|
eentje uit de oude doos :-)
AAN AL ONZE LIEVE VRIENDEN
WENSEN WIJ EEN
GEZOND EN GELUKKIG
2012
Oef… eindelijk ben ik bekomen van kerstmis en de feestdrukte en kijk zowaar… daar komt oudejaarsavond potvolkoffiemetklontjes weer aangevlogen.
Wat is dat toch met mij tegenwoordig? Gaat de tijd nu echt zo snel of ben ik het die niet meer meekan?
Maar soit, oudejaarsavond gaan we straks vieren bij broer 2 en schoonzus thuis. ’t Zal plezant worden, maar er zal er eentje moeten Bobben en ik vrees dat ik dat zal zijn, want mijne zilveren...'t ja hoe moet ik dat zeggen?
Eens één Duvel in die man is zijn wilskracht en wijsheid in de kan … euh … of iets dergelijks, ik kan spijtig genoeg niet goed dichten.
Morgen vieren we naar traditie nieuwjaar bij zoon 2 en dan lezen de kindjes hun nieuwjaarsbrieven voor.
De vorige week was volzet met ditjes en datjes.
Mr. Silver is bij zoon 2 de keuken mee gaan schilderen, maar gisteren was er eindelijk tijd om samen naar de koekenstad te trekken, want ik had de kerstmarkt nog niet gezien en ik wou ook absoluut een muts dat wat modieuzer was dan de honderd die nu in mijn schuif liggen. J
Nu ik met zeer kortgeknipte haartjes rondloop voelt het wat frisjes aan daarboven op mijnen tokkelater* (Antwerps voor hoofd).
Eens de muts gekocht togen we naar de kaaien, want om een of andere reden had de stad “A” besloten dat de kraampjes op de Grote Markt en in de zijstraten nu al overbodig waren. Pffft… L
In een gesloten hm… hoe moet ik het noemen… soort iglo tentje met een haardvuur… verorberden Mr. Silver en ik een hamburger (hij) en ik een braadworst met sauerkraut (waarvan hij ook nog de helft binnenspeelde).
Van al dat eten hadden we natuurlijk dorst gekregen dus we trokken verder naar zijn stamcafé op de Groenplaats. Stampvol binnen natuurlijk, maar we hadden het weer mee en we konden buiten op het terras zitten. Ik had nu tenslotte een ongelooflijk warme muts op mijn hoofd hé.
Wie zien we daar tot onze grote verbazing voorbij lopen tussen al dat volk ???? Jawel ...medeblogster - vriendin Myette met haar ventje.
Wij maar wuiven, maar denk je dat ze omkeek, no way… ze hadden haast en liepen snel door richting Grote Markt. Waarschijnlijk wilden ze ook nog de kerstmarkt zien vooraleer de laatste kraampjes afgebroken werden.
Terug thuis had Molly weer een mooi cadeautje voor ons.
’s Morgens hadden we al gemerkt dat ze krassen had gemaakt in de keukenmuur en nu had ze onze agenda van de kast kunnen plukken en die aan flarden gescheurd… alles in frennen uit elkaar. Godzijdank was het die van 2011 en was de kalender van 2012 die eronder stak ergens achter gevallen.
We hebben natuurlijk eens goed van onze oren gemaakt, maar of ze het begreep is een andere zaak. Haar Antwerps is niet echt goed, ze komt tenslotte uit Oost Vlaanderen. :-)
Voor ons is deze 'speelse' hondenravage allemaal nieuw, want onze vorige hond heeft nooit - jamais de la vie - zo’n streken uitgehaald.
Vooraleer we in't vervolg weggaan wordt alles zo goed mogelijk buiten haar bereik gelegd. Benieuwd wat ze dan nog zal aanvangen.
Misschien moet ik gewoon een paar oude kranten op de kast laten liggen zodat ze daarop haar lusten kan botvieren, maar langs de andere kant leert ze dan ook deze slechte gewoonte niet af.
Doemme toch dat goeroe Cesar zo moeilijk te bereiken is, ik zou zijn raad goed kunnen gebruiken en hiervan staat niets in zijn boek denk ik.
Voilà dat was het voor vandaag, ik ga me nu al gedeeltelijk optutten voor vanavond, ’t is nodig, want ik zit nog altijd in mijn pyama en 't is al middag. J
Mr. Silver en ik wensen jullie allen een leuke overgang van oud naar nieuw en voor volgend jaar hopen we dat al jullie wensen mogen uitkomen.
|
