|
Hmmmm….oud en op pensioen zijn heeft toch z’n voordelen, zeg nu zelf. :-)
Vorige week hebben we van elke mooie dag genoten. Wandelingen gemaakt met Molly en daarna lekker op een terrasje in de zon gezeten met een drankje en een hapje, wat moet een mens nog meer hebben?
Vrijdag zaten we op een terrasje aan de boord van de Schelde met broer 2 en schoonzus en onze goede vrienden, en ’s avonds gingen we allen bij ‘den Italiaan’ in de buurt een hapje eten.
Wie kwamen we daar onverwacht tegen? Zoon 2 met zijn gezin èn Schwiegermutti. Zij werd door hen getrakteerd omdat ze niet op haar verjaardagsfeest kunnen aanwezig zijn en omdat zij niet op het verjaardagsfeest van schoondochter zal kunnen aanwezig zijn.
We zijn nu eenmaal een familie van feestvierders. Geen wonder dat ik niet kan vermageren!
Zondag namiddag … de enige regendag in de week natuurlijk … vierden we hier thuis mijn verjaardag. Ik heb het dit jaar heel simpel gehouden : afhaal chinees en geen zelfgebakken biscuit., maar taarten van de supermarkt.
Ons huis begint echt te klein te worden voor indoor activiteiten: met achttien gasten en een grote hond was het soms wel een beetje wringen.
Kleindochter heeft een diploma gekregen omdat ze eindelijk - bijna - praktisch - niet meer bang is van Molly. We gaan er echt op vooruit, ze durft Molly al aaien en strelen. Flinke meid die kleindochter van ons, ze heeft het doorzettingsvermogen geërfd van haar grootmoeder denk ik. :-)
Schwiegermutti was ook heel gelukkig en deelde iedereen het goede nieuws mee : ze heeft ook een appartementje gehuurd aan zee tijdens de maand juni. Wij zijn die maand op dezelfde plaats op vakantie, en zo kunnen we samen genieten van onze vakantie, maar toch apart als jullie begrijpen wat ik bedoel …(sic)
Haar enige angst is dat ze daar geen alarm heeft zoals hier thuis. Ze probeert nu weer haar GSM te leren gebruiken, maar ik vrees ervoor. We hebben het allemaal al jarenlang met handen en tanden proberen uit te leggen maar wanneer je 89 bent wordt zo iets ontzettend moeilijk.
Ik zeg dit natuurlijk met alle respect voor andere 89 jarigen die het wèl snappen, niet iedereen heeft hetzelfde IQ.
Tiens … IQ...dit doet me aan een poewezieken denken …
Mijn lieve vriend dichter Ronald Milo zal me wel vergeven dat ik jullie hier laat meegenieten van een van zijn kunstwerkjes :
Emotioneel IQ
Ik heb u lief
IQ ook
|
en hij wil ook niet mee
Enfin,komt tijd ,komt raad;en nee.met je Mutti ga ik niet wandelen
enne..IQ u ook lief!
