Verhalen, sprookjes, fabels, mythen, sagen en legenden
welkom!
Problemen Er zijn nogal wat problemen met het lezen van de teksten, daarom volgende tip :
Met de muis links klikken en over de tekst schuiven.
De tekst verschijnt duidelijk leesbaar.
06-01-2011
De dwaasheid van de zeven zusters
De dwaasheid van de zeven zusters - De legende van de Siete Pecadas -
Lang geleden leefde er eens een rijk echtpaar op het eiland Panay in de Visayan Archipel. Ze hadden zeven wonderschone dochters. De meisjes hadden alles wat hun hartje begeerde. Ze hadden mooie kleren, juwelen en allerlei spullen om zichzelf mee te vermaken. Ze hoefden niet te werken. Hun dienstboden wisten wat ze wilden hebben zelfs voordat ze er om vroegen. De meisjes werden ijdel en egoïstisch. Ze lachten om de gewoonten van de mensen uit hun eigen stad. Ze praatten alleen met anderen om hun nieuwe kleren en spullen te laten zien. Hun vader was ontstemd door de manier waarop zijn dochters opgroeiden. Hij besloot ze een tijdje te laten wonen in een klein huis dat gebouwd was op de oevers van een brede rivier. Hij dacht dat frisse lucht en het eenvoudige plattelandsleven de gewoonten van zijn dochters zou veranderen. Hij verbood hen om de andere huisjes aan de rivier te bezoeken. Hoewel ze klaagden leken de dochters toch gelukkig te zijn bij de rivier. Ze leken te genieten van het zwemmen, varen en vissen. Wat hun vader niet wist, was dat ze enkele jonge mannen van de andere huisjes ontmoeten. Deze mannen waren net zo verwend als zijzelf, en de gewoonten van de dochters werden slechter.
"Ik geef een feestje terwijl mijn ouders weg zijn," zei Froilan, één van de vrienden, op een dag. "Waarom komen jullie niet."
De meisjes keken elkaar aan. Hun vader zou het nooit goed vinden. Het was Inez, de oudste, die antwoordde: "We zullen voorzichtig moeten zijn. Niemand mag ons horen vertrekken. We zullen over de tuinmuur klimmen met de ladder die de tuinman gebruikt bij het snoeien. Na het avondmaal, op zondag." Ze richtte zich tot een van de jongens: "Wil je ons hier ophalen, Froilan?"
Na het avondeten op zondag kwamen de meisjes bij elkaar in Inez kamer. Ze trokken hun feestkleren aan en glipten één voor één het huis uit via de achterdeur. Voorzichtig en rustig klommen ze over de tuinmuur. Niemand merkte dat de wind uit een gevaarlijke hoek kwam, of dat de wolken door de lucht joegen. De meisjes waren niet gewend aandacht te besteden aan iets anders dan zichzelf.
Toen ze bij de rivier kwamen stond Froilon al op hen te wachten met een bootje. Niet één van de zusters dacht er aan om naar het water te kijken. Als ze dat wel hadden gedaan dan hadden ze kunnen zien dat de modder van de rivier omhoog werd gespoeld door de golven en dat de stuurman moeite had om de boot te besturen. Maar Froilan's stuurman kende de rivier goed en hij bracht hen veilig naar de andere kant. "Het water is hoog," waarschuwde Froilan's stuurman met gedempte stem. Maar Froilan veronachtzaamde zijn waarschuwing.
Toen de zeven mooie zusters op het feest aankwamen waren alle ogen op hen gericht. De mensen fluisterden met elkaar, zich hardop verbazend wie zij nu waren en waar ze vandaan kwamen. Zangers brachten hun een serenade. Jonge mannen vroegen hen ten dans. Het ijdele gekakel van de meisjes vulde weldra het hele feest. Ze genoten van alle aandacht. Niet één van hen dacht aan de tijd. Ze hadden niet opgemerkt dat het harder was gaan waaien. Hoewel het begon te motregenen bleven ze nog steeds op het feest. Toen de wind begon te loeien en het harder begon te regenen besloten de zusters pas op het laatste moment dat ze naar huis wilden gaan. Ze renden naar de rivier, waar het bootje heen en weer werd gegooid op de golven. "Wij moeten hier blijven," schreeuwde Froilan, want ondertussen bulderde de wind en sloeg de hevige regen in hun gezichten. "Het is te gevaarlijk om nu de rivier over te steken." - "Maar vader zal er dan achter komen dat we weg zijn!" schreeuwde Inez. "Nee, we moeten nu gaan. Vader mag er niet achterkomen. Als je ons niet over wilt zetten, laat ons dan je boot lenen. We zullen vannacht naar huis roeien."
De zeven zusters klommen in de boot, en Inez en Catalina grepen naar de roeiriemen. Maar de wind was te sterk. De storm woedde in volle kracht, en ze konden nauwelijks zien in de regen. De boot stampte en deinde en de meisjes konden niets anders doen dan zich vastklampen. Plotseling schreeuwde Inez. Maar het was te laat! Een halve seconde later kwam er een golf die hun boot door de lucht deed vliegen. De meisjes werden in het woeste water gesmeten en meegevoerd naar zee. De lichamen van de zeven zusters zijn nooit gevonden.
De tijd verstreek. Het verhaal was bijna vergeten. Op een morgen, vele jaren later, ontdekte een visser zeven kleine eilandjes in de zee. Hij had deze eilandjes nooit eerder gezien. Toen herinnerde hij zich het verhaal van de zeven zusters. Hij keek nogmaals. Ieder eiland was gevormd naar het gezicht van één van de meisjes die omgekomen waren in de storm. Sinds die tijd heten ze Siete Pecadas (zeven zonden).
De mensen van Iloilo (de grootste stad van het eiland Panay) geloven nog steeds dat de eilanden zijn gemaakt uit de lichamen van de zeven zusters. Op sommige nachten kun je vreemde geluiden horen die van de eilanden komen. Velen zeggen dat het het gelach en gebabbel is van zeven egoïstische en domme zusters die niet wisten thuis te komen vanwege de regen.
* * * Einde * * *
Bron : - "The girl who fell from the sky" Klassieke legendes uit de Filipijnen, naverteld door: Maria Elena Paterno. Vertaald door Karin Bruggert (Stichting Beleven). - www.beleven.org
Reacties op bericht (16)
06-01-2011
dag saagje
groetjes van bo
06-01-2011 om 21:48
geschreven door boomer
KNufffs dees skonne resterende Donderdag
Nee helaas Saagje geen ruimdienst dat benne Ik zelf Ik heb geen kabouters meer
06-01-2011 om 21:33
geschreven door Gekkemeid
Prachtige verhaal
Vele groetjes Christine
06-01-2011 om 21:24
geschreven door christine
Een mooi verhaal !maar toch ook triestig saagje.
mijn groetje niet vergeten .
06-01-2011 om 19:45
geschreven door georgette
mooi verhaal Saagje
geen weer om een hond door te jagen ! lekker gezellig thuis ! Groetjes van CyberomaGodelieve
06-01-2011 om 19:37
geschreven door CyberOmaGodelieve
Met veel plezier hier gelezen Saagje.
06-01-2011 om 19:18
geschreven door Fred en Anja
Hi Saagje
Geen nutteloos leven dan. Het heeft een paar mooie eilanden opgeleverd. Toch?
Een goede avond verder,
groetjes van mij
06-01-2011 om 18:31
geschreven door Loewiesa
bedankt voor de mooie verhaaltjes Saagje
Een blik, een woord, een stille wenk.. elkaar zo kennen is een
geschenk.
Ik wens je een fijne donderdag
liefs en een dikke knuffel Frieda
06-01-2011 om 15:22
geschreven door Frieda
Siete Pecados is wat anders dan ...De Drie Koningen doen de dagen lengen en de nachten strengen .....
Een aangename namiddag toegewenst vanwege Amor Fati !
Het leven is een droom en wij zijn allen slaapwandelaars.
Droom alsof je eeuwig zult leven. Leef alsof je vandaag zult sterven
06-01-2011 om 14:45
geschreven door Amor Fati
effe tijd om een groeteke te doen
06-01-2011 om 11:28
geschreven door emmy
dag Saagje
met een lach wens ik u een mooie dag...liefs van mij van Alda
06-01-2011 om 10:10
geschreven door Alda Bosmans
Goedemorgen Saagje
Mogelijk gloei ik vanavond in het donker!
Fijne donderdag en liefs van Carine
xXx
06-01-2011 om 09:37
geschreven door wiely
donderdag
Groetje van bekske
06-01-2011 om 08:33
geschreven door bekske
Gezellige donderderdag ...
Drie koningen, drie koningen,
koopt mij een nieuwe hoed.
Mijn oude is versleten,
mijn vader mag 't niet weten.
Mijn moeder heeft het geld op
de rooster geteld.
Met warme groetjes een fijne donderdag
06-01-2011 om 08:14
geschreven door eliane
ze hadden beter 3 koningen kunnen gaan zingen
"Ik heb drie stoelen in mijn huis:
een voor de eenzaamheid,
een voor de vriendschap en een voor gezelschap."
Geniet ervan met wat ook je planning mag zijn vandaag ,
lieve groetjes en knuff van ons voor jou
06-01-2011 om 07:35
geschreven door Jeske
Hallo
Mooie vlinder
Het is intens genieten van je mooie kleuren van je dansen op de wind als je van tak tot tak fladder ben je net een uitgelaten kind
jij laat even al het andere verdwijnen en neemt ons mee in een mooie reis jou prachtige kleuren en fleurige bloemen vormen samen een schitterend paradijs
Fijne donderdag en liefs van Carine
xXx
