Vlaamse kermis 2009
Onze Vlaamse kermis was weer een groot succes, met heel veel bezoekers en bovendien ons Laura - de zon - die uitstekend haar steentje bijdroeg en mee zorgde voor een heerlijke sfeer.
Zelf heb ik er nooit veel aan, want ik zit meestal te werken in een kraampje.
Deze keer werd ik aangesteld als ‘speelkaart verkoopster’.
Ik heb door de jaren heen op de Kermis al bijna alles gedaan: dienster, hulpkokkin, kassa, jurylid, tombola kraam ...etc., maar ik heb nu mijn roeping gevonden.
Aan de organisatoren heb ik gezegd dat ik nog enkel de speelkaart kraam wil doen.
Ik kan daar de hele dag neerzitten (Herniaretta is daar heel blij om) en het is ongelooflijk plezant om die glunderende kindergezichtjes te zien wanneer ze weer een zoveelste speelkaart komen kopen.
Zelfs onze twee kleinzonen waren niet van de kermis weg te slaan en ze vinden het ongelooflijk spijtig dat ze nu weer een jaar moeten wachten.
Sinksenfoor eat your heart out!
Een springkasteel, ballenwerpen, eendjes vissen…. een kinderhand is zo snel gevuld.
Met de opgespaarde punten die ze krijgen na elk bezoek aan een kraampje, kunnen ze op het einde van de dag eindeloos staan kiezen in de ‘prijzenkraam’.
Hun mama ’s en papa’s, grootouders, ooms en tantes, zitten buiten in het zonnetje aan lange tafels te genieten van een frisse pint en ze kunnen de kindjes de hele tijd in het oog houden.
Naast mij werkten zoals elk jaar broer 1 en Mr. Silver in de frietkraam en er werden stevig wat frietjes verzet.
Ik droeg natuurlijk ook mijn steentje bij. Mijn driedaags dieet van frieten met hamburger/braadworst, doorgespoeld met een frisse Triple, dwingt me nu om met een zéér grote boog om mijn weegschaal lopen.
De avond van ‘het Kermis diner’ waren Mr. Silver en ik ’s avonds ook babysit voor Seppe en zijn zusje.
Het zou natuurlijk onze Seppe niet zijn indien er niets mis was.
Toen schoondochter met hem naar de Kermis kwam, waren zijn oogleden heel dik gezwollen.
Om zeker te zijn dat het een allergie was en niets erger, is schoondochter dan snel met hem naar de dokter gegaan, want ze zou de volgende dag met haar mama en de kindjes voor een paar dagen naar zee vertrekken. Het bleek inderdaad om een allergie te gaan en met de nodige medicatie was het snel beter.
Om ’s avonds na het werken toch wat ontspanning te hebben, zette ik thuis nog even mijn peeceeke op.
Dankzij Facebook- en mijn blogvriendinnen Paz en Lieve, ben ik nu vreselijk verslaafd aan de spelletjes Bejeweld ( 1 minuut tegen de klok) en Word Challenge (ook tegen de klok).
Ik zou het beter niet doen, want ik ben een vreselijk streverke en kan niet stoppen tot ik een hoge score bereik. Ik begin me dan zo op te jagen dat mijn tikker honderd in’t uur slaat in plaats van tot rust te komen.
Nu is het hoge tijd om snel even bij mijn blogmaatjes te gaan lezen en daar de allerlaatste nieuwtjes te vernemen.
PS: Hebben jullie ook zo genoten van het buitengewoon klank en lichtspel vannacht?
(de foto's zijn van de website van de Vlaamse kermis - ik hoop dat Hugo het me niet kwalijk zal nemen dat ik ze even ter illustratie geleend heb )
|