|
.
tekening kleinzoon 2
De rust is eventjes weergekeerd na een vrij drukke babysit en zieke kleinkindjes-opvang-week. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Zaterdag namiddag ben ik met mijn petekindje en de twee oudste kleinzoontjes naar de voorstelling van Vrouw Holle in het Dion theater geweest.
Dat had ik hen al lang beloofd en belofte maakt schuld hé?
Ik dacht dat het misschien nog iets te veel zou zijn voor kleinzoon 2, want hij nestelde zich onmiddellijk op de schoot van zijn mama met zijn duimpje in zijn mond en zijn oogjes vielen al half toe.
Enkele minuten later zat hij echter klaarwakker, rechtop op zijn stoel en hij bleef tot het einde toe geboeid kijken naar wat er zich op het podium afspeelde.
Het is zeker voor herhaling vatbaar!
Een dikke proficiat ook voor het Dion Theater.
Gisteren stak er een tekening van kleinzoon 2 in onze brievenbus. (zie boven)
Ik heb het hem zelf nog niet kunnen vragen, maar ik ben ervan overtuigd dat de schitterende dame in zijn tekening, de lieve stiefdochter is uit het verhaal, die overladen werd met goud omdat ze zo lief en goed was geweest voor Vrouw Holle.
Waarschijnlijk is het zijn bedoeling dat ik deze tekening bewaar, want bij een volgend optreden kunnen tekeningen worden afgegeven en er zijn prijzen te verdienen!:-D
Omdat ik het verjaardagsfeestje van mijn petekindje had gemist had ik iets goed te maken, daarom mocht ze bij ons na het toneel ook nog een nachtje blijven slapen.
Toen ze zondag door haar mama opgehaald werd, zijn Mr. Silver en ik vertrokken naar schoonma.
Een namiddag met schoonma is altijd een belevenis en uiterst slecht voor mijn broze zenuwen.
Er zijn weinig mensen die me boos kunnen krijgen, maar zij is er één van.
Al vierenveertig jaar bijt ik mijn tanden kapot uit respect voor mijn ventje en zijn broer, maar het is soms toch verdomd moeilijk.
Schoonzus zag en hoorde aan mijn stem dat mijn bloeddruk alarmerend steeg en zij redde de situatie door recht te springen en voor te stellen om onmiddellijk te vertrekken naar het restaurant voor ons gepland etentje.
Om eventuele verdere frustraties te vermijden zijn we nadien dan maar op een terrasje iets gaan nuttigen. Het was zondag trouwens een prachtige Indian Summer day zoals de Amerikanen zeggen.
Mr. Silver vertrok maandag héél vroeg met neef naar Engeland, voorzien van genoeg Britse ponden om de economie nog een tijdje draaiende te houden en het resultaat van zijn uitgaven zijn al te merken aan de positieve invloed op de bibber-beurs.
Gisteren heb ik een rustdag ingelast en het boek Middelsex van Jeffrey Eugenides in één ruk helemaal verder uitgelezen. Een echte aanrader !
Het boek begint met de zin :
Ik ben twee keer geboren; de eerste keer als meisje op een voor Detroit merkwaardige smogloze dag in januari 1960; en daarna nog eens als een jongen van veertien in een eerstehulpspreekkamer in de buurt van Petosky, Michigan, in augustus 1974.
en vanaf die eerste zin heeft het boek over een Griekse familie die naar Amerika uitwijkt u volledig in zijn greep.
Jeffrey Eugenides kreeg er een verdiende Pulitzer prize voor.
|
