|
Vandaag wil ik een dagje rust inbouwen, ik ben benieuwd of het zal lukken?
Donderdag begon in de parochie onze jaarlijkse Vlaamse Kermis. Ik ben de tel al kwijt op hoeveel kermissen ik al gewerkt heb, maar het zijn er veel.
Toen onze oudere vrienden stilaan begonnen uit te bollen dacht ik even, oef...we laten het werken nu aan anderen over .....en toen besloot zoon 2 om zich mee met de organisatie bezig te houden.
Vroeger zetten we ons gedeeltelijk in voor de vrienden, maar nu voor onze zoon zetten we ons weer helemaal in.
Ventje heb ik sinds donderdag amper gezien. Ik moet toegeven dat hij na het sluiten van zijn kraam altijd afzakt naar de bodega en rond de vroege uurtjes héél gelukkig thuiskomt met een prachtige, grijnzende Duvel smile op zijn gezicht.
Ik ben door mijn zoon aangesteld als ambulante medewerkster. Als er ergens iemand nodig is moet ik inspringen.
Voorzien was dat ik donderdag ging helpen in de frituur. Bij aankomst bleek dat de persoon die zich opgegeven had voor het springkasteel niet was komen opdagen en als ambulante medewerkster werd ik dan onmiddellijk verzet en gepromoveerd tot verantwoordelijke van het springkasteel.
De Vlaamse kermis in onze buurt geniet altijd van veel belangstelling. Daar zie je nog dat een kinderhand heel gauw gevuld is en dat er nog een groot gemeenschapsgevoel in de buurt leeft. Nochtans staan er vooral primitieve spelkraampjes waar je eendjes kan vissen, met ballen blikjes kan omwerpen, aan een rad draaien... en nog veel andere dergelijke kraampjes. Het springkasteel wordt ook heel druk bezocht want mama en papa kunnen dan even zitten en iets nuttigen op de koer terwijl de kindjes spelen.
Het was donderdag ijskoud maar gelukkig bleef het vrij droog. Mijn taak was: zorgen dat elk kind zijn kaartje liet afstempelen, zijn schoenen uitdeed en dan zorgen dat de grote pagadders de kleine pagadders niet platsprongen.
Ik beschik blijkbaar over een natuurlijk aangeboren autoriteit en één kwade blik naar de grote jongens met de strenge zin : pas op ventje, nog één keer en ge vliegt eruit als ge niet oppast voor de kleintjes! was genoeg om ze op slag rustiger te krijgen.
Ik hoef u niet te vertellen dat ik s avonds pompaf en tot op mijn knoken bevrozen was.
Vrijdag zou een rustdag worden en omdat ik thuis was, had zoon 1 gevraagd of hij even mocht komen kijken op mijn PC om de verschillende provider sites te bezoeken en te vergelijken, want hij wil nu beslissen wie er het beste en het voordeligste uitkomt. Mama, wilt ge dan ondertussen even beneden op de jongens passen want vrouwtje is gaan werken, dan kan ik boven rustig internetten ?...
Tuurlijk ventje, breng ze maar, maar hou er rekening mee dat ik beloofd heb om vanavond te babysitten op kleindochtertje, ze komt rond vijf uur en ze blijft slapen!.
Om vijf uur komt hoogzwangere schoondochter aan met kleindochtertje. Ge houdt het niet voor mogelijk wat zon kind als bagage bij heeft voor één nacht. Alle knuffels voor het bedje. De papfles en de juiste melk, de babycook das een verhaal op zichzelf, een doos met medicatie want ze is een beetje ziekjes, kleding voor de dag + reserve voor ongelukjes, kleding voor de nacht + reserve voor ongelukjes en dan vergeet ik waarschijnlijk nog heel wat. Gelukkig mindert dat allemaal als ze wat groter worden.
Rond zes uur krijgen we nog even bezoek van broer 1 en schoonzus en is het weer vollen bak.
Uiteindelijk vertrekt iedereen en kunnen we kleindochtertje stilletjes tot rust laten komen, papje geven en bedje in en het schatje sliep de hele nacht zonder onderbreking door.
Afgesproken was dat haar mama haar de volgende dag om 14 uur kwam halen want ik werd terug verwacht op de Vlaamse kermis als jurylid voor het free podium voor kinderen.
Schoondochter en ik waren nog thuis toen er om 14.30 uur een uiterst dringend telefoontje kwam van ventje die al lang weer aant werken was. Shoeke, ge moet direkt komen want ze hebben bij de kaartgroepen van de gepensioneerden een man tekort en ze kunnen niet beginnen!.
Ik leg ventje uit dat ik voorzien ben als jurylid. Ik breng dat wel in orde, maak dat ge zo snel mogelijk hier zijt om te kaarten! Braaf en gehoorzaam zoals altijd zette ik me op een spurt naar de kermis en ondertussen trachtte ik me weer te herinneren hoe ik moest wiezen, t was al heel lang geleden.
Ventje stond al op de uitkijk en zwaaide hevig dat ik me nog meer moet haasten en ik viel totaal buiten adem op een stoel neer als vierde man aan een tafeltje met kaarters.
Na één ronde kwam ik op dreef en heb ik ergens uit een klein hoekje in mijn geheugen de regels van het spel terug opgevist. Ik werd zelfs derde en won tot mijn grote verbazing een prijs.
Ik had van de hele dag nog geen tijd gehad om te eten dus snel een pakje fritten en een braadworst gegeten want ik had afgesproken met andere vrienden om s avonds deel te nemen aan de kwis in de grote bovenzaal.
Daar plofte ik weer neer aan een andere tafel en moest ik een ander deel van mijn hersens gebruiken om enig inbreng te leveren bij de kwis antwoorden. De andere vrienden en vriendinnen zijn veel slimmer dan ik en ik kon meestal alleen maar beamen dat zij het juiste antwoord wisten.
We eindigden niet zo goed als verleden jaar maar vielen toch nog in de prijzen.
Doodmoe zakten we weer af naar huis, zelfs ventje bleef deze keer niet plakken, maar ja hij had heel de tijd van de kwis aan de toog gehangen en zijn Duveltjes ogen keken allebei een andere richting uit.
Vanmorgen is hij toch terug fris en monter vertrokken voor de laatste dag kermis, maar ik denk dat ik forfait ga geven.
Ik heb nog enkel zin om een hele dag in mijn peignoir te blijven rondhangen en languit in de zetel TV te kijken.
Benieuwd welke bel er eerst gaat rinkelen, de deurbel of de telefoon?!
Lap....daar hebt ge het al, de bel gaat beneden, zou ik nu gaan opendoen of niet?
ik heb natuurlijk opengedaan en het was zoon 1 met de twee kleinzoontjes want zijn vrouwke sliep na haar nachtshift.
ze zijn net vertrokken, ik kom hier verder schrijven en de telefoon gaat: "mama kunt ge komen...de mensen van het springkasteel zijn weer niet komen opdagen! ge moet u niet afjagen zenne..."
rustdag!!! laat me niet lachen :)
|
