|
Zaterdag en zondag hebben we kleinzoon 4 op bezoek gehad.
Tweeënhalf jaar oud is hij, een ongelooflijk plezante leeftijd.
Hij heeft flink en lang geslapen en dit is een héél groot pluspunt voor mensen op leeftijd zoals wij. J
Hij tatert en zingt de hele dag lang, maar vreemde mensen zouden af en toe wel wat ondertiteling kunnen gebruiken.
Molly is en blijft ‘de waf-waf’, hij weigert pertinent om haar bij haar naam te noemen.
Hij is ‘bijna’ zindelijk en draagt nu enkel nog pamper broekjes, geen luiers meer.
Elke keer hij luidkeels PIPI !!!! riep was het een race om het broekje af te stropen en hem tijdig op het potje te zetten, maar het lukte ons toch vier keer op vijf.
We hadden gisteren zelfs een KAKA!!! en fier bewonderden en prezen we zijn ongelooflijk flinke prestatie, terwijl hij zich met zijn hoofdje naar de grond boog met zijn bloot poepke flink omhoog om proper gemaakt te worden.
Molly keek de hele tijd verward toe … niemand maakte ooit zo’n kabaal over haar hoopjes.
Zaterdag wandelden we richting gemeentehuis, waar we getrakteerd werden op een gratis zakje friet en een glas bier of frisdrank op kosten van de gemeente.
De wandeling er naartoe was droog, maar tijdens de wandeling terug kregen we een flinke plensbui over ons heen.
Zondag namiddag duffelden we ons pagadderke lekker warm in zodat hij in de buggy een middagdutje zou kunnen doen en trokken we voor de dagelijkse wandeling naar het Nachtegalen park.
Tijdens het heengaan hadden we deze keer wind in de rug, maar bij het terugkomen windkracht tien tegen. Ik was stikkapot en Herniaretta maakte weer van haar peretten.
Daarom vandaag een rustdag… lekker in de zetel met een boekje. J
|
