Zondag, rustdag !  Alhoewel…. tenhuize Bojako is dat nooit een zekerheid.

Voor ventje is het weer geen rustdag,  want die is nog altijd volop aan het werk bij zoon 2.

’t Begint daar serieus te nijpen…schoondochter 2 schrok zich een hoedje toen ze bij haar terugkeer van zee zag hoeveel werk er nog te doen was.

Zoon 2 blijft er (uiterlijk toch) stoïcijns kalm bij. 
“Komt allemaal dik in orde” stelt hij ons allemaal gerust.

Donderdag namiddag kwam schoondochter 1 wat verfrissing zoeken met de twee kleinzoontjes in ons zwembad.

Broer Ardennen kwam ook even op bezoek.  

Tegen etenstijd hingen we er allemaal bij als slappe waskoorden – ik kon van de warmte geen pap meer zeggen,  laat staan pap koken.

Het was zo één van die dagen dat ge snakt naar het onvermijdelijk onweer dat altijd volgt.

“Ge kunt allemaal blijven eten maar dan zijn het fritten van de frituur want bij zo’n temperatuur ga ik niet koken !” zei ik.

Iedereen was akkoord en toen ventje en zoon 2 terug thuis waren van de bouw hebben we allemaal buiten de lekkere Belgische traditionele kost  naar binnen gewerkt met een frisse pint.

Het onweer ’s nachts maakte de temperatuur weer wat draaglijk.

Vrijdag was het gezellig genieten en bijpraten met de blogvrienden op een terrasje.  De namiddag vloog voorbij zoals altijd.  ’t Was ook niet meer zo snikheet als de dag ervoor.

Klagen over het weer wil ik echt niet doen nu het eindelijk zomer is – maar het gaat hier altijd zo van het ene uiterste naar het ander en je lichaam moet zich telkens weer aan die uitersten aanpassen.

Gisteren zijn de twee kleinzoontjes een hele dag bij mij geweest omdat hun papa dan zijn broer kon helpen in de bouw. 
Mama moest slapen want zij had de nacht gedaan.

Ze hadden een DVD film bij van de videotheek en kleinzoon 2 had zijn draken en zijn monsters in zijn rugzakje.

Ik had op een rommelmarkt ( waar ventje me steeds naartoe sleurt ) een groot fort gekocht en wat ridders – een tijdje zijn ze daar mee zoet geweest.

Daarna keken we samen naar  de film en toen die uit was, was het tijd voor boterhammetjes. 

Kleinzoon 1 zei me vervolgens dat er een goede site was waar je één miljoen Labyrinten kunt kiezen en uitprinten. (zie foto hierboven)

Ik liet er geen gras over groeien, we trokken naar boven, hij gaf mij de nodige instructies en ik drukte voor allebei een aantal labyrinten af.

Ik zet hier even de website voor andere ouders en grootouders : http://www.onebillionmazes.com/  - je klikt op het eerste 1 tot 1.000.000,  - dan klik je het op 1 to 1000 en vervolgens op Maze 1… of moeilijker – de labyrint die je aanklikte komt dan op je scherm in een pdf bestand en je print het gewoon af.   Keuze zat – van héél gemakkelijk voor kleuters tot héél moeilijk voor de oudere kindjes ! 

Let op : het zijn altijd twee blz.,  de tweede met de oplossing!

De kinderen waren bekaf, ze vroegen zelfs niet om buiten te spelen.  Ze waren een hele week naar de speelplein geweest en hun fut was op.  

Door rustig binnen te blijven en rustige spelletjes te spelen, hebben ze hun batterijtjes weer wat  opgeladen. 

Kleinzoon 2 lag later op de zetel, sabbelend op zijn duimpje, te vechten tegen het zandmannetje.

Toen hun mama hen rond vier uur kwam halen lukte het niet meer om wakker te blijven en viel hij op haar schoot in slaap.

Vandaag heb ik dan weer even tijd om mijn blogje bij te werken en ga ik bijlezen bij mijn favorieten.

Vanavond zijn we uitgenodigd bij schoonzus en broer 2 om mosselen te eten en lachend zei schoonzus erbij : “én nee ge moet niet ongerust zijn, het zijn geen Belgische”.

Ik had geen flauw idee waar ze het over had tot ik ’s avonds het nieuws zag.

Wat een tegenslag voor onze Belgische mossel!