|
Mieke vroeger ....
Toen Mr. Silver vanmorgen naar zijn wekelijkse vriendenbabbel vertrok zei ik nog : « ge zult buiten op terras kunnen zitten, want de zon schijnt ». Nu ik naar buiten kijk vrees ik dat er van buiten zitten niet veel in huis zal komen, maar ach … dat zal hem niet weerhouden van Duveltjes te drinken. ’t Is bijlange nog niet koud genoeg voor Gluhwein en dat lust hij bovendien toch niet. :-)
Vorige week woensdag mocht ik bij Fons van blog ‘Keukenweetjes’ een Engels kookboek komen halen, enfin ’t werd een doos vol kookboeken. Bedankt hoor Fons.
Na de middag kwam kleinzoon 2 op bezoek en zoon 2 kwam tussen de middag een boterhammetje mee eten.
Vrijdag heb ik mijn blogmaatjes nog eens ontmoet en dat doet altijd weer deugd. Daarna waren we uitgenodigd bij vrienden voor een etentje en daar hebben we ook heel erg van genoten, ondanks het feit dat mijn spijsverteringsstelsen nog altijd naar de vaantjes is.
De huisarts is er nu bijna van overtuigd dat mijn pijnen en smarten een gevolg zijn van mijn Pancreas operatie vorig jaar… jaja…’t is al een jaar geleden, ongelooflijk hé. Ik heb nu andere pillen gekregen en die lijken wat beter te helpen.
Zondag heeft Mr. Silver me weer eens meegesleurd naar een zoveelste rommelmarkt en de wandelingen met Molly slorpen nu ook een groot deel van onze tijd op.
Toen kregen we het vreselijk nieuws van Mieke en toen ik op zoek ging naar foto’s van Mieke en onze vriendengroep van 45 jaar geleden werd ik echt nostalgisch. Wat waren we toen allemaal jong, gezond en mooi. Hierboven zet ik er een foto van Mieke van toen.
We zijn vriendinnen geworden op ons eerste werk na school. Achttien waren we zo ongeveer allemaal. We kwamen trouwens allemaal uit dezelfde school. Een non die daar les gaf was familie van onze toenmalige baas.
God wat hebben we daar plezier gemaakt. Zes jonge vrouwen waarbij het ongelooflijk klikte. Toen kwamen onze respectievelijke vrijers en die werden door de groep goedgekeurd en die werden nadien ook vrienden. Je zal maar geluk hebben.
Het zal nooit meer hetzelfde zijn zonder Mieke, net zoals het nooit meer hetzelfde was toen Rosette overleed.
En ik maar zagen over mijn spijsvertering. Ik zou me moeten schamen.
Ik moet nu echt beter mijn best doen om mijn blogdagboek bij te houden, voor je het weet sta je een week achter, maar ja, ik ben weer volop aan het lezen … schoondochter had me de Millenium trilogie van Stieg Larsson geleend en eens je daar in vertrokken bent, ben je een tijdje zoet.
’t Zijn goede, spannende boeken, maar naar mijn bescheiden mening staat er op z’n minst 25% teveel tekst in. :-)
|
dikke knuffelkus van ikke en de groetjes aan je zilvergouden
