this
picture shows a line of little girls holding hands facing the immensity of
ocean waves.
Alone they might be washed away, but together they stand strong.
Thank you each for holding my hand somewhere along the way when I was facing
a wave of my own.
I hope you will reach for my hand when your own wave threatens.
All
of us girls,
Old
and young, Near and far, Hold special memories of good times
we've shared. We've had our share of hard times when
our friends were there to make us feel better. We've shared... our hearts, our time, our secrets
, our fears,
our hopes and our dreams. Let us never break the chain of friends!
Mrs.Bo and Mr. Silver
25-07-2009
I'm back !! ....
... en gelukkig maar hé :-D Ik dacht verdorie dat mijn laatste uur geslagen was. Eerst een gedicht schrijven dat ik niet te verslaan was en dan ... pfft... volledig geveld door een onnozel pilletje.
Efkes wat meer uitleg:
zoals veel van jullie vermoeden zat ik met (een voor mij) serieus probleem en deed ik mijn uiterste best om het te verwerken.
Het verwerken lukte me niet zo heel goed, enfin het lukte me zo slecht dat een doktersbezoek nodig was. De brave man keek me aan en besloot dat het tijd was voor een ondersteunende medicatie. Vrijdag was dat. Hij gaf me de medicatie mee omdat de apotheken al gesloten waren en ik slikte die avond een eerste pil.
Zaterdagavond gaf ik een etentje voor enkele vrienden en zondag ochtend werd ik misselijk wakker. Schoonzus, die ook op het feestje was, belde me even op om te zeggen dat ze zich goed geamuseerd hadden en zei lachend: "ach.. uw zelfgemaakte Calvados sorbet met appeltjes was excellent, maar misschien hebt ge daarna bij de koffie nog wat teveel Calvados gedronken, morgen zal het wel beter zijn." Ik hoopte het ook.
Maandag was het echter nog slechter. Nu was ik niet enkel misselijk maar het leek alsof ik een griepje te pakken had, rillen en duizelen, ik kon niet uit m'n bed. Dan maar blijven liggen, afzien, en hopen dat het zou overwaaien. Hoe zoudt ge zelf zijn?
Tegen Mr. Silver zei ik wel, dat indien het de volgende dag nog zo was, of erger, ik de dokter zou bellen. Ik zei dat het aanvoelde als een erge griep omdat ik me nog nooit zo ziek had gevoeld. Vrezend dat het de beruchte aankomende Mexicaanse griep zou kunnen zijn, zei ik bibberend dat hij best in de logeerkamer zou slapen zodat één van ons te been bleef.
Dinsdag was het nog slechter met me gesteld. Ik vroeg of hij onze huisarts wou bellen, maar kreeg toen te horen dat het een feestdag was. Dus nog maar flink afwachten en hopen dat het niet zou verergeren.
Woensdag: na een vreselijke nacht belde ik om zeven uur 's morgens met mijn GSM naar Mr. Silver in de logeerkamer -ik kon amper nog spreken laat staan roepen- om hem te zeggen dat hij dringend de dokter moest bellen, want ik was nu doodziek en overtuigd dat het die vreselijke griep was.
Mr. Silver, normaal niet gauw van z'n melk (overstuur Thea) liep in z'n flikkie naar beneden om de nummer van de huisdokter te zoeken en vermits miserie altijd met bakken op je afkomt - onze telefoon werkte niet !
Gelukkig leven we in de tijd van de GSM en kon hij zo de dokter bellen. Die nam niet af, hij sliep waarschijnlijk nog. Klappertandend zei ik dat hij misschien met vakantie was of zelf de griep had.
Mr. Silver trok vliegensvlug een short en een T shirt aan en reed met de auto langs de praktijk om te zien of er een briefje uithing. Niets.
Totaal ontmoedigd zat hij op het uiteinde van m'n bed, niet wetend wat hij nog moest of kon toen plots zijn GSM rinkelde. De dokter belde terug om te vragen wat er was en Mr. Silver zei dat hij dringend moest langskomen.
Om 12 uur 's middags was de dokter nog steeds niet geweest en toen smeekte ik om hem nog eens op te bellen om te vragen waar hij bleef, want inmiddels verlangde ik enkel nog naar een spuitje om me naar Never Never Land te verplaatsen.
Ik herinner me nog maar vaag het bezoek van de dokter, ik weet enkel dat ik zelfs niet kon blijven stil liggen om onderzocht te worden. Ik kronkelde en kromp voortdurend in elkaar, echt een hoopje miserie.
De dokter en Mr. Silver verdwenen uit m'n slaapkamer nadat ik iets van medicatie had moeten doorslikken en verder herinner ik me niet veel meer van de dag of nacht die erop volgde.
Donderdag - een mirakel - ik voelde me een ietsiepietsie beter, nog wel steeds zoals het gezonken, gehavend wrak van de Titantic op de bodem van de oceaan, maar het vreselijk ziektegevoel was iets beter.
Mr. Silver die in mijn ogen steeds meer op nurse Nightingale begon te lijken, ondersteunde me om wat water te laten drinken en hij zei me dat de dokter griep uitsloot omdat ik geen koorts had en niet de juiste ziekteverschijnenselen vertoonde. De dokter dacht dat ik slecht gereageerd had op mijn nieuwe medicatie en vermits het elk uur beterde moet het dit wel geweest zijn.
Vrijdag hielp de zilveren Nightingale me de trap af en kon ik beneden al in de zetel zitten, een enorme verbetering, hoewel ik nog steeds bibberhandjes, zenuwtrekjes en een bevend stemmetje had.
Zaterdag - vandaag dus: ik denk (hoop) dat het vergif eindelijk bijna uit mijn lijf en leden is. Ik ben tenminste in staat om hier even al mijn lieve vrienden gerust te stellen dat ik niet kapot te krijgen ben. :-D Wij - de generatie van tijdens en na de oorlog - zijn niet zo gemakkelijk te vloeren, waarschijnlijk omdat we als kind een enorme weerstand hebben opgebouwd. Ik vrees echter dat iemand met een zwak hart bij zo'n slechte reactie op medicatie er wel veel erger aan toe zou zijn.
Zo, ik voel dat ik nu toch lang genoeg bezig ben geweest, ik ga me terug even in de zetel leggen....
Toch wil ik nog even mijn lieve man hier nogmaals bedanken voor zijn liefhebbende verzorging, ik weet echt niet wat ik zonder hem zou gedaan hebben deze week.
Ik dank ook nogmaals al mijn lieve vrienden die zo bezorgd om me waren. Jullie steun wordt ongelooflijk op prijs gesteld en verwarmt de puttekes van mijn hart, wees daar maar zeker van!
Reacties op bericht (14)
28-07-2009
..
Sorry dat ik zo laat reageer poppemieke, maar het gaat hier tergend traag, en soms verlies ik de verbinding. Ik heb zo het gedacht dat je er flink onderdoor zat, nogal logisch, en dan is het kleinste virusje genoeg om een slanke den te vellen. Aan je schrijftrant te zien gaat het al heel wat beter. Kop op lieve meid. Ieder huisje heeft zijn kruisje maar soms kan een kruisje zwaar doorwegen. We praten wel verder als we ons zien. Dikke kussen.
28-07-2009 om 19:07
geschreven door Ludovikus
27-07-2009
Hi Bojako
What doesn't kill you makes you stronger! Wie zegt dat nu altijd weer?! En bewijst het nog ook. Welcome back!!!
Een pak van mijn hart. Wist verdorie niet wat denken en had allerlei doemscenario's in mijn hoofd! Wat bent ik blij dat ik je oude spirit weer lees in je berichtje! Dikke knuf. Michelly
27-07-2009 om 19:39
geschreven door Michelly
you're back...
Goddank en voor de niet gelovigen la mème chose! Je hebt ons wel efkens heel ongerust gemaakt hoor lieve Bojako.!! En nu " gras vasthouden " hé zoals ze bij mij thuis zegden.( maar dan wel anders uitgesproken!!) Nog een goede week en dan kunnen we jou eens goed knuffelen...
27-07-2009 om 18:37
geschreven door natoken
oei
beterschap Bo, de ene pil is soms de ander niet, en wat goed is voor hart is slecht voor de lever zei ons oma en voor haar hart was ne druppel altijd goed,vandaar de lever hihiih gr Ria
27-07-2009 om 13:05
geschreven door miekemuis en maatje
Pil
My dear Bojako, terug aan de beterhand dat is goed nieuws...dus niet alle pilletjes genezen maar je kan er ook serieus ziek van worden...nog een goeie gezonde week gewenst...bloggroet van PEDRO
27-07-2009 om 10:23
geschreven door Pedro
26-07-2009
Djeez, Bo!!!
Doet een ander verschieten hé meiske! Wat is me dat allemaal! Al goed dat ge het weer achter de rug hebt en dat die zilvere nachtegaal van u weet hoe dat hij u terug op de been moet krijgen.
Doet nog maar wat rustig aan en neem de tijd, want overhaasten kunt ge dat toch niet. Sterkte!
26-07-2009 om 22:06
geschreven door affodil
hallo bojako
amai,alles weer goed ! ge weet het wel hé : onkruid vergaat niet.....en bedank die goede zilveren maar eens goed ! ge weet wel hoe zeker !!!!!! groetjes
26-07-2009 om 19:42
geschreven door johan1944
*
Ik heb me heel erg ongerust gemaakt hoor en ik ben blij hier weer wat van je te lezen. Soms kan een bepaald medicament meer schade dan heil toebrengen, zeker in combinatie met de medicatie die je al slikt. Maar dat had je dokter moeten voorzien en vooral moeten voorkomen, althans dat vind ik dan toch. Enfin, so far, so good, je staat weer verticaal en dat is een hele opluchting om lezen. Zoals ze hier zeggen, howdoe en doei! XXX
26-07-2009 om 13:29
geschreven door huismusje2
alle goed
nu weeten we tenminste wat er scheelde , en er hapert niets aan je schrijfstijl , nog altijd zg , dus die is niet aangetast !
neen serieus , ik ben opgelucht , ik weet en moet niet weten , wat de aanleiding was , maar verdorie , een medicament die niet bevalt (slecht bekomt ) , erg hoor !
wat een geluk dat jij jou zilveren nog hebt !! spoedig herstel hoor !!
26-07-2009 om 08:22
geschreven door ani
..
Phoe...ben ik blij iets te horen,maar 't is wel verschieten zenne..arme jij,je hebt nog niet genoeg miserie langs de andere kant (is natuurlijk makkelijk gezegd)helpt het je misschien om te relativeren,te weten dat je gezondheid en je leven uiteindelijk belangrijker zijn. Een dikke ,dikke flodderkus van mij,ik zal pas gerust zijn als ik je zie bij de volgende..
weer of geen weer , een heel gezellig weekend! knuffel en kus van Lipske!
26-07-2009 om 06:21
geschreven door lipske
Net back in town
en lees hier van de aanslag op je leven. Ken je de naam van de medicatie ? Dan kan ik misschien een zinnige uitleg verschaffen ?
dikke "zuiderse" knuffel
26-07-2009 om 00:16
geschreven door Ernst
25-07-2009
tsjtsjtsj
Wat een opluchting dat je terug boven water bent... ik dacht niet direct aan ziekte... meer aan een depressie... zal waarschijnlijk een allergische reactie geweest zijn op dat medicament... zo zou een mens nog het loodje leggen door iets te nemen om beter te worden... tsjtsjt... een dikke kus van mij en ook een beetje kleinere voor de zilveren he.
25-07-2009 om 23:15
geschreven door Myette
En het was géén blauw pilletje
ze was helemaal van streek door 't innemen van een medicament
het leek of de levenslust haar ontglipte
nadat ze een pilletje naar binnenkipte
gelukkig kon ze rekenen op de steun van haar overbezorgde vent*
Je zet bij 'King of the castle ' wel best eerst mijn blogmuziekje af en wacht even tot het bestand gedownload is...de tekst is bangelijk. Before you open this link, turn off my blog music at the top right! Wait until it opens...listen to what he sings - it's worth it!
neen serieus , ik ben opgelucht , ik weet en moet niet weten , wat de aanleiding was , maar verdorie , een medicament die niet bevalt (slecht bekomt ) , erg hoor !
wat een geluk dat jij jou zilveren nog hebt !! spoedig herstel hoor !!
langs de andere kant (is natuurlijk makkelijk gezegd)helpt het je misschien om te relativeren,te weten dat je gezondheid en je leven uiteindelijk belangrijker zijn.
