Hallo, even kennismaken; ik ben ventje. Ons madam heeft het nogal druk de laatste tijd en zei: zeg schrijft gij nu vandaag iets op mijn blogske, dan leren ze u ook beter kennen.
Haar wens is mijn bevel dus hier zit ik. Het ventje van ons madam. Ik mag haar co-auteur zijn.
Ik zal wel heel voorzichtig zijn met wat ik schrijf want ze is nogal snel op haar tenen getrapt.
Ik mag al niet schrijven over haar lijn want dat is een heel gevoelig punt. Zij zegt tegen mij: nu is er meer van mij om graag te zien en ik knik dan heel braafkes ja maar denk er het mijne van.
Ik mag niet schrijven dat ze kan zagen, das nog zon gevoelig punt.
Ge ziet, ze maakt het me niet gemakkelijk. Trouwens ze beseft niet dat ik met mijn twee vingers ook veel trager tik dan zij met haar tien, dus dat stukje hier duurt al twee uur.
Schrijven is nooit mijn sterkste kant geweest, ik heb ooit naar mijn voeten gekregen omdat ik een liefdesbrief naar haar geschreven had op een rol WC papier. Madam vond dat niet romantisch. Vrouwen! Moeilijk om er goed voor te doen hoor.
Ze kan wel goed koken. Voilà daar ga ik al een goed punt voor krijgen. Maar t is een smospot, jongens toch. Mijn job is nadien de keuken (het slagveld) opruimen en daar ben ik bijna een uur mee bezig terwijl ons madam naar TV kijkt. Ons vader heeft dat nooit moeten doen, ik ben een generatie te laat geboren.
Ik moest gisteren zelfs een pamper verschonen van onze kleindochter en stinken man! Vies! en nu ik dat één keer gedaan heb voel ik al aankomen dat ik dat meer ga moeten doen.
Ons madam vindt ook dat ik moet leren met de computer werken. Zelfs op mijn werk weigerde ik om achter dat ding te kruipen. Ik heb 45 jaar gewerkt met pen en papier en dat ging heel goed.
Maar nu wil ze absoluut dat ik geen computeranalfabeet word in mijnen oude dag. Het woord alleen al geeft me de kriebels. Ik vond het al moeilijk genoeg om gewoon alfabeet te worden. Ik was linkshandig en ze hebben zodanig op mijn kneukels geslagen om me rechtshandig te maken dat ik zelfs van schrijven een degout gekregen heb.
Eerst maakte ons madam me wijs dat ik me goed zou amuzeren op het internet, maar dan zegt ze dat ze de porno sites heeft geblokkeerd. Vrouwen, t is toch een ander ras hoor.
Ik ga nu mijn notas nemen waar ik van haar heb moeten opschrijven hoe ik per computer moet bankieren.
Mijn takenpakket breidt zich elke dag uit, het begint met afwassen, dan kuisen en nu nog bankieren.
Seffens moet ik hier alles nog doen!
Nu ik toch van ons madam hier zit ga ik van de gelegenheid gebruik maken om de groetjes te doen aan Charlotje. Charlotje was jaren lang mijn secretaresse en ik weet dat ze soms dit blogje leest. Ze is thuis ziek en ik zend haar van hier uit een dikke kus! Charlotje, langs deze weg wil ik u ook bedanken voor de mooie foto's die ge mij gezonden hebt. Op zo'n momenten denk ik met weemoed terug aan vroeger. Ik mis u nu Charlot, zeker nu ik zelf moet typen!
Waar gaat de wereld naar toe?
|