Kippen en ander pluimvee als opruimers, vervolg
(Met dank aan Vincent voor de aanvulling)

Loslopend pluimvee ruimt in de tuin veel onkruid en onkruidzaden op.
Denk maar aan de gretig gegeten muur.

Zij ruimen veel insectenlarven (maden), wormen en rupsen op. Denk aan de grauwe maden van de langpootmuggen of emelten, aan de engerlingen, larven van meikevers, aan ritnaalden, de maden van de kniptorren, aan larven van de taxuskevers enz.

Ze zijn ook voorname opruimers van de pissebedden, die in tegenstelling met oorwormen, de schil van appelen wel kunnen doorboren. Zij bevuilen ook de vruchten. Het Nederlandse vakblad ‘Fruitteelt’’ van oktober meldde dat er dit jaar in de fruitpercelen meer schade was opgetreden dan anders.

Aan de voet van de fruitbomen overwinteren zowel de fruitmot als de appelbloesemkever. Fruitmot is de de veroorzaker van de made die onze appelen waardeloos maakt.

De appelbloesemkever legt een eitje in de nog gesloten bloemknop. Na korte tijn begint de larve aan haar vraatwerk en is de knop verloren.  In een goed vruchtjaar kan je dit beschouwen als een vruchtdunning, maar in een beurtjaar zorgt de appelbloesemkever voor een echte ravage.

Pluimvee is hier een welgekomen opruimer.

Ganzen zijn sterke grazers. In een boomgaard houden zij het gras kort en dit voorkomt  stambasisrot  en zorgt voor minder schuilplaatsen voor woelmuizen.

02-11-2005, 14:38 geschreven door Daantje

Opruimers van veel insecten

Van in de herfst krijgen mijn kippen de beschikking over de ganse tuin.
Ze krabben heel graag in de bladeren onder de bomen en pikken uit de bovenlaag de poppen van meerdere insecten. Met de ophokplicht kan deze operatie niet doorgaan. Gelukkig weten de dieren niet wat ze missen!

 Op dit ogenblik ontpopt de kleine wintervlinder; ook de grote(re) wintervlinder, doch deze is eerder een zeldzaamheid. Het wijfje kan niet vliegen. Het mannetje wel. Je kunt deze kleine, bruine vlindertjes rond deze tijd tegen verlichte ramen zien fladderen. Scharrelende kippen ruimen een aantal van de wintervlinders op.

De wintervlinder kan heel wat schade berokkenen aan de ontluikende bladeren.

Van een vriend kreeg ik dit voorjaar een telefoontje dat er aan zijn bomen haast geen (gave) bladeren meer stonden. Zijn boomgaard is wel eerder een jungle, waarin kippen zich zouden kunnen verschansen tegen vossen.
Kippen zijn er nooit geweest. Kippen houden kan niet bij een vegetarier-veganist. Kippen zouden anders –in tijden zonder ophokplicht!- zeer goede medewerkers zijn om de begroeiing toch iets in toom te houden.

 Dat ik in mijn tuin niet overmatig last heb van slakken,  dank ik wellicht aan het opruimingswerk van de kippen.

Een maand terug liet ik ze hun hun werk doen in een verwaarloosd hoekje met oude kleinfruitstruiken. Op korte tijd hadden ze het ganse terrein omgewoeld en proper gekrabd. Nu was het veel gemakkelijker om er de restanten van de netelwortels uit te halen.

02-11-2005, 11:35 geschreven door Daantje

Als antwoord in de MAILGROEP TUINIEREN heb ik net het volgende geschreven.

ALS JE WEINIG PLAATS HEBT.

 In een kleine tuin zou ik eerst en vooral kleinfruit aanplanten. De beste handleiding die ik hiervoor ken is (toevallig ?) ook een uitgave van de Vereniging voor Ecologische Leef – en Teeltwijze vzw (VELT), namelijk ‘Kleinfruit’ ISBN 90-800626-2-6.

Wat grootfruit betreft is men aangewezen op een gezond ras (vooral +/- resistent tegen schurft), geënt op een M9 onderstam of op een M 26. Vraag 2 appelen die gelijktijdig bloeien en die niet beurtjaargevoelig zijn.

Op mijn blog /fruit gaf ik wat meer uitleg over het onderscheid tussen laag – half – en hoogstam  (Halfstam tegen hoogstam).

Kersen zou ik laten wegvallen omdat de vogels met de vruchten – tenminste wanneer die er zijn- aan de haal gaan, tenzij je zeer goed afschermt. Enkel met een boompje op Gisela 5 onderstam is dit te doen.

Vergeet niet dat er zeer goede peren (mits een goede bemesting) zijn, geënt op kwee. Gewoonlijk nemen deze bomen minder plaats in dan appels. 
Ik heb slechts ondervinding met een beperkt aantal rassen, waarover ik bericht heb.

Als pruim zou ik Opal aanraden. Je hebt maar 1 boom nodig en die draagt elk jaar, eind juli lekkere vruchten.

01-11-2005, 13:12 geschreven door Daantje

MISPELS

Mispels worden stilaan een onbekende. Thuis in Ichtegem hadden we drie mispelbomen in de haag staan. De grootste boom had eerder kleine vruchten, maar met een goede smaak. De mispels aan de andere, grote boom waren minder van kwaliteit. De derde was een jong boompje waarvan ik mij niets speciaals herinner.

In 1974, met de vreselijk natte herfst kon men niet op het land.  Overal liepen de beerputten (aalputten in het West-Vlaams) over in de grachten en verbrandden de hagen. Toen gingen ook de mispelbomen eraan.

43 Jaar geleden plantte ik hier mijn eerste mispelaar. Ik heb die ook verder geënt op meidoorn. Dit is het vroegste ras dat ik heb.

Hiervan begonnen de vruchten te vallen en ik heb beide bomen geplukt.

Sommige vruchten worden al  beurs. Dit wil zeggen dat de mispel zacht en bruin wordt: het moment om deze te eten. Ik heb altijd van de zoete, appel-bananensmaak gehouden.

Meestal hoor je zeggen dat de mispel rot wordt. Dit is pas na een tijd het geval, wanneer de vrucht niet gegeten of verwerkt wordt.

Ik heb meerdere rassen. De andere zijn nog niet rijp.

In mijn eerste blogs schreef ik over de schimmelaantasting.

Er zit alvast momenteel- als het niet erger wordt -,  een goede kant aan. Sommige vruchtbeginsels verdorden en zorgden voor vruchtdunning. Daardoor zijn de resterenden nog beter uitgegroeid.

01-11-2005, 00:46 geschreven door Daantje

31-10-2005, 01:17 geschreven door Daantje

31-10-2005, 00:37 geschreven door Daantje

POTAS of KALIUM

In de mailgroep Tuinieren is het doen om potas. ‘Scheikundige potas is  regelrecht vergif’. Daarom geen  potas gebruiken. Die is toch genoeg.voorradig in de bodem’

Als je de mail leest van iemand anders,dan is dit duidelijk niet het geval.
'Ik heb een keer patentkali gebruikt voor het planten van aardappelen. Gewoonlijk is de oogst hier schraal.Hoe raar het ook moge klinken. Die keer toen ik patentkali gebruikt had was de oogst overvloedig en toch lekker. Is dit ook vergif?  
Ik gebruik potgrond, kompost enz. '
 
In mijn tuin, waarin sinds 1963 geen scheikundige meststoffen meer gebruikt zijn, kan ik niet klagen. Toch zie ik bv dat wortelen positief reageren op wat bijkomende kaliumbemesting via vinasse.

Peren en pruimen hebben die bijbemesting ook nodig.  Zo gaat al mijn houtasse naar mijn pruimenbomen. Houtasse bevat naast potas, ook nogal wat kalk en voor pruimen is kalk onontbeerlijk.

Patentkali is in de biologische teelt, alhoewel een delfstof, omstreden, omdat de kalium te vlug zou opgenomen worden. Tomaten worden er al eens mee opgepept. Beroeps moeten eerst toelating hebben om patentkali, in geval van noodzaak, te gebruiken.

29-10-2005, 00:27 geschreven door Daantje

Een uniek aanbod.

28-10-2005, 22:49 geschreven door Daantje

Halfstam versus Laagstam?

‘Vele mensen planten halfstammen in hun tuin. Na enkele jaren moet men helaas bestatigen, dat deze bomen veel te groot worden.
Tussen een hoogstam of een halfstam is er geen verschil, alleen de stamhoogte.’

Inderdaad moet men rekening houden met het toekomstig boomvolume.

Er zijn mensen die zomaar een hoogstam planten in een kleine tuin, waar ze beter een 5 tal laagstammen zouden zetten.

Doch zomaar een halfstam gelijkschakelen met een hoogstam is ook niet correct. Alles hangt af van de gebruikte onderstam. Een halfstam is een stam van ongeveer 1 m 30 of iets meer.

Een hoogstam meet 2 m 20.

In mijn blogs fruit heb ik het er meerdere keren over gehad.

Een hoogstam ent men meestal op een zaailing. Doch ik heb ooit een Schone van Boskoop als struik, op 60 cm (laagstam) gekocht.  Later bleek dat er geënt was op een zaailing. De omvang van de kroon is deze van een hoogstam en hij is minstens 9 m hoog. Geënt als een hoogstam komt daar nog anderhalve m bij.

Mijn voorkeur gaat naar een lage halfstam. Ik heb geënt op M 26, MM 106 , M 7 en MM 111. Beide laatsten moet ik wel meer in toom houden daar ik de bomen niet veel hoger wil dan 5 m. ( Hierbij hou ik rekening met mijn leeftijd. De tijd dat ik als enige naar de hoge eksternesten klom in de populieren, ligt al 55 jaar achter mij!) Ik plant op rijen van 4m en in de rij ook op 4 m, soms iets minder , als ik weet dat het ras niet zo’n sterke groeier is. Ik kan mij dit permiteren, daar ik voldoende ruimte heb. Hierbij moet je weten dat ik teel op zandgrond.
Er zijn groeikrachtiger gronden. Moest ik zo’n grond hebben, dan zou ik hoogstens een MM 106 gebruiken, om niet een te grote boom te bekomen.

28-10-2005, 21:35 geschreven door Daantje

MIJN APPELZAAILING ALEIDA

 Ik heb mijn zaailing Aleida genoemd, naar mijn echtgenote Aleide.

De boom staat er al een kleine 20 jaar.  Tot vorig jaar stond hij gedeeltelijk in de schaduw van een Acasia, die vorig jaar bezweken is onder een stormwind. In zijn val heeft hij de toptakken van de appelaar mee afgerukt.

Dit jaar waren er nog meer vruchten dan vorig jaar. Een gevolg van de domper op de kopgroei?

Het is een gemiddeld grote appel, groen en een ietsje rood gestreept. De smaak voldoet voor een winterappel.

Dit jaar zal ik het ras iets meer in de gaten houden. Ik weet nog niet hoelang de natuurlijke bewaring is. Een winterappel is het alleszins.  De vruchten begonnen nog niet te vallen, maar anderzijds hadden de merels het, sinds korte tijd, sterk op de vruchten gemunt.
Om te plukten moest ik ze met de duimnagels afpitsen op de inplanting van de lange, fijne steel. In de hand lukte het nog onvoldoende. De zwarte vlekken van de regenvlekkenziekte vallen nogal mee.

Wat kankergevoeligheid betreft valt het eveneens mee. Ik heb slechts een paar kankertakjes weggebroken.

28-10-2005, 20:17 geschreven door Daantje

MERELINVASIE UIT POLEN ?

 De laatste tijd hoor je veel over de Polen die naar hier komen werken.

Deze zomer reden we met twee busjes met Esperantisten verschillende dagen door Polen, naar het 90 ste Esperanto Wereldcongres in Vilnius, de mooie hoofdstad van Lithauwen.

In vele tuinen hingen nog de kersen en krieken. Nergens heb ik een merel kunnen bespeuren. Die zijn blijkbaar al vroeger naar de Westerse contreien getrokken. Alleen vraag ik mij af waarom? Fruit is er in overvloed. Zoeken zij warmere streken op ?

‘k Heb er mijn oude Vogelgids van Peterson op nagekeken. De merel is een vogel van gans Europa, behalve het hoge Noorden.

28-10-2005, 19:41 geschreven door Daantje

Vandaag mat onze plaatselijke weerman 21.3°C.

Zie http://www.weerstation.be

Het was heerlijk werken in de tuin.

Ik heb mijn laatste aardappelen uitgedaan. Ras Texla. We kopen dit biologisch pootgoed met enkele vrienden aan in Nederland. Naar mijn ondervinding is het een tamelijk sterk ras tegen de Phytoftora of aardappelplaag, die dit jaar weer vrij vroeg toesloeg. In augustus was alle groen loof verdwenen.  Met de aardappelplaag verbetert het  niet de laatste jaren. De schimmels worden agressiever.

Begin september heb ik er een pand worteldoek over gelegd. Na een tijdje is alle onkruid dood en verschrompeld. Ik had het vandaag heel gemakkelijk om de laatste aardappelen in de blote grond te rooien met de haak. Ik heb er een met zeven tanden. Bij mij thuis in West-Vlaanderen deden we het met de viertander: een haak met vier tanden.

27-10-2005, 23:33 geschreven door Daantje

KIWI’S

 Op de terugweg zondag stopten we te Sint Amandsberg bij Christian De Kezel.

Als knaap zaaide hij ooit Kiwi’s met succes. Zijn interesse was blijvend gewekt.

Hij schreef er zelfs zijn thesis over als bekroning van de studie industrieel ingenieur tuinbouw. Rond en tegen het huis groeien diverse rassen kiwi. ( Actinidia deliciosa ).

Om niet verrast te worden door late nachtvorst heeft hij een beregeningsinstallatie aangebracht. In tijden van droogte kan hij ook water geven. Aldus kunnen de vruchten optimaal uitgroeien. Kiwi's zijn lianenplanten en vergen  een goede vochtvoorziening.
Ze mogen niet lijden onder droogtestress.

Hij heeft niet alleen de gewone kiwi, maar ook de gele, de Siberische ( Actinidia kolomicta  ) en de kleine, "mini kiwi" of "haarloze mini kiwi" of "baby kiwi" genoemd
 (Actinidia arguta).
Met kennersoog wordt er gezaaid, geoculeerd en geënt. Alles maakt een zeer verzorgde  indruk.

Kij realiseerde de pas verschenen cd-rom: ‘Kiwifruit, succes met kiwi’s’   € 30."
Voor inlichtingen en bestellingen zie http://kiwifruit.tuinkrant.org/ "

Er groeien kiwi’s tegen het huis en aan verschillende zijden.  Het knapste vond ik de kiwi-pergola naar de garage. We proefden de rijpe, kleine, groene mini kiwi’s. Een, lekkere vrucht die je in zijn geheel nuttigt. Deze vrucht heeft geen haren. Het ras Issai is een vrouwelijke, Japanse, zelfvruchtbare cultivar. Deze plant is reeds in enkele zaken te vinden.

Kiwifruit@skynet.be

26-10-2005, 00:00 geschreven door Daantje

 Planten van nieuwe bomen
 
Ik woon op de zandgrond in Damme en wil mijn fruitbomen vervangen. Ik zoek goede resistende appels en peren en ook een notelaar, halfstam of hoogstam. Daarnaast zoek ik ook een betrouwbare handelaar. Daarmee bedoel ik een handelaar waar ik zeker koop wat ik bestel.

In West-Vlaanderen kan je terecht bij Willy Mahieu te Jabbeke. Tel 050 8112 35.
Van zijn hand is pas bij Lannoo  ‘Appels en Peren  Laagstammige fruitbomen van A tot Z’  verschenen. 
Ik heb hier geen recente catalogus, maar ik betwijfel of hij de recentere, resistente rassen heeft. Na te vragen.
( Sommige hiervan vind je wel bij NBS. Zie  www.nbs-vzw.be )

Dit wil niet zeggen dat sommige van de oudere rassen niet waardevol zijn!

In jullie provincie heb je ook de topteler Bart Dequidt van de Linde te Kemmel.
Zie: www.boomkwekerijdelinde.be/boomkwekerij.php

De interessantste noot is de Broadview.

25-10-2005, 12:04 geschreven door Daantje

EEN ZONNIGE DAG IN VILLENEUVE D’ASCQ

 
Dit jaar werd de tweejaarlijkse Pomexpo voor de eerste maal gehouden in het Musée de plein Air (Openlucht Museum),  een Bokrijk in ’t klein.

De perententoonstelling had plaats in een grotere schuur. De appelen vonden onderdak in een driekamershuisje, wel wat klein. Michel Ponchaux, de voorzitter van de Croqueurs de pommes Nord  Pas -de -Calais, waarvan ik lid ben, verwelkomde mij in het zijkamertje, met zijn fruitexpositie en boekenstand. In dezelfde kamer toonde ook Jean Wisnievsky zijn vondelingen van de mijnterrils. Hij is een oudmijnwerker van halverwege de zeventig. Hij ziet er nog kerngezond uit en praat nog altijd even enthoesiast over zijn passie. Een kleine tien jaar terug bezochten we zijn ruime stadstuin in Lens. Hij kweekt er heel veel eigen, maar ook bekende rassen. Alle plaatsen en plaatsjes worden benut. We maakten toen met hem een wandeling op de afvalbergen van de mijnen en waren verwonderd over de vele appelbomen, gekiemd uit weggeworpen klokhuizen.

De grote tent was er vooral voor de kinderen, met diverse natuuronderwerpen, waarbij fruit en groenten een opvallende plaats vonden. Er was voor hen veel animatie. Hier stonden ook de toeristische diensten van de verschillende regio’s van Frans Vlaanderen en Picardië.

Veel aantrek had de tent van het fruitpersen en met het proeven van het verse sap. Veel volk ook voor de proefstand met in de oven bereide poire à cuire (bakpruim) St Mathieu, die veel weg heeft van een St Remy, onze bakpruim.Lekker! Men liet ook  3 rassen langzaam gebakken appelen ( 40 minuten in een oven van 120 °) proeven :  Reinette de France (de beste), maar ook de bruine Reinette de Flandre en de groen-gele Reinette de Capucins smaakten. Deze laatste viel mij eveneens op als goede eetappel: geelactig vlees, zeer fijn, rijk aan suikers en zuren, zeer aromatisch. Ik wil dit ras zeker aanplanten. Eetrijp van bij de pluk, half oktober tot nieuwjaar. Om wille van de zwakke groeikracht teelt men best op een sterkere onderstam.

Rond een paar pleintjes stonden kramen met streekproducten, waaronder nogal veel biologisch geteelde. Fruit, groenten, bonen, erwten, wortelen van een streekras, pompoenen (o.a. de olijfpompoen), gerookte, gevlochten lookstrengen in diverse maten, veel ciders en fruitlikeuren, honing en producten met honing. Veel geitenkazen enz.

Zo’n dagen zijn vooral interessant voor de ontmoetingen. Joan Morgan, van The New Book of Apples was met een vriendin van Brogdale onder de plas gespoord.

Michel Duflot, ook een oude bekende, trof ik bij Jacques Bosschaerts, de pomoloog van Mortsel, die telkenjare gevraagd wordt voor de determinatiestand.

In Vlaanderen was hij de pionier met twee grote fruittentoonstellingen in het Arboretum te Kalmthout halverwege de zeventigerjaren.

Op zo'n plaats moet men het hebben van het goede weer. Dat was er, evenals de vele bezoekers. Daar we er vroeg waren, moesten we geen km stappen naar de wagen, zoals de laatkomers.

25-10-2005, 01:05 geschreven door Daantje

EEN TIP

 Gisteren, in de wagen vertelde ik dat ik wellicht mijn lekketrste appel, de Otava, van Tjechische oorsprong, zou verliezen aan kanker. Nu is het wel zo dat de boom op de slechtste plaats in de tuin staat, het in de winter natste punt. Nadat vroeger alleen de kleinere takken aangetast werden, tast de kanker nu de gesteltakken en de stam erg aan. De kwaadste plekken heb ik wel uitgesneden, maar dit is gewoonlijk maar een tijdelijk soelaas. Daarop suggereerde Vincent een halfstam van een niet kankergevoelig ras te planten; de gesteltakken voor een gedeelte af te zagen en op de takstompen enten van Otava te zetten. “Dan blijven de gesteltakken intakt “. Hij dacht aan een Bramley Seedling.

Ik heb al een alternatieve oplossing. Ik heb een Eggremont Russet op MM106 , die het al 13 jaar vertikt om te dragen.  Ik denk echter dat ik een ander ras heb, een van de vergissingen op de boomkwekerij. Echter nog nooit een takje kanker bespeurd.

Mijn conclusie: Hierop ga ik de Otava kroonenten.  Tijdens de winter worden de gesteltakken afgezaagd op een stomp van ongeveer 30 cm. Als ik ga enten  wordt de stomp nog een 5 tal cm ingekort. Ik zal dit doen eind maart, begin april als er weer leven in de boom komt. Dan laat de bast gemakkelijker los om een insnede te maken en de bast op te lichten om er een schuin gesneden ent onder te schuiven. Het lukkingspercentage ligt gewoonlijk zeer hoog.
Het voordeel van het omenten op een iets oudere boom is dat de enten flink groeien en al het derde jaar na de enting dragen.

24-10-2005, 20:27 geschreven door Daantje

21-10-2005, 23:49 geschreven door Daantje

Het Soete Land van Waas
(Heb ik dit uit De Vos Reynaerde?)

Op Snoepreis met de Senioren van Zoersel

Gisteren  met een uitstekende gidse, Marcella Piessens de streek van St Niklaas verkend en ten gepaste tijde halt gehouden.

Nog geen veertien dagen terug kwamen we op het einde van een uitstap met de KVLV ook in St Niklaas terecht . Aleide en ik  kwamen toen in Papatya, Madeliefje in het Turks, bij de kerk met het hoge, gouden beeld, voor een ruime en zeer goed smakende snack.

De stop was weer op de knap heraangelegde, grootste Grote markt van België, die nu vol kramen stond met de wekelijkse markt. Eronder is de naar alle kanten opene parkeergarage. We laadden de uitmuntende gidse op, die ons de weg wees naar ‘Den ouden advokaat’, op tien jaar tijd uitgegroeid tot een modelbedrijf in zijn genre. We werden ontvangen door de welbespraakte baas, ook een Daniel, die het uitstekend en beeldend uitlegt, terwijl we een deel van het fabricageproces volgen. We proefden de advokaat met de Wambrechies granengenever, advokaat met Schotse malt whisky, advokaat met kruiden, en Schnobbelèreadvokaat. We zagen de bereiding van de advokaatpralines en namen de proef op de som. In de mooie ontvangstruimte genoten we nog van een knap geserveerd en deugddoend smakend bakje koffie of thee met een zeer fijne speculoos. De rekken van de bus werden een eerste maal gevuld. We reden terug naar het Centrum en hadden in de ruime taverne van het nieuwe cinemacomplex bij het station een lekker 3 gangen middagmaal.

De namiddag begon met een blik op het knap heraangelegde stationsplein, koloniaal station en bekroonde fietsenstalling.  Daarna reden we over de mooiste wegen in een wijde boog rond de stad. De kant van St Gillis is een van de fruitstreken van Vlaanderen met appels en peren. Op een plaats zag ik in de verte nog kleurige, rode appels hangen. Hier en daar zie je nog restanten van de vroegere hoogstamboomgaarden.

In Nieuwkerken stopten we bij de ambachtelijke likeurfabriek, de vroegere ‘Brouwerij Verhofstede’. Ik heb de oude brouwer ooit nog ontmoet bij zijn dochter Godelieve.  Mijn vrouw Aleide en zij waren namelijk vriendinnen in het Heilig Graf te Turnhout. Ik noemde ze ‘graf-sterren’, in plaats van grafsters.

Later waren we bevriend met de oudste dochter Maria, directrice van het Lyceum van Borgerhout, waar mijn jongste dochters school liepen. Verschillende keren zijn we in haar zeer verzorgde (kruiden)tuin op het kasteel Cantecroy te Mortsel geweest. Op een bezoek bij haar heb ik ooit eens 16 likeurtjes geproefd!

Na haar pensionering ging ze in Lectoure, in het zuiden van Frankrijk wonen. We zijn er ook een paar keer geweest.

We werden ontvangen door de schoonzoon en de dochter van Stefaan,  vorig jaar overleden, samen met  zijn broer Christiaan, de stichter van de likeurfabriek.

We kregen een enthoesiaste uiteenzetting over de heilzaamheid, onder het proeven van Tante Andrée16° op basis van wijn, Tante Andrée 35° op basis van brandewijn, Elexir Christiane 33°, Liqueur de Saint Nicolas 35°, Solé appelsien 33° en Edelweiss Mokka 20°. De bus werd weer bijgevuld.

De laatste stopplaats was bij Brouwerij Boelens te Belsele, een van de recentste en kleinste, maar zeer actief brouwerijtje. (Tussen haakjes, Kris Boelens brouwt ook op bestelling. Zo brouwde hij  Bon Vivant  voor de partij Vivant van Roland Duchatelet). We werden er gul ontvangen door de zeer joviale baas met een heldere en enthoesiaste uitleg over het brouwproces.  Het nuttigen van 2 glazen Bieken, zijn straf bier 8,5° met honing en een Waase Wolf er boven op, verhelderde of beter monterde de geesten nog meer op. De bus werd een laatste maal, maar nog zwaarder bijgevuld.

21-10-2005, 02:28 geschreven door Daantje

19-10-2005, 23:29 geschreven door Daantje

Nieuwe Rassen voor de thuisverkoop en voor de liefhebber

 
Via het Engelse tijdschrift The Fruit Grower verneem ik het bestaan van Nuvar.

De Engelse boomkweker John Breach en Bruno Essner, van de grote Franse kwekerij Pepinière du Valois  te Villers-Cotterets, zo’n 70 km noord-oost van Parijs, stichtten in 2003 NUVAR.

Zij richten zich op nieuwe rassen voor de thuisverkoop en voor de liefhebber,  geen rassen voor de supermarkt.

De rassen kunnen toevalszaailingen zijn, of het resultaat van kruissingswerk, van zowel professionals als van amateurs.

Enkele nieuwe, interessante rassen krijgen aldus een kans, die ze anders nooit zouden krijgen in het supermarktcircuit, dat werkt met een zeer beperkt assortiment rassen en andere criteria stelt.

Nuvar biedt op dit ogenblik 8 rassen dessertappels aan.  2 rassen zitten nog in de lift. Verder zijn er 6 sierappels. Men kan er ook gelei mee maken.

Ook wordt nog een nectarine en een 4 tal perziken aangeboden.

In het komend plantseizoen lanceert Nuvar 2 peren, gekweekt op East Malling Research.

Meer info vindt men op www.nuvar.net

De informatie  laat nog veel vragen open: bv groeikracht? ziektegevoeligheid? welke onderstammen ? enz.

In ons land is het de kwekerij René Nicolai  Lindestraat, 22  te 3570 Alken 

tel  011 31 21 25   rene.nicolai@pi.be  die Nuvar vertegenwoordigt.

De bekendmaking schiet echter te kort. Ook een professional, die nog niet zo lang geleden op het bedrijf kwam, is nog helemaal onwetend over de Nuvar –rassen.

Ik heb om meer info gevraagd.

19-10-2005, 01:41 geschreven door Daantje