaats telkens een enorme boost geven. Tenslotte beginnen ze dat zelf nog te geloven ook. Ik heb vroeger nochtans al eens (tevergeefs) gevraagd om cijfers boven te halen die dat bewijzen.
Worden die sportevenementen bedoeld als verlenging van het seizoen? Tennisgoeroe Danny Van Den Broucke organiseerde van 6 tot 14 september 2014 zijn 15.000 dollar + ‘hospitality’ op het Epernayplein. Hij verklaarde toen dat het verlengen van het zomerseizoen één van zijn doelstellingen was. Mogen wij dat nu ook beweren over de wielerwedstrijd ‘ Eurométropole Tour’ die gereden werd van 2 tot en met 5 oktober 2014 met aankomst van de derde rit op zaterdag 4 oktober in Middelkerke? Laat mij eerder toe te denken dat daar niets van aan is. Is dat niet gewoon een eindeseizoenwedstrijd? De ‘Eurométropole Tour’ is inderdaad de laatste rittenwedstrijd van het seizoen. Nu alle grote wedstrijden (op één na) met als bekroning het wereldkampioenschap, gereden zijn, heeft zo’n wedstrijd toch zeker heel wat aan interesse ingeboet. De concurrentie van de Ronde van Lombardije op zondag 5 oktober 2014 en het ontbreken van veel grote namen zal deze organisatie ook geen goed gedaan hebben. Zo is ook de ‘Noordzeecross’, in februari, de laatste van de superprestigewedstrijden in het veldrijden. Meestal zijn op dat moment de prijzen al verdeeld. Ook daar vermindert de spanning, maar eigenaardig genoeg NIET de belangstelling. Moeten we daaruit besluiten dat Middelkerke wat achteraan hinkt? Mochten al die wielerorganisaties geen enorm stuk uit de gemeentekas snijden, dan zou ik zeggen ‘maar laten we toch liever positief blijven’.
Wat omvat de wedstrijd? Ziehier het rittenschema en de sponsors:
Op een kaartje ziet dat er dan als volgt uit:
Jullie zien dus dat de wedstrijd zich vooral op Vlaams grondgebied afspeelt.
Waarom die verschillende veranderingen van naam? Tot in 2010 heette de koers ‘circuit Franco-Belge’. In 2011 werd dat ‘Tour de Wallonie – Picarde’ en met ingang van 2012 is de officiële naam ‘Eurométropole Tour’ geworden. Waarom? Ik heb eens het rittenschema nagezien van de koers in 1980, 1990, 2000 en 2005. Toen speelden de ritten zich af in Noord-Frankrijk (departementen Basse-Normandie en Nord-Pas-de-Calais) en in de Belgische provincie Hainaut met een zeldzame keer een aankomst in Kluisbergen (Oost-Vlaanderen)). ‘Franco-Belge’ gaf dus juist aan waar het om ging.
Maar langzamerhand was er nog nauwelijks sprake van Frankrijk, een zeldzame aankomst of een zeldzaam vertrek in Maubeuge of Hazebrouck daargelaten. Dat rechtvaardigde de naam niet langer en daarom werd het maar ‘Tour de Wallonie Picarde’. Picardië is weliswaar een Noord - Frans departement maar het gaat hier over ‘Wallonie picarde’ of ‘Picardisch Wallonië’. Dat is een regio in het uiterste westen van Wallonië die 23 gemeenten overkoepelt: Antoing, Aat, Beloeil, Bernissart, Brugelette, Brunehaut, Celles, Chièvres, Komen-Waasten, Ellezelles, Edingen, Estaimpuis, Vloesberg, Frasnes-lez-Anvaing, Lessen, Leuze-en-Hainaut, Kluisbergen (?), Moeskroen, Pecq, Péruwelz, Rumes, Silly en Doornik. Die streek wilde zich als toeristisch aantrekkelijk profileren en hoopte dat de wielersport daarbij zou helpen. Daarom vinden we van 2008 tot 2012 meerdere van die steden als aankomst- of vertrekplaats terug: Mouscron, Tournai, Antoing, Péruwelz, Lessines of Lessen.
Waarom wilden de Franse gemeenten niet meer meedoen? Werd het hen financieel te veel? Ik heb aan de administratie van de Franse steden Maubeuge en Hazebrouck gevraagd naar de reden van het afhaken, maar ik kreeg helaas geen antwoord. Geen nood, dan maar weer een beroep gedaan op Vlaanderen en enkele Vlaamse gemeenten deden maar al te graag mee: Poperinge, Ichtegem en Menen. De naam ‘Tour de Wallonie – Picarde’ dekte dus stilaan ook de lading niet meer.
In 2012 werd het officieel de ‘Eurométropole Tour’. Met die nieuwe naam wilden de organisatoren meer sponsors aantrekken. "We willen onze horizon verruimen. We zoeken nieuwe investeerders en nieuwe start- en aankomstplaatsen in Wallonië – Picarde en in de zone Rijsel-Kortrijk-Doornik", verklaarde wedstrijddirecteur Louis Cousaert. "We zijn ervan overtuigd dat het onze naamsbekendheid alleen maar ten goede zal komen."
Maar wat betekent ‘Eurométropole’ eigenlijk? De Eurometropool, opgericht op 28 januari 2008, is een Europese Groepering voor Territoriale Samenwerking. Ze bestaat uit 147 Franse en Belgische gemeenten. Er zijn drie centrale steden Lille, Kortrijk en Tournai en verder maken Zuid-West-Vlaanderen en Wallonie – Picarde er deel van uit. Heeft meneer Cousaert niet gevonden wat hij zocht? Het ziet er naar uit want plots moeten de renners ook de Vlaamse kust aandoen. Het begint in 2013 met Nieuwpoort (in samenwerking met Koksijde), dat tot dan toe de ‘weldaad’ van het subsidiëren van wielerwedstrijden nog niet ontdekt had. Daarmee hadden ze wel de concurrentie warm en wakker (en jaloers?) gemaakt want in 2014 wilden Blankenberge en Middelkerke niet achterblijven. Zijn de (rijke, wielergekke) kustplaatsen misschien de enige die zich, dank zij de inkomsten van de taks op tweede verblijven, zoiets nog kunnen veroorloven? Een andere uitleg valt me niet direct te binnen!
Zijn de organisatoren misschien het Vlaams niet machtig? Langs het parcours worden uiteraard borden opgesteld en affiches gekleefd om de renners te informeren over de belangrijkste punten van de omloop. Daarbij wordt wel verondersteld dat alle renners Frans kennen, de Franse taal bedoel ik. Hier bij ons spreken we ook wel van ‘de narrivee’ als we aankomst bedoelen, maar voor ‘dérivation’, ‘début de ravitaillement’, ‘circuit’, ‘accès protocole’, ‘contrôle doping’, ‘organisation’, ‘Province de Hainaut’ en ‘Adeps’ (‘Bloso’ in het Vlaams) is dat niet het geval. Ik weet nu ook wel dat de Franstalige organisator ‘Royal Cazeau Pédale’ van Templeuve niet al zijn opschriften in de taal van het bezocht gewest alleen kan opstellen, maar dan toch tweetalig. De commentaar die door de micro’s schalt, is dan wel (onnodig) tweetalig. Op het moment van de eindspurt was 'toevallig' de Franstalige commentator aan het woord. Ik kreeg zowaar ook van een veiligheidsagent een Franstalig antwoord toen ik hem iets in het Vlaams vroeg. Aan de aankomst waren er geen Vlaamse vlaggen te zien, zoals dat tegenwoordig gebruikelijk is. De organisatoren zullen dat zeker niet toegestaan hebben?
De reclames tegen de nadar waren van Waalse firma’s, behalve dan die van Middelkerke in Nieuwpoort, maar omgekeerd heb ik daar niets van gezien.
Ziehier enkele voorbeelden van Franstalige propaganda; er waren er nog meer.
Mijn bezoek(en) aan de koers ‘s Vrijdags ben ik eens gaan kijken naar Nieuwpoort om te kunnen vergelijken. Het eerste wat me opviel was het feit dat de naam ‘Circuit Franco-Belge’ nog steeds volop gebruikt wordt. (zie ook affiche) Zowel in Nieuwpoort als bij ons vond ik de organisatie en de voorbereiding zeer goed. Alle inwoners van de gemeente werden met een schrijven op de hoogte gesteld van het feit dat je op die dag best niet plande om met de auto ergens naartoe te rijden. Verkeersborden wezen er al dagen van tevoren op dat er van parkeren geen sprake zou zijn. Nu zou ik toch graag eens van een specialist horen waarom er niet mag geparkeerd worden langs de straten van de omloop. Rijden, dat is vanzelfsprekend, maar parkeren! Het verkeer werd op een zeer goede manier omgeleid, wat de aangekondigde hinder tot een minimum beperkte.
Wat de publieke belangstelling betreft: Lombardsijde en Westende leken wel uitgestorven: geen auto’s en hier en daar een paar mensen die wachtten op de renners, voorwaar nog minder volk dan op een gewone zaterdag. Aan de aankomst in Middelkerke was er wel veel volk. Natuurlijk gaven de geparkeerde bussen en ik weet niet hoeveel personenwagens van de 24 ploegen, de indruk van een invasie. Ik vraag mij telkens bij zo’n wielerwedstrijd af wat er zou overblijven na aftrek van de ploegleiders, verzorgers, mecaniciens, VIP-genodigden en politici, politiebeambten, leden van de organisatie met een gekleurd lint rond de hals en seingevers.
Wat bracht de koers op voor Middelkerke? Even heb ik gezocht naar het 'VIP – dorp waar een hapje en een drankje kon genuttigd worden.' Zo staat het in de tekst die daarover verspreid werd. Waren dat de bierstandjes van de organisatie/sponsor brouwerij Vanuxeem uit Ploegsteert (Queue de charrue) die hieronder te zien zijn? Ik neem aan van wel.
Ziet de horeca van Middelkerke dat niet met lede ogen aan?
De media leken mij nauwelijks geïnteresseerd? Er was geen rechtstreekse reportage op TV. Op de slotdag werden de ritwinnaar en de einduitslag niet eens vermeld in het journaal van 19 uur. Focus (co-sponsor) besteedde er wel een beetje meer aandacht aan. De kranten waren helemaal niet geïnteresseerd. Een minuscuul artikel daargelaten en verder alleen de uitslag en de stand, verloren tussen andere sporten. Als Middelkerke daarmee in het nieuws moet komen!!!
Sommige denken misschien dat de hotels van Middelkerke en deelgemeenten toch een frank verdienden aan de passage van de tour. Dat klopt niet, want de renners en de officiëlen logeerden gedeeltelijk in Frankrijk (Neuville-en-Ferrain, Marcq-en-Baroeul en Lequin), in Vlaanderen (in De Panne 2 ploegen in 3-sterrenhotel ‘Royal’ normale kostprijs 102,5 euro per persoon en per nacht en in Kortrijk 1 ploeg in 3-sterrenhotel ‘Kennedy’ normale kostprijs 57,5 euro per persoon en per nacht) en in Wallonië (Mouscron, Mont Saint-Aubert). Deelnemen willen de Fransen niet meer, maar een graantje meepikken, dat nog wel…
Op de officiële website van de ‘Eurométropole Tour’ worden de positieve punten van de gemeenten van start en aankomst vermeld. Voor Middelkerke is dat: “VOOR EEN VAKANTIE OF EEN DAGJE UIT HETEN WE JE NU AL VAN HARTE WELKOM. Bij ons is het een plezier om te wandelen, zandkastelen te bouwen, te voetballen, bronzen stripbeelden te bewonderen of een terrasje te doen. Achter de kustlijn strekt zich het authentieke polderlandschap uit. Een oase van rust en een paradijs voor fietsers. Het strand en de polders zijn onze natuurlijke bondgenoten, maar Middelkerke is veel meer dan dat…”
En… hoeveel heeft dat weer gekost? Officieel bedroeg het subsidiebedrag dat Middelkerke, zoals ook Nieuwpoort, zogezegd aan deze wedstrijd spendeerde 30.000 euro. Ik heb daar al lang mijn twijfels over. Niet over de juistheid van dat bedrag, maar daar blijft het niet bij. Schepen Devey spreekt in een artikel in ‘Het Laatste Nieuws’ over ‘Het vele voorbereidende werk en het werk de dag zelf door onze gemeentediensten, politie en de medewerkers.’ Zijn de prestaties van het gemeentepersoneel en van de 60 à 70 politiemensen (lokale en federale samen) inbegrepen in die 30.000 euro?
Besluit Als het van mij afhing, dan zou ik niet meer stemmen voor een subsidie van 30.000 euro+ voor deze wielerwedstrijd. Ik zou een herhaling afraden, maar dat zal wel tevergeefs zijn. De gemeente krijgt er veel te weinig voor terug. Dat de wedstrijd volgend jaar rechtstreeks zou uitgezonden worden op TV, dat is toch maar een aalmoes. Veel supporters kijken dan liever thuis vanuit hun luie zetel, want dan heb je echt iets aan een wielerwedstrijd. Nu zie je de renners enkel maar een paar keer voorbijflitsen. Het is toch niet omdat Middelkerke een ’traditie heeft in de wielersport’ en ‘webewezen hebben dat we het kunnen en er klaar voor zijn’ (dixit Johnny Devey), dat de ‘Eurométropole Tour’ op de Middelkerkse agenda moet blijven staan!
Michel Landuyt, schepen van toerisme, heeft op internet gevonden dat Middelkerke de 3de populairste vakantiebestemming is
Op 18 augustus 2014 verscheen in ‘Het Nieuwsblad’ een artikel van kvd met als titel ‘Deze bestemmingen zijn het populairst in eigen land’.
Uit een studie van EuropAssistance zou gebleken zijn dat meer dan de helft van onze landgenoten een vakantiebestemming kiezen dicht bij huis, in plaats van een verafgelegen exotische bestemming. Kapaza, een Belgische zoekertjesgids, zou dat afgelopen zomer ook gemerkt hebben. De site zou veel zoektermen voor vakantieverblijven aan de kust geregistreerd hebben en dat zou volgens hen duidelijk maken dat onze Noordzee nog steeds een trekpleister is. De acht populairste kustbestemmingen in eigen land zouden volgens hen zijn:
Blankenberge
Nieuwpoort
Middelkerke
Oostende
Duinbergen
Zeebrugge
Wenduine
Westhoek
Ik was wel benieuwd op hoeveel zoekertjes Kapaza zich steunde om die rangschikking op te maken. Ik heb tevergeefs geprobeerd daar achter te komen. Dat belet schepen van toerisme Michel Landuyt echter niet van die ‘enquête’ gebruik te maken om er een klein artikel aan te wijden in het partijblad ‘open vld blik’ jaargang 5 nr 2 van september 2014, mijn favoriete blad (tussen haakjes en tussen aanhalingstekens) omdat ik er steeds weer stof in vind voor een blogartikel. Michel is daar een meester in: gunstige enquêtes gebruiken om Middelkerke te bejubelen maar ongunstige afbreken omdat ze ofwel met een aantal factoren geen rekening houden ofwel van een verkeerd standpunt vertrekken ofwel … noem maar op.
Het ligt niet in mijn bedoeling met het hiernavolgend artikel Middelkerke af te breken, maar ik moest reageren op de bewering van de schepen, die volgens mij op valse grondvesten staat.
Wat denken jullie van de volgende bewering? “Tussen Knokke en de Franse grens, over een totale lengte van zo’n 67 km, kom je vele kleine en enkele grote plaatsen tegen. Bekende plaatsen als Knokke, Blankenbergeen Oostende trekken jaarlijks vele vakantiegangers. Maar ook De Panne, Koksijde, De Haan en Nieuwpoort zijn de laatste jaren enorm in populariteit gestegen……. De verschillende plaatsen hebben ieder een eigen karakter en zijn geschikt voor families met kinderen, jongeren en ouderen.”
Dat staat op de website van ‘Youropi’, die beweert ‘Alles over citytrips in de leukste steden én informatie over wat er dichterbij huis te doen is, aan te bieden aan 1 miljoen bezoekers per maand: de restaurants, de leukste pleinen, de verborgen straatjes, de winkels, de hotels, de bed & breakfasts, de café’s, de bijzondere activiteiten en de evenementen overzichtelijk gerangschikt op één site.’ Hebben ze Middelkerke misschien vergeten of kennen ze onze badplaats niet?
De beschrijving van al onze kustplaatsen in één kort zinnetje, ziet er bij hen als volgt uit: ‘Blankenberge, dé gezinsbadplaats. Bredene, de kleine badplaats die bekend staat om haar prachtige duinen. De Haan, de kleine charmante badplaats. De Panne, de gezellige badplaats aan de Belgisch-Franse grens. Knokke, de mondaine badplaats. Koksijde, de veelzijdige en gezellige badplaats. Middelkerke, de badplaats bekend vanwege het jaarlijks stripfestival. Nieuwpoort, een historische stad met de grootste jachthaven van Europa. Oostduinkerke, waar het garnaalvissen nog te paard beoefend wordt. Oostende, de grootste plaats van de kust. Veurne, de charmante gezellige stad op slechts 6 km van de kust en van Noord-Frankrijk. Westende, de kleine rustige badplaats. Zeebrugge, de badplaats met de grootste vissershaven van België.’
Moeten we daar tevreden mee zijn? Westende is inderdaad zeer rustig, te rustig, er gebeurt nauwelijks iets. Middelkerke en zijn jaarlijks stripfestival!!! Hoe verdienstelijk dat ook mag zijn!
In de rubriek ‘Meer Info’ lees ik dan ‘Middelkerke is een typische badplaats met de voor de Belgische kustplaatsen kenmerkende hoogbouw aan de Zeedijk. Men zegt dat men er het meeste zonuren heeft van de gehele kust. Niet gek dus dat het strand hier een zo belangrijke rol speelt.’ Die hoogbouw verhindert wel dat de zon ’s voormiddags de dijk bereikt!
We kunnen verder ook nog informatie lezen over allerhande facetten van het kustleven ’s zomers.
Winkels ‘Lekker shoppen tijdens je verblijf aan de Belgische Kust? Knokke en Oostende doen niet onder voor de grote steden. Maar ook in de kleinere kustplaatsen tref je prachtige winkels, exclusieve boetieks en leuke shops. Helemaal leuk zijn de verruimde winkelopeningstijden waardoor vele winkels ook op zondag open zijn.’ In het daarbij vermeld overzicht met 23 winkels, vind je niet één Middelkerkse.
Restaurants ‘Laat je de toeristische eetschuren links liggen dan is er nog steeds heel veel keuze uit leuke, bijzondere en luxe restaurants. Uiteraard staat hier in de zomer het pannetje mosselen voor je klaar en kun je de overheerlijke garnaalkroket zo’n beetje overal krijgen.‘ Op 63 vermelde restaurants, de leukste, beste en meest bijzondere vond ik enkel ‘Mange Tout’!
Evenementen "Een weekendje weg of vakantie vieren aan de Belgische Kust wordt extra leuk met de vele evenementen die er worden gehouden: gratis concerten, geweldige vuurwerkfestivals of kleine evenementen voor familie en kinderen, bloemenjaarmarkten en –corso’s." Echt waar, volgens hun evenementenlijst schijnen er in Middelkerke geen evenementen plaats te grijpen!!
Uitgaan "Genieten van een lekker pintje of van een glaasje wijn? Of toch liever tot in de kleine uurtjes op stap? Van grote disco’s in Knokke, Blankenberge en Oostende tot de gezellige café’s, bars en terrassen in de kleinere kustplaatsen." Ook dat schijnt niet te bestaan in Middelkerke!
Hotels "Je kunt kiezen voor een appartement, bed & breakfast of (luxe) hotel. Iedere badplaats heeft haar eigen sfeer en mogelijkheden." Op 29 geselecteerde hotels ‘op basis van verschillende criteria’ wordt enkel ‘Harmonie’ in Westende vermeld.
En/Of, wat vinden jullie van de informatie door ‘HotelsSpecials’? “Heerlijk met je voeten in het zand uitkijkend over de golvende zee. Wat wil een mens nog meer! Het is prima vertoeven tijdens een last minute aan de kust. Naast het heerlijke zandstrand, wat ideaal is voor het bouwen van zandkastelen, zijn de omringende badplaatsen bijna net zo aantrekkelijk.”
Activiteiten aan de kust “Ben je met kinderen? Dan moet je tijdens een hotel aanbiedingen aan de kust zeker even een bezoekje brengen aan pretpark Plopsaland De Panne. Deze stad heeft hiernaast nog veel meer te bieden zoals prachtige duinen, natuurreservaat De Westhoek en is ook prima gelegen voor een uitstapje naar buurland Frankrijk! Uitgaan is ook goed mogelijk tijdens een hotel arrangement aan de kust in de grotere steden zoals Knokke, Blankenberge en Oostende die bekend staat als “koningin der badsteden”. Geniet tijdens een weekje aan de kust ook van de vele streekproducten zoals de Belgica Mossel, de Vlaamse grijze garnaal en de vele bieren uit de streek. Ook voor de actieliefhebbers is dit een prima bestemming waarbij er vele watersportactiviteiten zijn zoals zeilen, surfen, varen en duiken.”
Leuke tips “Tijdens een vakantie aan de kust zijn er talloze uitstapjes mogelijk. Verken de Vlindertuin in het Zoute of ontdek de onderwaterwereld in Sea Life Blankenberge. Ook een bezoekje aan het Oostends Historisch Museum De Plate of natuurgebied Het Zwin is zeker de moeite waard tijdens een hotelarrangement aan de kust. Tevens behoort een bezoek aan de historische stad Brugge tot de mogelijkheden tijdens je bezoek aan de kust. Bewonder het stadshart met historische gebouwen, prachtige bruggen over de reien en talloze paardenkoetsen en waan je in de middeleeuwen.”
En de ‘Dronkenput’ dan? Op de 95 vermelde hotels is er 1 in Middelkerke (Zeegalm Aparthotel ), 2 in Westende-dorp (Westendia en Zon en Zee), 3 in Westende-bad (Alice, Belcasa en Zeeparel Budgethotel)
Of ik dat nu allemaal zelf geloof? Natuurlijk niet! Vanzelfsprekend heeft Middelkerke iets meer te bieden. Het was alleen mijn bedoeling erop te wijzen dat je op internet een onoverzichtelijke massa aan informatie kunt vinden, over elk onderwerp. Je kunt er uit selecteren wat jou het beste past.
Ik denk dus dat de schepen van toerisme dat dan ook gedaan heeft. Hij zou beter de toeristische sites over de Belgische kust eens afschuimen of laten afschuimen om na te gaan of Middelkerke eerst en vooral op een billijke manier beoordeeld wordt en zo nodig bijkomende informatie laten plaatsen om zijn kustgemeente beter te promoten. Elk zegge het voort!
Een specialist werpt zijn licht op het voetbalgebeuren in Middelkerke
Waarom wil ik het nu alweer over voetbal hebben? Tijdens de voorbije zomer stelde ik vast dat het hoofdterrein van Goldstar Middelkerke gebruikt werd als speelplein voor de kinderen. Ik verneem dat in het seizoen 2014-15 geen enkele ploeg er zijn thuismatchen zal spelen. De samenwerking Middelkerke – Spermalie wordt dit seizoen verdergezet. Ik zag op het veld van Davo Westende dat er nieuwe kleedkamers opgetrokken werden door eigen clubpersoneel, terwijl Lombardsijde verder kan genieten van een luxestadion. Ik wilde dus wel eens weten hoe de toekomst er voor de Middelkerkse ploegen zal uitzien. Ik ging daarvoor te rade bij Dirk De Poortere en geef dus hieronder zijn mening weer. Ik stelde hem een aantal vragen, waarop hij bereidwillig antwoordde, waarvoor mijn hartelijke dank.
Wie is Dirk De Poortere? Hij is een ex-hoofdinspecteur van de Middelkerkse politie. Sedert 20 jaar is hij bestuurder van SK Spermalie en sedert 1979 bijna onafgebroken lid van deze vereniging. Hij is gemeenteraadslid voor de Lijst Dedecker. Hij geeft onderstaande mening ‘vrank en vrij’ want zo zegt hij ‘wat ik schrijf is realiteit’
Hoe ziet de geschiedenis van onze voetbalverenigingen er uit? “Ongeveer gedurende meer dan 40 jaar waren er vijf voetbalverenigingen in "Groot-Middelkerke". Na de fusie tussen VV Leffinge en KGS Middelkerke waren er dat nog slechts vier om tenslotte na de opslorping in 2013 van KGS Middelkerke door SK Spermalie (geen fusie in de wettelijke zin) op drie te komen, elk met hun eigen visie en fanatisme. Gedurende ongeveer 25 à 30 jaar was er onder impuls van Ronny Devriendt ( SK Spermalie) en Aimé Baert (SC Lombardsijde) een goede en degelijke jeugdsamenwerking.”
Zal er nog ooit gevoetbald worden op de terreinen aan de Duinenweg? “Op die vraag kan ik enkel antwoorden dat er op de terreinen aan de Duinenweg tijdens het seizoen 2014-2015 niet meer zal gevoetbald worden door een ploeg uit Middelkerke in competitieverband!”
Zijn daar besprekingen over gevoerd? “Eigenlijk niet, dat is wat men noemt een ‘visie’ van het gemeentebestuur in casu van sportschepen Devey, dus...”
Wat houdt die visie in? “Sedert het aantreden van sportschepen Devey Johnny is het steeds zijn bedoeling geweest naar één grote club te streven, wat ik een nobel doel vind, doch eigenlijk niet te realiseren wanneer de clubs van zichzelf vinden dat ze het zelf kunnen redden.”
Die visie moest dan toch aangepast worden? “Inderdaad, aangezien ook de schepen wist dat dit niet van een leien dakje zou lopen werd de visie bijgestuurd naar twee ploegen, namelijk west (fusie Lombardsijde & Westende) en oost (KGS Middelkerke/ Leffinge en SK Spermalie). In die optie veronderstel ik dat de infrastructuur te Lombardsijde werd vernieuwd.”
Was het ontbreken van een tweede veld niet het hoofdbezwaar? Zo ja, waarom werd dan niet gepoogd om een stuk grond te kopen van de daarnaastliggende opgedoekte camping? Ik weet niet of men ooit een poging ondernomen heeft om daar het RUP te wijzigen zodat men eventueel een stuk van de camping kon kopen voor een tweede veld. Nu is het zo dat gezien de situatie tussen de clubs SC Lombardsijde en Davo Westende, die een fusie niet zagen en zien zitten, er zeker geen draagvlak was voor die optie. Er is niemand bij de beide clubs die staat te springen om met de andere in zee te gaan. De verbouwingen in Westende zijn daar het mooiste voorbeeld van.
Ondertussen werd wel gewerkt aan de jeugdsamenwerking… “Ja, een beetje onder druk, al is dat niet te bewijzen. Er werd samengewerkt door alle ploegen van Groot-Middelkerke met een afzonderlijk jeugdbestuur en afzonderlijke financiën.”
Wat kwam daar van terecht? “Dit project is helaas op de klippen gelopen op het einde van het seizoen 2011- 2012. Wie daar verantwoordelijk voor is laat ik in het midden, waar ook wel ergens de ware toedracht zal liggen, gezien ik geen deel uitmaakte van het jeugdbestuur en er enkel bij geroepen werd als officieel afgevaardigde van SK Spermalie toen de problemen begonnen. Maar ondertussen was de herinrichting van de campus Leffinge in volle aanbesteding en werd aldaar een nieuwe infrastructuur opgericht met het doel dit te gebruiken als jeugdcentrum en thuishaven voor damesvoetbal Leffinge. Er was dus wel een nieuwe infrastructuur maar geen jeugdsamenwerking meer!!! Zo was de kans groot dat deze enkel dienst zou doen voor de damesvoetbal en een liefhebbersploeg maar dan was nog de vraag wie de uitbating op zich zou nemen gezien de kosten die eraan verbonden zijn. Dus voor het seizoen 2012 - 2013 moesten de clubs zich dan maar zelf behelpen en zelf jeugdploegen vormen.”
Hoe kwam SK Spermalie-Middelkerke dan tot stand? “Tijdens de maand april 2013 besliste de raad van bestuur om verkennende gesprekken te voeren met KGS Middelkerke-Leffinge welke financieel aan de grond zat teneinde een " fusie" te realiseren zonder overname van hun vzw. Tegen alle verwachtingen in verliep dit uitermate snel en was er reeds een akkoord vanwege KGS Middelkerke-Leffinge om hun voetbalactiviteiten te laten opgaan in de vzw SK Spermalie om als club SK Spermalie-Middelkerke in competitie te komen. Hierop werd onmiddellijk de burgemeester ingelicht van het samengaan van beide clubs die dus vrijwillig instapten in de visie van het gemeentebestuur om de ploeg kant ‘oost’ te vormen. Uiteraard moeten we eerlijk zijn en zeggen dat de financiële toestand van KGS Middelkerke-Leffinge de zaak zeer eenvoudig gemaakt heeft. Bijgevolg zou deze fusie moeten bijdragen tot het besparen op de kosten verbonden aan het onderhoud van de installaties. Maar deze fusie was tevens de oplossing voor de nieuwe accommodatie te Leffinge. De nieuwe club moest met zijn jeugd en trainingen verhuizen naar Leffinge en bijgevolg was er ook een uitbater.”
In Leffinge zijn er wel twee velden. Hoe worden die uiteindelijk gebruikt? “Deze velden worden dagelijks gebruikt. Onze ploeg SK Spermalie-Middelkerke is hoofdgebruiker van de campus wat wil zeggen dat wij ook in staan voor uitbating, alle verzekeringen, onderhoud, telefoon, internetverbinding, belijningen en noem maar op. Wij gebruiken de pleinen voor onze jeugdwerking en trainingen alsook voor een veteranenploeg die door ons wordt ondersteund. Het gebruik wordt als volgt gecoördineerd:
Bal-bal, U7, U8, 2 ploegen U9, U11, U17, beloften Meisjes U13, U15 en eerste ploeg van damesvoetbal Leffinge (training) Thuiswedstrijd veteranenploeg SK Spermalie-Middelkerke (volgens kalender)
donderdag
Beloften SK Spermalie-Middelkerke (training)
vrijdag
Eerste ploeg dames Leffinge (training), eventueel thuiswedstrijd veteranen SK S-M (volgens kalender)
zaterdag
Afwisselend voor zover de kalender het toelaat: wedstrijden jeugdploegen SK S-M en damesjeugdploegen * Thuiswedstrijd U8 op terrein in Slijpe.
zondag
Voormiddag wedstrijd liefhebbersploeg X-treme-de Kegel/De Sluzenoare Namiddag: wedstrijd eerste elftal dames Leffinge Beloften en eerste elftal SK S-M spelen volgens kalender in Slijpe.**
*Indien gelijktijdig wedstrijden thuis van Dames Leffinge en Sk Spermalie-Middelkerke wijken wij uit (in onderling overleg met de dames) naar Slijpe met de ploegen U9 en U11.Voor de wedstrijden U17 trachten wij de uren aan te passen in overleg met de tegenstander. namiddag door de Damesvoetbal Leffinge(eerste elftal) **Onze jeugdwerking begint uit te breiden en wij zullen vermoedelijk na nieuwjaar met nog een jeugdploeg voor hun matchen uitwijken naar Slijpe.
En dus bleef de site in Middelkerke dan maar ongebruikt? “Na de beslissing om ons naar Leffinge te sturen was er geen enkel overleg meer met betrekking tot de site in Middelkerke waar men grootse plannen mee heeft, maar waar vooral veel rook rondhangt. Er werd een ambtenaar aangeduid die zou moeten werken aan dit plan, dat, volgens mijn persoonlijke mening althans, nogal wordt aangezwengeld door de gemeentesecretaris.
Ondertussen is de infrastructuur reeds volledig gewijzigd en verbouwd om de jeugdopvang te realiseren. Voorts hoor ik geruchten, gezien niets officieel is, dat op het eerste veld een olympisch zwembad zou komen en dat het tweede terrein zou uitgerust worden met kunstgras om ploegen uit hogere reeksen stages aan te bieden. Geen gemeentelijk voetbal meer, dus, maar een luxeproduct.”
Er doen ook nog andere geruchten de omloop, naar het schijnt? “Ja, ik hoor ook dat men plannen zou hebben met de tennis en met de manège’. Beide zouden opgenomen worden in het "sportpark crocodile". Gezien men laat uitschijnen dat men dit alles wil verwezenlijken met inbreng van de privé, dan moet en mag men zeker de rol van het plots in volle opbouw zijnde hotel (of zijn eigenaar) niet onderschatten!”
Besluit Er heersen dus nogal eigenaardige en ingewikkelde toestanden in het Middelkerks voetbal. SK Spermalie moet telkens weer puzzelen om elke ploeg een speelveld te bezorgen. Het stadion van Middelkerke wordt echter niet gebruikt!! Zelf ben ik geen voorstander van fusies. Elk dorp moet volgens mij een ploeg hebben, die financieel gezond is, wat waarschijnlijk niet eenvoudig is, maar zo alleen kan de verbondenheid van de supporters met hun ploeg optimaal zijn. Andere meningen zijn natuurlijk steeds welkom.
Zonder de taks op de tweede verblijven zou Middelkerke de broeksriem strakker moeten aanspannen
Erop uit kunnen trekken wanneer men maar wil naar een tweede verblijf aan de kust, ontsnappen aan de dagelijkse sleur of aan het drukke stadsleven... Het klinkt aanlokkelijk, niet? En toegegeven, dat ís het ook! Maar ‘bezint eer ge begint’, zou men kunnen zeggen, want een vakantieverblijf kost veel geld, vaak meer dan men verwacht!
Wat wordt verstaan onder ‘tweede verblijf’? Een tweede verblijf is elke private woongelegenheid die voor de eigenaar, de huurder of de gebruiker ervan niet tot hoofdverblijf dient, maar op elk ogenblik door hen voor bewoning kan worden gebruikt. Tweede verblijven zijn landhuizen, bungalows, villa’s, appartementen, studio’s, weekendhuisjes, optrekjes en alle andere vaste woongelegenheden, die al of niet ingeschreven zijn in de kadastrale legger. Worden niet als tweede verblijf beschouwd:
lokalen uitsluitend bestemd voor het uitoefenen van een beroepsactiviteit;
woonaanhangwagens, verplaatsbare caravans en stacaravans
Waarom die taks nodig is volgens de burgemeesters Vanzelfsprekend is het politiek interessanter om de belastingen te verhogen voor tweedeverblijvers dan voor de eigen inwoners. Roland Crabbe, burgemeester van Nieuwpoort: “De echte reden is echter dat de situatie totaal veranderd is. Vroeger kwamen de tweedeverblijvers enkel tijdens de vakanties, nu zijn ze er bijna elk weekend, het hele jaar door. Daardoor lopen onze kosten op voor infrastructuur, onderhoud, politie, brandweer, afvalophaling, zelfs voor ons sport- en cultuuraanbod. Ik spreek dan ook liever van ‘servicetaks’ dan van ‘tweedeverblijftaks’. Het geld vloeit terug naar stadsvernieuwing en –verfraaiing.” 'Onze' Michel Landuyt verklaarde ooit dat de eigenaars best zo’n hoge taks kunnen dragen. ‘Eén week een gemiddeld appartement verhuren’, zei hij, ‘en de taks is teruggewonnen’.
Hoe is die taks geëvolueerd? De Belgische kustgemeenten samen hebben tussen 2007 en 2012 meer dan 12 miljoen extra geïncasseerd door een verhoging van de taks op een tweede verblijf. Dat hebben de Vlaamse Confederatie van Immoberoepen en de studiedienst van de Vlaamse Confederatie van Immoberoepen (CIB) berekend. Ze stelden vast dat de inkomsten uit de belastingen op tweede verblijven aan de kust sinds 2007 met 29,72 procent toenamen terwijl de opbrengsten van de aanvullende personenbelasting slechts met 1,4 procent stegen (plus 1 miljoen euro). Zonder het atypische Brugge – meer stad dan kustgemeente – bracht die aanvullende personenbelasting zelfs bijna 6 procent minder op voor de gemeentekas.
In Bredene en Middelkerke (600), De Haan (650) en De Panne (575) werd besloten om de tarieven voor een tweede verblijf onder 650 euro te houden. Koksijde (913), Nieuwpoort (918), Oostende (1.000) en Knokke-Heist (746) hebben gebruik gemaakt van de mogelijkheid om de belasting recent te verhogen. ‘Geen wonder dat tweedeverblijvers zich stilaan een melkkoe voelen’, klinkt het bij de vastgoedmakelaars. De onderstaande cijfers voor Middelkerke (in euro) duiden goed aan hoe de belastingdruk sinds 2007 is verschoven naar de tweede verblijver. (Bron : Agentschap Binnenlands Bestuur).
2007
2012
Belasting op tweede verblijven
8.010.075
8.407.793
Aanvullende personenbelasting
3.426.065
3.243.286
Totale belastingen
27.862.484
30.780.287
'Stadsvernieuwing is positief', vindt Dajo Hermans, CIB-driecteur. ‘Dat neemt niet weg dat het evenwicht totaal zoek is. Ik vrees dat de overheid onvoldoende beseft dat tweedeverblijvers de motor zijn van de kusteconomie. Zij doen niet alleen de lokale horeca en boetieks draaien, maar ook de bakker, de slager, de superette, zelfs de elektricien en de schilder. Vandaar onze oproep: herstel het evenwicht in plaats van, zoals nu, het gouden kalf te slachten. Zeker in de wetenschap dat tal van gemeenten ook de komende jaren nog verdere stapsgewijze verhogingen plannen.’
En de provincie wil ook een stuk van de koek De provincie West-Vlaanderen heeft de belasting in 2013 forfaitair vastgesteld op 113 euro per tweede verblijf.
Wat vinden de eigenaars ervan? ‘Eigenaars van een tweede verblijf aan de kust kunnen ook rekenen. Loop hier gewoon even rond en tel het aantal appartementen dat te koop staat’, zegt Dirk Coelus van Immo Woestyn uit Koksijde, ook voorzitter van CIB Kust. ‘Ik ben de eerste om toe te geven dat de crisis, stijgende kosten voor onderhoud of renovatie en dalende huuropbrengsten er ook voor iets tussenzitten, maar elke nieuwe taksverhoging is voor veel eigenaars de druppel die de emmer doet overlopen en die hen doet besluiten hun appartement te verkopen. Met alle gevolgen van dien: een groter aanbod, panden die langer te koop staan, dalende verkoopprijzen, meer leegstand, enzovoort.’
Wat voegen de vastgoedmakelaars daar nog aan toe? Het zijn niet allemaal steenrijken die het zich probleemloos kunnen veroorloven. 85.000 tweede verblijven, dit zijn geen 85.000 rijken. Dit is een sociale mix van eigenaars. Er zijn eigenaars die zich een mooi tweede verblijf met alle jaarlijkse kosten kunnen veroorloven zonder zich pijn te doen. Maar veel eigenaars van een tweede verblijf zijn gewone gezinnen voor wie de jaarlijkse kosten wel beginnen door te wegen.” Ook dat zegt Dirk Coelus.. Hij schat het aantal gegoeden dat de hoge taks niet aan het hart laat komen, op slechts 20%. Volgens hem zijn de eigenaars van een tweede verblijf aan de kust voor 62 procent doorsneegezinnen, hardwerkende tweeverdieners die rond hun 45-50 jaar hun droom van een appartement aan de kust realiseren. Voor die groep zou elke verhoging meteen een impact hebben.
Vastgoedmakelaars luiden dan ook de alarmbel over de aanhoudende stijging van de tweedeverblijftaks CIB Vlaanderen begrijpt dat de (kust)gemeenten, gezien de moeilijke economische context, op zoek gaan naar extra inkomsten en dat de bedragen na 7 jaar geïndexeerd werden. ‘Maar het wordt wel problematisch wanneer diezelfde gemeenten voor hun inkomsten vooral of soms uitsluitend inzetten op tweedeverblijvers. Sommigen hebben de taks op een tweede verblijf met maar liefst 54 procent verhoogd. Dat is buitensporig!’, klinkt het.
Hoeveel kost een tweede verblijf aan de kust jaarlijks? Het kopen van een vakantiehuis als tweede verblijf lijkt voor veel ‘binnenlanders’ zeer aantrekkelijk, maar vele van hen houden te weinig rekening met de financiële kant. Ik wil het hier enkel hebben over de jaarlijkse kosten en niet over de kosten bij aankoop van een onroerend goed in nieuwbouw, die schommelen tussen de 19 en 23%.( notariskosten Incl registratierechten, btw-kosten, enz…) De voorzitter van CIB Kust, verklaarde in ‘Het Nieuwsblad’ van 3 mei 2014 dat zo’n tweede verblijf alles bijeen al gauw jaarlijks zo’n 3.000 euro kan kosten. Mevrouw Sonia Dierkens uit Melle schrijft op 5 mei in dezelfde krant dat ze dat een veel te lage schatting vindt en zij heeft berekend dat 6.000 euro per jaar een realistischer bedrag is. Laat ons zelf eens de kosten opsommen en optellen. De vermelde bedragen gelden enkel voor Middelkerke. Ik som ze eerst even op om ze daarna in detail te bespreken. 1. Onroerende voorheffing 2. Personenbelasting 3. Taks op tweede verblijf 4. Milieubelasting 5. Abonnement elektriciteit, gas en water 6. Verzekeringen (brand, glasschade, …) 7. Gemeenschappelijke kosten: syndickosten
Onroerende voorheffing Ben je eigenaar van een onroerend goed, dan wordt daarop jaarlijks een belasting of onroerende voorheffing geïnd. Dat geldt ook voor een tweede verblijf. De grootte daarvan hangt af van het kadastraal inkomen (KI) van dat eigendom. Het KI is een fictief inkomen dat voor elk onroerend goed vastgelegd wordt door de hogere overheid. Het is het gemiddelde netto-inkomen dat dit onroerend goed (woning, appartement, perceel, …) jaarlijks zou opbrengen. Omdat men zich nog steeds baseert op de gegevens met als referentietijdstip 1 januari 1975, wordt het KI sinds 1991 geïndexeerd. Het niet-geïndexeerd kadastraal inkomen van een appartement met 1 slaapkamer schommelt tussen de EUR 800 en EUR 900. Voor een appartement met 2 slaapkamers schommelt het kadastraal inkomen ongeveer tussen de EUR 1.000 en EUR 1.100.Voor een studio zal dat gevoelig minder zijn, voor een villa gevoelig meer. De indexatiecoëfficient voor het aanslagjaar 2014 (indexcijfer op de kleinhandelsprijzen) is gelijk aan 1.7000. Stel dat jouw kadastraal inkomen 1.000 euro bedraagt, dan wordt dat, geïndexeerd, 1.700 euro. De onroerende voorheffing is voor een gedeelte bestemd voor het Vlaams Gewest (basisheffing). Het andere gedeelte, opcentiemen genoemd, is bestemd voor de provincie en de gemeente. Gemeenten en provincies bepalen zelf volledig vrij de hoogte van de opcentiemen. Voor Middelkerke zijn er dat 1750, voor de provincie West-Vlaanderen 355. De onroerende voorheffing is één van de belangrijkste inkomstenbronnen van provincies en gemeenten. Het Vlaams Gewest krijgt het basistarief, zijnde 2,5 %, dus 42,5 euro. De bedragen voor gemeente en provincie in euro worden bekomen door het basistarief te vermenigvuldigen met de grootte van de opcentiemen en daarna te delen door 100. Dat geeft dus: Aan de provincie 42,5 euro x 355/100 = 150,875 euro Aan de gemeente 42,5 euro x 1750/100 = 743,75 euro Hier heb je geen recht op kortingen zoals bij een gezinswoning wanneer je kinderen ten laste hebt.
Personenbelasting Een eerste woning is vrijgesteld van personenbelasting, een tweede verblijf is dat niet. Daartoe moet je het kadastraal inkomen van de woning vermelden op het jaarlijks aangifteformulier. De eigenaar van een tweede verblijf betaalt echter geen aanvulling op de personenbelasting Je mag wel kiezen welke van je twee woningen je laat vrijstellen als ‘eigen woning’. Uiteraard vul je als tweede eigendom best de woning in met het laagste kadastraal inkomen in, want dan moet je de minste belastingen betalen.. In Middelkerke bedraagt die aanvullende perszonenbelasting 5% en de vrijstelling daarvan is dus een soort compensatie voor de belasting op het tweede verblijf. Aangezien de personenbelasting zelf functie is van het kadastraal inkomen, moet de eigenaar dit invullen op het jaarlijks belastingformulier als hij/zij de woning verhuurt. Het belastbare bedrag is gelijk aan het geïndexeerde kadastraal inkomen verhoogd met 40%. In mijn voorbeeld: 1.700 euro (geïndexeerd KI) + 40% = 2.380 euro Van het onroerend inkomen van een tweede verblijf worden ten slotte ook nog de intresten afgetrokken van 'een' woonlening zodat je er mogelijk toch niet op belast wordt. Het is dus onmogelijk er een juist bedrag op te plakken.
Taks op tweede verblijf In de periode 1.1.2014 – 31.12.2019 betaalt men in Middelkerke voor een studio kleiner dan 40 m² 525 euro per jaar, voor een appartement 600 euro per jaar. Daarnaast is er ook nog de tweede verblijfsbelasting voor de provincie West-Vlaanderen. Die werd in 2013 forfaitair vastgesteld op 113 euro.
Milieubelasting gemeente: 50 euro per jaar.
Energiekosten - abonnementen Water: jaarlijkse bijdrage per woongelegenheid in de kosten van het drinkwaternet en een vergoeding voor het administratief verwerken van de klantgegevens. Bij TMVW bedraagt die 54,37 + 6% BTW = 57,63 euro, gebruik van teller met diameter 15 of 20 mm is inbegrepen Gas: 41,322314 + 21% BTW = 50 euro Electricteit: 75 euro + 21% BTW = 90,75 euro
Telefoon, Internet, TV Een mobiele telefoon is overal bruikbaar. Een vaste telefoonverbinding in het tweede verblijf is dus niet nodig. Mobiel internet via smartphone vraagt geen meerkost. Verbruikskosten tel ik hier niet mee. Het maakt geen verschil of je nu in je eerste of in je tweede woning verblijft.
Gemeenschappelijke kosten In een appartementsgebouw woon je niet alleen en zijn er naast jouw privaat eigendom ook gemeenschappelijke delen waarvoor een verplichte onverdeeldheid bestaat. Dat zijn onder meer de grond waarop het gebouw staat, de buitenmuren, het dak, de gangen, de inkomhal, de trappen, de lift en de hoofdleidingen. De kosten die hiermee gepaard gaan, zoals het reinigen van die delen, het onderhoud en de herstellingen ervan, de vergoeding voor de syndicus en de gemeenschappelijke verzekeringen en belastingen, vallen ten laste van alle eigenaars van het gebouw en worden als dusdanig over hen verdeeld. Dat hoeft trouwens niet altijd voor iedereen gelijk te zijn: zo kan het perfect dat de eigenaar van een appartement op het gelijkvloers niet moet tussenkomen in de kosten van de lift.Die syndickosten variëren van gebouw tot gebouw. Meestal zijn volgende kosten gemeenschappelijk: brandverzekering gebouw, onderhoud gemeenschappelijke inkomhall en andere gemene delen, elektriciteit gemene delen, lift (onderhoud, controle en elektriciteit), onderhoud tuin, ander onderhoud (bv. brandblussers), vergoeding syndicus. Kortom: voor een appartement met 1 slaapkamer schommelen die kosten tussen de EUR 40 en EUR 65 per maand. Voor een appartement met 2 slaapkamers schommelen die kosten tussen de EUR 65 en EUR 90 per maand.
Brandverzekering Naast de gemeenschappelijke verzekering voor het gebouw, moet ook nog de inboedel van het appartement verzekerd worden. Dat kost 75 – 100 euro.
Huren autostandplaats Per jaar kost dat 750 à 800 euro voor een staanplaats en 1.000 à 1.200 euro voor een afgesloten garagebox. De wagen op straat laten staan, is natuurlijk ook een oplossing, maar waar geraak je die nog kwijt?
Totale jaarlijkse kosten (voor een appartement met twee slaapkamers)(afgerond tot op 1 euro)
In euro
Min
Max
Onroerende voorheffing
895
Taks tweede verblijf gemeente provincie
600 113
Milieubelasting gemeente
50
Abonnementen energie (gas, water, elektriciteit)
198
Syndickosten per jaar
780
1.080
Brandverzekering inboedel
75
100
Huren autostandplaats
800
1.200
TOTAAL
3.511
4.236
Personenbelasting
?
?
Besluit Een tweede verblijf aan de kust is dus niet goedkoop. De mening daarover hangt natuurlijk af van de belangen van de beoordelaar. De gemeenten vinden de opgelegde bedragen normaal, de eigenaars en vastgoedmakelaars zijn er niet over te spreken. De argumenten van beide kampen bevatten punten waarmee rekening moet gehouden worden. De taks op tweede verblijven is natuurlijk een geschenk voor de (kust)gemeenten, maar bestaat er geen gevaar dat de lokale economie er te fel onder lijdt? Dat is de vraag!
Als er sprake is van ons onroerend erfgoed of van onze monumenten, dan kijk ik toe of luister ik met veel aandacht. Dat is altijd al zo geweest, vooral dan als het Westende en Lombardsijde betreft. Het is dus niet verwonderlijk dat ik er elk jaar bij ben als ‘Open Monumentendag’ georganiseerd wordt op de tweede zondag van september. Elke keer wordt een bepaald thema gekozen en deze keer is dat ‘Erfgoed, vroeger, nu en in de toekomst’. De ervaring heeft mij ook geleerd dat ik zelden of nooit ontgoocheld word en dat je inderdaad nooit te oud bent om te leren.
Wie neemt daartoe het initiatief? Open Monumentendag is een Europees initiatief dat in niet minder dan 50 landen wordt georganiseerd. Het evenement startte in 1984 in Frankrijk. Het was van meet af aan een groot succes en het idee werd al snel opgepikt door andere Europese landen. Eigenaars werden aangespoord om hun gebouwen open te stellen voor het publiek en openbare besturen, partners uit de privésectoren en het verenigingsleven werden gestimuleerd om gezamenlijk actie te ondernemen. In 1989 sprong België als vijfde lidstaat eveneens mee op de kar. België behoort dan ook tot de pioniers van dit evenement. Op zondag 14 september 2014 waren we al aan de 26ste editie toe. Bij ons ligt het initiatief bij de Vlaamse overheid, de provincies, steden en gemeenten. Ze worden gesteund door meerdere commerciële partners. Ziehier alle diensten en organisaties die meewerken aan het welslagen van het jaarlijks evenement.
Voor deze editie plaatsten 165 steden en gemeenten hun monumenten, landschappen en archeologische sites in de schijnwerpers. De coördinatie en dagelijkse werking van Open Monumentendag Vlaanderen werden verzorgd door Herita vzw, een organisatie die iedereen met een hart voor erfgoed samenbrengt en ondersteunt. Ze willen jong en oud fan maken van erfgoed. Op 23 juli 2014 publiceerden de coalitiepartners N-VA, CD&V en Open VLD een regeerakkoord voor de nieuwe Vlaamse Regering (2014-2019). Voor het eerst krijgt onroerend erfgoed een apart hoofdstuk. Er is aandacht voor onder meer een resultaatgericht onroerend erfgoeddecreet, een klantgerichte Vlaamse administratie onroerend erfgoed, een grotere rol voor lokale besturen en herbestemming van monumenten. Ook Herita wordt expliciet vernoemd in het regeerakkoord. De nieuwe regering wil bekijken ‘welke initiatieven nodig zijn om Herita te doen uitgroeien tot dé onroerend erfgoedorganisatie in Vlaanderen en spreekt over de ‘uitbouw van Herita’. De rol van Herita voor de ontsluiting van erfgoed, voor het verbreden van het maatschappelijk draagvlak, het stimuleren en ondersteunen van het vrijwilligerswerk in de sector en de samenwerking in binnen- en buitenland krijgt bijzondere aandacht. Ook Open Monumentendag blijft een belangrijk instrument, met meer betrokkenheid van roerend, varend en immaterieel erfgoed.
Met welke bedoeling doen ze dat? (overgenomen officiële tekst) “Open Monumentendag sensibiliseert de bevolking en de overheid in Vlaanderen om collectief zorg te dragen voor het onroerend erfgoed en het roerend en immaterieel erfgoed dat er deel van uitmaakt. Zowel het bouwkundig, landschappelijk als archeologisch patrimonium maar ook varend, rijdend, rollend en vliegend erfgoed – kortweg mobiel erfgoed – maken deel uit van het programma”.
Hoe beantwoordde Middelkerke aan het thema? Honderd jaar na het begin van de eerste wereldoorlog, organiseren alle gemeenten bijzondere activiteiten die ons daaraan herinneren. Van de Middelkerkse deelgemeente Lombardsijde, net zoals van Westende trouwens, stond geen steen meer op de andere. De moeizame wederopbouw, waarvan vandaag toch nog veel sporen overblijven, loont dan ook de moeite om op de open monumentendag de volle aandacht te krijgen. Het thema luidde dus: ‘De Wederopbouw van Lombardsijde’. Het programma van de dag voorzag in een fototentoonstelling, een geleide wandeling langsheen merkwaardige in verschillende bouwstijlen wederopgebouwde gebouwen van de deelgemeente en een muzikaal optreden..
Fototentoonstelling In de eetzaal van de gemeenteschool van Lombardsijde werd ons vanaf 10u30 door de dienst ‘Erfgoed’ van de gemeente een tentoonstelling aangeboden die bestond uit een slideshow van een dertigtal mooie postkaarten en een drieluik met uitvergrote foto’s. Deze herinnerden aan de beloftevolle toeristische ontwikkeling van het dorp en vooral van een eventuele badplaats waaraan helaas door WO 1 een einde gesteld werd. Ook de ruines en de wederopbouw kregen de volle aandacht. Hoe verdienstelijk ook, maar het had wel wat meer mogen zijn.
Gegidste wandeling Omdat te grote groepen het nadeel hebben dat het aansluiten van de toehoorders te lang duurt, had men twee groepen voorzien. Om 14u30 nam Marc Constandt, de gids bij uitstek voor deze opdracht, de eerste groep, bestaande uit 50 personen, wat te veel is volgens mij, op sleeptouw. Een tweede groep onder de leiding van Wim Boydens, vertrok om 15 uur. Wim is een aangename gids met een grote kennis van erfgoed maar vooral van de natuur. Spijtig vond ik dus dat zijn groep maar uit acht personen bestond. Of vooraf inschrijven daaraan iets had kunnen veranderen, is me niet echt duidelijk! Maar goed, waarover kregen we uitleg? We startten op het verzamelpunt, de gemeenteschool zelf. De straat, nu de Schoolstraat, heette vroeger de Hoogstraat, omdat die leidde naar de hoogste punten van de gemeente. De gids startte zijn uitleg met een korte inleiding over de geschiedenis van Lombardsijde, de enige deelgemeente van Middelkerke, die ooit stadsrechten bezat en die ooit een haven had maar die constant overhoop lag met Nieuwpoort. Hij stelde zich terecht ook de vraag wat er van Lombardsijde zou geworden zijn, mocht de eerste wereldoorlog niet bruusk een einde gesteld hebben aan de plannen van de familie Crombez die van Lombardsijde-bad en Nieuwpoort-bad samen één grote badplaats wilde maken.
De gemeenteschool, een bakstenen gebouw in neo-Vlaamse renaissancestijl uit het begin van de jaren 1920 en ontworpen door architect A. De Vreese, bestaat uit de school zelf, waarvan de gevel links op de foto hieronder, uit de directeurswoning rechts en uit een haaks ingeplante klassenvleugel met daarlangs de speelkoer.
De bonte groep begaf zich daarna naar de Hoogstraat. Hier werd onze aandacht gevestigd op drie merkwaardige aan elkaar gebouwde bakstenen woningen uit 1920. Een dergelijke bouwwijze noemt men ‘eenheidsbebouwing in repeterend schema’. De stijl is ‘eclectisch’ omdat de architect ervoor gekozen heeft om diverse vormen, technieken, constructieprincipes, architectuurregels, verhoudingen, symbolen en sferen te laten samensmelten. Let op de voortuintjes, de gecementeerde plint, de banden en de borstweringen, de rechthoekige vensters met verzorgd houtwerk en de rondbogige deur.
We begaven ons daarna naar de Zeelaan, die oorspronkelijk tot aan de zee liep, de centrale as van Lombardsijde, aangelegd door de familie Crombez, die achtereenvolgende namen kreeg: Avenue de la Reine, Avenue Benoit en Zeelaan.
Hier maken we nader kennis, want we rijden er anders zomaar voorbij, met de villa ‘Rosette’, een alleenstaand modernistisch getint enkelhuis in gele baksteen uit 1935. Merkwaardig is de naam van de architect, op het gebouw af te lezen, namelijk ir Ph.Van Marcke, zowaar een Lombardsijdenaar, die nog andere huizen op zijn naam heeft staan o.a. in de Hovenierstraat nr 20 in Westende, in de Oude Nieuwpoortstraat nr 1 in Lombardsijde, in de Bamburgstraat nr 4 in Lombardsijde. Van Marcke zou later naar De Panne getrokken zijn waar hij verschillende ‘art deco’ gebouwen op zijn actief heeft.
En toen trok onze groep naar de Bassevillestraat, waar twee alleenstaande bakstenen gebouwen, de nummers 5 en 7, konden/kunnen bewonderd worden. Het linkse, heropgebouwd in 1920 valt speciaal op door de voorgevel met witte siertegels waarin blauwe banden op groene plint aangebracht zijn. Wie van een bouwstijl met Anglo-Normandische inslag houdt, zoals onze gids, vindt zijn gading in de rechtse villa, die in 1921 heropgebouwd werd.
Vóór WO1 telde Lombardsijde-dorp drie hotels, alle drie in de Lombardsijdelaan. Het eerste was ‘Hotel de l’Avenue’, zo genoemd omdat het uitzag op de ‘Avenue’. Dat werd na de wederopbouw in 1924 ‘Hotel de l’Yser’, gebouwd door de familie Hendrik Dewulf-Ramoudt.
Hieronder zien jullie twee paren foto’s: het eerste toont, links, hoe het hotel er uitzag na de wederopbouw en rechts na de uitbreiding in 1931. Op de postkaart staat dat Philibert Ramoudt de eigenaar was. Hij was gehuwd met Alida De Boodt.
In de officiële inventaris van het erfgoed staat bij het hotel ‘nadien Patisserie – L’Yser – Bakkerij'. Daarmee wordt de bakkerij ‘Kemel’ bedoeld. Ik heb natuurlijk herinneringen daaraan, ook aan de kleermaker Kemel, maar ik heb nergens een foto daarvan kunnen vinden.
Het tweede paar toont hoe het gebouw er vandaag uitziet. Het heet nu ‘Zeekameel’, een Verblijfscentrum, toegankelijk voor iedereen maar in het bijzonder voor scholen (zeeklassen, bezinningsdagen, vriendschapsdagen...), groepen (jeugdverenigingen, sportclubs, wielertoeristen en motoren, andersvaliden...).
Jullie zien dus dat het rechtse gedeelte van het gebouw door de jaren onveranderd gebleven is. Enkel de ingangsdeur van het hotel is er niet meer.
Verder naar Westende toe staat nog een mooi gebouw, vroeger een brouwerij, ‘L’Avenir’ genaamd, wat nog steeds af te lezen is op de gevel.
De brouwer, die de ouderen onder ons zeker gekend hebben, is Albert Vandekerckhove. Het gebouw is opgetrokken in baksteen in neogotische wederopbouwstijl, een ontwerp van architect Jules Gunst (Koksijde) uit 1922.
Het hotel ‘L’Yser’ en de brouwerij, beide in de Lombardsijdelaan, bevinden zich eigenlijk op het grondgebied van Westende. De gids verwonderde er zich over dat niemand uit het publiek daarover een opmerking maakte. Het is inderdaad zo dat dit stuk van de Lombardsijdelaan, tot aan de kerkhofmuur, ‘Klein Westende’ genoemd werd. Het is juist dat het leven van de bewoners daar wel bijna volledig afgestemd was op Lombardsijde, maar… Albert Vandekerckhove (° Alveringem 17.10.1899 + Oostende 15.11.1977) is meer dan 40 jaar (9.10.1932 tot aan de fusie met Middelkerke in 1977) gemeenteraadslid of schepen, zelfs 1e schepen geweest van … Westende en daarna van de fusiegemeente Westende-Lombardsijde, dus…
En dan trokken we naar het tweede van de nog bestaande gebouwen, ooit hotel, namelijk ‘A la Belle Vue’. Vóór 1914 was dat het hotel voor het ‘betere’ publiek.
Het gebouw bepaalt het beeld op de Dorpsplaats. Het werd in 1922 in eclectische stijl heropgebouwd naar een ontwerp van architect E. Van Massenhove.
Het eindpunt van de wandeling, het pronkstuk eigenlijk, was de kerk. De gids wees eerst even op de grote troeven van het gebouw, dat hij ‘mooi’ noemde, ‘mooier dan de kerk van Westende’. Binnen zijn er in eerste instantie het beeld van Onze-Lieve-Vrouw maar ook de glasramen naar een ontwerp van de Oostendse kunstenaar Cor Westerduin. Ze stellen de hoofddeugden en de mirakelen voor die aan Onze-Lieve-Vrouw van Lombardsijde toegeschreven worden.
Op het kerkhof, op de rand naar Westende toe, staat een steen met de beeltenis van Joe English en vier Keltische zerkjes, door hem ontworpen. Hij was een tekenaar en kunstschilder, weliswaar geboren in Brugge, maar van Ierse afkomst. De kunst van Joe English als frontsoldaat tijdens WO I is het best bekend wegens de symboolfunctie die hij kreeg in de Vlaamse Beweging. Hij stelde zijn kunstenaarstalenten enerzijds ten dienste van de intellectuelen achter de frontlinie, en anderzijds van de gewone frontsoldaten. Hij was toen een betwist figuur maar wordt nu alom als kunstenaar geëerd. Rond de kerk is er de rondgang met zeven geschilderde taferelen van 'O-L-V van de zeven smarten', samen ontworpen met de kerk. Vóór iedere afreis gingen de vissers de omgang.
Toen gaf Marc Constandt, het woord aan meester ‘Eddy‘ (Viaene). Dat is een kenner van Lombardsijde, die er een boek over schreef met als titel 'Lombardsijde: zeven eeuwen historiek'. Vooraleer binnen te gaan wees spreker op onderstaand bordje. Heet die kerk nu ‘O.L.V. Bezoeking’ of ‘Onze-Lieve-Vrouw Bezoek’? Natuurlijk het eerste, vind ik. In Vlaanderen zijn er namelijk 12 kerken met die naam. Waarom? Omdat‘bezoeking’ betekent: beproeving, kwelling, nood, onheil, ongeluk. Onze-Lieve-Vrouw van Lombardsijde was namelijk de toevlucht van de vissers die op IJsland vaarden die haar aanriepen om gespaard te blijven van rampen en gevaren op zee. De kerk was dus niet zo maar het onderwerp van een bezoek.
Ziehier de foto’s van al het mooie dat de kerk van Lombardsijde te bieden heeft.
Omdat ik ook nog wilde weten hoe de finale van het tennistornooi in Middelkerke verliep (voor mijn artikel van verleden week), heb ik de uitleg van meester ‘Eddy’ niet meegemaakt. De kerk en omgeving ken ik trouwens voldoende, want ik heb er ook een nog niet gepubliceerd artikel over geschreven.
Muzikaal optreden Van 15 tot 17 uur was er op de speelkoer van de gemeenteschool ook nog een optreden voorzien van de Joe Mullen band uit Oostende. Ook daar moest ik dus verstek geven. Ik weet echter dat het een goed ensemble is, want ik hoorde en zag ze aan het werk op de ‘Open Monumentendag 2012’ op 9 september 2012 in Middelkerke in de Sint-Theresiakapel, Jullie zien ze alvast hieronder de voorbereidingen treffen voor hun optreden.
Bronnen Huys M., Kerrinckx H. & Vanneste P. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Middelkerke, Deelgemeenten Leffinge, Lombardsijde, Mannekesvere, Schore, Sint-Pieterskapelle, Slijpe, Westende en Wilskerke, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen https://inventaris.onroerenderfgoed.be/dibe/geheel/21825
Middelkerke: Epernayplein wordt voor even tennisterrein. Kan het nog gekker?
Als er in Middelkerke iets geks gebeurt, dan schrijf ik daar natuurlijk over. Is het dan misschien zo gek een nieuw tennisplein aan te leggen? Het moest namelijk dienen voor de Rising Stars Tennis Tour tussen 6 en 14 september 2014. Laat ons dan maar eens onderzoeken wat daar allemaal mee samenhangt om beter te kunnen oordelen.
Algemeen over tennis De tennissport heeft in de voorbije jaren een enorm hoge vlucht genomen. Vooral in de tijd van Kim Clijsters en Justine Henin, werd elke opslag en elke lob en elke terugslag of misser door een camera geregistreerd en op onze nationale zenders breed uitgesmeerd. Dat heeft er enorm toe bijgedragen dat tennis, vroeger een elitaire sport, nu min of meer een populaire sport geworden is, niettegenstaande het Engels er de voertaal is. Iedereen wil er een steentje toe bijdragen of er een graantje van meepikken. Door de talloze TV – uitzendingen zijn veel sponsors er fel in geïnteresseerd.
De Vlaamse tennisfederatie Tennis Vlaanderen werd op 30 juni 1979 onder de naam VTV opgericht nadat op 3 februari in datzelfde jaar in de schoot van de Koninklijke Belgische Tennisbond werd beslist om over te gaan tot de oprichting van een Nederlandstalige en een Franstalige vleugel (AFT). Op 29 maart 2014 kreeg VTV haar huidige naam: Tennis Vlaanderen.
Welke tornooien (of toernooien) worden er allemaal gespeeld? Er is een internationale tornooimolen op gang gekomen die niet meer te stoppen is. Het ligt niet in mijn bedoeling hier alle tornooien op te sommen. Dat zou trouwens onbegonnen werk zijn want er zijn er oneindig veel en er komen er nog steeds bij. Er zijn vooreerst internationale tornooien. De belangrijkste, die jullie natuurlijk ook wel kennen, zijn de US Open, de Australian Open, Roland Garros en Wimbledon. Deze vier samen worden ‘Grandslam’ genoemd. De ‘ATP World Tour Finals’ is een tornooi voor mannen aan het eind van het seizoen. Alleen de acht beste tennissers uit het enkelspel en teams uit het dubbelspel van het betreffende seizoen mogen deelnemen. Het tornooi staat dan ook bekend als het officieuze wereldkampioenschap van het tennis. Qua prestige komen na de Grandslam de ATP World Tour Masters 1000, een serie van negen toernooien die sinds 1990 worden georganiseerd door de ATP. De ‘1000’ slaat op het aantal rankingpunten dat de winnaar verdient. De tornooien worden gespeeld in Indian Wells, Miami, Monte Carlo, Madrid, Rome, Montral/Toronto, Cincinnati, Shangaï en Parijs. De ATP organiseert jaarlijks ook nog World Tour 250 en World Tour 500 tornooien. Daarnaast worden tornooien van een ‘lager’ niveau ingericht, namelijk ‘Challenger’ en Futures – tornooien (=laagste).
Welk prijzengeld is er aan de verschillende tornooien verbonden? Het prijzengeld voor hoog gequoteerde internationale tornooien is fabuleus hoog. Roger Federer, de beste speler ooit, heeft in zijn loopbaan reeds meer dan 75 miljoen dollar aan prijzengeld opgestreken. Tel daarbij zijn verdiensten uit reclame, sponsoring en demonstratiewedstrijden en je komt aan ‘aardige’ (lees: ongehoorde) bedragen. Om een idee te geven: de winnaar krijgt tussen minimum 1.650.000 dollar (Roland Garros) en maximum 3.000.000 dollar (US Open). Ook de ‘verliezers’ worden nog ruim vergoed: 1e ronde (24.000 – 35.754), 2e ronde (42.000 – 60.420) en zo telkens bijna verdubbeld voor elke ronde verder. De prijzen voor de ‘Masters’ zijn ook niet te versmaden. Ze bedragen van 1.750.000 dollar voor de winnaar tot 130.000 dollar. ‘Challenger - tornooien’ zijn begiftigd met prijzen tussen 35.000 en 150.000 dollar en ‘gewone’ of ‘Futures’ tornooien met prijzengelden van 10.000 tot 25.000 dollar. De ‘Rising Stars Tour’ zijn dus met 10.000 $ of 15.000 $ + H (eten en logement door organisatie?) ‘Futures’. (15.000 $ = ca 11.500 euro). Ik weet niet wat die ‘H’ of Hospitality juist inhoudt. De prijzengelden voor mannen en vrouwen zijn dezelfde. Sommige vrouwen zijn wel aantrekkelijker maar hun tennisspel is dat toch minder. Ze moeten meestal ook minder sets spelen. De discussie daarover is nu wel afgerond.
Waaruit bestaat de ATP – ranking? (WTA bij de vrouwen) Om te bepalen wie de beste tennisspelers (-speelsters) ter wereld zijn, stelt men rangschikkingen op die tevens de leidraad zijn om diegene aan te duiden die aan de internationale tornooien mogen deelnemen. De ‘ATP Rankings’ geeft de prestaties van mannelijke tennisspelers over de laatste 52 weken weer. In de tornooien kan een speler een aantal punten winnen, in functie van de belangrijkheid van het tornooi en van de bereikte ronde. Elke maandag wordt de lijst bijgewerkt. De speler die bovenaan de ranglijst staat is de World Number 1. Dat is op dit ogenblik Novak Djokovic, gevolgd door Roger Federer en Rafaël Nadal.
Hoe wordt men prof-tennisser? Wie wil meedoen aan internationale tornooien, moet eerst een nationale ranking hebben. Hiervoor moet men aansluiten bij een tennisvereniging en via deze vereniging kan men zich inschrijven voor tornooien. Als je hier goed in presteert, krijg je punten voor de nationale ranking en mag je meedoen aan de laagste internationale tornooien, waarin punten te verdienen zijn voor de ATP-ranglijst. Als je hier genoeg punten scoort, kan je meedoen aan de challenger - tornooien, waar weer meer punten te verdienen zijn voor de ranglijst. Hierna kun je meedoen met prestigieuze ATP-tornooien en grand slamtornooien. Professioneel tennis begint bij ITF Future of ITF Satellite tornooien. Sommige van die tornooien hebben geen open kwalificatie, hier word je alleen toegelaten op basis van je ATP of WTA ranking. Een plek bij de beste vijftig van de wereld garandeert in de praktijk wel zo’n beetje toegang tot alle tornooien. Anders is er altijd nog de mogelijkheid om eerst kwalificatiewedstrijden te spelen.
Kan een goede speler met tennissen zijn brood verdienen? Daar kan alleen bevestigend op geantwoord worden. Hij of zij verdienen meer dan een aardige stuiver. Maar, niet iedereen schopt het tot vooraanstaand internationaal speler en veel spelers die niet tot de top 100 behoren moeten het stellen met veel minder, vaak ontoereikend om van tennissen hun beroep te maken. Daarom gaan steeds meer stemmen op voor een andere (of betere?) verdeling van het prijzengeld, dus de toptennissers (winnaars en finalisten) zouden moeten inleveren ten voordele van de andere deelnemers. Of ze dat willen/zullen doen? Natuurlijk moeten de spelers belastingen betalen op hun winsten (ca 30%), voor hun transport moeten ze zelf opdraaien (3.500 euro naar Australië!) en diegene die goed genoeg zijn om er een coach op na te houden, moeten die ook betalen (50 à 70.000 euro per jaar + reis + maaltijden). Een speler krijgt wel een dagelijks krediet voor het eten maar dat zou zelfs niet volstaan voor het avondmaal. Dat is wel verschillend van tornooi tot tornooi en van speler tot speler. Sommige hebben persoonlijke sponsors of worden financieel gesteund door hun club of door hun federatie. Olivier Rochus, één van de betere Belgische spelers Rochus verheelt niet dat sommigen andere bronnen van inkomsten zoeken om de eindjes aan elkaar te knopen. ‘Als je in het rood zit en je krijgt een telefoontje om iets te regelen voor 5.000 of 10.000 euro...’
Hoe zien de tennis-organisatie en de infrastructuur in Middelkerke er uit? Er zijn (of moet ik zeggen 'waren') twee clubs: de Westend TC Lacodam vzw met zetel in de Duinenweg 435 en de TC Middelkerke, met zetel in de Parijsstraat 17. TC Lacodam ontstond in Westende, maar is nu met hetzelfde nummer een entiteit van TC Middelkerke want de terreinen zijn petanquebanen geworden en de club had geen reden tot bestaan meer. In de Duinenweg 435 in Middelkerke zijn er 5 courts indoors (in de ballon) en 3 courts in open lucht. (volgens de websites, maar ik heb er toch 5 gezien?). In de Priorijlaan in Westende zijn er zes terreinen in open lucht met 2.500 zitplaatsen voor toeschouwers. De grote man van het tennisgebeuren in onze gemeente is N-VA gemeenteraadslid Danny Van Den Broucke. Hij wordt de ‘tennisgoeroe’ genoemd en ook ‘een vakman die moet genomen worden zoals hij is’.
De wedstrijden van de ‘Rising Stars Tour’ Het circuit omvat volgende acht tornooien voor heren, die aan onze kust, inclusief Damme (??), georganiseerd worden:
Het tornooi is aan zijn vierde editie toe, maar Middelkerke en De Panne maken er voor de eerste maal deel van uit.
Hoofdsponsor is BNP Paribas. Ik stelde ter plaatse ook vast dat er ook nog twee lokale sponsors zijn: het aannemersbedrijf Norré – Behaeghel en ‘Middelpunt’.
Alles in het Engels ‘RISING STARS’ verwijst naar jonge Belgische tennistalenten of rijzende sterren van bij ons. ‘TOUR’ verwijst naar de verschillende deelnemende clubs waar de wedstrijden zullen plaatsvinden. Andere klassieke en waarschijnlijk gekende woorden uit de tennisterminologie: point, game, set en match; smash, ace, forehand, backhand, volley, return en lob; first en second service, out, fifteen – thirty, fourty, advantage, tiebreak, fault, break, love (nul punten), deuce; X leads by three games to two, ...
Doelstellingen Rising Stars Tennis Tour
De organisatie wil een springplank aanbieden aan jonge Belgisch tennistalenten om hun de kans te bieden om zich ten volle te laten ontwikkelen. Dat is lovenswaardig! Alleen stelt zich de vraag hoe ver die ontwikkeling kan reiken. Wie is een tennistalent? Volgens mijn begrippen is een tennistalent in principe heel jong. Spelers van in de twintig kan je bezwaarlijk nog als echte talenten beschouwen, zelfs al kunnen het wel goede spelers zijn. Ziehier de jonge spelers die geselecteerd werden voor de ‘Rising Stars Tour’. Achter hun geboortedatum vinden jullie hun plaats op de ATP ranking (in het enkelspel) en het aantal behaalde punten op 8 september 2014.
Er werden ‘grote namen’ aangekondigd voor het tornooi in Middelkerke. Buiten Desein (ATP 208 en de best gerangschikte van het hele deelnemersveld) waren er geen gevestigde Belgische spelers, maar die zijn ook de leeftijd van talent al voorbij (Rochus, Darcis, Bemelmans) en Goffin is al te groot voor Middelkerke. Wel aanwezig waren De Loore, Cagnina, Geerts, Geens, Merckx en Storme, waarvan vooral de eerste twee tot de betere jonge spelers in België behoren. De concurrentie is natuurlijk ‘moordend’: Daviscup met onder andere België – Oekraïne (12-14.9) met Bemelmans, Goffin en Rochus en 16 tornooien overal in de wereld, waaronder verschillende ‘challenger’ tornooien met Belgen op de deelnemerslijst en uiteraard met hogere prijzengelden: Banja Luka, Sevilla, Mulhouse, Carthage, Bietta, …
Meldenswaardig vind ik toch wel dat Coppejans, terwijl het Middelkerks tornooi aan de gang is, in Banja Luka (Bosnië-Herzegowina) deelneemt aan een 64.000 $ (+H). Hij nam trouwens in 2014 enkel deel aan het tornooi van Oostende (26.7 – 2.8). Maar ja, als je zoals hij kunt deelnemen aan de Open US, aan Roland Garros en aan de Australian Open of aan tornooien in Brazilië of Polen of Nederland, waar je veel meer kan verdienen! (vb 11.000 $ in Parijs)! Cagnina nam enkel deel aan het tornooi van Duinbergen en Middelkerke en De Loore enkel aan die van Damme en Middelkerke. Die zullen dus geen steun meer nodig hebben van de ‘Rising Stars Tour’, zeker? Als ik lees dat jonge, zogeheten ‘talenten’ overal in de wereld tornooien spelen, dan vraag ik mij af wat de bijkomende financiële steun van de ‘Rising Stars Tour’ nog voor hen betekent.
Op 22.5.2014 verklaarde Justine Henin, misschien wel onze beste Belgische tennisspeelster ooit, dat het de jonge tennistalenten aan de nodige inzet ontbreekt. Ze vroeg zich af of ze zich nog wel pijn willen doen en uit de comfortzone willen gaan. Ze vindt dat als je uitzonderlijke dingen wil doen, nu eenmaal moet lijden en de moeilijkheden onder ogen zien: 'Ik weet dat ik hiermee niet veel vrienden ga maken maar is dat niet juist het probleem in België? Het is hier allemaal zo sympathiek, we hebben een goed leven. We mikken ook heel hard op een mooie tennistechniek, ik denk zelfs dat we daarin wereldkampioen zijn. Maar waar zijn de superatleten? En wat met de mentaliteit, de spirit? Kan daar niet meer aan gewerkt worden?'
Hierdoor drukken we de zware onkosten van de spelers, trainers, ouders en federaties die de ontwikkeling van een professional met zich meebrengt. Maar wat verdient een talent in zo’n Rising Stars Tornooi? Als hij wint, wat toch eerder een zeldzaamheid is, want er doen soms ook oudere reeds half gevestigde waarden mee (Olivier Rochus, Steve Darcis, …) en buitenlandse spelers. In Damme won Joris De Loore, in Duinbergen was dat Julien Cagnina en daarmee is de kous af. De andere geraakten meestal niet verder dan de eerste of 2de ronde en uitzonderlijk eens een kwartfinale (Vanneste in Damme, Merckx in De Haan en Geens in Duinbergen) en eens een halve finale: Merckx in Duinbergen en De Loore in Middelkerke. Cagnina speelde de finale in Middelkerke. Er worden ook dubbels gespeeld in de tornooien. Dit waren de resultaten van onze talenten: Merckx 2x 1e ronde en 1 x halve finale en 1x finale samen met Geerts, Cagnina won 1x, en Storme kwam 2x in de finale, 1 x in de halve finale en werd 1x uitgeschakeld in de 1e ronde. De vraag stelt zich dus of hun financiële verdiensten in die RST tornooien wel degelijk de zware onkosten van hun ontwikkeling kunnen helpen drukken. De verdeling van het prijzengeld verschilt van tornooi tot tornooi. Voor de Rising Stars Tour vond ik volgende bedragen. De punten verschillen naargelang de belangrijkheid van het tornooi.
Verdeling prijzengeld
Punten
10.000 $
15.000 $ + H *
10.000 $
15.000 $ + H
Enkel
Dubbel
Enkel
Dubbel
Enkel
Dubbel
Enkel
Dubbel *
1e ronde
104
36
156
54
0
0
0
0
2e ronde
172
-
258
-
1
-
1
-
¼ f
292
64
438
96
2
0
4
0
½ f
502
108
753
162
6
6
10
?
finale
848
180
1.272
270
10
10
20
?
winnaar
1.440
310
2.160
465
18
18
35
?
* Misschien zijn het wel de gegevens voor een 15.000 $ tornooi; ik heb die voor een 15.000 $ + H nergens gevonden
Hieronder volgt de lijst met de verdiensten, punten en geld,van onze talenten in de Rising Stars Tour 2014, Middelkerke inbegrepen:
Geldgewin in dollars
Winst aan ATP punten
Enkel
Dubbel
Totaal
Enkel
Dubbel
247
Coppejans Kimmer
172
-
172
1
-
339
Cagnina Julien
2.288
310
2.598
28
18
425
De Loore Joris
1.942
-
1.942
28
-
686
Merckx Jonas
1.638
424
2.062
12
16
1068
Vanneste Jeroen
672
-
672
3
-
1088
Geerts Michaël
1.172
504
1.676
5
26
1289
Storme James Jr
1.000
504
1.504
4
26
1436
Geens Clement
688
-
688
4
-
Door de ‘Rising Stars Tour’ zou het behalen van de eerste ATP punten meer realiseerbaar worden. De punten zijn altijd meegenomen maar dat alleen brengt ze (nog) niet in de grote tornooien!! Maar… je weet maar nooit!
Waarom een nieuw terrein aanleggen? Wat is er voor nodig? Op een beschermend tapijt werd een ondergrond van 40 ton aarde, zand en keien aangebracht en daarop kwam een toplaag van 35 ton gravel. En zo ontstond een officieel tennisterrein van 36,88 op 18,9 meter op het Epernayplein in Middelkerke, vlak voor het Casino. Rondom het terrein werden tribunes aangebracht voor 1.700 toeschouwers. Ziehier een maquette van het terrein en daarnaast een foto van hoe het er echt uitzag:
De argumenten voor deze locatiekeuze zouden volgens de voorzitter van vzw Tennis Middelkerke Danny Van Den Broucke zijn: "Het gaat niet enkel om sport en educatie, maar ook om toerisme. Door het tornooi hier te organiseren en niet op een bestaande tennislocatie in Middelkerke of Westende, willen we de mensen naar een centrale plek in de badplaats brengen. Dit evenement past bij de spreiding van het zomerseizoen." Op de locatie in de Duinenweg 435, is het gewoon onmogelijk zoiets te organiseren. Waarom moet Middelkerke nu perse twee tornooien inrichten? Ligt de Priorijlaan in Westende dan niet in het centrum? Wordt in Westende dan niet aan toerisme gedaan?
En mijn klassieke vraag: Hoeveel gaat dat weer kosten? Het kostenplaatje voor dit 15.000 dollar – tornooi bedraagt 85.000 euro. De organisatoren rekenen op een aantal sponsors. Ook de gemeente Middelkerke verleent haar medewerking aan het evenement. De belastingbetaler moet dus weer mee opdraaien. Als zoethoudertje krijgen de scholen de gelegenheid om met de kinderen naar het terrein te komen en om hen tennislessen te laten volgen Natuurlijk moet Middelkerke niet achterblijven bij de andere badplaatsen, wat Bredene en Nieuwpoort wel doen (Koksijde heeft eigen tornooien), maar als een club groots wil uitpakken met twee tornooien en er geen geschikt terrein voor beschikbaar is in Middelkerke, vind ik dat die club en de sponsors zelf moeten opdraaien voor de kosten. Roeien met de riemen die men heeft, noemt men dat! Sponsorgelden, die betaalt de belastingbetaler weliswaar ook gedeeltelijk, maar de gemeente moet redelijk blijven en mag niet meedoen aan dergelijke hoogheidwaanzin. Waarom is de de toegang tot alle wedstrijden, inclusief de finale, helemaal gratis? Waarom zouden de geestdriftige tennisfans er, bijvoorbeeld, geen 5 euro voor over hebben om hun geliefkoosde toekomstige kampioenen aan het werk te zien? Voor voetbal en voor de ‘Noordzeecross’ moet je toch ook ingangsgeld betalen? Of heeft men te veel schrik dat er minder toeschouwers zullen verschijnen?
Mijn bezoeken aan het tornooi Op de openingsdag 6.9.2014 bracht ik om 14 uur een bezoek aan ‘centre court’ in Middelkerke. Daar was een wedstrijd bezig van de eerste ronde tussen De Weerdt en Kevelaerts. Twee sets waren reeds gespeeld, maar blijkbaar moesten toen eerst wat oneffenheden in het terrein weggewerkt worden. Werklieden van dienst waren de tornooidirecteur Danny Van Den Broucke en de scheidsrechter van de aan de gang zijnde wedstrijd. Ik stelde vast dat er 70 toeschouwers waren. Het was al heel lang geleden dat ik nog een wedstrijd op dat niveau gezien had en ik besefte maar al te goed hoe verwend wij worden door de TV uitzendingen, met lijnscheidsrechters en ballenjongens die het spel vlotter en correcter laten verlopen. De spelers doen hun best maar de spelkwaliteit is natuurlijk niet te vergelijken met wat wij op de televisie te zien krijgen. Toen de match afgelopen was om 14u35, telde ik 95 toeschouwers. Het ging natuurlijk nog maar om de eerste ronde.
Mijn volgende bezoek was op zondag 7.9 om 19u30 kwestie van eens de toestand te registreren op totaal verschillende tijdstippen. Er werd een match van de kwartfinales gespeeld en er zaten of stonden 40 personen te kijken.
Volgens vrienden zouden er in de namiddag van 8 september 400 à 500 toeschouwers geweest zijn bij de match van De Loore. Dat is toch al iets beter.
Op 9.9 om 11 uur was ik er weer. Nog steeds een wedstrijd van de eerste ronde (Merckx – Netuschil). Het niveau was beter dan wat ik totnogtoe al gezien had. Er zaten 40 kijkers op de tribunes en 25 zaten iets te drinken in het cafeetje.
Ook op zaterdag 13.9 in de namiddag om 15 uur ben ik de temperatuur eens gaan meten. De aan de gang zijnde wedstrijd was er één van de halve finales tussen Julien Cagnina en de Oostenrijker Michaël Linzer. Er waren bij mijn aankomst in totaal 380 toeschouwers, verdeeld als volgt: (op één na) 70 in café, 230 op de drie tribunes aan de zonnekant en 80 op de drie schaduwtribunes. Het spel was van een zeer voortreffelijk niveau, uiteraard steeds beter naargelang het tornooi vordert.
Op zondag 14 september was er om 15 uur de finale tussen twee Franstaligen (Cagnina en Guigounon, voorafgegaan door een demonstratiewedstrijd rolstoeltennis. Die heb ik helaas moeten missen omdat ook de open monumentendag op mijn programma stond.
De finale heb ik volledig meegemaakt. Het spelniveau was uitstekend. De tribunes waren goed gevuld: in het zonnetje voor 90% en in de schaduw voor 60%. De stoelen tegen de reling aan een toegang blijven veelal onbezet omdat het er geweldig tocht.
Er waren nu ook ballenrapers, jongens en meisjes en één lijnrechter. Het publiek gaat op en af en ik vroeg me af of dat allemaal wel tennisliefhebbers zijn. Sommige gaven me de indruk alleen maar wat in het zonnetje te komen zitten. Moeten sommige nu absoluut iets te drinken halen? Dat over en weergeloop is wel storend, zeker voor diegene die op de hoek van een rij zitten. De beker- en geschenkenuitdeling moest niet onderdoen voor die van een groot tornooi. De Middelkerkse top van de politiek was bijna voltallig aanwezig, speeches bleven elkaar maar opvolgen. De burgemeester wenste de toeschouwers die nog overbleven, "Tot volgend jaar!' Het geld is dus nog niet op. Na de prijsuitreiking werd het RSTT-tornooi afgesloten met een afterparty, die ik niet bijwoonde (... om kosten te sparen ... grapje!).
Is dat publiciteit voor Middelkerke? Profiteert de horeca ervan? Ik heb vruchteloos gezocht in de sportkrant van ‘Het Nieuwsblad’ en in ‘Het Laatste Nieuws’. Geen spoor of uitslagen daarvan te bekennen! Het tornooi wordt zelfs niet vermeld in de kalender van de sportactiviteiten van de dag. Zoals altijd bij een sportevenement in Middelkerke, vraag ik mij ook nu weer af wat dit betekent voor de horeca, als verlenging van het seizoen. Niet veel, vrees ik!.
Besluit De organisatie heeft al bij al geluk gehad met het weer. Wandelaars - voorbijgangers kijken wel eens en vervolgen dan hun weg. Ik vind dat de opgesomde doelstellingen van dit tornooi bij het haar getrokken zijn, behalve dan de bewering dat jonge tennissers hier wat punten kunnen verdienen voor de ATP ranking. De argumenten voor de locatiekeuze in Middelkerke vind ik absurd. Er waren misschien wel enkele mooie wedstrijden te zien, maar … de gemeente mag dat niet langer ondersteunen: één zo’n tornooi per zomer volstaat en aangezien de infrastructuur daarvoor voorhanden is in Westende, moet het dan maar in Westende. Tot spijt van wie het benijdt!!! En aan het gemeentebestuur: wees nu toch eens verstandig!
De Crombez’, in Nieuwpoort, Lombardsijde en Westende (in die volgorde) veelbesproken rijke grootgrondbezitters en ook mecenassen
Daar kan geen ogenblik aan getwijfeld worden: de ouderen onder jullie hebben zeker ooit wel over de familie ‘Crombez’ horen spreken? In verband met Nieuwpoort, Lombardsijde of Westende, bedoel ik. Ik heb ook al één en ander in verband met die familie aangehaald in één van mijn artikels, maar nu wil ik het even wat grondiger doen.
Stamboom van de Crombez’ die ons in het kader van mijn artikel interesseren Ik heb niet kunnen terugvinden hoe Benoit Crombez zijn fortuin vergaarde en wat hem ertoe bracht duinen aan de Belgische kust aan te kopen. Alle hieronder vermelde Crombez’ speelden een rol in de liberale beweging. Opdat jullie een beter inzicht krijgen in welke Crombez wat deed, volgt hier een deel van hun stamboom.
Benoît, Georges, Alexis CROMBEZ was de zoon van Jacques-Antoine en van Henriette-J. Jacquelart. Hij werd geboren in Leuze op 17 juli 1785 en overleed in Tournai/Doornik op 13 januari 1854. Hij verwierf op 31 mei 1826 de adelstitel en verscheen op de derde officiële lijst van de edelen. Hij kocht op 30 juli 1830 542 ha 85 a 10 ca gronden in Nieuwpoort-bad (+ Groenendijk) voor de som van 122.850 fr. In 1839 kocht hij het duinengebied van Lombardsijde, op de rechteroever van de IJzer. Hij huwde, in Tournai, voor de tweede maal, op 18 september 1811, met Henriette-Frse-Je Lefebvre, geboren in Tournai op 31 januari 1790 en er overleden op 5 februari 1873.
Zijn zoon van Henriette Lefebvre, Benjamin CROMBEZ, werd geboren in Tournai op 14 maart 1832 en overleed in Brussel (of in Nieuwpoort volgens een tweede bron) op 23 augustus 1902. Hij was baron. Hij kreeg bij erfenisakte, verleden op 2 juni 1862 bij notaris Simon te Tournai, onder andere de gronden in Nieuwpoort-Bad in naakte eigendom (maar genoot dus niet van het vruchtgebruik), namelijk 553 ha 93 a 26 ca. Zijn moeder, weduwe van Benoit Crombez, had het vruchtgebruik krachtens het huwelijk van 16 september 1811. Op 21 juli 1864 werd Nieuwpoort-bad officiëel gesticht, als vierde badplaats langs de Belgische kust. Het lag op dat ogenblik nog op het grondgebied van de gemeente Oostduinkerke. In de eerste fase stond de ontwikkeling van het gebied onder leiding van Benjamin Crombez, de eigenaar van alle gronden tussen Nieuwpoort-stad en de zee. Baron Crombez wou een ‘aristocratische’ badplaats met luxueuze hotels en villa’s creëren. Belangrijk voor de toeristische ontsluiting was de aanleg van de drie kilometer lange verbindingsweg tussen de stad Nieuwpoort en de zee in 1865. Tijdens de zomermaanden verbond een directe spoorverbinding Nieuwpoort-bad met Brussel. Met het doel mensen van alle geloofsbelijdenissen naar zijn kustplaats te lokken, bouwde Benjamin Crombez in 1877 een neo-romaans kerkgebouw zonder toren. De katholieken weigerden echter er gebruik van te maken en woonden de mis bij in de salon-suite van een villa. De mis werd opgedragen door de principaal van het college te Nieuwpoort. Inmiddels bleef de kerk jarenlang een bergplaats voor kruiwagens en materiaal. Na de dood van Benjamin verkocht zijn neef Henri Crombez in 1907 de kerk aan monseigneur Waffelaert, bisschop van Brugge.
In de periode 1889-1896 is er in de akten van de burgerlijke stand in Lombardsijde sprake van ‘waarnemende burgemeesters’, maar eigenlijk was Benjamin Crombez de burgemeester. Hij nam op het einde van de 19de eeuw het initiatief tot de ontwikkeling van een badplaats in Lombardsijde. Het gemeentebestuur trok zich daar niet veel van aan omdat Crombez toch de eigenaar was van alle terreinen. Tussen het dorp en het zogenaamde "Lombartzyde-Bains" werd de ‘Avenue Benoit’ (huidige Zeelaan) aangelegd. Bemerk de spoorlijn links, waarmee met wagonnetjes zand afgevoerd werd uit de duinen van Crombez.
Crombez was ook van plan Nieuwpoort-bad en Lombardsijde – bad met elkaar te verbinden via een brug om er aldus één grote badplaats van te maken. Na de Eerste Wereldoorlog is hij niet meer teruggekeerd naar onze verwoeste gewesten. Benjamin had geen erfgenamen en werd daarom opgevolgd door de zoon van zijn broer François, Henri.
Henri-Louis-Benjamin-Ghislain CROMBEZ werd in Brussel geboren op 27 april 1856. Hij was landbouwer en eigenaar van beroep. Hij werd parlementslid en senator en schepen en burgemeester van Taintignies waar hij overleed op 23 januari 1941. Hij stelde in 1887 een schoolgebouw te Nieuwpoort ter beschikking van de stad Brussel en schonk in 1900 een villa in Westende-Lombardsijde aan de stad Brussel. Henri Crombez werd in 1902 erfgenaam van de eigendommen van zijn oom Benjamin Crombez. Hij sloot een overeenkomst met de maatschappij van Buurtspoorwegen betreffende de aanleg van de stoomtramlijn van Nieuwpoort -stad naar -bad, later doorgetrokken naar Oostduinkerke.
Henri Benjamin CROMBEZ Jr (Lombardsijde 16 mei 1893 – Brussel 28 januari 1960), volgde zijn vader op. Hij was één van de eerste piloten van ons land. Voor de promotie voor de Wereldtentoonstelling in Gent vloog hij op een dagelijkse basis van 1 mei tot 25 augustus 1913 met een ‘Deperdussin’ ééndekker (zie foto’s) tussen Gent en verschillende Belgische steden de eerste half officiële luchtpostdienst. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij hulpluitenant-vlieger .
Hij was één van de piloten van koning Albert I tijdens WOI en voerde in die hoedanigheid verkenningsvluchten uit langs het IJzerfront. Hij verliet de luchtmacht in 1932. Hij ontving verschillende belangrijke onderscheidingen met volgende motivaties.
Ridder in de Leopoldsorde op 11 augustus 1915. “Heeft met durf talrijke verkenningen uitgevoerd. Heeft blijk gegeven van permanente dapperheid bij het uitvoeren van jachtvluchten.”
Oorlogskruis met palm op 5 maart 1916 Vermelding op het korpsorder van 27 april 1916 “Eersterangspiloot die zich sinds het begin van de oorlog voortdurend doet opmerken door zijn moed, doorzettingsvermogen en professionele kennis. Heeft gedurende vele uren verkenningen uitgevoerd boven de vijandelijke linies – waaronder meerdere ver in het achtergebied van de vijand – alsook vele moeilijke en belangrijke opdrachten van luchtfotografie” in 1918.
Frans Oorlogskruis met palm op 14 november 1918 “Zeer moedig piloot. Heeft op 14 oktober 1918, terugkerend van een liaisonvlucht naar de Franse infanterie, een vijandelijk jachtvliegtuig, dat één van onze ballons kwam afschieten, neergehaald.”
Vermelding op het dagorder van het Leger op 19 januari 1919 “Elitepiloot die zich gedurende de gehele oorlog ingezet heeft met veel moed en toewijding. Heeft op 14 oktober 1918, tijdens een opdracht van luchtfotografie, dank zij zijn professionele eigenschappen en zijn koelbloedigheid, een vijandelijk vliegtuig neergeschoten.”
Decoratie ‘De Witte Arend’ van Servië 3de klas met zwaarden op 30 januari 1919. “Buitengewoon officier-piloot, bescheiden en dapper, met een bewonderenswaardige vliegkennis. Heeft talrijke zendingen op volmaakte wijze uitgevoerd.”
De toestand rond het jaar 1860 De topografische kaart van rond 1860 toont nog een slikken- en schorrengebied langs de rechteroever van de IJzer. Het sloot aan op het duingebied, waarin al een paar gebouwtjes opgetrokken waren. Zo was er een ‘aubette de la douane’ een soort strandcabine of hokje dat diende voor de bescherming van de douaniers die langs de kuststrook opgesteld stonden om de bewegingen van personen en goederen in de gaten te houden. Ook de ‘pavillon de chasse’ of ‘jachtpaviljoen', van de familie Crombez stond er toen al. Die werd ook wel de ‘villa Crombez’ genoemd wat verwarring kan scheppen met de later opgerichte schoolkolonie, die ook een tijdje de naam ‘home Crombez’ droeg.
Rond de jaarwisseling Rond de jaarwisseling 1899-1900 werd een begin gemaakt met de ontsluiting van het duinengebied. Er werd doorheen de duinengordel een weg aangelegd in blauwe kasseien, de voorloper van de ‘blauwe baan’ die nu het militair domein doorkruist. Deze sloot aan op de openbare overzetdienst (veer), die opgericht werd bij koninklijk bestuit van 11 oktober 1898 en moest de verbinding verzekeren tussen Nieuwpoort-bad en Lombardsijde-dorp. Met de overzet kon men tegen betaling (5 centiemen tot 25 kg vracht en verder 5 centiemen per 25 kg) op een gemakkelijke manier van de linker- naar de rechteroever. Het was ook een attractie voor de toeristen. De toen nog bestaande strandvlakte langsheen de rechteroever werd overbrugd door middel van een houten loopbrug (‘een passerelle’), een soort wandeldijk die liep tot aan de tramterminus van Lombardsijde. In het duingebied werd tevens een ‘station de sauvetage’ of ‘secours maritime’ gebouwd om vissersboten in nood te redden. Ook de vuurtoren zou uit die tijd stammen, althans volgens een kaart uit 1905.
Rond die tijd werd ook de eerste villa gebouwd in de duinen, namelijk deze van de Brusselse brouwer Alfred Madoux, aandeelhouder van het dagblad ‘Le Soir’, eigenaar van de krant ‘L’Etoile belge’ zoals Crombez afkomstig uit het Doornikse. Crombez verkocht geen grond uit winstbejag, maar aan vrienden uit de vrijzinnige bourgeoisie. De oorlog en de ontbrekende dijkbescherming, deden de villa ‘Madoux’ letterlijk in zee verdwijnen.
Een golfterrein Omstreeks 1908 werden plannen gemaakt door de familie Crombez om de attracties van Nieuwpoort-bad uit te breiden met een golfterrein, toen een extra troef tegenover de badplaatsen met een casino. De keuze viel op het grondgebied Lombardsijde, gelegen op de rechteroever van de IJzer, bij de villa Crombez. Baron Benjamin Crombez liet een golf met 18 holes aanleggen in het huidig kwartier Lombardsijde en wel ten zuiden van de Blauwe Kalsijde (“Kassie”), die hun villa gelegen aan de Zeelaan verbond met de havengeul. Deze villa werd dan ook gebruikt als clubhuis. Na het in gebruik nemen van het golfterrein kwam het veerbootje heel goed van pas. Het meerde aan nabij het oosterstaketsel.
De plannen voor het nieuwe golfterrein werden getekend door de Britse kolonel H.C. Vetch, naar Engelse traditie. Vruchtbare grond werd aangevoerd op het schorre- en slikkegebied met een tijdelijk Deauville-spoorlijntje. De werken werden uitgevoerd door Engelse specialisten ter zake, werklui van de Londense firma Park and Son. Het zou nog vijf jaar duren tot het golfterrein volledig klaar was, op de vooravond van de Eerste Wereldoorlog. Tijdens die oorlog werden zowel de villa als het golfterrein volledig verwoest.
Na de eerste wereldoorlog, in 1923, liet Henri Crombez het golfterrein opnieuw aanleggen. Het werd in juli 1929 heropend. Uit die periode dateert dan ook de kleine watertoren, die nog steeds in de kazerne te zien is. Die werd gebruikt om het terrein te besproeien. Een nieuw clubhuis werd gebouwd ten zuiden van de huidige blauwe baan ter hoogte van het natuurreservaat (zie foto hieronder links ). Rechts zien jullie een plan uit 1923.
Het clubhuis deed dienst als vestiaire, restaurant en hotel. Heel wat jongeren uit de streek verdienden in die tijd wat drinkgeld door als caddie in de golf te werken. Een caddie verdiende 18 franc per 18 holes, 9 frank voor een ‘mid-way’ - spel en 6 frank voor een oefenspel. Koning Leopold III kwam er vaak spelen.
Ontstaan van het militair kamp In 1939, naar aanleiding van de groeiende oorlogsdreiging, werd het golfterrein opgeëist door de Belgische regering/leger. Het werd omgebouwd tot een vliegveld op oorlogsvoet. Henri Crombez, zelf piloot, steunde de aanleg en offerde de golf van Lombardsijde op. Het clubhuis werd tijden WO II gebruikt door de Duitse bezetter en werd gedeeltelijk vernietigd op het einde van de oorlog. Er zijn geen sporen meer van overgebleven.
Waarom vakantiekolonies? Op 21 maart 1875 werd in de ‘Université libre de Bruxelles’ de ‘Association des « Marçunvins »’ opgericht. Dat gebeurde na een stoet georganiseerd door ‘Le Denier des Ecoles’ (Schoolpenning) ter ondersteuning van het officieel onderwijs. De stoet kende een groot financieel succes en daarom besloten een veertiental jonge liberalen tot de stichting van een vereniging, die “Marcunvins” genoemd werd, zijnde de stichtingsdatum omgekeerd gelezen. (21 mars => mars un vingt en fonetisch “Marçunvins”).
Vanaf 1875, in volle schoolstrijd, verzamelden zich in Brussel enkele mannen van goede wil, uitsluitend vrijwilligers, kleinburgers, ambachtsmannen, om te proberen te verhelpen aan de noodtoestand waarin veel kinderen zich bevonden. Zij besloten zich te verenigen en aan welzijnswerk te doen. De leden kwamen zowel uit het onderwijsmilieu als uit diverse andere milieus. Wat hen verenigde was de overtuiging dat het van primordiaal belang was dat onze schoolkinderen moesten kunnen studeren in de gunstigste voorwaarden en dat het onderwijs moest steun krijgen opdat het verder een uitstekend instrument zou kunnen blijven voor eenieders ontwikkeling, ten gunste van de hele gemeenschap. Ze begonnen kledij en schoolmateriaal te schenken aan de kinderen die de openbare school bezochten. Om te vermijden dat die kinderen permanent aan zichzelf zouden overgeleverd zijn terwijl hun ouders 12 uur of meer werkten, van maandag tot zaterdag en dat het ganse jaar door, beslisten de « Marçunvins » en de vrijzinnige liberale filantropische organisatie ‘Cercle Le Progrès’ in 1888 permanente villa’s op te richten, één in Hastière aan de Maas en de andere in Westende. Bij de oprichting van verscheidene badplaatsen werd immers een grote publiciteit gevoerd betreffende de curatieve eigenschappen van de zee. Men plaatste collectebussen in handelszaken en organiseerde stoeten en feesten om geld in te zamelen voor studiebeurzen en kinderkleding.
Benjamin Crombez stelde reeds in 1887 tijdens de vakantie een schoolgebouw te Nieuwpoort ter beschikking van de Stad Brussel, namelijk de ‘Palais de l'Enfance’. Vanaf dan kon de stad Brussel ieder jaar behoeftige kinderen voor veertien dagen naar dit ‘Palais’ sturen. Bij zijn dood in 1902, schonk Crombez het gebouw aan de stad Brussel. Het had een capaciteit van veertig bedden en telde ook nog twee onderwijzerswoningen. Met opgehaald geld zonden Les Marçunvins reeds in 1898 kinderen naar Nieuwpoort en Lombardzijde waar ze logeerden in gebouwen die door Benjamin Crombez ter beschikking werden gesteld.
De bouw van de houten ‘Villa scolaire de la ville de Bruxelles’ midden in de duinen in Lombardsijde Rond de jaarwisseling werd eveneens midden in de duinen een ‘villa scolaire’ gebouwd. Het was een houten constructie met een dak in golfplaten. Er was een slaapkamer met 40 bedden, een speelkamer, een eetzaal en een keuken. Ze kreeg de naam ‘Villa scolaire Benjamin Crombez’ of ‘Villa Scolaire de la ville de Bruxelles’
Daarover werd in 1902 een jeugdboek geschreven door Ch. Mertens met de titel ‘Quinze jours à Lombartzijde’. Uiteraard werd dat boek opgedragen aan Benjamin Crombez. De juiste bouwdatum ervan is niet gekend, het werd gebouwd door en in opdracht van stad Brussel, uiteraard met steun van Crombez. Dat laatste zou er ook enkel in bestaan kunnen hebben door de grond ter beschikking te stellen.
Bouw van de villa des Marçunvins’ in Westende Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan in 1900 besloot de vereniging eveneens een kinderhome aan de kust in te richten. De grond, gelegen in de duinen van WESTENDE, werd kosteloos afgestaan door Benjamin Crombez, bij notariële akte op 1 mei 1900 aan het Brusselse stadsbestuur. Les Marçunvins konden zelf geen eigenaar worden omdat de vereniging geen rechtspersoonlijkheid had. Pas met de wet van 27 juni 1921 kwam er een wettig statuut voor verenigingen zonder winstbejag, waardoor die giften konden aanvaarden en eigenaar zijn. De grond moest gebruikt worden ten gunste van de Brusselse gemeentescholen. De grote villa die erop gebouwd werd in 1902 (1900 volgens opschrift boven de deur) met 95 bedden, kreeg de naam “Villa Scolaire des Marçunvins”. Ze mag niet verward worden met de houten constructie hierboven, waarvan de capaciteit heel wat lager was. Hieronder zien jullie daarvan een foto uit 1910.
De bouw was slechts mogelijk dank zij de vrijgevigheid van sympathiserende families zoals de Richard’s en de Crombez’. De rest werd gefinancierd met een tombola en ledenbijdragen. De stad Brussel gaf de ‘Marçunvins’ de mogelijkheid om de schoolvilla uit te baten mits betaling van de onbeduidende som van 40 frank per jaar.
Twee wereldoorlogen gooien roet in het eten De houten ‘Ecole Scolaire’ in Lombardsijde was niet enkel dicht bij de zee gelegen maar ook (te) dicht bij het IJzerfront tijdens de eerste wereldoorlog en werd dan ook vernield in die periode. Dat was ook het geval voor het home Benjamin Crombez in Westende. De eerste werd helemaal niet heropgebouwd en ook voor de tweede duurde het een hele tijd. Om ondertussen aan de noden van de scholen te voldoen huurde de Stad Brussel 3 gebouwen in Mariakerke. Omdat het particuliere huizen waren, beantwoordden die niet aan de noden. Daarom besloot men in 1923 dat de villa in Westende moest heropgebouwd worden. Dat gebeurde uiteindelijk in 1931 naar plannen van de architecten Léon Govaerts en Alexis Van Vaerenbergh. Het gebouw met de naam ‘Home Benjamin Crombez’ was sober, modern en functioneel: in het midden lagen de hall en de gemeenschappelijke voorzieningen (sanitair, burelen, opslagruimten), met daar rond de kamers die zonlicht nodig hadden. In 1935 werden, los van het oorspronkelijk gebouw, vier klaslokalen bijgebouwd, naar een ontwerp van architect J.G. Evers (Brussel). In 1936 werd de naam ‘Home Benjamin Crombezet Anne et Georges Brichard (of Brichart)’ op het gebouw aangebracht, omdat het sponsors waren. Die naam werd echter zelden gebruikt als er over het gebouw sprake was.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het home opnieuw beschadigd. Alles moest dus herbegonnen worden. Een derde home werd opgericht onmiddellijk na de oorlog, naar plannen van architect Louis Cardon. Dat kon pas op 17 december 1950 opnieuw ingehuldigd worden. Het home in Hastière werd verlaten en het terrein werd verkocht omdat het gebouw niet meer voldeed aan de veiligheidsnormen voor kinderen opgelegd door de ONE (Office de la Naissance et de l’Enfance). De opbrengst van de verkoop werd in 1962 besteed een de bouw van een infirmerie die aan het home in Westende aangehecht werd. Het hoofdgebouw werd verbonden met de uitbreiding uit 1935. Hiervoor ontwierp architect Paul Emile Vincent (Brussel) een eenvoudig tussengebouw. In dit gedeelte kwamen onder meer bijkomende klassen en de infirmerie. Jullie zien hieronder een recente foto met achteraan de nieuwe gebouwen verbonden met de oude.
De homes van de « Marçunvins » betrokken hun financiële middelen uit filantropische giften, uit subsidies toegestaan door de gemeenten, uit verenigingen zoals ‘la Ligue de l’Enseignement’ en uit omhalingen op vette dinsdag in de cafés. De gemeenteadministratie gaf ooit per dag en per kind 2 frank aan de Marçunvins. Na aftrek van transportkosten en eten, werden de overblijvende 50 centimes gebruikt om meer kinderen gratis te laten deelnemen. De tijden veranderen, de sociale noden groeiden en de eisen op het gebied van veiligheid en professionalisering van de omkadering van de jeugd verhoogden. Dat alles dwong de « Marçunvins » ertoe de wrede beslissing te nemen om het home in Westende op te geven. In 1983 werd het gebouw verkocht aan de bvba Calidris, die het uitbouwde tot een selfservicerestaurant . Toen gaven de nieuwe eigenaars het ook de naam ‘Calidris’, die verwijst naar een vogelsoort: de strandloper. In 1987 kocht de gemeente Middelkerke de gebouwen om ze om te vormen tot een centrum voor socio-culturele activiteiten.
Ook de polder was eigendom van Crombez Niet enkel de duinen maar ook de polder met zijn bloeiende hoveniersbedrijven, was eigendom van de familie Crombez. De tuinbouwers pachtten de grond aan 12.000 BFr voor 2 Ha, wat ruim onder de prijs lag van wat onze boeren betaalden. Tien jaar geleden kregen de hoveniers de kans de grond te kopen aan een schappelijke prijs, wat ze natuurlijk allemaal deden.
Extra’s Jullie kunnen dus vaststellen dat Westende-bad niet voorkomt in bovenstaand artikel. Daar hadden de familie Otlet en de almachtige ‘societeit’‘La Westendaise’ het voor het zeggen. Aangezien het hun bedoeling was van Westende een mondaine badplaats (‘Plage de l’Elite’) te maken, die een exclusief en rijk cliënteel wilde aantrekken. paste een vakantiekolonie voor armere en soms zieke kinderen niet in hun plannen en in hun buurt. Het home Crombez werd daarom gebouwd op zijn huidige geïsoleerde plaats.
Zodra Westende-dorp zijn eigen strand had, Sint-Laurentius, rond het midden van de twintiger jaren, zette de familie Levecque er een tentje neer, om aan de recreanten verfrissingen te kunnen verkopen. Dat tentje werd omstreeks 1927 vervangen door een houten constructie. Marc Constandt schreef dat hem verteld werd dat de grootgrondbezitter Crombez langs het strand voorbijkwam toen de Levecques hun barakje aan het schilderen waren. Hij was ontroerd door de inzet van die familie en verkocht hen een stukje bouwgrond. Dat was zeer uitzonderlijk omdat deze eigenaar normaal geen percelen daar wou afstaan. Zo ontstond ‘De Welkom’ nu ‘Sint-Laureins’.
Bronnen gebruikt in bovenstaand artikel Graningate jaargang 6 nummer 22 juni 1986 door Carlo Van Troostenberghe Het toeristisch verhaal van Westende en Lombardsijde. Middelkerke, Marc Constandt, 1988, p. 64 Wikipedia Lombardsijde-Bad in de Belle Epoque door Marc Constandt 100 jaar toerisme – Een eeuw vakantie in West-Vlaanderen, Marc Constandt Uitg Lannoo 1986. http://familiekunde-westkust.be/Pdf%20files/Nieuwsbrieven%202012.pdf Tijdschrift van de Luchtdoelartillerieschool ‘Te Wapen’ Nr 75 MAR –APR – MEI 1996, Nr 76 Jul-Aug-Sep 1996 en Nr 109 van januari 2009 http://www.zone-nieuwpoort.be/golf.html Natuurtechnisch beheersplan voor de duinen van het militair domein te Nieuwpoort door Tine Degezelle en Maurice Hoffmann van het ‘Instituut voor Natuurbehoud’ Topografische kaart van 1860, Dépôt de la Guerre, Kaartblad XII,5 Topografische kaart uit 1905 (uit Massart) Postkaart ‘Avenue Benoit’ uit ‘Lombardsijde graag gezien’ Uitgeverij ‘De klaproos’ http://paola.erfgoed.net/sdx/inventaris/toon.xsp?id=54881&base=objekt&qid=sdx_q4&p=2
Nog meer bronnen Ik had de keuze tussen talloze bronnen in diverse archieven, maar ik ben ze zelfs niet ter plaatse gaan raadplegen, omdat er toch al zoveel over terug te vinden is in artikels op internet of van lokale auteurs, onder wie vooral Marc Constandt (zie hierboven). Misschien is er ooit nog wel eens een zoeker die er nog meer over wil weten en later eens mijn artikel vervolledigt, op basis van nieuwe wetenschappelijke documentatie. Enkele interessante bronnen wil ik hier aanhalen: CH. MERTENS, Quinze jours à Lombartzijde. Bruxelles, J. Lebègue et Cie, 1902 Inventaris meubels Villa scolaire Westende voor WOI + waarde (kostprijs) + beschrijving lokalen, Brussel, Stadsarchief Brussel, IPII 1095. Home des Marçunvins à Westende. Pavillon d"infirmerie. Architecte: Paul E. Vincent. In: La Maison, octobre 1964 (XX,10), p. 316-317 J. BOURGONJON, M. BREYNE, E. DE GROOTE, S. GERVOYSE, L. JANSSENS, D. VAN RENTERGEM, K.VANROBAEYS, L. VERHAMME, Het kind in 'Les Marçunvins' in Westende. Theoretische achtergrond bij kindstudies, Universiteit Gent, onuitgegeven oefening 3e licentie pedagogische wetenschappen interoptie kindstudies, 2008, p. 6-22. Séjour à Westende (Marçunvins) en 1958-1961, Brussel, Stadsarchief Brussel, IPII 856 Bouwdossiers, Middelkerke, Gemeentearchief Middelkerke, WL(L) 596, 597, 603. Lombartzyde: construction, ameublement, installation, Brussel, Stadsarchief Brussel, IPII 1033.
Het Brussels stadsarchief bewaart bovendien verschillende plannen van de opgerichte gebouwen - vakantiekolonies en documenten die handelen over de schenking van grond aan de stad Brussel, huurakten en rekeningen en bewijzen van betalingen, briefwisseling van het schepencollege met het departement onderwijs, met de ‘Association des Marçunvins’ en met de ‘Cercle du Progrès’
Aangezien de Crombez’ behoorden tot de Belgische adel en deel uitmaakten van het Parlement, zijn hun biografische gegevens terug te vinden in repertoria daaromtrent. In de ‘Blauwe Wie is Wie’ (Gent, Liberaal Archief) vindt men ook bibliografische en zeer summiere biografische informatie over meer dan 3.000 personen die tussen 1830 en vandaag een rol speelden of spelen in de brede liberale beweging in België, dus ook over de Crombez’.
Mijn ‘blik op Westende’ wordt na zeven jaar nog steeds niet neergeslagen maar kent nog steeds een toenemend succes
Elk jaar, begin september, maak ik een balans op van mijn opzoekingswerk en kritisch schrijfwerk op deze blog. Nu ben ik aan mijn wekelijks artikel nummer 369 en mijn enthousiasme en inspiratie zijn nog steeds niet uitgedoofd. Zeven jaar een ‘blik werpen’ !!! Dat roept bij mij één en ander op!
Waarom heb ik die naam voor mijn blog gekozen? Het zelfstandig naamwoord ‘blik’ kan omschreven worden met talloze bijvoeglijke naamwoorden. Hier zijn ze: een wijde of ruime of open blik of een eenzijdige of vernauwde blik, een troebele of wazige blik, een heldere of wezenloze of doffe blik, een wijze of verdwaasde blik, een blik vooruit of een vooruitziende blik of een terugblik, een frisse of verfrissende blik, een kritische blik, een boze of vriendelijke blik, een bruisende blik, een leuke of trieste blik, een strakke of starende blik, een scherpe of onscherpe blik, een vergelijkende blik, een juridische blik, een multiculturele blik, een wetenschappelijke blik, een dreigende of vernietigende blik, een verbaasde blik, een priemende of doordringende of indringende blik, een gretige blik, een vluchtige of snelle blik, een verliefde blik, een veel- of weinigzeggende blik, een veelbetekenende blik, een wellustige of geile of wulpse of zwoele blik, een dwangmatige blik, een geïnteresseerde blik, een afgeleide of afgewende of neergeslagen blik, … Het woord ‘blik’ wordt ook gebruikt in uitdrukkingen: een blik op het leven, een blik op de wereld, een blik in de eeuwigheid, iemand geen blik waardig gunnen, de blik afwenden, een blik achter de schermen, zonder blikken of blozen, blik op oneindig, een blik van verstandhouding, beperkt van blik,… Welke van die adjectieven en uitdrukkingen waren er in de loop van die jaren van toepassing op mijn ‘Westendse blik’? Het zullen er waarschijnlijk heel wat zijn. Mijn ene blik was zeker de andere niet, afhankelijk van het onderwerp en van mijn gemoedstoestand. Maar ik laat jullie maar beter zelf oordelen over hoe mijn blik er al die tijd uitzag!!
Kan het verhaal van de zeven ‘vette’ en de zeven ‘magere’ jaren hier van toepassing zijn? Zeven blogjaren! Waren dat zeven goede of vette jaren, vraag ik mij af. Dat doet mij denken aan een Egyptisch verhaal uit de Bijbel. In een droom zag de farao zeven mooie vette koeien uit de Nijl komen en op de oevers grazen. Daarna kwamen zeven lelijke magere koeien uit het water die de vette koeien opaten. Van Jozef werd verwacht dat hij die droom zou uitleggen. Volgens Jozef zouden er zeven jaar van overvloed zijn in Egypte, gevolgd door zeven jaar van honger. De honger zou zo groot zijn dat de overvloed van de voorafgaande jaren geheel opgeslokt zou worden.
Als de voorbije zeven blogjaren wel degelijk vette jaren waren, zullen ze dan ook gevolgd worden door zeven magere? Er is geen enkele reden om dat te veronderstellen. Inspiratie heb ik nog genoeg en de actualiteit zorgt anders wel voor nieuwe. Ik weet trouwens niet eens of ik nog zeven jaar zal mogen bloggen. Hopelijk wel, bij leven en welzijn!
De voorbije zeven jaar waren voor Middelkerke zeven vette politieke jaren, althans volgens ons gemeentebestuur, dat nochtans lustig onze euro’s heeft laten rollen. Niet steeds in de geest van ‘een goede huisvader’. Ik heb daarom vaak de vinger op die wonde gelegd. Het zou dus wel eens kunnen dat de komende zeven jaren noodgedwongen magere jaren worden. Alle gemeenten, ja, ja zelfs de onze, beginnen (of proberen of doen alsof) nu al te sparen. Ik vrees dat geplande wegenwerken zullen moeten uitgesteld worden en dat megalomane projecten van Janna en Michel in de kast zullen moeten opgeborgen worden. Middelkerke heeft enorm hoge schulden en het zal dus wel niet mogelijk zijn de magere jaren op te vangen met de besparingen uit de vette jaren.
Het getal 7 is een heilig getal Het getal “7” wordt beschouwd als heilig of goddelijk. Het wordt in de Heilige Schrift vaak gebruikt om volledigheid en volmaaktheid of voltooiing van een bepaald werk aan te duiden. Hoe komt men daarbij? Het menselijk lichaam is opgebouwd uit cellen die zich voortdurend vernieuwen. Er wordt aangenomen dat een mens om de zeven jaar verandert: zijn smaak, zijn geur, zijn inzichten, zijn handelingen, eigenlijk praktisch alles. ‘Zeven’ wordt dan ook in allerlei omstandigheden en uitdrukkingen gebruikt, vooral om die verandering te onderstrepen. Laten we even de interessantste en bekendste voorbeelden overlopen. Er zijn er nog oneindig veel meer.
Mensenleven In onze ontwikkeling als mens hebben wij zeer dikwijls met het getal zeven te maken. Zo heeft onderzoek kunnen aantonen dat de hartslag van de mens de zevende dag steeds iets lager is dan andere dagen… De toonladder telt zeven noten. Er zijn zeven klassieke schoonheden: donker haar en lichte ogen of licht haar en donkere ogen, bleke huid, een schoonheidvlek, amandelvormige ogen, sproeten, kuiltjes in de wangen en lange gekrulde wimpers. Hoewel als "schoonheden" betiteld, zijn dat juist afwijkingen van "schoon". Het is iets uiterlijks dat opvalt.
De som van de stippen op twee tegenover elkaar liggende vlakken van een dobbelsteen is steeds zeven. (1+6, 2+5 en 3+4)
Op de zevende dag verdwijnt bij een baby het restant van de navelstreng. Op de veertiende dag kan het kind met zijn ogen een lichtpunt volgen. Op de eenentwintigste dag kan de baby zijn hoofd omdraaien, en na zeven maanden komen de eerste tandjes, op zeven jaar wordt onze peuter kleuter of doet hij zijn eerste communie enz...
Natuur In de natuur heerst "de wet van zeven", een archaïsch begrip dat men in allerlei leringenen overleveringen kan tegenkomen en waaraan de gehele schepping, de mens inbegrepen, onderworpen is. Er zijn zeven zeeën en zeven continenten: Noord- en Zuid-Amerika, Europa, Azië, Afrika, Oceanië en Antarctica. Bloeiende planten van een zuiver ras hebben zeven buitenste bloemblaadjes. De regenboog heeft zeven kleuren.
De Oudheid In de Oudheid kende men zeven wijzen en zeven wereldwonderen waarvan er vandaag nog slechts één overeind staat, namelijk de piramide van Cheops. Rome werd gebouwd op zeven heuvels, had 77 koningen, en 77 keizers en werd 77 jaar door de Goten beheerst. Het Heilige Roomse rijk in Duitsland bestond 777 jaar! In het oude Babylon beschouwden ze de zon, de maan en de planeten Mars, Venus, Mercurius, Jupiter en Saturnus als heel bijzondere sterren. Als de plaatsen waar de Goden woonden, zeven Goden dus en elke dag regeerde een andere God. De zeven dagen van de week zijn in veel talen genoemd naar deze planeten. Lange tijd werd aangenomen dat dit ons zonnestelsel alleen hieruit bestond. Men sprak daar ook van zeven demonen die ongeluk over de mensen brachten en de zondvloed veroorzaakten. De Babylonische levensboom had ook zeven takken met zeven bladeren en Gods hand werd door hen met zeven vingers afgebeeld. En in hun geneeskunde werd een zieke of een huis gewijd door zeven besprenkelingen of door het innemen van zeven plantaardige stoffen enz.
In sprookjes Zelfs in sprookjes is het getal zeven niet onbelangrijk. Denk maar aan: Sneeuwwitje en de zeven dwergen, de zeven raven, zeven witte geitjes, de 7 koppige draak. De reus uit het verhaal van Kleinduimpje liep op zevenmijlslaarzen.
In de godsdienst God schiep de wereld in zes dagen en rustte de zevende dag. Dat bepaalt ook de lengte van een week. Zeven is een ondeelbaar getal en daarom vergelijkbaar met God. Volgens de rooms-katholieke traditie bestaat een veelvoud aan lijstjes van zeven items. Deze zijn vaak uit de Heilige Schrift gedestilleerd. De rooms-katholieken kennen zeven sacramenten, zeven hoofdzonden, zeven plagen, zeven engelen, zeven smarten en deugden van Maria, zeven lichamelijke en zeven geestelijke werken van barmhartigheid en zeven martelaren. Het Onze Vader bestaat uit zeven beden. Na zeven dagen droogte liet Noach de duif van zijn ark vliegen. In zeer vele religies over de ganse wereld verspreid heeft het getal zeven een mystieke of religieuze betekenis. De joden vieren het religieuze nieuwjaar in hun zevende maand "Tisjri". Vanaf die maand begint ook hun jaartelling. De joodse Kabbala noemt de zeven het getal der voltooiing… In de islam symboliseert het getal zeven perfectie. Er zijn volgens moslims zeven hemelen, aardes, zeeën en hellen en zeven deuren naar het paradijs. Pelgrims lopen zeven keer rond de heilige Kaäba in Mekka. Zij kennen zeven profeten, van wie Mohammed de laatste was. In de Islamitische kosmologie werd de aarde als het middelpunt van de zeven planeten gezien, Er zijn 7 manieren om de Koran te reciteren. In de hindoeïstische traditie heeft de zon zeven stralen. De zevende straal is een symbool van het middelpunt, de macht van God.
En nu even vooruit kijken Aangezien ‘zeven’ staat voor voltooiing, zal in 2019, zeven jaar na de vorige gemeenteraadsverkiezingen, misschien de tijd rijp zijn voor een politieke ommekeer in Middelkerke.
Moet ik daaruit afleiden dat na zeven jaar ook mijn blogwerk kan/moet afgesloten worden? Ik ga er toch maar mee door omdat ik het graag doe en omdat ik mijn geest verder wil doen werken.
Enkele cijfergegevens Op 29 maart 2008 mocht ik mijn 1000ste unieke bezoeker begroeten. Op 30 augustus 2014 bedroeg het aantal viewers 209.696 waaronder 140.066 unieke bezoekers. In de klassering van de top 1000 van Seniorennet bekleedde mijn blog op 29 augustus 2014 de 50ste plaats. Dat gaat op en neer met 40ste als beste rangschikking ooit, maar ik heb nu toch een vaste stek binnen de ‘Top 100’, de laatste weken zelfs binnen de ‘Top 50’. En dat … om eens met mezelf te stoefen … op een totaal van 22.627 blogs van Seniorennet. Met het doel een nog breder lezerspubliek aan te spreken werden enkele links gelegd naar andere blogsites, zoals die van Jean Dragonetti en ‘Bruisend Middelkerke’. Andere zijn altijd welkom! Via ‘Facebook’ en de groepen ‘Je bent van Westende als …’ en ‘Je bent van Lombardsijde als…’ worden vrienden en kennissen, die nog geen weet hadden van het bestaan van mijn blog, er nu attent op gemaakt. Hieronder vinden jullie de grafieken die de evolutie weergeven van de populariteit van mijn schrijfsel: links het aantal viewers per jaar, rechts het gemiddeld aantal per week in die zes jaren. Let wel, dat zijn viewers, dus geen unieke bezoekers.
Volgens de statistieken van ‘Seniorennet’ zouden die lezers uit 55 landen komen, waarvan 26 met minder dan 5 bezoeken. Totnogtoe publiceerde ik 716 foto’s, meestal zelf genomen, vandaar dat de kwaliteit niet steeds 100% is, maar misschien vallen de artikels die geïllustreerd zijn, toch meer in de smaak van de lezer.
Hoe evolueert het aantal lezers? Het aantal bezoekers per jaar en het gemiddelde per maand gaan dus nog steeds in stijgende lijn. De ene maand/week zijn er meer dan de andere en dat geldt ook voor de dag in de week-gemiddelden. De reden is niet gemakkelijk te achterhalen. Bij mooi weer zullen er wel minder zijn dan bij slecht weer. Dat is ook zo tijdens de vakantieperiodes omdat de computer dan minder aangesproken wordt. De titel van een artikel speelt ook een rol. Er zijn internetsurfers die toevallig op een blog terechtkomen na het invoeren van één woord, bijvoorbeeld Middelkerke of Westende, omdat die plaatsnamen in de titel van het artikel voorkomen. Andere komen er nog toevalliger op terecht omdat ze geïnteresseerd zijn in ‘politiek’, ‘criminaliteit’, ‘geschiedenis’, ‘erfgoed’, ‘natuur’, ... Ik neem echter aan dat vooral de inhoud primeert. Dan zijn er ook meer lezers die meerdere keren per week naar het artikel terugkeren of het aan collega’s aanbevelen. Het is zeer duidelijk dat de gemeentepolitiek het meest in de smaak valt terwijl dat minder het geval is voor de natuur, voor het milieu en voor monumenten, evenals voor kerken en aanverwante. Aangezien het mij echter niet absoluut om hoge leescijfers te doen is, blijf ik natuurlijk ook onderwerpen behandelen die minder kans maken op een succesvol onthaal.
Het spreekt vanzelf dat ik er mee zal ophouden als er geen of onvoldoende interesse voor mijn blog meer bestaat.
Valt het aantal reacties mee? Eigenlijk niet! Hebben jullie aanvullingen? Deel ze mij gerust mee, ik zal ze met plezier vermelden of ontleden in een volgend blogartikel. Jullie zouden er mij een groot plezier mee doen. Dat is ook zo als eens iemand de loftrompet steekt over mijn blog. Mijn ijdelheid mag toch ook eens gestreeld worden, of niet? Het doet mij deugd als mensen beweren elke week uit te kijken naar een nieuw blogartikel of als mijn blog lezen hun eerste werk is op maandag. Sommige vinden mijn info vaak prachtig, interessant en gevarieerd en daarvoor doe ik het ook natuurlijk, alles over Westende en Lombardsijde verzamelen en kritisch zijn voor wat zich op gemeentelijk vlak afspeelt. Diegene die mij aansporen om ‘zo voort te doen’, hoop ik nog lang voldoening te mogen verschaffen. Er zijn er ook die mij feliciteren omdat ik het al zo lang volhoud.
Mijn dank gaat naar al die mensen. Ik doe het wel niet om geloofd te worden, maar het doet toch deugd.
Middelkerke en Westende: restaurants beoordeeld door experts in zomer 2014
Een woordje uitleg over het initiatief Tijdens het ganse zomerseizoen heb ik, zoals in 2013, zowel in ‘Het Nieuwsblad’ (tot en met 23.8) als in ‘Het Laatste Nieuws’ (tot en met 16.8) de rubrieken gevolgd waarin bekende koks of andere culinaire specialisten elke week in de verschillende kustplaatsen hun oordeel gaven over één welbepaald zelfde gerecht in verschillende restaurants/tearooms/handelszaken. Er was geen enkel top- of veelgeroemd restaurant bij en het waren ook geen gastronomische menu’s die de revue passeerden. ‘Het Nieuwsblad’ kondigde zijn initiatief ‘De Grote test’ opnieuw als volgt aan ‘Met een expert en veel honger’ trekken ze van kustgemeente naar kustgemeente 'om er de Vlaamse klassiekers te proeven en te beoordelen.' Volgens ‘Het Laatste Nieuws’ heette het dat redacteur Stefan Vanderstraeten en tweesterrenchef Luc Bellings de eetzaken langs onze kustlijn aan een ‘onverwachte smaaktest onderworpen, streng en zonder blad voor de mond, maar steeds rechtvaardig en beargumenteerd’. Voor het derde jaar na elkaar stapten ze zeven zaterdagen incognito zaken binnen voor alweer een resem typische kustklassiekers, ‘met nooit eerder zulke onthutsende resultaten’.
Meeneemmilkshake voor een juiste prijs Lekker, maar een bommetje in foute glazen
Beoordeeld door (1) Angelo Rosseel van 2-sterrenzaak ‘La Durée’ in Izegem (Het Nieuwsblad 12.7 (salade) en 16.8.2014(croque-monsieur) (2) wijntester Alain Bloeykens (Het Nieuwsblad 19.7.2014) (3) Dominique Persoone, Brugse topchocolatier (Het Nieuwsblad 26.7.2014 en 23.8.2014) (4) Luc Bellings in ‘Het Laatste Nieuws’ van 19.7 (Kreeft), 26.7 (brochette), 02.08 (chocomousse en capuccino), 9.8.2014 (garnalen) (5) Peter De Clercq voormalig wereldkampioen barbecue
Enkele persoonlijke ervaringen In een Nieuwpoorts restaurant heeft Luc Bellings ooit een vispannetje bekroond met een 10/10. De uitbaters zijn daar (uiteraard) fier op. Zij hebben er nu een bijzonder item op hun spijskaart van gemaakt en maken er nu extra reclame voor. In een ander Nieuwpoorts restaurant werden de mosselen ooit geprezen als de ‘beste van gans de Belgische kust’. Toen ik die fameuze mosselen ook eens wilde proeven, werd mij een potje geserveerd met (onderaan!) meer dan de helft ongeopend gebleven schelpen. De ene mossel schijnt dus de andere niet te zijn. In een Westends restaurant hadden wij als tafelburen twee dames die in het zicht van de ‘patron’, een test- bladzijde bovenhaalden. Dat viel niet al te best in de smaak want ‘dat was oneerlijk’ en ‘dikke zever’. In een restaurant/tearoom/snackbar in Westende-bad, dit jaar ook (negatief) beoordeeld, maakten wij ooit aan de dienster een terechte opmerking over wat ons geserveerd werd. Dat meisje kon er zelf niets aan doen en bracht onze boodschap over aan de ‘patron’. Iemand van ons gezelschap, op weg naar het toilet, hoorde hem antwoorden ‘Als ze niet content zijn, dat ze dan op een ander gaan’. Wat wij dus daarna altijd gedaan hebben en ook altijd zullen doen!!
Is dat een eerlijke en juiste beoordelingsmanier? Ik twijfel er geen ogenblik aan dat de sterrenchefs steeds rechtvaardig en zeker onbevooroordeeld hun mening neerschrijven. Gezien hun sterrenstatuut zijn ze daarvoor beter geschikt en bekwamer dan wie ook, zelfs als ze in hun eentje optreden. Ik weet het, men kan ze niet tot de nederigste bevolkingsgroep rekenen. Maar, wie zijn klanten goed bedient, krijgt lof en wie er met zijn klak naar gooit uit onbekwaamheid of uit winstbejag, wordt bij manier van spreken de grond ingeboord. Volgens een artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van 4.8.2014 is ‘Horeca Oostkust’, dat de uitbaters in Blankenberge en Knokke verenigt en dus niet alle uitbaters van onze kust, een totaal andere mening toegedaan. Ze roepen zelfs hun leden op om in de toekomst de ‘gefrustreerde’ recensenten te weigeren. De horeca-uitbaters aan de kust zijn het beu dat topchefs à la Angelo Rosseel, Stéphane Buyens of Luc Bellings op ‘zomertest’ gaan aan zee en een streng oordeel vellen over wat ze op hun bord krijgen. ‘We worden afgerekend door één man en we kunnen ons niet verdedigen. We doen keihard ons best.’, zegt Wim Aneca van Horeca Oostkust. Ze hebben het daarbij vooral op Luc Bellings gemunt. Deze wordt zelfs ‘de schrik van de kusthoreca’ genoemd. Doen ze dat enkel omdat ze zich daartoe, als vertegenwoordigend orgaan voor Blankenberge en Knokke-Heist, verplicht voelen? Maar wat denkt men in de andere badplaatsen? De sectorfederatie Horeca Vlaanderen treedt hun klacht bij en beweert hun frustratie te begrijpen. ‘Veel uitbaters aan de kust voelen zich als een boksbal: het is een gewoonte geworden om vernietigende kritiek te geven’, zegt afgevaardigd bestuurder Danny Van Assche. ‘Als zo’n negatief artikel dan nog gedeeld wordt op Facebook, gaat dat jaren mee.’
Wat valt er te verdedigen als de chef vindt dat ijsjes smaken als ‘goedkope industriële shit’, als je bij een witte wijn ‘beter een doosje Rennie serveert’, als ‘ je kan metselen’ met chocomousse, ‘als je een kettingzaag nodig zou hebben voor’ een stuk vlees, als een milkshake smaakt als koude cécémel? Ik kan best wel begrijpen dat deze kleurrijke en strenge taal niet in al te beste aarde valt, maar het kan alleen maar een stimulans zijn om beter te doen. Worden ze ongenadig met de grond gelijk gemaakt? Is dat negativisme of sensatie? Is dat maar een momentopname? Gaat het om kritische oneliners? Moet er meer genuanceerd worden? Zo luidt namelijk de taal van de verdediging.
Topchef Stéphane Buyens van tweesterrenrestaurant ‘Le Fox’ in De Panne ziet het anders. "Ik kan mensen toch niet ergens naartoe sturen als het op niets trekt. Er zijn nu eenmaal veel nestbevuilers aan de kust: horecazaken die met een minimum aan investeringen een maximum aan geld uit de zakken willen kloppen. Die ga ik nooit verdedigen". Ik kan hem deze keer enkel maar gelijk geven.
Ook klantvriendelijkheidsexpert Kevin Strubbe vindt dat de uitbaters blij zouden moeten zijn met de aandacht.
De sterrenchefs worden herkend door de ‘garçons’ Dat de controleurs, die uitvoerig in de belangstelling staan, door TV-optredens en door krantenartikels, vooral door wat jullie hierboven konden lezen, bij het binnenkomen in een horecazaak herkend worden, lijkt mij vanzelfsprekend. Worden ze dan niet beter bediend dan de gewone burger? Men heeft er het raden naar. Sommige beoordelingen hierboven lijken daar nochtans niet op te wijzen. Straf toch?
De verslagen van de controleurs Ziehier de knipsels uit de twee kranten die testen lieten uitvoeren. Waar ik geen figuur had en ook geen quotering, heb ik alleen maar de tekst bijgevoegd.
Brochette met Provençaalse en pepersaus "Zo hoort pepersaus altijd te zijn: voldoende romig en pittig én met een subtiel vleugje aan cognac. Duidelijk huisgemaakt, voor elke persoon netjes in een apart potje geserveerd en op zich een 9/10 waard. Alleen haalt de brochette het algemene niveau danig naar beneden. Zo blijkt de cuisson al 'bien cuit' terwijl we om 'saignant' hadden gevraagd. Waarom vraagt de ober ons dan eerst expliciet naar de gewenste cuisson, als ze het in de keuken toch niet kunnen waarmaken? Maar het vreemdste aan de - qua portie nochtans correcte - brochette is de kleur: vanbinnen zien de stukjes vlees opvallend bleek, haast wit zelfs. Werd hier kalf in plaats van rund gebruikt? Ik kan er alleen maar naar gissen, want ook hier wordt de smaak weggedrukt door te veel marinade. Zo'n lekkere pepersaus verdient veel kwalitatiever vlees."
Kreeft ‘Belle Vue’ "Vlak na onze bestelling weegt de uitbater onze kreeft en komt hij het gewicht aan tafel melden: 565 gram. 'Of dat voldoende is?', vraagt hij attent. Met een vaste prijs van 8 euro per 100 gram weten we meteen dat dit kreeftje ons 45,2 euro zal kosten. Ook het gerecht zelf valt in mijn smaak. Eindelijk een bord waar de kreeft - zoals het hoort - náást de sla ligt. Waar de tomaatjes gepeld werden én de eitjes vers gekookt. Maar bovenal: waar in de kreeft tenminste smaak zit. Door nog maar aan een pootje te zuigen, proef ik al veel peper én kruiden. Alleen de geur al verraadt dat deze kreeft in een pikant bouillonbadje heeft gelegen. Ook de serveertemperatuur is perfect lauwwarm. Zelfs de cocktailsaus is dankzij de stevige scheut whisky duidelijk huisgemaakt. Eén minpuntje toch: ik zou die andijviesla van het bord houden en alleen kropsla gebruiken."
Besluit Ik vind dat testen van onze ‘kustklassiekers’ een heel goed initiatief. Ik vind dat er niet moet genuanceerd worden. Het heeft ook geen zin dat een uitbater reageert en de controlerende chefs moeten geen discussies aangaan met een gecontroleerde uitbater. Natuurlijk zal dat zijn/haar eetgelegenheid geen goed doen, wat sommige briefschrijvers-klanten ook mogen beweren. Alleen dan echter zullen de nodige lessen getrokken worden die de kwaliteit van onze eetgelegenheden een positieve injectie zullen geven.
Bronnen Het Nieuwsblad 12, 19 en 26.7 en 2, 9, 16.8 verzameld door Chris Snick, foto’s door Kurt Desplenter Het Laatste Nieuws Vanderstraeten Artikel ‘Het Nieuwsblad’ van 4.8.2014 ‘Kusthoreca boos op topchefs met 'vernietigende' zomertests’ door Tom Le Bacq
Zomerse vuiligheid in Westende… en niet alleen hier, zeker?
De politiek bij de ophaling van het huisvuil in Middelkerke is duidelijk 'Eerst sensibiliserend, maar daarna repressief'’. Dat is zeer mooi, als het ook iets oplevert, wat ik betwijfel.
Het ophalen van het huisvuil – Enkele genomen maatregelen Van 1 juli tot en met 31 augustus is er in de toeristische zone geen dagophaling voor restafval meer! Dat gebeurt enkel nog ‘s nachts vanaf 24u00. Buitenzetten mag vanaf 22u30 tot het moment van ophaling. Er werden in Westende ook zeven ondergrondse betaalcontainers geïnstalleerd. Mensen die hun restafvalzak niet kunnen buitenzetten op de voorziene dag, kunnen daarvan gebruikmaken (zelfs een niet reglementaire afvalzak mag) tegen de prijs van 0,5 euro voor 30 liter afval.
Omdat onze bestuurders echt niet willen dat de straten er uitzien als een stort, hebben ze onlangs nog enkele bijkomende maatregelen gelanceerd. Er werden twee nieuwe kleurenstickers gelanceerd met de duidelijke boodschappen: ‘je gebruikt een niet-reglementaire afvalzak’ en ‘je afval staat niet buiten op het juiste tijdstip’. De oranje of gele sticker wordt op de afvalzak gekleefd. Boetes kunnen oplopen tot 250 euro. ' Zo zien de stickers eruit:
Schepen van reinigingsdienst en afvalbeheer Johnny Devey (Open VLD) verduidelijkt 'We willen de inwoners en verblijvers een duidelijke boodschap meegeven. Wij willen hen informeren en sensibiliseren om de afvalkalender na te leven. We investeren jaarlijks vele duizenden euro’s om de gemeente proper te houden. Zo is er komende zomer iedere nacht afvalophaling in de toeristische zone voorzien. We sturen ook elke morgen iemand van de reinigingsdienst op pad om opengepikte zakken op te halen, zodat de straatvegers zich enkel hoeven toe te spitsen op het straatvegen en niet op de opengepikte zakken. De mensen moeten duidelijk weten waarom hun afvalzak buiten is blijven staan. Aan diegene die hardleers is, willen we ook meegeven dat er bij niet-naleving een boete van maximum 250 euro mogelijk is'.
Betreffende het tijdstip van buitenzetten van de afvalzak De zakken met plastic flessen en flacons, metalen verpakkingen en drankkartons (PMD) moeten tussen 7 uur ’s morgens en het tijdstip van ophaling buitengeplaatst worden en worden ten vroegste om 7 uur weggehaald. Vroeg opstaan dus, midden in de nacht, maar vaak gebeurt het ophalen een heel stuk later. Voor restafval mag het buitenzetten gebeuren vanaf 6 uur, maar de gemeentelijke ophaaldienst komt ten vroegste om 8 uur. Alhoewel in mijn straat, buiten de toeristische zone, veel afvalzakken de avond voordien buitengezet worden, heb ik er nog nooit één gezien met een gele sticker. Ze zijn hier nog steeds aan het sensibiliseren, waarschijnlijk?
Ik keur het wel niet goed, maar ik begrijp dus wel dat sommige de zakken (vooral de blauwe PMD), gezien het ‘nachtelijk’ ophaaluur de avond ervoor buitenzetten.
Demonstratie van de bestraffing door het gemeentebestuur In Westende-bad in de Zonnelaan, zag ik onderstaande ‘repressiemaatregel’ wegens het buitenzetten van een niet-reglementaire afvalzak. En wat nu? Wie is de dader? De zak lag op de grens tussen twee huizen. En wie heeft die zak kapot gescheurd om de overtreding nog wat aanschouwelijker te maken? Wie betrapt wordt, moet niet afkomen met ‘ik wist dat niet’. De stickers werden afgebeeld in ‘De Sirene’, het tweemaandelijks gemeentelijk informatieblad. Tevens verscheen daarover in juni 2014 een artikel in de kranten.
Of zouden de overtreders Franstaligen zijn, die geen Nederlands verstaan? Of zijn ze geen bestemmeling van ‘De Sirene’?
En nog maar eens over de hondenpoep… Na een gunstige evaluatie werden er in de voorbije maanden 30 nieuwe hondenpoepbuizen, waarvan drie in Westende, geplaatst zodat een groot aantal hondentoiletten kon verwijderd werden. Het gemeentebestuur doet alleszins zijn best in zijn strijd tegen hondenpoep.
Ze worden daarin ook nog bijgestaan door inwoners die de voorbijgangers een bijkomende hint geven.
Is dat geen duidelijke taal?
Bron ‘Het Nieuwsblad van 24 juni 2014 ‘Gemeentebestuur treedt strenger op tegen niet-reglementaire afvalzakken’ door Dany Vanloo
BEKENDMAKING
